Santana blijft bij
zijn latin-rock sounds
PLATEN
Ton Koopman,
nu begonnen
aan Hay dn, kan
nooit spelen
waterstaat
Concert-agenda
Jitnodiging voor
Joan Baez
an Vaticaan
9Bahy Snakes9: veelmuziek9
maar ech t verhaal ontbreekt
ZATERDAG 24 MEI 1980
jlesias Niets verrassends heeft de nieuwe elpee „Hey"
w.^n Julio Iglesias, de Spanjaard die het voetballen voor de
inruilde. Want nog altijd wendt hij zijn stem aan voor
idjes die óf zoetgevooisd zijn öf diep tragisch. Althans die
DQdruk krijg je, wanneer je zijn uithalen en zijn afwisse-
tGChc/ uitbundige en melancholieke melodieën beluistert.
er iker weet je dat natuurlijk nooit, want Spaans is niet op-
aalnomen in het vakkenpakket van de Nederlandse scho-
:e p. Wil je niets hebben van zijn vals sentiment, dan rest
Wdn stem nog en die is dat moet gezegd worden bij-
nder zuiver en geschoold. Voor een romantische bui is
■hter „Hey", vooral de songs „Por Ella" en „Amantes"
er goed om aan te horen.
piBS 84304). L.S.
Wicksioni Vooral het nummer „De man met de vlie-
jAr" op de nieuwe elpee van Harry Sacksioni „Het dubbel-
Wjb/en van Holle Vijnman" lijkt typerend te zijn voor de
Kimtelijke ontwikkeling die zijn werk de laatste tijd door
smakt. Zijn eerste elpee („Harry Sacksioni, gitaar" - 1975)
Amoeg duidelijk een anekdotisch karakter, de tweede
IjVe/Jsfers" - 1976) liet veel maatschappelijke betrokken-
id horen en de derde („Om de hoek" -1978) stond in het
f ken van de stadsjongen en de landman in deze gitarist.
btflolle Vijnman"gaat echter meermalen de lucht in en be-
rof dan ook veel „muziek der sferen".
Vijnman" is tevens een afspiegeling van Harry's ar-
itieke ontplooiing. De instrumentale solisten die hij hier-
oor heeft gekozen, geven zijn „ruimtevaart" nog meer re-
^f en komen zelf ook goed uit de verf. Met name verdiént
fik van der Wurff als dirigent een compliment.
?olydor, Harlekijn HH 2925.550) JvdK.
Irma trading Op een geheel andere toer dan voorheen
'bat Joan Armatrading met haar nieuwe album „Me My-
mmèlf I", de opvolger van de EP „How Cruel". Want hoewel
lues-, jazz- en folkinvloeden nog steeds aanwezig zijn,
omt het accent hier voornamelijk te liggen op rock. Met
ame in songs als „Is It Tomorrow Yet", „When You Kis-
[s Me" en „Me Myself I" valt deze nieuwe koers, soms
W/s met new wave-achtige geluiden, te bespeuren. Naast
fiharde rock laat zij evenwel ook gevoelige nummers ho
rn als „Friends" en Turn Out The Light" en songs in
tggae-ritmes als „Feeling In My Heart" en „Simon". Al
het al vertolkt Joan met deze elpee allerhande muziekstij-
11n, waardoor zij ongetwijfeld een groot publiek tevreden
ji/ stellen.
■MLH 64809. L.S.
Op een afgelegen boerde
rijtje, een half uur lopen
en vijf maal vragen van
Breukelen, hebben vorige
week de gigant Philips en
de dreumes Harlekijn een
licentiecontract getekend.
Dat gebeurde onder het
wantrouwend oog van de
belendende koeien maar
met het instemmend ge-
bier van een pittig bruin
bokje dat Philips zijn
partner cadeau deed en
dat trouwhartig de af
spraken over de onafhan
kelijkheid van Harlekijns
programma's en produc
ties bevestigde. Een be
langrijk feit, want de
kleine zelfstandigen zor
gen voor wat extra krui
den in de maaltijden van
de boeken- en platenbusi-
ness.
Het voordeel van het be
schreven huwelijk-uit-bere-
kening is dat Harlekijns
klassieke platen, die zich in
zes, zeven jaar de sympathie
verwierven van fijnproe
vers en buitenbeentjes, nu
wereldwijd gepromoot en
gedistribueerd kunnen wor
den. Dat kan van levensbe
lang zijn voor meer bijzon
der plaatwerk van klaveci-
nist Ton Koopman en diens
nieuwe barokorkest (dat
veel internationaler van sa
menstelling is dan zijn vroe
gere Musica Antiqua), van
dirigent en pianist Reinbert
de Leeuw, diens Schönberg-
ensemble en andere kamer-
muzikale geestverwanten,
van de Japanse maar hier al
jaren ingeburgerde luitenist
Toyohiko Satoh en weldra
ook van het boeiende Phili-
dor Ensemble.
Vroeger was er bij het mini-
platenmaatschappijtje dat
Herman van Veen uit zake
lijk idealisme oprichtte,
vaak meer enthousiasme
dan ervaring, meer goed re
pertoire en artistieke bevlo
genheid dan technische en
practische bedrevenheid.
Harlekijn-manager Adriaan
Verstijnen stelde het verle
den van zijn onderneming
niet beter voor dan het is
geweest, maar gelooft stellig,
dat het nu goed zal gaan
met een grotere en snellere
kwaliteitsproductie. Rein
bert de Leeuw wiens Saties
verrassend goed blijven
verkopen, neemt méér op
van Satie, Schönberg en het
late piano werk van Liszt.
Hij gaat ook aandacht
schenken aan Cage. Satoh
die al een paar fijne platen
maakte, zal zich inzetten
voor de luitmuziek van
Bach en op drie platen alle
luitcomposities opnemen
van Bachs vriend en (leef)
tijdgenoot Sylvius Leopold
Weiss. Gezien diens reputa
tie op dit speciale terrein,
moet dat wel een gebeurte
nis worden.
Met dat al eist vooralsnog
de expansieve Ton Koop
man de meeste belangstel
ling op. Net als andere mu
zikale barokspecialisten wil
ook hij zijn werkterrein uit
breiden. Niet dat hij is uit
gekeken op de barok want
hij maakte voor het ver
sterkte Harlekijn opnamen
van klavecimbelstukken
van Byrd en Domenico
Scarlatti en van kamermu
ziek van Frescobaldi en Te-
lemann. Koopman ging ech
ter al verder naar Locatelli,
Bachs tweede zoon Philipp
Emanuel en vooral naar
Haydn, die té veel meester
werken maakte voor één
mensenleven en die boven
dien nog zoveel stukken
componeerde die helemaal
geen meesterwerken wilden
zijn maar waarvan je wel je
hele leven kunt blijven
houden.
Bij de presentatie van de
eerste twee van zijn Haydn-
platen zei Koopman dat je
nog beter Bach en Mozart
op een moderne Steinway
kunt spelen dan Hay dn
vanwege diens dunne, tinte
lende componeertrant.
Haydn schijnt trouwens het
grootste deel van zijn leven
met klavecimbels te hebben
opgetrokken en zich pas tij
dens zijn Engelse reizen met
hamerklavieren en piano-
forto's te hebben ingelaten.
Toen had hij echter zijn
grote concerten voor kla
vier en-of orgel en ook zijn
concertachtige stukken met
en rondom het klavecimbel
al geschreven.
Op Philips-Harlekijn 9500
722 (musicassette 7300 812)
geeft Koopman levendige
vertolkingen van de twee
bekendste klavecimbel-con
certen. Op Philips 9500 723
(voorlopig nog geen musi
cassette) speelt hij met twee
violen en violoncel zes kos
telijke concertini en diverti-
menti. Dat zijn dan van die
pretentieloze en toch geest
rijke muziekjes die je da
delijk van buiten kent en
toch telkens weer wilt ho
ren als je levensvreugde
aan lager wal is geraakt.
Koopman zei bij de presen
tatie van deze geslaagde
Haydn-platen nog iets op
merkelijks. Hij biechtte op
dat hij leed aan de ziekte
nooit te kunnen en te wil
len spelen wat er staat. Hij
had en heeft altijd behoefte
aan een versierinkje hier,
een accentje daar en na
tuurlijk improviseer jij je
cadensjes als daar ruimte
voor is gelaten. Het leuke
van plaatopnamen is dat je
de best gelukte toevoegsels
kan handhaven en de ande
re kan weglaten.
Wat Koopman doet,is
meestal legitiem in 17e en
18e eeuwse muziek, het is
daar vaak zelfs artistieke
plicht. Beethoven begon er
met de uitgeschreven ca
dens in het vijfde pianocon
cert echter een stokje voor
te steken en de meeste mu
ziek van hem en zijn opvol
gers leent zich ook niet
meer voor scheppende acti
viteiten van de uitvoerende
musicus. Als Koopman be
weert dat een eigengereide
zanger desondanks zijn par
tij in Verdi's „Rigoletto"
best naar eigen inzicht mag
„verfraaien", bevinden we
ons op het hellende vlak dat
naar de artistieke onderwe
reld leidt. Er waren en er
zijn al meer dan genoeg uit
voerende kunstenaars die
hun gefrustreerde creativi
teit te pas en te onpas wil
len waarmaken ten koste
van de componisten die zij
vrijwillig zijn gaan dienen.
Daar kan moeilijk een oh-
gelimiteerde vrijbrief voor
worden gevraagd en gege
ven.
JOHN KASANDER
jf mei Frank Zappa, Ahoy' in Rotterdam.
1 mei Herman Brood, Paard van Troje in Den Haag,
pat niet door!
mei Pinkpop met Garland Jeffreys, Raymond
an het Groenewoud, Van Halèn, Joe Jackson, J. Geils-
and, The Jam en The Specials. Sportpark in Geleen.
7 mei Garland Jeffreys, in Hal-4 op het Utopia ter-
>in in Rotterdam.
juni Led Zeppelin, Ahoy in Rotterdam.
juni Little River Band, met in het voorprogramma
e Engelse zanger Roy Harper, Congresgebouw in Den
ïaag.
Juni Styx, Jaap Edenhal in Amsterdam.
[juni San tana, Groenoordhal in Leiden.
\juni Saga, Jaap Edenhal in Amsterdam,
juni Roxy Music, Ahoy in Rotterdam.
Juni Beach Boys, Congresgebouw in Den Haag.
t juni Fleetwood Mac, Ahoy' in Rotterdam.
f juni Boudewijn de Groot, Circustheater in Den
Jaag.
1 juni Bob Marley, Ahoy' in Rotterdam.
juni Rod Stewart, Ahoy' in Rotterdam.
Amerikaanse folkzange-
Joan Baez, die vooral
bkendheid verwierf door
Bar politiek getinte liedje
<Ve shall overcome"('62), is
ior het Vaticaan uitgeno
od voor een toernee door
ilië. Wanneer Joan Baez
deze uitnodiging ingaat,
|an zal zij van 3 tot 14 sep-
nber concerten geven in
acht Italiaanse steden. De
opbrengst van deze toernee
is bestemd voor een hulp
fonds aan Zuid-Oost Azië.
De Engelse folkzanger Do
novan en de ex-Beatle
George Harrison hebben
eveneens een uitnodiging
van Rome ontvangen. Of zij
hierop positief reageerden,
is niet bekend.
FRANK ZAPPA WAAGT ZICH AAN FILM
Breuk tussen Herman Brood en His Wild Romance
Het concert dat
Herman Brood en
zijn rockgroep „His
Wild Romance"
vanavond zouden
geven -in het Paard
van Troje in Den
Haag, gaat niet
door. Bassist Fred
die Cavail i heeft
namelijk van de
week definitief be
sloten om naar The
Meteors te gaan. Hij
kon het muzikaal
niet al te bestvin
den met drummer
Peter. Als reactie
hierop heeft Her
man Brood toen
maar helemaal zijn
groep on tbon den
Samen met drum
mer Peter is hij nu
op zoek naar musici
met wie hij een
nieuwe groep zal
formeren. Wat ster-
gitarist Danny La-
demacher voor toe
komstplannen
heeft, is onbekend.
Frank Zappa, volgens de
New York Times de Leo
nard Bernstein van de
rock.
Dat Frank Zappa, de vreem
de eend in de wereld van de
popmuziek, een begaafde en
veelzijdige duizendpoot is,
weet iedere insider. Want be
halve als tekstdichter en
componist maakte hij zich
sinds zijn eerste album
„Freak out" in 1966 bijzonder
verdienstelijk als organisator
en producer. Wat weinigen
echter weten is dat hij zich
ook met het filmbedrijf be
zighoudt. Onlangs werd de
laatste hand gelegd aan
.„Baby Snakes", een film
waarvoor de Zappa het sce
nario schreef. Zoals van deze
bizarre figuur te verwachten
is, valt er in deze film geen
logisch geordend verhaal te
bespeuren. Het is in hoofd
zaak een muziekfilm met
liedjes van vroegere albums
en gelardeerd met wat ge
sprekken en animaties.
„Baby Snakes" verschijnt
overigens in oktober op het
Nederlandse filmdoek.
Na ruim anderhalf jaar het
spreekwoord „geduld is
een schone zaak" in acht te
hebben moeten nemen, mo
gen de liefhebbers van San-
tana zich nu weer teugel
loos laten gaan. Want bin
nen een krappe twee we
ken, om precies te zijn op 6
juni, is het zover dat deze
formatie de Leidse Groe
noordhal zal vullen met
haar latin-rock sound.
Zoals gebruikelijk zal ook
dit keer weer een aantal
nieuwe gezichten aantre
den zoals Alexander Li-
gertwood op gitaar, Gra
ham Lear op drums en Da
vid Margen op basgitaar.
Want leider Carlos voelt er
bepaald niets voor om jaar
in jaar uit met dezelfde ar
tiesten op te trekken.
Wanneer je te lang met de
zelfde jongens muziek
maakt", zei hij eens in een
interview, dan raak je op
een bepaald moment artis
tiek op een dood spoor.
Vooral wanneer je muziek
er lekker in gaat. Niemand
maakt zich dan meer druk
of de stijl nog wat geper
fectioneerd moet worden
en zelden komt er iemand
met nieuwe ideeën aandra
ven. Maar een nieuweling
brengt de groep weer tot le
ven, komt met een eigen in
breng en andere impulsen,
waardoor de leden weer
geïnspireerd kunnen wor
den."
Dit was niet zo maar een
kreet die deze in 1947 gebo
ren Mexicaan uit de lucht
greep. Zijn muzikale verle
den bewijst dat. Ettelijke ma
len veranderde hij zijn band
van jasje. Op zijn minst
twaalf maal sinds 1966, het
jaar dat hij de brui gaf aan
zijn baan als afwasser en een
groepje musicerende jongelui
onder de naam „The Santana
Blues Band" bij elkaar schar
relde. Maar voorlopig was
toen nog niet het succes voor
hem weggelegd. Een aantal
maanden na de formatie
kreeg hij tuberculose, kwam
in een sanatorium terecht en
was voor twee jaar uit de
roulatie. In die periode wer
den zijn dromen en fanta
sieën over de muziek die hij
eens wilde maken, echter
wel extra gevoed. Eenmaal
ontslagen uit het sanatorium
bedacht hij zich ook dan ook
geen enkele maal om zijn
oude makkers weer op te
zoeken en met hen de groep
„Santana" op te richten.
Toeral
Romantisch maar waar is
het, dat de weg naar roem
voor sehor Carlos geëffend
werd door het simpele feit
dat hij in tamelijk beschon
ken staat gluurde door een
van de ramen van de Fillmo
re studio. Hierop werd hij be
trapt door de grote baas van
dit complex, Bill Graham,
met wie hij geleidelijk aan
bevriend raakte. Toen Gra
ham van Santana hoorde dat
hij een aardig deuntje goede
latin-muziek uit zijn gitaar
kon halen, werd hij nieuws
gierig en nodigde hem en zijn
muziekvrienden uit om een
plaatopname te maken. Dat
was in 1969 en in datzelfde
jaar kon Carlos en de zijnen
hun eerste elpee met de voor
de hand liggende titel San
tana in de etalages zien lig
gen.
Bekendheid
Door deze eersteling werden
zij evenwel niet op slag be
roemd. Dat duurde nog tot
het Woodstock Festival, waar
zij het publiek verrasten met
hun spectaculaire uitvoering
van „Soul Sacrifice". Een
jaar later (1970), toen de film
„Woodstock" in de bioscopen
verscheen, braken zij inter
nationaal door en kwamen zij
uit met „Abraxas", hun twee
de elpee met klassiekers als
„Samba Pa Ti" en „Black
Magic Womanvan Fleet
wood Mac's Peter Green.
Impasse
Vanaf die tijd ging het deze
Zuidamerikaan tamelijk voor
de wind. Regelmatig boekte
hij wereldsuccessen met,
zoals gezegd, een steeds wis
selende bezetting. Zo maakte
hij om maar een paar zij
straten te noemen in '71
een elpee met gitarist Neal
Schon en drummer Buddy
Miles, in '73 met jazzgitarist
John McLaughlin en in '74
met Alice Coltrane. Intussen
veranderde zijn muziek ook
van stijl, vooral na zijn ont
moeting met McLaughlin
wiens gitaarspel hem bijzon
der fascineerde èn na zijn be
kering tot de beweging van
de Bengaalse goeroe Sri
Chinmoy. Van toen af aan
gebruikte hij min of meer de
muziek om er zijn religieuze
gevoelens in kwijt te kunnen.
Veel leden voelden zich ech
ter helemaal niet thuis in dat
godsdienstige sfeertje en ver
lieten stuk voor de stuk de
groep. Na zijn zesde elpee
Borboletta ('74) raakte San
tana dan ook in een impasse
met als gevolg dat het een
tijdje stil rond hem werd. In
'76 kwam hij weer als herbo
ren terug met „Amigos", een
elpee waaruit bleek dat hij de
goeroebeweging liet voor wat
zij was.
Marathon
Hoewel hij sindsdien experi
menteerde met rock and roll,
soul, rhythm and blues and
jazz, bleef de grondtoon in al
zijn daaropvolgende elpees
de „latin-rock muziek". Dat
hij dit genre kennelijk nooit
meer in de steek wil laten,
blijkt eens en te meer uit de
elpee „Marathon", die on
langs verschenen is en waar
in harde rock elementen zijn
opgenomen. Flarden van dit
nieuwe album zullen de fans
in de Groenoordhal ongetwij
feld te horen krijgen, want
de musici met wie Santana
deze elpee opnam, zijn ook
van de partij in Leiden.
LUDUINA SALTERS
Leider Carlos Santana met zijn nieuwe bezetting. Maar voor hoe lang? Senor Carlos houdt er immers niet van
week in week uit met dezelfde musici te werken.
