Jos Hermens
verafschuwt
de
Olympische
Spelen
Karakter moet
passen bij dat van
de rijder
„Ze zijn
er alleen tot
meerdere
eer
en glorie
van
officials"
Links of rechts?
Op weg naar Monte Carlo
HEEMSTEDE Niet iedereen is in de wieg gelegd
voor navigator. Dat blijkt nogal extreem op de te
rugreis. Het verlaten van Heemstede geschiedt per
trein, waarvoor simpel het enige perron werd uitge
zocht om in te stappen. Zonder een kaart te lezen
kom je zo zonder problemen thuis. Eén passagiere
in de trein Heemstede-Den Haag begroet enthou
siast een vriendin die ze uit het oog had verloren.
Uit het gesprek dat volgt blijkt dat ze de handicap
heeft links en rechts niet uit elkaar te kunnen hou
den. Zelfs als ze iemand een hand moet geven weet
ze nooit welke. De dame heeft haar rijbewijs wel
maar geeft heel verstandig de voorkeur aan het
openbaar vervoer. Vlak voor het uitstappen ontdek
ken de twee oude vriendinnen door verhuizing weer
vlak bij elkaar te wonen. „Ik woon één straat ver
der dan jij, aan de linkerkant", schreeuwt de vrouw
zonder handicap de andere toe vanuit een wegzoe
vende taxi. De andere zwaait en loopt prompt de
verkeerde kant op. Een volgende ontmoeting staat
alweer op losse schroeven.
H.J.
LEUSDEN Vanochtend om 10 uur zijn in Leus
den de Nederlandse equipes Van Lennep-Van der
Geest, Pon-Klein, Van Boven-Brinkman (allen VW
Golf GTI) en Vossen-Theunissen (Ford Escort) van
start gegaan in de 48e Rallye van Monte Carlo. De
aanlooproute van 1100 kilometer loopt via Duits
land en Italië naar Monte Carlo. In totaal startten
in Europa 256 equipes: in Leusden (6 ecuipes),
Frankfort (26), Lausanne (47), Londen (3), Monte
Carlo (67), Parijs (76), Rome (24), Zaragoza (5) en
Breslau (2). In de aanlooproute zijn zes
klassementsproeven opgenomen. Daarna volgt een
traject van 1500 kilometer met 17 proeven en don
derdag 25 januari volgt de laatste nacht (met 10
proeven), waarvoor zich slechts honderd equipes
kunnen kwalificeren. De Fransman Daniche (win
naar van de vorige rallye) is in de Rallye van Mon
te Carlo als eerste geplaatst vóór de Finnen Mikko
la en Markku. Wereldkampioen Waldegaard be
hoort ook tot de favorieten.
LEIDSE COURANT
^TENHOEK Een hardnekkige achillespeesblessure aan de linkervoet heeft
geleid dat Jos Hermens eind vorig jaar waarschijnlijk de moeilijkste be
ing uit zijn loopbaan heeft moeten nemen. De man, die in de zeventiger jaren
een belangrijk deel het atletiekgezicht van ons land heeft bepaald, gaf de
Isofficials onlangs te kennen dat zijn naam definitief van het Olympisch
|e kon worden geschrapt. Hermens is bij dit besluit zeker niet over één nacht
cgaan, want hoewel hij de Olympische gedachte op zich verfoeit, was hem er
alles aan gelegen om de schande van Montreal'76 waar hij door een oneven-
itige trainingsopbouw niet aan de hooggespannen verwachtingen kon vol-
uit te wissen. Wie echter gedacht had dat de inmiddels dertig jaar oude at-
■p afkomstig uit het onder de rook van Nijmegen gelegen Molenhoek, tevens
punt achter zijn loopbaan zou zetten, komt bedrogen uit. Hij wil eerst wel
haarfijn van de heren medici te weten komen of zijn beide achillespezen het
ijven van topsport nog wel toestaan.
ZATERDAG 19 JANUARI 1980 PAGINA
Jos Hermens: „De
Nederlandse atleet heeft
faalangst als hij in een groot
stadion moet aantreden. Een
psycholoog kan je over zo'n
probleem heen praten".
nu nog in dure auto's rondrijden, lopen
steevast alle banketten af en vinden het
alleen maar prachtig als zij in de schijn
werper van de publiciteit staan".
„Een ander bezwaar is dat de wereldtop
pers slechts eenmaal in de vier jaar de ge
legenheid krijgen om zich met elkaar te
meten. Het is toch belachelijk dat alle
trainingsprogramma's op basis van een
vierjarenplanning worden opgesteld. En
verlies ook niet het kostenaspect uit het
oog. Als je een WK atletiek organiseert,
kun je met de bestaande accommodaties
volstaan. Je hoeft geen dure stadions te
bouwen, geen compleet dorp uit de grond
te stampen om alle deelnemers te kunnen
huisvesten. Ik weet dat Adje Paulen, de
voorzitter van de IAAF, met mij van me
ning is dat de Spelen hun langste tijd ge
had hebben, zoals hij ook wel inziet dat
topsporters niet meer als amateurs be
schouwd kunnen worden, maar hij staat
in zijn ideeën momenteel nog te geïsoleerd
om daaraan wat te kunnen doen. Nu is de
tijd nog niet rijp dat de Spelen worden af
gelast, maar als een aantal belangrijke
landen samen zou beslissen om er maar
mee op te houden, liggen de Spelen snel
op hun gat. En daar moeten we allemaal
naar streven", vindt Jos Hermens.
HES LAGRAND
[STEDE De start
ag van de Rallye van
t Carlo betekent voor
eeste deelnemers het
an vele weken koorts-
voorbereiden. De aan-
oute naar Monaco is
Itend verkend, alles is
art gebracht en de wa-
[(van de deelnemers en
rvice-teams zijn volle-
prepareerd. Maar eer-
en in Heemstede: Ten
van navigator Ferry
-n er Geest, die met rijder
rvan Lennep equipe
icr 32 vormt, verwacht
'Jiman aan te treffen in
"smouwen, die met een
ykleurenstift tientallen
taarten bekrast die
^•neer tot opvouwen be-
n ijn terwijl hij afwis-
nerveuze blikken
werpt op de klok en de ka
lender. In werkelijkheid
heerst er een rust alsof er
van geen rally sprake is. „Ik
ben al klaar met mijn voor
bereidingen", zegt de 48-jari-
ge Van der Geest doodkalm.
Als gezagvoerder op een DC
8 van de KLM bezit Ferry
van der Geest de kennis, er
varing en fleg^na die ook
een rally-navigator nodig
heeft. Van der Geest kwam
bovendien al vier keer uit in
de Rallye van Monte Carlo
en vijfmaal in dp Tulpen-
rally.
Ferry van der Geest: „Navige
ren is heel simpel gezegd:
Eerst bepalen waar je bent en
dan waar je naar toe moet. Dat
leerde ik vroeger al bij de ver
kenners en op de rijkstucht-
iVIGATORFERR YVANDER GEEST
IN RALLYE VAN MONTE CARLO:
vaartschool, waar we toen ook
nog zéékaarten gebruikten.
Later heb ik met een buurman
aan gewone kaartleesritten
meegedaan en in de jaren zes
tig ontmoette ik Rob Slotema-
ker met wie ik 20 rally's heb
gereden. Éénmaal zijn we als
zevende aangekomen in de
Rallye van Monte Carlo".
„Het teamwerk vind ik zo ge
weldig. Dat mis je bij gewoon
autoracen. Ik heb zelf totaal
geen behoefte om achter het
stuur te kruipen, zoals sommi
ge navigatoren. Laat mij maar
iets achterover zitten, mijn
pijp roken en rustig de kaar
ten bestuderen". Vroeger werd
in rally's zelf de route opge
zocht en werd er gesproken
van droog weer en mooi zicht
en een scherpe of flauwe
bocht. Volgens een Engels sy
steem verstrekt de organisatie
thans routebeschrijvingen met
speciale tekens die het soort
bocht aanduiden. Bij mist en
sneeuw gaat de rijder zuiver af
de aanwijzingen van de bijrij
der/navigator betreffende
graad en lengte van de bocht.
Om het gewicht van de wa
gens té verkleinen worden de
matten en de voering eruit ge
sloopt. Hierdoor klinkt alles
veel harder. In de verplichte
helmen zijn echter koptele
foons en microfoons inge
bouwd.
„Onze twee VW Golf-equipes
staan ook per mobilofoon in
verbinding met de servicewa
gens en de voorrijders. Beide
teams hebben zes sercicewa-
gens, die onder meer 130 wie
len meevoeren. Vroeger kostte
een rallyband 800 gulden per
stuk, nu 180", vertelt Ferry
van der Geest. „De laatste da
gen hebben we geoefend in
het vervangen van kapotte on
derdelen. Ik vervang als het
moet een koppelingskabel in
twee minuten. Iedere tijdwinst
is belangrijk. Per bocht kun je
fracties van seconden sneller
zijn dan anderen als je je goed
voorbereidt. Er wachten ons
duizenden bochten, dus reken
maar uit".
Van der Geest vervolgt: „Ik
rijd voor de tweede keer met
Gijs van Lennep en dat gaat
prima. Hij rijdt rustig, neemt
de bochten niet erg spectacu
lair, maar dat hoeft ook niet.
Je moet qua karakter bij el
kaar passen anders gaat het
mis. Gijs van Lennep mag rus
tig op me schelden als ik een
fout maak. Belangrijk zijn een
goede rijder en een goede auto,
pas daarna komt de naviga
tor".
De voorbereidingen van de 38-
jarige Gijs van Lennep (twee
ker winnaar van de 24-uur
van Le Mans) bestonden voor
al uit krachttrainingen, want
een geprepareerde rally-auto
stuurt zo zwaar als een vracht
wagen. De auto van Van Len
nep/Van der Geest zal tijdens
de rally een gemiddelde snel
heid van 50 km/u halen en
een brandstofgebruik kennen
van 1 op 4. In verband met de
energiecrisis is de totale route
ingekort.
Van der Geest: „Mijn voorbe
reidingen vallen mee. Ik kan
gelukkig op ervaring drijven
en ben door mijn werk ge
wend een tijdje met weinig
slaap toe te komen. Opwek
kende middelen gebruik ik
niet tijdens de rally, hooguit
een apc'tje dat wel opwek
kende cocaïne bevat als ik
hoofdpijn mocht krijgen.
Kaartlezen zou anders onmo
gelijk zijn".
De Heemstedenaar ziet deze
rally als zijn laatste, na in 1972
al een keer gestopt te zijn. Hij
heeft genoeg hobby's over en
het schapje boven de kapstok
in zijn woning getuigt daar
van. Naast elkaar liggen een
gezagvoerderspet, een jagers-
hoedje, een zeemanspet en een
serie privépetten. Binnenkort
wordt daar een golfpetje aan
toegevoegd. Een heuse jach
thond wordt in de huiskamer
op gepaste afstand gehouden
van 'Lady Jane', een 13-jarige,
dove tekkel die op de smalle
bankleuning ligt en iedereen
scherp in de gaten houdt. Haar
baas is vanochtend echter aan
haar aandacht ontsnapt. Eén
week maar.
Rijder Gijs van Lennep (links)
en navigator Ferry van der
Geest wachten naast een
reserve Golf. Hun eigen
wagen donker dak,
Nederlands kenteken en
startnummer 32 wordt
geprepareerd voor de start.
heb-
ima
rden
van nkele arts heeft hem deze medede-
'eter| dusverre durven verstrekken, zo-
Oies- nog altijd de illusie koestert dat de
lam.(es, die hem eigenlijk al sinds april
wellen, ooit zullen genezen. Wie de
chtet/eg van Hermens nauwkeurig ge-
/aat-tieeft, weet dat hij zich vorig jaar
>n Amerikaanse specialist heeft la-
van ereren. Het had er alle schijn van
ibli- na deze geslaagde ingreep zich in
^ensjst op Moskou zou kunnen prepare-
i g'e-meer daar de KNAU hem ondanks
7/enibacle tijdens de Europese kam-
:happen in Praag in september
hij tijdens de tien kilometer
aar- nd van de pijn voortijdig uit de
zv/nfrioest stappen, gezien zijn verrich-
te uit het verleden zonder dralen in
mpiscyhe selectie opnam,
odlot sloeg een paar maanden gele-
inieuw toe, toen Jos Hermens tij-
da/ipn bosloop weer last kreeg van zijn
in pees, een rustperiode inlaste en
irna ompt met een blessure aan zijn lin-
Ivo- illespees geconfronteerd werd.
het ens heeft deze blessure niets te ma-
et het ongemak, waaraan hij in
ca geholpen is. „De pijn zit hoger"
ben| Jos Hermens, „en ook dieper in de
ben nu bezig met allerlei thera-
ren- ben constant onder behandeling
ivee fysiotherapeut en loop diverse art
sen om te horen of ik toch weer op-
geopereerd moet worden. Ik ben
gezegd bang van wel, maar als dat
finitieve herstel zou inluiden, heb
geen moeite mee om te zeggen:
opereer me maar, want ik voel
inks mijn dertig jaar nog lang niet
ven". Maar Moskou is voor mij
tij. Ik had voor mijzelf een jaar
begin van de Spelen als deadline
Als ik daarna niet in staat zou zijn
te trainen zou ik afzeggen. Wel,
lijn is allang verstreken en daar-
ik het verstandig om dit besluit
m
gedwongen periode van rust
V/os Hermens, zoals sportlieden
ortgelijke ervaringen, aan het
gezet. Hoewel de topsporter
^og geen spijt te hebben van de
om zijn maatschappelijke positie
J geven terwille van de atletiek,
ihij zich de afgelopen maanden
jdan ooit het geval is geweest op
Jkomst bezonnen, want hoewel hij
|iet versleten voelt, is hij er zich
i van bewust dat het einde van
rière zo langzamerhand in zicht
raag me echter af of ik nog naar het
Wijs zal terugkeren. Ik heb destijds
[ar voor de klas gestaan, maar ik zie
g niet direct weer voor de school-
n staan, ook al omdat er nogal wat
rasheid heerst in het onderwijs. Ik
|r eerlijk gezegd nog niet uit wat ik
lekomst zal gaan doen. Momenteel
werk ik als vertegenwoordiger van een
firma, die kunststofbanen aanlegt, terwijl
ik voorts meewerk aan het zondagoch
tendprogramma van AVRO's Sportpano-
rama. Daarin verzorg ik met Ted van der
Meer een kwartiertje, waarin sportmen
sen hun problemen aan ons kunnen voor
leggen. Die vragen variëren van medische
zaken en voeding tot trainingsprogram
ma's. Ik heb gemerkt dat bij de luisteraars
een enorme behoefte aan een deskundige
voorlichting op dit gebied bestaat. Je
houdt niet voor mogelijk hoeveel elemen
taire fysiologische fouten er nog worden
gemaakt".
„Zo moet je in dat programma trimmers
uitleggen dat zij er niet verstandig aan
doen om te proberen een bepaald trai-
jiingsrondje elke dag weer sneller af te
leggen. En wielrenners bijvoorbeeld hou
den er nog zulke vastgeroeste trainingsge
woonten op na door dagelijks op de fiets
zoveel mogelijk kilometers te willen afleg
gen. Dat idee is net zo achterhaald als de
haast onvermijdelijke biefstuk, die voet
ballers voor het begin van een belangrijke
werdstrijd plegen te eten".
Gebrekkig
Jos Hermens ergert zich ook meer dan
eens over de gebrekkige wijze waarop
in zijn eigen bond een sportman wordt
begeleid of soms helemaal aan zijn lot
wordt overgelaten. „Zo'n KNAU zou er
toch bijvoorbeeld voor moeten zorgen
dat een bondsblad als Atletiekwereld
voor iedereen verkrijgbaar zou zijn.
Zelfs de meest eenvoudige juniortrim
mer zou door zo'n blad in de kiosk te
kopen te weten moeten komen hoe hij
op verantwoorde wijze kan sporten.
Zou het niet mogelijk zijn, vraagt Her
mens zich af, dat,een medische commissie
van de KNAU waarin toch een man als
Hans Keizer zitting heeft, de leden wat
meer wegwijs kan maken? Over blessure
preventie bijvoorbeeld. En dat er eindelijk
eens een begin wordt gemaakt met een in
ventarisatie van alle blessures waar atle
ten mee kampen, met bijbehorende thera
pieën en de resultaten van de behande
ling. Ik ben wel erg blij dat de KNAU een
psycholoog heeft aangetrokken in de per
soon van Peter Blitz. Nou hoor ik alweer
dat die man maar weinig tijd beschikbaar
heeft, zodat je nog maar moet afwachten
of hij zijn werk voor de atletiekunie goed
kan verrichten. Blitz zou zich naar mijn
mening ontzettend verdienstelijk kunnen
maken. Dat hebben de ervaringen tijdens
de Europese kampioenschapopen in Praag
ons wel geleerd".
„In andere sporten wordt wel eens gezegd
dat er teveel gekletst wordt, maar in de
atletiek hebben we juist dringend behoef
te aan een praatpaal. De Nederlandse at
leet heeft nu eenmaal faalangst wanneer
hij in een groot stadion moet aantreden.
Hij is dat in eigen land, waar de wedstrij
den meestal alleen door familieleden en
kennissen worden bezocht, niet gewend.
Zo'n psycholoog zou onze atleten over
deze problemen heen kunnen praten.
Kijk, bij zo'n Europes kampioenschap sta
je met vijftien individuen in een vreemd
stadion en dat is wat anders als dat je met
zijn elven in een vijandelijk stadion moet
voetballen. Kortom, aan de druk die op de
atleten wordt gelegd, kan een psycholoog
bijzonder veel doen".
Opheffen
Jos Hermens heeft zijn Olympische as
piraties noodgedwongen op een laag pi
tje moeten zetten, al hoopt hij er diep
in zijn hart op om over vier jaar in Los
Angeles als 34-jarige toch nog een rol
van betekenis te kunnen spelen. En dat
niet omdat het woord Spelen voor hem
een magische klank heeft, maar omdat
het Olympisch gebeuren de enige
plaats is waar de gehele wereldtop
strijd levert. Hij verafschuwt de Olym
pische Spelen als gebeurtenis en zal
niet tevreden zijn eer het Internatio
naal Olympisch Comité besloten heeft
de Spelen op te heffen.
Na het drama van München, waar Jos
Hermens na de moordpartij van de Pale
stijnse terroristen voortijdig het strijdto
neel verliet, plaatste hij vraagtekens bij de
zin van een dergelijk massaal gebeuren en
sindsdien zijn die gevoelens van antipa
thie nog sterker in hem geworteld. Hij
heeft dan ook de stille hoop dat met de in
voering van een wereld kampioenschap
atletiek in 1983 een stuk aureool var. de
Spelen wordt afgehaald, omdat deze tak
van sport nu eenmaal dit vierjaarlijks
spektakel „draagt". Hermens: „Iedereen
verwacht dat de Spelen zichzelf zullen op
heffen, maar dat gebeurt natuurlijk nooit.
Daarom ligt er voor de pers een taak weg
gelegd. Bovendien zou de nodige informa
tie de wereldbevolking tot de conclusie
kunnen brengen dat de Olympische Spe
len er alleen maar tot meerdere eer en
glorie van de officials zijn. In München
kon je ook zien hoe die kerels zich gedroe
gen. Mensen als Killanin laten zich ook
