iill
/linerva over
SB-brochure:
•older vol
agrante onzin
Igor
viel
laat uit
de boot
hond
zoekt
huis
:e zien ons als kritiekloze
ioten"
'AGI \D/1REGI0
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 19 APRIL 1980 PAGINA 5
fot: „Die hele jatjetdragerij ia verle-
öjd."
>nd
nid<
J}.a DEN Het valt niet mee voor
hond om op oudere leeftijd toch
in een asiel terecht te komen. De
rsnee hondzoekende asielbezoeker
bij voorkeur een jonge hond heb-
1 ak( en gaat makkelijk voorbij aan de
niet meer belegen exemplaren,
ach
aszuivere dwergpoedel Igor valt met
acht jaren eveneens in de wat min-
gangbare klasse en de mensen staan
uim drie weken asiel dan ook niet te
5 a| igen voor zijn hondenhok. De kleine
m is op een nogal ongelukkige manier
ua de boot gevallen. Zijn bejaarde baas
)pr, ïs* noodgedwongen zijn intrek ne-
ron 1 ib een verzorgingstehuis en voor
ian f was er in dat tehuis geen plaats,
'gezien er nog steeds niet zoiets als
een bejaarde hondenhuis bestaat moest
Igor zijn intrek nemen in het dierenasiel,
waar hij vorige maand in de stromende
regen door zijn enigszins verdwaasde
Leidse baas werd afgeleverd.
Igor heeft zich vrij goed aangepast aan
de nieuwe situatie. Aanvankelijk werd
hij zelfs nog een tijdje in het kattenver
blijf gehuisvest omdat alle hondenhok
ken bezet waren. Inmiddels heeft hij de
beschikking over een eigen hok gekre
gen. Hoewel Igor onderhand wel het
grootste gedeelte van zijn leven achter
de rug heeft is hij nog altijd een vrolijke
en levenslustige dwergpoedel. Igor heeft
eigenlijk geen negatieve karaktertrek
ken. Hij is gehoorzaam, trekt geen lijn,
kan prima opschieten met kinderen, an
dere honden en katten en is ook in de
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek Hond zoekt huis". In deze
rubriek wordt een hond (of soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel
verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed
tehuis vindt. De in de rubriek beschreven honden zijn óf gevonden, óf door hon
denbezitters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende redenen af
gestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond
zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur on
dergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van circa 60 gulden ten bate
van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan
6b, Leiden. Tel.: 411670. Geopend di. t/m vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10 tot 12
en 14-16 uur. Zondag en maandag gesloten.
auto niet stuk te krijgen. Igor houdt van
wandelen, maar aangezien hij korte
pootjes heeft en niet al te jong meer is
moeten er natuurlijk geen grote trek
tochten met hem worden ondernomen.
Na een korte wandeling trekt Igor zich
gaarne terug in een kleine hondemand
met geheel eigen dekentje. Igor laat zich
graag en veelvuldig aanhalen. Het ge
zichtsvermogen van Igor is niet meer 100
procent, maar hij kan alles nog uitste
kend volgen.
Igor staat 40 centimeter hoog op de po
ten en is voorzien van een grote hoeveel
heid grijs/zwarte krulletjes, zoals het een
echte dwergpoedel betaamt. Igor zou erg
geschikt zijn voor wat oudere mensen of
.een alleenstaande, die dan gelijk een
'goede reden hebben om er zo nu en dan
eens even op uit te trekken. De kleine
Igor neemt verder weinig ruimte in be
slag en zou zelfs op een flat terechtkun
nen. Al met al is Igor ondanks zijn leef
tijd een aantrekkelijk beestje, gereed om
zijn laatste levensjaren in een harmo
nisch en rustig huishouden door te bren
gen.
Polly
De bastaard fox-terriër Polly, die vorige
week deze kolommen sierde heeft spoe
dig een tehuis gevonden in Alphen aan
den Rijn. Een wat ouder echtpaar heeft
zich over Polly ontfermd. Laika, de Ier
se Setter van alweer twee weken gele
den zit nog steeds in het asiel en houdt
zich derhalve warm aanbevolen.
7
Praeses Arthur Chabot en Colegium-lid Wiet Pot.
Arthur Chabot verklaart, dat zich in het
laatste decennium belangrijke verande
ringen bij Minerva hebben voltrokken.
Hij noemt de voornaamste aspecten die
daartoe hebben bijgedragen: het „ge
mengd" worden van de sociëteit in 1972,
de beduidende groei die Minerva de laat
ste jaren heeft doorgemaakt èn de afschaf
fing van de groentijd. Collegium-lid Wiet
Pot valt de praeses hierin bij: „We zijn
echt niet te beschouwen als een eenheids
koe, die sommige mensen graag van ons
willen maken. Chabot: „Inderdaad, er is
een interne regeneratie aan de gang. We
veranderen wel degelijk. Er gebeurt hier
ontzettend veel. Je kunt echt niet stellen,
dat de verening er slechts één mening op
nahoudt, zoals in de folder wordt be
weerd."
Isolement
Waarom spreekt u toch steeds van „die
folder.Is dat soms denigrerend bedoeld?
Wiet Pot: „Ja, dat zit zo: Arthur heeft al
tijd in Engeland gezeten. Hij houdt er
soms een rare zinsbouw op na. Althans,
dat is ons in het collegium wel eerder op
gevallen. Hij formuleert de dingen nog
wel eens op een vreemde manier." De
praeses van Minerva zegt in overigens
vlekkeloos Nederlands het begrip brochu
re zonder opzet met „folder" te hebben
verwisseld en gaat verder met zijn betoog.
„Na het schrijven van de folder, sorry
brochure, heeft de LSB nooit contact met
ons opgenomen om eens over de kritiek
die men op ons heeft te praten. Nooit zijn
we door hen benaderd. En dat is toch wat
ze zo graag wilden: discussies starten,
reacties van Minerva zelf te horen krij
gen. In de inleiding van de brochure heeft
de LSB het over het door ons vrijwillig
gekozen maatschappelijke isolement. Daar
slaan ze de plank aardig mee mis. Want,
het is helemaal niet zo, dat we ons isole
ren voor de buitenwereld. Het tegendeel
is eerder waar. Men doet veel meer bij
Minerva dan alleen maar feestjes houden.
Ik kan zo de namen van mensen noemen,
die bij onderwijsprojecten in de stad be
trokken zijn. Leden, die bij de rechtswin
kel enzovoorts werken. We organiseren
op geregelde tijden bejaardenmiddagen.
Vanochtend nog zaten^ hier Leidse kinde
ren uit verschillende wijken van de stad
gezellig paaseieren te schilderen. We pre
senteren ons wel degelijk naar buiten
toe."
Jasje
Maar voor de rest is de deur van Minerva
voor andere mensen uit de stad wel pot
dicht
Chabot: „Ja, daar is toch niets verkeerds
aan. Dat is bij iedere vereniging zo. Als
mensen voor hun lidmaatschap betalen,
zet je alleen voor hen de deur open. Dat is
toch niet zo gek Maar ik wil nog wat
zeggen. In de inleiding staat ook, dat we
ons als Minerva-lid doen kennen vanuit
een vermeende en geconstrueerde supe
rioriteit. Onzin. Dat is bij Minerva zeker
niet meer het geval. Er zullen heus wel le
den bij zitten, die zo denken, maar dat is
beslist geen grote gemene deler van het
totaal van de Minerva-leden. Kijk, als ik
zo op straat loop, den herkent iedereen
mij als zijnde een lid van Minerva. Dat
komt door mijn jasje. Maar er zijn ook
mensen in spijkerbroek lid van de vereni
ging en die worden door niemand her
kend. Ze worden helaas over het hoofd
gezien. Zoals ik rondloop, zie je er nog
maar weinig. Vroeger zag je veel meer
jasjes. Die hele jasjesdragerij is verleden
tijd. Ik doe het alleen nog, omdat ik toe
vallig een representatieve functie heb.
Het enige gemeenschappelijke kenmerk
dat we hebben is dat we allemaal lid van
Minerva zijn."
Op de vraag waarom Minerva denkt dat
de LSB de brochure heeft geschreven,
antwoordt Chabot het volgende: „Ze zien
op de een of andere manier Minerva niet
zo zitten, denk ik. Het doel van de folder
is Minerva aan te vallen en ook Quintus."
Incidenten
Min of meer de directe aanleiding tot het
schrijven van de brochure, zo zegt de LSB
daarentegen, is een reeks van incidenten
geweest met als kenmerkend hoogtepunt-
/dieptepunt de affaire rond de Klikspaan-
weg augustus verleden jaar, waar een aan
tal Minerva-leden bij betrokken was. De
studenten verstoorden met veel lawaai op
de gedenkwaardige nacht van 5 op 6 au
gustus de rust van hun slapende medebe
woners, slingerden sommigen onder hen
beledigende opmerkingen naar het hoofd
kussen, waarbij zij een recital ten beste
gaven, die op zijn zachtst uitgedrukt racis
tisch van aard was. Dit alles gecombi
neerd met een in het voorjaar in het ka
der van het Minerva-lustrumfeest met het
nodige militair vertoon gehouden ge
ruchtmakende manifestatie van de Ko
ninklijke vereniging voor de vrijwillige
oefening in den wapenhandel, Pro Patria
(een subvereniging van Minerva), deed de
deur voor sommige studenten, maar ook
voor enkele gemeenteraadsleden tenslotte
dicht. De gebeurtenissen waren geen op
zichzelf staande incidenten geweest Er
was lijn in te bespeuren. Deze voerde, al
dus de LSB, terug naar de wortels van het
studentencorps, ruim een eeuw geleden
opgericht. De LSB wilde onder andere de
ontwikkelingen, de incidenten, binnen dat
Corps, maar ook daar buiten, op een rijtje
zetten. Een tijd van bezinning leek aange
broken. Studenten stelden zichzelf en el
kaar aan de kaak. De anatomie van de
„Leidsche" student werd na een periode
van ruim 150 jaar stilzwijgen ineens van
alle kanten kritisch onder de loep geno
men.
Pro Patria
Arthur Chabot zegt de incidenten rond de
Klikspaanweg te betreuren. Hij en het be
stuur nemen er afstand van en naar zij
verklaren ook stelling tegen. Volgens
Chabot zou er binnen Minerva een kente
ring gaande zijn. Voor buitenstaanders
wellicht nog niet goed te merken, maar
toch... Chabot: „Pro Patria heeft een te
ruglopend ledental vergeleken met tien
jaar geleden. Aan het aantal Pro Patria-
leden afgemeten zou je zelfs kunnen spre
ken van een „verlinksing" van de vereni
ging." Pro Patria, ooit het vlaggenschip
van Minerva genoemd, zou ten dode zijn
opgeschreven. Er is niet veel meer dan
een door vijf man drijvend gehouden
schuitje van over. Onder de 2700 leden
van Minerva is de rol en functie van de
studentenweerbaarheidsvereniging Pro
Patria de laatste jaren steeds sterker aan
discussie onderhevig. De belangstelling
ervoor, aldus Chabot, neemt af. Zou men
hieraan dus de conclusie mogen verbin
den, dat het geüniformeerde paradepaard
je niet meer van stal wordt gehaald...? Mi
nerva laat deze gevolgtrekking graag aan
een ander over.
En dan schrijft de LSB in zijn brochure
verder. „Een opbeurend woord tot slot Er
zijn gelukkig nog andere studenten. Dat
zijn bijvoorbeeld zij die zich in de afgelo
pen jaren in buurten, onderwijsprojecten,
rechtswinkels, politieke activiteiten en
dergelijke op een meer normale wijze te
genover de Leidse bevolking hebben op
gesteld." Arthur Chabot: „Dat is toch een
pokhouten uitlating. Hoe moet ik dat nu
opvatten, als een verdeling in: er zijn goe
de en slechte studenten Dat wat de LSB
van die zogenaamd goede studenten op
noemt, dat gebeurt bij ons toch ook. Den
ken ze soms, dat het hier alleen maar een
consumerende gemeenschap is, waarvan
het grootste deel van de leden de ganse
dag dronken rondloopt Je kunt met dit
soort beweringen toch niet zo maar 2700
leden onvermogend maken, alsof het kri
tiekloze idioten zijn."
Igor, de bejaard^ dwergpoedel.
EN Een kleine maand geleden
__^en cp verschillende plaatsen in de
door de Leidse Studentenbond
Buitgebrachte brochure „Nog meer
D en grimlachjes..." De Leidse Cou-
fsteedde in zijn kolommen van 7
uitgebreid aandacht aan dit werk-
waarin een bepaald beeld werd ge-
van de „Leidsche student." Het
aufctentype, dat opvalt door een afwij-
gedrag, herkenbare kledij en dat
in zijn contact met anderen een ze-
s. 1 ii,arrogantie" aan de dag legt. De LSB
het profiel van deze student in de
ure ampel beschreven. Dit alles ge
in het historische kader dat daarbij
oren. De LSB richtte zijn focus met
op het studentenwereldje dat zich
de kjidt in huize Quintus of Minerva,
verenigingen, waarvan de eerste de
e en de ander de oudste in de Sleu-
is. De studentenvereniging Miner
va, gevestigd aan de Breestraat, heeft veel
kritiek op de brochure van de LSB. Ruim
drie weken na het verschijnen van het
boekwerkje heeft men genoeg moed ver
zameld om een weerwoord tegen de LSB-
schrifture te formuleren. Praeses Arthur
Chabot, hiërarchisch de hoogste man op
de verenigingsladder van Minerva, vindt
de „foldervan de LSB in alle opzichten
een „eenzijdig ding", waarin zelfs nogal
wat „flagrante onzin" is aan te treffen.
Arthur Chabot: „Het verhaal, dat de LSB
heeft geschreven is geheel uit zijn ver
band gerukt. Het is een eenzijdige selectie
van allerlei gebeurtenissen van vroeger
en nu. Het is allemaal zo negatief belicht,
dat je je af moet afvragen of reageren
überhaupt nog wel zinnig is. Ik heb me
enorm geërgerd aan het feit, dat de LSB
aan die folder geen wetenschappelijke
pretentie wilde koppelen, terwijl men dat
intussen toch wel deed. Die pretentie
heeft men namelijk wel zeker, alleen is
men er niet in geslaagd het wetenschap
pelijk naar voren te brengen. Ik heb daar
over met enkele geschiedkundigen ge
sproken. Dezen vertelden me, dat de fol
der naar een bepaalde conclusie toe is ge
schreven, gewoon om ons beentje te lich
ten. Er wordt bijvoorbeeld met geen
woord over geschreven welke rol Miner
va tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft
gespeeld. Ook onze inspanningen bij de
watersnoodramp in 1953 worden zomaar
overgeslagen. En wat dat verleden van
ons betreft... Ja, kijk eens, dat is hetzelfde
als je van iedere staat in Europa zijn ge
schiedenis gaat belichten. Van zo'n staat
blijft dan niet veel meer over, als je het op
zijn historie vastprikt. Het verleden moet
je niet overal bij gaan betrekken. Dan blijf
je op den duur nergens meer."
