Handboogschutters oefenen in achtertuin van afgevallen kandidaat SPORTTRIBUNE HET GEVECHTVAN GEEST TEGEN LICHAAM Vijfmaal Volgers Geenkans Bezoekers land BAKEL - In een achtertuin van een Ba- kels huis aan de weg naar Helmond heeft de voorbereiding plaats gevonden van de Olympische afvaardiging handboogschie- ten. In die voor stadse begrippen zeker niet kleine tuin werden zeer regelmatig vrije i stond opgesteld. Een beetje amateuristisch? Misschien wel, maar de nationale handboogafvaar diging heeft daar geen problemen mee. De schutters zijn er aan gewend onder de meest extreme omstandigheden hun doel te moeten zoeken en ze werken het liefst in stilte. Dus zonder oubliek omdat dat nooit helemaal stil is waardoor altijd weer de kans ontstaat dat de onmisbare concentratie wordt verstoord. Het is overigens zeker geen dringen ge weest in die achtertuin in Bakel. In Mos kou zullen maar twee handboogschutters de Nederlandse nationaliteit hebben. Eén dame: Carry Floris, en één heer: Tini Re- niers. Ook Jos Berkers was lange tijd kandidaat voor uitzending naar Moskou maar hij werd tenslotte door het NOC te licht bevonden. Toch is Berkers niet ran cuneus want het is in zijn tuin dat Carry Floris en Tini Reniers de trainingsarbeid hebben verricht. Wat betreft zijn eigen afwijzing heeft Ber kers toch wel enige teleurstelling te ver werken gehad. Het NOC had gesteld dat in 1979 de limiet moest worden gehaald en dat dit jaar de vorm bevestigd moest worden. „Ik haalde de limiet vorig jaar gemakkelijk maar door allerlei oorzaken ben ik nu nog niet zo ver gekomen, hoe wel mijn vorm stijgende is. Ik denk dat ik ten tijde van de Spelen weer helemaal op niveau ben, maar aan de andere kant kan ik me voorstellen dat er ergens een streep getrokken moet worden". De handboogschutters, fanatiek als iede re topsporter, voelen zich gestreeld doordat het NOC voor het eerst sedert 1928 weer hun sport goed voor de Olym pische arena achtte. Een sport, die vaak werd ondergebracht in de rubriek mer kwaardige folklore, kreeg daardoor de kans internationaal en via het televisie scherm bij het grote publiek bekend te worden. Want Tini Reniers en Carry Flo ris beweren om strijd dat hun sport veel moeilijker is dan op het eerste gezicht lijkt, maar dat de voldoening bij een goe de prestatie oneindig groot is. Geest tegen lichaam Tini Reniers. wie op grond van aanwezig toch een loterij, Rini Teniers: „Mijn kansen zijn gestegen". cijfermateriaal medaillekansen moeten worden toegekend: „Het is iedere keer weer een gevecht van je geest tegen je li chaam. Je moet de concentratie opbren gen om zo zuiver mogelijk te schieten, maar dat is niet het enige. Er zijn zo veel factoren die het schot ongunstig kunnen beinvloeden, zoals de wind, de zon, de vochtigheid van de lucht om er maar een paar te noemen; ze tellen allemaal mee. Dat maakt handboogschieten ergens hoewel de groep besten toch altijd uit dezelfde mensen bestaat". Zowel Carry Floris als Tini Reniers heeft het handboogschieten van huis uit mee gekregen. Cees Floris, de vader van Carry en momenteel bondscoach, was jarenlang een van de beste Nederlandse schutters. „Ik heb 26 jaar aan wedstrij den deelgenomen", zegt hij, zijn onaf scheidelijke pijp even uit de mond ne mend. „Carry ging als kind al mee en hoe gaat het dan? Zo'n kind wil het zelf proberen en ze heeft het goed gedaan. Ik Carry Floris, al gauw een klasse apart. ben trots op haar". Carry Floris was in Nederland al betrek kelijk gauw een klasse apart. Daarom was het voor haar veel interessanter het aantal treffers met de buitenlandse con currentie te vergelijken. Dat viel soms te gen, maar ook mee. „Je moet jezelf weer iedere keer geestelijk oppeppen en het kost soms erg veel moeite", zegt de schutster uit Goirle, die vijf jaar geleden het wereldrecord op de korte afstand vestigde. Carry Floris is niet verwend door veel be langstelling van de zijde van het NOC. De limieten voor de Spelen van München en Montreal werden net niet gehaald, en daarom wachtte ze maar rustig af toen ze voor Moskou wel het vereiste totaal van 1175 op 144 pijlen op de variabele af standen van 70, 60, 50 en 30 meter had geschoten. „Ik wist dat ik aan de voor waarde had voldaan. Ik kon dus een plaats in de Olympische ploeg voor Mos kou opeisen, maar pas toen ik in de krant had gelezen dat ik met Tini Reniers was aangewezen voor de Spelen, voelde ik me echt gerust". Roos De boycotgedachte laat de handboog schutters onberoerd. Hun doel is alleen maar die roos, die een heel stuk verder staat en waarbij millimeters beslissen over goed of minder goed. De gedachte aan „gedevalueerde" Spelen spreekt hen daarom in het geheel niet aan. Dat gaat zelfs voor de dames helemaal niet op. „Bij de dames moet je de besten, in Oost Europa zoeken en natuurlijk in Korea. Ik zal het niet gemakkelijk krijgen me voor aan in dit veld te handhaven", zegt Carry Floris, die met een totaal van rond de 1200 punten in Moskou best tevreden zal zijn. Óf dat voldoende is voor een Olym pische prijs? „Het kan wel. Met 1200 punten kun je eerste of twintigste wor den, maar ik denk dat er in Moskou veel hoger geschoten zal worden". Sinds de definitieve aanwijzing afkwam is ook de druk weggevallen bij Carry Floris. Ze ervaart dat als uiterst prettig. „Ik train net als daarvoor iedere dag, maar het grote verschil is dat ik me, voordat Mos kou zeker was, wel eens afvroeg waar voor ik het allemaal deed. En dat weet ik nul" Ook Tini Reniers kwam vroeg terecht In de sport die bekende historische per il g soonlijkheden als Robin Hood en Wil helm Teil opleverde. In de Eindhovensi Ie Laagstraat dreef vader Reniers het cafi en „De Rooie Bal" en daarachter warer elc handboogdoelen. Het lag voor de han< fa dat de jonge Tini zijn geluk ook eens pro beerde, daartoe gestimuleerd door Re te niers sr. die op de 25 meter drie keer na ^et tionaal kampioen was geworden. In 1965 werd Tini voor het eerst Nederland: N; jeugdkampioen en daarna volgden viei^s seniortitels over verschillende afstanden en in verschillende klassen. Onlangs ont In; nam hij zijn Bakelse gastheer Jos Ber- &L kers het nationaal record dat deze met h 1271 had gevestigd, want Reniers bracht he het tot 1274. Dat was ook ruim boven de NOC-limiet van 1210. Dat totaal moest echter ook gehaald worden tijdens het m wereldkampioenschap in Berlijn en in #tt nog een sterk bezet internationaal tref- M fen. Reniers had er geen problemen mee. Koelbloedig voldeed hij aan de eisen m- rzijc^ Over zijn mogelijke kansen stelt Reniers zich niet overdreven bescheiden op. „D< Amerikanen en de Westduitsers zijn er ii Moskou niet bij. Bij ons is daardoor we sprake van devaluatie maar ik kan er niet om treuren. Mijn kansen zijn er immers f aardig door gestegen". Toch hoeft Re- niers de internationale top niet zo te vre zen. Hij heeft alle grote mannen minimaal een keer achter zich gelaten en tijdens het jongste wereldkampioenschap in Ber- lijn was het verschil met de nieuwe titel houder, de Amerikaan Darrel Pace, zeg ge en schrijve een punt en dat op 144 pijlen. „Ik durf het best aan. Als ik moet schie-ed; ten, kan ik me goed van de buitenwereld nd afscheiden. Ik word dan niet zenuwach-n i tig, ik zie dan maar één ding en dat is dieiarj roos". En daarvoor hebben Carry Floris n en Tini Reniers heel wat pijlen op hun t boog. Een van de opvallendate atletes in Mos- kou zal de 34-jarige Irena SzewinskaX zijn. De Poolse neemt voor de vijfde I keer deel aan de Olympische Spelen, r Irena Szewinska, geboren KiazensteinA won in Tokio, Mexico, München en I Montreal in totaal zeven medailles: r driemaal goud, twee keer zilver en twee I bronzen plakken. Zij kwam op de Olym-1 pische Spelen uit op de 100, 200 en 400 meter, verspringen en estafette. In Moskou zal zij starten op de 400 meter, een afstand die haar in Montreal een gouden medaille opleverde. In totaal vaardigt Polen een delegatie van 322 sportlieden at naar Moskou. Behalve Irena Szewinska bevinden zich nog ne gentien Olympische medaillewinnaars in de Poolse ploeg, onder hen Jacek Wszota, die in Montreal goud won bij het hoogspringen. Met uitzondering van ■voetbal, waterpolo, handbal(dames) en volleybal(dames) neemt Polen deel aan alle Olympische disciplines. Tijdens de 20 en 50 kilometer snelwan- delen en de marathon zullen do scheidsrechters de lopers in kleine, electrisch aangedreven bussen volgen. De voertuigen kunnen een snelheid be reiken van 40 kilometer per uur en heb ben een actieradius van 120 tot 150 ki lometer. Behalve een apparaat voor etectronische tijdwaamemeing zijn de geel gestreepte bussen uitgerust met drie draaistoelen, klaptafels en een bandopname-apparaat. Hiermee zullen alle waarschuwingen die de jury aan da atleten geeft worden opgenomen. Irena Szewinska gaat aan haar vijfde Spelen beginnen. Zij heten Mariano Ramirez, Manuel Mendevil- Yocupicio en Ramon Mejia, komen uit Mexico, zijn officier in het le ger en nemen in Moskou deel aan de military. Aan zelfbewustheid ontbreekt het hen niet, maar toch zeggen ze een stemmig: „Wij hebben geen enkele kans op een medaille. Maar we zijn ge woon blij dat we erbij zijn". Blijft de vraag hoe lang zij er in dit immens zware sportonderdeel bij zullen zijn. Zonder twijfel zullen zij de dressuur af werken. Na de cross country zal Mexico als team echter nagenoeg zeker niet meer bestaan. Hoewel de drie ruiters over de nodige Olympische ervaring beschikken voor een deel waren zij er al bij drie Spelen bij op grote succes sen kunnen zij niet terugkijken. Het feit, dat de beste paarden door rijke Ameri kanen worden gekocht, zal daar zeker niet vreemd aan zijn. Het drietal trekt al twee maanden door Europa. Zonder ook maar een keer aan een wedstrijd deel te nemen. Tot 15 juli verblijven de Mexicanen bij hun oude vriend Klaus Wagner, die een stoeterij bezit in de buurt van Wolfenbüttel. De vriend schapsbanden met Wagner bestaan al sinds 1963, toen hij in Mexico aan de Olympische military deelnam. Wagner zorgde er in 1972 voor, dat de Mexica nen over Duitse paarden konden be schikken zodat zij konden deelnemen aan de Spelen in München. Met vijl ruiters, een generaal, een tolk, twee verzorgers een chef de mission en een dierenarts wilden zij naar Moskou gaan. Een van de ruiters is echter al snel naar buis teruggekeerd. Bij een ri tje brak hij een been: hij was uit het za del gesprongen en verkeerd terechtge komen. Ook wanneer de Mexicanen zonder medailles uit Moskou moeten vertrekken, houden zij iets over aan hun trip naar Europa. Klaus Wagner heeft hen ieder een pony cadeau ge daan uit zijn eigen fokkerij. „Hoe zij het dier naar Mexico krijgen is hun pro bleem", aldus de Duitsef. De man die het weten kan, zegt ctefpC 200.000 buitenlandse gasten de Olym pische Spelen zullen bezoeken. Alexander Besjedin, chef Olympische ny Spelen van het officiële Russische reis-ai bureau Intourist, spreekt daarmee een eerder gedane mededeling van Wladi- mir Promyslow tegen. Deze burge meester van Moskou repte over slechts 75.000 bezoekers. Het Russische pers bureau Tass verwacht daarentegen 300.000 buitenlandse gasten. Besjedin: un; „Drie jaar geleden zijn we van dat getal aat uitgegaan. Wij kunnen 300.000 gasten ije ontvangen. Op grond van tot het einde ien van vorig jaar gedane reserveringen k kwamen we tot 250.000 bezoekers. In dve verband met de boycot is dat nu terug- or; gelopen tot 200.000 bezoekers". In to- er taal verwacht Intourist 600.000 gasten inu in Moskou. Oorspronkelijk rekende na: men op 300.000 binnenlandse bezoe kers. Wegens het teruggelopen aantal buitenlandse gasten ia dat nu mei 100.000 verhoogd. Buitenlandse toeris ten, die wegens de boycot afzien van een trip naar Moskou krijgen de reedt betaalde kaarten niet vergoed. Na hel bekend worden van de boycot is hel aantal toeristen uit de Verenigde Staten van 11.000 teruggelopen naar 3.000, dal uit Canada van 3.000 naar 1.800 en uil v; West Duitsland van 15.000 naar 5.000. dat LEIDSE COURANT 1 MAANDAG 14 JULI 1980 OLYMPIA - De sportwereld bemoeit zich drukker dan ooit met Grieken land en Olympia. Een crisistijd noopt tot nadenken. Waar kunnen Olym pische Spelen ongestoord, zonder politieke discriminatie, worden gehou den? Moet men terugkeren naar simpele, harmonische Spelen in Grieken land? Het Internationaal Olympisch Comité heeft al in Lake Placid een vierkoppi ge commissie ingesteld, die moest trachten deze vraag te beantwoorden. Voorzitter van deze commissie is Lousi Girandou-N'Dihaye (Ivoorkust), die tevens deel uitmaakt van het bestuur van het IOC. De andere drie leden zijn de Canadees James Worrall, de Mexicaan Pedro Ramirez Watkev en de Griek prof. Nikolaos Nissiotis, president van de Internationale Olym pische Academie. Nissiotis is ook voorzitter van de door het Griekse Olym pische Comité ingestelde technische commissie, die onderzoekt welke plaatsen in Griekenland in aanmerking komen voor de Spelen. Olympia zelf valt daarbuiten, maar er zijn drie geschikte plaatsen In de buurt: Loutra Kaiafa, 23 kilometer van Olympia met een vlakte van 27 vier kante kilometer en niet ver verwijderd van een meer, dat bijzonder ge schikt is voor de watersportdisciplines; Katakolon dat beschikt over een haven, die in ieder geval vergroot en uitgebaggerd moet worden, 30 kilo meter van Olympia met een vlakte van 10 vierkante kilometer; Killini, 42 km verwijderd van Olympia, met een vlakte van 12 km2. Haven, vliegveld en wegen moeten nog aangelegd worden. Voor de bouw van Olympische accommodaties is minimaal zes miljard dol lar nodig en men zal ten minste tien jaar nodig hebben. Bovendien zal het een probleem zijn de Olympische accommodaties permanent te gebrui ken. Veel minder problematisch schijnt de verbinding te zijn met het mo menteel in aanbouw zijnde sportcentrum ten noorden van Athene, op de weg naar Kiffissia. Het Griekse Olympische Comité heeft hier de beschik king over een terrein van 1000 vierkante kilometer. Een Westduitse firma bouwt een stadion, dat plaats kan bieden aan 80.000 toeschouwers. Bo vendien werdt er een Olympisch zwembad aangelegd, met 8000 plaatsen, vergaderzalen, onderzoekruimten en slaapgebouwen voor de wereldkam pioenschappen atletiek, die er in 1982 gehouden worden. Alleen al door de electronische voorzieningen in de nieuwe stadions wordt een kwart van de noodzakelijke kosten opgeslokt. Hier zou men naar kunnen uitwijken wanneer een crisis ontstaat rond de voor de Olympische Spelen aangewe zen plaats. De traditie wil dat het Olympisch vuur dat tijdens de Spelen brandt, wordt ontstoken in Griekenland en door estafettelopers naar de stad van de Spelen wordt gebracht, ook ditmaal geschiedde dat. Op de foto wordt het vuur in Olympia ontstoken. Griekenland heeft zich beschikbaar gesteld voor het permanent organiseren van de Olympische Spelen op een vaste lokatie. Indien dat ooit werkelijkheid wordt, zal de lange tocht van het vuur tot het verleden behoren waardoor deze plaat wellicht van historische waarde is. Wil Kester, Frans van de Mesper Peter van Putten en Harry Ver meulen vormen de équipe die d*sp Olympische Spelen van Moskou d zal verslaan en u van dag tot dar uitgebreid op de hoogte zal houf5" den van alle facetten van dit om streden evenement. Dit is hui eerste bijdrage, waarin kennis wordt gemaakt met de afvaardi ui: ging die het handboogschietei beoefent, een sport waarin Ne derland na tientallen jaren twe<n deelnemers op Olympisch niveaij kan zenden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 16