p inventieve )est van Jcolaas Dames left nog voort miljarden oemen De man die bloemen in de winter liet bloeien iilll ïlllll CcidócSoivtcmt «TIGJAARGELEDENOVERLEEDEEN HJSTERE PIONIER 0 teurs niet de kans te geven een voor sprong op te bouwen. We schrijven 1910 als Nicolaas Dames vlak voor de kerstdagen een expositie van bloeiende hyacinten opent, en glunderend alle gewenste informatie verschaft. „De expositie sloeg in als een bom. Ieder een kwam kijken en er waren zelfs kwe kers die de vlag uitstaken, Piet Eldering die ook tot onze vriendenclub behoorde, was zelfs zo brutaal om met kerstmis in Heemstede zijn tuin vol met bloeiende hy acinten van Dames te zetten. Dat klinkt nu misschien wel gek. maar toen vonden we dat de ontdekking van de eeuw. En voor deze streek was het dat ook wel". Temperatuur De resultaten van Dames worden kort na zijn ontdekking wetenschappelijk beves tigd door prof. dr. A.H. Blaauw van de Landbouwhogeschool in Wageningen. 'Bollendokter' Van Slogteren zal de tem- peratuurbehandeling samen met dr. Beyer op het Laboratorium voor Bloembollenon- derzoek later uitbreiden en ook geschikt maken voor andere soorten bloembollen. Vanaf het eerste moment staat voor Nico laas Dames, maar ook voor vele anderen, vast dat de preparatiemethode door tem- peratuurbehandeling ongekende uitbrei ding van de afzetmogelijkheden geeft. Het spreiden van bloeiperiodes wordt na die jaren dan ook de grote doorbraak in het bloembollenvak. Behalve meer afzet geeft 'de preparatie' een kans om optimaal ge bruik te maken van mankracht en be drijfsruimte. Een bekend stokpaardje van de laconieke Dames die in zijn laatste le vensjaar de bezoekers van 'den wekelijk- sche beurs' versteld doet staan door in juli en augustus met een bloeiende hyacint in het knoopsgat binnen te wandelen. Een beetje provocerend tegenover de vakbroe ders in die jaren, die starheid en conserva tisme toch vaak tot de standaarduitrusting rekenden. Gewas „Het gewas ligt in de schuur", is een veel gebruikte'uitdrukking van Nicolaas Da mes die na zijn dood een eigen leven is gaan leiden. Je kunt hem nu nog dagelijks bij veel kwekers horen. Dames bedoelde ermee dat de schuurbehandeling van de bloembollen vóór het planten sterk bepa lend is voor het gewas in het voorjaar. Da mes ontdekt bij het onderzoek naar een juiste temperatuurbehandeling dat warm te het bacterienleven in de bloembol sterk activeert. Met name het beruchte 'geel ziek', in die jaren heet het 'nieuwziek', steekt de kop op. In zijn schuur ontdekt Dames dat boven de 100 graden Fahren heit 'stoken', het geelziek in de kiem smoort. Als de gevreesde kwaal op het land dan toch weer de kop opsteekt, blijkt dit zich met name te manifesteren op plaatsen waar enkele dagen eerder een zogenaamde 'ziekzoeker' heeft gelopen. De man zou met zijn rondslobberende broek de ziektekiemen over het land heb ben verspreid. Het verbaasde personeel krijgt te horen dat er bij nat weer op de kwekerij niet 'in de hyacinten' gelopen mag worden. Het personeel wordt voorts geacht niet meer in slobberbroek te ver schijnen of de broekspijpen met leren kappen te omhullen. Dames denkt dat het 'heetstoken' sterkere planten maakt die een weerstand tegen ziektes opbouwen. Professor Van Slogteren zal later aanto nen dat de geelzieke bollen door de hoge temparatuur zo ziek worden dat ze mak kelijk te herkennen zijn of spontaan af sterven. Grote faam verwerft Dames als hybridisa- teur. Vele goede en sterke bolbloemen staan op zijn naam -en wat veel belangrij ker is- veel rassen worden nu nog steeds gekweekt. Een van de treffende voorbeel den hiervan is de Annemarie-hyacint die naar de vrouw van Dames, Annemarie Dames-Kieft is vernoemd. Het gaat hem aan het hart dat oude rassen bloembollen steeds minder en op het laatst helemaal niet meer gekweekt worden. Hij legt een speciale proeftuin aan om uit te zoeken waarom die verdwenen hyacinten en tul pen haast niet te kweken zijn. Ook ge bruikt hij de 'oudjes' om nieuwe rassen mee te kruisen. Nicolaas Dames heeft met zijn vrouw een gezin van 11 kinderen. Met het oog op de toekomst van de zes jongens, koopt hij in de Anna Paulownapolder een grote kwe kerij die hij hypermodern in laat richten. Als de overstroming van Breezand plaats vindt, is Nicolaas Dames één van de gedu peerden. Aan de hele zaak houdt hij niets anders over dan een flinke dosis ervaring met het werken met kunstmest. Ozon Daarnaast ontwikkelt Dames een proef met 'ozon-bemesting'. Bekend is dat stik- angs het Laboratorium voor Bloembollenon- :k in Lisse komt, zal ongemerkt even stil kun- lijven staan bij het monument in de voortuin dit onderzoekscentrum. 'Nicolaas Dames 1862- jVoor kunde en gemeenschapszin', staat er on- !e bronzen plaquette. Vierde zoon Henk heeft dood van Nicolaas Dames model gestaan voor re kop van de grote man. Deze maand is het :s zestig jaar geleden dat hij overleed. Na zijn en de onthulling van het monument aan de 58feweg in 1932 is het bedenke- •gfetil geworden rond Dames, eiinventieve geest leeft even- 8voort in miljarden bloemen 7^inen- en buitenland. Bijna 70 geleden introduceerde de 'on- Joolde' bollenkweker Nico- -3J)ames uit Lisse een methode 'sol rond de jaarwisseling hya- ,61i in het koude Holland te la- ig^loeien. Tot dan toe hadden 'Qters en consumenten moeten Iglten tot het voorjaar. Het -3ael is even logisch als opzien- ïd: warmte. Dames legde met 9inderzoek de basis voor de ^•jibollencultuiir anno 1980. ;te voorbeeld van de huidi- d van zaken is de bloemen- waar het 'jaar rond' bol len in overvloed te krijgen 9ind Een unieke opname vlak voor de dood van Nicolaas Dames. Hier zit de veelvuldig door ziekte gekwelde kweker bij een nieuw ras hyacinten. betrekkelijk korte leven is Dames k geweest naar oplossingen voor de ikkige problemen waar het kwe- 23 k mee kampte. Altijd weer samen 72»n Haarlemse vriendenclub. Nico- ®3»mes had de ideeën en zijn vrien- ®^erden duizenden bloembollen voor 3peftuin. Niet om er zelf beter van te 7n, maar voor 'het vak'. Hetzelfde 3<t in de regel immer klaarstond om, 8(imes geestdriftig zijn onderzoekin- 2^ bevindingen uiteenzette, het be- gebaar naar het voorhoofd te ma- Intussen is Nicolaas Dames het gesprek van de dag geworden in de Bollenstreek. Het is duidelijk dat hij bij het uitblijven van succes, niet zoveel zal vertellen over zijn onderzoek en de temperaturen die hij gebruikt. Nieuwsgierige buren en vage vrienden die een rondleiding over het be drijf aan de Lissese Heereweg vragen, kunnen die zondermeer krijgen. Wel heeft Nicolaas Dames speciaal voor dit doel een aantal thermometers laten ver vaardigen waarvan het kwik op bepaalde temperaturen is vastgezet. De vrienden- ^9t Dames (links) was 7 jaar oud toen zijn vader stierf, kleinzoon Nicolaas; club heeft zich namelijk voorgenomen om W z'n grootvader". het 'vak' gelijktijdig in te lichten en profi- stof een gunstige invloed heeft op de groei van de bloembollen. Nicolaas Dames in troduceert het zogenaamde 'electriseren'. Hij spant elektriciteitsdraden over de ge plante bollen in de hoop zo stikstof in de grond te ontwikkelen. Over het resultaat is weinig bekend, er wordt in het bollen- vak'in ieder geval nooit meer iets van vernomen. Zoon Piet Dames (67) weet in ieder geval dat het personeel op de Da mes-kwekerij weinig enthousiasme kan opbrengen voor het experiment: „Het personeel had een vreselijke hekel aan die elektriciteitstoestand. Op een dag zag mijn vader dat een man een stuk stroomdraad in m zijn handen had. Om te controle- ren of er nog wel stroom op stond riep hij: hé joh, doe jij je klompen 'es uit Damesfonds Op 2 januari 1920 valt tot ieders verbijstering op 57-jarige leeftijd het doek over het kleurrijke leven van Nicolaas Da mes, kort nadat hij is gaan samen werken met de kweker Van Werkhoven. Een longontsteking na één van zijn vele motor-ritten maakt een eind aan het leven van Dames die toch al kampt met een zwakke gezond heid. Vele vakge noten betreuren zijn plotselinge dood. „We wisten niet hoe we ver der moesten", weet de hoogbe jaarde schrijver Dix zich nog te herinneren. „Op een dag kwamen professor Van Slogteren bij me met het voorstel van de kwekers Berbee en Engelhart, om geld in te zamelen voor een monument voor Dames. Dat gedenk teken zou dan voor het Laboratorium voor Bloembollenonderzoek kunnen ko men. Wij waren er natuurlijk erg enthou siast over, maar hoe moesten we in he melsnaam aan geld komen. Van Slogteren zei toen: Ga maar naar Piet Nelis en zeg maar tegen hem dat ik hem heb aangesla gen voor 25.000 gulden. Ik durfde nauwe lijks, maar ging toch naar hem toe met die vraag. Nelis moest ontzettend lachen en zei:...'als je er twee nullen afdoet is het goed'. Nou, 250 gulden was in die tijd een enorm bedrag en de rest kwam verder ei genlijk vanzelf binnen. De heer Krelage heeft de plaquette van de kunstenaar In- genhousz op 3 mei 1932 officieel onthuld. Er bleef ontzettend veel geld over (7400 gulden), dat wilde we aanvankelijk terug geven aan alle donateurs. Maar Van Slog teren wilde een 'Nicolaas Damesfonds' op richten. Een comité zou dan aan mensen die zich evenals Dames bijzonder verdien stelijk hadden gemaakt voor het bloem bollenvak, een gouden legpenning met zijn beeltenis kunnen uitreiken",aldus de heer Dix die nog altijd bestuurslid van het Nicolaas Damesfonds is. Tot nu toe zijn 11 mensen onderscheiden met de gouden Da- De plaquette van de grote man in 'het vak', zijn zoon Henk stond model voor kunstenaar Ingenhousz. mespenning. Net als op het monument staat er op: 'Voor kunde en gemeen schapszin'. De 'elf' zijn: E.H. Krelage, prof. Van Slogteren, dr. A.J. Verhage, J.F. Dix, ir. J.J. Beyer, H.A.G. de la Mar, D.W. Lefeber, T.A.H. Hoog, A.J. Hielkema, ir. P.K. Schenk en jhr. mr. dr. O.F.A.H. van Nispen tot Panerden. Trots laat de befaamde nyDnaisateur J.F. Dix zijn Nicolaas Damespenning zien: „Weet je trouwens al dat de kleinzoon van Dames tegenwoordig ook in het bestuur van het Damesfonds zit. Hij heet ook Ni colaas, dat is toch zo'n leuk joch, precies z'n grootvader ED OLIVIER ten die onder de invloed van zijn scherpe geest en bezieling, hebben gewerkt en' mét hem als de pioniers van de moderne cul tuur moeten worden beschouwd". Pioniers In Heemstede komt maandelijks een groepje van tien bevriende bollenkwekers bijeen. Ze bespreken 'het vak' en constate ren dat 'stilstand achteruitgang is'. Nico laas Dames is ongemerkt voorzitter ge worden van de club. Even ongemerkt be ginnen de vrienden als klankbord te fun geren voor de inventieve Dames. Een van die vrienden is de nu 98-jarige J.F. Dix uit Heemstede. De gepensioneerde hybridisa- teur/vakbladredacteur wordt beschouwd als de nestor van het bloembollenvak. Nog vaak wordt hem bij officiële gelegen heden gevraagd het woord te voeren. On danks zijn hoge leeftijd woont de heer Dix nog zelfstandig en is hij kctief voor het Nicolaas Damesfonds. De woning aan de Heemsteedsedreef laat zich makkelijk vinden. Rond de jaarwisseling fungeren bloeiende hyacinten in het raamkozijn als baken. 'Praten over vroeger',maar vooral over zijn vriend Nicolaas is iets waar de heer Dix graag voor thuisblijft: „We hadden het vaak over kerstbloei van hyacinten, dat werd een soort obsessie. Sommige kwekers stuurden 'vroege' bloembollen naar Zuid-Frankrijk, omdat het zo dan wel lukte. Het was voor de meeste kwekers natuurlijk onbetaalbaar. Je kreeg soms niet eens de helft terug en dan ook nog vaak ziek materiaal. Ik weet het nog goed, het was in 1907. Op een avond kwam Dames binnen en zei: Jon gens, we doen het niet meer. We gaan onze bollen zelf kunstmatige warmte ge ven. Als het in Frankrijk kan, dan kan het ook hier in de schuur". Nou wij ston den natuurlijk perplex. Hij had cellen la ten bouwen en zou op zoek gaan naar de juiste temperatuurbehandeling. We kwa men overeen dat wij jaarlijks ieder 1000 hyacintenbollen zouden leveren. Dat was wel een heel gedoe; ik werkte toen bij E.H. Krelage als hybridisateur om nieu we, betere rassen te vinden. Maar ik had altijd moeite om van Krelage hyacinten- bollen los te peuteren. Hij zei elk jaar 'Het lukt hem toch niet'. En inderdaad, de eer ste jaren kwam er niks van terecht. Toen kwam Dames er achter dat je pas kunt gaan 'stoken' als er een bloemzetting in de bloembol zit". Een portretfoto van Nicolaas Dames. soort doe-het-zelf psycho-analyse a la Freud die in die jaren bijzonder in trek was. In 1893 gaat hij samenwerken met Gerard van der Horst die toen al pogingen had gedaan om met kerstmis bloeiende hyacinten te exposeren. Het tweetal be sluit om zich in Lisse te vestigen om uit eindelijk in 1899 weer afzonderlijk zaken te gaan doen. Het wonderlijke avontuur begint dan rond de eeuwwisseling met het verbete ren van de vermeerderingsmethode voor hyacinten door warmte, de zogenaamde schaurbehandeling. Eigenlijk puur toeval lig doordat een aantal hyacinten per onge luk in het verwarmde kantoor blijven lig gen. De verwarmde jonge bolletjes blijken aanzienlijk sneller te zijn gegroeid dan ge bruikelijk. Het nauwkeurig bijgehouden aantekeningenboek van Nicolaas Dames toont aan dat hij vanaf die tijd intensief bezig is geweest uit te pluizen wat 'warm te' voor de kweker kan doen. „Mannen als Dames zijn slechts schaars gezaaid", zal proffesor Van Slogteren later bij de onthulling van het monument in 1932 zeggen. „Ik zal onze cultuur gelukkig prijzen als er van tijd tot tijd een man leeft van zijn gehalte, waaromheen de energie en het vernuft van onze kwekers zich zal kunnen kristaliseren. Als we hier de persoon van Nicolaas Dames eren, dan eren we met hem vele van onze vakgeno- 8jde bescheiden vriendenkring heeft 8f?s Dames lang moeten wachten op 46ing. Te lang, want hij heeft het fel- 6tie moment niet meer mee mogen 'De bollen van Dames zijn wel 2. maar bloeien nauwelijks', is in de 3^a zijn dood de meest gangbare op- in het bloembollenwereldje. Pas 6^jaar later zal 'het vak' rond het mo lt te zijner nagedachtenis staan, gezin Dames heeft zich intussen j^gedie voltrokken die zoon Piet Da- gsth na al die jaren nog herinnert als 2 van gisteren: „Mijn oudste broer 133s de oogappel van mijn vader. Hij 4dat Jan het bedrijf na hem zou 1§tten. Maar Jan zag niks in het bol- en vertrok naar Schotland. M'n 13 broer studeerde voor missionaris 3waren veel te jong voor het bedrijf, leader's medevennoot Werkhoven 1^Jan achterna en kocht het bedrijf ^m. Alleen de naam 'Dames en Oven' bleef bestaan". Dames is in 1862 in Heemstede 'uit een geslacht dat vele vakge- Als Nicolaas elf jaar is ouders. Volgens de overle- hij een kleine partij bloem- wat spaarcentjes over uit zijn de Haarlemse kweker Bos als voor zichzelf begint. Voorts jonge kweker zich met de 'Dal sus voor zelfontwikkeling'. Een

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1980 | | pagina 17