Zoetemelk
moet Tour
levendig
houden
Western terug
in het zadel
Bonte muziekavond uitsmijter Holland Festival
>o
Led Zeppelin-Show: surrealistische happening van de eerste or
Zelfstandige verkoopster or
bedrijfsleider
SPORT/KUNST
LEIDSE COURANT
MAANDAG 23 JUNI 1980
■JNLAN
FRANKFURT De
laatste jaren is er aan
de staart van het
klassement in de
Tour een „gevecht"
ontstaan om de publi
citair waardevolle rol
van „Rode-Lantaarn
drager". Renners ver
borgen zich achter
auto's, in zijstraten
van het parcours of
verzonnen andere
„trucs", om als laatste
in Parijs te eindigen.
De tourdirectie wil
hieraan een eind ma
ken. Het reglement
van de 67e Tour is zo
danig veranderd dat
tussen de zevende en
negentiende etappe
de laatste renner in
het algemeen klasse
ment uit de wedstrijd
wordt genomen, tenzij
hij door een valpartij
achterop is geraakt
waarbij hij ernstige
verwondingen heeft
opgelopen. Of dat de
laatst geklasseerde 's
morgens bij de start
niet deelneemt dan
wel onderweg de
strijd staakt, of dat
het totaal aantal ren
ners dat opgeeft of te
laat binnenkomt de
vijf procent passeert.
FRANKFURT Gino Bartali won in 1938 en 1948 de Tour de France.
Hij is inmiddels bejaard, heeft bijna al zijn haren verloren en hij kan zich
nog slechts fluisterend verstaanbaar maken omdat hij als kettingroker
zijn stembanden naar de Filistijnen heeft geholpen. Maar hij is nog goed
bij zijn hoofd en nog steeds ongelooflijk populair bij de „Tifosi". Vandaar
dat het toonaangevende sportblad „La Gazetta dello Sport" in Milaan
Bartali tijdens de recent verreden Ronde van Italië als gastcommentator
had ingehuurd. De oude Gino diende elke dag, in navolging van Jacques
Anquetil in het Parijse sportblad ,4'Equipe" vragen van lezers te beant
woorden. In de laatste week van de Giro, toen Bernard Hinault de Ita
liaanse kampioenen die toch een succesvol voorjaar achter de rug hadden,
op eigen wegen en voor eigen publiek vernederd en ontluisterd had,
vroeg een vertwijfelde supporter uit Turijn aan Bartali of hij met zijn rij
ke ervaring geen methode wist om Hinault in de Giro te verslaan. Bartali
antwoordde lakoniek: „U kunt Hinault in de Giro alleen van de overwin
ning afhouden door hem niet meer uit te nodigen."
Ongeveer deze gemoedstoestand heeft zich ook meester gemaakt van die
genen die aan de vooravond van de 67e Ronde van Frankrijk een analyse
maken over de kansen van de deelnemers. Wie in een etappe wedstrijd,
zoals de organisatoren van de Tour de France nu weer hebben gedaan,
126,5 kilometer individueel tijdrijden opneemt, programmeert - gemeten
naar de huidige krachtsverhoudingen in het peloton - Bernard Hinault
bijna vanzelfsprekend tot winnaar. In de Tour van het vorig jaar stuitte
Hinault op de beste Zoetemelk sinds diens profdebuut in 1970. En toch
fietste de Fransman Zoetemelk in drie individuele tijdritten op vijf minu
ten en vijftien seconden achterstand. Toegegeven, er waren twee bergtij-
dritten bij. waarin Hinault „op de macht verschrikkelijk kan uithalen.
Maar ook op de vlakke parcoursen in Brussel en Dyon verloor Zoetemelk
op 81 kilometer nog een minuut en 45 seconden.
Bergop kan men Hinault en Zoetemelk gelijke kansen toemeten. De mo
gelijkheden van de Nederlander, voorzover aanwezig, spitsen zich dus toe
op de twee ploegentijdritten, op vrijdag 27 juni tussen Wiesbaden en
Frankfurt en donderdag 3 juli tussen Compiegne en Beauvais. Het vorig
jaar telde de tijd door de ploeg gemaakt ijl deze ploegentijdritten, volledig
door in het individuele klassement Het was - gezien het succes - ook de
bedoeling, zo verkondigden de organisatoren Levitan en Goddet, bij de
Eresentatie van de Tour van 1980 om deze telling dit jaar aan te houden,
laar wat gebeurde? Zoetemelk tekende, tot de woede van de Fransen, op
9 oktober 1979 een tweejarig contract bij Raleigh en op slag ontstond er,
gezien de kwaliteiten van de Raleigh-ploeg een reële bedreiging voor de
eindzege van Hinault. Dan maar het reglement van de ploegentijdritten
veranderd. De kans dat de Raleighploeg met Zoetemelk, die al in 1968 op
dit onderdeel Olympisch kampioen werd, daarin vernietigend zou kun
nen uithalen was niet denkbeeldig.
Bonificaties
'Het reglement van de ploegentijdrit werd dus snell veranderd in die zin
dat niet meer de op de chronometers vastgelegde tijden doortellen in het
individueel klassement, maar dat er een soort bonificatiesysteem is ont
worpen dat aan de ploegen de volgende winst in het individuele klasse
ment toekent: Stel dat de Raleighploeg de eerste ploegentijdrit Wiesba
den-Frankfurt wint en Hinault als tweede zou eindigen, dan behaalt Zoe
temelk op Hinault een winst ven slechts 25 seconden, ook al is de Ra
leighploeg bijvoorbeeld vier minuten sneller. Eindigt de ploeg Hinault als
derde dan bedraagt de winst van Zoetemelk 55 seconden, eindigt Hinault
met zijn helpers als vierde, dan is de bonificatie voor Zoetemelk 1 minuut
en 5 seconden.
Voor de tweede ploegentijdrit Compiegne-Beauvais zijn de bonificaties
iets hoger. 40 seconden verschil tussen de eerste en tweede ploeg, 1 min.
en 15 sec. tussen de eerste en derde ploeg, 1 min en 35 sec. tussen de eer
ste en vierde ploeg en 1 min. en 50 sec. tussen de eerste en de vijfde ploeg.
Mede door die reglementswijziging is de sfeer tussen de Fransen en de
Raleighs aanzienlijk verslechterd. Er hebben zich het laatste jaar voortdu
rend incidenten voorgedaan. De verstandhouding was al niet meer opti
maal na het door Jan Raas gewonnen wereldkampioenschap in Valken
burg, dat felle protesten in Frankrijk uitlokte. De sfeer verslechterde
zienderogen in de Ronde van de Middellandse Zee (onenigheid Raas-Lau-
rent), Parijs-Nice (de pony van Jan Raas), de Ster der Beloften (Hinault
reed in dienst van een vreemde Franse ploeg), Midi Libre (renners van
Franse ploegen hielpen Bernardeau zijn leiderstrui verdedigen tegen de
ontsnapte Johan van de Velde) om tenslotte naar een dieptepunt af te da
len toen Tourdirecteur Felix Levithan ploegleider Peter Post deze week
dreigde met een proces wegens „eerroof" naar aanleiding van Posts op
merking over de „dopingaffaire" Thurau.
De mannen van Post hebben de laatste drie seizoenen in de Tour behoor
lijk huisgehouden. In drie jaar won Raleigh liefst 26 etappes (9 in 1977, 10
in 1978 en 7 in 1979) en droegen zij 21 dagen de gele trui. Met Zoetemelk
erbij lijkt het aannemelijk dat deze successenreeks wordt voortgezet. Van
daar dat Hinault, zijn uniek zelfvertrouwen ten spijt, zich heeft ingedekt
tegen dit „machtsblok" uit Nederland door in het peloton (voornamelijk)
SLECHTS ONGELUK KAN HINAULT,
NIEUWE ZEGE AFHOUDEN
CREW
van voorf
- Hoew<
»rs van
te westei
in hun
Ibliceerdi
laring e
leid hel
de eis t
an de I
fghanist
vaarop
inferenti
steld dc
Frankr
ndgenoi
goed g>
ld presi
Bonds
ïrd geze
esident
p de vi
Op Joop Zoetemelk, nu in dienst van Peter Post, drukt de last de Tour
tot het eind toe levend te houden.
landgenoten van andere ploegen tot zijn „vriendenkring" te gaan reke
nen. Het was Hinault die Sven Ake Nilsson (MIKO-Mercier) in de „Ster
der beloften" aan de overwinning hielp, ten koste van Jo Maas. Het was
Hinault die de leiderstrui van Gilbert Duclos-Lasalle (Peugeot) verdedig
de in Parijs-Nice tegen de beste man van de koers, Gerrie Knetemann. Te
verwachten valt dan ook dat de Franse ploegen één blok zullen vormen
tegen Raleigh, zodra Hinault in het zadel zit (lees: de gele trui heeft ge
pakt).
Strateeg
Hinault zelf is een van de grootste strategen die ooit op een racefiets heb
ben gereden. Behalve dat hij, volgens zijn medisch raadsman prof. Ginet
van de universiteit van Nantes, beschikt over „zeldzaam soepele spieren
en toch een groot circulatiavermogen mat als gevolg daarvan een uitste
kend vermogen om snel van inspanningen te herstellen, is hij ook slim
mer dan menigeen denkt. Toen zijn ploegleider Cyrille Guimard in maart
en april jammerend rondliep en Hinault zijn ploegmakkers in het open
baar de ergste verwijten naar het hoofd slingerde omdat ze in de voor-
jaarskoersen uit de wielen werden gereden, bleef Hinault ijzig kalm. Hij
wist precies wat hij deed. Zijn seizoen in 1980 bestaat slechts uit drie be
langrijke cumulatiepunten: De Giro (inmiddels gelukt), de Tour en het
wereldkampioenschap op de weg in Sallanches. Voor de rest interesseert
hem niets en niemand. Nou ja, toen het goed liep in Luik-Bastenaken-
-Luik wilde hij tussendoor ook nog wel eens stunten, maar voor de rest is
Hinault uiterst selectief in zijn doelstellingen. Het vorig jaar verkondigde
hij immers al: „Kleine wedstrijden interesseren me niet meer".
De wielersport mag blij zijn met Hinault. Hij blokkeert de wedstrijd niet
zoals Merckx en Anquetil deden. Hij helpt mee openingen te zoeken,
heeft nog nooit de „slag" gemist en neemt zelf meestal initiatief. De var-
wachting is wel dat men een andere Hinault in de komende Tour ziet.
Dat hij Fn elke etappe voor de dagprijzen gaat meesprinten,
jaar, is onwaarschijnlijk. Hij zal de dagen uitkiezen waarop hl
slaan. En het zou een goede tactiek van de Raleighs kunnen zijl
niet die dagen af te wachten maar ervoor zelf initiatieven te onl
die Hinault mogelijk uit zijn „onwrikbaar" evenwicht kunnen r
Op Joop Zoetemelk drukt de last de Tour levend te houden in c
niet al na één week de eindwinnaar vaststaat. Als hij donderd
voor de 6,7 km. lange proloog, is het precies 129 dagen geledenl
de etappe van VitroUles naar Béziers de fatale val maakte, waarl
sleutelbeen op drie plaatsen brak, waardoor zijn voorjaar als uT
kon worden afgeschreven. Op zijn weg terug naar de top, heeft
temelk twijfels, onzekerheid, en soms voldoening gehad. OnzelJ
de vorm van zes valpartijen (drie in de Ronde van de Middelll
Driedaagse van De Panne, Dauphiné Liberé en de Gonde varr
land) die schril afsteken tegen het voorgaande seizoen, dat 1
kleerscheuren doorkwam. Voldoening over het feit dat hij
steeds beter is gaan rijden, hetgeen nog niet wil zeggen dat hij iJ
een piek bereikt, zoals in 1979. Statistisch Hinault dus winnaar?
dient men daar bevestigend op te antwoorden. Zii het dat een vq
dient te worden gemaakt voor onheil. Statistisch heeft Hinault ai
overschreden dat hem iets zou overkomen, zoals alle andere kar
voor hem is overkomen. Gino Bartali reed dwars door een brugll
het ijskoude water van een gletscher en liep een longontst#
Merckx had een zeer ernstig ongeluk op de wielerbaan van BltfJ
door zijn rug sinds die dag piin doet, en hij brak ook nog een kaaj
de Tour. Van Looy brak acht keer zijn sleutelbeen, Maegtens 8
Ocana ziin sleutelbeen. Een lange lijst van ongelukken geeftl
vroeg of laat elke renner een ongeluk krijgt. Niemand zal een grfl
man als Bernard Hinault zoiets toewensen, maar het vormt wel i j
kerheid in de Ronde.
Bonham, dé vocalen van Plant en de gi-
lo-
ROTTERDAM Led Zeppelin is een oos, bewerkte zijn gitaar even hart-
superband. En Jimmy Page behoort stochtelijk als technisch perfect Met
nog steeds tot 's werelds beste gitaris- zijn talrijke solopartijen was hij het
ten. Dat bleek zaterdagavond overdui- ook, die de hoofrol speelde in de Led
delijk in de Rotterdamse Ahoy'hal, Zeppelin-Show. Een show die zich
waar deze aartsvaders van de „heavy niet in de laatste plaats dankzij de
metal music" met hun hels harde rookgordijnen, de lichteffecten en de
sounds zo'n achtduizend hoofden bui- magische uitstraling van zanger Ro
ten zinnen brachten. Page was virtu- bert Plant tot een surrealistische
happening van de eerste orde ontwik-
Nog voordat de echo's van ,3ack to
gone", de sound waarmee het concert
werd ingezet, wegebden liet het publiek al
weten, dat de avond niet meer stuk te
krijgen was. Aanstekers werden ontsto
ken, schrille fluitconcerten aangeheyen
en in grote getale stroomden de bewonde
raars tot vlak bij het podium. In vervoe
ring luisterden zij daar naar songs als „In
the evening", „All my love" beide van
de laatste L.P. In through out door),
„Black dog" en „Stairway to heaven" (bei
de van Led Zeppelin IV). De extase steeg
ten top, toen de keyboardsgeluiden van
John Paul Jones, het slagwerk van John
aller
Bkte ti
i-palei:
tas. Wat zou er gebeuren, als LeU|p
niet tevoorschijn zou komen? ^ebb<
taarklanken van Page ..Since I ve been .o- ejde)ijk n en de zijnen"0"^
vin you (Zeppelin III) produceerden De hoor Jaan de van de zaJ en ster*
kans om met deze song het concert te „Rock'n roll" en „HeartbreA™1^
beëindigen, kreeg dit Engelse viertal niet. £ore Maar dj, ^fcende danfïfj
Twee uur vonden de bewonderaars bij
lange na niet voldoende. 7"
om „more". Toen dat niet
kwam het stoelen-stampwerk er aan te
«wonaeraan, dij kelijk het definitieVe einde van Z
kV fect concert, waarvan de muziek Paid-
later in je tenen doortintelde.
rib
la
(Van onze correspondent in
Washington)
WASHINGTON De
„western", of zo u wilt „cow
boyfilm", keert terug in het
zadel. Na een langzame,
maar gewisse neergang
heeft Hollywood zich weer
met veel overgave en nog
veel meer geld op de oude
liefde gestort Vijftien uit de
kluiten gewassen producties
komen dit jaar of spoedig
erna op de markt Dat is
veel minder dan de meer
dan vijftig uit een topjaar
als 1958, maar het financiële
geweld en de inbreng van
grote sterren tonen aan, dat
het Hollywood ernst is.
De eerste van de nieuwe „wes
terns" is inmiddels uit en loopt
voortreffelijk. „The long ri
ders" met David Carradine en
zijn twee broers heeft uitste
kende kritieken gehad en het
publiek maakt duidelijk, dat
het voor een goede „western"
nog altijd in beweging te krij
gen is. Op korte termijn zullen
ook uitkomen „Ton Horn" met
Steve Mc Queen, „The moun
tain men" met Charlton Hes
ton en „Cattle Annie and Litt
le Britches" met Burt Lancas
ter. In de herfst komt uit
„Heaven's gate", een wild
west-epos, dat waarschijnlijk
de duurste film zal worden die
ooit in de Verenigde Staten, en
dus in de wereld is gemaakt
Bij een tiental andere „wes
terns", die op het programma
staan, zijn groots opgezette
nieuwe uitvoeringen van zul
ke vermaarde verhalen als
„Zorro" (met George Hamil
ton) en „The Legend of the
lone ranger".
Hoewel oude „westerns" nog
regelmatig op de Amerikaanse
televisie verschijnen, leek de
HOLLYWOOD
HERONTDEKT
EEN OUDE
LIEFDE
dood, vorig jaar, van filmcow
boy nummer één, John Way
ne, ook min of meer de afslui
ting van een filmgenre, dat
door de jaren heen een voor
namelijk mannelijk publiek in
opperste vervoering had ge
bracht. Zo'n jaar of vijftien ge
leden nog kon je geen tv. in
de V.S. aanzetten of er draafde
op één of ander station wel
een schietende „koeiejongen"
door het beeld. De televisie
heeft met een overladen
„western"-aandeel waarschijn
lijk flink meegeholpen aan de
neergang van het genre. Film
makers zijn echter de laatste
jaren tot het besef gekomen,
dat kassuccessen als „Star
wars" en „Superman" in we
zen niet veel anders zijn dan
„moderne westerns". De naar
meer conservatisme neigende
stemming, die zich de laatste
jaren in de V.S. heeft geopenb
aard, heeft bovendien een gro
tere hang teweeg gebracht
naar het verleden. De huidige
grote populariteit van de
„country- en westernmuziek"
wijst in die richting. De nieu
we generatie „westerns" zal
over het algemeen nogal ver
schillen van de oude meestal
nogalstereotype producten,
waarin het verschil tussen
goed en kwaad langs zeer op
zichtige lijnen liep. In de
meeste nieuwe „westerns"
wordt in ieder geval beoogd
een zuiverder beeld van de ge
schiedenis te geven, er zal
meer sex in zitten en minder,
maar wel breder uitgemeten
geweld. Wat blijft is een beeld
van de Amerikaanse geschie
denis, waarin het leven nog
onmiskenbare zekerheden
kende, ook al hadden die ze
kerheden veel te maken met
de bekwaamheid in het hante
ren van een vuurwapen en het.
berijden van een paard.
DICK TOET
Steve McQueen speelt de hoofdrol in „Tom Horn"
Nog meer gelijke
rechten voor
man en vrouw
DEN HAAG Bij de Twee-
de Kamer zijn tien wijzigin-
Kn op het Burgerlijk Wet*
ek ingediend, waardoor de
positie van de vrouw in het
huwelijk in een aantal op
zichten gelijkwaardig wordt
aan die van de man.
In verschillende kwesties,
waarbij tot nu toe juridisch ge
zien de beslissing van de man
doorslaggevend was, krijgt de
vrouw evenveel zeggenschap
als de man. De wijzigingen, die
zijn ingediend door minister
De Ruiter van justitie en
staatssecretaris Kraaijeveld
van CRM, zijn gebaseerd op
een advies van de Emancipatie
Kommissie.
Volgens de huidige wet is de
stem van de man doorslagge
vend als man en vrouw van
mening verschillen over de
plaats waar ze willen wonen of
over zaken die de kinderen
aangaan. Verder mogen de ou
ders volgens de nieuwe rege
ling samen het beheer voeren
over het vermogen van het
kind. Bij verschil van mening
kan men de zaak voorleggen
aan de kantonrechter.
WINKEL/KAPPERS PERS. GEVR.
voor onze speciaalzaak in brood, kaas en vleeswaren in Lelfi»
Zw. Alleen me» ervaring. Met vakantieafspraken wordt rekenllU
gehouden. Aanmelden:
Overdevest levensmiddetenbedrijf b.v. ilaj
Herenstraat 96, Leiden. Tel. 121409. .ee n
I eei
nd
DIVERS PERS. GEVRAAGD
Gevraag voor één van onze filialen een aankomend
~le o
titer
trem
zoel
te ki
9/Vi] ttpgbn mét SfJoed: f
damden heren
met leidinggevende capacitei
ten, die een onbeperkt Inkomen
willen verdienen. Voor nadere
Informatie:
Tel. 01745-3758.
ilan
PERSONEEL laxj
g AANGEBODEN |^n
Als u wilt laten BEHANGE C<
WITTEN of SCHILDEREN rr ho<
10-35% korting, bel dan de d prj
broers. Tel. 071-149571. 'de
Medewerker
(gevraagd op rozenkwekerij.
Leeftijd plm. 17-20 jaar.
FA. G. RODEWIJK EN ZN.
Sotaweg 32. Roelofarendsveen.
Tel. 01713-4253.
jade
Gevestigd: t«v£
Schildersbedrijf van binnen- F
buitenwerk. Tevens behangf
Referenties aanwezig. Tl)
071-210146.
Bert Kaempfert overleden
Palma de Mallorca Op 56-
jarige leeftijd is zondag overle
den de Duitse componist, ar
rangeur en orkestleider Bert
Kaempfert. Hij stierf in zijn
villa bij Cala Brava op Mallor
ca aan een beroerte.
Bert Kaempfert werd op 16
oktober 1923 in Hamburg ge
boren. Hij kreeg internationale
bekendheid met schlagers als
„Die Gitare und das Meer",
„Wunderland bei Nacht",
„Spanish eyes", Strangers in
the night", Danke schön",
„African beat", Swinging safa
ri" en vele andere.
speelplaten met liedj^
Kaempfert werden mil
exemplaren verkocht ID
leen van „Strangers
night" en „SpanischlGT
gingen er zo'n tien )oli
over de toonbank. at
tat
fii
Utrecht heeft een goede
kans de vierde stad van het
Holland Festival te worden.
Radio en TV hebben in het
algemeen een voorkeur
voor uitzendingen uit het
Muziekcentrum V reden-
burg. Als gemeente en pro
vincie willen steunen en het
publiek uit stad en regio
blijven belangstelling to
nen, kan er best een traditie
worden opgebouwd. Na
tuurlijk kunnen in principe
ook Groningen en Eindho
ven en wellicht Arnhem of
Nijmegen, eventueel zelfs
Enschede festival-centra
worden maar daar hangt
eveneens alles af van wat
de lagere overheden er voor
over zouden hebben.
In elk geval heeft Utrecht ge
bruik gemaakt van de gebo
den mogelijkheid de slot-
avond van het Festival 198Q
te verzorgen. Er was een be
vredigende maar niet bijzon
der grote belangstelling. Toch
heerste er doorgaans een heel
geanimeerde stemming. Jon
gelui voerden de boventoon
en dat was wel begrijpelijk
want er werd van alles wat
geboden en daarmee trek je
gewoonlijk geen ouder pu
bliek met een gerichte be
langstelling.
Toch kon iedereen best zijn
graantje meepikken. Zo was
er middeleeuwse en renais-
sance-muziek van het ensem
ble Kaproen en van The Cler-
kes of Oxenford, er was alter
natieve barok in de vorm van
Bach op het accordeon van
Harry Mooten, het Radio Bla-'
zers Ensemble kwam met-
Beethoven en Van Beurden.
Heel apart was het pianisten
kwartet Orgella dat op twee
piano's 20ste eeuwse muziek
speelde voor twee, vier, vijf
en zelfs acht handen. Dan was
er jazz van het Willem Breu-
ker Kollektief en het Harry
Verbeke Kwartet. Opmerke
lijke weerklank kreeg de in
Canada wonende Amerikaan
Bob Beker die met de Slag
werkgroep Den Haag ragti-.
mes voor Marimba-ensemble,
drumkit en xylofoon van
George Hamilton Greene uit
voerde. De operette was ver
tegenwoordigd door bijdragen
van de Lyrische Komedie, die
eenakters van Offenbach en
Planquette presenteerde. Ver
der kwam het Promenade Or
kest, het Omroepkoor jdi
kele solisten met een S v
uit „La Vie Parisiennéraa
Tenslotte zorgde La Cotoe
des Fous voor de ovfet
naar het bal met het dvc
kest van Arie Ribbertris
bonte avond dus van n^k'
le ontspanning in velftr
ten. JOHN KAS/jh
