Concertagenda
9 Componeren
laten we het liefst
aan anderen over9
De. Feelgm
maakt plezier voor tvi-l
n?
brengt
aanstekelijke
muziek i
.Ról
Pop-
spraak
U
17 augustus Raymond van
liet Groenewoud, 's middags
Vondelpark in Amsterdam 4
uur.
23 augustus Any Trouble*
Eksit in Rotterdam. Julio Igle-
siasAhoyhal in Rotterdam.
24 augustus Any Trouble*
's middags in het Vondelpark,
's avonds in de Melkweg te
Amsterdam. Julio Iglesias*
Concertgebouw in Amster
dam.
25 augustus Julio Iglesias,
Houtrusthallen in Den Haag.
Any Trouble in Delft.
28 augustus Any Trouble*
De Schakel in Amsterdam
19 septmber Sky, Carré in
Amsterdam.
september 'Sky, Doelen
in Rotterdam.
22 september The Allmon
Brothers Bond, Nederlands
Congresgebouw Den Haag.
6 oktober Lou Reed in Am
sterdam.
arbai
I stini
It da
bes
De Engelse rhythm
bluesgroep Dr. Feel-
good zit eigenlijk niet
om een hit verlegen.
Don worden we ster*
ren en is bet afgelopen
met bet plezierige be
staan. We kunnen nu
rustig met de fans een
biertje aan de bar drin
ken. Dat gaat dan
waarschijnlijk niet
meerzegt zanger Lee
Brilleaux. „En we vin
den bet juist zo leuk
om naar Nederland te
komen omdat we ons
bier altijd uitstekend
kunnen vermaken.
In februari van dit jaar
stond de Engelse Dr. Feel
good voor het laatst op het
podium, maar daar is een
paar maanden later niet veel
van te merken. Een enthou
siast publiek in de Rotter
damse Eksit-club geeft de
groep genoeg zelfvertrou
wen om het roestige laagje
er snel of te spelen. Het is
alsof ze nooit weg zijn ge
weest, hoewel het al weer
oktober vorig jaar was dat
de groep hier voor het laatst
was. „We doen deze korte
Nederlandse tournee om de
nieuwe nummers, die we de
afgelopen maanden hebben
geschreven, uit te proberen.
Nederland is daar een ideaal
land voor met z'n vele klei
ne clubs".
Vast publiek
Bijna verontschuldigend
kondigt Lee Brilleaux qan
niet zoveel te vertellen te
hebben. We spelen en dat is
eigenlijk alles. We hebben
een vast publiek gekregen
dat steevast naar de concer
ten komt kijken. We zien ie
dere keer weer dezelfde ge
zichten aan de rand van het
podium verschijnen.
Rhythm blues is nu een
maal niet zo populair in Eu
ropa, maar daar zitten we
niet mee. We zijn niet van
plan een ander soort muziek
te gaan spelen omdat we nu
toevallig geen hitsingle kun
nen krijgen. Dr. Feelgood
staat nu eenmaal voor r b
en in dat opzicht zijn we
uniek. Verandering zou
hoogstens betekenen, dat we
met minder plezier de plan
ken op gaan en daar voelen
we weinig voor. We kunnen
van de muziek leven. We
hebben een huis met tuin, te
eten en een biertje op zijn
tijd, wat wil je nog meer".
Rhythm blues (John Mayo
noemt het liever beatmu-
ziek) is Dr. Feelgood's leven.
Het avond aan avond herha
len van nummers als „Milk
Alcohol" en „Night time"
wordt dan ook niet gezien
als een straf. „Het zijn de fa
vorieten van het publiek en
ook van ons. Daarbij veran
deren we de set als we er zin
In hebben. Zo is het negen
van de tien keer leuk om op
te treden. Als dat niet zo zou
zijn, zocht ik een ander
baantje", zegt Lee Brilleaux.
Nick Lowe
Canvey Island, het woonge
bied van drummer Figure
Martin, zanger Lee Bril
leaux, solo-gitarist John
Mayo en bassist John B.
Sparks, in juni van dit jaar.
De groep zit in de oefen
ruimte bier drinkend te luis
teren naar de laatste elpee
van The Fabulous Thunder-
birds, één van de favoriete
groepen van zanger Lee.
Hoewel het maken van een
nieuwe elpee voor de deur
staat, ziet het er niet naar uit
dat er die middag hard geoe
fend zal worden. Het is he
lemaal niet goed voor je ge
zondheid om je te haasten en
je druk te maken, vandaar
dat we alles rustig aanpak
ken". De plaat van de Fabu
lous Thinderbirds is inmid
dels afgezet en de muziek
van Rockpile, de groep van
Dave Edmunds en Nick
Lowe, komt uit de geluids
boxen. We hebben Nick
(Lowe) gevraagd om de
nieuwe elpee te produceren.
Hij is een oude bekende van
ons, was verantwoordelijk
voor de productie van „Be
Seeing You", maar was daar
niet zo gelukkig mee. Daar
om geven we hem een nieu
we kans om bij de nieuwe
Mayo.
De hele groep is het er over
eens dat een producer abso
luut noodzakelijk is. „We
zijn vier individuen met ie
der een eigen mening. Als er
geen producer zou rondlo
pen, kwam er nooit een el
pee uit de bus. We zouden
waarschijnlijk de grootste
ruzie krijgen omdat we het
niet met elkaar eens zouden
worden, vandaar die produ
cer" aldus Lee.
De groepsleden van Dr.
Feelgood vinden zich geen
tekstschrijvers. „Het zou
geen probleem zijn om een
elpee vol eigen nummers te
maken, maar waarschijnlijk
zouden van de twaalf com-
Brilleaux: „We kunnen van de muziek leven".
posities er maar zes écht
goed zijn. Daarom is het be
ter om een goed nummer
van een ander te nemen dan
zelf een beetje te gaan zitten
klungelen tot je wat op pa
pier nebt. Daarbij is er nog
zoveel r b-materiaal voor
handen, dat het zonde van
de tijd is om zelf een num
mer te schrijven. Er is bij
voorbeeld nog genoeg Ame
rikaanse r b, waarvan nog
nooit iemand heeft gehoord.
We veranderen ze meestal
naar eigen inzicht Die ver
anderingen zijn soms zo he
vig, dat we de rechten van
de plaat wel met de schrijver
zouden kunnen delen" zegt
John Mayo lachend.
De band heeft voor de nieu
we elpee een aantal van die
oude nummers opgezocht als
„Drive me wild", dat in de
nieuwe versie zo anders
klinkt dat Dr. Feelgood een
deel van de rechten opeist.
Eden Studio
In de Eden studio in Chis-
wick Engeland wordt de
laatste hand gelegd aan de
nieuwe Dr. Feelgood elpee
„A case of the Sheiks". Nick
Lowe zit achter de mengta-
fel terwijl de groep inge
spannen naar laatste tonen
van „Punch drunk" luistert,
Dr. Feelgood: „Minstens zeven maanden op tournee per Jaar".
een nummer geschreven
door de groep en Stiff-artiest
Larry Wallis. „Dat klinkt
lekker" merkt John Mayo
op. De groep is duidelijk blij
met het resultaat. „We pro
beren altijd zo kort mogelijk
in de studio te verblijven.
We zijn nu eenmaal 'geen
groep als The Rolling Stones
bijvoorbeeld, die er twee jaar
over doet voordat de elpee
klaar is. We proberen zoveel
mogelijk de sfeer van het
live-optreden weer te geven.
In ons contract staat trou
wens dat er ieder jaar een
album moet verschijnen, dus
we kunnen er niet te lang
over doen".
Op de elpee, die 13 septem
ber in de winkel moet lig
gen, staan niet alleen covers.
Dr. Feelgood heeft in sa
menwerking met Larry
Wallis nummers geschreven
als King for a day" maar
kreeg ook hulp van Nick
Lowe met wie ze onder
Jethro Tuil Jin
De afgelopen tjjd hebben de
muziekbladen bol gestaan
van geruchten over perso
neelswisselingen in de Engel
se groep Jethro Tuil. Drie le-
jtemm
Ische i
e wep
meer „Who's winniii^gei
poneerden. Het aanP v®r
nummers is, zoals w1* h2
voorgaande elpees, jf W
gebleven. „Het is Menu.
een Elvis Costello 1
maar het is niet nood Btonc
om te kunnen spfiPeen
daar gaat het tenslfien ?P
Dat doen we dan f
grootste deel van heP f
inaar j
HAM naai
I Phili
koers
gestapt öf zouden zijn
gen. Leider Ian Anderson
wenste tijdens een persconfe
rentie voor eens en voor al
tijd een eind aan deze ge
ruchten te maken. Hij ver
klaarde bij het opnemen van
een solo-elpee een nieuw ge-t
luid ontdekt te hebben, dat
uitstekend geschikt was voor
zijn groep. Barriemore Bar
low, John Evan en David
Palmer zouden zich niet met
de nieuwe sound hebben
kunnen verenigen, waarop
zij vrijwillig besloten de eer
te laten aan nieuwkomers
Mark Craney en Eddie Job-
son (ex-Roxy Music, ex-UK).
Deze week is dan de veelbe
sproken plaat, onder de sim
pele titel „A" uitgebracht. In
derdaad niet als solo-elpee,
maar als werkstuk van de
groep.
Na hei
fa het beluisteren is maar
één conclusie mogelijk: als
dit album een nieuwe koers
van Jethro Tuil moet bevat
ten zoals Anderson zo trots
heeft aangekondigd, dan be
wijst deze langspeler alleen
maar het gelijk van het ver
trokken drietal. De gekun
stelde en nog steeds op folk-
rock geënte songs lijken het
vermoeden te bevestigen dat
de drie bandleden zijn opge
stapt omdat zij het voorspel
bare repertoire dat nu al
vijftien elpees voortwoekert
beu waren. Voor eigen in
breng is nooit ruimte ge
weest, wat ook nu weer, na
de zogenaamde, koerswijzi
ging, overduidelijk wordt
aangetoond. Eddie Jobson is
aanwezig met zijn elektrische
viool, maar voor de rest be
vat de plaat het onmiskenba
re Tuil-geluid.
De heer Anderson gedraagt
zich nog steeds als een eigen
zinnig baasje van een een
mansbedrijf, dat slechts een
paar uitzendkrachten naast
zich duldt om het geluid van
de plaat op het concertpodi
um waar te maken. Voor de
rest is het Anderson wat de
klok slaat- van zang, fluit
spel, composities, arrange
menten, produktie tot het
hoesontweip toe. „A" is net
zo goed óf slecht als zijn
voorganger „Storm watch
Afhankelijk van ja waarda-
Touch Touch
Een gunstige uitzondering in
de snel aanwassende reeks
van popgroepen bestaande
uit studiomuzikanten, is Toto.
Daar zitten niet alleen musi
ci, maar ook songschrijvers
(Paich, Porcaro) in, het grote
gemis van nagenoeg alle stu-
diogroepen. Weer zo'n stu-
diogroep is Touch uit New
York. Bestaande uit jongens
die hun muzikale kwaliteiten
in een groot aantal groepen
al lang en breed hebben geë
taleerd, en hun goedbelegde
boterham verdienen met het
betere sessiewerk. Gestimu
leerd door het enorme succes
van met name Toto, scharrel
de frontman Mark Mangold
een aantal gerenommeerde
sessiemuzikanten bijeen en
schiep Touch. De muzikale
richting zou een (Ameri
kaans) symfonisch accent
krijgen, en iets vriendelijker
dan echte hard-rock worden.
Welaan, bij het beluisteren
van hun debuutelpee kom je
tot de conclusie dat zij daar
bijzonder goed in zijn ge
slaagd. Styx, Kansas en Toto
hebben aan de muzikale wieg
gestaan. Perfecte arrange
menten, kristalheldere pro
ductie, een zeer kleurrijk ge
bruik van keyboards en vo
calen maken deel uit van de
tot in de finesses geconfectio
neerde songstructuren van
Touch. Het is allemaal zo
mooi, dat het echt vervelend
wordt. Wat Touch nodig
heeft is een ziel, het ondefi
nieerbare dat maakt dat een
song in je hoofd blijft han
gen. Bij Touch is hier geen
sprake van, en dan wordt
weer eens onderstreept dat je
met muzikale kwaliteiten al
leen geen goede plaat kunt
maken. Er is ook nog zoiets
als artistieke kwaliteit. Des
alniettemin verkoopt Touch
in Amerika prima. Nu maar
hopen dat we hier verstandi
ger zijn.
AvdM.
The Fred Banana Combo
The Fred Banana Com
bo
Het uit Duitsland afkomstige
en in eigen land inmiddels
zeer populaire Fred Banana
Combo laat op de debuut-el
pee de affiniteit met de new
wave muziek duidelijk mer
ken. Het is een grappige el
pee met bruisende gitaarpar
tijen en een aantal leuke
composities. Het merendeel
hiervan werd door de groep
Nicolle Meyer, Godfrey
Tollman en Bill Brown
zelf gepend. Een aantal klas
siekers konden de leden ech
ter niet ongebruikt laten lig
gen. Zo werden „She loves
You" en „Yesterday" in een
nieuw grappig jasje ge
stoken en kreeg „Runaway"
ook een beurt. Conny Plank
hij produceerde ook
„Vienna" van Ultravox
staat garant voor de mix en
productie. Wie The Fred Ba
nana Combo live wil gaan
zien, moet wachten tot vol
gende maand. De groep is na
melijk van 19 tot 21 septem
ber in ons land.
H.P.
Yes
De nieuwe Yes-elpee is klaar
en komt eind deze maand uit
De plaat, met Buggles-mannen
Geoff Downes en Trevor
Horn, die eerder dit jaar Rick
Wakeman en Jon Anderson
vervingen, heet „Drama" en
werd niet, zoals eerst de be
doeling was, geproduceerd
door Eddie Offord, maar door
de groep zelf. Het hoesontwerp
is van de bekende beeldend
kunstenaar Roger Dean. Het
album bevat zes door de band
geschreven nummers.
^De groep is inmiddels naar
Amerika vertrokken voor een
korte tournee ter ondersteu
ning van de langspeler. Euro
pa zal wat dat betreft moeten
wachten tot het eind van het
jaar.
Simple Hinds
De in Nederland nog niet echt
doorgebroken Engelse groep
Simple Minds legt momenteel
de laatste hand aan de derde
langspeler „Empires and Dan
ce De band overweegt naar
Nederland te komen voor een
korte tournee langs de clubs,
maar The Simple Minds gaan
eerst in eigen land spelen.
AUman Brothers
Band
De Amerikaanse AUman Bro
thers Band met voorman Greg
AUman is van platenmaat
schappij veranderd. De elpees
zuUen in het vervolg op Aris
ta-records verschijnen, nadat
ze sinds 1969 door Capricorn
werden uitgebracht. De de
buut-elpee voor het nieuwe la
bel heet „Reach for the sky".
Ter ondersteuning van de re
lease, begin september, wordt
er een korte Europese tournee
gehouden. Op 22 september
staat de groep in het Neder
lands Congresgebouw in Den
Haag.
Cheap Trick
Tom Petersson, bassist van de
populaire Cheap Trick, werkt
momenteel in Los Angeles aan
een solo-elpee. De plaat zal
materiaal bevatten, dat door
Petersson zelf is geschreven,
maar nooit door Cheap Trick
werd gebruikt omdat het niet
in hun straatje paste. Cheap
Trick-fans zullen waarschijn
lijk nog wel raar staan te kij
ken, wanneer ze zonder eerst
te luisteren de plaat in huis
halen. Op het album, dat door
Petersson zelf wordt geprodu
ceerd, zuUen geen gitaren
voorkomen afgezien van de
basgitaargeluiden van Tom.
Zijn vrouw Dagmar zingt op
deze elpee mee.
Al bij de eerste tonen van
de debuut-elpee van Gra
ham Shaw and the Sincere
Serenaders weet je met
een groep te doen te heb-
ben, waar je niet om been
kunt' aanstekelijke melo
dieën die opgebouwd wor
den rond planoklanken en
uitstekende zang, van zo
wel Graham als van zijn
bond. Vooral de stemmen
van Ilena Zaramba en Su
san Letbbridge zorgen
daarbij voor een extra di
mensie.
Graham Shaw komt uit Ca
nada, waar hij al vroeg met
muziek in aanraking kwam.
„Ik was net acht jaar toen
mijn ouders me naar piano
les stuurde. Daar leerde ik
muziek kennen van klassie
ke componisten als Mozart
Op de radio hoorde ik echter
Elvis Presley, die met zijn
gitaar zalen plat speelde, dus
leerde ik mezelf gitaar spe
len, met het idee later het
zelfde te doen".
Als multi-instrumentalist
hij speelt niet aUeen piano
en gitaar, maar ook trompet,
klarinet en mondharmonica
is hij al gauw een graag
gezien lid van beginnende
bandjes. Hij werkt er dan
ook heel wat af in Winnipeg
en Victoria, niet alleen als
groepslid, maar ook als lied
jesschrijver. „De muziek le
verde niet genoeg op, dus
heb ik een tijdje bii de spoor
wegen gewerkt. Mijn familie
had daar inmiddels een goe
de naam verworven. Mijn
op e
is hie
ïr var
vader en grootvader
ten er namelijk ook" ze
lachend.
Graham wilde echter
muziek bezig blijven
kreeg een kans bij een
advertentiebureau, dat
dioboodschappen ven
digde. „Mijn taak was A weet
muziekjes te componere J8 £e
tekstjes te schrijven 'fwa
mededelingen van de i^kap.
ring. Het was een ^rlooi
leerschool voor me wai°P
maakte kennis met ver# wei
lende studio's en ik kol
een gegeven moment
en bondig formuleren",
het een kwam het ai
Graham Shaw kreeg
baan bij de Canadian Bi
|er K
ir no
!ist-B)
!Oger
casting' Company waaifeuw c
muzikaal meewerkte e anti
shows als „90 minutes Jch rc
en „Canada after dark", it mie
was toch niet zo gelukki,
besloot weer terug te k* Et
naar de clubs met mijt ni<
middels opgerichte g t mie
The Sincere Serena eten
(Gordon Osland, Gary S .gaan
niuk, Danny Casavani e eel k
(wee dames Ilena en Su n KI
Daar werd ik ondekt ;Wam
Dan Hill en Bernie Fie lg( d
die ook verantwoordeaap
zijn voor de carrières
Gordon Lightfoot en
Mitchell".
Graham Shaw, die bi
met z\jn eerste plaat l
nog geen plannen om
Nederland te komen,
zegt „We wachten eer#5'
hoe de langspeler in Eui
wordt ontvangen".
ink
