Gardeniers wil artistieke
Nederlandse film steunen
We gaan met The Dutch
Swing College Band door
tot we niet meer kunnen
KORTWEG
mZESTIGJARIGE DIXIELAND-MOHIKAAN PETER
iCHILPEROORT WENST NOG GEEN HALF TOONTJE
AGER TE BLAZEN
IGERDORP In afwachting van
t concert, waarmee The Dutch
ing College Band op vrijdag 30
li 1980 in het Haagse Congresge-
uw zijn 35-jarige bestaan zal vieren,
udt oprichter Peter Schilperoort
h ijzereheinig schuil achter zijn
[vé-Waterlinie, waar zijn gasten
)mpt het heen en weer krijgen van
erlands' duurste pont, die hen voor
ongehoorde prijs van vijf gulden
ftig kreunend over de dertig meter
;de ringvaart tussen Buiten Kaag
Kagereiland brengt „Ik weet, wat
Eeggen wilt", jammert de veerman
het afrekenen met trillende onder-
„u moet me geloven als ik zeg, dat
me rot schaam om dat geld van u
n te nemen, meneer. Het is inder-
ad een schande. Maar ja, u weet
t: de mens wikt en de gemeente Ai-
Ie schikt".
zijn riant verbouwde burcht tussen de
issen met eigen sterrenwacht, twee
tsbars vol internationaal vuurwater en
|i zolder, die hij heeft laten ombouwen
een full prof opnamestudio voor
controlekamer heeft hij met slim
go-instinct één etage lager achter zijn
irkkamer een passende locatie bedacht
tobt de hekkensluiter der swingende
ihikanen ondertussen over de dauw-
rse problemen, die hem de klok rond
rellen.
t ben zo bang", bekent hij, „dat de
ikkers vrijdag volkomen verkrampt
t toneel opkomen. Het is dan ook geen
nderachtige druk, waar ze aan bloot
llen staan. Dat geef ik onmiddellijk
Er worden televisieopnamen ge
bakt en' d'r komt ook nog 's een batterij
jcrofoons, die het concert live opne-
voor een langspeelplaat Tel daarbij
eens een zaal vol fans op en het
t begrijpelijk, waarom ze stuk voor
c barsten van de zenuwen.
ik zie de bui al duidelijk hangen,
ik blijf toch stug hopen, dat het
l ondanks alles een dolle boel
Dixielandmuziek is nu eenmaal
r muziek voor blije mensen. En daar-
i moeten we er koste wat het kost een
pening van maken. Het
•et van halikadee gaan, de beentjes
i de vloer en schudden met die hap.
knoppen
kunst én
kunstenaars
En laten ze dan maar eens een paar keer
goed buiten de pul blazen. Dat heb ik al
tijd nog duizend keer liever dan een op
gedirkte show van een stel gedresseerde
apen, die feilloos een grote mensentruc
nadoen.
Espenblad
Ik zweer je: als die technici van de tele
visie het hart in hun lijf hebben om pa
piertjes te plakken op plaatsen, waar we
volgens hen moeten toeteren, pleur ik ze
er achter mekaar weer vanaf. Ik weet
namelijk uit eigen ervaring, wat een mu
zikant in zijn zenuwen kan verpesten.
Als we vroeger een radio-opname had
den, stond ik ook te trillen als een espen
blad. En het enige, wat ik op zo'n mo
ment uit mijn klarinet kon persen, wat
het allerkleinste piepje, dat je kunt ver
zinnen. Daar zou zelf een beetje muis
zich nog rot voor hebben geschaamd.
Daarom waarschuw ik de heren van de
televisie bij deze. Ik zal ook straks zeg
gen „alles goed en wel, maar we zijn hier
alleen om te blazen. En voor de rest zoe
ken jullie het maar uit. De kwaliteit van
het concert zal in elk geval afhangen
van de spontaniteit, waarmee we musi
ceren. Als jullie dus aanwijzingen gaan
geven, loopt het mis".
VUT-regeling
Het lijkt een overduidelijke zaak: Peter
Schilperoort, als zestigjarige inmiddels
verdiend vergrijsd in zijn métier, peinst
niet over een VUT-regeling en wenst als
Godfather van sompig Dixieland even
min een halve toon lager te blazen. „Zo
lang de Dutch Swing College Band blijft
bestaan", zegt hij, „hebben er geruchten
[ecirculeerd, dat we er mee op zouden
ïouden. Als ik weer eens een schnabbel
had laten schieten omdat ik die dag lie
ver wilde zeilen, werd er meteen gefluis
terd, dat onze band op zijn gat lag. Daar
kon je donder op zeggen. Het Nederland
se publiek zal er dus langzamerhand se
rieus rekening mee moeten gaan hou
den, dat we stug doorgaan, zolang we het
nog kunnen.
Natuurlijk gaat dat voortdurende reizen
en trekken je niet in de koude kleren
zitten. Allemaal tot je dienst. Het is mij
ook niet ontgaan, dat ik geen twintig
meer ben. Maar het enige alternatief zie
ik nog minder zitten. Ik moet er niet aan
denken, dat ik voortaan de godsganselij-
ke dag thuis zou moeten zitten en een
beetje voor spek en bonen in de tuin
mag werken. Nee, daar ben ik net nog
even te wispelturig voor".
Op dat moment komt zijn vrouw uit de
keuken aanrennen als een brandmees
ter, die een belendend perceel uit de
vuurhaard wil redden. „Rustig door
gaan", gebiedt zij, „ik moet er ook niet
aan denken, dat je thuis gaat zitten knie
zen. Nee, blijf je asjeblief op de gewone
manier afreageren. Dat werkt nou al 35
jaar voortreffelijk". Swing-Papa Peter
schenkt haar fluks een gelouterde glim
lach als onderpand voor zijn daden
drang, die nog even tomeloos is als op 5
mei 1945, toen hij als aankomend inge
nieur met zijn vrienden Frans Vink,
Tonny Ntlsser en Tenny Frohwein de
eerste maten speelde van de ongehoorde
en nimmer geëvenaarde succes-hymne
van The Dutch Swing College Band, die
nu als krasse 35-jarige de oudste dixie-
landformatie van Europa is.
„In 1944", herinnert de Meester zich vol
nobele nostalgie, „had ik al een contract
met de eigenaar van café-restaurant
„Sint Régisop het Valkenbosplein in
Den Haag. „Op de dag dat Nederland
bevrijd wordt", beloofde ik hem, „kom
ik met wat jongens bij jou in de zaak spe
len".
En daar heb ik hem aan gehouden. Met
Frans Vink en twee andere onderdui
kers zaten we op het einde van de oorlog
in een huis aan de Thorbeckelaan, dat
we als onderduikers gekraakt hadden.
Daar had een NSB'er in gewoond, die na
de Dolle Dinsdag de benen had geno
men.
Uiteraard hadden we ook daar een radio,
die we aan de praat hielden met de elec-
triciteit, opgewekt door een windgenera-
Peter Schilperoort: stug doorgaan...
tor op het dak, die ik zeer professioneel
in elkaar gezet had. Dat ding had con
stant de wind eronder en voedde op zijn
dooie akkertje twee accu's ter grootte
van een zakbatterij.
En wij ondertussen maar hongerig luis
teren naar de muziek van Duke Elling
ton op de Engelse zender voor de geal
lieerde troepen aan het front in Europa.
Die avond van de vierde mei herinner
ik me als de dag van gisteren. Opeens
zagen we mensen op straat dansen en
schreeuwen: „Het is zover". Ik deed het
raam open en vroeg: „Wat is er dan aan
de hand?". „Luister maar naar de radio",
werd er teruggeroepen, „het is zover".
En waarachtig: op de radio werd gezegd,
dat de oorlog voorbij was. Op dat mo
ment was er overigens nog geen Cana
dees in Den Haag te bekennen. En de
Duitsers hadden zich wijselijk terugge
trokken in de duinen en knalden daar
hun laatste munitie op. De kogels vlogen
om je oren en ik geloof Zelfs, dat er op
die avond nog slachtoffers gevallen zijn.
bassen, trompetten en trombones aan el
kaar door. Ieder van hen gooide het op
zijn beurt op een accoordje met de legen
devorming van 's lands bekendste jazz
orkest, dat dwars door de beukende stor
men van pop- en discogeweld op weg
was naar zijn zoveelste triomf. De
„Dutch"-formate grossierde en passant
in toernees zoals een witvoet-Indiaan in
scalpen en liet ook de persen stampen
voor de singles en elpees, waarop ruim
500 wereldnummers in de open groeven
voor eeuwig werden opgebaard.
Dertig graden
Op de stoep
Instrumenten voor het oorverdovend
nieuw leven voor de volgende tien Jaar.
De volgende morgen hebben we onze
toeters gepakt en zijn we naar het Val
kenbosplein opgerukt. Het was een
mooie, warme dag, herinner ik me. En
daarom gaven we 's middags ons eerste
concert op de stoep vóór „Sint Régis". Er
werd gedanst en gevrijd. En wij onder
tussen maar dapper doortoeteren. Dat
feest vergeet ik nooit meer".
Op die bevrijdingsdag, 5 mei 1945, ge
beurde het dus: toen klonken ferm en
fors de geboortekreten van een Dixie-
land-reus, die daarna aan de lopende
band harde noten zou kraken met hand
langers, wier namen, in goud gepenseeld,
voortleven in het witboek zonder einde
van The Dutch Swing College Band.
Frans Vink, Joost van Os, Tenny Froh
wein, Otto Gobius, Joop Schrier, Doeko
Visser, Kees van Dorssen, Koos Mak,
Wim Kolstee, Wybe van Haersma Buma,
Jan Morks, Arie Ligthart, peter Ypma,
Ray Kaart, Koos Serierse, Chris Smnil-
diger en vele anderen bliezen het dixie-
landvuur aan en gaven daarna als esta
fettelopers de klarinetten, de drums, de
Enige dagen geleden, op Tweede Pink
sterdag, kwam Schilperoort op Schiphol
terug van een bliksembezoek aan Zaïre,
waar hij met zijn huidige formatie
Ray Kaart-trompet, Dicky Kaart-trom-
bone, Bob Kaper-klarinet en alt-sax,
Huub Janssen op drums, Henk Bosch
van Drakestein aan de bas en Fred Mur
ray aan de piano bij een temperatuur
van dertig graden boven nul voor de
plaatselijke Rotary-club een openlucht
concert had gegeven. Een dag vóór hun
vertrek naar Afrika hadden ze achter
het staatsbezoek van Koningin Beatrix
en prins Claus aan Den Haag nog een
welluidend uitroepteken gezet in de
Prins Willem Alexanderzaal.
En als Schilperoort zijn zin had gekre
gen, zou hij na het jubileum-concert van
vrijdag onmiddellijk naar de Nederland
se Antillen zijn afgereisd om daar zwe
tende land- en rijksgenoten te tracteren
op een rondje jazz van vooroorlogse
kwaliteit.
„Ik kan me er nog steeds kwaad over
maken", zegt hij, „CRM geeft wel bak
ken met subsidie aan iedere vogel, die
beweert dat ie moderne jazz maakt. En
onveranderlijk blijken dat mensen te
zijn, aan wie ie het afziet dat ze het niet
getroffen hebben met zichzelf. Stuk voor
stuk dragen ze al het leed van de wereld
onder hun leden.
Maar evenzogoed worden hun oprispin
gen per omgaande uit de staatskas gefi-
nancieerd. Als wij daarentegen subsidie
vragen voor één tripje naar de West, om
dat we met geen mogelijkheid de hoge
reiskosten uit eigen zak kunnen betalen,
wordt er op het ministerie gezegd: „Jul
lie verdienen toch goed. Jullie komen
niet in aanmerking voor subsidie".
Maar dan vergeten ze gemakshalve, dat
aan de andere kant van de wereld wèl
mensen zitten, die dolblij zouden zijn
met onze komst. Dat heb ik al gemerkt
in Australië waar de emigranten uit Hol
land hun oranje voetbalbroeken hadden
aangetrokken en met tranen in hun
ogen ons op het vliegveld verwelkom
den.
Daarom kan ik om dat soort kruidenier
spolitiek des duivels worden. Wèl die be
lachelijke experimenten steunen, waar
geen mens op zit te wachten. Wèl een
belachelijk toneelstuk zwaar subsidiëren,
maar een paar Nederlanders, die een
goodwill-concert willen geven in de
West, sturen ze als bedelaars van de
deur".
Gideonsbende
Schilperoort is de klap nog steeds niet te
boven, als hij later op zolder de drie fa
gots, de klarinet en de gitaar aanwijst,
waarmee hij vrijdag zijn Gideonsbende
oorverdovend nieuw leven voor de vol
gende tien jaar zal inblazen.
Een eind verderop hangen zijn twee
gouden platen als ontheemde eier
dooiers: een etage lager is een wand ver
rast met een poster van Dixielandkeizer
Teddy Wilson, die onder zijn portret
heeft geschreven: voor Peter, met waar
dering en bewondering. Voor een fijne
artiest en een goede vriend".
,,In alles, wat ik in mijn leven heb aan
gepakt", bekent Schilperoort tenslotte,
„heb ik me als een terrier vastgebeten.
Maar het resultaat toonde ik pas, als ik
dacht, dat het goed zat. Want reken erop,
dat ik een onbehoorlijke ijdeltuit ben. Ik
kan een tijd lang wachten. Maar als ik
denk, dat het moment gekomen is, ver
wacht ik wel degelijk die pluim op mijn
hoed".
Het vaderland weet dus bij deze, wat er
vrijdag van haar verwacht wordt
LEO THURING
FOTO'S MILAN KONVALINKA
tterdams Philharmo-
Orkest vertrekt vrij-
gen naar Bergen
egen) om onder leiding
vid Zinman twee con-
;e geven in het jaarlijk-
'val van Bergen. Zater-
•rdt in de Grieghallen
ihms-programma uitge-
met medewerking van
Malcolm Frager. Op
idagmiddagconcert, dat
eeks op Hilversum IV
litgezonden, is concert-
Wiktor Lieberman so-
ilozarts 5e vioolconcert;
rdere programma be-
t een compositie van de
componist Fartein Va
le 9de symfonie (Uit de
Wereld) van Dvorók.
avond keert het orkest
ïtterdam terug.
Ion des Amis da Bel
brengt in het seizoen
/eer drie liedvertolkers
ernationale faam in Di-
De serie opent op 12
>er met de Britse bari-
ijamin Luxon, die vorig
liet Amsterdamse Com-
iuw groot succes oog-
et een liederenavond.
anuari volgt de Britse,
i Nederland wonende,
rolyn Watkinson, hier
'tekend door haar ver
van opera-rollen. De
ordt op 31 maart beslo-
de eveneens Britse
aan Felicitv Primer.
(Van onze parlementaire re-
dactie)
DEN HAAG Minister
Gardeniers van CRM vindt
dat de artistieke kwaliteit
van de Nederlandse speel
films die mede door de over
heid worden gesubsidieerd
nog teveel achterblijft bij de
ontwikkelingen in het bui
tenland. Daarom wil zij van
af 1981 eenderde deel van de
totale subsidie via het Pro-
duktiefonds reserveren voor
de produktie van artistiek
waardevolle films. Voor dit
jaar zon anderhalf miljoen
gulden. Daarmee kunnen
drie tot vier zogenaan\de
low-budget films per jaar
worden gemaakt
Ook wil de minister bezien in
hoeverre de subsidie aan het
Produktiefonds in volgende ja
ren kan worden uitgebreid.
Voorwaarde daarvoor is echter
dat ook het filmbedrijf via de
Nederlandse Bioscoopbond zijn
bijdrage aan dit fonds ver
hoogt, aldus Gardeniers in een
notitie aan de Tweede Kamer.
De bewindsvrouwe is tevens
van mening dat om een re
gelmatige produktie van Ne
derlandse films te behouden
er een betere samenwerking
moet komen met de televisie
zendgemachtigden. Een vorm
van samenwerking zoals die
bijvoorbeeld in Duitsland be
staat en waar de televisie me
idefinancier is van films, be
staat in Nederland nog niet.
Hilversum moet dan ook be
reid zijn om meer dan tot dus
ver bij te dragen in de produk-
tiekosten van de Nederland
stalige films, zo schrijft de mi
nister. „Belangrijk is dat film
producenten en zendgemach
tigden meer samenwerken."
Eenderde deel van de begro
tingspost voor subsidie aan de
korte film wil Gardeniers
gaan reserveren voor de pro
duktie van langeT 6-millimeter
speelfilm, die in de huidige
subsidieregelingen nog altijd
uit de boot valt. De kunstzin
nige vernieuwing van de
Nederlandstalige film moet
volgens haar voor een belang
rijk deel aan bepaalde 16 mm
films worden toegeschreven.
De 16-mm films worden veelal
in het vertoningscircuit van
filmhuizen en culturele centra
vertoond. De subsidiëring zal
in principe tot honderd pro
cent kunnen gaan.
Minister Gardeniers is echter
niet van plan om de, alterna
tieve circuits, met name de
filmhuizen, financieel te gaan
steunen. Voor financiële steun
moeten de filmhuizen maar bij
de lagere overheden aanklop
pen, vindt de minister.
Hazerswoude/Koudekerk aan
den Rijn Het snelverkeer
tussen Hazerswoude en Kou
dekerk aan den Rijn via de
Bruggestraat zal op 3 en 4 juni
aanstaande zijn gestremd. Op
deze data wordt het kruispunt
Bruggestraat-Dorpsstraat te
Koudekerk aan den Rijn na
melijk geasfalteerd. Het ver
keer voor het centrum van
Koudekerk zal via Alphen aan
den Rijn worden geleid; dat
voor de Hondsdijk gaat over
Leiderdorp.
Hazerswoude Zo'n vijfhon
derdzeventig deelnemers telt
de wandelavonddriedaagse te
Hazerswoude. De door de ver
eniging Orion georganiseerde
tocht bereikt vanavond (don
derdag) het einde, wanneer de
deelnemers een onthaal wacht
in de Dorpsstraat nabij de
Ponderosa.
Hazerswoude Zaterdag 31
mei wordt op de terreinen van
Hazerswoudse Boys de tweede
ronde van het bedrijfsvoetbal
kampioenschap afgewerkt: de
winnaar van deze dag plaatst
zich voor de eindstrijd. Tegen
stander op 3 juni is dan de
combinatie Van de Meer-
Schriet-De Boer, die op zater
dag jongstleden zegevierde in
de eerste ronde. De nummers
2 van de toernooien van afge
lopen zaterdag (de boeren uit
Hazerswoude) en dat van ko
mende zaterdag ontmoeten el
kaar eveneens in de avond
uren van 3 juni. Alle partijen
worden gespeeld op de velden
van Hazerswoudse Boys.
NOORDWIJK De Big
Band van Frits Landesbergen
besluit zaterdag 31 mei in ho
tel Zinger aan de Noordwjjkse
Zeereep het seizoen van de
'Boulevard Dixie Club'. Toe
gangsprijs voor het concert dat
om 20.30 uur begint, is 12,50
gulden.
De Big Band werd in 1969
door Frits Landesbergen opge
richt De 'harde kern' van de
toenmalige bezetting maakt
nog steeds deel uit van het
huidige muziekgezelschap. De
Big Band speelt werken van
prominente jazz-musici als
Count Basie, Duke Ellington,
Glenn Miller en Ted Jones.
Veel composities worden door
Frits Landesbergen zelf ge
schreven. De muzikale bezet
ting is 5 saxen, 4 trombones, 5
trompetten, piano, drums, gi
taar, vibrafoon en contrabas.
SIST LEIDSE COURANT
G1N/J
DONDERDAG 29 MEI 1980 PAGINA 9
