Middelmatigheid en zenuwen
kenmerken titelstrijd tennis
Hoofdprijs voor
Nederland in
de grabbelton
liEENA&MSLUmNG
\GINA 11
driesprong, betekende het eind
bij het geluk als laatste deelnemer te mo
gen starten. Hij kon zo de resultaten van
de twee laatst overgebleven concurrenten
afwachten en vervolgens zelf rustig zijn
plan bepalen. En waarachtig: zowel de
Amerikaanse amazone Melanie Smith met
het in Denekamp gefokte paard Calypso
als de Brit John Whitaker met Ryan's Son
pikten, nog wel op dezelfde hindernis, een
balk mee. Voor Hugo Simon was het toen
alleen nog maar zaak foutloos rond te
gaan. Voor het laatste obstakel nam hij
alle tijd. Met een ruime bocht reed hij op
de tweesprong af. Dat betekende welis
waar driekwart strafpunt wegens over
schrijding van de toegestane tijd, maar al
les bleef keurig liggen en Simon mocht de
ovatie van de volgepakte tribunes in ont
vangst nemen.
„Het was een groot voordeel als laatste te
mogen aantreden", aldus Simon na af
loop. „Om van Gladsto'ne nog eens een
snelle, haastige en nerveuze rit te vergen,
zou vermoedelijk te veel zijn geweest.
Daarvoor is het paard te moeilijk onder
controle te houden. Maar nu zat eindelijk
eens alles rnee".
Hugo Simon noch de uiteindelijk zilveren
medaillewinnaar John Whitaker noch Me
lanie Smith bezaten aanvankelijk de beste
papieren om de International Gold Cup,
verpakt in de Grote Prijs van Rotterdam,
mee naar huis te nemen. De eerste man
che leidde tot een ware slijtageslag.
Slechts twee comNnaties kwamen fout
loos over de finish, met dien verstande dat
daarbij wel de tijdslimiet werd overschre
den. Gilles Bertran de Balanda uit Frank
rijk met Galoubet A en Jeff McVean uit
Australië met Autograph wisten deze pres
tatie in de tweede manche echter niet te
herhalen. Hun zenuwen begaven het.
Vooral de driesprong leverde heel wat
problemen op. De afstand tussen het
tweede en derde obstakel was namelijk
dermate afwijkend (10,10 meter) dat heel
precies uitgerekend moest worden hoe
veel galopsprongen hiertussen nodig wa
ren. Bij de eerste combinaties ging dat ho
peloos fout. De Zwitser Thomas Fuchs,
beide Fransen Jean-Marc Nicolas en Fre
deric Cottier alsmede de Nederlander Rob
Ehrens tuimelden spectaculair in het gras.
Gelukkig kwamen zowel ruiters als paar
den er zonder blessures vanaf. Ook de
Westduitse wereld- en Europees kampioen
Gerd Wiltfang, de Brit Graham Fletcher en
de Canadees Ian Millar werden tot opgave
gedwongen. Bepaald geen kleine namen.
Een ontwikkeling tevens die tot felle dis
cussies leidde.
Sieto Mellema zou volgens velen een te
zwaar parkoers hebben gebouwd. Maar
toen de ruiters eenmaal een oplossing
voor de tussenafstand hadden gevonden,
klaagde niemand er meer over. Slechts de
Oostenrijker Thomas Frühmann volgde
nadien nog het slechte voorbeeld van de
overige ongelukkigen. Henk Nooren: „Het
was erg zwaar. En misschien had er beter
dertig of veertig centimeter meer ruimte
kunnen zijn. Maar de besten bleven uitein
delijk over. Een bewijs dat het wel degelijk
te doen was".
Ingeboet
Het puikje van de Nederlandse springrui
ters heeft de laatste jaren duidelijk aan
kwaliteit ingeboet. Na tweemaal goud voor
de landenploeg en voor Johan Heins te
hebben veroverd op de Europese kam
pioenschappen 1977 in Wenen en het
wereldzilver te Aken het daaropvolgende
jaar, is de prestatiecurve aanmerkelijk te
ruggelopen. Vorig jaar viel men voor eigen
publiek reeds buiten de prijzen tijdens de
herhaling van de EK en ook bij dit alterna
tieve evenement-voor de Olympische Spe
len was er geen enkel eremetaal voor de
gastheren weggelegd. Na de negende
plaats in de landenwedstrijd van vrijdag
moest Henk Nooren op de rug van Opsta-
lan's Shoreline nu genoegen nemen met
een dertiende klassering.
De professional uit Dalfsen was trouwens
ook als enige Nederlander in het eindklas
sement terug te vinden. Rob Ehrens nam
in de eerste manche de beruchte drie
sprong met Koh-I-Noor veel te fanatiek en
moest daar de gevolgen van ondervinden.
Johan Heins liet zijn beurt zelfs voorbij
gaan. Hij heeft pas sinds enkele weken de
beschikking over Larramy en vond de
krachtproef te veeleisend.
Chef d' equipe Ben Arts: „Nederlanders
plegen helaas vaak van het ene uiterste in
het andere te vallen. Wanneer we aan de
top staan, moeten we niet denken er al te
zijn en zodra het even wat minder gaat,
hoeven we aan de andere kant ook niet
meteen in paniek te geraken. We hebben
heus nog wel goede perspectieven. Alleen
zijn de ruiters en hun onervaren nieuwe
paarden momenteel nog niet goed op el
kaar ingespeeld. Deze wedstrijden kwa
men voor hen te vroeg. Volgend jaar ho
pen we die aansluiting met de internatio
nale top weer te kunnen herstellen. Er
staan genoeg talenten te trappelen".
Marianne van der Torre, in actie achter het net, prolon
geerde haar titel .na een matig voorseizoen.
SCHEVENINGEN De KNLTB zou heel
blij zijn dit keer alleen het regeltje 'Ma
rianne van der Torre en Louk Sanders
prolongeren tennistitel' in de publiciteit
terug te vinden. De hoop van de tennis-
bond, dat over de details van de wed
strijden en het randgebeuren wordt ge
zwegen, is niet zo vreemd, want de na
tionale kampioenschappen in Scheve-
ningen werden de afgelopen week ge
kenmerkt door middelmatigheid en ze
nuwen, met zeer teleurstellende slotpar-
tijen. Bij de dames bleek de eindzege
voor degene, die iets minder fouten
maakte dan de andere deelneemsters,
maar niet kon overtuigen, de 18-jarige
Marianne van der Torre. Zij versloeg Elly
Vessies met 6-2, 2-6, 6-1. Bij de heren
kwam nog schrijnender dan in vorige ja
ren het klasseverschil tussen Louk San
ders en de 'concurrentie' aan het licht. In
de finale tegen Huub van Boeckel stond
Sanders slechts drie games af en hij won
in de recordtijd van 77 minuten met 6-0,
6-2, 6-1 zijn zevende titel. Ondanks zijn
dertig jaar lijkt Sanders sterker en fitter
dan ooit.
Elly Vessies kan haar nederlaag voor een
groot gedeelte wijten aan een regel die in
het internationale tennis niet meer wordt
toegepast, maar hier wel. In Nederland
wordt de dames nog tien minuten rust ge
boden als er een beslissende derde set
moet worden gespeeld. „Ik wist dat niet",
sprak een licht teleurgestelde Elly Vessies,
„dus ik bleef na twee s?ts staan. Ik stond
eindelijk lekker te spelen". Inderdaad had
de 28-jarige Beverwijkse, die in de laatste
vijf kampioenschappen drie keer de titel
veroverde in het enkelspel, haar zeer kou
de start goed overwonnen. Zij was snel
met 6-2 en 2-0 op achterstand gezet en
maakte toen zes games op rij met puur
scorende slagen.
Logisch dat Marianne van der Torre graag
van de rustpauze gebruik maakte en zich
moed liet inpraten door haar trainster An-
nemieke de Jong. Moe waren de speel
sters natuurlijk geen van beiden, maar
Vessies werd wel uit haar ritme gehaald
door die spelonderbreking. Met goed ge
spreide slagen sleepte de tactische Van
der Torre daarna de derde set met 6-1 in
de wacht. Zij pakte haar tweede Neder
landse titel op rij na een week waarin zij
maar drie wedstrijden hoefde te spelen.
„Dat is veel te weinig, ik was vandaag pas
mijn zenuwen kwijt", aldus de winnares
van 750 bondsguldens, die vandaag ne
gentien jaar is geworden.
In het herenenkelspel kon de Hagenaar
Huub van Boeckel, die in de halve eind
strijd een tegenvallende Michiel Schapers
totaal had overklast (6-1, 6-3, 6-1), niet
aan de verwachting Louk Sanders een set
af te snoepen, voldoen. Integendeel, een
slechte start en service-verlies in het begin
van elke set, brak de 20-jarige Van Boec
kel op. Louk Sanders, die het hele toer
nooi al zeer goed had gespeeld en in de
halve finale gemakkelijk met 6-2, 6-3, 6-4
had gewonnen van Theo Gorter, reikte in
de eindstrijd naar perfectie. De Leidenaar
sloeg geen enkele dubbele fout. passeer
de feilloos en moest bijvoorbeeld in de
eerste set slechts negen punten toestaan
aan Van Boeckel. De laatste: „Mijn tactiek
was om een zo hoog mogelijk tempo tegen
Sanders te ontwikkelen. Maar het was zijn
tempo dat te hoog lag voor mij".
Louk Sanders: „Ik was de hele week al bij
zonder gebrand op die eindzege. Ik wil
nog veel meer titels winnen. Ik ben nu in
35 partijen ongeslagen gebleven in Sche-
veningen en het wordt steeds gemakkelij
ker". Het ontbreken van de zieke Eric Wil-
borts, was volgens Louk Sanders geen es
sentieel gemis. „Eric Wilborts zou te veel
moeite hebben gehad aan de hoge ver
wachtingen te voldoen", meende Sanders.
Niet professioneel
De kampioen vervolgde: „Huub van Boec
kel kun je verwijten dat hij te weinig inter
nationale ervaring opdoet, dat is niet pro
fessioneel. Maar ja, dat kan ook wel een
geldprobleem zijn".
Huub van Boeckel kon dat beamen.
„Maar", zo beloofde de verliezer, „dit jaar
heb ik misschien maar vijf ATP-toernooien
gespeeld, in de komende periode worden
dat er 25 in éèn jaar. Ik speel sterker, kan
dus meer verdienen en betere contracten
krijgen". Van Boeckel verdiende met zijn
tweede plaats slechts vijf- of zeshonderd
gulden en met zijn zege in het gemengd-
dubbelspel, met clubgenote Marcella Mes-
ker (die met Tine Zwaan ook de dames-
dubbelspelfinale won) 275 gulden.
„Ik weet het niet precies. Het is in ieder
geval niet erg veel. Louk verdient duizend
gulden. We hebben eind maart met de top
twaalf van Nederland over onder andere
dat probleem gepraat in een speciale bij
eenkomst. Als we ons solidair opstellen,
kunnen we bij de bond meer bereiken.
Maar dat bleek niet te kunnen. Enkele
spelers kwamen al snel gemaakte beloftes 1
niet na en de bond ging niet op onze eisen
in", aldus Van Boeckel, die ook nog hot
mislukken meldde van een plan om met de
top twaalf zelf een toernooi op te zetten.
De tennisbond steekt geld in sommige
spelers, maar niet meer in Van Boeckel en
Sanders, en ziet de nationale kampioen
schappen als dè gelegenheid voor alle ten
nissers om hun marktwaarde voor andere
toernooien te verhogen. Louk Sanders
daarover: „Een eerste prijs zou 2500 gul
den moeten bedragen, maar Huub en ik
gaan niet als trekpaard fungeren voor de
anderen, dus we laten het voorlopig maar
zo".
HERMAN JANSEN
De elfde hindernis van de eerste manche, een moeilijke
combinatie belandde midden tussen het houtwerk.
M Eindelijk kon het Oos-
volkslied toch worden ge
inhouder Hugo Simon won gis-
1 iternational Gold Cup tijdens
literfestival in Rotterdam. Het
lat driemaal scheepsrecht is,
r in dit geval op. Bij twee vori-
nheden immers greep de klei-
itduitser in het Kralingse Bos
it een belangrijke hoofdprijs.
MAANDAG 18 AUGUSTUS 1980
■HHH
I - De totaalln-
het Nederlands
am bleef positief,
ras wel een duw-
■ug van Antiliaan-
oor nodig om het
n de derde
bezorgen in de
Honkbaiweek.
Seens te meer
1 het spel van de
en knuppels ei-
t echt puur amu-
wordt als een
ld enige keren
getoverd In een
i. Nederland
aruit gistermid-
/jn laatste wed-
hoofdprijs op en
kreeg het vader-
jgental toch ei-
li waar het recht
lloeg van Hamilton
i zaterdag twee-
;tie was gekomen
W et verregenen van
ling van vrijdag te-
^bracht de slotont-
^^^sen Nederland en
~T~hdse Antillen bijna
HfHhet publiek graag
it uitzondering van
dan weliswaar,
lanco werd volle-
imaakt. De oranje-,
ie zaterdag na de
met 10-7 tegen
(onds met 4-2 won
Los Angeles, ver
stillen uiteindelijk
|n kan met deze
bagage morgen
afreizen naar Ja-
het toernooi om
:el deel te nemen,
man, met Alfio
idijverend om de
tiding" meest
speler, is één van
met voldoening
naar de elfde
Honkbaiweek.
een goed toer-
Ufc^eld", vertelde de
Wfcionkman begon-
%r ook als linksvel-
^jelende Horeman.
dedigend hebben
^^Bd gedaan, maar
'•wend ging het ver-
Waarbij vooral
J; dat er een be-
jedte in de slag-
vendien is geble
te in feite nu een
ïzetting hebben
inenveld, hetgeen
n toernooi als het
lioenschap van
[We zijn naarmate
in Haarlem vor-
iam erg gegroeid,
even wennen als
iloeg zit met een
irs dat pas net in
gearriveerd. Maar
gen dat we als
naar Japan
Charles Urbanus had een belangrijke rol in de prestaties
van het Nederlandse team afgelopen weekeinde.
Kunnen knokken
Teamgenoot Bart Volkerijk,
die kan terugkijken op twee
sterke optredens gedurende
welke hij van start tot finish
de verdediging leidde,
beaamde de ploeggeest. „We
hebben bewezen te kunnen
knokken", aldus de Haagse
werper. „Mentaal is dit team
erg sterk gebleken. Maar bo
vendien zijn we in niet één
wedstrijd afgegaan. Ook niet
tegen Miami. Hoewel het na
tuurlijk niet onplezierig was
dat die wedstrijd van vrijdag
avond verregende toen we al
snel in het begin met 5-0 ach
ter kwamen".
Het werd zaterdagmorgen
een eervolle nederlaag van
10-7 tegen de studenten uit
Florida, die echter niet tot het
uiterste gingen, 's Avonds in
de aanzienlijk meer eisende
krachtmeting tegen UCLA,
dat eerder Nederland met 9-8
had verslagen, moest blijken
of Nederland ook tegen zo'n
opponent staande kon blij
ven. Dat lukte onder aanvoe
ring van de van een armbles-
sure herstelde Charles Urba
nus op de heuvel uitstekend.
Het werd 4-2 voor Nederland,
waardoor de oranjeploeg gis
teren de derde plaats zeker
kon stellen bij winst op de
Antillen.
Enerverend
En dat gebeurde, maar niet
pas nadat er veel enerveren
de ontwikkelingen waren ont
staan in een aanvankelijk wat
saaie en verre van vlekkeloos
verlopende wedstrijd. De An
tillen leek geruime tijd zijn
eerste winst te gaan boeken.
nadat het In de vijfde Innings
3-1 voor de ploeg uit de West
was geworden. Bart Volkerijk
had op de heuvel knap staan
gooien, maar zijn velders lie
ten hem nogal in de steek.
„Een gevolg van vermoeid
heid", liet Harm Horeman la
ter weten. „Het was tenslotte
de derde wedstrijd in twee
dagen". Maar geheel over
eenkomstig het verloop van
eerdere duels van het Neder
lands team in de "weefc"
kwam de ploeg ook ditmaal
terug. Maar vooi'al dank zij
mistasten van de tegenstan
der.
Rechtsvelder Marlon Balentin
achtte het in de zevende
slagbeurt niet nodig een posi
tie tegen het hek in te nemen
toen Charles Urbanus in het
slagperk trad. Hij heeft het
bezuurd. Uit de tik van Urba
nus zeilde de bal over zijn
hoofd tegen de omheining en
voor Balentin het projectiel
had terug bezorgd waren
Marcel Joost, Paul Smit en
Don Wedman over de thuis
plaat gesneld: 4-3 voor Ne
derland.
Maar daarmee waren de sen
sationele ontwikkelingen nog
niet ten einde. Een fout van
kortestop Ritchy Daal be
zorgde de Antillen de gelijk
maker en er moest worden
verlengd. Alfio Troeman
smaakte het genoegen door
met een van Antilliaanse zijde
heftig betwiste run de zege
zeker te stellen, waarna Harm
Horeman er nog een punt
aan toevoegde: 6-4. „Het is
een bevredigend toernooi ge
weest", sprak een opgetogen
Hamilton Richardson na af
loop. „De jeugd heeft zijn
kansen gekregen en gepakt.
We kunnen met een behoor
lijke portie routine naar Ja
pan. Daar moet de eerste
stap worden gezet naar her
overing van de Europese titel,
volgend jaar in Haarlem. Dan
zullen we de Italianen moeten
onttronen".
FRANK WERKMAN
imi
Miami van coach Ron Fra-
le elfde Haarlemse Honkbal-
rnnen. De studenten uit Flori-
_en gisteravond in het twee-
iel M. Tokio met 10-3. Na drie
is al 6-0 voor de Amerikanen,
1 8-0 uitliepen. De Japanners
tn echter een duel over ze
is door nog drie punten te
scoren. Het eerste finaleduet zaterdag
tussen beide finalisten was in een zege
van 7-6 voor de Amerikanen geëindigd.
Door deze twee zeges van Miami is de
laatste speeldag, van de Haarlemse
Honkbaiweek zonder belang geworden.
Vandaag ontmoeten Miami en M. Tokio
elkaar nog eenmaal en spelen de Ne
derlandse Antillen nog tegen UCLA Los
Angeles.
In Antwerpen is Italië Europees jeugd
kampioen geworden. De tweede finale
wedstrijd tegen Belgie wonnen de Ita
lianen met 14-3 in zeven innings. Ne
derland legde beslag op de vierde
pleats achter Zweden.
moest hij op de valreep de Eu-
el aan Gerd Wiltfang laten en
iren twee fouten van zijn eigen-
Koeter Gladstone er de directe
pn dat Oostenrijk in de landen-
nouchet goud miste. Twee dagen
tTlE do bij het publiek zeer popu-
^jjjn op ondubbelzinnige wijze re-
9251,i
oor t
tok 'sl
/slopende barrage moest er uit-
3 anI?" ,e pas komen om deze be_
ir forceren. Hugo Simon had daar-
tie hel
rij
"•v.rP*
