ËOP „Tc veel groepen lopen achter het publiek aan The Police favoriet bij Biniteishofvlesers f ROBERT-JAW STIPS (TRANSISTER): Even leek het erop dat Ro- bert-Jan Stips na zijn ver trek uit Sweet d'Buster voor goed van de Neder landse podia zou verdwij nen. Het werd een tijdje stil rond het muzikale wonderkind uit Den Haag, dat behalve als toetsenman bij Supersister, Golden Earring en Sweet d'Buster ook als producer van onder andere Gruppo Sportivo- Buddy Odor veel succes oogstte. Met een adverten tie in muziekkrant Oor, waarin jongens en meisjes werden opgeroepen om hun kunstjes voor R. J. te ko men vertonen, werd dit stilzwijgen rond Stips ver broken. Met deze vrij onge bruikelijke procedure werd de nieuwe groep Transister geformeerd, waarin naast R. J., violiste Huba de. Graaff, bassist Dick Schul- te Nordholt en drummer Henk Wijtman plaatsna men. De eerste elpee „Zig Zag" ligt inmiddels in de winkels en in de tweede helft van december is de groep begonnen aan de eer ste toernee door ons land. Robert-Jan Stips over het tot stand komen van Transister: „Ik wilde de groepleden niet in de bekende kliek gaan zoeken. Ik heb geprobeerd musici te vinden, die nog niet zijn afgevlakt door een aantal jaren ervaring. Er kwamen maar liefst 120 serieuze reac ties; dat betekende weken lang aan de telefoon zitten, tot je er bloemkooloren van kreeg. Op een gegeven mo ment werd het heel moeilijk de mensen persoonlijk te blij ven benaderen. Je krijgt een bepaalde routine om de men sen door te prikken/Via de telefoon ontstond een eerste schifting en uiteindelijk heb ben Henk en ik vijftig musici uitgenodigd voor een audi tie". Robert-Jan had nog het nodi ge materiaal op de plank lig gen en dat werd behalve voor de elpee, ook bij de se lectie van de aspirantleden gebruikt. „Wij hadden drie nummers die qua benadering flink uit elkaar lagen. Soms speelde iemand een nummer helemaal te gek, maar kon de andere het beslist niet plaat sen. Ik vond het belangrijk mensen te vinden die ver schillende kanten van de muziek op persoonlijke wijze konden interpreteren, zonder dat zij zich daarbij beperkten tot het spelen van stijltjes. Aan „Zig Zag" is volgens mij te horen, dat wij daarin aar-> dig zijn geslaagd", aldus de leider van Transister. Danny Ladcmacher Onder de kandidaten bevon den zich vooral veel gitaris ten, zo'n dertig in totaal. Geen van hen is echter door gedrongen tot de uiteindelij ke formatie. „Het lijkt mij erg moeilijk om bij onze mu ziek gitaar te spelen", meent Robert-Jan. „Danny Lade- macher is de enige die het tot nu toe gelukt is. Tijdens het Midzomernachtspektakel in Eindhoven heeft hij met ons meegespeeld. Dat ging prima, de muziek behield zijn oor spronkelijke waarde. Bij de meeste gitaristen die wij hier kregen, vond ik het een beet je goedkoop gaan klinken. Vaak mensen die waanzinnig konden soleren, maar als je vroeg „Speel nu iets, dat niet zo snel is", dan stonden ze met een mond vol tanden. Wij hebben niet gezocht naar fabelachtige instrumentalis ten, maar naar musici die qua benadering van de muziek op een lijn zaten. Er waren ook goede tot zeer goede gitaris ten bij, van wie ik vond dat zij beter een eigen groep kon den oprichten. Daarom heb ben wij aan iedereen een lijst met de namen van de kandi daten toegestuurd". Toen de basis van Transister met Robert-Jan, Henk en Dick vaststond, werd de groep nog aangevuld met vi oliste Huba de Graaf. „De weg lag open voor van alles, wij konden met zijn drieën al een bandje vormen. Ik zocht eigenlijk nog ie mand om de groep aan te vullen. In Huba hebben wij een hele goede gevonden. Haar benadering van viool spel is precies, wat ik zocht. Als wij een fantastische vio liste tegen waren gekomen, die de sterren van de hemel speelde, was Transister een soort tweede Flairck gewor den. Dat was duidelijk niet de bedoeling. Huba speelt bo vendien erg aardig toetsen en levert een niet geringe vocale bijdrage. Natuurwetten Dat het van de grond bren gen van nieuwe groep geen geringe opgave is, heeft R.J. aan den lijve ondervonden. „Het vraagt ontzettend veel inzet van jezelf en de andere leden van de groep. Je moet wel erg enthousiast zijn om Stips (tweede van rechts) in Golden Earring. Robert-Jan Stips: „...niet achter publiek aanhollen..." dat op te kunnen brengen. In een korte periode hebben we gebruik gemaakt van zeven verschillende oefenruimten waar wij steeds weer uitge knikkerd werden. Maar ja, dat hoort nu eenmaal bij pop muziek", aldus de toetsen man van Transister. „Ik vind het nog steeds te gek dat de popmuziek op zichzelf staat en niet wordt gesubsidieerd. Dat er nog steeds bepaalde natuurwetten gelden die de sterkste, meest enthousiaste groep meer kans op overle ven geven, dan mensen die maar een beetje aanrotzooien. Dat houdt echter wel in, dat je in plaats van een dag te re peteren, plastic tegen het pla fond staat te nieten, omdat het dakt lekt. Of dat je tien dagen in Noord-Holland in een eigenlijk veel te klein zo merhuisje staat te oefenen. Als een groep dat op kan brengen, is de kans op over leven erg groot. Dan straal je ook een bepaald enthousias me uit als de groep op het po dium staat en al de dingen kan doen waar je wekenlang hard aan hebt gewerkt". Transister gaat binnenkort op tournee. „Nu de elpee er is, kunnen wij veel makkelij ker optredens boeken. In het begin waren wij maar één van de vele beginnende bandjes, waar dan toevallig Robert-Jan Stips in zat. Dat is voor lang niet iedereen een garantie dat de zalen vol zou den lopen. Ik geloof dat veel mensen verrast zijn door de plaat, omdat zij dachten dat ik een of andere jazz-rock toestand zou gaan doen. Ik sta nu eenmaal bekend als een instrumentalist met een Supersister-ach tergrond vertelt Robert-Jan die er het volste vertrouwen in heeft, dat het met Transister goed zal gaan lopen. Transister liep onder meer met het plan rond om in een aantal grote steden free concerts te geven in de di verse hallen van de stations. Het plan werd ech ter door de Nederlandse Spoorwegen getorpedeerd. „Het lijkt me te gek om op een leuke manier de popmu- Slips (tweede van links) in Transister. Stips (tweede van rechts) In Supersister. Stips (tweede van links) in Sweet d' Buster. ksüs®v Het muziekjaar 1979 is het jaar van de Engelse groep The Police. Na het indruk wekkende optreden tijdens het Pink Pop-festival in Geleen en de televisie-uit zending van het concert in de Voorburgse Vliegermo len kwam ook in Neder land de doorbraak voor Sting, Summers en Copc- land. De afgelopen weken daalde een nauwelijks te verwerken hoeveelheid briefkaarten, postcode- kaarten en multo-blaadjes met de door de lezers van de muziekpagina samen gestelde top-tienlijstjes van 1979 op het bureau van de muziekredactie neer. Na het nodige hoofdpijnver- wekkende gecijfer door medewerkers van de mu ziekpagina bleek nog eens overduidelijk de ongeken de populariteit van The Po lice. Met een eerste en een gedeelde achtste plaats be vestigden de Binnenhof-le zers, dat de groep als de ontdekking van 1979 kan worden beschouwd. Behalve The Police is het ook Joe Jackson gelukt met twee platen (Look Sharp en 1. he Police Outlandos d'Amour 41 2. Calking Heads Fear of music 36 3. Joe Jackson Look Sharp 35 4.Dire Straits Communiqué 28 Frank Zappa Joe's Garage Act 1 28 27 5 Bob Dylan Slow Train Coming 6 John Hiatt Slug Line 26 '/Pink Floyd The Wall 24 1 Police Regatta de Blanc 23 J.J. Cale 5 23 Fleetwood Mac Tusk 18 Joe Jackson I'm the man 18 X Buddy Odor Stop Buddy Odor Is A Gas 17 I'mthe Man) de uiteindelijke lijst van '79 binnen te drin- gei Het lijkt erop, dat Joe Jakson de plaats van Elvis Cctello - die het vorig jaar nel moeiteloos winnaar werd - iefinitief heeft ingenomen. D plaat „Armed Forces" die Evis Costello dit jaar uit- bacht, werd maar tweemaal er meld. h de top-tienlijstjes werden naar liefst 82 verschillende daten genoemd. De Neder pop is slecht vertegenwoord igd. Alleen Hans Van den Burgh met de Buddy Odor Stop scoorde met zijn nieuwe langspeelplaat de nodige punten. Superster Hermar Brood is de grote afwezigi Alleen de soundtrack vat zijn „film werd door één in zender góed genoeg bevon den om een bescheidei plaatsje in de toptien te krij gen. Zoals bekend heeft de muzicl redactie een moderne lang speelplaat in het vooruitzich gesteld voor één van de in zenders. Uit de grote stapt werd door een charmante as sisten te de kaart van Ma rise Peeters uit Den Haag getrok ken. Zij zal binnenkort d plaat „In Camera" van Pete Hammill ontvangen. „Het is erg belangrijk om be halve in de muziek ook op andere manieren creatief te blijven. De punk-golf heeft een groot aantal nieuwe groepen opgeleverd. Ik hoop, dat die ontwikkeling ook re sulteert in een grote variëteit aan groepen. Veel van de nieuwe formaties blijven te veel achter het publiek aan hollen en blijven hangen in de Herman Brood-sfeer. Ho pelijk gaan zij op een gege ven moment inzien dat zij te veel bezig zijn in één richting en gaan zij kijken wat er nog meer aan de hand is. Transis ter kan daarbij als een soort opener gaan fungeren aldus Robert-Jan Stips, die vervol gens - gedekt door de inval lende duisternis - met bassist Dick Schulte Nordholt de straat op gaat om de nodige lantarenpalen van Transis- ter-stickers te voorzien. De romantiek is terug in de pop muziek. HUGO VELDKAMP 7 Cowboys International The States The Sport De New Wave heeft nast een heleboel goede muzek ook een fiks aantal letke groepsnamen opgelevcd. Maar de laatste tijd gaat ah- ter de pakkende titels ir.n- der aantrekkelijke muzek schuil en dient het kaf van het koren te worden gesclei- den. Daarom een willeketri- ge greep uit het ruime a.n- bod van nieuwe acts uit \er- schillende windstreken, He alleen al vanwege de nam aandacht vragen. Wat te tin ken van Cowboys Internaio- nal met hun debuut-ebee The Original Sin. De gnep rond zanger/tekstdiclter Ken Lockie opereert vaiuit Londen en bracht eeder twee singles uit: „Afterm&h"' en „Nothing Doing". De ja ren tachtig-muziek van de Ccwboys lijkt in eerste in stantie overal en nergensop. Was de eerste sin'gle van de groep nog een regelrechte Sparks-imitatie, de elpee f'he Original Sin blijkt een krap pe mix van de beste Englse muziek van dit decennum met als belangrijkste inspra- tor David Bowie. Nog na drukkelijker dan Bowie-mi- tator Gary Numan nemei'de Cowboys zonder schaante complete thema's over van de grote meester. Cowioys imiteren Numan, Nunan imiteert Bowie. Waar noet dat heen? Aan de andere kant var de oceaan is het al niet anders, Zanger Steve Cummings van The Sports. want daar probeert de Ame- Sports in huis te halen. Za rikaanse rockgroep The Sta- Ser ^{eve Cummings zin tes, onder produktionele lei- namelijk even cynische te ding van Chris Bond (Jeff sten met precies dezelfde i - - tonatie als de succesvolle E Beek, Hall Gates), mee te in het kielzog van de gelsman en de struktuur Vj - de nummers is idem dn populaire groep The Cars. The States brengen luchtige emt met weg dat rockmuziek met een eenvou- Sports een kwahkahef hoe slap aftreksel blijft bij de ge raffineerde rock van hun grote voorbeelden. veel op....of is die Joe Jac son niet te vertrouwen (Cowboys International/VjJJ Wie niet kan wachten op de gin V2136 derde elpee van Joe Jackson (The doet er goed aan de plaat van 511.229) de Australische groep The (The Sports/Ariola) (Va Pel n h tiox ernt The Who The Who teeft besloten de Amerikainse tournee verder af te maren, ondanks de tragedie roor hun concert in Cincinnati, waarbij 11 mensen weiden gedood. Zanger Roger Dal- trey verklaarde: We hebben er serieus over gepraat de tournee af te breken, maar daarmee maak je het gebeur de niet ongedaan. Je bereikt alleen dat je duizenden te leurstelt. We hebben ook be sloten dat het benefiet-con cert in Londen, ten bate van de nabestaanden van de elf slachtoffers en de gewonden, in ieder geval doorgaat". Dal- trey legde in een interview vervolgens uit, dat de'rellen buiten het stadion waar The Who zou concerteren, niet op de verantwoordelijkheid van de groep kan worden afge schoven. „Daar kunnen wij geen enkele controle over hebben, en dus geen verant- woordelijkheid voor dragen. Als het gebeurd was tijdens het concert, zouden we direct zijn gestopt en waarschijnlijk nooit meer hebben opgetre den New Barbarians Binnen kort verschijnt er een plaat met de titel Trouble Maker' van ex-Faces gitarist Iar. McLagan. Een schijf die van wege de titel misschien n direct tot de verbeelding m spreken, ware het niet c Ringo Starr, Stanley Clai Keith Richard, Ron Wood Charlie Watts op de e, meespelen. Het gaat hier eigenlijk om een plaat van groep The New Barbarian maar vanwege de verschi lende contractuele verbint nissen van de musici mi hun platenmaatschappijen die naam achterwege geb ven. Van maart tot en m juni van het afgelopen ja- tourde Ian McLagan met gezelschap onder de naai New Barbarians door Eng de land.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 10