jpanje doet aan
~,Het Belgische voetbal
telt weer helemaal mee"
3NDSCOACH GUY THIJS NA BEREIKEN FINALE:
Uitslag toto
«GELAND SLUIT TOERNOOI AF MET ZEGE
ISK3T. -J&M
EUROPA 80
Klaus Allofs
nog bovenaan
topscorerslijsti
DEN HAAG Dank zij de hattrick
in de wedstrijd tegen Nederland heeft
de Westduitser Klaus Allofs nog
steeds de leiding in het topscorers-
klassement tijdens het toernooi om
het Europese voetbalkampioenschap
in Italië.
Allofs scoorde tot nu toe drie keer en is
de enige speler die tot die produktie
kwam. Kees Kist, inmiddels uitgevoet-
bald in Italië, deelt de tweede plaats met
de Tsjechoslowaak Zdenek Nehoda. Bei
den scoorden tweemaal. In het rijtje van
twaalf spelers, dat één keer doel trof, be
vinden zich Johnny Rep en Willy van de
Kerkhof.
DEN HAAG - Het Nederlands elftal
is de hardste van de acht ploegen, die
deelnamen aan de eindronde van het
toernooi om het Europese voetbal
kampioenschap in Italië. Met de voor
ronden meegerekend hebben zeven
spelers van Oranje het geel gekregen.
Tijdens de kwalificatieronde werden
overtredingen van Kist, Hovenkamp en
Poortvliet op een dergelijke manier,
bestraft. In Italië werden voor overtre
dingen van Rep, Haa, Stevens en Willy
van de Kerkhof gele kaarten getrokken.
In totaal ontvingen 21 spelers de gele
kaart, acht er van werden uitgedeeld in
de voorronden.
De volgende spelers ontvingen de gele kaart;
Dietz, Allofs, Schuster (allen West-Duitsland);
Graziani. Benetti, Tardelh (allen Italië); Mille-
camps. Renquin (beiden België); Kist. Willy van
de Kerkhof. Poortvliet, Hovenkamp. Stevens,
Haan. Rep (allen Nederland); Ondrus (Tsjecho-
Slowaktje): Mavros. Nikoloudis. Gounahs (allen
Griekenland); Alesanco, Migueli (beiden Spanje).
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 19 JUNI 1980 PAGINA
«k, -
Inn Hoddle heeft het niet gemakkelijk tussen drie Spaanse verdedigers.
P links naar rechts: Gordillo, Alesanco en Olmo.
NAPELS Spanje heeft aan negatie
ve promotie voor het eindtoernooi om
het wereldkampioenschap van 1982 in
eigen land gedaan door in de strijd
om de Europese titel zonder winst te
blijven. De laatste wedstrijd voor
groep twee ging gisteren in Napels
voor slechts tienduizend toeschou
wers met 2-1 verloren tegen Engeland.
Daardoor werd Spanje in de groep
laatste met slechts één punt, behaald
in een hoopvol gelijkspel in de ope
ningswedstrijd tegen Italië. Engeland
boekte de eerste overwinning van het
toernooi na een gelijkspel met België
en een nederlaag tegen Italië.
Engeland had de overwinning voor een
belangrijk deel te danken aan doelman
Ray Clemence, die deze keer de voor
keur kreeg boven Peter Shilton. Niet al
leen stopte hij negen minuten na de rust
bij de stand 1-1 een door invaller .Dani
ingeschoten strafschop, ook bij andere
gelegenheden was Clemence paraat.
Beide coaches, Ron Greenwood en La-
dislav Kubala, hadden voor deze gele
genheid andere spelers een kans gege
ven. Zo speelden bij Engeland nu behal
ve Clemence ook Anderson, Hoddle en
Brookirig mee. Niettemin maakten beide
ploegen in de eerste helft een vermoeide
indruk. Uitblinker Trevor Brooking
zorgde in de negentiende minuut voor
het enige hoogtepunt door de bal na aan
geven van Woodcock achter Arconada te
schieten (1-0). Meer dan een serie hoek
schoppen konden de Engelsen voor de
pauze niet afdwingen. De Spanjaarden
waren enkele malen gevaarlijk met te
genstoten, maar met name Juanito en
Santillana faalden in de afwerking.
Na de hervatting zette de scheidende
coach Kubala alles op één kaart. Hij
bracht twee verse, offensief ingestelde
spelers in de ploeg: Dani voor Juanito en
Carrasco voor Cardenosa.
Dat had vrijwel onmiddellijk de gelijk
maker tot gevolg. Na een overtreding
van doelman Clemence tegen de soleren
de Zamora kende de Oostenrijkse
scheidsrechter Erich Linemayr Spanje
een strafschop toe. Daaruit werd het
door invaller Dani in de achtenveertig
ste minuut 1-1.
Vijf minuten later mocht Dani opnieuw
van elf meter inschieten toen Watson
Saura ten val had gebracht. Dani legde
de bal in dezelfde hoek, maar Linemayr
besliste dat de strafschop moest worden
overgenomen omdat Dani bij zijn aan
loop te lang had geaarzeld en zijn medes
pelers te vroeg naar voren waren gelo
pen.
Deze herkansing liet Clemence zich niet
ontgaan. Met een schitterende duik stop
te hij de ditmaal in de andere hoek ge
schoten bal van Dani.
De wedstrijd begon steeds meer een open
karakter te krijgen en beide ploegen
kregen een groot aantal scoringskansen.
De enige, die daarbij succes had, was de
voor FC Köln spelende Tony Woodcock.
Hij stond Op de juiste plaats toen Arcon-
da de bal wegstompte na een fraai af
standschot van McDermott (2-1).
De Spanjaarden hadden bijzonder weinig
geluk. In de eenenzeventigste minuut
moest Clemence zich gewonnen geven
bij een schot van Saura.
Linemayr keurde de treffer echter af
jomdat Zamora in buitenspelpositie stond.
En negen minuten voor tijd kopte Gor
dillo tegen de lat. Ook de Engelsen had
den diverse mogelijkheden een derde
treffer te laten aantekenen, maar Kee-
gan en Mariner stuitten daarbij op doel
man Arconada, die vooral sterk bleek in
het tijdig uitlopen.
Scorcverloop: 19. Brooking 1-0, 48. Dani (straf
schop) 1-1, 60. Woodcock 2-1. Scheidsrechter: Li
nemayr (Oos) Toeschouwers: tienduizend.
Engeland: Clemence, Thompson.
Watson, Mills. Wilkms, Hoddle (Mariner).
McDermott, Brooking, Keegan, Woodcock.
Spanje: Arconda, Alesanco, Gordillo,
Olmo, Cundi, Uria, Cardenosa (Carrasco), Saura,
Zamora, Juanito (Dani), Santillana.
DEN HAAG Een juist ingevulde
kolom voor toto 23 (11 tot en met 18
juni) ziet er als volgt uit:
2-2-3-3-1-1-1-2-1-3-3-2-3.
_3ze Italiaanse aanval zal geen doelpunt opleveren. Het schot van Graziani eindigt in de handen van
an Jean-Marie Pfaff. De Belgische verdediger Luc Millecamps kan gerust zijn.
Jan Ceulemans, uitblinker bij de Belgen, wordt beentje gelicht door een
Italiaanse tegenstander.
voor een defensieve tactiek gekozen.
Bondscoach Guy Thijs had zelfs zijn top
scorer Er win Vandenbergh uit de ploeg
gelaten. Slechts Jan Ceulemans en Fran
cois Van der Eist kregen het predikaat
aanvallers opgeplakt, al werd ér zelfs
ook van hen verdedigend werk geëist.
Het gevolg was dat er nauwelijks sprake
was van een voetbalwedstrijd. Het duel
in het Olympisch Stadion te Rome had
meer weg van een veredeld rugbypartijt-
je, waartussen scheidsrechter Garrido te
lankmoedig manoeuvreerde. Weliswaar
deelde de Portugees vier gele kaarten uit
(Oriali, Van der Eist, Causio en Vande-
reijeken), maar voldoende was dat niet.
Italië, dat er tegen Engeland ook al een
ordinaire schoppartij van had gemaakt,
merkte dat uiteraard onmiddellijk en be
sloot daarom alras de intimidatietas open
te trekken.
Gelijke munt
België had er echter op gerekend en de
zelfde tas meegenomen. Immers, de rode
duivels betaalden meer dan eens met ge
lijke munt terug. Goed voetbal, nee, daar
hoefde niemand op te rekenen. Ook niet
van de favoriete Italiaanse kant. Het
breiwerk was te voorzichtig, vertoonde
zoveel mankementen dat er telkens een
Belgisch lichaamsdeel tussen gestoken
kon worden. Vooral Renquin onder
scheidde zich. Technisch fraaie oplossin
gen bedenkend was hij vrijwel de enige
die zich op voetbalgebied staande hield.
En niet te vergeten Jean-Marie Pfaff die
zijn ploeg er op de beslissende momenten
doorheen sleepte. Evenals Zoff, de vete
raan van Italië overigens, die aan de an
dere kant ondanks de defensieve hou
ding van de Belgen toch het nodige
werk op te knappen kreeg.
België in de finale. De voetbalwereld
staat op zijn kop. Niet Nederland, niet
Italië, maar België waar niemand op ge
rekend had. De kracht van België, of de
zwakte van de overige landen. Wellicht
het laatste. Alleen West-Duitsland bleef
overeind. Zij het niet met briljant voet
bal. Een teken aan de wand. De wed
strijd gisteravond toonde dat opnieuw
aan. Voetbal is geen voetbal meer. Het is
een gevecht waarin steeds meer toege
staan is, zeker als er enorme belangen op
het spel staan.
België-Italië was het zoveelste bewijs.
Wat een zinderende wedstrijd had kun
nen worden, smoorde in een geschop dat
een Europese titelstrijd niet waardig is.
Desondanks zorgde België, dat in de slot
fase enkele malen aardig wankelde maar
niet omviel, voor een geweldige verras
sing. Ëen sensatie van de eerste orde. En
dat beseften ook Custers en Pfaff. Van
daar die omhelzing, die echter niet weg
gelegd was voor het voetbalpubliek.
Afgekeken
Guy Thijs sprong na afloop van het duel
direct in de verdediging. Over een nega
tieve tactiek wilde de Belgische bonds
coach niets, maar dan ook niets weten.
Hij meldde monter: „Wat negatief? Als
dat zo is, hebben we dat afgekeken van
de Italianen. Dat is trouwens de enige
manier om die ploeg te bestrijden. Als je
het anders aanpakt ga je er onherroepe
lijk onder door. En vergeet niet, hier was
een finaleplaats te verdienen".
België-West-Duitsland de finale. De ni
vellering in het Europees voetbal in opti
ma forma. Guy Thijs verdedigde zich op
nieuw met: „Natuurlijk is West-Duits
land een waardige finalist. Die ploeg
heeft zich in de andere poule de sterkste
getoond. Wij hebben met gedegen par
tijen de finale bereikt. Tegen Engeland
en Spanje is er goed gespeeld. Vanavond
ook trouwens. Daar blijf ik bij. Deze tac
tiek was nodig om Italië te bedwingen.
Tegen West-Duitsland zal er weer een
andere tactiek nodig zijn. Daar gaan we
de komende dagen eens rustig aan wer
ken. Zondag spelen we in ieder geval in
Rome. Dat doet me deugd. Het Belgische
voetbal telt weer helemaal mee".
Enzo Bearzot, de kleine en o zo emotio
nele Italiaanse bondscoach, was tijdens
de uitleg van Guy Thijs stilletjes wegge
slopen. Eerder had hij teleurgesteld ge
mompeld: „Zo'n wedstrijd had het pu
bliek niet verdiend. België was te verde
digend. Al hebben we de eerste helft
slecht gespeeld. Na de rust ging het beter
en kwamen er ook kansen, maar we
hadden geen geluk. Volgens mij verdien
de Italië die finaleplaats. Vooral door
onze goede wedstrijd tegen Engeland. Of
dat duel teveel kracht gekost heeft? Ik
weet het niet, al is het wel slopend om
na een dergelijke partij tegen een mense
lijke muur te fiioeten optornen".
ROMAIN VAN DAMME
Scheidsrechter. Garrido (Por). Toeschouwers:
42.318.
Italië Zoff; Gentile, Scirea, Collo-
vati, Oriali (Altobelli); Benetti, Tardelli, Antogno-
ni (Barest); Causio, Graziani. Bettega.
België Pfaff; Gerets. Meeuws,
Millecamps, Renquin; Cools, Vandereijcken. Van
Moer (Verheiien), Mommens (Vandenbergh); Van
der Eist, Ceulemans.
5 Lange tijd hadden ze geen
met elkaar gewisseld, elkaar
ens een hand gegeven. Maar na
tegen Italië vlogen Theo Cus-
i Jean-Marie Pfaff elkaar spon-
)m de hals. Twee doelverdedi-
lie het laatste jaar slechts via de
geconverseerd hadden, vergaten
■""ïing alles en vierden het onver-
e succes gezamenlijk. België
e finale van de zesde Europese
rijd bereikt. En dat nog wel via
l van favoriet Italië dat negen-
■••inuten lang had moeten opbok
gen een roodzwarte muur, maar
idelijk zelf tegen de knock out
ld en krijsend zagen 42.318 beta-
toeschouwers dat af braak voetbal
i dit toernooi het meest lonend is.
r had Tsjecho-Slowakije voor de
van het Nederlands team een on-
Dare veste opgetrokken. België, dat
■•«2 voor het laatst op een groot toer-
jook de Europese kampioenschap
toen in eigen land) aanwezig was
ïst, had er lering uit getrokken,
id dat één punt voldoende was om
ilianen naar de niets voorstellende
ronde in Napels te sturen werd er
