Jim Morrison: „The conversation TERUGBLIK Alberti's geven voorstellingen in Californië Luistervinken bij RADIO VRIJDAG RADIO/TELEVISIE LEIDSE COURANT. - 'DONDERDAG 31 JULI 1980 Pr— TELEVISIE VRIJDAG RADIO VANAVOND TELEVISIE VANAV< Gene Hackman als Harry Caul in ,,The Conversation". Lang voor het Watergate- schandaal liep regisseur Francis Ford Coppola al met het idee voor de film „The conversation" vana vond op het scherm rond, maar hij had geen gunstiger moment kunnen kiezen om dit beklemmende gegeven over een afluister-specialist te realiseren. Hij won er op Internationale folkloristische parade Verslag van de zevende Inter nationale Folkloristische Para de, die van 18 tot 24 juli in het Limburgse Brunssum werd ge houden. In deze Parade traden folkloristische groepei^ op uit het filmfestival van Canjies ondermeer: Mexico, 'Senegal de Gouden Palm mee en drukte de wereld nog eens met de neus op de harde fei ten. In handen van ingenieu ze geluidstechnici, die van afluisteren een beroep heb ben gemaakt en zich niet om de gevolgen bekommeren, kan deze vorm van spionage levensgevaarlijk zijn. Zo'n man is Harry Caul, ge speeld door Gene Hackman, gewetensvol in zijn werk maar zich niet bekommerend om wat zijn opdrachtgevers met de door hem opgenomen ban den doet. Met de door hem verfijnde op- name-apperatuur weet hij in de beginbeelden vanuit zijn bestelbusje de conversatie van twee op een druk plein ronds lenterende jonge mensen vast te leggen. Hoewel hij het ver moeden heeft, dat deze opna me ernstige konsekwenties kan hebben, ziet hij het als zijn werk, dat hij zo perfect moge lijk moet uitvoeren. Tijdens een feestje na een con ventie van afluister-experts' maakt Coppola dit nog eens duidelijk door de rivaliteit, die er tussen de afluisteraars on derling bestaat te benadruk ken. Als tenslotte Harry Caul's ge weten gaat spreken, is het te laat. Hij kan een moord niet voorkomen, al heeft Coppola hier nog een verrassing voor de toeschouwer in petto. Gepe Hackman als de eenza me, geheel voor zijn werk le vende Harry Caul geeft een indrukwekkende vertolking, die hem „slechts" een nomina tie en geen Oscar opleverde. Allen Garfield heeft een knap rolletje als zijn grote rivaal in het afluisteren, maar „The conversation" is toch helemaal de film van Coppola, die zelf het scenario schreef en zowel de productie als de regie op zich nam, na „The godfather" opnieuw bewijzend dat hij de problemen uit de Amerikaanse samenleving niet uit de weg gaat. Ned. 1, 20.15 uur. Roemenië. Ned. 1,19.00 uur. „Kom van het dak af" De meningen- over de klucht „Kom van het dak af" waren nogal verdeeld. Toneelcritici hadden er weinig goede woor den voor over, toen dit blijspel in 1977 door. Het Theater van de Lach van John Lanting op de planken werd gebracht. Het publiek daarentegen was en thousiast. Het blijspel trok vol le zalen en maar liefst 6 mil joen kijkers, toen het verleden jaar op de beeldbuis ver scheen. Voor de TROS kenne lijk een reden om deze pro- duktie vanavond te herhalen. „Kom van het dak af" speelt zich af op de zolderflat van ju welier Berend Fris en gaat over mannen en vrouwen die op een avontuurtje uit zijn en daardoor in uiterst gecompli ceerde situaties komen. Ze moeten zich bijvoorbeeld in kasten, onder bedden en in badkamers verstoppen om niet betrapt te worden door de on gewenste eega die telkens maar weer komt opdagen. Ned. II. 20.27 uur. Ten voeten uit: Dave Allen Voor de derde maal dolle pret met en rond de Ierse entertai ner Dave Allen Ned. II. 23.00 uur. Veertien keer heeft Afghani stan aan de Sovjet-Unie om hulp gevraagd en dertien keer heeft men het geweigerd. De veertiende keer kon men er kennelijk niet aan voorbij. Aan het woord is de commen tator van de Russische staat stelevisie in het IKON-pro- gramma, dat dit keer wel erg toepasselijk het Paard van Troje heette. Je kijkt en luis tert met enige verbijstering. Dit is precies het tegenoverge stelde van wat wij menen te weten over de gebeurtenissen in Afghanistan. Van het woord interventie wilde de man niet horen. En op Ameri ka was men niet eens kwaad wegens al die verkeerde voor lichting, hoogstens bedroefd. Bovendien, wie had meer re den bedreigd te zijn, Amerika, dat ver verwijderd ligt van de Perzische Golf of de Sovjet- Unie, dat aan Afghanistan grenst. Er "bleek weer eens uit dat wereldpolitek op totaal verschillende manieren kan worden uitgelegd. Toevallig was op dezelfde avond over Duitsland een Afghaan aan het woord met een ijzingwek kend verslag over bombarde menten op de burgerij van zijn land. Twee standpunten, slechts gescheiden door een .knip van telepilot. De schuld dat Nederland zo verjg', ten opzichte van decjj Unie werd door de bet^ commentator dan ookjj ven op de massamedi^er sen zag men toch ook^ ten in Leningrad met denkbeelden over oojeu vrede als studenten hi^je Ex-wereldkampioen 'q^ Botwinnik sprak zijnya] trusting uit over de niee j ketten in Europa. DanLu je je weer over het t. j ingelicht zijn van zo* denker. De IKON lietfbj tend een tekenfilmra Daaruit kwam weer 1 clusie naar voren: in t reld zonder harnassen, mand veilig. Verder in dit progrant1^ beeld van Bolivia na verkrachting van eenTj! tot democratie. ArgenL^ dus dit programma, is,ezj gen systeem naar BolL het exporteren om te„ men dat het een nieL'r zind land als buur krijL] daar dat de nieuwe h^0J ook als een pinochet iije Voorts op deze nieuw* avond een protserige ling door de gerestauref len van Versailles n>— mooie plaatjes en mu^ Ho HAN JOU Boosheid bij VARA over liedje tegen Beatrix (Van onze radio- en tv-redac- tie) HILVERSUM De raduwli- rectie van de VARA gaat in tern „grondig onderzoeken" hoe het mogelijk is geweest, dat dinsdagavond in het pro gramma „Lijn drie popdon- der" op Hilversum 3 door de hoofdstedelijke popgroep „Drukwerk" het liedje „Weg met Beatrix" kon worden uit gezonden. Naar aanleiding van de tekst kwamen bij de VARA telefoontjes van boze luisteraars binnen. Ook de radio-directie keurt de tekst af. In een woensdag uit gegeven verklaring zegt zij de zaak hoog op te nemen, omdat •ze meent dat met dit lied de grenzen van het betamelijke ver zijn overschreden. De di rectie heeft voorts aangekon digd maatregelen te zullen ne men om herhaling te voorko men. r -* Het betrokken proj werd uitgezonden vaif j pas geopende jongeren^ „Het Dupke" in Uden. V! vraaggesprek over de l^c ties in de Amsterdamfcj delstraat, liet presentatie Zwart de groep „Dni^, °Ptreden- In VARA-J neemt men aan dat Zrj' weten heeft welk liedP groep ten, gehore zouPe gebracht. de hogepriester van de totale oorlog tussen de generaties NEDERLAND 1 NOS 13.00 Nieuws voor doven en slechthorenden NEDERLAND2 NOS 13.00 Nieuws voor doven en slechthorenden DUITSLAND 1 10.00 Journ.. actual, en sportrep. 10.40 Gigi, musical. 12.30 Doe. serie. 12.55 Persoverz. 13.00 Journ. 16.15 Journ. 16.20 Rep. 17.05 Filmrep. 17.50 Journ. DUITSLAND 2 15.00 Kinderprogr. 16.25 Rep. 17.00 Journ. 17.10 De Neunte, tv-serie. 17.35 Gevar. mag. WGIE NED. 1 15.50 Olympsiche Spelen. BELGIE FRANS 18.15 Gevar. kinderprogr. progr. 19.00 Muziekprogr. mag. 19.29 Weerber. 19 19.55 Spelprogr. 20.20 Salvatore Gluliano, speelt V Journ. 23.20 Samenv. Spelen. BELGIE FRANS 2 15.50 Direkte Eurovisie De Olympische Spelen I 20.30 Samenvatting van pische Spelen te Moski 22.00 Direkte Eurovisie Olympische Spelen te Mos Jim Morrison (1943-1971), vandaag hoofdpersoon in onze serie „Idolen sterven jong", was een uitermate begaafd dichter en een uitstekend vertolker op toneel. In zijn beginjaren was hij een avant-garde-artiest. Naar mate zijn carrière vorderde werd hij een charlatan en een lastpost en uiteindelijk werd hij uit de groep gezet die hij had mee helpen oprichten. Jim kon de last van de roem niet dragen. Toch blijft hij één van de meest creatieve talenten van het rocktijdperk. Jim Morrison stond bekend om zijn vijandigheid bij interviews. Jim Morrison was een van de weinige echte intellectuelen onder de rocksterren. Jim was de eerste zanger van de pop groep The Doors, die bekend waren om de diepzinnigheid van hun liedjes. Déze wer den meestal door Jim gecomponeerd. Want Morrison was niet al leen een uitstekend vertolker op toneel, hij had bovendien een stem die je tij dens een rel zonder microfoon of verster ker zou kunnen ho ren. Hij was tevens een begaafd dichter. „Een man van woor den", zoals hij zich zelf noemde en één van de meest creatie ve talenten van het rocktijdperk. James Douglas Morri son werd in Florida op 8 december 1943 gebo ren. Zijn vader was een hoge marineofficier en hij voedde zijn kinde ren streng op. Jim's la tere opstand drukte vaak grote vijandig heid tegenover zijn fa milie uit. De Morrison's verhuis den in de late jaren vijftig naar Virginia en Jim ging in Washing ton DC naar school. Hij was geen buitenbeen tje. Jim demonstreerde zijn rebellie eerst op een rustige manier. Hij weigerde mee te doen aan de activiteiten die werden verwacht van goede Amerikaanse tie ners in die periode, zoals sport en het vere nigingsleven. Morrison ging in 1964 film studeren aan de Universiteit van Cali- fornië in Los Angeles (UCLA). Zijn liefde voor de film heeft hem nooit losgelaten. Dat had te maken met één van zijn obsessies, de dood. „De aantrek kingskracht van de film ligt in de angst voor de dood. Films creëren een valse eeu wigheid", zo zei Jim eens. Toen hij op de UCLA was raakte Jim be vriend met Ray Man- zarek, die zijn studie bekostigde doör in een jazzband te zingen. Hoewel Jim toen al ge dichten en liedjes schreef, had hij er nooit aan gedacht ze zelf te gaan zingen, laat staan van het zingen zijn beroep te maken. Mazarek bracht hem op dat idee. In het midden van de jaren zestig kwamen ze allebei in de strandcul- tuur van de Californi- sche kust terecht waar LSD een favoriet sti muleringsmiddel was. Manzarek herinnerde zich de eerste keer dat Jim Moonlight Drive voor hem voorlas en hoe ze op dat moment opperden dat er eigen lijk geen bezwaar was om een groep te vor men en een miljoen dollar te gaan verdie nen. Ze vormden hun eigen groep, de Doors, in 1965. Origineel- dynamisch De groep werd al gauw als één van de meest originele en dynami sche in de Verenigde Staten beschouwd. Dat kwam voornamelijk door de kwaliteit van Jim Morrison's liedjes en de indruk die hij als artiest achterliet. Het eerstq album van de groep was een van de best verkochte platen van die tijd. Jim Morrison's optre den op het toneel ver anderde geleidelijk. Eerst was hij nogal te ruggetrokken, maar toen zijn publiek groter werd, liet hij zijn emo ties meer aan de opper vlakte komen. Zijn ge baren werden wilder en onbehouwen. Zijn zingen werd puntiger met toespraken tot het publiek er tussendoor. Tijdens de uitvoering van Light my Fire gooide Jim brandende aanstekers in het pu bliek. Een andere truc van hem was om pauzes in te lassen. Soms tussen de liedjes door, soms in zinnen of zelfs in let tergrepen. Morrison beweerde dat deze stil tes de vijandigheid weghaalden en de groep dichter bij het publiek brachten. De inhoud van zijn liedjes kwam prima overeen met de geest van die tijd. Ze waren maat schappij-kritisch, vol wanhoop, gevuld met sex en geweld, vol haat tegen beperkingen en vol hoop over een nieuwe maatschappij. De anti-militaire geest van zijn liedjes paste bij het groeiend onbeha gen over de Vietnam - oorlog, maar voor Jim was het ook een afre kening met de carrière van zijn vader. Nihilisme De schok die zijn lied jes teweeg brachten, was nergens zo duide lijk als in The End waarin het nihilisme, het conflict van de ge neraties en de verhou ding met zijn ouders al lemaal tot uitdrukking kwamen in het slotcou plet. De persoon in het liedje vertelt zijn vader dat hij hem wil doden en eindigt met de woorden: „Moeder ik wil...". Op dat moment liet Morrison een oor verdovend gekrijs ho ren. Morrison en de Doors werden onvermijdelijk een mikpunt van aan vallen van gevestigde machten in de maat schappij. Zij lapten im mers alle waarden aan hun laars. Niets toont beter aan hoe groot de kloof was, dan de po ging van een televisie maatschappij om een zin van Light my Fire te censureren. De Doors kwamen hun op wachting maken in een televisieshow en de te levisiemaatschappij wilde de zin „Baby we kunnen niet higher worden" vervangen. Morrison stemde toe om iets anders te zin gen. Tijdens de repeti ties deed hij dat ook, maar in de life-uitvoe- ring herhaalde hij de originele zin. Uitvoeringen van de Doors werden vaak in de laatste minuut afge zegd en het publiek werd door de politie met gummiknuppels geslagen. Jim werd tij dens een concert in New Haven gearres teerd omdat hij de poli tie zou hebben uitge scholden en had aange spoord tot rellen. Zijn tweede arrestatie was in 1969 in Miami we gens verondersteld naakt verschijnen op het toneel. Dat werd teveel voor Morrison, bij wie de destructieve krachten al aan het werk waren. Hij was een zwaar ge bruiker van LSD en al cohol en hij werd op elk moment van de dag of nacht dronken van wat hij maar te pakken kon krijgen. Jim scheen vastbesloten er een vroegtijdig einde aan te maken, hoewel hij zelf zijn drinken be schreef „niet als zelf moord, maar als een langzame capitulatie". Hoogdravend Op het eind werd Jim Morrison een ballast voor de Doors. Zijn op tredens hadden nog nauwelijks iets van hun oorspronkelijke glans. Hij werd dik en hoogdravend. De ge loofwaardigheid van de Doors liep terug. Jim's naaktoptreden deed de deur dicht. Hij besloot zijn rockbestaan er aan te geven en zich in Frankrijk terug te trekken. De officiële reden voor zijn vertrek was, dat hij zich met zijn zevenentwintig jaar te oud voelde om als rockster door te gaan en dat hij zich te ver verwijderd voelde van de rest van de groep om de samen werking voort te zet- tep. Jim ging met zijn vrouw Pamela naar Parijs. Hij was in 1970 met haar getrouwd en ze was hem trouw ge bleven, ondanks de vernederingen en de vele onvermijdelijke meisjes. Maar Parijs bracht niet de oplos sing. Hij stierf plotse ling in de zomer van 1971, na maanden van hevig drinken en vla gen van depressies. Zijn dood werd offi cieel toegeschreven aan een hartverlamming en hij werd op het Père Lachaise kerkhof be graven. Er was echter geen lijkschouwing en de juiste doodsoorzaak stelde men nooit vast. Mysterie Sommige mensen be weren ook nu weer dat hij nooit is gestorven. Het mysterie is alleen maar groter geworden sinds de enige be trouwbare getuige, Pa mela, in 1974 zelf stierf aan een overdosis her oine. Jim Morrison, de hoge priester van de totale oorlog tussen de gene raties, stierf voordat hij zelf een lid van de ou dere generatie was. Hoewel zijn hele fami lie nog leefde, had hij ooit eens bij zijn bio grafische gegevens on der familie het lako- nieke antwoord „over leden" geschreven. 'Niemand van de fami lie bezocht de begrafe nis. Jim Morrison was op het toneel eerst een avant-garde-artiest. Daarna een charlatan en lastpost, maar hij was in ieder geval een groot dichter. (Gegevens on tleend aan het boek Idolen sterven jong, door Marianne Sinclair, een uitgave van Ro strum BV te Haar lem, prijs f 29,90). Jim Morrison een jaar voor zijn dood. Willie en Willeke Albert! verblijven momenteel in Califor nië voor het geven van enkele voorstellingen voor Neder landse emigranten. Het gezelschap werd begroet door Al- bert Mol, die hier voor enkele maanden vertoeft om nieuwe ideeën op te doen voor een aantal televisieshows, en de Ne derlandse danseres Sonja van Beers. Het eerste optreden van het gezelschap had plaats vrijdagavond (25 juli) in Hoffbrau, het volgende optreden, de volgende dag (zaterdag 26 juli) in North Hollywood waar vele geëmigreerde Nederlanders met belangstelling naar deze show al maanden an tevoren hadden uitgezien. De foto toont de aankomst van het gezelschap met Willeke (links) en Albert Mol met daarachter zijn vriend een Amerikaan die uitstekend Nederlands spreekt, terwijl Willie Alberti begroet wordt door Sonja van Beers, danseres en actrice die tien jaar ge leden vanuit Nederland naar Amerika emigreerde. NEDERLAND 1 NOS 18.00 Moskou 80 KRO 19.00 Internationale Folkoristische Parade 20.15 The conversation, psychologische thriller NOS 22.12 Journaal 22.30 Moskou 80 23.35 Journaal NEDERLAND2 NOS 18.00 Nieuws voor doven en slechthorenden 18.49 Musti 18.55 Journaal TROS 18.59 De TROS-top 50 NOS 20.00 Journaal TROS 20.27 Kom van het dak af, klucht 22.20 AktuaTV 23.00 Ten voeten uit: Dave Allen NOS 23.30 Journaal BELGIE FRANS 18.15 Gevar. serie. 19.00 mag. 19.27 19.55 Inform, secretes (Strangers speelfilm. 22.15 Journ.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 2