7an klooster naar Kuipersteeg
Deurwaarder kan iedereen -zonder
aantoonbare bewijzen -
op last van een ander de das om doen
STERKSTE MAN TER WERELD KOMT ZICH
IN ALPHENS WINKELCENTRUM BEWIJZEN
Kluch tig a vondje
met John Lanting
SPANNEND SCHOOLTONEEL
OP LOUISE DE COLIGNY
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 20 MAART 1980 PAGINA 5
KOLDER BINNEN NIET-
SLUITENDE WETGEVING
Op mi|n omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij tèlefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
|JS?
De waanzin ten top
gedreven, of Wetmatige
Willekeur. Als ik op straat
een meneer passeer wiens
gezicht me niet aanstaat,
kan ik achter z'n identiteit
trachten te komen en dan
naar een
gerechtsdeurwaarder
stappen en deze
verzoeken per exploit
meneer Van Seperen te
manen mij 460 gulden en
65 cent te betalen. De
deurwaarder zal dan
zeggen: zeker, dat kan. Ik
betaal de waarder, die van
mij geen enkel bewijs
vraagt, slechts een geringe
vergoeding voor zijn
beëdigde drijfjacht op de
volkomen onschuldige
meneer Van Seperen. Het
is alleen afwachten, of
Van Seperen, of meneer
Verstrengelen of wie dan
ook erin trapt. Een stukje
kolder binnen de niet
sluitende wetgeving, want
deze hoogst laakbare
manoeuvre is nergens in
de wet geregeld. De
deurwaarder kan je de das
om doen, ook al is er niets
aan de hand. Jan met de
pet is altijd de pineut, „en
daar kom ik tegenop",
Ben van Leeuwen op weg
naar het kantongerecht
zegt Zoeterwoudenaar
Ben van Leeuwen, die
zelf zo'n akkevietje aan dc
hand heeft. „Wat mij is
overkomen, kan iedereen
gebeuren, ook de
eenvoudigste ziel die zich
niet zo gemakkelijk kan
verweren"
Vorig jaar augustus kreeg
Van Leeuwen een
telefoontje van het Alphens
Juridisch Advies- en
Incassobureau Van Arkel
b.v. Men deelde hem mede,
dat ten onrechte en
abusievelijk aan zijn adres
463 gulden én 46 cent was
overgemaakt. Of Van
Leeuwen zo goed wilde zijn,
het bedrag te retourneren.
„Dat komt me heel erg sterk
voor, maar ik zal het
nakijken in m'n boeken en
m'n bescheiden",
antwoordde Van Leeuwen
onthutst. Hoe hij ook zocht,
nergens kon hij dat bedrag
terugvinden. „Dat kon ook
niet, want ik heb het nooit
gehad en ik zou ook niet
weten waarom ik dat geld
meer over, totdat eind
januari van dit jaar
deurwaarder Van Vliet uit
Leiden, namens Van Arkel,
met z'n exploit bij me kwam,
omdat ik in gebreke bleef
met terugbetalen. „Zulks
ondanks diverse sommaties",
stond er verdomme ook nog
bij. Ik ben al tijd tijd nog
nooit gesommeerd. Maar dat
kon Van Vliet („ik,
Adrianus van Vliet" staat er)
niets schelen, want Van
Arkel zei dat nou eenmaal".
De Zoeterwoudenaar moest
voor de edelachtbare heer
kantonrechter,
zittinghoudende te Leiden,
verschijnen. Ter
veroordeling. En ter betaling
van nog eens een bedrag aan
bijkomende kosten (inclusief
afschrift, exploit, „afstand"
en visum). Van Leeuwen
moest bijna hikken van het
lachen en toen stuurde hij
een brief op poten naar de
edelachtbare heer met een
eis tot schadevergoeding,
wegens aantasting van goede
naam en eer en zo, wegens
loonderving, sociale lasten,
consult van advocaat,
smartegeld en meer van die
zaken. Een dikke duizend
gulden. Begin maart stuurde
de griffier van het
kantongerecht een briefje
naar Van Leeuwen met de
mededeling, dat „de eisende
partij" (Van Arkel)
intrekking van de procedure
had gevraagd. Of Van
Leeuwen akkoord ging met
die intrekking. Dat mocht
hij gistermorgen aan de
kantonrechter vertellen ter
zitting.
„Amme hoela. Wis en
waarachtig ging ik niet
akkoord met die intrekking.
Van Arkel had toch gelijk
En nou opeens maar
intrekken omdat ze in de
gaten hadden dat ze mij niet
te grazen konden nemen
Niets daarvan. Mijn hemel;
hetzelfde kan Jan, of
Klazien, of de buurman van
drie hoog achter overkomen,
of Arie, die dan misschien
naar een rechtswinkel
stappen maar dan toch mooi
vrijaf moeten nemen. Dat
kost extra geld. Dan maar
liever Van Arkel betalen
wat die vraagt. Zo'n groot
bedrag is het nou ook weer
niet. Ben je van de
rompslomp af. Zo gebeurt
dat vaak. Kijk, en dat vind
ik nou een brok
rechtsverkrachting. Het gaat
mij niet om die slordige
vierhonderd gulden. Maar
het is wel een aardige
bijverdienste voor zo'n
incassobureau. Ik wou, dat
ik tien van die gevallen op
een dag had".
De zaak is nu een maand
opgeschort. Van Leeuwen
vr jeg gisteren edelachtbare
ilr. De Koning hoe hij z'n
kosten kon verhalen. De
Koning adviseerde hem een
advocaat in te schakelen:
„zelf kan ik hier niets aan
doen, per slot bent u het die
procedeert „Ik procedeer
niks. Het is Van Arkel die
wilde procederen
reageerde Van Leeuwen;
„dit is een zaak waaraan ik
part noch deel heb gehad".
Ben van Leeuwen pikt het
dus niet. Dit is trouwens een
tijd waarin steeds meer
mensen het niet meer
pikken. Hij zoekt z'n
advocaat op. „Dan moet het
me maar geld kosten, maar
meneer Van Arkel zal mij
betalen voor de schade die
ik door hem geleden heb. Ik
vind, dat men deze
onverkwikkelijke situaties
maar eens moet vernemen.
Als die praktijken zo maar
kunnen, is het hek van de
dam: zonder aantoonbare
bewijzen iemand laten
opdraaien voor een affaire
die niet bestaat. Ik wil
bijvoorbeeld die „herhaalde
sommaties" zien die er niet
waren. Het spijt me. maar
dit riekt naar je reinste
oplichting. En de arme
burger trapt daar in en
denkt dat ie misschien wat
verkeerd heeft gedaan. Ja ja.
Nogmaals: dit kan iedereen
overkomen. Daarom wil ik
waarschuwen voor dit soort
wantoestanden. Dat opeens
intrekken van die eis komt
te laat; nu zal recht gedaan
moeten worden".
Wereldact van het moment"
Wie zal geloven, dat
zaterdag 29 maart in het
Alphense kwartier
Ridderhof de sterkste man
ter wereld dè wereld-act van
het moment op de
straatstenen komt zetten
Niemand toch zeker. Toch
komt ie, de sterkste man,
naar dat winkelcentrum
Ridderhof. En hij is de
sterkste, omdat hij „bekend
is van T.V. Privé' en omdat
het Guinnes Record Book
het zegt. De krachtpatser,
die zich vóór het Chinese
restaurant gaat opstellen,
noemt zich Hercules John
Massis. Bovendien is hij een
Belg. Hercules Massis staat
voor niets en zal in
Ridderhof ongekende
krachten ontketenen en
demonstreren. De ellende
begint om tien uur 's
ochtends en wordt die dag
aangevuld met „diverse
quiz-programma's" en leuke
prijzen die verdiend kunnen
worden tot een uur of drie.
John Hercules Massis schijnt
verdraaid veel in z'n mars te
hebben. Ik heb me laten
vertellen, dat de Belgische
spierenbundel in staat is,
bladveren van vrachtauto's
om z'n nek te draperen alsof
het natuurzijden sjaaltjes
zijn. Even zinloos lijkt zijn
prestatie van „vishaakjes"
maken; Hercules neemt
daartoe spijkers ter hand die
een lengte hebben van 20
cm en bijna een centimeter
dik zijn en die dingen buigt
hij als waren ze van
ijzerdraad. Dan beschikt
Massis nog over een cross
motor die hij met z'n tanden
bedwingt en tegenhoudt.
Ooggetuigen zeggen ervan:
het lijkt ongelooflijk, maar
hij krijgt het voor elkaar.
Om het geheel een passende
entourage te bezorgen, gaan
alle acts van Hercules Massis
gepaard met luid gegrom,
hetgeen het lichamelijk
geweld moet accentueren.
Het zou sterk doen denken
aan de onpasselijk makende
geluiden die een zekere
teevee-figuur. De Hulk
genaamd, tienduizenden
huiskamers instuurt.
Daarover meer elders op
deze pagina. Om elk bedrog
uit te sluiten, worden
liefhebbers-amateurs uit het
publiek uitgenodigd, Jantje
Massis, die niet van beton is,
in zijn verrichtingen te
evenaren. Gelukt dit een
beresterke amateur, dan
maakt hij kans op Massis'
gehele gage van die dag. Een
kans Er wordt niet gezegd,
dat het zeker is. Dus
niemand late zich in de
luren leggen.
Dan is er nogmaals sprake
van een kans. Namelijk de
kans van uw leven „om de
sterkste man ter wereld in
volle actie te zien". Daarna
houden de ondernemers van
winkelcentrum Ridderhof
(„Alles bii de hand en altijd
gezellig zich warm
aanbevolen in de gunsten
van de kopende massa, want
voor niks gaat alleen maar
de zon op en Hercules moet
ook nog betaald worden. Ja,
die Massis zal daar gek zijn
en z'n gage even afstaan aan
een patserige liefhebber.
Geloof dat maar niet
Trouwens, dat kan ook
helemaal niet want John is
de sterkste...
De Belgische krachtpatser John Massis.
\gen we vorige week hoe rederijkers
Jn andere tekstschrijvers niet ondei
den of banken staken, dat zij de jaar nog geen formele statie. Gods-
'anciscanen niet bepaald hoog in hei
ndel van achting hadden staan,
\daag zullen we zien wat er nadien
beurdeBij de eerste beeldenstorm
'an 1566 werd er flink op het klooster
n de Waard ingehakt; er bleef eigen-
ijk niet veel anders over dan een ruï-
ie. Toch zijn een jaar later de paters in
itm klooster terug en wordt er getim
merd en gemetseld, ramen gezet en al-
es in het werk gesteld om de schijn te
Hekken, dat er nooit een augustus
maand 1566 was geweest. Het zou van
korte duur zijn. In 1572 wordt het
ïzwi üooster finaal met de grond gelijk ge-
boi naakt en de paters verdreven.
de<
moi Verschillende schrijvers vertellen ons
dat]ooe de paters in het geheim en met le-
or* losgevaar in Leiden en heel Rijnlana
:>en met de bediening van hun kerkelijk
e pl mibt bezig zijn gebleven. Wat daar ook
Nie 'an waar mag zijn, feit is, dat in 1605
Pater Jacobus Nesse us zich in Leiden
vestigde, logerend bij een vooraan-
t wi baande katholiek in het buis, dat te-
lenBenwoordig Nieuwe Rijn 71 heet In
jaar 1622 geeft hij bij de volkstel-
J op, dat hij, samen met nog twee
ie iandere paters bij Dirck van Santen
voont Zowel over Pater Nesseus als
0ver Van Santen zou een roman te
Hhrijven zijn, maar dat valt - gelukkig
dienst belijden was vlinderen in die da
gen naar verschillende huizen. Van een
statie is sprake sinds ongeveer het jaai
1621. We zullen mogen aannemen, dal
die statie op de Nieuwe Rijn is te vin
den. Dertig jaar later wordt door een
paar parochianen een huis op de Haar
lemmerstraat aangekocht. Het huis te
genover „de ghecroonde Olifant" op de
plek waar tegenwoordig de drogisterij
van de firma Vrijenhoek gevestigd is,
schuin tegenover de Hartebrugkerk.
Sinds dat jaar kerkte men dus daar.
De Haarlemmerstraatstatie was niet de
enige Franciscaner schuilkerk. In 1631
krijgt een andere pater Minderbroeder,
Jeremias Zelers, een huis aangeboden
op het Rapenburg ter plekke waar te-
kerk krijgt een flinke klap bij het garnizoenskerk. Het aantal katholieken
springen van het kruitschip in 1807. is in stijgende lijn en in 1828 komt er
Van de 6835, die er in het begin van de een eigen katholiek kerkhof bij de Zijl
negentiende eeuw in Leiden zijn, omat poort.
de Kuipersteegstatie er 2000. Een der opvolgers van pastoor Goofers
.oin A meldt ons nog wat bijzonderheden over
In 1819 beschrijft pastoor Goosens ons de kerk. Het kerkje was langs de Haar-
precies hoe de schuilkerk er uit heeft lemmerstraat vijf ramen lang. Het al
gezien:zij bestond uit een benedenhuis, taar stond in het Oosten en naast dat
de kerk daarboven 36 voet breed en 60 altaar was aan iedere kant een deur,
voet leng. met twee doorgaande gale- die toegang gaf tot de kamers van res-
rijen. Op een van die galerijen is een
Oczaal of zanchoor en al met al meet
de kerk 2340 vierkante voeten. Het
aantal parochianen is gedaald tot 1700.
Op feestdagen - zo schrijft de pastoor
een van die galerijen is een pectievelijk de pastoor en de kapelaan.
rxnnhnr «n 3I —4 *1 —4 jR wenJ biecht
gehoord. In de achttiende eeuw was de
trapgevel bouwvallig geworden en na
vijven en zessen mocht er een
k°men veel mensen van buiten naar de strakke gevellijst worden aangebracht.
kerk toe en dan zitten ze zelfs op de
trappen.
Bij de oplevering eiste men dat dit
werd afgebrokenaangezien het te
Er bestaat een mogelijkheid om de schoon was voor een paapse he kerk!
kerk te vergroten maar dan wordt het Omwille van de verfraaiing van het
hflfmaal (*f>n hnlflronel rraxrnl mat 1r,n. -
want rond 1685 is zij opgegaan in de in-
met trap-
moet hoogno-
de verf
kwast kan niet meer ontbeerd worden,
middels verhuidse Haarlemmerstraat- maar men heeft geen geld, aangezien in
statie. In de jaren zestig van de Gouden 1818 veel geld is uitgegeven aan het or
gel.
Nader gevraagd naar die kerkvergro-
ting, meldt de pastoor aan het stadsbe
stuur, dat het geheel begroot wordt op
ruim 10.000.-; maar de kerk zal daar
dan wel krom voor moeten liggen en
veel rijke parochianen zijn er niet
e ïarei
eeuw komt het huis op de hoek van de
Haarlemmerstraat en de Kuipersteeg
vrij voor kerkruimte (het pand van
Kreymborg). In de loop van andere ja
ren werden er nog drie huizen bijge-
kocht In 1680 laat de stad het kerkge
bouw opmeten en daardoor weten we,
dat het een bijna vierkante ruimte was meer.
van 50 bij 48 voet Ook deze verdoken In die tijd is de Kuipersteegstatie ook
aanzicht der Haarlemmerstraat mocht
men uiteindelijk de strakke lijst hand
haven.
Ik herinner me als kind, dat boven de
winkel van Kreymborg vijf grote ra
men waren, waarin in elk zes bolpaarse
ruiten zaten. Die bolle ruiten maakten
het mogelijk om wel van binnen naar
buiten te kijken, maar niet andersom.
Bij een latere verbouwing zijn die rui
ten natuurlijk gesneuveld, alhoewel ze
historisch erg belangrijk zijn geweest
Ik heb de indruk, dat we daar nog wel
eens over zullen spreken.
JAN DOOVE
LEIDEN John Lanting
heeft een sterke succesfor
mule ontwikkeld: hij houdt
zich aan een genre, de
klucht, zodat hij daarmee
vereenzelvigd wordt Verder
heeft hij een goede neus
voor spelers in zijn kluch
ten; niet iedere goede acteur
is automatisch een goede
kluchtspeler. Timing is be
langrijk, alsook een trefze
kere manier van grappen
lanceren. John Lanting zelf
is binnen zijn eigen groep
daar nog het best in.
Het verhaal van de klucht is
in wezen niet belangrijk. Het
is de kapstok waaraan de
grappen en grollen worden op
gehangen. Die bestaan deels
uit woord- en deels uit situa-
tiegrappen. Bekend zijn daar
bij de seksuele grappen en de
ontkleedpartijen. Zo was ook
het verhaal van „Een kus van
een Rus", gisteravond en van
avond in de Schouwburg, zeer
simpel en eigenlijk wel flauw:
een danser van het Russische
Bolshoiballet geeft de voor
keur aan artistieke vrijheid in
Nederland, en verstopt zich in
het huis van een hoge ambte
naar van het Ministerie van
Defensie. Deze mag niets van
de aanwezigheid van de Rus
merken. Het verhaal legt
reeds de basis voor de vele
verkleedpartijen, naams- en
persoonsverwisselingen en
achtervolgingen. Met dit al
komt er een behoorlijke vaart
in het stuk; gekoppeld aan de
goede timing levert dit menig
lachsalvo op.
Lanting is verder zo slim om
de oorspronkelijke Engels
tekst om te zetten op de Ne
derlandse situatie. Opmerkin
gen als „...en dan is er koffie"
zijn duidelijk toegevoegd bij
het vertalen. Lanting bereikt
hiermee dat de spelers niet
hoeven te proberen een Engel
se sfeer te scheppen. Dit lukt
toch nooit, en betekent alleen
maar een extra belasting voor
de acteurs. Bovendien schept
het een afstand ten opzichte
van het Nederlandse publiek.
En dat is het laatste wat Lan
ting wil; het publiek dat hij
bespeelt wil probleemloos to
neel zien zonder zich veel te
hoeven inspannen. John Lan
ting zorgt dat ze dat krijgen.
Jacqueline Mahieu
LEIDEN Het toneel, en
met name het amateurto
neel, kent een paar classics
die het altijd weer blijven
doen: 'De spooktrein', 'Arse
nicum en oude kant' en van
Agatha Christie: 'De muizen-
trap' en Tien kleine neger
tjes'. De stukken zijn bijna
niet stuk te spelen en dat de
den de leerlingen van het
Louise de Coligny gistera
vond dan ook niet bij hun
opvoering van laatstge
noemde thriller.
Ze deden zelfs meer dan dat
Bij tijd en wijle was de voor
stelling echt spannend. Dat
kwam vooral door het goede
spel; zonder de andere spelers
te kort te willen doen, moet ik
toch met name -Adri v. Beelen
en Heieen v. d. Spek noemen,
die regisseur Huub Buurman
terecht als zijn langst overblij
vende negertjes had gekozen.
Zodra zij tweeën het heft in
hadden kregen, kwam er
vaart in het spel en kreeg
Tien kleine negertjes' iets van
een echt toneelstuk. De andere
spelers ondersteunden hen
goed door gave types neer te
in het spel en
opvallende eigenschappen.
In Tien kleine negertjes'
plaats Agatha Christie tien
mensen op een eilandje voor
de zuidengelse kust Er is geen
verbinding met het vaste land.
Eén voor één worden ze ver
moord. Het aardige van het
stuk -en het knappe van de
schrijfster- is het feit dat de
vervelendste mensen het eerst
sterven, zodat de toeschouwer
hoopt dat de overblijver(s)
toch niet de dader(s) zal/zullen
zijn. Hoe dat wordt opgelost
kunt u vrijdagavond nog zien
in de aula van het Louise de
Coligny. Paul van der Plank
