MïSCPQCfDü Maarten de Lange: 33 jaar 'coördinerende factor' van Njord „Ik heb nietste verliezen..." ORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 19 APRIL 1980 ïumss. Enthoven bij eerste ïcii 'nationale start: IIDEN Maarten an ge moet er even over denken. Stelt vervolgens dat hij eigenlijk geen rieten heeft, maar preekt vervolgens toch met liefde de namen uit. „De isteker, De Zijl, De ja dat zijn ze wel. et beste cederhout I r was kon ik voor boten gebruiken. 5n in het resultaat merk je dat wel." I 'egdromen doet de Lange ook op dat moment niet. irvoor is de na 33 afscheid nemende ian van Njord te luchter. Maar dat it niet weg dat de e voor zijn vak in J woord doorklinkt. <2 bals ook de liefde - „zijn" Njord in iedere opmerking irklinkt. Iets wat niet zo vreemd is. Iers: gedurende de fgelopen 33 jaar is Maarten de Lange meer geweest dan „alleen maar een 'an ^sman". Hoewel hij het zelf enigszins nspreekt - „De 850 dit moment leden men Njord" - was rne Maarten de Lange *by urende die periode rtl'd nlijk hetzelfde als °daa5rci- vraagbaak bij wie elk nieuw bestuur weer aanklopte, bij wie ieder lid gewoon 8 echt kon. Kortom: LKI de „coördinerende itor" van de Leidse studenten roeivereniging. was het bouwen van een boot vroeger ook wel wat goedkoper dan tegenwoordig. De eerste boten bouwde De Lange voor zo'n ze venhonderd gulden, tegenwoordig dient een club van 10.000 tot 25.000 gulden neer te tel len... Maarten de Lange, het mag duidelijk zijn, heeft het 33 jaar uitstekend naar zijn zin ge had bij de studerende Leidse roeiers. Heeft aan die periode „honderden vrienden" overgehouden en verheugt zich op de recep tie: „omdat ik dan al die oude knakkers weer zie." Ook de mentaliteit van de Njord-roeiers heeft hij altijd hogelijk gewaardeerd. „In ja nuari leggen de jongens en meisjes een eed af. Vanaf dat moment wordt er niet meer gerookt, niet meer gedronken en verder erg hard getraind. Controleren hoef je dat alle maal niet, die leefwijze wordt eenvoudig door een ieder aangehouden. Natuurlijk kan je zeggen dat dat bij Njord nog erg streng is geregeld, maar juist dat waardeer ik bijzon der. Wat dat betreft kunnen veel, zichzelf sportliédeix, noemende mensen erg veel van roeiers leren..." Veranderd Vanzelfsprekend is er in de loop der ja ren ook bij Njord het nodige veranderd. Maarten de Lange, die overigens ook bij de voetbalvereniging Roodenburg veel bestuurswerk heeft verzet, ontkent dat niet. „Er is de laatste jaren een tendens gekomen die wilde dat het materiaal belangrijker was dan de mens. Als er bijvoorbeeld slecht was geoefend, werd er direct gesleuteld aan de boot. Het laatste jaar is dat gelukkig weer wat verbeterd. Nu wordt ook wel weer eens bedacht dat het eigenlijk ook best wel aan de roeiers zelf zou kunnen liggen, als het even niei zo uesi gaai- Het officiële afscheid dat dit weekeinde plaatsvindt betekent niet dat Maarten de Lange Njord direct de rug zal toekeren. „Je hebt in 33 jaar veel, erg veel opgebouwd. Toen ik kwam was er niet zoveel, nu heb ben we een bloedgezonde club en een bijna volmaakte vloot. Zoiets laat je niet los. En de jongens weten ook dat ze altijd een be roep op Maarten kunnen blijven doen." Zelf noemt Maarten de Lange als eigen hoogtepunt in de afgelopen 33 jaar het feit dat Njord in 74 een „Koninklijke status" kreeg. „Een hoogtepunt voor de club, maar ook voor mij. Ik heb de per soonlijke uitnodiging in die tijd ook als een grote eer gezien." Die opmerking te kent Maarten de Lange. Wel een „lintje" voor de club, maar geen lintje voor zich zelf. „Want ik ben Njord helemaal niet..." GERT-JAN ONVLEE Maarten de Lange bij een gedeelte van de nu „bijna volmaakte" Njord-vloot. „Boten bouwen, heerlijk werk-." Een gegeven op zich dat door gemakkelijk pratende, bijna 65-jarige De Lange ook be slist niet wordt ontkend. Hij legt uit: „In een studentenvereniging wisselt het bestuur met 't jaar. Als je dan als bootsman zelf wel steeds aanblijft, dan word je vanzelfspre kend een steeds belangrijker schakel binnen zo'n vereniging. En dan is het ook logisch dat je functie in de loop van de tijd meer in houd krijgt. Zeker als je het bij zo'n club dan ook nog eens uitstekend naar ie zin hebt. Dan ga je je vanzelf met het gebouw, maar ook met het verenigingsleven be moeien. In positieve zin dan wel te ver staan." Wat overigens weer niet inhoudt dat Maarten de Lange zijn eigenlijke werk - het onderhouden van de vloot met toebehoren - in al die jaren niet zou hebben gedaan. „Njord heeft op dit moment een vloot van 64 boten. Ik denk dat ik ze allemaal min stens tweehonderd keer in en onder handen heb gehad. Daarbij heb ik van het huidige bestand vijfentwintig boten zelf gemaakt." Leukste Het bouwen van boten vond De Lange in zijn Njord-peciode ook „veruit het leuk ste werk". Amper een jaar nadat de tim merman van huis uit bij de vereniging was gekomen, begon hij in 1948 met Hes- sel Pape aan zijn eersteling. „Heerlijk werk", stelt hij, direct toegevend „trots" te zijn op zijn bouwsels. „Je ziet wat groeien. En dan mag het de eerste keer niet zo vlot, zo voorspoedig verlopen, bij een tweede boot gaat dat al weer veel beter. Het is in de loop der jaren ook een hobby van me geworden. Ik vind het ook nog steeds erg jammer dat het andere werk teveel tijd ging opeisen. Waardoor je aan het bouwen van boten te weinig toekwam." Overigens Parker Eindelijk is het er dan van ge komen. De basketbalvereni ging Parker (Leiden) en de basketballer (Tony) Parker sloten afgelopen weekeinde een verbintenis met elkaar waardoor Amerikaan Gid- dings zijn plek verloren zag gaan. Een uitstekend ogende keuze van de club van Wal- laart en Bock weg. Allereerst is daar natuurlijk het spel- technische gedeelte van deze overeenkomst. In zijn Haar lemse seizoen bij Adam en Eve Stars toonde Tony Parker veel te kunnen. Zo hield hij bijna in zijn eentje de club Parker ook al bijna van een overwinning at door niet al leen veertig punten te scoren, maar ook nog eens aardig spelverdelend en reboundend werk. Dat de vereniging Par ker dat eerste competi tie tref fen in Haarlem uiteindelijk toch won, lag dan ook beslist niet aan de Amerikaanse gen tleman-forward. Parker(2) En niet alleen in dat duel im poneerde Tony Parker de ver zamelde basketbalkenners. Zijn tweede plek op de topsco- rerslijst van de eredivisie 1129 punten in 40 wedstrijden) mag op z'n minst knap worden ge noemd. Een puntenaantal dat Tony komend seizoen onge twijfeld niet zal halen, maar ook als teamspeler binnen Parker zal hij z'n nut overtui gend hebben. Wat dat betreft mag hij dus als goede aankoop worden bezien, zeker voor een club als Leiden. Immers: op de dagen dat grillig ogende Tony Parker niet direct optimaal aanwezig is, resteren binnen het Leidse geheel talenten vol doende om zo'n off-day op te vangen. Parker(3) Meest sterke grap van de hele aankoop moet echter de ach ternaam van Tony worden ge noemd. In een tijd waarin steeds meer kranten en media de deur dicht doen voor spon sornamen. is het op z'n minst meegenomen dat je een speler met de sponsornaam binnen het team hebt. Je ziet het al staan in de verslagen: „Par ker, niet het team, maar de speler, scoorde er lustig op los..." Geen krant meer die er omheen kan. En daarom denken wij van Hutspo(r)t dan ook dat Tony Parker eveneens zou zijn inge lijfd als de basketbalkwalitei ten wat minder zouden zijn geweest. Nietwaar, Robert? Terug De damesvoetbal-afdeling van de vereniging Lugdunum hield afgelopen zaterdag een receptie ter gelegenheid van het tienjarig bestaan. Een uit stekende zaak: ook al besta je dan al tien jaar, publicitair aan de weg timmeren mag, moet eigenlijk altijd. Alleen moet je dan eigenlijk wel voorkomen dat er een foto kan worden ge maakt zoals de wij die in de krant van maandag publiceer den. Een CCLV-voorzitter van het mannelijk geslacht (Peter Oomes) die een eveneens man nelijke collega van Lugdunum (Phil Verstraaten) de hand drukt op een receptie van een damesvoetbal-afdeling. Een vertekend beeld in beeld: Giddings torent met hoofd en schouders boven Tony Parker uit... LFC, de hekkesluiter van de tweede klasse A, leverde afge lopen zondag een huzaren stukje af. Trotse koploper Ver- burch werd op de Boshuizer- kade met 3-2 verslagen. Dé kans voor Lugdunum wat dichter naar Verburch toe te te kruipen. Maar wat doet de ploeg van Ruud de Groot? Met veel moeite wordt met 2-2 ge lijkgespeeld tegen Blauw Zwart. Is er eindelijk sprake van een soort liefde in de Leidse voetbalwereld en dan krijg je dit weer.... Zo'n prent zet de klok in feite weer een jaartje of vijf terug... Verstevigen Noord wijk mag dinsdag dan eindelijk weer eens gewonnen hebben (tegenstander Zwart Wit '28 werd moeizaam terzij de geschoven), echt sterk ver dedigden de Zeekan ters de overigens knap veroverde koppositie de laatste weken toch niet. Toch was er de laat ste weken sprake van een ver steviging van die koppositie. Concurrent DOVO profiteerde in bet geheel niet van die klei ne mistappen (lees gelijke spelen) van de pupillen van trainer John Eeelman. Ter wijl Noordwijk de puntjes moeizaam bijeen sprokkelde in Spakenburg en Nunspeet verloor DOVO twee keer op rij (bij Vitesse Delft en OWIOS). Zoals het er nu naar uitziet hoeft Noordwijk dus geen wedstrijd meer te win nen om kampioen te worden. Liefde Enthoven: internationale poging. nogal pechvolle start van zijn carrière. In oktober78 werd zijn Honda 750 cc uit het schuurtje bij zijn ouder lijk huis gestolen. Die mo torfiets had Enthoven zelf in elkaar gezet. IVa verzekering dékte echter de schade en van het uitge keerde geld kocht Enthoven een Yamaha 350 CC: „Na veel sleutelen is die motor nu pas echt snel, heeft een top van 230 kilometer per uur." Entho ven kocht er onlangs nog een motorfiets bij, ook een Yaha- ma maar met een aantal CC's meer, 500 om precies te zijn. In zijn sleutelarbeid („het meeste doe ik toch zelf, weet ik wat ik er aan heb") wordt Enthoven geholpen door monteurs Ro bert Enthoven en Eddo van Duyn, jongens die hem ook vergezellen naar de wedstrij den. Afgezien van enige finan- cite steun van de eigenaar van de Sassenheimse snackbar Mercurius bekostigt Enthoven, in het dagelijks leven werk zaam in de bloemenhandel, al les zelf. Enthoven: „Motor sport is een dure hobby. Maar wat geeft dat ik heb de centen er graag voor over." Zijn con ditie („zeer belangrijk, een goede conditie") houdt Entho ven op peil op trainingen van de Sassenheimse korfbalvere niging TOP. En als hij tijd heeft speelt hij op zaterdag een wedstrijd. De foto's komen op tafel. Ent hoven in actie tijdens verschil lende motorraces, Enthoven ook dicht in de buurt van een fikse valpartij. Maakte weinig indruk op hem: „Ik ben na die race naar die jongen toe ge gaan en heb hem precies ver teld wat hij fout had gedaan. Ik ben zelf ook wel eens keer onderuit gegaan. Het regende toen, ik zat achter iemand aan en vond dat die vent zo lang zaam door de bocht ging. Dé kans om hem in te halen, even later toen ik op de grond lag begreep ik waarom hij zo flink in zijn remmen had geknepen. Voor de race ben ik erg ge spannen, ben ik ook niet te ge nieten. Als ik eenmaal op de motor zit dan valt die span ning weg, denk ik niet aan vallen." In de garage, nadat de foto's zijn genomen en de motoren na enig gemanoeuvreer weer op hun plaats staan, vertelt Enthoven helemaal toe te le ven naar de race op Zand- voort: „Dit wordt het jaar van de waarheid, nu moet het gebeuren. Me waarma ken bij de internationalen of, maar dan nationaal, kampioen van Nederland worden." KEES VAN HERPEN SENHEIM Zo'n drie geleden besloot Jan loven zijn werkterrein erleggen. De nu drieënt- tigjarige Sassenheimer i dat hij, op weg naar W( orraces, te hard reed op j motorfiets en verruilde rom de verkeersweg met m circuit. In zijn eerste sei- waren de rollen omge- dd, nu werd Enthoven alle kanten voorbij ge- koJfn'- In dat jaar eindigde ng Hs negentiende op de na- nil ale ranglijst. Een jaar r liep het een stuk beter, eli ïoven had duidelijk al meer ervaring opgedaan khfindigde nu op een negen- "ilek. Reden voor de V Enthoven uit te no- voor een race in de in- ationale klasse. Een i voor motoren van 350 die morgen op het cir- roffvan Zand voort wordt 0 Ijden. Enthoven aarzelde ,ai die uitnodiging, besloot eerst niet aan te nemen stemde na enig aan- 1 «en van de KNMV toch I morgen op Zandvoort te ast hoven twijfelt: „Ruud im "den, mijn begeleider, n me afgeraden nu al mee 'den bij de internationa- ij ziet het niet zitten om- die jongens echt veel har- 5$ 'gaan dan ik. Hij denkt dat ik daarom boven mijn macht ga rijden, met alle risico's van dien.'-' Een ander punt is dat Enthoven zijn startlicentie voor de nationale klasse zou kunnen verliezen. Daar is nu echter een oplossing voor ge vonden, Enthoven: „Als je in een internationale race punten haalt dan mag je officieel geen stap terugdoen. De KNMV heeft me echter toegezegd dat ik, wanneer ik dat wil, na die race van morgen terug mag naar de nationale klasse. Ent hoven heeft dus niets te ver liezen: „Ik kan het nu eens rustig bekijken, rijd ik morgen bij de eerste vijftien dan ga ik waarschijnlijk wel door in de internationale klasse. Maar ja, als ik doorga en ik eindig aan het einde van dit seizoen op bijvoorbeeld een zeventiende plaats dan zegt dat erg weinig. Blijf ik nationaal rijden en pak een tweede of zelfs een eerste plek dan valt dat natuurlijk veel meer op." Enthoven denkt wel degelijk kansen te hebben op een hoge klassering bij de nationalen: „De stijgen de lijn in mijn prestaties is er nog steeds en daar komt nog bij dat een aantal sterke rijders van vorig jaar is gepromo veerd." Pech Jan Enthoven kende een

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 13