Leiden luiddey opee
burgemeester en mevrouw Vis uit
Galerie Classique
artistiek intermezzo
op Kort Rapenburg
ND
Eerste paal voor
Katwijks politiebureau
WILLEBRORDSCHOOL
MAG UITBREIDEN
J^fAD/REGiO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1980 PAGINA 3
„MANIFESTA TIEVAN ALLERLEI AMBTELIJKE EN BURGERLIJKE GELEDINGEN
LEIDEN Dr. Adriaan J. Vis kan maandag rus
tig het secretariaat-generaal van binnenlandse za
ken in Den Haag op zich nemen: Leiden heeft
hem en zijn vrouw, te oordelen naar de 'manifes-
tatie' rond zijn afscheid als burgemeester, giste
ren, in het burgerlijk en ambtelijk hart gesloten.
mi Vijdagmiddag waren het de ambtenaren, hoog en
Jlaag, die met veel goede woorden en geschenken
kwamen opzetten naar de Burgerzaal ten stad-
n huize, 's avonds was het de beurt aan de „brede
üyn{ lagen" uit Leidse bevolking en aanverwanten en
andere connecties van het echtpaar Vis-Hommes.
Het waren er vele honderden. Alleen met het
sprekersaandeel al was ruim anderhalf uur ge
moeid en daarna moesten stoeltjes opgeruimd en
de handen nog eens worden geschud. Het werd
dus een latertje. We zullen ons moeten beperken
bij het opsommen van wie er allemaal was. Trou
wens we hebben sterk de indruk dat niemand
aan de aandacht van bijna oud-burgemeester Vis
is ontgaan.
Daar waren collega's, inclu
sief die van de Leidse en
Duinkring, verenigd in het
Genootschap van Burgemees
ters (bijna 1000 leden), waar
van de heer Vis bijna drie
jaar met straffe hand voorzit
ter is geweest. Vreugde en
droefheid alom. Het genoot
schap lijdt verliezen, de laat
ste tijd: de ene burgemeester
na de andere gaat heen, met
of zonder Vut. In de toespra
ken viel heel wat keren de in
die kringen geliefde uitdruk
king „met name". Er was be
langstelling de geschenken
voor het paar, of voor de
nieuwe werkkamer van de
heer Vis zelf, werden met
grote regelmaat aangedragen
ook van kant van de regi
onale brandweer, van het gen jaar), Expogé, 3 October
Een schaterende me
vrouw Vis schudt,
naast haar man, de
hand van Leidenaar-in-
hart-en-nieren Jan
Doove.
ne« Nieuw Leids Dierenasiel, de Vereeniging, een meneer na-
^carnavallers van de Leidse mens de „ambtenaren der
Hutspotten (die later ver- burgerlijke stand", gymnasti-
schenen dan hun dissidente sche dames, en wielrenners
makkers die zich De Jolige (ere-voorzitter Joop Rietho-
Hutspotters noemen), steels ven van Swift stak de burge-
meester een onder de
riem: „ik was voorzitter van
een club met 400 leden, en ik
aanwezige raadsleden, ver
scheidene Leidse ere-burgers,
wijkcomité's. Er was hulde
namens het Leids City Cen- heb meer kritiek gehad dan
trum. Daar waren Leidse al
dan niet huisvrouwen (voor- teden
namelijk gekomen voor me
vrouw Vis met haar sterke
vjciale inbreng, de laatste ne-
als voorzitter van 100.000
Het universiteitsbestuur was
vertegenwoordigd en de
Stichting Pieterskerk. En de
Jolige Hutspotters bestonden
het, in het bijzijn van de
grimmig toekijkende concur
rentie, de burgemeester als
nog, met een Brabants ac
cent, te verheffen tot „bier-
schuimer" of iets dergelijks.
„Ik zal de onderscheiding op
gepaste ogenblikken dragen",
beloofde de heer Vis, zonder
al te veel overtuiging in zijn
stem. Eén en ander werd
muzikaal opgeluisterd. Tus
sen de geledingen door zong
concertbariton Cor Niessen,
met begeleiding van Joop
Brons aan de piano, een aan
tal fijnbesnaarde en ook wel
ondeugende liederen: „Mijne
moedertaal", Het wuf die
spon en, in het Duits, een
herinnering aan Nog zo jong
als toen. Bij het niet aflatend
handenschudden blies en
sloeg de jubilerende muziek
van de Leidse politiemarsen,
fris van de lever en met ge
smeerde kelen, of hield er de
swing in. Uit Oxford, Lei-
dens tweelingstad, was er op
de valreep mr. John Parsons,
voorzitter van de Oxford-
Leiden Link, die de heer Vis
een geweldige ambasadeur
van zijn stad in Oxford
noemde en voorts mededeel
de, dat zowel dr. Vis als zijn
vrouw benoemd waren tot
vice-voorzitters van de Ox-
fordse tak van de uitwisse
ling, „voor het leven". En dat
is nogal wat, want sinds het
begin van de betrekkingen in
1947 zijn er maar vijf van die
ere-titels weggegeven. Overi
gens, ook voor het leven was
het abonnement op het Leid
se Jaarboekje, dat dr. Ad van
Dongen, voorzitter van Oud-
Leiden, had aangeboden. En
daar was de heer Vis ook
ontzettend blij mee.
Voordat de schier onafzien
bare keu zich opstelde, spra
ken de heer en mevrouw Vis
woorden van welgemeende
dank. „Wij zijn erg graag ac
tief geweest in allerlei Leidse
corporaties en groeperingen
en het is plezierig te merken,
dat dit door u op prijs werd
gesteld", zei de heer Vis.
„Dank allemaal", zei zijn
vrouw, „we laten zo veel
dierbaars achter in Leiden".
Laatste daad van burgemees
ter Vis: vanmorgen om tien
uur overhandigde hij de
„sleutel der gemeente" (hoe
die er ook uit moge zien) aan
de prins carnaval van de
Hutspotten, die gisteren in de
Burgerzaal nog achter het
net visten, maar vandaag
groot slem spelen.
Middelbaar
ieroeps onderwijs
«1 )p de tocht
HTWIJK Voor de Kat-
se scholengemeenschap
.30 De Viersprong" en de
oo Prinses Margriet"-school
giggen er sombere tijden in
iet verschiet. De beide scho-
v en, die van oudsher als
luishoudscholen bekend
3 is taan, dreigen hun middel-
f* are opleidingen te verlie-
en door een onderwijs-reor-
n. anisatie van staatssecreta-
is K. de Jong. Door de reor-
)2 anisatie zullen de mogelijk
00 leerlingen het type on-
erwijs in Haarlem, Den
jj laag of Leiden moeten gaan
olgen, en dat zien de Kat-
ijkse scholen als een droe-
v e ontwikkeling.
)e commissie die de staatsse-
m retaris van onderwijs advi-
eert ziet in de toekomst geen
laats meer voor vernieuwd
nddelbaar beroepsonderwijs
Katwijk. Daarmee staan de
pleidingen voor mode- en
J* ledingontwerper, gezinsver-
jj, orgsters, assistent gezond-
11 leidssector, en mogelijk ook
!IOS en andere vormen van
niddelbaar onderwijs op de
m ^ht'
oope heer J. de Kruif, adjunct-,
iirecteur op de scholenge-
neenschap „De Viersprong",
preekt over een onverwachte
;n bedroevende uitspraak,
vaarin niet recht gedaan
ivordt aan de Katwijkse situa-
ie. Jarenlang is de groei-mo-
elijkheid in Katwijk door
jn )en Haag tegengegaan met de
nededeling dat er nieuwe ont-
wikkelingen op gang komen,
j. Indanks dat alles volgden dit
aar nog tachtig leerlingen de
niddelbare onderwijsopleidin-
!en. Dat dit aantal veel groter
tan zijn, 'gezien de mogelijk
heid voor jongens en meisjes
om te kiezen uit een groot
pakket middelbare opleidin-
Ïen, blijkt uit een lange ter
mijnplanning, die over drie
honderd jongens en meisjes uit
Katwijk, Rijnsburg en Noord-
wijk spreekt.
Het bestuur van de Vereniging
voor Christelijk Beroepsonder
wijs te Katwijk wil alles in het
werk stellen om staatssecreta
ris K. de Jong (CDA) te over
tuigen van de onjuistheid van
het uitgebrachte advies. In
middels zijn er contacten ge
legd met Tweede Kamer-leden
en het College van Burge
meester en Wethouders in
^atwijk. Ook wil de vereni-
ing de problematiek voorleg
en aan de gemeenteraad en
e raadscommissies van On
derwijs.
De Commissaris van de Koningin slaat de eerste paal, burge
meester Bos kijkt toe, terwijl politiekorpschef De Jong zich uit de
voeten maakt.
KATWIJK In de stromende regen heeft de Commissaris
van de Koningin in Zuid-Holland, Mr. M. Vrolijk gisteren
de eerste paal voor het nieuwe politiebureau van Katwijk
geslagen. Ondanks dit alles werd de eerste paal voor het bu
reau aan de Piet Heinlaan grondig de bodem ingedreund.
De toekomstige buren van de politieagenten, de leerlingen van
de Zonnebloemschool, sloegen het feestelijk gebeuren oplettend
gade. Ze zongen voor de gelegenheid een passend lied.Voor het
nieuwe bureau moeten 260 palen worden geslagen. Na de korte
buitenplechtigheid werd de officiële opening verplaatst naar de
kantine van de gemeentelijke werkvoorzieningplaats in 't Heen.
Ter herinnering aan de zeven moeilijke jaren die aan de bouw
vooraf waren gegaan overhandigde burgemeester Mr.C.A.Bos
een doos met zeven zeetongen aan de heer Vrolijk. Deze gaf la
coniek te kennen de vissen alleen te willen opeten als ze binnen
de vangstquotering gevangen waren. Het nieuwe politiebureau
dat veertien miljoen gulden gaat kosten, moet eind 1981 ge
bruiksklaar zijn.
OEGSTGEEST Het bestuur van de r.k. basisschool 'Wille-
brord' heeft gisteren toestemming gekregen om de school in
Oegstgeest uit te breiden. Het gaat om het
een gemeenschapsruimte van 100 vierkante meter en een do-
t aanbouwen van
Drie leden van het dagelijks bestuur van de Willebrordschool
zijn gisteren met een ambtenaar van onderwijszaken naar het
Ministerie van Onderwijs getogen om de uitbreidingsplannen
toe te lichten. De plannen bestonden al langer, maar men ver
keerde in onzekerheid over de gedane aanvraag. De Willebrord
school aan de Rhijngeesterstraatweg is één van de oudste katho
lieke scholen in Oegstgeest. De school vervult een centrumfunc
tie voor de villawijk en Buitenlust.
Binnen het kader van de komende integratie van het kleuter en
basisonderwijs werd eerder aan de Willebrordschool de kleuter
school 'Wigwam' verbonden. Deze kleuterschool,die in een vleu
gel van het gebouw is gevestigd heeft toestemming gekregen om
een nieuwe leidsterskamer te bouwen, een extra toiletgroep en
een leermiddelenberging.
De aanvraag tot vergroting van een lokaal is niet gehonoreerd.
Onzekerheid bestaat nog over vergroting van de personeelska-
mer van de Willebrordschool.
LEIDEN De nieuwste
loot aan de door velen als
wat armetierig beschouwde
Leidse kunstboom heet Ga
lerie Classique en is geves
tigd aan het Kort Rapen
burg 13. Cultuurwethouder
P.H. Schoute zal vandaag
om 15.00 uur zijn wethouder-
lijke zegen aan de nieuwe
galerie geven door middel
van de opening van de aller
eerste expositie, die is ge
wijd aan Alex Rosemeier.
Galerie Classique zal zich,
zoals de naam al een beetje
aangeeft, bezighouden met tra
ditioneel schilderwerk uit de
19e en 20ste eeuw van bijvoor
beeld de vertegenwoordigers
van de impressionistische
Leidse school. De Oegstgees-
ternaar Jaap Kanbier, eige
naar van de galerie heeft zijn
hart verpand aan de romanti
sche schilderkunst. „Ik heb
lange tijd gewerkt in de zwak
zinnigenzorg. De schilderkunst
is altijd een grote hobby van
mij geweest. Ik heb zelf zo wat
verzameld in de loop der jaren
en ik heb altijd wel met het
idee in mijn achterhoofd gelo
pen om een galerie te begin
nen. Eigenlijk was het de be
doeling om daar pas op latere
leeftijd werk van te maken
maar toen ik hoorde dat het
pandje aan het Kort Rapen
burg vrijkwam omdat de an
tiekwinkel werd opgeheven
ben ik er gelijk ingestapt om
dat het precies geschikt was
voor mijn doel. Het ligt gun
stig en het was bovendien net
helemaal verbouwd zodat ik er
niets aan hoefde te doen", al
dus Kanbier die zijn galerie
over twee verdiepingen van
het historische pand uitsmeer
de.
Kwaliteit
„Ik ben eigenlijk meer kuns
tminnaar dan kunsthande
laar", vindt Kanbier. „Ik heb
al vaker gehoord dat de Leide-
naars zich niet zouden interes
seren voor kunst maar dat
komt ook omdat het aanbod in
Leiden gering is. Ik vind dat je
ze een kans zou moeten geven.
Ik ben ook van plan om de
drempel zo laag mogelijk te
maken, ik ben bijvoorbeeld de
hele week geopend en ik wil
in de zomer de deur openzet
ten zodat de mensen in en uit
kunnen lopen". Jaap Kanbier
heeft zich voorgenomen een
hoge kwaliteit in zijn galerie te
handhaven. „Dat zal niet mak
kelijk zijn omdat het in de
richting die ik gekozen heb
steeds moeilijker wordt om
aan goed werk te komen. Er
komt geen namelijk niet veel
nieuw werk meer bij. Alex
LEIDSE KUNSTWERELD KRIJGT ER KLASSIEKE NOOT BU
Jaap Kanbier en zijn kunstzinnig adviseur Van Polanen van het Rijksmuseum van Oudheden beves
tigen de „Montelbaenstoren van Amsterdam", een olieverf van Rosemeier.
Rosemeier bijvoorbeeld is de
laatste vertegenwoordiger van
het Leids impressionisme en
hij is nu 91 jaar oud. Het bete
kent wel dat het werk, dat na
tuurlijk niet goedkoop is, een
goede investering is want de
waarde stijgt voortdurend. Als
Rosemeier straks doodgaat,
iets dat ik niet hoop want wat
mij betreft mag hij over de 100
jaar oud wordèn is het gevolg
wel dat de waarde van zijn
werk zal verdubbelen", voor
spelt Kanbier.
Jaap Kanbier wil proberen zes
exposities per jaar te houden.
Buiten de exposities om zal de
galerie steeds werk voorradig
hebben, ook van jongere kun
stenaars. Galerie Classique zal
wel in het teken blijven staan
van het romantische realisti
sche werk, de landschappen,
de stillevens en de portretten.
Met op de achtergrond vaak
stijlvolle klassieke muziek, die
de juiste stemming bij de schil
derijen zal oproepen. Tot en
met zaterdag 15 maart staat de
galerie dus in het teken van de
laatste Leidse impressionisti
sche meester Alex Rosemeier,
die vertegenwoordigd is met
olieverfschilderijen, aquarel
len en tekeningen. Het werk is
afkomstig uit familiebezit en is
vaak al meer dan veertig jaar
oud. Alex Rosemeier putte
veel van zijn inspiratie uit het
fraaie landschap van de Leidse
regio, de Noordpias in Nieuw
koop, de hyacinthenvelden bij
Noordwijk, de Kaag, gezichten
op Noordwijkerhout en Noor
den om maar een paar onder
werpen te noemen. De exposi
tie is van dinsdag tot en met
zaterdag van 10 tot 17 uur geo
pend.
Popstudio
Binderik
nietszeggend
LEIDEN Na de veelbelo
vende start van het Poppen-
theaterfestival gisteravond in
het LAK, bleek de voorstel
ling van Popstudio Binderik
een teleurstelling. „De Vogel
man" is geen zuiver poppen
theater, maar een mengeling
van mime en poppenspel, on
dersteund door een op de band
opgenomen verhaal. Nergens
blijkt in de voorstelling waar
om deze vorm gerechtvaardigd
is. Noch de mime, noch de
poppenscènes springen eruit
door hun zeggingskracht. Het
spel is nergens krachtig, maar
ronduit monotoon. Er gebeurt
te weinig, het toneelbeeld is
zeer statisch en wordt op geen
enkel moment eens levendig.
De speciale charme van mime
en poppenspel, namelijk de
nadruk op het bewegen van de
spelers c.q. poppen, ontbreekt
geheel.
De tekst op de band versterkt
de eentonigheid alleen maar.
Het verhaal dat over het pu
bliek wordt uitgestort, is lang
dradig en slaat allerlei zijpa
den in. De makers hebben
waarschijnlijk geprobeerd een
sfeervolle tekst te maken,
maar hebben het daarbij te
veel op het literaire vlak ge
zocht. Om te lezen is hun ver
haal misschien interessant ge
noeg, het aanhoren ervan is
vermoeiend. De structuur van
de gehele voorstelling is trou
wens literair. Hoofdpersoon is
Marinus B. die vanwege een
niet genoemde misdaad tot le
venslange gevangenisstraf is
veroordeeld. Tijdens zijn op
sluiting gaat hij in flashbacks
terug naar zijn jeugd, naar de
dingen die hem teleurgesteld
hebben of angstig hebben ge
maakt, en naar de meer pretti
ge dingen, zoals zijn oom Her
man (de vogelman). Tussen
door zijn er anecdoten die zich
in het heden afspelen, zoals
het gesprek van de twee vrou
wen buiten Marinus' cel. Ook
de cipier is een terugkerend
element. Door de grote ver
scheidenheid aan scène zijn
vele licht- en decorwisselingen
nodig. Daar niet altijd het be
lang of de betekenis van een
bepaalde scène duidelijk is,
werkt dit op den duur aflei
dend.
De uiteindelijke moraal van de
voorstelling is, dat elk mens
vrij is, als hij maar de moed
heeft de muren die hem in
sluiten te doorbreken. Maar de
onhandige manier waarop de
makers dat duidelijk willen
maken, geeft de voorstelling
een zeer moraliserende toon.
Maar aangezien echter het mo
derne publiek van moralisti
sche woorden niets meer wil
weten, gaan die volledig verlo
ren, waardoor „De Vogelman"
een nietszeggende voorstelling
wordt.
JACQUELINE MAHIEU
Sopraan, klarinet
en piano:
een fraaie
eenheid
LEIDEN De combinatie
van sopraan, klarinet en pia
no valt niet vaak te beluiste
ren. Gisteravond echter was
daartoe gelegenheid in de Ka
pelzaal van het K&O gebouw
waar optraden Thea Ekker-
van der Pas, sopraan, de pia
nist Rudolf Jansen en Harry
Bijlholt, klarinet In een zeer
afwisselend programma bood
dit ensemble samenspel van
een buitengewone muzikali
teit zoals al direct bleek in
„Der Hirt auf den YFlsen"
van Schubert
Thea Ekker, die reeds een lan
ge carrière achter de rug
heeft, maakt een volledig ge
bruik van de vele mogelijkhe
den die haar stem biedt en be
reikt hierdoor een intens mu
zikale voordracht. Maar ver
tolkingen getuigden keer op
keer van een grote fantasie en
bezielende inspiratie.
Elk detail in Schuberts liéd
was doortrokken van een gro
te muzikale spanning, maar
klonk tegelijk volkomen na
tuurlijk. Alle pathos en elk ef
fectbejag bleef afwezig in de
uitvoering, wat ook een duide-
lijké dictie mogelijk maakte.
Ook met liederen van een ge
heel ander karakter, namelijk
die van Mahler, had de so
praan grote affiniteit. De lan
delijke sfeer ervan klonk zeer
overtuigend.
Een aangename afwisseling
bood de Images van Debussy,
een voortreffelijke pianosolo
door Rudolf Jansen. Deze had
reeds zijn kwaliteiten getoond
als sterk en inspirerend bege
leider, daarmee een fraaie mu
zikale eenheid vormend met
de zangeres.
De vertolking van vier Neder
landse volksliedjes, bewerkt
voor sopraan en klarinet, was
treffend door eenvoud en hel
derheid, maar het hoogtepunt
van de avond vond ik de lie
deren van Turina, niet alleen
om de muzikale spanning,
maar ook als technische pres
tatie.
Klarinettist Harry Biilholt
verzorgde steeds een vlekkelo
ze begeleiding en toonde zich
een begaafd solist in Debussy's
rapsodie en stukken van Ravel
en Bartók.
DIRK VOOREN
