ITips om uw vakantie te veraangenamen yyyy [|y|g y||
Verfrissen
op niveau...
Havuc corbasi Kortrijkse Bel
Wentelteefjes Snel en lekker(?)
een Vegetarisch alternatief
Herenschoenen In
extra grote maten
^NENLAND
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 9 JULI 1980 PAGINA 11
dere
iddaM
ok 20^^
45
Door Tiny Francis
^jaar-
ersiersels
r Vor het grote diner in het
>te hotel een grote speld
it twee knotsen van kno-
!'»i^ die van (half)lang
ar, dat overdag wappert
lltjule wind, dat nat wordt in
|li|T zwembad of slordig
B«t zitten door sporten, in
ipntJ ommezien een sjiek
psel maakt! De tekenin-
i tonen hoe u dit moet
i geleide: draai het haar
het in een pluk recht
tlffjhoog geborsteld te heb-
in een stevige papillot.
:,tek die vast bovenop de
4jtin, vlak op de hoofd-
#d; blokkeer de speld met
W- tweede afdraaibare
op. De spelden zijn in
>-^in, medium en groot for-
in verschillende vor-
'^:Mn en kleuren te krijgen,
ior feestjes goudkleurig
schelp- of bladervorm,
taf 12,-; in goud vanaf
||p|4,-. (Christiaan te Den
en Amsterdam).
De hond mee
Evenals voor kinderen zijn
lange autoritten voor de hond
een moeilijke opgave. Maar
een goede baas neemt zijn
hond toch mee op vakantie.
(We willen hier niet gewagen
van mensen die voor de va
kantie hun hond aan een
boom in het bos vastbinden of
hem uit de auto smijten. Voor
hen ontbreken woorden om
in de krant te zetten...) Ten
einde wagenziekte bij de hond
te voorkomen is het raadzaam
het dier vooraf, maar ook tij
dens de reis, geen eten te ge
ven. Wel moet hij of zij on
derweg regelmatig drinken;
vocht is van vitaal belang. In
de hondebagage horen thuis:
een volle fles water, een
drink- en eetbak, een kunst-
bot, borstels, een halsband,
een lijn, een middel tegen
darmstoornissen, wondpoeder
en -zalf. En natuurlijk aan de
halsband een kokertje met
naam en adres erin.
Muggen een
plaag...
Danka Chemie heeft groen
licht gekregen voor het op de
markt brengen van een spray
tegen vliegende insecten. De
werkzame stof daarin is tetra-
methrin (merknaam luidt:
Neo-pynamin). Tetramethrin
heeft een snelle knock down-
werking en lage giftigheids
graad. In combinatie met de
synergist piperonyl butoxide
heeft het een sterk dodende
werking op insecten. Pyrisect
is een nieuwe samenstelling
van het reeds bekende Py-
rethrum extract, dat bij men
sen met bronchiale aanleg
echter in kleine ruimtes bij-
zijn enkele nieuwe zomerse geuren op de
Jiarkt gekomen, die alle dezelfde boodschap
febben...: verfrissen op niveau! Allereerst de
au de Rochas, in Parijs beschreven als
iymbool van de vakantietijd". Een eau de
ilette als een teug water op een beschaduwd
ekje na een inspannende bergwandeling.
3? en parfum om mee uit te rusten na actie...
en andere nouveauté is het parfum van
stee Lauder, dat zoals zij zegt: „de vrouw
hgerept fris moet houden op het groen be-
auwde gras". Het is volgens Lauder de geur
an wit linnen (het parfum heet dan ook
White Linen") en wil een verkoelende bries
aar de kroon steken. Evenals Rochas brengt
stee met haar geurtjes een gehele lijn. De
arijzenaar vult zijn parfum aan met een se-
e badprodukten.
werkingen gaf. Door de her
nieuwde mix is het insecten-
dodende middel nu juist zeer
geschikt gemaakt om te wor
den gebruikt in beperkte
ruimtes als tenten, caravans
(en thuis in de huiskamer).
Het spuitmiddel is niet persis
tent, blijft niet lang hangen
en dient gebruikt te worden
volgens de voorschriften van
de EEG (dus niet spuiten in
brandende toestellen en bui
ten bereik van kinderhandjes
houden). De spray bevat geen
omstreden gas. (Te koop bij de
drogist).
Probeer eens
ander haar
Vakantie is het meest ont
spannend als men in een an
dere omgeving een ander
mens wordt! Zelfs in sommige
gevallen uiterlijk. We kopen
veelal speciale kleren voor de
vakantie, maar wat denkt u
ervan speciaal „vakantiehaar"
mee te nemen naar Lunteren
of Lugano?
Colorsilk shampoo van Re-
vlon heeft een assortiment
kleuren gemixt (verrijkt met
conditioners) die een span
nend effect kunnen sorteren.
Men kan het haar per behan
deling ongeveer drie tinten
lichter maken, maar het ook
een diepere tint geven, het
dezelfde kleur laten houden,
maar ook grijzende lokken
bedekken.
In de verpakking vindt u: een
gebruiksflacon met kleuront-
wikkelaar, haarverf, een ge
bruiksaanwijzing (niet te ver
waarlozen. nauwlettend lezen
en volgen) en een sachet
shampoo. (Verkrijgbaar bij
drogist, parfumerie, waren
huis).
Drie tinten lichter of toch liever een diepere tint...?
Estee Lauder begint de dag met (White Li
nen) zeep. Daarna beveelt ze een body lotion
aan ter verzachting van de huid. Van rond
het middaguur tot diep in de nacht geeft zij
de voorkeur aan haar eau de parfum.
Maar misschien valt u meer voor Jeanne
Lanvin, die met een geur komt waarvan ook
zij roept dat hij bijzonder geschikt is voor va
kantietochtjes.... Haar eau de toilette, samen
gesteld uit kruiden als maijolein, lavendel,
salie, vers gesneden grassen, tijm en rozema
rijn, is nieuw en verpakt in een ranke glazen
flacon waarop een gestileerde smaragdgroene
dop met zilveren rand. Op het groene etiket
prijkt de naam in zilveren letters. Het klinkt
allemaal wel fris, het zweemt naar grasgroen,
grasmat, wuivend gras, gras(tennis)baan en-
bij al die grassen denk je onwillekeurig aan
vakantie.
Schoenen kopen kan voor
„mannen met extra grote voe
ten" een pijnlijke en tijdro
vende zaak zijn. Knorrig en
toenemend slecht gemutst
sloffen ze winkel in, winkel
uit omdat juist die leuke vlot
te schoenen, waarop zij hun
zinnen gezet hebben, niet pas
sen. De firma Rockport, oor
spronkelijk uit Zuid-Amerika,
zag heil in de „magnum-voe
ten" en stelde een markton
derzoek in naar de behoefte
aan „extra large" modellen.
Uit dit onderzoek bleek over
duidelijk, dat er een behoorlij
ke vraag is naar sportieve,
comfortabele herenschoenen
in extra grote maten. Roek-
port haakte hierop in. met als
resultaat dat op het ogenblik
een indrukwekkend aantal
detaillisten de puur natuur
Buffox lederen, extra grote,
herenschoenen verkoopt. Er
was dus kennelijk een gat in
de markt voor zo'n schuit, die
loopt tot de maten 47, 48, 49
en zelfs tot 50.
De dealers pronken graag met
het hoorn-brandmerk op elke
schoen uit de Zuidamerikaan-
se stal, waaruit nu Europese
trendsetters galloperen. Rock-
ports zijn onverslijtbaar, qua
„voorkomen" vergelijkbaar
met Roost, maar hebben wel
een heel andere pasvorm.
Talrijk zijn de Nederlanders die voor
voeding en maagvulling eens naar
iets anders verlangen dan naar de be
kende door de gastronoom verfoei
de en dikwijls allerbelabberdst berei
de biefstuk-friet-doppertjes. In de
jaren zestig kon deze behoefte nog al
leen bevredigd worden in Chinese
en/of Indische restaurants. Nu er zo
veel buitenlanders in Nederland wo
nen en de Nederlanders zelf talrijke
reizen naar even talrijke vreemde
landen hebben gemaakt, kan er hier
ook Grieks, Bulgaars, Turks, Marok
kaans of Israëlisch gegeten worden.
En niet alleen buiten de deur.
De bereiding van vreemde gerechten in
de eigen keuken hoeft wat betreft de
aankopen geen moeilijkheden op te leve
ren. Er zijn genoeg winkels waar men
zich min of meer exotische ingrediënten
kan aanschaffen. Alleen komt dan nog
het klaarmaken. Maar daar zijn weer
kookboeken voor. Een béétje kookboek
telt al recepten van vreemde bodem. Het
aardigste kookboek tot nog toe, dat hele
maal gewijd is aan recepten uit vreemde
en verre landen is het Midden-Oosten
Kookboek van Claudia Roden. Niet al
leen omdat het een keur van recepten
(ingewikkelde en eenvoudige) biedt,
maar vooral ook omdat de schrijfster op
een zeer heldere manier de achtergron
den van de kook- en eetcultuur belicht.
Niet op een droge en dus saaie manier,
maar gelardeerd met tal van anecdotes,
geschiedenissen en zelfs sprookjes. Clau
dia Roden heeft de recepten bijeenge
gaard uit diverse kookboeken, maar ze
heeft ze vooral opgetekend uit de mond
van de koks en kooksters zelf. En dat
biedt altijd voordelen tijdens de berei
ding. Een fraai kook- en leesboek, in het
Engelse taalgebied doorgaande voor één
van de culinaire „klassieken".
Zestig jaar lang heeft de Vlaamse Irene
Jordaens, oud-regentes aan de Rijksnor
maalschool te Herentals, het Vlaamse
land doorgereisd. Daar praatte ze met
moeders en grootmoeders over potten en
pannen, over koken en keukens. Ze
heeft ook veel gelezen over het eten in
Vlaanderen. Al die gegevens, al die ken
nis heeft ze bijeengegaard en kritisch op
een rijtje gezet. Zo ontstond De Vlaamse
Keuken, een verzameling van 250 recep
ten uit het Vlaamse. Er zijn voor Neder
landse begrippen gewone en bekende re
cepten bij als erwtensoep en omelet met
garnalen. Maar wat dacht u van een Wa
terzooi op Gentse wijze (zeer smakelijk,
zelf uitgeprobeerd) of Hoofdvlakke?
(Voor dat laatste moet u dan wel de be
schikking hebben over een varkens
kop.
Opvallend in dit boek is eigenlijk de eer
lijkheid waarmee alles is bereid. Een
prei is en blijft een prei, selderij blijft
selderij en de vis (of dat nu eén paling-
in-'t-groen is of een kabeljauw) wordt
niet „ondergesneeuwd" door een of an
dere saus uit een flesje. Voor de liefheb
bers van een keuken-recht-op-en-neer
smakelijk aanbevolen.
Van een heel ander gehalte is Twaalf
maanden koken, uitgegeven door Rea
ders Digest. Niet alleen qua uiterlijk,
maar ook, zoals de titel al zegt, totaal an
ders van opzet. De recepten zijn gerang
schikt naar de verkrijgbaarheid van
groenten, vlees etc. in de twaalf maan
den van het jaar. Tevens worden er dan
suggesties gedaan voor de diverse hoog
tijdagen als Kerst, Pasen, Oud en Nieuw.
Prettig bij dit zeer luxueus uitgevoerde
boek zijn niet alleen de fraaie kleuren
platen bij de gerechten, maar ook de in
leiding en het aanhangsel. In de inlei
ding wordt het hoe, en wat en waarop-
te-letten verteld van groenten, vlees, vis
en vruchten. Achterin is het een echt
„kookboek", waarin allerlei foefjes staan
die de bereiding van de dagelijkse pot
zeer kunnen vergemakkelijken. Alleen
is het formaat nogal onpraktisch.
Iedereen heeft wel eens te weinig tijd
om een uitgebreide maaltijd op tafel te
zetten. Omdat met goede organisatie snel
en goed toch lekkere dineetjes zijn klaar
te maken, heeft Immy Timmerman
„Snel en lekker koken" geschreven. De
gerechten zijn zó samengesteld dat ze in
een minimum van tijd op tafel staan,
schrijft ze in de inleiding. Qua organisa
tie ziet het er allemaal zeer efficiënt uit.
Maar er zijn toch ook nog andere manie
ren om snel en smakelijk te koken dan
door het geregeld opentrekken van een
blik? En dat doet Immy herhaaldelijk.
Misschien wel snel, maar toch niet zo ge
zond. Lijkt ons.
In alle bovenstaande boeken staan vlees-
recepten. Logisch. Maar er zijn ook men
sen die (al of niet fanatiek) vegetariër
zijn. Vic Sussman schreef voor hen (of
voor hen die vegetariër willen worden)
Het vegetarisch alternatief. Het is niet
direct een kookboek, maar meer een
soort inleiding tot het vegetarisme. Het
boek is zó overtuigend geschreven dat de
lezer zich na de laatste bladzijde eigen
lijk stante pede tot het vleesloze leven
zou willen wenden. En dat, zonder dat
uit de bladzijden het bijna religieus fana
tisme spreekt waarmee vegetariërs soms
behept worden geacht. Het is een bijna
wetenschappelijk werk, met uitgebreide
literatuurlijst en talrijke voetnoten. Toch
prettig om een idee te krijgen.
LEO VAN DER MEEL
Claudia Roden: Midden-Oosten Kook
boek. Uitg. Het Spectrum, Utrecht/Ant
werpen. Prijs 12,90.
Irene Jordaens: De Vlaamse Keuken.
Uitg. ECI-Utrecht. Prijs 29,90.
Readers Digest: Twaalf maanden koken.
Uitg. Readers Digest Amsterdam, prijs
69,90.
Immy Timmerman: Snel en lékker ko
ken. Uitg. Luitingh Laren. Prijs f. 22,90.
Vic Sussman: Het Vegetarisch Alterna
tief. Uitg. Bosch en Keuning, Baarn.
Prijs: 35,-.
Aardappels
zaaien
Wat wij amateur-tuiniers in
het klein doen. doen boeren
en tuinders in het groot. Met
het werk waarmee wij onze
vrije uren vullen omdat we
dat geploeter in de tuin leuk
vinden, verdienen de „be
roeps" hun brood. Die mensen
kunnen zich dan ook veel
minder dan wij veroorloven
op het gebied van proeven en
experimenten. Mislukt bij ons
de kweek van een bepaald ge-
wasje of bloemetje dan komen
we daar wel overheen, een
boer kan met een akker van
een nieuw ras een deel van
zijn bedrijfskapitaal op het
spel zetten.
Daarom experimenteren boe
ren op zogenaamde proefboer-
derijen en in verschillende
centra voor tumdersbedrijven.
Ook aan de landbouwhoge
school in Wageningen worden
bepaalde dingen voor de boe
ren uitgezocht. En pas als na
jarenlang onderzoek en vaak
proefondervindelijk is be
paald dat een bepaald ras pro-
duktiever is dan een oude
soort of minder gevoelig voor
bepaalde ziekten, gaan de
boeren en tuinders ermee aan
de slag.
Proeven
Omdat wij met onze kleine
tuintjes minder risico lopen
en bovendien niet voor onze
boterham afhankelijk zijn van
wat we in die tuinen doen,
kunnen wij best wel eens leu
ke proeven nemen.
Wie gewend is aardappelen te
poten om daardoor een kleine
wintervoorraad aan te leggen
zou volgend voorjaar bijvoor
beeld eens aardappelen kun
nen zaaien. Want dat kan.
Daarvoor moet nu wat zaad
gewonnen worden dat in de
bolletjes zit die aan de plant
komen wanneer de bloei
voorbij is. Die bolletjes heb
ben bij het begin van de aard
appelgeschiedenis in Europa
(de plant is door de Spanjaar
den uit midden-Amerika in
gevoerd nadat ze dat land
ontdekt en veroverd hadden
op de indianen) voor nogal
wat stampei gezorgd. Oor
spronkelijk meende men dat
dat het eetbare deel van de
plant was en dat is niet zo
vreemd wanneer je bedenkt
dat we van de meeste planten
de vruchten eten. Die zaad
bolletjes zijn niet helemaal
onschuldig; de aardappel is
een nachtschade en die fami
lie heeft nogal wat giftige ele
menten.
Knol
Pas later kwam men erachter
dat het bij de aardappel om de
knol gaat die in de grond zit.
Als u aardappels gaat zaaien
krijgt u vrijwel zeker een an
dere soort dan die waarvan u
de zaden gewonnen hebt.
Elk aardappelras is een kunst-
produkt waarin bepaalde gun
stige eigenschappen van weer
andere rassen zijn gebundeld.
De knol (de pootaardappel)
heeft het vermogen die ge
bundelde goede eigenschap
pen aan zijn nakomelingen
door te geven. Het zaad kan
dat niet en uit het zaad van
één plant kunnen dan ook
verschillende rassen opschie
ten.
Zekerheid over de hoeveel
heid aardappelen die het
zaaien oplevert hebben we
ook niet; het ene ras is nu
eenmaal produktiever dan het
andere.
Poters
Dat is ook de reden dat boe
ren alleen maar gebruik ma
ken van poters; op proefboer-
derijen en onderzoekcentra
wordt wel van zaden gebruik
gemaakt om rassen te verede
len.
Ook in gebieden waar het
vervoer van pootaardappelen
te veel moeilijkheden geeft
(in bergachtige streken bij
voorbeeld) worden steeds va
ker aardappelen gezaaid. Met
name in de ontwikkelingslan
den kan de aardappel name
lijk een belangrijk onderdeel
worden van het voedselpak
ket Pootaardappelen zijn ech
ter vaak te duur of er is dood
eenvoudig niet aan te komen.
Zaad kan dan een oplossing
bieden.
Voor ons is het zaaien van
aardappelen gewoon een aar
dig experiment, waardoor wé
wat meer inzicht krijgen in de
erfelijkheidsfactoren die bij
deze plant zo'n belangrijke rol
spelen.
