Wim Kan vanavond weer als to Ik
van de gevoelens van ons volk
Louis de Funès als
scheepsbouwer in
„Zo gezegd, zo gedaan
Musical My Fair Lady" groots
succes in filmgeschiedenis
Oudejaars
avond
Nieuwjaars
dag
RADIO/TELEVISIE
Wim heeft er weet van dat als de kerstbomen staan de kabinetten de neiging verto
nen te vallen.
LEIDSE COURAN MAANDAG 31 DECEMBER 1979 PAGIN/
Een scène uit de film „Le Petit Baigneur" met in het midden met geruite pet Louis de Funès.
ToppOp tje TeleBingo, dit keer vanuit „De choslowakije.
Flint" in Amersfoort. Als gast on- Ned. II 23.00 uur.
Ad Visser presenteert een overzicht vangt zij Henk Elsink.
van de Top 30, samengesteld door
scholieren uit het gehele land. licctorron
Ned. II 19.05 uur. ijbbierren
Geprolongeerd
Hoogtepunten uit het Nederlai
Onder de titel „Sterren op het ijs" een t.v.-amusement van het afgelopen'
TeleBinaO rePortaêe van een demonstratieshow met bijdragen van alle omroepen,
van schaatsers en schaatsters uit o.m. rT,T""'N"
Mies Bouwman speelt weer het spelle- Rusland, Amerika, Engeland en Tsje-
Zie voor radio- en
tv-programma's etc.
pag 4
Wim Kan heeft het nooit zo gehad op
radio en tv. Hij vindt dat maar enge
dingen met kille ogen, glas waar je te
gen aan moet praten. Toch staat-ie er
vanavond weer geruime tijd op, tege
lijk humoristischer en harder dan
ooit, want wat-ie nu weer allemaal
heeft gezien achter en voor de rege
ringstafel, die bijna een etmaal heeft
staan wankelen... Het Amsterdamse
Nieuwe de la Mar-theater leek tijdens
de opnamen dezer dagen te klein om
al zijn venijn te kunnen bevatten, en
ook zijn vrolijkheid, want hij heeft
wat afgelachen om draaiende Dries
en jammerende Joop.
Heel het land kan zich opnieuw verma
ken om al dit leed, dat men geen leed
vermaak mag noemen. Wim geeft alleen
maar van zijn overgrote bezorgdheid
blijk. Hij spreekt namens ons allen. Wat
hij met ons meevoelt, liet hij in vorige
shows al eens zingen door zijn vrouw
Corry Vonk: „Ik vertolluk, ik vertolluk,
de gevoelens van het volluk".
Kan is niet tegen van Agt, zomin als hij
tegen Joop is. Hij staat er net zo voor als
wij allen: we moeten ons er mee behel
pen. Dat stelt hoge eisen aan onze ver
draagzaamheid jegens hoogmogende he
ren en hun hielelikkende paladijnen.
Daar wil Wim Kan niet lichtvaardig
over doen. Daarom komt-ie niet om de
haverklap op de tv, maar eens in de
twee, drie jaar. En dan nog alleen op ou
dejaarsavond als vriend en vijand de
strijdbijlen begraven onder de oliebollen,
wanneer we ons voor een paar uurtjes
één volk voelen en geen verdeeldheid
ons meer scheidt, wanneer we lachend
over de loongrens moeten. Dat is al
moeilijk genoeg. Dat kan alleen een
drachtig aan de hand van Kan.
Kan roept daar eerst de nationale eigen
schap bij uitstek, de gezelligheid, voor
op. Als hij dat sfeertje eenmaal in de zaal
heeft, veegt hij met fluwelen handschoe
nen met eeniegelijk de vloer aan die een
naam heeft hoog te houden, maar deze
in het aangezicht van de gehele natie en
in de ogen van Wim Kan te grabbel
Wim Kan heeft het van horenzeggen, maar u moet er niet bij vertellen dat u het van
hem hebt.
heeft gegooid. Deze hofnar van de con
stitution^ monarchie, deze kabinetten-
kraker, deze Kamerledenkwetser neemt
geen blad voor de mond, integendeel, hij
blaast ze als pluisjes van zich af. De gees
telijke kwetsuren, die hij zijn slachtoffer
toebrengt, worden nimmer als pijnlijk
ervaren, eerder als eretekenen meege
dragen, zoals dat prinsje van Oranje dat
bij een ontmoeting met het Ned. Elftal
op paleis Soestdijk een blauwe enkel
overhield aan een scrimmage met Johan
Neeskens en die trots aan iedereen toon
de. Ministers en wat Dries meer zij ple
gen met rode oortjes en felle oogjes voor
de buis te hangen in de kleine uurtjes
van dit nationale evenement, dat Kan-
op-de-buis heet. Zal Kan de goedheid
hebben ook over hen iets te zeggen?
Welnu, de heren kunnen tevreden zijn,
zij zullen ook vanavond niet worden ont
zien, over de hekel worden gehaald en
met de grond gelijk gemaakt. Wim doet
dit allemaal niet voor die heren hun ple
zier. Hem staat een hoger doel voor
ogen, nl. lachend lucht te geven aan de
nationale verontwaardiging over wat ze
in Den Haag nu weer hebben uitgevre
ten. Namens ons allen sprekend staat hij
met ons allen een vertrouwensrelatie op
te bouwen, een hechte band te smeden
tussen de van overheidswege verwaar
loosde Nederlanders. Hebbu dat ook ge
hoord? Nee? Nou, ik heb het van horen
zeggen, maar u moet niet zeggen, dat u
het van mij heeft.
In dat samenzweerderige sfeertje bouwt
Kan zijn conférence op, met daartussen
door een liedje omn het leuk te houden
en om onze geschokte gevoelens over zo
veel ministerieel onvermogen in samen
zang uit te deuken. Wim staat daar niet
als de grote grappenmaker, maar tot heil
van heel het volk.
Kan vertelt dit alles dan wel in VARA-
tijd, maar hij wil niet voor een partijman
aangezien worden. Het enige waarvoor
hij partij wil kiezen is het gezonde ver
stand. Dat heeft-ie 25 jaar geleden bij
zijn eerste radio-uitzending direct rond
uit laten weten. Het VARA-bestui
mocht toen geen woord aan zijn conf j
rence veranderen, anders ging de he
uitzending niet door. Er is echter nooi
een uitzending afgelast. Hetgeen voo
Kan aanleiding werd om zelfs met d
toenmalige VARA-voorzitter Broeksz t
dollen. Zei hij zo ongeveer na het debits
ren van een grap, dat als u de grap be EI
grepen hebt dit te danken was aa
Broeksz, omdat die hem voor het hel«n
volk had goedgekeurd. Met dit soort or
omwonden humor won hij het hart va !r'
heel de natie, want toen hij in 1973 voo^el
het eerst ook op tv verscheen op dC
avond van het oudejaar kreeg hij niet al 56
leen de grootste kijkdichtheid ooit voo qj
enig evenement bereikt, maar oogsti
ook hij een nooit verstrekt waardering jj
scijfer in de buurt van een 9.
En toch heeft Wim er ook dit jaar wee v<
een hard hoofd in gehad. Zijn persoonlij ir
ke en artistieke gemoedstoestand kwaï r2
veertien dagen terug in nijpende nood I [j,
verkeren, toen tien dissidenten om ee;.»
kernkoppie meer of minder het kabinet"
naar huis dreigden te sturen. Wim heef'."
er ervaring mee: als de kerstbome IS
staan, vallen de kabinetten. Jaren teru g]
al vertelde Kan daarover, dat hij zieij
dan net als de hoofdredacteur voelt dir
de voorpagina van zijn krant elk ogen
blik moet veranderen als telkens nieuw n
crises zich aandienen. 62
Wel nu, Wim komt vanavond hyperac
tueel voor de dag, bijgewerkt tot de laai it
ste Kamerinterruptie. Dat is geen kwes
tie van grappen verklappen, want iede
heeft met eigen ogen de ellende op he
scherm kunnen zien. De jongste politie
ke ontwikkelingen en versukkelinge 6
zijn door hem in grappen vertaald. Wi IT
de Kamerdebatten op de tv of in dn
krant gemist heeft, kan vanavond wee g
helemaal bij raken, met als mogelijk re e
sultaat dat-ie er niet meer van bij kom
Zo-iets kan alleen Kan. En dat kan Kar:
alleen op oudjaar, wanneer geheel eei»
volk samen met Wim elkaar geen zwartj
pieten, maar uitsluitend appelflappens
toespeelt.
TON
„Le Petit Baigneur" (Nederlandse
titel: „Zo gezegd, zo gedaan") is een
kostelijke Franse komedie met de
twee bekende acteurs Louis de Fu
nès en Robert Dhéry in de hoofd
rollen. De Castagniers, drie broers
en een zuster, vormen een eensge
zinde en schilderachtige familie.
Allen bezitten het opvliegende ka
rakter en de rode haren van de Cas
tagniers en allen behalve broer
Henri, die pastoor is hebben iets
met scheepvaart te maken. André
en zijn zus Charlotte hebben als het
verhaal begint zojuist met hun
jachtje „Le petit baigneur" de inter
nationale regatta van San Remo ge
wonnen. Zij arriveren op de werf
van scheepsbouwer Fourchaume
(Louis de Funès), juist op het mo
ment dat onder grote publieke be
langstelling een nieuwe snelle mo
torboot „De Onverwoestbare", ont
worpen door André van stapel
loopt. De boot doet haar naam geen
eer aan en zinkt vrijwel onmiddel
lijk. Werfeigenaar Fourchaume is
razend en ontslaat zijn ontwerper
André. Hij verscheurt daarbij in
zijn woede niet alleen André's con
tract, maar ook de bouwtekeningen,
van „Le petit baigneur". Al snel be
treurt Fourchaume zijn onbezon
nen daad, vooral als de behulpzame
Henk Elsink is te gast in het
programma TeleBingo.
Marcello hem de enorme hoeveel
heid orders toont, die hij geboekt
heeft voor het prijswinnende jach
tje. Hij moet André weer zien te
vinden en zet een wilde achtervol
ging in, waarbij alle Castagniers
worden betrokken.
Ned. II 21.30 uur.
Laurel en Hardy
Laurel en Hardy lachen wat af in de
komische film „Lachgas" uit 1928.
Ned. I 18.59 uur.
Love Boat
Een verstekelinge wordt door haar
zang enorm populair aan boord. Kapi
tein Stubing is trots, want het is zijn
ontdekking.
Ned. I 19.22 uur.
Titfield Thunderbolt
In de filmkomedie uit 1953 „The Tit
field Thunderbold" („Vlug, Veilig en
Voordelig") draait alles om een oud
treintje dat de verbinding onderhoudt
tussen de typische Engelse stadjes Tit
field en Mallingford. Als de gemeente
beslist dat de lijn zal ophouden te be
staan en vervangen zal worden door
een busverbinding, komen de inwo
ners in opstand.
Ned. I 20.10 uur.
Wim Kan
Oudejaarsavondconférence van Wim
Kan, met Ru van Veen aan de vleu
gel.
Ned. I 22.00 uur.
De verfilming van „My Fair Lady",
met Audrey Hepburn als Eliza
Doolittle en Rex Harrison als pro
fessor Higgins, heeft een van de
meest succesvolle musical-films uit
de theater-en filmgeschiedenis op
geleverd. Deze musical van Alan
Jay Lerner en Frederick Loewe is
gebaseerd op het toneelstuk „Pyg
malion" van de schrijver George
Bernhard Shaw. Toen de acteurs en
actrices voor de rollen moesten
worden gekozen onstond er heel
wat gekrakeel. De keuze van Rex
Harrison voor de rol van professor
Higgins gaf geen probleem. Ieder
een was het er over eens dat hij ge
knipt was om de professor in de to-
netica gestalte te geven. Deze ge
leerde probeert in de film van een
eenvoudig bloemenmeisje met een
plat accent een echte „lady" te ma
ken, die door de aristocratie geac
cepteerd wordt. Nee, Harrison was
Higgins, dat stond als een paal bo
ven water. Maar wat te denken van
Audrey Hepburn in de rol van het
bloemenmeisje Eliza Doolittle.
Veel zangtalent had ze niet en mis
schien was ze wel te netjes om met
haar frêle figuurtje een robuust
bloemenmeisje uit de achterbuurt
uit te beelden. Producent Jack War
ner durfde het risico toch aan en
het bleek achteraf een gelukkige
greep. Bij de Oscar-uitreiking in
Wiener Philharmoniker met ballet
van de Weense „Staatsoper" o.l.v.
Boskowsky.
Ned. I 12.15 uur.
Prinses Beatrix
Een herhaling van de documentaire
„Kinderen in het Jaar van het Kind",
waarin prinses Beatrix een aantal kin
deren interviewt en ook commemtaar
geeft.
Ned. I 13.30 uur.
Kinderkrant
De „Kinderkrant" brengt de film
„Martin de schoenlapper" naar een
verhaal van Leo Tolstoj.
Ned. I 18.59 uur.
Kennen en kunnen
De deelnemende teams aan het fami
lieprogramma „Kennen en kunnen"
komen dit keer uit Alphen aan de
Rijn, Nijkerk en Veenendaal. Ze strij
den voor projecten, die ze zelf hebben
gekozen. Speciale gast is de panfluitist
George Zamfir uit Roemenië.
Ned. I 19.30 uur.
Urk in Amerika
Een filmverslag van het bezoek van
het mannenkoor „De Urker Zangers"
aan de Verenigde Staten.
Ned. I 20.35 uur.
Ballet
De Duitse balletvernieuwster 1
Bausch heeft in haar ballet „Le s
du printemps" op muziek van
Strawinski, haar kijk neergelegc
het „Lente-offer". Hierin wordt
maagd in rode rok tot overgave
dwongen om vruchtbaarheid van
hemel af te smeken. Bausch ma; 1
er een lijfelijk, opzwepende gro
dans van vol erotische uitbundij
den en ritueel beleefde driften,
vloer bij dit ballet is bestrooid
turfmolm om de verbondenheid 1
de aarde uit te drukken. I
Ned. I 22.15 uur. g
Muppet Show
Kermit en zijn vrienden ontvanjj
vanavond Roy Clark, een man diet
groot aantal verschillende instruriF
ten kan bespelen. I
Ned. II 19.25 uur.
Nieuwjaars
toespraak jj
De heer J. P. M. Hendriks, voorzi
van de KRO, houdt een nieuwja-
toespraak. 1
Ned- II 20.17 uur.
Professor Higgins (Rex Harrison) geeft Eliza Doolittle (Audrey Hepburn)
zangles in de musical „My Fair Lady".
1964 werd „My Fair Lady" be
kroond met maar liefst acht Os
cars, waaronder die van beste film
van het jaar.
Ned. II 20.25 uur.
Nieuwjaarsconcert
Lunchconcert uit Wenen, met werken
van vader Johan, zoon Johann en
zoon Josef Strauss, uitgevoerd door de
