open van
eedehands
chip meer
Hdan zaak van
vertrouwen
Wat kost het en waar
kan men terecht?
Certificaat
ileziervaart
ils voorloper
'an verplicht
'aarbewijs
lARLINGEN Zit de klad In de
'atersport? Links en rechts gaan
niiïchtwerven failliet en iedereen
oept dat het zo slecht gaat. Harde
teri üjfers -bewijzen dat ook. „De tijd
van tien jaar geleden dat alles mo-
elijk was, is niet meer", zegt Ton
Buch. Twee en een half jaar gele-
n H den vestigden hij (36) en zijn vrouw
lelga Siebelles (35) zich in Harlin-
en en begonnen daar met „Het
Vakend Oog", een jachtbemidde-
'ngsbedrijf (verkoop tweedehands
r? H boten) en een reparatiewerfje.
•.Toen al was duidelijk dat de rek er
ujt was. We begonnen In een moei
de tijd, maar daarom hebben we
ons ook toegelegd op service en
5' itenstverlening".
ent Hij regelt de verkoop van tachtig tot
honderd schepen per jaar met een
"middelde contractprijs van zo'n
•000 gulden. Het feit dat hij aan
®on Friese ultvals- en invalspoort
«t. legt het accent wel op zeewaar
dige scheepjes en schepen, maar
voorwaarde is dat in het geheel
De heer en mevrouw Buch bij hun
niet. Tom Buch pakt zijn zaakjes
waterdicht aan. Hij geeft toe dat er
in de jachtbemiddeling misstanden
voorkomen en dat de algemene in
druk is dat er heel wat gesjoemeld
wordt. Men denkt dan direct aan de
FIOD (Financiële Inlichtingen en Op-
sporlngs Dienst van 's rijks belas
tingen) en aan zwart geld. Het idee
leeft, dat het allemaal grote-jon-
gens-werk is. Buch: „Ik heb echter
waardering voor watersporters die
alles en alles over hebben voor hun
hobby. Voor degenen, die alle za
terdagen en vele vrije dagen met
hun boten of bootjes bezig zijn. Er
leeft een brok enthousiasme dat
geweldig Is". Hij vindt dan ook dat
de watersport een verkeerde naam
heeft gekregen. „Door een enkeling
wordt iedereen over dezelfde boeg
behandeld".
Uniek
Dat imago wil de watersport graag
kwijt en als het aan Het Wakend
bedrijf „Het wakend oog".
Oog in Harlingen ligt, gaat dat ima
go er ook uit. Buch heeft het in elk
geval in zijn bedrijf uitgebannen. Hij
koos daarvoor een in den lande
uniek systeem van jachtbemidde
ling.
Alle schepen die door bemiddeling
van Het Wakend Oog worden ver
kocht, worden onderworpen aan
een deskundige expertise. De ex
pertise wordt verricht door onaf
hankelijke experts. Ook het onder
waterschip Is daar uiteraard bij be
trokken. Volgens de heer Buch is
het Harlinger bedrijf het enige In
den lande dat de zaken zo aanpakt
met een technokeuring vooraf. De
kosten voor een dergelijke keuring
worden bij een eventuele verkoop
voor het helft terugbetaald. Totaal
is het zo'n 500 gulden. Daarnaast
moet de verkoper acht procent
courtage betalen, wanneer het gaat
om een bedrag beneden de 40.000
gulden; daarboven wordt tien pro
cent in rekening gebracht.
Niet voor niks dus, maar daarvoor
koopt en verkoopt de klant ook een
stuk zekerheid. Het bedrijf biedt de
koper nog een garantie van drie
maanden en ook dat is een unieke
zaak. Met een dergelijke professio
nele aanpak wordt veel narigheid
voorkomen. Naast dit alles geeft
het bedrijf de verkoper en de koper
altijd een zogenaamd tweezijdig
koopcontract, dat wil zeggen dat de
verkoper weet naar wie het schip
gaat en voor welke prijs. Verrassin
gen zijn niet mogelijk en marges
van twintig tot dertig procent in
contracten zijn dan ook uitgesloten.
Volgens de heer Buch kan een par
ticulier bij de aan- en verkoop al
deze risico's niet zelf voor de hon
derd procent dekken. „Het kopen
van een tweedehands schip is na
melijk vaak een kwestie van impul
sief handelen. Een aspirant koper
ziet het schip en wil het graag heb
ben. Er moet snel beslist worden,
omdat anders wellicht iemand hem
voor Is... In zo'n geval hebben wij
"oor de koper al voorbereidend
De werknemers voelen zich ook een beetje ondernemer...
werk gedaan. Technisch kan er ei
genlijk al niets meer mis gaan".
Wat blijft is natuurlijk de financiële
regeling. Daarvoor moet de koper
zelf een beslissing nemen of het
kan of niet. Het echtpaar Buch weet
wat dit betreft ook praktijkvoor
beelden te geven. Maar mocht een
koper In financiële problemen ko
men, dan is in elk geval de waarde
van zijn schip verzekerd. Er zijn ook
verhalen dat kopers niet alleen de
lasten niet kunnen opbrengen,
maar ook nog een totale miskoop
hebben gedaan en dan zijn de ge
volgen rampzalig. Nu kan bij een
expertise ook een en ander over
het hoofd worden gezien, maar dan
is er altijd nog de garantie. Boven
dien speelt de tweedehands handel
zich bij een goede firma in een ru
stig tempo af.
Over de toekomstige handel In
tweedehands schepen is men bij
Het Wakend Oog niet ongerust. De
markt zal straks in het voorjaar Iets
aantrekken. Er blijft dus wel een
goede vraag, alleen verwacht men
dat het prijsniveau iets lager zal lig
gen.
Ook over de verdere toekomst ziet
men nog wel wenkende perspectie
ven. De reparaties aan schepen zul
len toenemen. Ook dan kan het
Harlinger bedrijf de klant een stuk
zekerheid leveren. Men repareert
namelijk op offerte, zodat de klant
weet waar hij aan toe Is.
Personeel
Ook wat dit betreft heeft Het Wa
kend Oog een heel aparte benade
ring van de zaken. Buch heeft het
namelijk met zijn zes medewerkers
op de werf op een akkoordje ge
gooid: zij delen mee in de winst van
elk werk. Voordat er een offerte de
deur uit gaat wordt er een voorcal
culatie gemaakt en daarbij Is het
personeel betrokken. Als lasser
Jantje zegt dat hij een bepaalde
klus in zes uur kan klaarspelen, dan
heeft hij er zelf belang bij om het
eventueel In vijf uur te doen. „De
medewerkers voelen zich nu erg
betrokken bij het bedrijf en zijn
zeer gemotiveerd", aldus Buch.
Vanaf de eerste Januari werkt hij nu
met dit systeem en hij is er erg te
vreden over. Hij is van mening dat
veel bedrijven ten onder gaan, om
dat er niet voorgecalculeerd wordt.
In het Harlinger bedrijf wordt alles
met de werknemers besproken en
omdat de werknemers zich ook een
beetje ondernemer voelen, is er al
tijd grote vraag naar de voorcalcu
latie. „Het kost natuurlijk wel wat
tijd voor overleg en er wordt veel
gepraat, maar het komt er dubbel
en dwars uit", aldus Buch. Dat het
ook serieus genomen wordt door
de werkers bij het Wakend Oog
blijkt wel uit de vraag van de werk
nemers om In het bedrijf mee te
mogen Investeren.
Men verwacht in Harlingen geen
spectaculaire toekomst dus, maar
wel een redelijk stuk brood.
sen te geven en instructeurs op te
leiden. Wat vrijwillig al behoorlijk op
gang was gebracht, levert men nu
In voor de verplichting. Intussen
blijft de vrijwilligheid ook overeind.
In feite zijn de eisen voor het Certi
ficaat 1 (meren, kanalen en rivieren)
en het Certificaat 2 (alle binnenwa
teren èn IJsselmeer, Waddenzee,
Eems Dollard en Westerschelde)
een blauwdruk van wat er nu-al is
aan opleiding. De certificaten wor
den gegeven na een test van de
theoretisch kennis. De motorboot-
vaartscholen hebben ook examen
cursussen voor beginners en voor
gevorderden (D en F), die theorie
èn praktijk behandelen. Overigens
hoeft iemand die nooit gevaren
heeft niet voor de examens van de
certificaten in te tekenen, want op
die examens wordt veel vanuit
praktijkervaring gevraagd.
Eisen
Wat wordt er gevraagd van de kan
didaten? Voor het Certificaat 1 (er
kend door het Directoraat Generaal
van de Scheepvaart van het minis
terie van verkeer en waterstaat)
moet men de wettelijke bepalingen
kennen. Dat is dus het vaarregle-
ment voor zover dat van toepassing
is op kanalen, rivieren en meren.
Een ander examenonderdeel is het
schip, de bediening, de uitrusting
en veiligheidsmaatregelen. Een der
de onderdeel is kennis van de vaar
wegen (betonning), de omstandig
heden van het vaarwater en het
weer. En als laatste eis vraagt men
kennis van het varen en het gedrag
onder bijzondere omstandigheden.
(Schroef en roerwerking, stopweg,
ronddraaien, aankomen, afmeren,
meren en ontmeren, effect van va
ren in ondiep water, ankeren, pas
seren van bruggen en sluizen enzo
voort.) Ook wordt de kennis van
enige knopen op de proef gesteld.
De schippers moeten weten wat
een paalsteek, dubbele schoot
steek, mastworp met halve steek,
sllpsteek of achtknoop is. Voor het
Certificaat 2 zijn de bepalingen uit
gebreid met onder andere kennis
van IJsselmeer, Westerschelde,
Waddenzee en dergelijke grote wa
teren. Belangrijke examenpunten
hierbij zijn: kennis van het weer
(met name wordt onderwezen in het
gedrag van depressies), getijdebe
wegingen, koersherleiding en ge
bruik van kompas. Ook plaatsbepa
ling door middel van vaste merkte
kens op de wal, betonning en beba-
Voor twee dagen praktijklessen
voor de basiscursus beginners of
voor de examencursus D (gevorder
den) vragen de „scholen" 360.-
per persoon. Losse lessen kosten
(ochtend of middag van 3,5 uur)
90.- per persoon. Voor de cursus
sen voor de certificaten (theoriecur
sussen) vraagt men 70.- per per
soon (twee ochtenden of twee mid
dagen). Dit zijn afgesproken prijzen
en cursisten die eerder les hebben
gehad bij een opleidingsinstituut of
zeilschool, krijgen nog eens 20 gul
den reductie. Ook dat is een alge
meen aanvaarde regel. Diezelfde
twintig gulden verschil zit ook in het
examengeld. Wie het Certificaat 1
wil halen en lid is van ANWB of
KNWV moet 60.- betalen en niet-
leden 80.-. Het Certificaat 2 voor
pleziervaart is een tientje duurder.
Wie inlichtingen wil hebben over
examendata of plaatsen waar „ge
lest" kan worden doet er het beste
aan dit te vragen bij de ANWB. sec
tie Waterrecreatie, postbus 93200,
2509 BA Den Haag. tel. 070-264426
(toestel 2422) of het Koninklijk Ne
derlands Watersport Verbond
(KNWV), postbus 53043, 1007 RA
Amsterdam, tel. 020-642611.
Robert Dros: „Meer plezier op het water door een beetje kennis...'*
kening, zijn zaken vaarvan men op
de hoogte moet zijn.
Robert Dros eens stuurman op
de grote vaart is dus echt niet
negatief over het gedrag van de ge
middelde waterrecreant. Met name
de laatste jaren is er volgens hem
een grote verbetering ingetreden.
De zeilscholen hebben daartoe ook
het nodige bijgedragen. Jaarlijks al
leen al leveren de zeilscholen zo'n
15.000 cursisten af. „En dat moet
natuurlijk zijn effect hebben. Er is
een overdracht van kennis van zoon
op vader", veronderstelt Dros.
„Nee, ik ben niet negatief. Het gaat
best goed eigenlijk". En dan toch
een vaarbewijs verplicht of vrijvil-
lig...? Dan komt het gesprek terug
op wat Dros in het begin van dit
verhaal zei: meer genieten van je
hobby motorbootvaren. Wat dat
betreft kan er nog heel wat veran
deren. „De motorbootvaarders
moeten zorgen zo min mogelijk in
de fout te gaan. Immers wie in de
fout gaat, baalt en bederft daar
door een stuk van zijn vakantie".
M. DE BOER
Velen hebben angst voor een sluis.
De brugwachter hengelt zijn geld binnen. Als je direct kunt doorvaren
valt het allemaal nog wel mee, maar wachten voor een gesloten brug
kan nog wel eens wat moeilijkheden opleveren...
maal uit zijn verband gerukt. „Er
gebeuren in de watersport weinig
ongelukken en de laatste jaren ge
draagt men zich erg gediscipli
neerd", zo meent hij. „Waar vallen
de grote klappen echter? Op de
grote rivieren bij de binnenvaart.
Kijk Schuttevaer er maar op na".
Blauwdruk
De bonden hadden liever gezien dat
alles het karakter van vrijwilligheid
had behouden, maar er zit natuur
lijk ook een addertje onder het
gras. Er is ook een registratie van
boten in de maak en vandaar past
het één goed in het ander. Nu de
zaken zo liggen, willen de bonden
graag meewerken, temeer ook om
er bij te blijven en invloed te kun
nen uitoefenen op de gang van za
ken. Die hebben ze van de kant van
het ministerie van verkeer en water
staat en CRM in elk geval wel ge
kregen. ANWB, KNWV, de Neder
landse Waterski Bond en de Vereni
ging Zeilscholen Nederland hebben
een behoorlijke vinger in de pap
gehouden. Zij zijn ook bevoegd les-
GOINGARIJP „Kijk, als je ten
nist en je beheerst je backhand niet
goed dan gaat er een stuk lol van je
sport verloren. Zo is het eigenlijk
ook met een motorboot. Hoe meer
je zo'n schip onder de knie hebt en
de techniek beheerst, des te meer
je geniet. Door het gemis van een
stuk eenvoudige technische vaar
digheid, zitten schippers vaak
stuurs naar het weer te kijken om
een smoes te verzinnen niet weg te
hoeven. Ze zien de hele film van het
passeren van een sluis of brug al
voor zich en blijven daarom maar
liggen".
Aan het woord Robert Dros (34)
van het watersportcentrum 't Garyp
te Goingarijp in Friesland, die een
ANWB-bondszeil-motorbootvaart-
school runt. Hij leidt mensen op
voor de Certificaten Pleziervaart 1
en 2, bedoeld als voorloper op het
verplichte vaarbewijs. Zoals bekend
zullen de schippers van schepen die
langer zijn dan vijftien meter zo'n
vaarbewijs moeten hebben. Later
zal dit vaarbewijs onherroepelijk
ook verplicht worden voor kleinere
schepen. Het oude aanvaringsregle
ment is echter nog altijd geldig en
het ziet er naar uit dat de nieuwe
vaarwet meer internationaal
aangepast en gemoderniseerd
binnenkort in het parlement komt.
Het kan nog wel een paar jaar du
ren, maar desondanks menen de
bonden die bemoeienis hebben met
de watersport er "klaar" voor te
moeten zijn.
Veiliger?
„Voor ons had die verplichting van
een vaarbewijs eigenlijk helemaal
niet gehoeven", zegt de heer Dros.
Als voorzitter van de Vereniging
van Zeilscholen vertoeft hij nog al
eens in Den Haag en heeft uit dien
hoofde veel met deze „opleiding in
de maak" van doen gehad. „Inte
gendeel, de bonden en ook wij zijn
eigenlijk altijd zwaar tegen geweest.
We geloven niet dat door de invoe
ring van 'een verplicht vaarbewijs
het water veiliger wordt. Waardoor
gebeuren de meeste ongevallen?
Brand en explosie en dat kun je
niet met een vaarbewijs ondervan
gen. Zelfs het niet achterom kijken
tijdens het varen en het hebben van
een „dode hoek" zijn met een vaar
bewijs niet te voorkomen".
De heer Dros is het daarom ook
niet eens met de aanwijzing dat „de
motorbootrecreanten niet kunnen
varen". Het is volgens hem hele
1e blijven maar ligen vandaag", een excuus om situaties
jkers zijn nog geen kopers. Dat
Idt zeker voor de bezoekers van
i Hiswa, die nog tot en met 23
sart het neusje van de zalm laat
in op het gebied van de water-
ort. Mocht u er toch toe over-
an zo'n fonkelend nieuw schip-
kopen en is dat schip langer
n vijftien meter, dan moet u er
kening mee houden, dat een
arbewijs een verplichting wordt,
rer dit vaarbewijs, dat op den
ur ook voor kleinere schepen
I gelden, spraken wij met de
orzitter van de Vereniging van
illscholen, Robert Dros.
Muurlïjk is hij van mening, dat
tf vaargenot alleen maar
rhoogd wordt wanneer je je
chip onder de knie hebt en geen
igst meer voelt voor een sluis of
in brug. Maar om nu te zeggen,
it met de verplichting van een
«rbewijs het water veiliger
>rdt, blijft voor hem vooralsnog
a vraagteken.
in ander vraagteken, om niet te
ggen een levensgrote gok, blijft
i aankoop van een tweedehands
tot. Dat je echter ook een stuk
kerheid kunt kopen, waarbij na-
|heid vrijwel is uitgesloten,
sek ons in een gesprek met Ton
ich in Harlingen, die jaarlijks be-
ddelt bij de verkoop van zo'n
shtig tot honderd boten.
¥fW.
i baas is te voorkomen.
