995- Dr. W. van Paassen: Kerk in Latijns-Amerika grote pleitbezorger van menselijke waarden Nieuw conservatori um plechtig in gebruik genomen mms- ■iMfigs*** Nieuwe slapers, kom kijken naar de boeiende, slaapshow van het Slaapkamercentrum 498. SLAAPKAMER PUUR HOUT! DA'SPAS EERLIJK! het slaapkamercentrum Igeweldig in teenerkamers BINNENLAND LEIDSE COURANT VRIJDAG 28 MAART 1980 PAGINj Met een slag op een grote Chinese vond het nieuwe gebouw van het Ko ninklijke Conservatorium in ge bruik gesteld. Uiteraard hebben drie sprekers vooraf dit bijzondere feit, waarnaar tientallen jaren reikhal zend werd uitgezien, in het juiste perspectief geplaatst Directeur Jan van Vlijmen moest er overigens in berusten dat hij zijn wel komstwoord niet kon beginnen aleer hij een even hartelijke als langdurige ovatie van zijn eigen conservatorium studenten in ontvangst had genomen. Die erkentelijkheid moet hem goed hebben gedaan. Overeenkomstig zijn aard handelde hij vervolgens de forma liteiten snel af om tijd te hebben zijn voorganger, leermeester en vriend Kees van Ba aren te herdenken. Hoewel Van Ba aren maar heel kort aan de voorbereiding van het nieuwe gebouw kon meewerken, was zijn inbreng van die aard dat het in verscheidene op zichten toch duidelijk zijn ideeën over muziekvakonderwijs belichaamt Zo was het Van Ba aren die de noodzaak van een theaterzaal naar voren bracht Vandaar dat die zaal nu ook naar hem is genoemd. Bijzondere dank bracht Van Vlijmen aan architect Waterman die zestien jaar aan het gebouw moest werken en hal verwege die periode op verzoek zo'n vijfhonderd veranderingen, waaronder zeer ingrijpende, heeft willen aanbren- Sen. Waterman had echter nooit aan et werk kunnen gaan en kunnen blij ven als twee nu gepensioneerde ambte naren, de heren Wagemans (CRM) en Schuerkogel (Rijksgebouwendienst) niet zoveel vasthoudende betrokken heid hadden getoond. Minister Beelaerts van Blokland van Volkshuisvesting (onder wie de.Rijks gebouwendienst ressorteert) droeg ver volgens met een pittige speech het nieuwe gebouw over aan zijn ambtge noot Pais van Onderwijs en Weten schappen. „In het grote verband van de hele scholengemeenschap voorzie ik, dat het nieuwe gebouw veel aantrek kingskracht zal uitoefenen op de uit voerende kunstenaars in de beroep spraktijk van muziek en dans. Ik zie hen hier terugkeren om in concerten, balletuitvoeringen, onderwijsprojekten en onderzoeksactiviteiten hun kunste naarschap te verdiepen", aldus minister Pais. Heel uitvoerig ging deze minister in op de tweede symfonie van Mahler die de •schoolgemeenschap voor het openings concert had uitgekozen. Hij liet uitko men dat hij het een gedurfde onderne ming vond maar hij wenste de uitvoe renden veel geluk in de weergave van deze grote schepping uit de muzieklite ra tuur. Inderdaad: het grote orkest, het grote koor en de beide vocale solisten hebber voor deze Opstandingssymfonie op hun tenen moeten staan. Juist omdat Mah ler de conventionele schoonheidserva ring heeft afgezworen terwille van dra matische contrasten en stilistisch extre me verschillen, eist hij van de uitvoe renden het uiterste. Wat dirigent Louis Stotijn in technisch opzicht wist te be reiken, verdient alleen maar het groot ste respect, ook al wist men van te vo ren dat de weerbarstige materie zich niet volmaakt gewonnen zou geven. Ook op de nog veel belangrijker pun ten van de expressie en de sfeerwer king kwam de dirigent een heel eind. Het spreekt echter vanzelf dat alleen een ensemble dat volmaakt met Mahler vertrouwd is, hier het ideaal nabij kan komen. Want wat vraagt de componist die de bijbel nadichtte: „Sterben wer- d'ich urn zu leben"? In feite de uitbeel ding van de triomf van de geest over de materie en zo'n triomf krijgt niet zo maar gestalte, zelfs niet met deze enor me toewiiding en inspanning. Niette min: alle hulde! Zo dacnten de toehoor ders er duidelijk ook over. Voorafgaande aan de uitvoering van deze Mahler in de concertzaal die werd genoemd naar Mahlers revolutionaire bewonderaar Arnbold Schönberg, werd de Kees van Baaren-zaal ingewijd met een korte dansvoorstelling: enkele fragmenten uit een ballet op de Haydn- variaties van Brahms in klassieke stijl, een schalkse en jeugdig ontwapenende pas de deux op moderne songs en ten slotte een alleraardigst folkloristisch balletje. Later zal deze zaal, ook door de operaklas, nog wel met groter werk in gebruik worden genomen. Bij een volgende gelegenheid kan er ook wat uitvoeriger worden stilgestaan bij de a- koestiek van beide zalen. Toen de vele autoriteiten en genodig den gisteravond bij het nieuwe conser vatorium aan de Juliana van Stolber glaan aankwamen, werden ze daar op gewacht door studenten van de Rotter damse Dansacademie die met spandoe ken, zang- en spreekkoren hun nood kwamen klagen over hun huisvestings- Eroblemen. Als ze minister Beelaerts iter binnen hadden kunnen horen, zouden ze geleerd hebben dat als de be slissing nü had moeten vallen, de bouw van het nieuwe conservatorium naar alle waarschijnlijkheid wel zou zijn uit- JOHN KASANDER 'N GEWELDIGE AANBIEDING OERDEGELIJK HOLLANDS EIKEN Een riant 2 persoons ledikant 140 x 190/200 kompleet met 2 nachtkastjes NU SAMEN SLAAPKAMER „YVONNE" Bestaande uit royaal 2 persoons ledikant in een modeme gezellige kleurencombinatie 140x190/200, 2 nachtkastjes en een riante opbouw, ingebouwde toilet spiegel en verlichting. KOMPLEET leverbaar in Lits-jumeaux 180x190/200 "Bijpassende zeer fraaie 3 deurs schuifdeurkasten SLAAPKAMER "ACCENT" 'n topper onder de eiken slaapkamers OPGELET Ledikant 140x200 met 2 fraaie nachtkastjes met lade. nen voor 995- Ook leverbaar in Lits-jumeaux 180x200 DE SLAAPKAMER ..SVERIGE" Geheel vervaardigd uit eerlijkhout 'n Riant 2 persoons ledikant. 140/190 (200 x210) met2 bijpassende nachtkasjes TE SAMEN NU Het Slaapkamercentrum opent met iets heel nieuws!!! Blank hout, geheel massief Bijpassende linnenkasten Ook leverbaar lits-jumeaux 200x190 (200 x 210) Alle onderdelen los verkrijgbaar Deze oergezellige jeugdstudio in pine uitvoering Geheel zelf te combineren. Alle onderdelen los verkrijgbaar. Kajuitbed met Bedkast 249, 'T:* Buro met verlichting en j cassettelade 229,- |j Boekenkast 69,- Discomeubel met 2 laden 139,; Dekenkist 115,- Bed opbouw 139,- 2 deurs linnenkast 239,- INBOUW - OMBOUW - OPBOUW - OVERBOUW - kollektie 80-81 DE GROOTSTE EN VEELZIJDIGSTE KOLLEKTIE VAN frlEQ£BLAND E*TRALÈSgtÈ~ aem. t uit voorraad elke smaak, naar elk budget. 58 modellen - 17 5 verschillende utlvoenngen VOOR DE GEHELE RANDSTAD DE GROOTSTE SLAAPKAMERSHOW VAN NEDERLAND k Off. Dealera: DRAKAONORMAOZAALBERG© IDEENSO SPRINGSETOKOMFORTABELO BOXSPRINGOSPRINGBOXOAUPINGO HEEMSTE1 Cruquius - Industrieterrein Spaarneweg 26 Tel. 023-289033 Koopavond vrijdag Ruim en vrij parkeren VADDINXVEEN Zuidkade 147 Tel. 01828-5572 Koopavond donderdag Ruim en vrij parkeren LISSE Grachtweg 59-63 Tel. 02521-12949 Koopavond donderdag Ruim en vrij parkeren Naast V.V.V. kantoor LEIDEN Flevoweg 13 Tel. 071-2144 25 Koopavond donderdag Ruim en vrij parkeren Merenwijk achter Groenoordhal SLAAPBANKEN SLAAPWANDEN VERKOOP-SHOWROOM I HEEMSTEDE Cruquius - Industrieterrein vraagt folder: 01828-5572 In Latijns-Amerika is het evan gelie aan het wortel schieten. Het wordt geboren in de samenle ving. De kerk staat daar op de bres als de grote pleitbezorger van de menselijke waarden. An ders dan in Nederland is er geen interne discussie over wie precies wat wel of niet mag, maar is er grote vreugde over zoveel mede werkers in dienst van het evan gelie. Dr. W. J. M. van Paassen, provinciaal overste van de congregatie scj, de pries ters van het Heilig Hart van Jezus, is te rug van een bezoek aan Chili en Brazilië. Als nieuwe overste is hij daar gaan ken nismaken met de Nederlandse leden van de congregatie, heeft er de omstandighe den leren kennen, waaronder zij werken in dat immense continent en is er hoop vol, bezorgd, maar vooral enorm geboeid van teruggekomen; gevoelens die zijn te rug te vinden in zijn in de aanhef ver melde indruk. „De kerk in Latijns-Amerika", zo zegt hij, „is zich ervan bewust en drukt uit, dat in het hele continent een schreeuw klinkt van mensen, die lijden en vragen om vrijheid en eerbiediging van de fun damentele rechten van de mens." Zii doet dat in bisschoppelijke brieven, verklarin gen en protesten tegen concreet maat schappelijk onrecht en schending van de mensenrechten, pleit voor vakverenigin gen en protesteert tegen vermissingen en martelingen. Dat het zoals ook recent op schrille wijze is gebleken bij de dood van aarts bisschop Romero van San Salvador niet blijft bij papieren en mondelinge verklaringen heeft pater Van Paassen van nabij kunnen constateren toen hij in de staat Paraiba in Brazilië was. Daar wa ren grootgrondbezitters, die mensen on rechtmatig van hun grond wilden verwij deren. Ze joegen daartoe vee door hutten en landbouwvelden. Enkele bisschoppen Dom Helder Camara, Jozo Pessao en de Nederlander Tiago Postma zijn toen in vol ornaat, toog met bisschoppelijk paars, de velden ingegaan om te helpen de koeien te veijagen. Een geweldige stunt, die het positieve gevolg had, dat er een overheidscommissie werd ingesteld, die besliste, dat de mensen voorlopig op het land konden blijven en dat een defi nitieve oplossing zou worden gezocht Pater Van Paassen noemt dit een signaal van de actieve aanwezigheid van de kerk in maatschappelijke vraagstukken, zoals er velen zijn. Het imago van de kerk is er een van spreekbuis voor de humaniteit en menselijke rechten. Een van de in Westeuropese ogen ongetwijfeld opmer kelijke gevolgen daarvan is het feit, dat de jongeren zich in Latijns-Amerika in het algemeen niet tegen de kerk afzetten. Ze is immers niet zo binnenkerkelijk be zig. „Men heeft er daar ook geen tijd voor, zou je zeggen", aldus pater Van Paassen wat ironisch. Lijn van Puebla De bewustwording wordt nagestreefd langs de lijn die in Puebla is uitgezet Maar pater Van Paassen vraagt zich af of bijvoorbeeld de kerk in Brazilië kracht en vooral tijd genoeg zal hebben om „Pu ebla" en ook de encycliek „Populorum Progressio" op tijd te kunnen realiseren. Als de Braziliaanse reus goed wakker gaat worden, wat zal er dan gebeuren? Er is nog een zekere traagheid, maar landen als Cuba, Nicaragua en nu ook El Salva dor tonen aan, dat op een gegeven mo ment „de kurk eraf kan vliegen". Ook in het officiële Chili heerst er grote vrees voor het voorbeeld van Nicaragua. Maar „Puebla" wordt door rechts doodgezwe gen of als „rood" afgedaan. De kerk in Latijns-Amerika mag dan niet zo binnenkerkelijk gericht zijn, er heerst toch veel leven binnen die kerk. Ongetwijfeld is er veel volksvroomheid. Men schaft deze echter niet af, maar be nut haar als invalspoort voor de verkon diging en de consequente lezing van het evangelie. Pater Van Paassen vertelt van een pastoor, in wiens parochie 52 basisge meenschappen bestaan. In die „kerkdor pen" komt men ook bijeen om het evan gelie te lezen onder leiding van iemand, die daartoe is aangewezen. Deze leider leest voor en vraagt om commentaar. Zo komt men tot een elkander aanvullend katechetiseren, waarin men de wijk- en de leefsituatie betrekt. Aldus is er een wederzijdse doordringing van de evangelietekst en een concreet probleem of situatie. Dit leidt niet zelden tot praktische resultaten, zoals het vor men van een coöperatie, het afstaan van ééntiende voor kanalisering bijvoorbeeld of het opzetten van hulpdiensten. Dr. Van Paassen heeft van zijn mensen, die al vele jaren ervaring in Latijns-Amerika hebben, begrepen, dat dergelijke basisge meenschappen niet alleen tot diepgang in de geloofsbeleving kunnen leiden, maar evenzeer consequenties leveren voor de sociale dimensie van die geloofsbeleving. Het is echter de ervaring van nogal wat paters, dat de concrete situatie alleen on der eigen mensen wordt besproken. Niet in de regel tegenover de (buitenlandse) priester, die hoe hoog men hem ook waardeert, toch in de concrete situatie als een buitenstaander wordt ervaren. Men komt tegenover hem niet verder dan „beamenvan hetgeen hij zegt. De priester heeft over het algemeen wel een zinnig contact met de leiders van de basisgemeenschappen en zij samen weer met de bisschoppen. Dat laatste mede daarom, omdat zij zich over het stand punt van de bisschoppen geen zorg be hoeven te maken. „Voor een goed pasto raal beleid kunnen wij het beste op de lijn van de bisschoppen zitten", zo zeggen de priesters. Pastorale raad In de meeste Braziliaanse bisdommen is er in deze tijd van het jaar een soort dio cesane pastorale raad, waarin een pasto rale evaluatie plaatsvindt en de planning in hoofdpunten voor het komende jaar wordt uitgezet. De bisschop vergadert dan met priesters, religieuzen en leken- vertegenwoordigers, een normaal patroon in Brazilië en Chili. Het aandeel van de leken is groot in de zielzorg, zoals pater Van Paassen heeft kunnen constateren. Er is een intensieve evangelisatie, die vooral door leken wordt gedaan. Dit wijst erop, dat er een „arsenaal voor priesters" moet zijn, een groot aantal roepingen, maar de kerk als instituut kan daar blijkbaar niet op inspe len. Er is enige opleving in roepingen voor het celibatair priesterschap, maar die zal beslist onvoldoende zijn om de buitenlandse priesters te vervangen. Dat gat kan niet worden opgevuld. Het is trouwens de vraag of dat wel goed is. Veel confraters hebben pater Van Paassen gezegd: „We kunnen zo twintig tot dertig priesters uit West-Europa heb ben, maar we willen geen mensen meer uit West-Europa. Hun aanwezigheid ca moufleert het tekort, dat er hier is aan een nieuw type priester." Pater Van Paassen beaamt dit. De kerk in Latijns-Amerika komt voor ingrijpen de beslissingen te staan voor wat het ver eiste type priester betreft. „Er bestaan een redelijk gefundeerd vermoeden", zo zegt hij, „dat net zogenaamde gebrek aan roepingen samenhangt met het ontbre ken van een nieuw type priester, één waarin men zich herkent. De afwezig heid van eigen religieuze leiders leidt er toe, dat godsdienst toch blijft gezien wor den als die van de onderdrukker". Het feit, dat er zich anderzijds voldoende eigen krachten aandienen, die de kerk apostolisch creatief maken, doet de ge dachten „onwillekeurig" in een andere richting gaan: die van de diakens of pas torale werkers. In de pastorale praktijk wordt toch al verder gegaan dan eigenlijk mag. Het wordt kiezen of delen. De bis schoppen zullen in deze meer ruimte gaan vragen om de gehuwde pastorale werkers tot priester te mogen wijden. Krijgen zij die niet dan zal het werk stil vallen bij gebrek aan priesters. Zo ja, dan krijgt de kerk de kans om echt met het evangelie wortel te schieten in de grote massa. „Laat de paus met ons maar eens een synode houden" heeft men al tegen pater Van Paassen gezegd. Synode Dat brengt hem weer terug in de Neder landse situatie, waarvan hij na zijn terug keer wel heeft begrepen, dat de bisschop pen, gezien de reacties, in een problema tische situatie zijn komen te verkeren en dat zij in Rome ook zaken hebben ge- daan, die zij nog moeten verkopen aanfj hen, die er niet bij betrokken zijn. Overi- - gens meent hij, dat men nuchter moet blijven. Een synodetekst is één ding, maar de uitleg ervan een ander. „Over een of twee jaar weten we meer. Er komt zeker nog nader overleg op gang." Wel weet hij, als overste van een congre- tatie, dat de meeste religieuzen bij voor- eur in die bisdommen zullen werken, waar er een pastoraal werkbare situatie bestaat. Ook meent hij, dat de bisscho] pen in elk geval bij de uitvoering van c synodebesluiten de nodige speelruimte zullen moeten claimen. Het gaat er niet alleen om het synodedocument naar Ne derland toe te presenteren, maar de ver schillende commissies, die onlangs zijn samengesteld, zullen ook juist de Neder landse situatie naar Rome toe moeten faan verduidelijken. Aldus pater Van 'aassen, weer helemaal thuis. elt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 6