Hartog:
„Ik ben
geen geldwolf"
Vader en zoon Lebbink
bezeten van de kanosport
Joop Wild brei
verbreekt
oude as
NEDERLAND TE KLEIN VOOR DRIE TOPPERS
SPORT
LEIDSE COURANT
ABBEKERK Wil Hartog heeft genoeg
van alle aantijgingen. Dagenlang lang
werd de topcoureur uit Abbekerk achter
volgd met kwalificaties als „geldwolf", en
„zakkenvuller". Zijn niet-deelnemen aan
de internationale wegraces in Hengelo
werd volledig aan de te hoge financiële
verlangens van Hartog toegeschreven. Zo
liggen de zaken echter niet volgens de
Noordhollander. Hij vindt het hoog tijd
voor een beetje tegengas in die hetze.
Toch mag hij morgen in Zand voort niet
starten van zijn bazen.
„Het grote doel van een Suzuki-fabrieks-
coureur kan slechts de wereldtitel zijn.
Daarvoor dient alles te wijken. Onze
voorbereiding is daar geheel op afgesteld.
Tot aan de Grand-Prix van Oostenrijk, de
opening van het seizoen over enkele we
ken, werken we een testprogramma af.
Vorig jaar hebben we dat niet zo gedaan
en kwamen we in de problemen. Dat wil
len we dit jaar voorkomen. Hengelo is met
zijn rechte stukken en haakse hoeken niet
geschikt om machines te testen. Dat was
de grote beweegreden voor mij om voor
het Franse circuit Paul Ricard te kiezen,
al is die keuze door de regen wat ongeluk
kig afgelopen", aldus Hartog.
Wil Hartog was volgens zijn zeggen best
bereid geweest om na de races op Paas
zondag in Frankrijk meteen af te reizen
naar Nederland, om dan Hengelo nog
even mee te pikken. Twee dingen weer
hielden hem daar echter van: transport
problemen en geen financiële overeen
stemming.
De financiële overeenstemming bleef
zoals bekend uit. 'Hartog eist te veel,
maakt de motorsport kapot', heette het
volgens velen. Hartog is het daar lang niet
mee eans: „Iedere organisator in Neder
land diént voor mij een vaste prijs te beta
len. Die is net als vorig seizoen 20.000 gul
den. Vorig jaar werd dat geaccepteerd. Nu
is dat blijkbaar te veel, terwijl ik mijn ta
rief niet eens verhoogd heb".
Meergeld
„Ik begrijp echter wel waar de schoen
wringt. Sinds vorig jaar hebben we drie
wereldtoppers in de 500 cc in huis. Jack
Middelburg, Boet van Duimen en mijn
persoontje. Boet en Jack vragen aan de
hand van hun prestaties tegenwoordig
veel meer geld en nu komen de organisa
ties in de problemen".
„Er moet gehandeld worden, maar daar
toe ben ik in dit land niet bereid. Mijn
naam is hier in de afgelopen tien jaar ge
vestigd en ik heb geen behoefte van die
verdiende plaats af terug te treden. In het
buitenland ligt die situatie heel anders.
Daar heb ik minder naam dan hier. Dus
ook minder te eisen. Het is een vreemd
verhaal, maar Nederland is gewoon te
klein voor drie wereldtoppers. Men kan
zich die weelde niet permitteren. En dan
vind ik het een vreemde zaak, als men
mij daarvan plotseling de schuld gaat ge-
Ook de komende weken blijft het vizier
van het team rond Suzuki-fabriekstopper
Wil Hartog geheel gericht op de voorbe
reiding voor het komende GP-seizoen. De
Abbekerker is deze week naar het Engel
se Donington Park vertrokken om daar
zijn machines verder in orde te maken.
Door het grote aantal vastlopers, waarmee
de Suzukiteams in Europa hebben te kam
pen, en de problemen met de onderdelen-
voorziening, zal Wil Hartog morgen niet
.zoals Boet van Duimen en Jack Middel
burg aantreden in de NK-wegraces op het
circuit van Zandvoort. Vanuit Japan is
Hartog per telex verboden deel te nemen
aan wat zijn fabriek noemde 'een onbe
langrijke race'. Volgende week worden
pas nieuwe onderdelen verwacht en de
voorbereiding op de Grote Prijs van i
tenrijk mag niet in gevaar komen, f
eenmalige nationale driegevecht, dat
de KNMV is bepaald als afkoopsom
de verplichting om alle NK-races t<
den, wordt derhalve een tweekamp.
Hartog, die dit weekend moest verne
dat fabrieksgenoot Graeme Crosby
been brak, was zelf ook wel bereid lfl]
weest tot een boycot van Zandvoort.
KNMV kan mij nooit verplichten daa J\
rijden. Ik wil met hen nog wel naar
rechter. Als ik wel klaar geweest
mijn voorbereiding, had ik gereden l
Zandvoort. Precies, voor een beetje j
startgeld! Maar ik ben geen g cc
wolf!"
JOHN VOLK
toi
DEVENTER Dertig jaar terug droom
de Vader Evert Lebbink van Helsinki.
„Man, ik oefende me te pletter. Samen
met Weijenberg was ik geselecteerd om
in 1952 naar Helsinki te gaan. In de K-2,
tweepersoons kano. Maar wat gebeurt?
We waren net niet goed genoeg. Er ging
maar één boot mee. En we werden het
hele jaar door tweede", grinnikt hij diep
weg in zijn baard.
Evert Lebbink, tegenwoordig voorzitter
van de Nederlandse Kanobond vertelt
verder: „Dat was dus jammer. Ach, later
zakte de teleurstelling wat weg. Ik ging
studeren en Weijenberg, wat ouder dan
ik, besteedde zijn aandacht aan zaken.
Een jaartje daarna ben ik in het organi
satorische werk gerold".
Nu zit zoonlief Gertjan (18) in de Olym
pische kanoselectie. Vaders droom wordt
toch nog werkelijkheid. Hetgeen hijzelf
overigens heftig bestrijdt. „Het is zijn ei
gen droom. Wat die jongen zich allemaal
ontzegt, dat kun je niet opbrengen als je
er niet bezeten van bent. Die topatleten
zoals hij zitten aan de absolute grens van
het menselijk kunnen. Dit kun je niet
doen als je de droom van je vader moet
waarmaken. Laten we elkaar niets wijs
maken, je doet het niet voor het vader
land of zo. Je doet het alleen maar voor
jezelf. Hoe kan je dit volbrengen, vragen
de mensen dan. Omdat mijn zoon het
zelf wil. Omdat hij ten eerste kanogek is
(als je hem vroeger in de kano liet slapen
was het ook goed) en voorts omdat hij de
top wil bereiken. En daar komt bij, hij
heeft een goede wedstrijdmentaliteit.
Kan een stootje hebben".
Bondscentrum
„Gertjan gaat ieder weekeinde naar het
centraal bondscentrum in Amsterdam.
Verder heeft elke goede wedstrijd vere
niging tegenwoordig een eigen trainer
plus een schema. Ook onze Deventer
Kano Vereniging. Dat betekent allemaal
dat mijn zoon nog maar één avond per
week zelf een training hoeft samen te
stellen".
Hij vindt dat men Gertjan niet hoeft te
benijden. „Het is eigenlijk een beetje te
snel gegaan. Tot vorig jaar was hij nog
junior en hij werd zesde in de finale van
het Europees kampioenschap. Dat hij de
finale haalde, was al geweldig, want dat
had nog nooit iemand in Nederland voor
hem gepresteerd. Zelden breekt een wes
terling door het Oostblok heen. In Duis
burg bij de wereldkampioenschappen
werd hij twaalfde op de tien kilometer.
Ik geef het je te doen. Eind mei gaan ze
naar Bulgarije en Roemenië. Daar zal
het moeten gebeuren. Het NOC heeft fi
naleplaatsen als eis gesteld voor deelne
ming in Moskou. Gertjan zit nu drie we
ken in Zuid-Italië met de Olympische se
lectie. Hij is ook veertien dagen in
Sankt-Moritz geweest om de bloedli
chaampjes op te peppen".
„Je moet het van je vaarkilometers heb
ben. Gertjan traint iedere dag zeker an
derhalf tot twee uur. Op zijn kamer staat
zo'n kanodroogtrainingsapparaat van de
bond. Dan zit hij nog in de vijfde klas
van het Atheneum. Nee, die jongen heeft
een afschuwelijk trainingsprogramma.
In Zuid-Italië trainen ze veertig kilome-
Evert Ebbink (51), voorzitter van da
Nederlandse kanobond, oud
kanovaarder en vader van
Olympiaganger Gertjan.
GERTJAN LEBBINK
IN
KANOSELECTIE
VOOR MOSKOU
Vitamines
Evert Lebbink vervolgt: „Als je al die
arbeid ziet. Altijd op tijd naar bed, en
dan vitamine zus, vitamine zo. De plank
staat vol met toestanden. Ik blijf wel uit
de buurt van mijn zoon. Hij is één bonk
spieren. Hij traint altijd. Vorig jaar op
oudejaarsdag nog in die verschrikkelijke
sneeuwstorm. Dan is het begrijpelijk, dat
de atleten zelf niet zo hard staan te trap
pelen om Moskou te boycotten. Kijk, je
kunt het niet compenseren met een
wereldkampioenschap zoals met schaat
sen. Bij het kanovaren heb je die niet in
een Olympisch jaar. Dus ze leven er he
lemaal naar toe. Het zou dus een grote
klap zijn als die Spelen niet doorgingen".
Over geld heeft de kanobond niet te kla
gen. „De bond wordt flink gesteund door
het NOC. Vorig jaar kregen we 170.000
gulden. Dit jaar nog iets meer plus nog
70:000 gulden voor de subtop. Dat is toch
niet gek voor zo'n klein bandje met 3500
leden. Veel gaat natuurlijk naar trainer
Karei Muis, die gelukkig weer terug is
na een tijd in Duitsland te hebben geze
ten."
Vorig jaar is Evert Lebbink opnieuw
voorzitter geworden van de Nederlandse
Kanobond. Terug van twaalf jaar wegge
weest. „Ach, er waren indertijd wat pro
blemen, maar dat is allemaal weer voor
bij". Lebbink was in 1960 in Rome chef
ö'équipe van de kanovaarders. Nu lopen
de Zomerspelen gevaar. Lebbink: „Ik
heb vanaf het begin gezegd: ik ben geen
voorstander van een boycot en dat is ook
het standpunt van het bondsbestuur. De
hele internationale sportorganisatie zou
er een enorme en moelijk te herstellen
deuk door krijgen. Bovendien vind ik,
dat sport het belangrijkste element is in
de contacten met andere landen".
HOMME KROL
Gertjan Lebbink (rechts) met zijn koppelgenoot Jan Baayens uit Zaandam.
LIBERO FC UTRECHT STOPT AAN
HET EINDE VAN DIT SEIZOEN
Joop Wildbret nog actief in het shirt van AZ '67. „Ik heb
moeite gehad met dat vertrek", zegt hij nu, aan de voora'
van zijn pensioen in het betaalde voetbal.
UTRECHT Tegen de tijd dat FC
Utrecht zich misschien mag scharen onder
de vier Nederlandse vertegenwoordigers
in het toernooi om de UEFA Cup, verlaat
Joop Wildbret via een zijdeur stadion Gal
genwaard. De inmiddels 33-jarige libero
van de Utrechtse formatie zet na dit sei
zoen definitief een punt achter zijn zeven-,
tienjarige carrière in het betaalde voetbal.
„Mijn besluit staat vast. Eerlijk, ik zie als
de dood op tegen die voorbereidingsperio
de van het nieuwe seizoen. Twee weken,
wanneer het niet langer is, in trainings
kampen. Drie keer per dag trainen. Dat
kan ik niet meer opbrengen. De afspraak
was, dat ik deze competitie vier keer in de
week in Utrecht zou verschijnen. Inmid
dels heb ik daarvan één training af weten
te krijgen, maar desondanks blijft het ie
dere keer weer een martelgang", aldus de
tegenwoordig in het landelijke Ursem
woonachtige eigenaar van een sportzaak.
Een paar jaar geleden was Wildbret er
ook al mee gestopt, maar ging tenslotte
toch accoord met de overeenkomst die
Utrecht hem voorlegde. „Mijn situatie is
volkomen veranderd. Toen had ik een
ernstige blessure aan mijn kruisbanden en
werd ik afgekeurd. Een jaar lang heb ik
niets kunnen doen. Een onbevredigend
gevoel, omdat de beslissing toen niet bij
mezelf lag. Nu heb ik dit besluit helemaal
zelf kunnen nemen. Logisch, dat ik er nu
vrede mee heb".
Het spelen van betaald voetbal is niet lan
ger te combineren met zijn activiteiten op
maatschappelijk gebied. „De zaak vergt
veel van mijn tijd. Tussen de bedrijven
door nog trainen, waardoor ik geen tijd
- meer heb voor mezelf en mijn gezin. Na
tuurlijk ga ik die sfeer missen. Ik beleef
nog ontzettend veel plezier aan dat wed
strijdje in het weekeinde, maar betaald
voetbal is meer dan alleen dat".
Concessies
En dan? „Han Berger en het bestuur van
FC Utrecht dachten me op andere ge
dachten te brengen. Het is opnieuw het
oude spelletje van loven en bieden. Ook
hen is bekend dat ik die trainingen veraf-,
schuw. Daarom willen ze op dat gebied
best concessies doen. Maar ik trap er niet
in. Misschien ben ik aanspreekbaar wan
neer FC Utrecht halverwege het seizoen
een stukje ervaring nodig heeft, wanneer
het in een slechte situatie verkeert".
Aangenomen mag worden, dat de Utrech
tenaren zo'n sterke terugval volgend sei
zoen njet gaan meemaken. De equipe van
Han Berger is aan een opmerkelijk sterk
voetbaljaargang bezig. De oudjes doen het
nog goed, want de as Joop Wildbret-Wim
van Hanegem-Leo van Veen is niet be
paald de eerste de beste. Straks valt één
van de schakels weg. Een gevoelige ader
lating. „Voor Joop Wildbret komt wel
weer een ander", voorspelt de betrokke
ne. „Ik heb mijn waarde bewezen voor
FC Utrecht. Ik ben geen grote, maar mijn
ervaring is belangrijk geweest voor de
club".
Destijds kwam Han Berger naar de afge
keurde Wildbret om de toen weer wat
licht in de zaal voetballende Alkmaarder
om te praten. Een geslaagde poging van.
de jonge fanatieke trainer, die aan het be
gin van dit seizoen bovendien Leo van
Veen zag terugkeren van Los Angeles
Aztecs en samen met Joop Wildbret het
Utrechtse bestuur wist te overtuigen van
het nut van Wim van Hanegem voor zijn
selectie.
Loodzwaar
Zo werd Berger zowel letterlijk als figuur
lijk een ervaring rijker. Ondanks de aan
wezigheid van deze ervaren rotten waar
schuwt Wildbret voor al te groot optimis
me. „Het is nog lang niet zeker dat we dit
seizoen Europees voetbal bereiken. Het
slot is nog loodzwaar. We hebben een
ploeg, die niet met kop en schouders bo
ven de doorsnee eredivisionist uitsteekt.
We zitten net iets boven het gemiddelde.
Iedere wedstrijd weer vraagt een optimale
concentratie. Verslapt die, dan gaat FC
Utrecht de boot in. Ofschoon die tijd hier
in Nederland zo'n beetje achter de rug is,
heb ik dit seizoen nog geen wedstrijd mee
gemaakt, waarin we freewheelend de
twee punten pakten. Enkele jaren geleden
gebeurde dat veel vaker. Ajax, Feyenoord
en PSV hebben zo menige wedstrijd ge-
het bestuur van Utrecht is niet op h I
achterhoofd gevallen".
Zeventien jaar hobbelt de om zijn artisti ff
teit zo vaak bewonderde speler reeds n
in het voetbalcircus. Wildbret startte
zestienjarige knaap bij DWS en kwam
Blauw Wit, HVC, FC Twente, FC 1
Bosch, AZ '67 en Haarlem tenslotte bij i
laatste halte FC Utrecht. „Erg veel clignt
heb ik gehad. Op AZ na nam ik altijd 2
het initiatief om te vertrekken. Twee j
bij een club vond ik meer dan genoeg,
wilde geen meubelstuk worden. Kijk n r
spelers die een club jarenlang trouw i C/1
gebleven. Geen van hen is er financi
wijzer van geworden, omdat er van I rno
stuurszijde altijd van wordt uitgegaan,
dat zogenaamde meubelstuk toch
weer bijtekent".
Gedwongen
Het vertrek bij AZ was gedwongen,
schoon het afscheid door Wildbret wif017"
betreurd, is hij niet gefrustreerd. „Ik 1
weinig moeite gehad met dat vertrek,
schoon ik het daar ontzettend naar m'lr(
zin had. De verantwoordelijke mens1 .j*
daar zullen hun redenen wel hebben lld-
had. Ik ben niet iemand die vergelijk
gen gaat trekken en tot conclusies koCIJ-
als „op die plaats van Wim van Dongals
had ik kunnen staan, want ik ben nii alr
minder dan hij". Zo redenerend sta
binnen de korste keren in het" wereld"01
lftal". .m.
Eindelijk doet er zich een mogelijkhf1^
Europees voetbal te spelen
Mocht FC Utrecht zich plaatsen voor het
Europese avontuur, dan zal het volgens
Wildbret het gezondste zijn om zo gewoon
mogelijk te blijven. „Er is weinig geld.
Het zou erg dom zijn, wanneer de club
zich in de schulden gaat steken om spelers
aan te trekken. Loot je in de eerste ronde
een zware tegenstander en wordt je uitge
schakeld, dan is er voor niets geïnves
teerd. Dat zal ook wel niet gebeuren, want
dan haakt Wildbret af. „Dat zegt me nï^
zoveel. Het klinkt verzadigd, maar zolc11,}
het wel. Tijdens iedere wedstrijd geeL
me voor honderd procent en laat me n ^y
zo snel extra motiveren door volgepal
tribunes en de ambiance rond het Euro; J
voetbal. Trouwens, die UEFA 0
FC Utrecht het althans ha! Qle
schept weer extra verplichtingen. En n<
aals, ik heb er 'geen tijd meer voor" 1
waarop Joop Wildbret i ®ei
presenteert, blijkt aan te slaan bij I J110
Utrecht. Bij de verkiezing van het as ®n*
voerdersschap kreeg de geboren AmsU
dammer zestien van de achttien stemrn |°ei
Hij zal nog vele liefdesverklaringen 611 n
lijmpogingen naast zich neer moeten li
1 H#» n if bij
gen eer hij de Galgenwaard de rug
kan keren.
ERIK VISS
