Handboogschutters oefenen in
achtertuin van afgevallen kandidaat
SPORTTRIBUNE
HET
GEVECHTVAN
GEEST
TEGEN
LICHAAM
Vijfmaal
Volgers
Geenkans
Bezoekers
land
BAKEL - In een achtertuin van een Ba-
kels huis aan de weg naar Helmond heeft
de voorbereiding plaats gevonden van de
Olympische afvaardiging handboogschie-
ten. In die voor stadse begrippen zeker
niet kleine tuin werden zeer regelmatig
vrije i
stond opgesteld.
Een beetje amateuristisch? Misschien
wel, maar de nationale handboogafvaar
diging heeft daar geen problemen mee.
De schutters zijn er aan gewend onder
de meest extreme omstandigheden hun
doel te moeten zoeken en ze werken het
liefst in stilte. Dus zonder oubliek omdat
dat nooit helemaal stil is waardoor altijd
weer de kans ontstaat dat de onmisbare
concentratie wordt verstoord.
Het is overigens zeker geen dringen ge
weest in die achtertuin in Bakel. In Mos
kou zullen maar twee handboogschutters
de Nederlandse nationaliteit hebben. Eén
dame: Carry Floris, en één heer: Tini Re-
niers. Ook Jos Berkers was lange tijd
kandidaat voor uitzending naar Moskou
maar hij werd tenslotte door het NOC te
licht bevonden. Toch is Berkers niet ran
cuneus want het is in zijn tuin dat Carry
Floris en Tini Reniers de trainingsarbeid
hebben verricht.
Wat betreft zijn eigen afwijzing heeft Ber
kers toch wel enige teleurstelling te ver
werken gehad. Het NOC had gesteld dat
in 1979 de limiet moest worden gehaald
en dat dit jaar de vorm bevestigd moest
worden. „Ik haalde de limiet vorig jaar
gemakkelijk maar door allerlei oorzaken
ben ik nu nog niet zo ver gekomen, hoe
wel mijn vorm stijgende is. Ik denk dat ik
ten tijde van de Spelen weer helemaal op
niveau ben, maar aan de andere kant
kan ik me voorstellen dat er ergens een
streep getrokken moet worden".
De handboogschutters, fanatiek als iede
re topsporter, voelen zich gestreeld
doordat het NOC voor het eerst sedert
1928 weer hun sport goed voor de Olym
pische arena achtte. Een sport, die vaak
werd ondergebracht in de rubriek mer
kwaardige folklore, kreeg daardoor de
kans internationaal en via het televisie
scherm bij het grote publiek bekend te
worden. Want Tini Reniers en Carry Flo
ris beweren om strijd dat hun sport veel
moeilijker is dan op het eerste gezicht
lijkt, maar dat de voldoening bij een goe
de prestatie oneindig groot is.
Geest tegen lichaam
Tini Reniers. wie op grond van aanwezig toch een loterij,
Rini Teniers: „Mijn kansen zijn
gestegen".
cijfermateriaal medaillekansen moeten
worden toegekend: „Het is iedere keer
weer een gevecht van je geest tegen je li
chaam. Je moet de concentratie opbren
gen om zo zuiver mogelijk te schieten,
maar dat is niet het enige. Er zijn zo veel
factoren die het schot ongunstig kunnen
beinvloeden, zoals de wind, de zon, de
vochtigheid van de lucht om er maar een
paar te noemen; ze tellen allemaal mee.
Dat maakt handboogschieten ergens
hoewel de groep besten
toch altijd uit dezelfde mensen bestaat".
Zowel Carry Floris als Tini Reniers heeft
het handboogschieten van huis uit mee
gekregen. Cees Floris, de vader van
Carry en momenteel bondscoach, was
jarenlang een van de beste Nederlandse
schutters. „Ik heb 26 jaar aan wedstrij
den deelgenomen", zegt hij, zijn onaf
scheidelijke pijp even uit de mond ne
mend. „Carry ging als kind al mee en
hoe gaat het dan? Zo'n kind wil het zelf
proberen en ze heeft het goed gedaan. Ik
Carry Floris, al gauw een klasse apart.
ben trots op haar".
Carry Floris was in Nederland al betrek
kelijk gauw een klasse apart. Daarom
was het voor haar veel interessanter het
aantal treffers met de buitenlandse con
currentie te vergelijken. Dat viel soms te
gen, maar ook mee. „Je moet jezelf weer
iedere keer geestelijk oppeppen en het
kost soms erg veel moeite", zegt de
schutster uit Goirle, die vijf jaar geleden
het wereldrecord op de korte afstand
vestigde.
Carry Floris is niet verwend door veel be
langstelling van de zijde van het NOC. De
limieten voor de Spelen van München en
Montreal werden net niet gehaald, en
daarom wachtte ze maar rustig af toen ze
voor Moskou wel het vereiste totaal van
1175 op 144 pijlen op de variabele af
standen van 70, 60, 50 en 30 meter had
geschoten. „Ik wist dat ik aan de voor
waarde had voldaan. Ik kon dus een
plaats in de Olympische ploeg voor Mos
kou opeisen, maar pas toen ik in de
krant had gelezen dat ik met Tini Reniers
was aangewezen voor de Spelen, voelde
ik me echt gerust".
Roos
De boycotgedachte laat de handboog
schutters onberoerd. Hun doel is alleen
maar die roos, die een heel stuk verder
staat en waarbij millimeters beslissen
over goed of minder goed. De gedachte
aan „gedevalueerde" Spelen spreekt hen
daarom in het geheel niet aan. Dat gaat
zelfs voor de dames helemaal niet op.
„Bij de dames moet je de besten, in Oost
Europa zoeken en natuurlijk in Korea. Ik
zal het niet gemakkelijk krijgen me voor
aan in dit veld te handhaven", zegt Carry
Floris, die met een totaal van rond de
1200 punten in Moskou best tevreden zal
zijn. Óf dat voldoende is voor een Olym
pische prijs? „Het kan wel. Met 1200
punten kun je eerste of twintigste wor
den, maar ik denk dat er in Moskou veel
hoger geschoten zal worden".
Sinds de definitieve aanwijzing afkwam is
ook de druk weggevallen bij Carry Floris.
Ze ervaart dat als uiterst prettig. „Ik train
net als daarvoor iedere dag, maar het
grote verschil is dat ik me, voordat Mos
kou zeker was, wel eens afvroeg waar
voor ik het allemaal deed. En dat weet ik
nul"
Ook Tini Reniers kwam vroeg terecht In
de sport die bekende historische per
il g
soonlijkheden als Robin Hood en Wil
helm Teil opleverde. In de Eindhovensi Ie
Laagstraat dreef vader Reniers het cafi en
„De Rooie Bal" en daarachter warer elc
handboogdoelen. Het lag voor de han< fa
dat de jonge Tini zijn geluk ook eens pro
beerde, daartoe gestimuleerd door Re te
niers sr. die op de 25 meter drie keer na ^et
tionaal kampioen was geworden. In 1965
werd Tini voor het eerst Nederland: N;
jeugdkampioen en daarna volgden viei^s
seniortitels over verschillende afstanden
en in verschillende klassen. Onlangs ont In;
nam hij zijn Bakelse gastheer Jos Ber- &L
kers het nationaal record dat deze met h
1271 had gevestigd, want Reniers bracht he
het tot 1274. Dat was ook ruim boven de
NOC-limiet van 1210. Dat totaal moest
echter ook gehaald worden tijdens het m
wereldkampioenschap in Berlijn en in #tt
nog een sterk bezet internationaal tref- M
fen. Reniers had er geen problemen mee.
Koelbloedig voldeed hij aan de eisen
m- rzijc^
Over zijn mogelijke kansen stelt Reniers
zich niet overdreven bescheiden op. „D<
Amerikanen en de Westduitsers zijn er ii
Moskou niet bij. Bij ons is daardoor we
sprake van devaluatie maar ik kan er niet
om treuren. Mijn kansen zijn er immers f
aardig door gestegen". Toch hoeft Re-
niers de internationale top niet zo te vre
zen. Hij heeft alle grote mannen minimaal
een keer achter zich gelaten en tijdens
het jongste wereldkampioenschap in Ber-
lijn was het verschil met de nieuwe titel
houder, de Amerikaan Darrel Pace, zeg
ge en schrijve een punt en dat op 144
pijlen.
„Ik durf het best aan. Als ik moet schie-ed;
ten, kan ik me goed van de buitenwereld nd
afscheiden. Ik word dan niet zenuwach-n i
tig, ik zie dan maar één ding en dat is dieiarj
roos". En daarvoor hebben Carry Floris n
en Tini Reniers heel wat pijlen op hun t
boog.
Een van de opvallendate atletes in Mos-
kou zal de 34-jarige Irena SzewinskaX
zijn. De Poolse neemt voor de vijfde I
keer deel aan de Olympische Spelen, r
Irena Szewinska, geboren KiazensteinA
won in Tokio, Mexico, München en I
Montreal in totaal zeven medailles: r
driemaal goud, twee keer zilver en twee I
bronzen plakken. Zij kwam op de Olym-1
pische Spelen uit op de 100, 200 en 400
meter, verspringen en estafette. In
Moskou zal zij starten op de 400 meter,
een afstand die haar in Montreal een
gouden medaille opleverde. In totaal
vaardigt Polen een delegatie van 322
sportlieden at naar Moskou. Behalve
Irena Szewinska bevinden zich nog ne
gentien Olympische medaillewinnaars
in de Poolse ploeg, onder hen Jacek
Wszota, die in Montreal goud won bij
het hoogspringen. Met uitzondering van
■voetbal, waterpolo, handbal(dames) en
volleybal(dames) neemt Polen deel aan
alle Olympische disciplines.
Tijdens de 20 en 50 kilometer snelwan-
delen en de marathon zullen do
scheidsrechters de lopers in kleine,
electrisch aangedreven bussen volgen.
De voertuigen kunnen een snelheid be
reiken van 40 kilometer per uur en heb
ben een actieradius van 120 tot 150 ki
lometer. Behalve een apparaat voor
etectronische tijdwaamemeing zijn de
geel gestreepte bussen uitgerust met
drie draaistoelen, klaptafels en een
bandopname-apparaat. Hiermee zullen
alle waarschuwingen die de jury aan da
atleten geeft worden opgenomen.
Irena Szewinska gaat aan haar vijfde Spelen beginnen.
Zij heten Mariano Ramirez, Manuel
Mendevil- Yocupicio en Ramon Mejia,
komen uit Mexico, zijn officier in het le
ger en nemen in Moskou deel aan de
military. Aan zelfbewustheid ontbreekt
het hen niet, maar toch zeggen ze een
stemmig: „Wij hebben geen enkele
kans op een medaille. Maar we zijn ge
woon blij dat we erbij zijn". Blijft de
vraag hoe lang zij er in dit immens
zware sportonderdeel bij zullen zijn.
Zonder twijfel zullen zij de dressuur af
werken. Na de cross country zal Mexico
als team echter nagenoeg zeker niet
meer bestaan. Hoewel de drie ruiters
over de nodige Olympische ervaring
beschikken voor een deel waren zij er
al bij drie Spelen bij op grote succes
sen kunnen zij niet terugkijken. Het feit,
dat de beste paarden door rijke Ameri
kanen worden gekocht, zal daar zeker
niet vreemd aan zijn. Het drietal trekt al
twee maanden door Europa. Zonder
ook maar een keer aan een wedstrijd
deel te nemen. Tot 15 juli verblijven de
Mexicanen bij hun oude vriend Klaus
Wagner, die een stoeterij bezit in de
buurt van Wolfenbüttel. De vriend
schapsbanden met Wagner bestaan al
sinds 1963, toen hij in Mexico aan de
Olympische military deelnam. Wagner
zorgde er in 1972 voor, dat de Mexica
nen over Duitse paarden konden be
schikken zodat zij konden deelnemen
aan de Spelen in München.
Met vijl ruiters, een generaal, een tolk,
twee verzorgers een chef de mission en
een dierenarts wilden zij naar Moskou
gaan. Een van de ruiters is echter al
snel naar buis teruggekeerd. Bij een ri
tje brak hij een been: hij was uit het za
del gesprongen en verkeerd terechtge
komen. Ook wanneer de Mexicanen
zonder medailles uit Moskou moeten
vertrekken, houden zij iets over aan
hun trip naar Europa. Klaus Wagner
heeft hen ieder een pony cadeau ge
daan uit zijn eigen fokkerij. „Hoe zij het
dier naar Mexico krijgen is hun pro
bleem", aldus de Duitsef.
De man die het weten kan, zegt ctefpC
200.000 buitenlandse gasten de Olym
pische Spelen zullen bezoeken.
Alexander Besjedin, chef Olympische ny
Spelen van het officiële Russische reis-ai
bureau Intourist, spreekt daarmee een
eerder gedane mededeling van Wladi-
mir Promyslow tegen. Deze burge
meester van Moskou repte over slechts
75.000 bezoekers. Het Russische pers
bureau Tass verwacht daarentegen
300.000 buitenlandse gasten. Besjedin: un;
„Drie jaar geleden zijn we van dat getal aat
uitgegaan. Wij kunnen 300.000 gasten ije
ontvangen. Op grond van tot het einde ien
van vorig jaar gedane reserveringen k
kwamen we tot 250.000 bezoekers. In dve
verband met de boycot is dat nu terug- or;
gelopen tot 200.000 bezoekers". In to- er
taal verwacht Intourist 600.000 gasten inu
in Moskou. Oorspronkelijk rekende na:
men op 300.000 binnenlandse bezoe
kers. Wegens het teruggelopen aantal
buitenlandse gasten ia dat nu mei
100.000 verhoogd. Buitenlandse toeris
ten, die wegens de boycot afzien van
een trip naar Moskou krijgen de reedt
betaalde kaarten niet vergoed. Na hel
bekend worden van de boycot is hel
aantal toeristen uit de Verenigde Staten
van 11.000 teruggelopen naar 3.000, dal
uit Canada van 3.000 naar 1.800 en uil v;
West Duitsland van 15.000 naar 5.000.
dat
LEIDSE COURANT 1 MAANDAG 14 JULI 1980
OLYMPIA - De sportwereld bemoeit zich drukker dan ooit met Grieken
land en Olympia. Een crisistijd noopt tot nadenken. Waar kunnen Olym
pische Spelen ongestoord, zonder politieke discriminatie, worden gehou
den? Moet men terugkeren naar simpele, harmonische Spelen in Grieken
land?
Het Internationaal Olympisch Comité heeft al in Lake Placid een vierkoppi
ge commissie ingesteld, die moest trachten deze vraag te beantwoorden.
Voorzitter van deze commissie is Lousi Girandou-N'Dihaye (Ivoorkust), die
tevens deel uitmaakt van het bestuur van het IOC. De andere drie leden
zijn de Canadees James Worrall, de Mexicaan Pedro Ramirez Watkev en
de Griek prof. Nikolaos Nissiotis, president van de Internationale Olym
pische Academie. Nissiotis is ook voorzitter van de door het Griekse Olym
pische Comité ingestelde technische commissie, die onderzoekt welke
plaatsen in Griekenland in aanmerking komen voor de Spelen.
Olympia zelf valt daarbuiten, maar er zijn drie geschikte plaatsen In de
buurt: Loutra Kaiafa, 23 kilometer van Olympia met een vlakte van 27 vier
kante kilometer en niet ver verwijderd van een meer, dat bijzonder ge
schikt is voor de watersportdisciplines; Katakolon dat beschikt over een
haven, die in ieder geval vergroot en uitgebaggerd moet worden, 30 kilo
meter van Olympia met een vlakte van 10 vierkante kilometer; Killini, 42
km verwijderd van Olympia, met een vlakte van 12 km2. Haven, vliegveld
en wegen moeten nog aangelegd worden.
Voor de bouw van Olympische accommodaties is minimaal zes miljard dol
lar nodig en men zal ten minste tien jaar nodig hebben. Bovendien zal het
een probleem zijn de Olympische accommodaties permanent te gebrui
ken. Veel minder problematisch schijnt de verbinding te zijn met het mo
menteel in aanbouw zijnde sportcentrum ten noorden van Athene, op de
weg naar Kiffissia. Het Griekse Olympische Comité heeft hier de beschik
king over een terrein van 1000 vierkante kilometer. Een Westduitse firma
bouwt een stadion, dat plaats kan bieden aan 80.000 toeschouwers. Bo
vendien werdt er een Olympisch zwembad aangelegd, met 8000 plaatsen,
vergaderzalen, onderzoekruimten en slaapgebouwen voor de wereldkam
pioenschappen atletiek, die er in 1982 gehouden worden. Alleen al door
de electronische voorzieningen in de nieuwe stadions wordt een kwart van
de noodzakelijke kosten opgeslokt. Hier zou men naar kunnen uitwijken
wanneer een crisis ontstaat rond de voor de Olympische Spelen aangewe
zen plaats.
De traditie wil dat
het Olympisch vuur
dat tijdens de
Spelen brandt,
wordt ontstoken in
Griekenland en
door
estafettelopers
naar de stad van
de Spelen wordt
gebracht, ook
ditmaal
geschiedde dat.
Op de foto wordt
het vuur in
Olympia
ontstoken.
Griekenland heeft
zich beschikbaar
gesteld voor het
permanent
organiseren van de
Olympische Spelen
op een vaste
lokatie. Indien dat
ooit werkelijkheid
wordt, zal de lange
tocht van het vuur
tot het verleden
behoren waardoor
deze plaat wellicht
van historische
waarde is.
Wil Kester, Frans van de Mesper
Peter van Putten en Harry Ver
meulen vormen de équipe die d*sp
Olympische Spelen van Moskou d
zal verslaan en u van dag tot dar
uitgebreid op de hoogte zal houf5"
den van alle facetten van dit om
streden evenement. Dit is hui
eerste bijdrage, waarin kennis
wordt gemaakt met de afvaardi ui:
ging die het handboogschietei
beoefent, een sport waarin Ne
derland na tientallen jaren twe<n
deelnemers op Olympisch niveaij
kan zenden.