Ik durf de woningzoekenden straks
niet meer onder ogen te komen"
Wethouder drs joon van volkshuisvesting
Bejaarde Jo
is nog goed ter been
oorhout staat
p de drempel (3)
ZfAD
Het gemeentebestuur van Voorhout staat in de komende maan
den voor de beslissing om uit te groeien van een dorpje van ze
venduizend zielen naar een gemeente van zo'n elf- tot twaalf
duizend inwoners. In de afgelopen zomer werd de beslissing om
in een tiental jaren twaalf- tot vijftienhonderd huizen te bouwen
in het plan 'Oosthout' door een aarzelende raad tegengehouden.
Binnenkort komt de gemeenteraad opnieuw voor de beslissing
te staan. Het college onder aanvoering van burgemeester M. van
de Wouw en wethouder van huisvesting drs. B. Joon is een ster
ke voorstander van de groei in Oosthout. Een deel van de ge
meenteraad is huiverig. In een drietal afleverigen heeft de Leid-
se Courant de problematiek uiteengerafeld. Donderdag werd de
geschiedenis van 'Oosthout' belicht; gisteren werd het optreden
van projectontwikkelaar S. Noorlander uit Leiderdorp nader be
keken. Vandaag de afronding van de serie: een inventarisatie
van de voor- en nadelen die bouwen in Oosthout voor de Voor-
houter oplevert. Dat het aantal voordelen veel groter is dan het
aantal nadelen is inmiddels wellicht al gebleken. Wel is het zo,
dat de nadelen een emotioneel karakter dragen. De tegenstan
ders zijn bang dat hun 'eigen' Voorhout definitief verdwijnt het
karakter van het dorp verloren gaat. De emotionaliteit die met
een en ander gepaard gaat, maakt het géwicht van deze argu
menten groot.
Met de woorden van drs. Joon is de pro
blematiek duidelijk. Burgemeester Van de
Wouw onderschrijft dan ook krachtig de
stelling, dat bouwen in Oosthout onver
mijdelijk is om de woningnood onder de
gemeentenaren op te heffen. „We kunnen
niet anders, willen we die mensen eens
aan een goede woning helpen. De moge
lijkheden binnen het nu al bebouwde ge
bied zijn uitgeput. Maar als we dan over
het spoor gaan, dan moeten we dat na
tuurlijk wel goed doen. Er zal op een
evenwichtige manier gebouwd moeten
gaan worden. Vandaar onze eisen aan een
goede ontsluiting, richting Sassenheim en
de aanleg van twee tunneltjes onder hei
spoor om met de huidige kern maar een
eenheid te kunnen behouden. Voorhout
moet straks een gemeente worden waar
iedereen goed kan leven, werken en wo
nen. Dat laatste is momenteel niet het ge
val".
Bouwen in Oosthout levert voor de huidi
ge inwoners ook grote voordelen óp. Als
Voorhout straks groeit naar een gemeente
met meer dan tienduizend inwoners kun
nen een aantal voorzieningen worden in
gebracht. Een N.S.-station met een regio
nale functie is een van de eerste zaken die
haalbaar lijkt. Maar wat te denken van de
voordelen voor de plaatselijke midden
stand, die dankzij een groter draagvlak
meer mogelijkheden krijgt en bijvoor
beeld het assortiment kan uitbreiden. Ook
is er kans op een zwembad en mogelijk
een school voor voortgezet onderwijs. Het
financiële draagvlak voor een gemeente
met meer dan tienduizend inwoners kent
immers een breder draagvlak en kan de
lasten van voorzieningen als een overdekt
bad en een school voor voortgezet onder
wijs wel torsen, terwijl de kleinere ge
meenschap dat nu niet kan.
Burgemeester Van de Wouw: „Natuurlijk
is zo'n zwembad, een station en een school
wel aardig om in de discussie in te bren
gen. Maar in feite gaat het ons er alleen
om de woningzoekenden te kunnen hel
pen. De andere argumenten zijn van se
cundair belang". Over de tegenstanders
merkt de burgemeester op: „Ik begrijp
hen best. Ik kan me voorstellen dat de be
woners van de luxe villawijk aan de rand
van Voorhout vrezen, dat het rustieke
plekje dat ze zich eens hebben aange
schaft, door uitgroei in de verdrukking
raakt. Reeël is zo'n vrees misschien ook
wel. Die mensen hebben zich in het lan
delijke Voorhout ingekocht en preferen
dat het dorp landelijk blijft. Maar ze ge
ven daardoor de anderen niet de moge
lijkheid om ook behoorlijk te gaan wonen.
Ook kan ik best meevoelen met de au
tochtone Voorhouter die bevreesd is voor
het verdwijnen van het Voorhoutse ka
rakter. Zo'n inwoner wil dat Voorhout het
Voorhout van zijn vader en grootvader
blijft. Maar hij zal toch ook wel begrip
kunnen opbrengen voor de noden van
zijn medemens. En laten we nu eens eer
lijk zijn. Als Voorhout niet groeit naar een
grotere eenheid, dan wordt het risico
groot dat het einde van deze gemeenschap
in zicht komt. In alle discussies over de
gemeentelijke herindeling is de grens qua
inwoneraantal blijven steken op tiendui
zend. Gemeenten met minder inwoners
moeten kunnen aantonen dat zij uniek
J 'osefien ïeeft al dertien kattejaren
j chter de nog atletische rug, maar on-
- inks deze respectabele leeftijd is zij
v r nog lang niet aan toe voorgoed in te
'apen. De tweede kat van deze week
5 Pet Puck, een gezellige rood-wit ge-
lekte en reeds gecastreerde kater met
('tte sokken.
baas van Josefien is onlangs overleden
Mosefien werd naar het asiel gebracht
'fl, (iet de bedoeling haar eveneens voorgoed
jite laten slapen. Maar hoewel het dier -
rj vpar menselijke normen omgerekend- de
"fgentig al is gepasseerd, voelt zij hier
"ets voor. De kwieke schildpadpoes is
jfldig getekend. Rood, zwart en diverse
sefien is rustig, maar beslist niet passief en
houdt ervan eens lekker bij deze of gene
op schoot te kruipen. Het roepen van de
naam Josefien is voor haar aanleiding
vele hartstochtelijke 'koppen' uit te delen.
Van flegmatieke Josefien kan niet ver
wacht worden, dat zij, gelijk haar grote
broer de tijger in de wilde natuur, in de
huiskamer halsbrekende capriolen uit
haalt. Met een roofdier heeft Josefien
weinig gemeen. De poes is tevreden,
houdt niet van buitenspelen en wil veel
geknuffeld worden.
Josefien lijkt daarom uitermate geschikt
voor mensen, die bijvoorbeeld nog nooit
een kat hebben gehad en die het niet aan-
durven gelijk zo'n al te wild poezebeest in
sen, die de nodige aandacht voor 'tante
Josefien' hebben, voelt zij zich beslist op
haar gemak.
Jaloerse Puck
Puck heeft verrassend veel weg van Jose
fien. Zowel qua leeftijd als karakter zou
den zij moeder en zoon kunnen zijn. Puck
houdt zich bij voorkeur met het mensen
ras bezig. Als er soortgenooten binnen zijn
territorium verschijnen, wordt de bonte
kater nog roder dan hij al is. Om die re
den heeft de vorige eigenaar -die nog drie
katten bezat- dan ook afstand van Puck
moeten doen. Puck is watje noemt jaloers.
Van vriendjes van eigen afkomst moet
zijn, dat hun dorpse karakter van een dus
danige vorm is dat opheffing weinig min
der dan een nationale ramp zou beteke
nen. Zouden wij dat ooit voor Voorhout
kunnen aantonen. Ik geloof het nooit. En
omdat ons dat nooit zal lukken, gaat
Voorhout verdwijnen als de gemeentelijke
herindeling wordt uitgevoerd".
Hoorzitting
Voorafgaande aan de definitieve beslis
sing in de gemeenteraad staat de Voor
houtse burgerij nog een hoorzitting te
destemeer behoefte aan menselijke aan
dacht. Op mensen na, wil de kater het rijk
voor zich alleen hebben.
De vriendelijke kater gaat gekleed in een
dikke rood-wit gevlekte'jas van uitsteken
de kwaliteit. De voorpoten zijn van top tot
teen wit, alof het een alternatief gelaarsde
kater betreft. De achterpoten stappen
rond in bescheiden sdkjes van dezelfde
kleur. Zijn volle baard is eveneens smette
loos wit. Bij de bek vertoont zich een
roodbruin vlekje. Je zou denken, dat
Puck, voordat hij naar het asiel werd ge-
wachten, waarschijnlijk nog in januari.
Bezwaren die men heeft tegen de voorge
nomen uitgroei kunnen daar worden
geuit. Maar natuurlijk is ook de groep
welkom, die nu graag eindelijk eens een
redelijke woning zou willen betrekken.
Niet alleen de woningzoekenden uit Voor
hout zijn uitgenodigd, ook gegadigden uit
de donorgemeenten Warmond, Katwijk
en Noordwijk kunnen de hoorzitting op
luisteren. Zij zijn immers net als de Voor
houtse woningzoekende gebaat bij de wo
ningbouw in Oosthout, omdat ook in hun
woongemeente de bouw stokt en huizen
maar mondjesmaat vrijkomen.
Pas na de hoorzitting komt het definitieve
voorstel ter behandeling in de raad. Dan
zal uiteindelijk blijken of de tachtiger ja
ren Voorhout een nieuwe toekomst zullen
bieden. Een toekomst waarin het karakter
van het oude Voorhout stellig gedeeltelijk
zal verdwijnen. Maar wellicht ook een
toekomst waarin de woningzoekenden uit
hun nood kunnen worden geholpen, want
dat is immers de opzet van de bestuurders.
Burgemeester Van de Wouw zegt te
recht:,, Wat het college wil is niets anders
dan de huisvesting van de Voorhouter
voor nu en de toekomst zeker stellen".
JORHOUT „Maar weinigen weten hoe groot en knellend de wo-
ngnood is onder de Voorhoutse burgerij. Ik heb al een afspraak-re
ling moeten invoeren voor het spreekuur; anders kan ik de bezoe-
rs niet meer verwerken". Dit zegt de Voorhoutse wethouder van
Rijkshuisvesting drs B. Joon, een jeugdige liberaal die als verkeers-
ei skundige is verbonden aan het ambtelijk apparaat van de gemeente
sn Haag. „We hebben in onze gemeente ruim tweehonderd woning-
A ekenden. Bij velen van hen is de nood verschrikkelijk groot. Ik heb
j' echter niets te bieden. Als ze bij mij de kamer verlaten, kan ik al-
in maar opmerken dat ik ze wellicht aan huisvesting kan helpen
tl; s we in Oosthout gaan bouwen. Nog een paar jaar, zeg ik dan tegen
teIk moet er niet aan denken wat ik tegen die mensen moet zeggen
d s de raad het voorstel verwerpt.... De woningzoekenden zouden ei-
denlijk hun nood eens tijdens het spreekrecht voorafgaande aan de
adsvergadering moeten klagen. In de grote steden zie je dat wel ge-
- uren: mensen die van hun spreekrecht gebruik maken en eenieder
ns laten horen in wat voor problemen ze leven. De dorpeling, de be-
joner van de Bollenstreek doet zoiets niet. Die bijten liever hun tong
en willen niet dat iedereen hun problemen kent".
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel verblijft
om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier
een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven hon
den zijn óf gevonden, óf door hondenbezitters naar het
asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopende redenen afge
staan, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig.
De in „hond zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed
gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig
ingeënt. Tegen betaling van circa 60 gulden ten bate van
zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Diere
nasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geopend di. t/m
vr. 10-12 en 14-17 uur, za. 10 tot 12 en 14-16 uur. Zondag en
maandag gesloten.
Josefien,
de kwieke
bejaarde.
pudding van zijn baas heeft gesnoept. E-
venals Josefien heeft Puck weinig weg
van een bloedstollende stoeipoes. Maar
ook hij vindt het fijn om aangehaald te
worden. Eigenlijk is Puck dezelfde als Jo
sefien, maar dan met een ander bouwjaar.
Appie
Het waakse boerenhondje van vorige
week, Appie, is nog niet aan de 'baas' ge
komen. De enige belangstellende bleek
een boer, die Appie wilde ruilen voor een
via het asiel had gekregen. De man kwam
er echter al snel achter, dat een asiel geen
overeenkomsten met een postzegelhandel
vertoont, want de ruil ging niet door. Te
rugbrengen kan wel, maar inwisselen is
daarentegen niet mogelijk. Behalve Appie
en andere honden herbergt het asiel aan
de Besjeslaan veel katten; jong, oud, lap
jeskatten, cypersekatten en zwart-wit- en
helemaal zwarte katten. Met de plaatsing
van met name de katten wil het npgal
vlotten, want tientallen katten hebben in
de afgelopen week een passende baas ge-
