Oeganda aan de rand van de afgrond
Klaas Beuker: actie 'Trouw aan paus' bij
gewone katholiek geweldig aangeslagen
31
l
mmnm
DPR l
Rotterdam
over synode t
Veel
belangstelling
voor
Lodewijk
van Deyssel
b
Korte metten
BINNENLAND/BUITENLAND
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 4' JANUARI 1980 PAGINA
Onder literaire curatele van Harry M. G.
Prick, die zich al vele jaren beijvert om
de literaire nalatenschap van Lodewijk
van Dey8sel steeds opnieuw door te
wroeten, om te ploegen, is nu weer een
stoot van literatuur van en over de merk
waardige „Tachtiger" verschenen. Een
uitvoerig tijdschrift
nummer vol be
schouwingen, een
bundeltje herinne
ringen van de leer
ling aan de meester
en zowaar een no
velle, die in de ver
getelheid dreigde te
raken. „Blank en
geel" heet dat ver
haal. Het is ooit uit
gegeven onder de ti
tel „Kruising van
rassen" een waar
curiosum, dat onder
het waakzaam oog
van Harry Prick 85
jaar na eerste publi-
katie opnieuw is uit
gegeven door Bert
Bakker. Een fraai
boekje.
„Thijm heeft
opgeschreven
waarom
hij niet schreef'
Toen Harry Prick de
grote en laatste der
Tachtigers voor het
eerst ontmoette (in
1945), was de 20-jari-
ge bewonderaar van
de legendarische au
teur (61 jaar ouder),
daar bij voorbaat
reeds zeer van onder
de indruk. Er was
ook het een en ander
aan voorafgegaan:
reeds drie jaar cor
respondeerden de
heren, logeerpartijen
waren niet doorge- „Vergeten nOVOlle
gaan en uitgesteld.
Het boekje „Herinne
ringen aan Lodewijk
van Deyssel" van Harry Prick opent met
dit gevoel van spanning om de komende
logeerpartij, die tien dagen zal duren en
een grote invloed zal hebben. Harry Prick
keert weliswaar terug naar Vaals, maar zal
zijn leven en vooral zijn werk in het teken
plaatsen van het oeuvre van Lodewijk van
Heruitgave van
Deyssel, wiens onbetwistbare kenner hij
geworden is. In een vertrouwen, dat Van
Deyssel zelf „roekeloos" noemt, leverde
de meester zichzelf en zijn werk uit aan de
jonge bewonderaar, echter niet zonder
daarbij aan te tekenen: „Daarvoor zult gij
mij dienen tot het einde uwer dagen".
Het is natuurlijk nooit
kompleet, zo'n boek
je herinneringen, dat
zo'n vijftig pagina's
telt. Er valt ongetwij
feld nog eens veel
meer van Prick te
verwachten. Zeker
als je de laatste afle
vering van Bzzlietin
bekijkt, waar onder
redactie van o.a.
Harry Prick een
macht aan informatie
en materiaal over en
van Van Deyssel
bijeen is gebracht.
Op het omslag: de
prachtige foto van de
oude meester, achter
zijn werktafel. In een
sardonische grimas
van dédain over de
lachwekkende wereld
trekt hij zijn rechter
oog dicht.
Het Van Deyssel-
nummer van Bzzlietin
heeft heel wat te bie
den. Het bevat een
groot aantal artikelen
uit een reeks van lite
raire tijdschriften, die
voor een groot deel
niet meer bestaan.
Binnendijk en Mari
Andriessen over Van
Deyssel in de Kroniek
van Kunst en Kuituur
uit 1952; de toe
spraak van Anton
van Duinkerken bij
de begrafenis van de
auteur en andere
herdenkingsartikelen bij die gebeurtenis in
1952.
Voor intimi: Oom Karei
Ook nieuwe bijdragen aan de literatuur
rond Karei Alberdingk Thijm, zoals Van
Deyssel heette. (Door Intimi liet hij zich wel Riank nppl
Oom Karei noemen, voor iedereen was hij D d
verder meneer Thijm; Adriaan Roland Een voorbeeld van een „werkelijk boek"
Holst was de enige grote uitzondering, die ligt tegelijk ook op tafel: Een nieuwe uitga-
mocht Oom Lodewijk zeggen. Maar dit ve van een novelle uit 1894, waarin een
terzijde). voorval In de onmiddellijke kennissenkring
In Bzzlietin bevalt mij zo'n artikel als dat van Thijm model stond voor het verhaal,
van Boudewijn Büch
uitstekend. Hij denkt
in de volgende ter
men over Van Deys
sel: „Thijm Is een lij
der geweest aan wat
wij heden zouden
noemen „het proce
durele trauma". De
procedureel-trauma-
ticus houdt zich bezig
met het schrijven van
enveloppen, het ma
ken van prachtige
postpakketjes, het
zeuren over een ko
peren naamplaatje,
maar juist niet met
de inhoud van de
brief, met wat het
pakketje moet bevat
ten, met wat er op
een naambordje
moet komen te
staan. Op zich schuilt
daar ook veel
schoonheid in. Het
uiterlijk opsmukken
van een postpakketje
wordt recent tot
„kunst" gerekend.
Thijm was zo: hij
heeft opgeschreven
waarom hij niet
schreef".
En verder: „Het leven
van Thijm is een
wonder. Hoe komt
een mens zijn leven
door met het be
schrijven van bijkans
niets te doen. 1. Door
zelfvergroting (Ande
re mensen dus deni
greren) 4. Door zeuren. Het construe
ren van bijzinnen en uitweidingen was
voor Thijm belangrijker dan het schrijven
van een werkelijk boek". Aldus Boudewijn
Büch, in een tijdschriftaflevering, die je
niet mag laten liggen voor dat prijsje
(f 16.50).
Lodewijk van Deyssel op het omslag van BZZLLETIN.
De dochter van de beroemde architect
Cuypers brengt bepaalde kringen In Am
sterdam in opschudding als ze In 1883
verliefd wordt op een Chinees. Ze zal met
hem trouwen.
Het lijkt me een aardige illustratie van de
stelling van Boudewijn Büch: Van Deyssel
De biografische gegevens van Van Deyssel
wijzen uit, dat hij het verhaal over zijn
nichtje niet om kon smeden tot een novel
le, voor het zes jaar later was en hijzelf
rust had gevonden
van zijn veeleisende
relatie met een be
roemd actrice. Van
Deyssel schreef over
zichzelf en zijn direc
te omgeving, gaf
daar bij tijd en wijle
iets van uit en liet de
rest aan Harry M. G.
Prick, die hem dan
ook tot het einde van
zijn dagen zal moeten
dienen.
Wat is het boekje
„Blank en geel" ei
genlijk? Een novelle
over een meisje, dat
temidden van ter ha-
rer glorie gegeven
feesten, wegkwijnt.
Ze is immers verliefd
op een Engelsman,
zou zo weer terug
willen keren naar En
geland, waar ze net
van terug is. In de
beste Couperustradi
tie schildert Van Dey
ssel het kwijnende
leed van deze bleke
May, die in melan
cholie en zelfkwelling
ongelukkig is, tot ze
ergens een Chinees
tegen het lijf loopt.
Haar hele hart richt
zich vgnaf die eerste
blik op hem, ze
spreekt hem aan,
zonder dat verder
enige poespas plaats
vindt, wordt ze zijn
vrouw.
Het kan zo wel gegaan zijn in het Amster
dam van 1883, het lijkt me dat alleen ver
melding van die feiten en een aantal zoge
naamde psychologische uitweidingen die
inzicht moeten geven in de psyche van
May, toch een onvoldoende basis is voor
de roman, die Van Deyssel zich gedacht
had, maar waartegen we niet uit piëteit I
genover meneer Thijm, dan wel „Oom
rel" zonder meer ja hoeven te roepen. L
kunt best een merkwaardige kerel zi
met allerlei eigenaardigheden, waar me'
dan 25 jaar na je dood nog een dik literij
tijdschrift mee te vullen is, daarmee is n|
niet elke pen die je op papier gezet het
van dezelfde kwaliteit. Want het nivei
van „Een liefde" of „De Kleine Rep"
bliek", daar komt „Blank en Geel" bij la
ge na niet aan toe.
Als curiosum boeiend, zoals het ook is g
presenteerd door Bert Bakker, in e(
fraaie ouderwetse letter en bladsplegi-
met uiteraard boeiende en onthullen!
toelichtingen van uiteraard Harry Prick.
Het zou dit jaar bijna een Van Deyssel-ja
moeten zijn, als je zo bekijkt wat er v€
schijnt. Toevallige samenloop van omsta
digheden of ligt het in de lijn der verwac^
tingen na de „herontdekking" van de a
teur in recente jaren? Hoe dan ook, hier
een schrijver van voor de eeuwwlsselii
aan het woord, die op heel actuele mani
boeiend blijft, al is het maar in een bot
briefje aan zijn slager, waarin een stuk w
zijn karakter blijkt:
,,De biefstuk, door u gisteren, 24 -
juni, geleverd aan Mevrouw
Alberdingk Thijm, Waldeck
Pyrmontiaan 8, Alhier, was een
paardenbiefstuk. Dit moet op i
een misverstand berusten, daar
bedoeld was te bestellen een 1
runderbiefstuk. Maar de heer
Alberdingk Thijm stelde er prijs op i
hiervan toch in kennis te stellen, d
Baarn 25-Vi-'14". r
d
JAN VERSTAPPEN
Harry G.M. Prick: „Herinneringen aan Li k
dewijk van Deyssel". Uitgeverij Bzztos
Prijs 10.-. v
d
Bzzlietin aflevering 69, nummer gewi n
aan Lodewijk van Deyssel, redactie o.
Harry G. M. Prick. Prijs 16.50. T
Lodewijk van Deyssel: „Blank en Geel F
Met een nawoord van Harry G. M. Prics]
Uitgeverij Bert Bakker. Prijs 17.50. a
OUDE STAMMENSTRIJD STEEKT KOP WEER OP
(Door Ronnie Mutebi,
zoon van de Kabaka
van Boeganda
en nu student in Londen)
KAMPALA Toen de
overeenkomst van Moshi
(op 26 maart, in het noorden
van Tanzania) werd geslo
ten, voorspelden somber ge
stemde kooplieden dat het
Oegandees Nationaal Bevrij
dingsfront (UMCF) na de
val van Idi Amin spoedig
uiteen zou vallen en dat
chaos zou volgen. Ze lijken
gelijk te krijgen. Zes maan
den na de „bevrijding" ba
lanceert Oeganda aan de
rand van complete anarchie;
de begrippen eenheid en va
derlandsliefde die het Front
in het begin van haar be
staan kenmerkten, hebben
nu plaats gemaakt voor on
derlinge verdeeldheid en
stammenstrijd.
Achtenzestig dagen na zijn in
stallatie werd president Yusu-
fe Luie, tesamen met een aan
tal van zijn kabinetsleden, ge
dwongen zijn functie neer te
leggen. Er werden officieel
twee redenen opgegeven voor
zijn ontslag: de belangrijke be
slissingen had hij niet voorge
legd aan de raad van overleg
eh bij de belangrijke benoe
mingen toonde hij voorkeur
vpor een speciale stam. Men
beschuldigde hem van dicta
tuur en stammenvoorkeur, de
twee spookbeelden die Oegan
da in haar politieke verleden
hebben achtervolgd.
Ik zal in dit artikel niet verder
ingaan op de goede en slechte
punten van Lule's beleid en
evenmin op de nogal dubieuze
manier waarop Luie aan de
kant werd gezet. Veel belan
grijker is dat sinds zijn vertrek
de spanningen in het verdeel
de land zijn opgelopen en dat
de leiders bij een groeiende
onrust onder de bevolking niet
in staat lijken de juiste maatre
gelen te treffen.
In de Nationale Raad van
Overleg is de verdeeldheid het
duidelijkst waarneembaar. Het
idealisme en de dienstbaarheid
aan het vaderland, eens dier
baar gekoesterde idealen van
Moshi, zijn vervangen door
stammenstrijd en bittere twis
ten. De leden beschuldigen el
kaar in het openbaar van wan
gedrag en wreedheden en
hieruit blijkt heel duidelijk
hoe groot de rivaliteit binnen
de raad is.
De zittende raad die aanvan
kelijk uitsluitend was samen
gesteld uit bannelingen, heeft
nu ook leden opgenomen die
tijdens de regering van Amin
in Oeganda zijn gebleven en
zijn schrikbewind hebben
overleefd. Het systeem volgens
welk nieuwe leden worden be
noemd, moest zogenaamd
voorkomen dat Amin-gezinde
elementen zich een plaatsje in
de raad verwierven. In feite is
het echter overduidelijk dat de
ene partij zo probeert te voor
komen dat de andere partij
een zetel krijgt in de raad.
Geen vertrouwen
Tot nu toe heeft de bevolking
nog niet veel vertrouwen ge
toond in de activiteiten van de
raad. Het valt nog te bezien of
de nieuwe leden van de raad
zullen aandringen op de nood
zaak tot eenheid. Als ze hun
collega-raadsleden ervan kun
nen overtuigen dat de belang
rijkste taak van de raad is om
het land naar vrije verkiezin
gen te leiden en niet om te
bakkeleien over ideologische
meningsverschillen, dan is het
mogelijk dat de mensen in de
raad gaan geloven. Zo niet,
dan blijft de raad een droeve
afspiegeling van de verdeeld
heid en doelloosheid waaron
der Oeganda gebukt gaat.
Het pijnlijkste aspect in het
Oeganda van vandaag is de to
tale ineenstorting van orde en
gezag en de toenemende one
nigheid onder de bevolking. In
de afgelopen twee maanden
zijn er in Kampala per dag ge
middeld vijf moorden ge
pleegd, soms zelfs wel 12 a 13
mensen per nacht. Over het
algemeen zijn het politieke
moorden; slechts in sommige
gevallen is er sprake van roof
moord. Vooraanstaande bur
gers zijn ten overstaan van
hun gezin in koelen bloede
vermoord; hele gezinnen zijn
uitgeroeid enkel en alleen om
dat zij de moraal van de men
sen in het algemeen zouden
ondermijnen.
De regering heeft dappere po
gingen ondernomen om de si
tuatie onder controle te krij
gen. De soldaten die de bur
gers constant lastig vielen, zijn
teruggeroepen naar hun ka
zernes en op dit moment krijgt
een aantal politiefunctionaris
sen in Londen een speciale
training, opdat zij de basis
kunnen gaan vormen van een
nieuwe Oegandese politie
macht. Er is ook een avond
klok ingesteld. Maar het is
verontrustend om te zien dat
het grootste aantal moorden
wordt begaan door mensen
die, verkleed als agent, in poli
tieauto's door de stad rijden en
opereren achter de dekmantel
van de avondklok. Er zijn bo
vendien geen arrestaties ver
richt en geen processen ge
voerd. De man in de straat
heeft geen vertrouwen in het
veiligheidssysteem en bekijkt
elke politieagent met argwaan.
Ineenstorting
De ineenstorting van de maat
schappij, die al onder Amin is
begonnen, gaat onverdroten
voort. De bevolking is nog
steeds ingesteld op een crisissi
tuatie; elke nacht kan men wel
schoten horen vallen in Kam
pala en vele slapen in de open
lucht, omdat ze bang zijn in
hun bed vermoord te worden.
Het leven is een voortdurende
strijd.
De winkels in Kampala heb
ben geen ramen, laat staan
koopwaar. De enige manier
om aan de dagelijkse levensbe
hoefte te komen is de zwarte
markt, waar de prijzen exorbi
tant hoog zijn. Een kilo suiker
kost ongeveer 20 gulden. Voor
een brood dat vroeger 1.20 gul
den kostte, moet men nu bijna
34 gulden betalen. Op de
markt kan men niets onder de
vier gulden kopen.
Er is een constant gebrek aan
benzine en reserveonderdelen
voor auto's zijn schaars. De ex
portartikelen van Oeganda,
zoals koffie, thee en katoen
kunnen niet van de plantages
naar de verkoopcentra worden
vervoerd. Derhalve stromen
er geen buitenlandse valuta
meer in de staatskas en de
boeren voelen zich niet geroe
pen om marktgewassen te ver
bouwen. Hier lijdt het hele
land weer onder.
De jonge mannen en vrouwen
die nodig zijn voor de weder
opbouw, zijn gedesillusioneerd.
Ze hebben geen vertrouwen in
hun politici en voelen er niets
voor om naar huis terug te ke
ren en hun steentje bij te dra
gen. De studenten van de Ma-
kerere universiteit die Amin
hebben overleefd, zijn van
plan om hun studie in het bui
tenland voort te zetten. Stu
denten die toevlucht hebben
moeten zoeken in het buiten
land, blijven zitten waar ze zit
ten. Ze lijken niet van plan om
hun leven op het spel te zetten
voor een droom die nog niet
eens vaste vormen heeft aan
genomen. De enkeling die wel
is teruggekomen, is meestal
diep teleurgesteld terugge
keerd naar zijn toevluchts
oord.
Het cruciale woord is vertrou
wen. De jonge Oegandezen
zien dat de oude politieke ri
valiteit de kop weer opsteekt
en voelen het hart in de schoe
nen zinken. De botsingen tus
sen het Oegandese Congres en
de Democratische Partij, die zo
karakteristiek waren voor de
jaren zestig, zijn in verhevigde
vorm teruggekeerd. De oude
politici die verantwoordelijk
waren voor de rampen na de
onafhankelijkheid, zijn terug
gekeerd op het politiek toneel
zonder dat ze zich reajizeren
dat ze niets voor de mensen
hebben gedaan. Na twaalf jaar
van despotisme en schending
van de mensenrechten is het
nodig dat het politieke verle
den, en nog belangrijker de
toekomst, aan een kritisch on
derzoek wordt onderworpen.
Het zou wel bijzonder tragisch
zijn als de politici hun fatale
olunders van een aantal jaren
geleden ongestraft konden
herhalen.
Vredesmacht
Er is nu behoefte aan eenheid;
men moet oog hebben voor de
behoeften en de wensen van
het volk. De mensen willen in
de eerste plaats leiders die ze
kunnen geloven en een veilig
heidssysteem dat ze kunnen
vertrouwen.
Op dit moment meent de ge
middelde burger dat hun lei
ders opportunisten zijn die zo
veel mogelijk geld willen sle
pen uitde ellende van het
land. De achtergrond van de
huidige ministers en ambtena
ren geeft voedsel aan dit idee.
Het Tanzaniaanse leger dat
Amin ten val bracht en ach
terbleef om de vrede te bewa
ren, heeft aan prestige inge
boekt. De bevolking is ervan
overtuigd dat Tanzania erop
uit is om Oeganda in te lijven.
Of dit nou wel of niet waar is,
het is duidelijk dat het leger
niet meer zo populair is. Om
de gemoederen in Oeganda te
bedaren is het dringend nood
zakelijk dat het Tanzaniaanse
leger wordt vervangen door
een Internationale Vredes
macht.
Verder is het buitengewoon
belangrijk dat er zo spoedig,
mogelijk eerlijke en vrije ver
kiezingen worden gehoude^
zodat de mensen kunnen lat!b
weten of ze nog langer prV
stellen op de instellingen vist
het verleden. De verschillenjst
groeperingen moeten alle wan
den erkend en worden opga!
nomen in een nieuw constitiw
tioneel raamwerk. Men ktdi
niet langer voorbijgaan aan iic
politieke wensen en verwaclV
tingen van welke groepering!
dan ook. De Oegandezen heVv
ben de macht van de wapeiw
leren kennen; ze zullen ze ad:
ker gebruiken als hun wenst
geen gehoor vinden. Om veP
der bloedvergieten en com pi
te anarchie te voorkom(0
moeten alle mannen en vroi
wen van goede wil hun ste
laten horen en gesprekki
over een nieuwe grondwet
gang brengen.
(Copyright The Guardian)
PAARDENMARKT DEN 808CH
OE BOSCH - 03/01 Aanvoer. 253 stu
waaronder 128 veulens. Prijzen In gutd<
per stuk: luxe paarden 1525-3050, voliar
1350-2025, 2.5-jarige, luxe (merrl
1600-2450. 2.5-jarige. luxe (hengst
1600-2450. 1.5-jarige luxe (merrl
1225-1725, -J— -
1225-1550.
625-1000. veulens. I
hitten 800-100, SN
175-300. Shetlandse
250-500. Prijzen In gulc
slachtpaarden 4,05-5,90. oude slachtpa_
den 4.75-5.85. De handel was redelijk go
De actie „Trouw aan de
paus", uitgaande van de R.
K. Titus Brandsma Stich
ting, waarvan wij gisteren
mededeling hebben gedaan,
is volgens de voorzitter
van de actie, het oud-lid
van de Tweede Kamer
Klaas Beuker, op een ge
weldige wijze aangeslagen.
Tijdens een toelichting op
de actie gisteren in Rijs
wijk zei hij, dat al duizen
den spontaan hebben gerea
geerd. „Op onze actie is ge
wacht door de gewone ka
tholiek".
In een verklaring zei hij on
der meer: „We hebben moe
ten vaststellen, dat er een
hetze tegen de paus op gang
is gebracht. Wij vreesden dat
vele katholieken zich zouden
laten meeslepen. Daarom dan
ook zijn wij met deze actie
gestart, vanuit een rooms-ka-
tholieke stichting, die tot doel
heeft het bewaren en bevor
deren van het rooms-katho-
liek geloofsleven in Neder
land."
De heer Breuker zei, dat
overal propagandisten zich
aanbieden voor het versprei
den van affiches en folders,
waarvan er zeventig- tot
tachtigduizend zijn uitgezet
Ook zijn er circulaires, ver
krijgbaar op postbus 1870,
2280 DW Rijswijk-ZH, voor
zien van een strook, waarop
men zijn handtekening kan
zetten. Het resultaat van de
actie zal omstreeks 12 januari
worden voorgelegd aan de
pro-nuntius in Nederland,
mgr. Wüstenberg, en aan
mgr. Tomko, de secretaris
van de bijzondere bisschop
pensynode, die op 14 januari
in Rome begint.
Men heeft met de actie niet
willen wachten op de resulta
ten van de synode. De heer
Beuker verklaarde dit met te
zeggen, dat hij van deze sy
node zodanige maatregelen
verwacht, dat een hetze niet
zal uitblijven. Om deze bij
voorbaat de wind uit de zei
len te nemen wordt de actie
nu gehouden. Hij zei aanwij
zingen te hebben, dat bepaal
de maatregelen nu al vast
staan, onder meer het benoe
men van meer bisschoppen,
zodat het contact met de ge
estelijkheid kan worden ver
beterd.
Ook zei hij, dat in Rome dui
delijk was gesignaleerd, dat
vijf of zes bisschoppen „ont
hand" waren. Zij zijn hun
normale gezagsuitoefening
kwijtgeraakt, doordat zij deze
in goed vertrouwen hebben
overgedragen aan vicarissen,
functionarissen, raden en
commissies, die nagenoeg al
lemaal sterk zijn doordron
gen van een modernistische
geest. Deze maken de dienst
uit en de bisschoppen kun
nen dit niet meer terug
draaien. Ook hier verwachtte
de heer Beuker op kortere of
langere termijn maatregelen.
Hij maakte vooral ernstig be
zwaar tegen de tendens om
het zó voor te stellen, alsof
deze paus plotseling „180 gra
den is omgedraaid" en ineens
weer uiterst conservatief zou
zijn. Er is slechts één katho
liek geloof en slechts één ka
tholieke zedenleer, waaraan
alle katholieken zich moeten
houden, aldus de heer Beu
ker. Het is zonder meer voor
katholieken noodzakelijk
zich aan de paus als plaats
bekleder van Christus op
aarde te onderwerpen. Daar
is het hele fundament van
het katholicisme op gebouwd.
De Diocesane Pastorale Raad Rotterdam zal maandag weerjl*
bijeenkomen op de gebruikelijke plaats: Adelberthof, Rönt-'
genweg 9D te Delft en op de gebruikelijke tijd: 19.30 uur.
De agenda vermeldt onder meer het punt „synode". Hierbij^
zal worden gesproken over de komende bijzondere synode,ol
van de Nederlandse bisschoppen, die 14 januari in Rome be-, j,
gint. Dit zal gebeuren aan de hand van de definitieve synode-'^
agenda, zoals die op 20 december is gepubliceerd. ,D|
Voorts vermeldt de agenda de rapportage over het jaarthema,
en het punt „onderlinge informatie", waartoe ter vergadering,,,
zijn uitgenodigd de dekenaten Leiden en Rotterdam, de de-vo
kensvergadering, de groep Warmond/KTHA, de afdeling,,
Den Haag van het NKV en de Katholieke Bond van Bejaar-^,
den en Gepensioneerden Haarlem en Rotterdam.
Op de vergadering van de DPR van 3 maart zullen de finan-»f{
ciën van het bisdom aan de orde komen. De daaropvolgende^
vergadering is vastgesteld op 28 april. Eind mei zal er een stu-^
diedag worden gehouden.
gelson, die ervan werd be-j
schuldigd illegaal deviezen!
in zijn bezit te hebben ge
had. De arrestatie geschied
de in Tallinn, maar Regel-
son zou intussen naar zijn
woonplaats Moskou zijn
overgebracht De veertigja-|
rige fysicus, vader van zesL.
kinderen, werd internatio-T;
naai bekend door de brief»
over de godsdienstige situ
atie in de Sovjet-Unie, die|r
hij samen met Jakunin had'
samengesteld en aan de al
gemene vergadering van defï
Wereldraad van Kerken inf.
Nairobi in 1975 had ge?Lr
stuurd. f»
De Romano Guardini-prijs
lhoO is toegekend aan Her
mann Dietzfelbinger, oud
bisschop van de evange-
lisch-lutherse kerk in Beie
ren. Hij krijgt de prijs van
wege zijn aandeel in de toe
nadering 'tussen de protes
tantse en de katholieke
kerk in Beieren en ver
daarbuiten. Eerder werd dé
prijs toegekend aan onder
anderen de theologen Karl
Rahner en Hans Urs von
Balthasar, de sociaal-ethi
cus Oswald von Nell-Breu-
ning, de fysicus Werner
Heisenberg, de componist
Carl Orff en de burgemees
ter van Jerusalem, Teddy
Koliek. De prijs zal wor
den uitgereikt in het voor
jaar wanneer de 350ste ver
jaardag van de Augsburgse
Confessie (Confessio Au-
gustana) zal worden ge
vierd.
Volgens het Braziliaanse blad
„Jornal do Brasil" moet nu
ook de Braziliaanse theoloog
Leonardo Boff er rekening
mee houden, dat hem de ker
kelijke leerbevoegdheid door
de congregatie voor de ge
loofsleer zal worden ontno
men. De franciscaan Boff,
hoogleraar aan de theologi
sche faculteit van Petropolis,
is auteur van het boek „Jezus
Christus Bevrijder" en
wordt gezien als een van de
briljantste verdedigers van
de bevrijdingstheologie. Vol
gens het blad heeft tot nu pas
een van de zes Braziliaanse
kardinalen, namelijk de aart
sbisschop van Porto Alegre,
Alfredo Vicente Scherer, de
theologie van Boff veroor
deeld, terwijl de aartsbis
schop van Sao Paulo, kardi-
naai Paulo Evaristo Arns,
haar zou hebben onder
steund. Boff is, net als Küng
en Schillebeeckx, lid van het
directorium van het interna
tionale tijdschrift voor theo
logie „Concilium".
De minister voor weten
schappen van de Duitse
deelstaat Baden-Württem-
berg, Helmut Engler, gaat
volgende week met de in
Tubingen docerende Zwit
serse théoloog prof. Hans
Küng praten over diens
véroordeling door de con
gregatie voor de geloofs
leer. Deze is, als bekend, de
kerkelijke bevoegdheid om
aan de universiteit te doce
ren ontnomen. Een woord
voerder zei, dat men de be
slissing overhet geval
Küng „samen jfnet alle be
trokkenen" zal voorberei
den. Mgr. Georg Moser, bis
schop van Rottenburg,
heeft eerder het ministerie
laten weten, dat Küng zijn
functie moet opgeven, om
dat zijn faculteit zowel een
kerkelijke als een over-
heidsstatus heeft. Hij
vroeg het ministerie een
vervanger te zoeken in
overeenstemming met de
bepalingen van het West-
duitse „Reichskonkordat".
Küng zei niet van plan te
zijn aan de eis van de bis
schop te voldoen en zono
dig naar de rechtbank te
zullen gaan om uit te ma
ken of de uitleg van de
kerk juist is.
De katholieken in de Bonds
republiek hebben in 1979 een
nieuw record geboekt bij hun
giften aan de vijf grote ka
tholieke hulporganisaties
(Adveniat, Missio, Misereor,
Caritas en hetBonifatius-
werk voor de diaspora). In
totaal brachten zij daarvoor
415 miljoen Mark bijeen. Vo
rig jaar werd 405 miljoen
Mark bijeengebracht. Met
wat ook uit de kerkbelasting
nog aan soortgelijke doelen is
besteed, komt het totaal op
ongeveer 900 miljoen Mark
(bijna een miljard gulden).
Na de arrestatie Van de lei
der van het „comité voor
de rechten van de gelovi
gen", de orthodoxe priester
Gleb Jakunin, is nu een an
der vooraanstaand lid van
genoemd ondergronds co
mité aangehouden. Het is
de natuurkundige Lev Re-
