URN HUIS UIT /eel ouders handelen nogal chaotisch jij opvoeding van hun peuters Anti-diefstal-markeerpen Draagbare sauna met douche ENLAND I c Geen kóuwe drukte voor de kou „Kook eens wat bewuster" Zelfs betaalcheques worden schaars... OM DE TUIN Ofi Fin \3 E Lm EI lw# LEIDSE COURANT DINSDAG 19 AUGUSTUS 1980 PAGINA 7 luid f Ider Sonia Soneson Werner promoveerde ige irtgeleden aan de „Iowa State Univer- Capeh^op een dissertatie over de ontwikk- i (6-iing van het kind, voordat het naar de ioft aterschool gaat Dr. Werner woont in wamrning, New York, waar zij onder- gen ier lezingen houdt over het nut van 100ft nnisoverdracht bij kleintjes. achtel is een vaststaand gegeven, aldus dr. rwijljrner, dat vrijwel iedere ouder eerst ken- aspen wil maken met de leidster van het klas-, Ie sealvorens een drie- of vierjarige naar de dezepterschool te brengen. Jonge kinderen Dverb teer gevoelig voor het soort onderwijs over! te krijgen, al kun je dit woord in een zo bestpeg stadium eigenlijk niet gebruiken. De ders willen echter graag weten of het enkeir/speel-programma overeenkomst ver- ïie Gtnt met ae wijze waarop ze zich zelf met atie tn kleintjes bezighouden. Het zou dan ook nek. a goede zaak zijn als de ouders met open le seen en oren eens een halve dag mee zou- ndsten lopen in zo'n peutercentrum. In plaats vorieli uit te knobbelen waar de verschillen in koapak liggen, zou het beter zijn dan te zoe- -.afayn naar overeenkomsten. Nadat een ouder tslagtffie" in actie heeft gezien, weet zij g 6-3/eestal is het immers de moeder die zo'n i-3, 6ikje opknapt) wel waar dë accenten lig-- L. h. Ze kan desnoods later in een apart ge- 6-3, rekje met de leerkracht over bijzonder- igaal den praten. kuil I bestaan bepaalde filosofieën om een eumes zover te krijgen dat hij prettig om- at met andere kinderen. Dr. Sonia weet et beter dan haar filosofie aan te bieden haar vele praatjes en publikaties. Zij is 3»#%n mening, dat het aanbeveling verdient pVp bepaald doel voor ogen te houden om vaste lijn in de opvoeding van zeer O^ine kinderen (zeg van één tot drie en ferBVi half jaar) te vinden. Het nastreven van Hn evenwichtige ontwikkeling is geba- •prd op bepaalde opvattingen omtrent de Oei van de geest, welke opvattingen weer maken hebben met de eigen levenshou- ■j Vig, de religie en de sfeer in huis. Door Tiny Francis die we met hem ondernemen, waarbij am per ruimte wordt gelaten aan zijn onderne mingslust, zijn verlangen naar ervaring in het spel en naar het samen optrekken met leeftijdgenootjes". Veel ouders nebben helemaal geen opvoe- dings-„draaiboek". Ze rommelen maar wat aan en handelen nogal chaotisch; ze streven niet naar orde en continuïteit. Ze denken, dat een dreumes nog niets opmerkt. Vol gens de Amerikaanse psychologe raakt het kind hierdoor in de war en zijn ontwikke ling verloopt niet soepel. „Het is van belang zich van tijd tot tijd, languit in een stoel lig gend, te bezinnen: Waar wil ik met deze peuter heen? Wat ga ik hem leren? Waar om wil ik hem bepaalde dingen bijbrengen en waarom andere dingen niet?". Wanneer een ouder bezig is zo'n dribbelaar op te voeden, hebben bepaalde aspecten prioriteit. De buitenste laag (om met dr. In een Duits geïllustreerd tijdschrift verscheen onlangs een advertentie, met als illustratie een foto van een klein kind met een hoogst verdrietig gezich tje. De tekst eronder luidde: „Geen spel, geen contact". Dwars over de illustratie stond in helrode letters: „Verbied kleine kinderen te spelen..., dan kunt u even goed het hebben van kinderen verbie den..." De advertentie ging vergezeld van een artikel over moeders, die na enkele ex perimenten tot de slotsom gekomen wa ren, dat zelfs hun allerkleinsten, de één- en tweejarigen veel rustiger werden als ze contact hadden met andere peuters. De kleintjes vonden het leuk elkaar aan te raken en genoten zichtbaar van het samenzijn. hdlen kan hierover eindeloos debatteren", brdgt dr. Werner, „maar ik houd ervan deze 1 3 gelstellingen onder te verdelen in lagen, mc&arvan de ene de andere bedekt, verge- rptbaar met de aardlagen uit de geografi- jie wetenschappen". ma™)nze religieuze opvattingen (of ons eigen armbesef, dat leidraad is in ons leven) armen de binnenste laag. Daaroverheen efct de laag bestaande uit opvattingen, die Sj persoonlijk als waarheid erkennen, bqierop volgen de hoopvolle verwachtingen boriF we ^ieP in ons koesteren over de ekomst van onze kleuter. En tenslotte is smV£ar de laatste laag: de gekozen activiteiten dan^ Werner te spreken) is het makkelijkst te manipuleren: het kind zo vroeg mogelijk met andere kleintjes te laten rondkruipen voor zijn voor ouders soms onbegrijpelij ke vage spelletjes, die voor hem heel wat schijnen te betekenen. Maar er is meer voor hem te ordenen. Doorslaggevend is zijn emotioneel milieu. Deze omgeving be ginnen de ouders al te scheppen als hij nog een wiegekind is. Kleintjes zijn gevoelig voor gebeurtenissen in hun nabijheid, die schijnbaar buiten hen omgaan, maar waar van ze wel degelijk een weerslag ondervin den. Ze raken hun gevoelsleven in wor ding. Tegenstrijdige elementen Deze opvatting wordt gedeeld door de psy choloog Erik Erikson, die een theorie heeft over gevoelsmatige ervaringen bestaande uit tegenstrijdige elementen, die of con structief of destructief zijn: vertrouwen wantrouwen; zekerheid onzekerheid; initiatiefneming onderdrukking; werk zaamheid traagheid; geborgenheid isolement (gevoel buitengesloten te zijn); ei genwaarde minderwaardigheidsgevoe lens; interesse desinteresse; openheid geslotenheid. Deze gevoelens die te maken hebben met de relatie van jonge kinderen ten opzichte van ouders, vriendjes en zelfs vreemden, zijn min of meer bepalend voor een traps gewijze, gunstige karakteropbouw. Ze bepa len de manier waarop een kind tegen de wereld aankijkt. Wijlen Prof. Pieter Baan zei eens: „Alle ouders maken fouten, maar als ze hun kinderen goed observeren en hen bovenmatig liefhebben, komt alles op zijn pootjes terecht. Het ergste is een kind in de kou laten staan. Dan kweekt men psychopaten". Zelfs het allerkleinste kind moet er diep van overtuigd zijn dat het zijn ouders kan vertrouwen. Daardoor kan het later zelf standig optreden, omdat van meet af aan is voldaan aan zijn diepste behoefte. Hij zal, eenmaal groter geworden, ook emotioneel beter opgewasen zijn tegen dingen die op hem aanstormen, en zelf initiatieven dur ven nemen. Uit Eriksons klinische observa ties en interpretaties over het spelgedrag van dreumesen bleek, dat het kind zich bij gunstige voorwaarden makkelijker bepaal de handelingen eigen kon maken, zijn in nerlijke wereldje organiseren en in relatie brengen tot de buitenwereld. Gebaseerd op deze ervaringen en theorieën tekent dr. Werner in haar proefschrift aan dat de „ik-betrokkenheid" van een klein kind als normaal aanvaard moet worden (die pop is van mij), maar dat tegelijkertijd mogelijkheden voor de kleine moeten wor den aangedragen om andere kinderen ruimte te geven. Het eigen ik echter is een hulpmiddel om zichzelf als waardevol te er varen, als een uniek individu, later als lid van het gezin en nog later als een sociaal optredend mens. Iemand die zichzelf „weg gooit", zal zich niet verantwoordelijk voe len voor de reeks kneuzen, die hij later aanhoudend zal moeten maken. Eerst heeft, het kind alleen vertrouwen in zijn ouders, gaandeweg echter moet het vertrouwen ontwikkelen in eigen sterkte. „Ieder menselijk wezen heeft een potentië le mogelijkheid zijn verstand te ontwikke len", meent dr. Werner. „Aangezien ik ge loof dat ieder mens kan komen tot een be wuste keuze tussen juist en onjuist, is het nodig dat een kind al vanaf zijn vroegste jeugd zijn geest oefent om opgedane kennis te organiseren en te ordenen. Dit gebeurt door spel en in dit spel het contact met het omringende. Alleen ordelijk denken be hoedt de mens voor een chaos". „Alle ouders maken fouten, maar als ie hun kinderen goed observeren en hen bovenmatig liefhebben, komt alles op zijn pootjes terecht". peci Wjiet valt niet mee, om In deze ^-cumme tijd als dief nog aan je food te komen. Inbreken fcRordt steeds moeilijker ge- kgjaakt, daar zorgt de micro- "■^ektronica wel voor. En nu is et ook al zo, dat, als je toch og ergens bent binnenge- rongen, je ook al moet uitkij- 265)en, wat je meeneemt. Dat 56 (jomt door de „anti-diefstal spal aarkeerpen". :er Sinds kort is onder die naam een pen in de handel ge bracht, waarmee alle dure of anders kostbare spullen op onzichtbare wijze kunnen worden gemarkeerd. Met de pen kun je onzichtbare tekens aanbrengen op tv-toe- stellen, radio's, antiek, fietsen, sieraden en noem maar op. De dief ziet er niets van. Al leen de politie kan mits ze de spullen terugvindt de merktekentjes ontdekken. Dat moet dan gebeuren met behulp van ultraviolet licht. De importeur van de antidief- stalpen zegt, dat zowel parti culieren als bedrijven de vin ding van harte toejuichen. Volgens ons zijn ook de die ven blij, dat ze van het be staan van de pen afweten. Kunnen zé nog vóór de in braak ultraviolet licht aan schaffen... Najaar 1980 komt er een compleet draagbare sauna op de markt, waarin een douche-unit is gebouwd. De Portasauna is een moderne versie van het traditionele Finse produkt Op zich is het echter een nieuw project door de douche-in stallatie, waardoor men ook in een kleine behuizing na een inspannende werkdag even een opfrissertje kan nemen. Door die eigenschappen is de Portasauna ook geschikt voor schoonheidssalons, sport- en fitnessclubs, weightwatchers en wie weet kamerbewoners met enige ruimte in keukentje of afgeschoten hoek. Installatiekosten zijn er niet bij. De sauna weegt 43 kilo (maten 120-70-90). (Informatie: Paul Jurgens, Tilburg, tel. 013-671690). Terwijl ze nu nog in badpak rondhuppelen weet de mode al waarin de kleintjes straks in herfst en winter gekleed zullen gaan. Veel jackjes van borgstof met acryl truien op katoenen broekjes. Fijne das en muts erbij en zo gaan de dames en heren naar school. Als bij vader en moeder: rui ten zijn geliefd. Jo chies zullen graag clownsbroeken met een grote ruit dragen, waarin in de pijpen kleine splitjes zitten. Dit is nodig, want ze lopen nauw toe. Met een katoen velours sweater en een body warmer kan zo'n ke rel tegen een noorde lijk windje. Truien voor jongens en meis jes hebben vaak inge breide motieven als herten, poezekoppen, enzovoort. De kilt uit Schotland doet het in mini-uitvoering best. In het ruitmotief is veel rood verwerkt. Parka's afgekeken van de wintersport, zijn troef in de kin dermode. Met een koordje in de taille een prettige dracht, die warm houdt. Voor jongens baseball-jacks op jeans met rechte pijpen, (foto's C&A). Zo langzamerhand is het zoe- En dan: geen bakken met wa ken geblazen naar energie- ter gooien op drie aardappe- verslinders, die nog niet be- len. Het scheelt een hoop licht zijn in het kader van de kooktijd. Leg een goed slui- algemene besparingswoede, tend deksel op de pannen, het De Stichting Voorlichtingsbu- houdt de warmte binnen! reau Vlees, Vleeswaren en Wist u, dat een volle vlam zes Vleesconserven heeft ontdekt, keer zoveel energie verteert dat koken veel goedkoper als een laag pitje? De Stich- kan. Ja, zelfs de piepers wor- ting voor Vlees en Vlééswa den drastisch aangepakt: ren heeft nog een heleboel Want wie zuinig wil koken andere zuinigheidstips. U opvragen met een briefje naar Postbus 16000 in Den Haag. Steek het gas aan als de volle Nu we het toch over eten pan op het vuur gaat en niet hebben: ieder fantasie-arm eerder. Vergeet het middenpi- mens kan sinds kort recht- tje van het fornuis 's nachts streeks contact opnemen met niet uit te zetten en gebruik keuken-prinses Wina Born, de juiste pannen, zo adviseert Voor een recept belt men sim de Stichting. pelweg het nummer: 070- Met de juiste pannen bedoelt 262311. En binnen zestig se men: een grote pan op een conden weet de radeloze ko- grote pit en een kleine pan op ker of kookster wat er dezelf- een kleine pit. de avond op tafel staat. Wedden dat iedereen thuis een potje met centen en stuivers heeft staan? En een ander potje met guldens, kwartjes en dubbeltjes. En dan rn^aar dat geldt alleen voor de rijken onder ons een goed verstopt potje met rijksdaalders. De gierigheid met betaalmunten kent de laatste tijd geen grenzen. Winkels constateren het en banken ook. Een poosje terug begon het met de cent. Die zou verdwijnen en daar zit voor de doordenkende mens vroeger of later geld aan vast En toen kwam de troonswisseling en we dachten: „Dat wordt een ander hoofd op de munten". Sparen zodoende en wachten tot ook daar munt uit valt te slaan. Nu heeft de nieuwe rijksmuntmeester ons doorgehad en een stokje gestoken voor onze hebzucht. „We drukken tot het eind van 1981 door met de huidige munten. Dan zijn er zoveel in omloop, dat ze niks meer waard zijn". Lekker puh. Dat laatste zei hij niet hardop natuurlijk, want hij weet hoe zeer ons een dergelijke uitlating in woede had ontstoken. Geen spaarmunten meer en tot overmaat van ramp zijn de betaalcheques ook al bijna op. In elk geval kan de computer ze niet snel genoeg aanmaken, om ze in onze gretige handen te drukken. „Dat komt", aldus deskundigen, „omdat we geen munten uit willen geven en daarom eilles betalen met betaalcheques". Tal van mensen kloppen de laatste tijd bij hun bank aan met de vraag: „Waar blijven de nieuwe cheques toch zo lang?". Sommige bankvestigingen zijn maar weer begonnen met de handmatige vervaardiging van cheques. Wat er toch zeker op wijst, dat de mens zich in onverwachte situaties altijd nog sneller aanpast dan de computer. Een exotische tuin in de vensterbank Terugkerend van vakantie zien we hoe de tuin te lijden heeft gehad onder de barre weersomstandigheden die ook in ons land (waar een gema tigd klimaat heet te heersen} bestaan. Eerst hebben de planten we kenlang de ellende van over matige regenval moeten ver duren. De grond sloeg op veel plaatsen dicht door deze over dosis water en daarna heeft de zon onbarmhartig toegesla gen. Het gevolg is dan ook dat grote delen van de tuin in het najaar een heel goede beurt moet hebben. Van alle gewas sen schijnen dan bovendien de planten die wij als „on kruid" betitelen het minst van deze weersomstandighe den te duchten te hebben. Zu ring, kamille, gras en ander spul woekeren tenminste zon der mankeren voort. Kortom: een tuin na de va kantie is al een droef gezicht maar in de zomer van dit jaar geeft ze bijna aanleiding tot" huilbuien. Nochtans is het be ter de handen aan de ploeg te slaan dan ze in wanhoop ten hemel te heffen. Het eerste wat de van vakan tie weerkerende tuinier moet doen, is de tuin schoon ma ken. Haal niet alleen het on kruid weg maar ook de uitge bloeide bloemen en vaste planten. Als die de kans krij gen zaad te vormen gaat dat ten koste van de plant die dan volgend voorjaar minder re serve heeft. Tenzij u natuur lijk van het experimentele type bent dat wel eens nieuwe planten uit zaad wil optrek- ken. Dat is een erg aardige bezigheid en geeft soms zeer bevredigende resultaten. Wanneer de tuin weer een beetje op orde is doen mensen met een laaggelegen tuin, waar wat wateroverlast ge weest is, er goed aan de bo venlaag van de grond te door boren zodat zuurstof weer de kans krijgt bij de plantenwor tels te komen. Wie zo moedeloos van zijn buitentuin is geworden kan in deze tijd van het jaar ook be ginnen aan een exotische tuin in de vensterbank. Door bui tenissige planten te kweken uit pitten en delen van vreemdsoortige vruchten die op het ogenblik bij de groen temarkt en in de groente-af deling van de meeste waren huizen te koop zijn. Een verse ananas waar de groene kuif nog aanzit kan voor dit doel worden ge bruikt. Eet het grootste deel van de vrucht op en laat het bovenste kapje met de kuif over. Die kuif moet fris en groen zijn om succes te beha len. Zet de kuif zonder vruchtvlees in een glazen pot met water zodat de kuif het water net niet raakt. Houdt het water op peil en na ver loop van tijd verschijnen er kleine worteltjes. Als die groot genoeg zijn kan de plant worden gepot. Wie veel geluk heeft kan over geruime tijd een bloem en daarna een ana nas zien verschijnen. De vrucht die op die manier ge kweekt wordt blijft natuurlijk klein en heeft ook weinig smaak. Die vrucht is ook niet de beloning van uw werk maar de plant die ontstaat. Sinaasappels en mandarijnen kunnen ook gekweekt wor den uit pitten. Zoek een mooie rijpe vrucht uit en vis daar de grootste pitten uit. Leg die in een glas water. De pitten die na verloop van tijd zinken kunnen gepoot wor den. Doe dat in natgemaakte turfschijfjes en zet die in een bakje in de vensterbank. Het bakje afdekken met een stuk je glas of plastic. Twee weken later komen de plantjes en kan de bedekking weg. Wan neer er genoeg wortels zijn de plantjes verpotten en zoveel mogelijk in de zon plaatsen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 7