Bij poelier Van den Burg
houdt men al vijftig jaar
de wildmarktin de gaten
hond
zoekt
huis
VAN FRANSE KIP TOT DESGEWENST
EEN PATRIJS, HOUTSNIP OF ZWIJN
Leidschendam
telde vorig jaar
veertig procent
meer inbraken
en diefstallen
Droef was allergisch voor zijn baas
GI|TAD/REGIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 12 JANUARI 1980 PAGINA 5
In Noordwijkerhout heeft een
poeliersgeslacht een gouden
bestaan achter de rug. Dat wil
zeggen, dat Kees van den Burg
aan de Hoofdstraat 31 aan de
viering van het vijftigjarig
bestaan van het bedrijf toe is.
Vandaag is het C. J. van den
Burg, „maar de zaak heeft nog
steeds Piet van den Burg, want
de naam van mijn vader heb ik
altijd hooggehouden". Kees ik
ben 32.., ach kom nou, 42 bedoel
I ik; hoe kom ik daar nou in 's
hemelsnaam bij..") drijft de
i winkel samen met zijn vrouw
Agnes. En je staat te kijken, als
je een poelier verwacht en een
comestiblesparadijs aantreft.
Kees van den Burg heeft zich
kennelijk, sinds hij in '65 de
zaak van vader Piet overnam,
ontwikkeld tot een edelpoelier
bij wie je de indruk krijgt dat
het wild en gevogelte zich
beschaamd achtergesteld voelt
bij al die delicatessen, noten
wijnen en andere
welvaartsprodukten, en nu in
een frisse uithoek op
verwerking ligt te wachten.
Maar dat is uiterlijke schijn. Immers
Kees van den Burg voelt zich nog
steeds in hart en nieren een poelier
die het vak van zijn vader heeft
geleerd. De blote kippen liggen klef
op het hout op het mes te wachten.
Kees hoeft niet meer zelf te slachten,
ook al bezit hij nog steeds het instinct
daartoe („ma-ar daar zijn anderen
voor, tegenwoordig; ieder z'n
specialiteit"), maar hij ziet zichzelf
nog steeds als een ambachtsman, de
handwerker, al is het schort of de
witte jas niet meer zo bebloed als in
vroeger jaren, toen de comestibles en
grutten nog niet bij het wild „en
familie" waren. Hij is ook niet meer
de viller van hazen en konijnen, hij
hoeft niet meer te plukken; dat doen
dus anderen voor hem. Maar je kunt
bij Van den Burg nog onverminderd
komen om een hazen - of reerug, een
wilde keiler is bij hem als zwijn aan
huis en desgewenst verschaft hij
iedere verlekkerde kalkoen, een
duifje nu en dan, of een parelhoen.
Nee, dat was vijftig jaar geleden wel
even anders. Toen rinkelden deurbel
en kassa lang niet zo frenetiek als
vandaag. Vader Piet begon dan wel
als poelier, begin dertiger jaren, maar
men vloog nog niet op het potentiële
wildbraad af. Kees van den Burg:
"Vader begon buiten de bebouwde
kom van Noordwijkerhout, aan de 's
Gravendamse weg, de Vlashoven
heette het daar. In een gesloten huis,
zoals dat genoemd wordt, met een
werkplaats erachter. In de buurt viel
niet veel te verdienen, want iedere
Noordwijkerhouter had wel een
kippenhok en als er wat anders nodig
was ging men naar 't duin".
Nee, vader Piet trok maar naar Den
Haag; lopend, fietsend, later met een
T - Fordje (dat in de oorlog door de
bezetters in beslag werd genomen) of
met de trein. Met de hele handel.
Naar vaste klanten. Op de vrijdagen
en zaterdagen. Venten was dat. „Mijn
vader had toen nevenbedrijvigheden.
Hij en mijn moeder mestten zelf de
varkens en ze hielden kippen. Moeder
maakte bovendien bedden van de
veren die van de kippen afkwamen
en verkocht ze. Na de oorlog raakten
ze er beter in; er werd meer om
kippetjes gevraagd, om konijntjes. En
de kinderen, ik ook, brachten de
bestellingen rond, tot in Haarlem toe.
Na '70 begonnen Agnes en ik een
winkel tegenover het witte kerkje.
Dat was een poelierderij en
delicatessenzaak. Dat is uitgegroeid.
In juli '76 kwamen we hier aan de
Dorpsstraat 31 terecht. Loopt
geweldig goed hier".
Kees van den Burg, de wakkere
poelier, denkt zelfs al vaag aan een
uitbreiding. Want het assortiment
neemt een steeds hogere vlucht. Op
gezette tijden komen de jagers uit bos
of veld en brengen het wild naar
Kees die het van huid tot haar
ganselijk klaarmaakt voor pan, oven
of grill. Reeën en zwijnen, als het de
tijd daarvoor is. En adviseren, doet
doet Kees van den Burg natuurlijk
ook. Met de feestweek, rond 22
januari, geeft hij een receptenboekje
uit aangaande wild en gevogelte. Kees
heeft^de verse produkten onder z'n
hoede, zijn vrouw Agnes beijvert zich
vooral rond de zaken in de
delicatessensector. Ook in de wijnen
heeft ze zich stevig genesteld via
allerlei cursussen en opleidingen.
Verder blijft het devies bij Kees en
Agnes: trek in een patrijs, houtsnip,
een kwarteltje „Dat hoort allemaal
in ons assortiment thuis. Geen
bezwaar". Kees: „kip gaat het hele
jaar door. We zijn nu volop bezig met
een „nieuwe kip", na de biologische
en de graankip. Daar is nu de „Franse
kip", die lekker buitenloopt en onder
strenge controle staat, zoiets als de
etikettering bij de wijnen. Dat komt
tot uitdrukking in de kwaliteit van
het kippevlees. Gerookte kip, rollade,
het wordt er allemaal van gemaakt.
We blijven actief, dacht ik zo. We
houden de thermometer goed in het
vizier. Je moet erbij zijn als er iets
nieuws op de markt komt". Op zo'n
manier been je als poelier nieuwe stijl
een heel eind verder uit.
Het poeliers-echtpaar Van den Burg: ,,Na de biologische en de graankip is het nu de beurt aan de Franse
kip".
LEIDSCHENDAM Het aantal dief
stallen en inbraken waarbij de politie
is opgetreden is vorig jaar in Leid
schendam met bijna 40 procent geste
gen van 907 naar 1259, het aantal ver
nielingen steeg van 48 naar 89. De po
litie hield 194 snelheidscontroles tegen
136 in 1978 waarbij 1759 maal proces
verbaal werd opgemaakt wat een stij
ging van 27 procent betekent ten op
zichte van de 1386 in het jaar daar
voor. Het aantal verkeersongevallen
waarbij materiële schade werd ver
oorzaakt daalde van 733 naar 707
maar een record aantal van 12 perso
nen kwam vorig jaar door verkeers
ongevallen om het leven. In 1978 was
dit getal 2 en het jaar daarvoor 6. Het
aantal door de politie verwijderde au
towrakken steeg van 62 in 1978 naar
86 vorig jaar.
Aldus enkele van de vele cijfers over het reilen
en zeilen in Leidschendam in 1979 die bij de
nieuwjaarstoespraak van burgemeester E. J. M.
Kolfschoten werden verstrekt. Het aantal in
woners, al een aantal jaren rond de 30.000 zwe
vend, was hiervan op 1 januari slechts 3 verwij
derd. Het aantal personen dat zich in de ge
meente vestigde steeg van 1480 in 1978 naar vo
rig jaar 1843, 1371 personen vertrokken tegen
1708 het jaar daarvoor. Van de 336 in 1979 ge
sloten huwelijken was bijna eenderde van de
echtparen niet in Leidschendam woonachtig.
Zij kozen voor hun huwelijkssluiting waar
schijnlijk Leidschendam vanwege de sfeer in
en rondom het raadhuis. Gemiddeld iedere
week (58) werd overigens vorig jaar op hetzelf
de raadhuis een echtscheiding uitgesproken.
Het aantal afgegeven reispapieren nam met bij
na een kwart toe, van 2611 tot 3217.
Op de 38 Leidschendamse scholen voor lager-
en kleuteronderwijs nam het aantal leerlingen
met 267 af, het daalde tussen half januari en
half oktober 1979 van 3733 naar 3466. Bij de
scholen voor voortgezet en middelbaar onder
wijs steeg het aantal iets van 1621 naar 1636.
Behalve de politie kreeg ook de brandweer het
drukker. Het aantal alarmeringen voor brand
en hulpverlening steeg met een kwart van 185
naar 235 waarbij 7 (2 meer) beroepsbrandweer
lieden en 23 (3 minder) vrijwilligers waren be
trokken. De groenaanleg werd door de nieuwe
wijk Duivenvoorde met 2 hectare uitgebreid
waardoor de plantsoenendienst aan het eind
van 1979 bijna 100 hectare in onderhoud heeft.
In Duivenvoorde kwamen 377 woningen ge
reed, elders nog 42. In uitvoering zijn nog 293
woningen waarvan 206 in de woningwetsector.
Het gasverbruik steeg met circa 7 procent, het
electriciteitsverbruik met ongeveer 4 procent,
beide waarschijnlijk door de strenge winter
maar ook door de bijna 400 nieuwe aansluitin
gen.
Nieuwbouw
Op de secretarie werken thans 112 personen, 7
meer dan een jaar geleden, bij gemeentewerken
148 tegen 144 op 1 januari 1979. Zoals gemeld
zal eind van dit jaar de nieuwbouw van ge
meentewerken en raadhuis en de renovatie van
het oude raadhuis plus de villa waarin de afde
ling sociale zaken is gevestigd gereed zijn. In de
loop van dit jaar zijn daarvoor vele verhuizin
gen noodzakelijk. De nieuwbouw van het raad
huis met de galerij aan de achterzijde en de
tweede vleugel zal in juni klaar zijn waarna het
betrokken wordt door drie afdelingen die hun
huidige ruimten moeten ontruimen omdat daar
met bouwkundige aanpassingen wordt begon
nen. Ook burgemeester Kolfschoten en secreta
ris Ooms moeten daarvoor hun kamers ontrui
men.
De raadszaal, die een andere indeling krijgt
met achter de B. en W.-tafel ruimte voor afde
lingschefs en een vergrote publieke tribune,
wordt zolang mogelijk in gebruik gehouden.
Het gebouw van gemeentewerken komt even
eens rond de bouwvakantie klaar zodat de ver
huizing van de Van Ruysdaellaan naar het
nieuwe gebouw aan de Koningin Wilhelmina-
laan in die periode kan geschieden. De afdeling
sociale zaken verhuist dan, vanwege de verbou
wing van de villa, tijdelijk naar de v. Ruysdael
laan. De school aan de Rozenlaan, sinds vorig
jaar in gebruik voor de afdelingen algemene za
ken, onderwijs en personeelszaken, komt aan
het eind van dit jaar leeg als iedereen naar de
voor hem bestemde ruimte in het vergrote
raadhuis is gedirigeerd.
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel verblijft
om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier
een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven hon
den zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters naar het
asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende redenen afge
staan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig.
De in „hond zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed
gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig
ingeënt. Tegen betaling van circa 60 gulden ten bate van
zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Diere
nasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670.- Geopend di. t/m
vr. 10-12 en 14-17 uur, za.,10 tot 12 en 14-16 uur. Zondag en
maandag gesloten.
i basset Droef, een eigenzinig dier
LEIDEN Hondenbezitters die van
hun huisdier afwillen geven bij het
asiel nog wel eens als reden op dat ze
plotseling allergisch zijn geworden
voor het beest. In het geval van de bas
set Droef was er sprake van de omge
keerde wereld; Droef was allergisch
voor zijn eigenaren geworden en moest
om weer gezond te worden weg uit zijn
huiselijke omgeving.
Het is nooit duidelijk geworden waar
Droef precies allergisch voor was. Ook de
dierenarts kon dat niet achterhalen. Vast
staat in ieder geval dat de zware irritatie
van de huid op zijn rug in het asiel binnen
de kortste keren verdwenen was en de
vijfjarige reu Droef verkeert weer in bla
kende welstand. Het enige wat hem ont
breekt is een nieuw tehuis.
Droef is een rasechte basset en bezit alle
kenmerken van dit grappige hangorige
speurdersras. Geblokt in de kleuren
zwart, wit en bruin, een ronde staart met
een wit puntje en korte krachtige pootjes
waar hij zeer parmantig mee door het le
ven stapt. Droef bereikt daarmee een
schofthoogte van slechts 40 centimeter
maar heeft natuurlijk wel het relatief lan
ge karakteristieke bassetlijf.
Droef kijkt inderdaad een beetje droevig
uit zijn mooie hondeogen maar is niette
min een vrolijk en levendig baasje. Droef
is zoals de meeste bassets nogal eigenzin
nig en gehoorzaamheid staat dan ook niet
hoog in zijn honden vaandel geschreven,
maar omdat hij een erg vriendelijke hond
is zal dat waarschijnlijk niet al te veel
problemen opleveren. Droef kan goed op
schieten met kinderen, andere honden en
katten. Hij is ook op een plezierige manier
waaks en kan een gezien zijn lage lichaam
verrassend zware blaf produceren. Droef
heeft het ook uitstekend naar zijn zin in
een automobiel.
Droef lijkt wel geschikt te zijn voor de
meeste huishoudens. Liefhebbers dienen
er wel rekening mee te houden dat Droef
veel aandacht nodig heeft en een beetje te
vergelijken is met een nogal eigengereid
kind. Gezien zijn bouw is het ook onver
standig om hem veel trappen te laten lo
pen, Droef krijgt dan onherroepelijk last
van zijn lange rug. Iedereen die bereid is
daarmee rekening te houden en beschikt
over een niet-allergisch huishouden (de
kans dat Droef weer last krijgt van zijn
allergie in een nieuwe omgeving is niet
erg groot) heeft aan Droef een leuke speu
rende huisgenoot.
Ivor
Helaas louter en alleen teleurstellingen
voor de hond van vorige week, de teckel
Ivor. Drie mensen belden belangstellend
voor hem op maar kwamen nooit opda
gen. Ivor verdient ongetwijfeld een beter
lot. In het kattenverblijf van het asiel is
het inmiddels erg stil geworden. Na het
vertrek van Josephine en Puck zijn de
