ft. Westerse blik op Japanse fotografie I boek Nieuw toneelstuk van Shakespeare Per boot naar Jazz festival Gaudeamus Muziekweek KUNST LEIDSE COURANT OINSOAQ 8 JUL1 1880 PAQL_ DEN HAAG "Chine de com manded dat weet elke ingewijde, is porselein dat in China werd vervaardigd op bestelling uit Eu ropa. Er was, met name in de 18e eeuw veel vraag naar dit porse lein. Onze eigen Verenigde Oost- Indische Compagnie, die behalve uit Indië ook producten uit het Verre Oosten aanvoerde, heeft in die handel een belangrijke rol gespeeld. Een aspect daarvan wordt aangeroerd op een char mante tentoonstelling die t/m 24 augustus te zien is in het Haags Gemeentemuseum. Ze heet „Pronk Porselein" Die titel geeft niet aan dat het por selein bestemd was om alleen maar in de staan. porseleinkast te pronk te Het gaat hier hoofdzakelijk serviesgoed dat wel degelijk voor gebruik bestemd was. Naam gever is Cornelia Pronk, die door de VOC werd gevraagd motieven te ontwerpen die dan in China zou den worden nageschilderd op por- Tafelbord met de parasol-dames. 6elein. Cornells Pronk (1691-1759) was in Amsterdam een gezien portret schilder, die bij net nageslacht vooral bekend bleef door de talrij ke topografische prenten die naar tekeningen van zijn hand zijn ge stoken. Zijn VOC-opdracht zal hij wel te danken hebben gehad aan zijn bekendheid met Amsterdamse notabelen wier portretten hij ver vaardigde. In 1734 tekende Pronk zijn eerste ontwerp. De VOC accep teerde het en sloot een driejarig contract met de schilder af. Deze moest alle benodigde tekeningen vervaardigen en werd geacht hier mee een vol jaar bezig te zijn. Ge durende drie achtereenvolgende ja ren zou hij hiervoor een honorari um van 1.200.- ontvangen, bene vens een extra bedrag voor het ma ken van telkens vijf stel kopieën. ƒ1.200.- was in die tijd een royaal jaarsalaris, maar Pronk moest daar voor niet alleen de versiering van het serviesgoed ontwerpen, maar ook de te vervaardigen stukken te kenen. Een standaard-tafelservies bestond uit 371 delen, waarvoor twintig verschillende tekeningen nodig waren en daar kwamen nog theeserviezen, kas tens tellen en an der porselein bij. Parasol-dames Overigens zou men kunnen den ken dat dit „Chine de commande" Europese motieven zou hebben, maar dat was allerminst het geval. Pronk tekende chinoiserieën, Chi nese voorstellingen dus, maar dan wel op de manier zoals men die in Europa graag zag. Ziin eerste ont werp was „De parasoldames": twee vrouwen, waarvan één 'n grote pa rasol vasthoudt, met enkele vogels voor een bossage. De ontwerpen werden in vijf kisten gepakt en met vijf verschillende schepen (om het risico te verminderen) naar Ba tavia verzonden. Vandaar uit ging de opdracht naar Chinese porse leinmakers. Door de lange en omslachtige reis duurde het jaren voor de eerste porseleinzendingen in Amsterdam arriveerden. Daar werd Pronk por selein populair, er was redelijk vraag naar, maar op de lange duur bleek de handel toch niet winstge vend te maken te zijn. Dat ook om- Melkkannetje met de vier doktoren. dat een Pronk servies een veelvoud moest kosten van gewoon Chinees porselein. Pronk zou nog drie ont werpen leveren. Het tweede was "De vier doktoren" (in een later gewijzigd ontwerp bleven drie zit tende figuren over), omtrent het derde ontwerp bestaat onzekerheid, op het vierde staan twee Chinese dames en wat kleinere figuren bij een onverbloemd Europees prieel- leen de latere versie van het tweede ontwerp is op enigszins gro te schaal (75 serviezen) vervaar digd. Naar de andere ontwerpen werden belangrijk minder stuks gemaakt Fraai beeld Het Pronk porselein was gebruiks- foed. Begrijpelijk dus dat er zo'n 50 jaar later niet veel meer van over is. Maar met ca. vijftis stuks kan de tentoonstelling fraai beeld van dit ge lein geven. Men kan de originele tekeningen van Pronk zien, benevens archivalia, maar de nadruk valt natuurlijk op het por selein zelf, dat inderdaad erg fraai is. De tentoonstelling toont enkele aardige bijkomstigheden. Zo blijkt dat de „parasoldames" erg in trek waren. Die komen, behalve op Pronks serviezen ook voor op por selein uit Japan (waar geen officië le VOC-opdracht geplaatst werd) en in een wat gewijzigde versie is het ook in China zelf „geleend", waar het als „typisch Europees" een zekere populariteit moet heb ben gehad. Die Chinese versie stond weer model voor Delfts aard ewerk, waarmee een grote cirkel gesloten werd. Zelfs in Venetië werden de parasoldames bekend en nog laat in de 18e eeuw trippelden zij over een slabak van Anistel por selein. Een charmante tentoonstelling als gezegd. Van groot belang voor ken ners en collectionneurs omdat ze wellicht leiden kan tot het hervin den van sommige stukken die thans nog onbekend zijn. De zeer degelijke catalogus (in Nederlands en Engels 25.-) kan nog niet alle vragen beantwoorden die omtrent Pronk porselein rijzen. Maar mis schien komt er door de tentoonstel ling nieuw materiaal beschikbaar, hier of in liet buitenland. VOLKERING Londen De Britse historicus Thomas Merriam zegt een nieuw toneelstuk van Shakespeare te hebben ontdekt, het eerste sinds 1664, door middel van een ingewikkeld compu terprogramma dat in staat is de schrijfstijl van een auteur te analyseren. Het stuk, „Het boek van Sir Thomas More", is lange tijd on derwerp van een wetenschappelijk dispuut geweest betref fende zijn herkomst, of het was geschreven door Shakespea re of door zijn 16e-eeuwse rivaal Anthony Munday. Tot Merriam's onderzoek was niemand met volledige zekerheid in staat om te zeggen door wie het was geschreven, omdat twee derde van het manuscript kennelijk van de hand is van Munday en het resterende deel van Shakespeare. „De enige reden die geleerden hebben gegeven voor Munday's auteurschap, is Munday's handschrift", aldus Merriam tegenover Associated Press. „Nu bezitten wij een methode waarmee wij min of meer kunnen aantonen dat de werkelijke auteur niet de gene is die het schreef". Merriam begon verleden jaar augustus aan het onderzoek, dat hij verrichtte met behulp van de universiteitscomputer van Ba singstoke Technical College, het instituut waar hij geschiedenis doceert. Het computerprogramma kan onderscheid maken tus sen de geschriften van verschillende auteurs door te kijken naar hun onbewuste „woordgewoonten", die consistent in het werk van een schrijver optreden, maar nooit kunnen worden gekop ieerd of geïmiteerd door een ander. Merriam is van mening dat Munday gedurende een korte perio de van samenwerking tussen hun beide toneelgezelschappen in 1593 de woorden van Shakespeare's manuscript kopieerde. „Zij werkten samen in dat jaar en alleen in dat jaar", aldus Merriam. „Ik suggereer niet dat Munday plagiaat pleegde op Shakespeare, nelijk S' DEN HAAG Nog maar en kele dagen en het Northsea Jazz Festival in het Congres gebouw gaat van start. Onder de duizenden festivalgangers zijn veeL buitenlanders, maar het Nederlandse aandeel van deze naar men zegt grootste jazz-happening van Europa blijft het grootst. Men komt met veler gelegenheid. Zo heeft een bewoner van Giethoorn een dertigtal lief hebbers gevonden om de reis naar Den Haag per boot af te leggen; men zal op 11 juli arri veren in de Scheveningse ha ven. Er zijn enkele wijzigingen in het festival. John Lee Hooker komt op dokters advies niet naar Europa. Hij wordt ver vangen door een andere unie ke band uit de jazzwereld: Pa nama Francis and his Savoy Sultans. De Heath Brothers la ten verstek gaan en worden vervangen door het Toots Thielemans Quartet met Niels Henning Pedersen bas, Bruno Castellucci drums en Michel Herr piano. Verdere wijzigingen/aanvul lingen zijn: - De negen man sterke Benny Carter All Star Swing Band wordt uitgebreid met Benny Vasseu trombone. - Louis Moholo wordt drum mer bij Seven Singers and. a Hom. Dudziak Si Michal Urbaniak. - Muhammed Ali vervangt Chris Henderson in The Phila delphia Movement. - Hank Jones piano. Roy Hay- nes drums en Wilbur Little bas wordt de definitieve rit- mesektie van de Northsea Tenorsax Battle op zondag 13 juli met Archi Shepp, Pharao Sanders, Von Freeman, Ben nie Wallace, Odean Pope en Sam 'The Man' Taylór. Mens en emotie: op vrijwel elke Japanse foto terug te vinden. „De Japanse fotografie van 1848 tot he den" is de titel van de tentoonstelling, die Pulchri Studio over twee in elkaar overlopende zalen tot en met 20 juli herbergt. Over de wijze van inrichten valt weinig te melden: die is voortref felijk. Wanneer men de expositie volgt met de wijzers van de klok mee, dan wordt men kijkenderwijs op de hoogte gehouden met de ontwikkeling die de fotografie in Japan doormaakte. In technisch opzicht, maar ook in kunst zinnige zin. En dat niet alleen. Vrijwel onmiddellijk wordt de bezoeker erop attent gemaakt dat 'de Japanner' an ders fotografeert dan 'de Nederlander'; in grote lijnen en in kleine. Zoals overal ter wereld kwam ook in Ja pan de eerste camera in handen van de man met de meeste duiten. Ook de Japan ner deed, wat overal gebeurde: hij zette zichzelf en de naaste familie op de kiek, raakte daarop uitgekeken en begon bezit tingen te fotograferen, inclusief werkne mers. In grote lijnen deed de Japanner camera op speurtocht, maakte reportages en zocht kunstzinnige onderwerpen. Maar alles op z'n Japans. De vroegste portretten tonen al, wat zich later in andere vormen van uitdrukkings mogelijkheden zal voordoen; er zit bewe ging in. Op een enkele uitzondering na kijkt de geportretteerde niet in de lens, maar volgt de fotograaf een beweging in de gezichtsuitdrukking: hij voegt iets aan het portret toe. Dat gebeurt ook bij wat de westerling re portage noemt. In technisch opzicht maakt de Japanner zich nauwelijks druk om de zakelijke reportage, waarin de Ne derlander zo bedreven raakte. Evenmin treft men op deze tentoonstelling foto's aan die gemaakt zijn 'om het mooie plaat je', opnieuw op een enkele uitzondering na, die dan nog van zeer recente datum is. De Japanner laat zich stimuleren door de realiteit, maar legt die niet of zelden als kortstondige realiteit vast. Geen erg op wekkend, maar wel goed voorbeeld is de foto van een onthoofding; in alle opzich ten gruwelijk, maar ook een bundeling van Japanse eigenschappen die in andere foto's los van elkaar worden getoond. Wreedheid is de Japanner niet vreemd, maar lijkt voor hem geen tegenstelling te vormen tot geestelijke schoonheid. Wreedheid is, of lijkt, voor de Japanner slechts een van de vele vormen van emo tie. En dat toont die foto. Deze indruk krijgt extra gestalte, wanneer men kort tevoren een schitterend gefotografeerde zwaan heeft gezien en ander werk dat men mooi kan noemen, maar ook hard en beklemmend, echter nooit koud. De Japanner, voor zover deze tentoonstel ling daarin een blik verschaft, lijkt voort durend uit te zijn op een weergave van de werkelijkheid, zoals hij die hoogstpersoon lijk beleeft. Die werkelijkheid is even veelzijdig als er foto's gemnaakt worden en dat zijn er nogal wat. Op vrijwel elke foto van deze expositie komt de mens voor, als individu of als groep. Kenmer kend: elke foto voegt daar de identitiet van de fotograaf aan toe, anoniem of niet. FRITS BROMBERG Laatste boek van Leonard Huizinga Leonard Huizinga precies, de onlangs overleden geestelij ke vader van Adriaan en Oli vier heeft met zijn laatste boek „Lawine", dat kort voor zijn overlijden is verschenen, andermaal bewezen dat hij niet alleen het schrijven van doldwaze verhalen maar ook van werken van een wat ern stiger genre uitstekend be heerste. „Lawine" is het le vensverhaal van de jonge Ne derlandse kunstschilder Ri chard Melville en speelt kort voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Melville, zo'n man die iedere vrouw met een oogopslag voor zich weet te winnen, heeft in korte tijd furore gemaakt als kunstschilder, zowel in bin nen- als buitenland. Wanneer hij in 1939 verneemt van de gruweldaden van de Duitsers tegen de joden in Warschau zet hij zich, in taal en schilde rijen, fel af tegen Hitler-Duits- land. Melville, wiens anti- Duitse schilderijen ook inter nationale bekendheid hebben gekregen, duikt kort na mei 1940 onder. Wanneer blijkt dat niemand hem zoekt komt hij weer tevoorschijn. Op zekere dag wordt krijgt hij echter be zoek van een oude vriend, die officier in het Duitse leger maar tegen Hitler is. Deze vraagt hem naar Berlijn te gaan, waar hij, terwijl hij hoge Nazi's portreteert, achter de datum moet komen waarop Hitier „Operatie Barbarossa de aanval op de Sovjet-Unie, wil beginnen. Omdat Melville de belofte krijgt dat niemand over ziin anti-Duitse periode zal vallen neemt hij de op dracht aan. Hij weet achter die datum te komen, maar alleen door de al dan niet gemeende hulp van anderen. Vanaf dat moment begint Mel ville zijn eigen held-mythe te bouwen. Wanneer het hem daarna door de inspanningen van anderen lukt om via wat smokkelweggetjes naar Zwit serland te \auchten, terug naar Nederland te gaan en weer naar het vrije Zwitserland te reizen, kijkt iedereen tegen hem op. Met name omdat hij steeds meer de rol die anderen in zijn belevenissen hebben gespeeld naar achter dringt, de eigen fouten en blunders ver geet en zichzelf als absolute held op de voorgrond plaatst. Doordat Melville zowel zich zelf als zijn omgeving weet te overtuigen van zijn held-zijn (degenen die de waarheid kunnen vertellen komen vrij wel allemaal om het leven) kan hij er ook na de oorlog de vruchten van plukken. Wan neer hij in handen valt van een Amerikaanse kunsthande laar is Melville's helemaal bin nen en kan hij terend op geld maar vooral zijn (önterechte) roem verder leven. Als hij eenmaal overlijdt doet hij dat als de held, die hij niet was. Maar dat weten alleen wij, le zers. Leonard Huizinga: Lawine. Uitgeverij: Elsevier Amster dam. Prijs: ƒ22,50. BILTHOVEN De Interna tionale Gaudeamus Muziek week vindt dit jaar plaats van 30 augustus tot 7 september. Het eerste weekeinde is geheel gewijd aan de hedendaagse Zweedse muziek. Op 30 en 31 augustus en 1 september wor den in resp. het Concertge bouw te Amsterdam, de Doe len in Rotterdam en het Mu ziekcentrum Vredenburg te Utrecht concerten gegeven door het Kamerkoor Stock holm o.l.v. Eric Ericson, waar bij werken van in hoofdzaak jongere Zweedse componisten en met name leerlingen van Ingvar Lidholm worden ge speeld. Verder is er op 31 au gustus in Utrecht een concert met elektronische muziek. Tijdens het tweede weekeinde worden de werken gespeeld die door een internationale commissie zijn geselecteerd uit de 135 partituren die compo nisten uit 21 landen voor de Muziekweek instuurden. De werken worden gespeeld door solisten en ensembles die zich gespecialiseerd hebben in de uitvoering van hedendaagse muziek: het Nederlands Saxo foon Kwartet en het Oosten rijks Ensemble voor Nieuwe Muziek (5 september in het Koninklijk Conservatorium te Den Haag), de basklarinettist Harry Sparnaay, het Gaudea mus Kwartet, het Nederlands Fluitkwartet en de blokfluitist Bald riek Deerenberg (6 sep tember in het Stedelijk Mu seum te Amsterdam), Harry Sparnaay, de Italiaans contra bassist Fernando Grillo en het Nederlands Fluitkwartet (7 september te Utrecht), het Ra diokoor en het Radio Filhar monisch Orkest o.l.v. Lucas Vis m.m.v. solisten (7 septem ber in de VAR A-studio te Hil versum. Verder is er op 6 sep tember in de Ysbreker te Am sterdam een concert met wer ken van jonge Nederlandse componisten door het ASKO- Ensemble en het Delta-En semble. Gedurende de week is er iede re dag een workshop waarbij componisten en uitvoerenden zich bezighouden met de gese lecteerde werken. Voor nadere inlichtingen: Stichting Gaudeamus, Postbus 30. 3720 AA Bilthoven. Tel. 030-787033. Dicht bij elkaar O ,4e durven geven In |ekf schap en liefde" van d[ v0 rikaanae schrijfster la Fast laat zich gemakkLe| het hokje plaatsen vai y zo'n tvpl9ch Amerikaaiijen het Nederlands vert*rfl. welxijnsboek. De scLac lijkt in een notedop i willen vertellen over d waarop mensen intiem te verwarren met sexu tiem betekent volgei woordenboek immers welijk, innig en hun met elkaar om kunne zonder zichzelf te rs v nneM vw De lezer wordt daarbij fronteerd met veel 5 met een (fictieve F vid, tal I. het l zien moeten geven. Al logen lijken op het eel zicht tenminste als i dergelijke boekjes heft keken een soort Ij ling, het eenvoudig enj pelijk maken van mad voor de gewone lezerl niet te snappen zou zijf Maar is het nu een aanvulling op de markt? Geenszins! De ster, die zelf psychology gestudeerd aan de unir°9' ten van Minnesota er hington, geeft op indr[eia wijze de verschillende:0 ren aan, waarop mei elkaar omgaan en er keer weer in slagen oti op het werk als tnuis d niet te dicht bij te laf) men. Barbara Fast VJ daarbij duidelijk op ee| ding aan tussen ints -O sexueel contact, een scheid dat volgens haai in openbare gelegenhe 1 café's nogal eens I wordt. In de café's ligt u/ J nadruk op onechte inl ook al bevestigen de ubnn ringen ook hier de re zegt: „We I ebben vai idee wat intimiteit nuN- lijk inhoudt. Vaak heb^n nooit iets als intimiteit onze ouders gezien en fven eigen gezin hebben w|e g min ooit intiem contact tui Toch weten we maat' g, goed wat we willen enj,d missen aan intimli^„ vriendschap". Op de JU lander kan dit uiterai vreemd overkomen. wij niet vaak het ideeyoor juist op Amerika slaakte zijn deze gedachten z<an nog niet. Vele menser^^ zich herkennen in de it peringen van de sclbu 2 ondanks de Ame4|jjk schrijftrant. Belangrijk peet in het boek is dar^det intimiteit, waarbij je derzijds (soms ook afjrcc gen!) respect toch je ine liteit niet kwijtraakt. zelfs herwint. „Want miteit is een valstrik' Barbara Fats de lez doelend op het drankj/ bars en op feesbes v tongen losmaakt Daart°nZl ze wegen aan, waar. 1 mens uit kan testen, WEN hii/zij werkelijk is om voc lijk intiem contact aan n> nbet Laa Wanneer je het je rouw realiseert, kun je er wan doen. Werkelijk jezelren^ geven, hoe kwetsbaar dooi maakt. „Gevoelens delévee, geen identiteitsverlies ge r sorbtie door de andei houden", bepleit ze Javit Een zeer lezenswaan r v voor velen waarschijnlfksh openbarend boek dpet dat beslist niet in eë>rde moet worden uitgelezePoi i zijr uidi) [zaal Barbara Fast- Dichteb'e' kaar Je durven gi vriendschap en liefgki blz. Wetenschappelijf geverij b.v. Amsia* Prijs 29,50. en eri rn do T; Kunsthandel Les Arts, Noordeinde 11 Haag, houdt van 11 jifcid augustus een zomer- vns i stentoonstelling van eken uit de Romantische eiüg School. ie Ir eds 1 Galerie Mokum, O: fe"a°r burgwal 334 Amsterc ertje poseert van 11 juli to, zjj, tember werk van Tobi j; ders, Chris van Helmantel, Aad Hofmfo ni van Kempen, Dick ^an Rein Poel, Anne Semlti vr van Vliet en Kik Zeil nd n 'gen De zomertentoonstel/jg1^ werk van kunstena ^sch| van Pulchri Studio w' terdagmiddag 12 juli lerk en blijft t/m Jl juli te n do( gen in de Pulchri-zale ln Voorhout 15 Den i mha

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 10