„Rashomon": op zoek naar de waarheid Relais et chateaux presenteert Guide 1980 in Wassenaar Lieve, broodmagered van Nikolai van der Heyde Ra ta taplan, een Italiaans niemendalletje Natuurschilderijen van Pieter D. Dik in Auberge de Kieviet DEZE WEEK IN DE BIOSCOPEN Verdwaalde duikboot zet Hollywood op zijn kop LEIDSE COURANT VRIJDAG 28 MAART 1980 PAGINA 9 Baroktrio in Dorpskerk Leiderdorp LEIDERDORP Het Ba- roktrio Amsterdam treedt vanavond op in de Dorps kerk van Leiderdorp. Uit gevoerd worden werken van Marais, Geminiani, Bach en Sweelinck. Het trio maakt gebruik van oude originele instrumenten of kopieën daarvan. Het trio bestaat uit Lucius Voorhorst (flauto traverso), Anneke Uittenbosch (clavecymbel) en Jaap ter Linden (cello en vio la da gamba). Het concert be gint om kwart over acht. Kaarten zijn verkrijgbaar bij K&O. Oude Vest 45, Leiden, tel. 141141. WASSENAAR De Ne derlandse presentatie van de nieuwe gids Relais et Chateaux 1980 vond deze week plaats in Auberge de Kieviet aan de Wassenaar- se Stoeplaan. De heer en mevrouw Gandini fungeer den in hun 'herberg' als gast-echtpaar voor de vele gasten, die voor de presen tatie van deze gids waren uitgenodigd. Relais et Chateaux, waarvan de Guide voor het eerst in Nederland ten doop werd ge houden, is een van 's werelds grootste hotel-restaurantke tens, waarbij bijna driehon derd hotellerieën, restau rants, kastelen en auberges (herbergen) in de hele we reld zijn aangesloten. Bijzon der aan deze 'gidsdoop was het diner, dat aan de vele ge nodigden bij deze gelegen heid werd aangeboden. De directeuren van de vijf Ne derlandse Relais et Chateaux in Keerbergen, Wittem, Hee- ze, Apeldoorn en Wassenaar hadden ieder hun chefkok meegenomen om met een ty pische streekgebonden Ne derlandse specialiteit één gang van het diner te berei den. De heer H. Bouwknegt, directeur van een van de aangesloten Friese hotel-res taurants in Beetsterzwaa- g:„Alle Relais et Chateaux, richten zich op het publiek,' dat een goede keuken en een goed hotel weet te apprecië- De onbekende Italiaanse re gisseur Franco Canelli toont met zijn „Ratataplan" weer eens duidelijk aan hoe pretentieloos komedies kunnen zijn- De film gaat over een technisch vernunf- tig mannetje Colombo dat van de ene „komische" sti- tuatie in de andere rolt en uiteindelijk belandt in de armen van zijn bovenbuur vrouw. Het aardige van de film is de typisch Italiaanse sfeer die dit product ademt. Het grootste deel van de film is opgeno men in een groot woonge bouw, waar allerlei niet be paald alledaagse mensen wo nen. Behalve Colombo, die zich 's ochtends laat wekken met een dampend kopje kof fie, gemaakt via een ingewik keld systeem van electroni- sche apparatuur, is er in het gebouw een dansschool geves tigd en wonen er een aantal straatartiesten. Wanneer hij mislukt als maker van een wonderdrankje voor invali den, die na het verorberen er van onmiddellijk weer kon den lopen, sluit Colombo zich bij deze groep, die wordt ge leid door een sadistische ma nager. aan. Ook deze onder neming loopt op niets uit. Komedies ontlenen hun kracht vaak aan het telkens doen terugkeren van lach wekkende situaties. Een van ae aardigste is wel, de 'hoog zwangere vrouw die vanaf vier hoog telkens haar zoontje Salvator roept, plotseling on wel wordt, naar binnen ver trekt en na enig gskreun weer op de balustrade ver schijnt met een nieuwe spruit in de armen en opnieuw tracht de aandacht van Salva tor te trekken. WASSENAAR In Auberge de Kieviet aan de Stoe plaan in Wassenaar is van 30 maart tot en met 30 april een tentoonstelling ingericht van natuur- en jachttafe relen van de kunstschilder Pieter Dik. De expositie wordt 30 maart om 16.00 uur geopend door de acteur Jan Teulings. Pieter D. Dik (36 jaar) is afkomstig uit Julianadorp en schildert al sinds zijn jongensjaren. De duinrijke omgeving van zijn Noordhollandse omgeving inspireerde hem al vroeg. Na een korte carrière als reclameschilder ging Pie ter Dik zich op 22-jarige leeftijd professioneel met de schil derkunst bezig houden. In zijn olieverfwerken is duidelijk te herkennen hoe nauw hij zich verbonden voelt met de natuur. Vogels en andere dieren bewegen zich op zijn doe ken in een levensechte natuurlijke omgeving. Pieter Dik heeft zowel in Nederland als daarbuiten talloze tentoonstellingen op zijn naam staan. Met succes exposeer de hij zijn werk de afgelopen jaren in België, Duitsland, Zwitserland, Engeland, Zweden, Canada en de Verenigde Staten. TRIANON, EUROCINEMA I en II (alphen ad Rijn): Laat de dokter maar schuiven (a.l.) met Jo de Meyere en Piet Bamber ger Regie Nikolai van der Heyde. Moet je nu onvriendelijk zijn over een lieve Neder landse film zonder sex of geweld Of móet je Niko lai van der Heyde's dokter maar laten schuiven en met een paar regeltjes af doen, zoals je dat met een buitenlands produkt van hetzelfde kaliber zou doen Omdat het hier om'een Nederlands film gaat, moet je wel gaan zoeken naar de oorzaken waarom deze lie ve „Laat de dokter maar schuiven" niet aardig is. Een vriendelijke misluk king. Van der Heyde en Martin Si- mek zijn voor hun scenario in Toon Kortooms' grabbel ton van dokters-anecdotes gedoken en kozen voor de geschiedenis van Gradje, de dorpsverschoppeling, die plotseling in de belangstel ling komt te staan als hij een brief krijgt van zijn broer uit Amerika. Omdat niemand Engels kan lezen, behalve de fjJo de Meyere als de „schuivende" dokter in Nikolai van der Heyde's "Laat de dokter maar schuiven" tijdens de zigeuner- Ibruiloft. dokter die de hebberige dor pelingen een kool wil stoven, gaat men van de veronder stelling uit dat broer Jan mil jonair is en naar het dorp komt om er te sterven. Men bouwt zelfs alvast een mau soleum voor hem. Nikolai van der Heyde koos voor dit magere gegeven de soft-comedy en probeerde zo veel mogelijk de slapstick te vermijden. Maar dan had hij een andere rolbezetting moe ten hebben, want mannen als Piet Bambergen en Joop Do- derer (als een wel zeer on waarschijnlijke pastoor) houd je niet zo gemakkelijk in de hand en daar was de roman ticus Nikolai kijk maar naar het liefdfe-op-het-eerste- gezicht scènetje duidelijk niet tegen opgewassen. Voeg daarbij nog een onbetrouw bare burgemeester van Paul Cammermans een zure on derwijzer van Hans Boswin kel en een komiekerig kroeg- baasje van Rob van Reyn. dan is het duidelijk dat aan de montagetafel flink gepuz zeld moet zijn om „ieder zijn deel" te geven naast Jo de Meyere, die een magere dok ter speelt in tegenstelling tot de vriendelijke bullebas, die Jules Croiset destijds neerzet te. „Laat de dokter maar schui ven" is dan ook geen vervolg op „Help, de dokter verzuipt" ai komen er weer echte zi geuners aan te pas, die zich moeilijk laten regisseren. Een en ander heeft tot ge volg, dat de film een nogal rommelige indruk achter laat, van de hak op de tak springt scènetje bij de dok ter, over naar de dorpskroeg of de dorpskerk enz. enz. Sommige scènes worden te lang uitgesponnen, andere missen een pointe. Al het ge schoten materiaal zou nog eens nader bekeken moeten worden in de montage-ka mer want het sfeertje van het door een miljonair uit zijn dommel opgeschrikte dorp is er wel. Aileen wil het maar ■niet leuk worden. MILO Jo de Meyere als de dokter vertelt aannemer Piet Bambergen en burgemeester Paul Cammermans dat een mausoleum de enige „oplossing" is voor een Amerikaan. En verder... CAMERA Ten (16) De al wat oudere Dudley Moore gaat op vrijersvoeten met de Amerikaanse sexbom van de jaren tachtig Bo Derek. Een amusant voortkabbelende ge schiedenis. (vijfde week) LIDO I Spetters (16) Uit stekende nieuwe film van Paul Verhoeven vooral ge richt op een iong publiek. De film vertelt het verhaal van drie jongemannen die zich uitleven in de motorcross, (vijfde week) LIDO II Die Blechtrom- mel (16) Een fascinerende blik op het Duitsland van voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog, gezien door de ogen van het dwergje Oscar, (tiende week) STUDIO One flew over the cuckoo's nest (16) Voor treffelijke film met o.m. Jack Nicholsen over de behande ling in een psychiatrische in richting. Enkele jaren gele den rijkelijk overladen met Oscars, (reprise, eerste week) REX Poesjes uit het pa radijs (16) Pornofilm. EUROCINEMA III (Alphen aan den Rijn) Spetters (16) zie Lido I. EUROCINEMA IV (Alphen aan den Rijn) De ijzervre ter (16). GREEN WA Y- THEATER (Voorschoten) The great race (a.l.); ook La vie devant soi (16). LEIDEN Het LAK presenteert vanavond „Rasho mon", een eindexamenproject van leerlingen van de Amsterdamse toneelschool. Vanwege de goede ont vangst van het stuk, toert het nu langs de verschillen de kleine theaters. „Rashomon" is de naam van de poort van een oude Japan se stad. Het is de grens tussen leven en dood; aan de ene kant ligt de stad, aan de andere kant het lijkenveld. Maar die grens blijkt toch niet scherp te trekken. Zo blijkt ook de grens tussen leugen en waarheid maar vaag te zijn. „De Waarheid" bestaat niet. Het verhaal speelt zich af in Japan in de Middeleeuwen. Er is het lijk van een samoerai gevonden. In de rechtszaal probeert de rechter erachter komen wat er precies gebeurd is. Hij verhoort een beruchte struikrover, de vrouw van de samoerai, de samoerai zelf die door een medium is opge roepen, en de houthakker die het lijk heeft gevonden. Ie der vertelt zijn eigen verhaal, dat soms lijnrecht tegen het verhaal van een ander ingaat. Elk maakt zichzelf tot held, en past de feiten daarbij aan. Het verhaal van de houthak ker tenslotte, dat hij niet in de rechtstzaal maar onder de poort Rashomon vertelt, bevat van alle verhalen een ele ment, en is daarom het meest waarschijnlijk. Maar zelfs de houthakker is niet neutraal. Met dit boeiende gegeven hebben de vier spelers een fraaie, gestileerde voorstelling gemaakt. Het decor is in strakke Japanse stijl opgenomen. De spelers houden in het begin een even strakke, bijna epische speelstijl aan, die naarmate het stuk vordert en er meer gegevens over de moord bekend worden, overgaat in een gewone, realisti sche speelstijl. Zeer mooi en spannend zijn de twee zwaard- gevechten. Het eerste gevecht Is werkelijk spannend en wordt flitsend uitgevoerd, het tweede gevecht is vooral hu moristisch door het contrast met het eerste gevecht is voor al humoristisch door het contrast met het eerste gevecht. De spelers hebben duidelijk veel zorg besteed aan de voor stelling. Ze maken een overwogen gebruik van het decor, de attributen en niet te vergeten de belichting. Aangezien ze bovendien goed acteren is de voorstelling zeer de moeite waard. Jacqueline Mahieu LUXOR: 1941 (a.l.) met, Ned Beatty en John Belu- chi. Regie; Steven Spiel berg. Stephen Spielberg is in een recordtijd's werelds meest succesvolle filmer gewor den. Hij maakte „Jaws" op z'n 26ste, vlak daarna „Clo se encounters of the third kind" en beide films staan inmiddels op de lijst van de grootste geldopbrengers in de filmgeschiedenis. Zijn laatste film, „1941", komt ook al bij voorbaat in de recordsfeer terecht, door het immense bedrag, tientallen miljoenen, dat deze komedie gekost heeft. Die miljoenen kan je te duidelijk aflezen aan de film en dat is het grote be zwaar. Hoe origineel, krankzinnig en perfect het allemaal in elkaar steekt, Spielberg geeft je tijd je eraan te vergapen en daar gaat het mis met „1941": Het wordt teveel een kome- I die met de techniek en de allure van een rampenfilm. „1941" is gebaseerd op een origineel filmscenario dat gek genoeg is: Zes dagen na de japanse aanval op Pearl Harbour leven de Verenigde Staten in een overvalpsycho- se. De Japanners worden elk ogenblik voor de Westkust verwacht, vreemde vliegtui gen en onderzeeërs worden hysterisch gesignaleerd. Dus laat de film een verdwaalde japanse duikboot voor de kust van Los Angeles opdui ken, met een kapitein (Toshi- ro Mifune) die jaloers is op het Pearl Harbour-succes van zijn collega's en zelf als grote daad Hollywood wil ver woesten. Aan boord begint dc ellende al, met niet werken de kompassen en een mooie controverse tussen de kapi tein (Toshiro Mifune) en de Duitse waarnemer (Christop her Lee). Als die onderzeeër gesignaleerd wordt, breekt gaat de hysterie als een im mense sneeuwbal met de film aan de rol, nog eens extra gein jecteerd met een chao tisch liefdesverhaal en dat Guarneri-trio in Groene Kerkje OEGSTGEEST Het Guarneri-trio treedt zondag 30 maart op in het Groene Kerkje in Oegstgeest. Het trio bestaat uit de cellist Jean Decroos, de pianiste Daniel le Dechenne en de violist Mark Lubotsky. Op het programma staan de Arpeggio-sonate van Schubert, de Eerste Vioolsonate van Schumann en het Trio opus 66 van Mendelssohn. Kaarten zijn verkijgbaar bij K&O en de firma's Van der Luit en Van Weizen in Oegstgeest. Het concert begint om twee uur. Dan Aykroyd en Lorraine Gary in Steven Spielberg's spektaculaire klucht „1941". betekent dat heel Los Ange les in een slagveld verandert, landmacht en luchtmacht el kaar massaal op straat te lijf gaan, Amerikanen elkaar na zitten in vliegtuigen dwars door de straten heen, luchtaf weer en tanks alles wat ze te genkomen beginnen te ver nielen en de Japanners uit eindelijk een hel verlicht lu napark voor Hollywood aan zien en het inclusief reuzen rad dat de zee in rolt, blij moedig kort en klein schie ten. Er zit een aantal zeer sterke grappen in Spielbergs film. Die houden het midden tus sen pure slapstick en een bij na parodistische uitholling van het „Amerikanisme" en het oorlogsmechanisme. Een half idiote held in een vlieg tuigje gaat tekeer als een waanzinnige, een generaal is alleen maar geïnteresseerd in de Disney-film „Dumbo" die hem tot tranen met tuiten brengt, een perfecte .jitter- bug"-avond die via twee lief desrivalen tot een perfecte chaos wordt, militairen die stuk voor stuk „gun-crazy" Boogie-woogie in een Amerikaanse nachtclub voor militairen. Beeld ul» Steven Spielberg's oorlogsklucht „1941". zijn en zodra er een Holly- lushi en Tim Mathes) uit je het lachen vergeet. Spiel- wood-patriottisme gepredikt „National Lampoon's Animal bergs gemis aan pure kome- genadeloos eensgezind wor- House". Maar je blijft zo ga- die-timing doet deze ambi- den. „1941" is een komische pend van bewondering naar tieuze „1941" dan ook eigen- Catch 22", telt niet voor de technische perfectie van lijk de das om. niets twee sterren (John Be- die pure waanzin kijken, dat BERT JANSMA Robert Stack als de Disney-bewonderaar generaal Stillman en Joe Belushials de doordrammendepiloot Joe Kelso. Burgeroorlog, wanneer in een Amerikaanse nachtclub leger en marine slaags raken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 9