Dustin Hol1man: „Angsom te
falen stijgt met het succes
Andere koers bij blad „IKI
aanleiding tot conflicten
Britse hoogleraren
over Schillebeeckx
9?
Britse gouverneur voor
Zimbabwe-Rhodesië
komt in een hel terecht
j J
NIEUWE FILM ZONDER RISICO'S, MAAR WEL EEN TOPPER
Heftige kritiek op
voorzitter Amerikaans
Opperste Gerechtshof
Beraad van Kerken
vraagt aandacht van
synode voor
oecumene
FILM/KUNST
LEIDSE COURANT
DINSDAG 4 DECEMBER 1979 PAGINA
(Van
correspondent Dick Toet)
WASHINGTON Dustin Hoffman (42)
draagt een donker „krijtstreepje", wit over
hemd, beschaafd gestreepte das. Tijdens het
gesprek doet hij zijn schoenen met smalle Ita
liaanse leest uit, maar voor de rest lijkt elke
gelijkenis met een van de grote sterren van de
Amerikaanse film op een misverstand te be
rusten.
Dustin Hoffman is het middelpunt van het eerste
filmweekend, georganiseerd door het Amerikaans
Filminstituut, de grootste Amerikaanse club van
filmconsumenten. Hij praat ontspannen en serieus
met de ruim honderd „filmfanaten", die een fors
bedrag hebben moeten neertellen om in het con
grescentrum van het prachtige historische plaatsje
Williamsburg (Virginia) met het fenomeen-Hoff-
man te worden geconfronteerd.
Het is moeilijk Dustin Hoffman los te zien van de
imposante creaties die hem in een periode van
meer dan tien jaar aan de top hebben gebracht.
Sedert zijn eerste grote succes (The Graduate)
heeft hij via nu al klassiek geworden rolprenten
(als Midnight Cowboy, Lenny, Little Big Man, Le
Paippilon, All the Presidentsmen, Marathon Man,
Straw Dogs, John and Mary en Who is Harry Kel-
lérman) zoveel verschillende karakters aan het
witte doek toevertrouwd, dat het even moeite kost
hem los te zien van deze bonte verzameling ka
rakterrollen. Als Hoffman zichzelf blijkt te zijn,
lijkt dat aanvankelijk ook een rol. Het publiek
heeft kennelijk meer moeite zich aan te passen
dan de acteur, die plotseling „normaal, aardig en
eenvoudig" blijkt te zijn.
Een aardige man dus zonder al te nadrukkelijke
sterallures, maar ook weer niet zo aardig, dat hij
puur voor zijn lol een aantal fervente filmliefheb
bers kon amuseren. Vlak voor de Kerst gaat een
nieuwe Hoffman-film in premiere en Columbia
Pictures is al geruime tijd bezig gerichte publici
teit rond de nieuwe productie op te bouwen. Dus
tin Hoffman zelf heeft er ook alle belang bij, dat
de nieuwe film een succes wordt. Zijn laatste twee
films, „Straight Time" en „Agatha", hebben het
redelijk gedaan, maar leidden toch tot wijd ver
breide verhalen in Amerikaanse filmkringen, dat
Dustin Hoffman over zijn hoogtepunt heen was.
Hij geeft zelf ruiterlijk toe ongelukkig te zijn met
zijn laatste twee producties. „Het zijn geen slechte
films, maar ik ben zo stom geweest er niet de
ruimte in op te eisen, die ik nodig heb", aldus de
acteur. Moderne acteurs dienen volgens hem een
stuk medeverantwoordelijkheid te dragen. „Vroe
ger had je grote sterren, waar producers in feite
niet langs konden. Maar de producer had het in
feite voor het zeggen. Ik geloof veel meer in team
work. Ook nu zijn er nog wel grote sterren", aldus
Hoffman, „maar in feite is er vrijwel niet een
meer onvervangbaar. Dat legt een grote druk, op
je. Als je eenmaal succesvol bent, wordt de angst
om te falen steeds groter. Je hebt vaak heimwee
naar de tijd, dat je nog onbekend was en je je in
elke rol een ongeluk reisde, omdat je geen keus
had. Je was bereid alles te spelen".
In zijn nieuwste film „Kramer versus Kramer"
heeft Dustin Hoffman alle gelegenheid gekregen
om zijn eigen visie in te brengen. Producent Stan
ley Jaffer: „We hebben af en toe flink overhoop
gelegen maar het heeft gewerkt". Jaffer had aan
vankelijk niemand minder dan Francois Truffaut
als regisseur willen aantrekken. Het werd Robert
Benton, een man die maar een grote film als zelf
standige op zijn naam had staan (Bonny and Cly
de) maar die in grote teamproducties als „De Peet
vader I en II" had bewezen met anderen te kun
nen samenwerken.
Kramer versus Kramer is het verhaal van de suc
cesvolle reclameman Ted Kramer (Dustin Hoff
man) die op een avond thuiskomt en zijn vrouw
hoort aankondigen dat ze hem verlaat. Het komt
voor hem als een volslagen verrassing. Hij blijft
verslagen achter met zijn zevenajrige zoon. Na
vele problemen (Ted moet onder andere zijn baan
opgeven en een minder betaalde baan accepteren)
onstaat er een hechte relatie tussen vader en zoon.
Na anderhalf jaar keert de moeder plotseling te
rug en er ontstaat een juridische strijd om de
voogdij over het kind. Een stevige smartlap dus op
het eerste gezicht. Maar Hoffman, Jaffer en Beton
zijn er grotendeels in geslaagd de glibberige paden
van het melodrama te vermijden. De film zit vol
charmante en ontroerende momenten. Een kritiek
moment is bijvoorbeeld de plompverloren terug
keer van de moeder. De film had daar gemakke
lijk uit de hand kunnen lopen, maar een zeer sub
tiele benadering zal veel kijkers wellicht tot hun
eigen verbazing tot de bevinding brengen, dat te
gen het eind van de film bijna niets anders over
blijft dan een eerlijke verdeling van de sympathie
over beide partijen. De enthousiaste uitroepen van
sommige bezoekers van de voorvertoningen in de
geest van „het Amerikaanse antwoord op Igmar
Bergmans Scenes uit een huwelijk" zijn wat over
dreven, maar „Kramer versus Kramer" is onte
genzeggelijk een uitstekende film, niet in het
minst doordat zo ongeveer het beste acteertalent is
bijeengebracht, dat de Verenigde Staten op dit
moment te bieden hebben.
Dustin Hoffman acteert als vanouds, zij het dit
maal niet in een extravagante typering, maar
meer als zichzelf. Tijdens de opnamen liep zijn hu
welijk met actrice Anne Byrne op de klippen.
Hun negenjarig dochtertje Jenna verblijft bij haar
moeder. Hoffman ziet haar regelmatig. „Het is
niet zo dat ik me nu direct in dezelfde situatie be
vindt als Ted Kramer, maar ik heb in die rol wel
grotendeels mijn eigen gevoelens ingebbracht",
zegt Dustin Hoffman.
De rol van Joanna Kramer wordt gespeeld door
Meryl Streep (30), al vele jaren een in brede kring
gewaardeerde toneelspeelster die door haar rol in
de tv-productie „The Holocaust" en door films als
„The Deerhunter" en Woody Allan's „Manhattan"
in recordtempo doorstootte naar de filmtop. Ook
zij ging tijdens de opnamen van de film, die ruim
qtwee jaar hebben geduurd, door een uiterst moei
lijke periode in haar leven. Haar innige relatie
met acteur John Cazale (zoon Fredo in de Peetva
der) eindigde dramatisch. John stierf aan kanker.
In september 1978 trouwde ze onverwacht met
beeldhouwer Don Gummer. Op 13 november j.l.
kreeg ze een zoon, Henry.
Ook Dustin Hoffman was een gerenommeerd to
neelspeler, voordat hij zijn filmcarrière begon.
Jane Alexander, die een belangrijke bijrol speelt,
komt eveneens uit de toneelwereld. Dat toneel
verleden gold uiteraard niet voor Justin Henry,
het zevenjarige New Yorkse jongetje, dat de rol
van Billy Kramer speelt. Justin is hartveroverend.
Dustin Hoffman, die zelf het grootste deel van de
maandenlange audities van in totaal zo'n zeshon
derd jongetjes bijwoonde, kan er lyrisch over wor
den. „Justin was geweldig, ik ben van die jongen
gaan houden als was het mijn eigen zoon. Ik ge
loof, dat het allerbelangrijkste is geweest, dat we
hem geen pasklare teksten in de mond hebben ge
legd. Als Justin in'een scene moest optreden, ginl
gen we samen over het te spelen deel praten,
Daarna lieten we het gewoon zijn gang gaan
Soms, als we een heel verdrietige scene moesten
spelen, trok hij zich even terug. Dan ging hij el
aan zitten denken, dat zijn hond Clipper iets erg]
overkwam. Moet je je voorstellen, dan zaten e]
zo'n veertig volwassen mensen te waachten to
Justin zich in de gewenste gemoedstroestand
meldde. Het ergste dat hem kan overkomen is da]
hij doorgaat met acteren. Het zou afschuwelijk zijrj
als er aan dat ventje iets wordt verpest. Maar he
zal wel goed gaan, Justin en zijn ouders zijn er al
lemaal heel nuchter onder", aldus Dustin Hoffj
Het enige min of meer teleurstellende aan dd
nieuwe Dustin Hoffman-film is eigenlijk het feit]
dat de film een bevestiging lijkt van Hoffman's
opmerkingen over de met het succes toenemende
angst om te falen. „Kramer versus Kramer" is een
zekere hit. Films over de problemen van „alleen]
staanden" doen het sinds „Alice doesn't live herd
anymore" van enkele jaren geleden erg goed in de
Verenigde Staten, waar een op de tien huwelijkei
in een echtscheiding eindigt. Succesvolle films all
„An unmarried woman", „Manhattan" en hel
meest recent „Starting over" hebben de weg al ge
baand, om nog maar niet te spreken van de goll
„echtscheidingsperikelen", die de Amerikaanse te
vee bijna dagelijks oplevert. Met een verhaal, da
een boekvorm al een bestseller bleek te zijn en
een zo sterke rolbezetting kon „Kramer versus
Kramer" van het begin af aan eingelijk al nie
mislukken. Maar dat roept wel enige nostalgie op
naar de tijden van „The Graduate" en Midnighl
Cowboy" toen bijna elke nieuwe Dustin Hoffman-
-film een nieuwe filmbeweging inluidde.
WASHINGTON De president van
het Amerikaanse Opperste Gerechts
hof, Warren Burger, heeft het, sinds
een aantal jaren, bij zijn mederech-
ters helemaal verbruid. Een van hen,
rechter Potter Stewart, vindt Burger
„irritant ten opzichte van zijn colle
ga's, volhardend in zijn onwetendheid
en intellectueel onoprecht". Een ande
re rechter, William Brennan, heeft
Burger een „domkop" en een „usurpa
tor" genoemd. Dit blijkt uit een boek
over het Opperste Gerechtshof, „The
Brethern" (de broeders), dat onlangs
in Washington is verschenen.
Het boek is geschreven door twee jour
nalisten van het dagblad The Washing
ton Post. Gedurende twee jaar hebben zij
ruim 170 mensen maar niet rechter
Warren Burger geïnterviewd. In het
boek wordt verder volop geciteerd uit
vertrouwelijke geschriften van de rech
ters en uit het privé-dagboek van rech
ter Brennan, dat de periode tussen de be
noeming van Burger in 1969 en eind
1976 bestrijkt.
Uit het boek blijkt, dat de onenigheid in
1974 duidelijk op de voorgrond trad. En
kele rechters waren toen bang dat Bur
ger, die zoals gezegd door Nixon was be
noemd, het vonnis van het Opperste Ge
rechtshof in de Watergate-affaire in het
voordeel van Nixon zou laten uitvallen.
Burger had hem namelijk in bescher
ming genomen tegen, zoals hij het noem
de, een „heksenjacht". Uit het boek
blijkt, dat Brennan Burgers eerste ont
werpen van de uitspraak „afschuwelijk"
vond. Volgens „The Brethern" zag rech
ter Burger uiteindelijk in, dat hij in het
Opperste Gerechtshof in de minderheid
was. In het vonnis nam hij zodoende
veel passages op, die door de andere
rechters waren opgesteld.
In het boek wordt verder kritiek geoe
fend op het leiderschap van rechter
.Warren Burger binnen het Opperste Ge
rechtshof. Zijn voorganger, Earl Warren,
had petities van burgers gebruikt om be
langrijke zaken aan het hof voor te kun
nen leggen. Rechter Burger was echter
van mening, dat het hof „een rechtbank
is. Niet het kantoor van de verdediger".
„In strafzaken zijn de mensen al schul
dig bevonden en zoeken zij naar techni
sche foefjes en mazen in het net om aan
hun gerechte straf te ontkomen", ver
klaarde rechter Burger, zo blijkt uit het
boek, waarin ook staat dat hij gepro
beerd heeft de reglementen van het hof
te laten herschrijven. Burger wilde hier
mee bereiken, dat hij zou mogen mees
temmen over onder meer de zaak van de
El Paso Natural Gas Company, waarin
het Opperste Gerechtshof vóór zijn
benoeming een beslssing had geno
men, waarmee hij het niet eens was.
(Van onze correspondent
James MacManus)
SALISBURY Op verzoek
van premier Abel Muzorewa
is het leger van Zimbabwe-
Rhodesië een campagne ge
start om 15.000 extra zwarte
soldaten te werven en op te
leiden. Het spoedprogram-
ma dat eind januari uitge
voerd moet zijn, brengt het
totale aantal manschappen
op 25.000. De overgrote meer
derheid is politiek trouw
aan Muzorewa. Hoewel de
troepen onder de controle
van het leger staan, hebben
ze eigen bases en vormen ze
een effectief politiek leger
rond de aartsbisschop.
Aartsbisschop Muzorewa gaf
plotseling opdracht tot de uit
breiding van de troepen,'toen
hij zich begon te realiseren dat
de besprekingen op Lancaster
House waarschijnlijk zouden
uitdraaien op een deelname
van het Patriottisch Front aan
de verkiezingen. Volgens be
trouwbare bronnen zag de
aartsbisschop toen de nood
zaak in om militair en politiek
tegenwicht te bieden aan het
leger van het Patriottisch
Front dat op dit moment al
15.000 guerrillastrijders in het
land heeft gelegerd.
Dit getal stijgt met de week
omdat vele opstandelingen in
afwachting van een wapenstil
stand en de daarop volgende
verkiezingen het land binnen
sluipen vanuit Zambia en Mo
zambique.
Naar verluidt was Muzorewa's
oproep zo dringend dat vele
legerofficieren en troepen in
het strijdgebied in het midden
des lands hun plichten nu ver
zaken om de nieuwe troepen
op te leiden. De werving
wordt door commandanten
van de huidige hulptroepen
verricht onder de duizenden
jonge, werkloze Afrikanen, zo
wel in de steden als op het
platteland.
Tijdens de besprekingen op
Lancaster House in Londen
brachten de leiders van het
Patriottisch Front, Joshua
Nkomo en Robert Mugabe, het
punt van de hulptroepen her
haaldelijk ter sprake. Ze eisten
onmiddellijke ontbinding van
de troepen. De Britse regering
heeft tot nu toe geweigerd zich
te bemoeien met de bestaande
militaire Structuur van Zim
babwe-Rhodesië, maar het valt
nog te bezien of een Brits gou
verneur de snelle uitbreiding
van de hulptroepen zal toe
staan.
Het ziet er naar uit dat het Pa
triottisch Front ook niet van
plan is om tijdens de wapen
stilstand de infiltratie van
guerrillastrijders een halt toe
te roepen. Daarom zou de Brit
se gouverneur wel eens een
oogje dicht kunnen knijperï
met betrekking tot de pogin
gen die de aartsbisschop on
derneemt om de 4.5 miljoen
stemgerechtigden op het plat
teland voor zich te winnen. De
hulptroepen zullen worden ge
legerd in bases die over het
hele land verspreid zijn om te
genwicht te bieden aan de
guerrillastrijders die nu dorp
jes in het hele land binnenslui
pen en hun wapens verborgen
opstellen.
Geweld
De hele ontwikkeling heeft de
algemene indruk in Salisbury
versterkt dat de voorgestelde
verkiezingen zullen worden
gekenmerkt door politiek en
fysiek geweld en grootscheep
se intimidatie.
Intussen blijft het militaire op
perbevel in Salisbury dezelfde
strategie volgen. Voortdurend
worden er aanvallen uitge
voerd op guerrillabases en -
steunpunten in Mozambique
en Zambia. Zodra een Brits
gouverneur zijn intrek heeft
genomen in Salisbury, krijgt
het leger de strikte opdracht
om alle buitenlandse operaties
stop te zetten. Dit is de reden
dat de voornaamste gevech
tseenheden van het leger, de
Rhodesische Lichte Infanterie,
Rhodesisch Afrikaanse Jagers,
de Speciale Luchtmacht en de
Selous Scouts, vanaf begin sep
tember voortdurend aanvallen
over de grens hebben uitge
voerd.
De acties zijn verrassend ver
lopen en zijn leger en lucht
macht op belangrijke verliezen
komen te staan. Tijdens een
drie dagen durende aanval op
de provincie Gaza in Mozam
bique, die op 5 september be
gon, verloren 17 mensen het
leven en raakte één van de 12
door Amerika ontworpen
Huey-helikopters zwaar be
schadigd. Wat niet werd ge
meld is dat een Zuidafrikaanse
Puma-helikopter met een
driekoppige Zuidafrikaanse
bemanning door afweerge
schut werd neergehaald.
Enige dagen na de aanval die
was bedoeld om de communi
catielijnen en de voedselpro-
duktie in de rijke Limpopoval-
lei lam te leggen, berichtte
Zuid-Afrika terloops dat een
helikopterbemanning was om
gekomen in het grensgebied
van Mozambique. De terug
trekkende aanvallers hadden
de Puma-helikopter van
gels-Frans ontwerp die 18
kan herbergen, zo grondig
vernietigd dat de regering
Mozambique zich helemaal
niet had gerealiseerd dat ze
een helikopter van de Zuid'
Afrikaanse luchtmacht hac
neergehaald.
Verliezen
Kort daarna keerde het leger
vèn Zimbabwe-Rhodesië terug
naar Mozambique om ei
langrijke basis van ZANLA
(Mugabe's militaire vleugel
van het Patriotisch Front)
te vallen. De basis was gelegen
bij de stad Chimoio in de pro
vincie Manica in midden-Mo-
zambique en ontleende daar
ook haar naam aan. De aanval
leverde twee meerkoppige]
Russische draagraketten op,
zogenaamde Stalin Orgels,
tenminste 4 Russische T-5
tanks, tesamen met een aant
andere modellen. Het buitm
ken van dit betrekkelijk
derne wapentuig gaf een
chologische kick, maar die
werd snel teniet gedaan door
de felle verdediging v
basis.
Troepen van de Rhodesische
Lichte Infanterie en de Selous B;
Scouts waren niet voldoende r(
uitgerust om een aantal loop- e
graven en bomvrije bunkers
boven op een heuveltop te be-
stormen. De heuvel werd ver-
dedigd door de ZANLA
daten van het beroepsleger
van Mozambique. De militaire |j
inlichtingendienst had onjuiste ,a
informatie doorgegeven over
de locatie van het afweerge
schut.
Korte metten
Het Franse maandblad „Informations Ca-
tholiques Internationales" in Parijs heeft
zijn dertien jaar oude contract met de
Nederlandstalige „Internationale Katholie
ke Informatie" opgezegd. De hoofdredactie
van ICI wilde nog geen mededeling doen
over de problemen tussen beide bladen,
maar zei wel, dat „Internationale Katholie
ke Informatie" binnen korte tijd zijn naam
niet meer mag voeren.
Uit betrouwbare bron verneemt het ANP ver
der, dat de reden voor opzegging van het con
tract gezocht moet worden in het feit, dat IKI
onder de vlag van ICI de laatste twee jaar een
koers is gaan varen, waarvoor het Franse blad
geen verantwoordelijkheid wil dragen. Hoofd
redacteur K.L. Wijnsberghe van IKI te Brugge
verklaarde, dat er een nieuwe overeenkomst
was aangegaan. Verdere toelichting wilde hij
nog niet geven.
Bijna tegelijkertijd heeft het Centrum Lectuur
voorziening Missionarissen in Nederland zijn
collectief abonnement op Internationale Ka
tholieke Informatie ten behoeve van 2100 Ne
derlandse missionarissen in het buitenland .op
gezegd. Het centrum heeft dit besluit genomen
in overleg met het Centraal Missionair Beraad
Religieuzen en met de redactiecommissie van
„ID," de informatiedienst v
In een aangetekende brief heeft het Centrum
voor Lectuurvoorziening IKI-hoofdredacteur
Wijnsberghe verweten, dat hij op polariseren
de wijze informatie over Nederland verstrekt
en dat in deze informatie geen recht wordt ge
daan aan de pluriformiteit zoals die in Neder
land bestaat. Volgens het Centrum Lectuur
voorziening laat IKI alleen mensen aan bod,
die „de status quo bevestigen".
Bijzonder kwalijk neemt het CLM een bijdrage
over de Nederlandse Jezuieten, zoals die in het
oktobernummer van IKI werd gepubliceerd.
Voor het provincialaat der Jezuieten was dit
artikel aanleiding tot een scherp protest bij IKI
en tot het verwijt van onjuiste en tendentieuze
berichtgeving.
Het gat in de informatie, die door het opzeggen
van het abonnement op IKI voor de Neder
landse missionarissen is gevallen, wil het cen
trum lectuurvoorziening voorlopig opvangen
door uitbreiding van de informatiedienst „I
D" van acht naar twaalf pagina's. De uitbrei
ding zal vooral worden gebruikt om de Neder
landse missionarissen in het buitenland op de
hoogte te stellen van de officiële publicaties uit
de Nederlandse kerkprovincie.
In een ingezonden brief aan „The Times"
hebben 83 Engelse hoogleraren in de theolo
gie geprotesteerd tegen de behandeling van
prof. dr. Edward Schillebeeckx door het Va-
ticaan. De brief, die opgesteld is door prof.
dr. Nicholas Hash, de eerste katholieke
hoogleraar aan de theologische faculteit
van Cambridge, is ondertekend door hoog
leraren uit de Anglikaanse kerk, uit de
presbyteriaanse en vrije kerken en door ka
tholieke hoogleraren in de theologie.
In een artikel, dat „The Times" aan Schille
beeckx wijdt, wordt dit gezamenlijk optreden
van theologen een oecumenische daad zonder
precedent genoemd. De hoogleraren erkennen,
dat theologen rekening hebben te houden met
de traditie, waaruit zij voortkomen en dat er
altijd spanningen zullen zijn tussen de vakthe
oloog en de -pastor, maar beiden moeten hun
eigen werk doen. De Britse theologen menen
echter dat de maatregelen van de congregatie
voor de geloofsleer in Rome tegen Schille
beeckx „niet in overeenstemming zijn met de
rechten van de mens en een ernstige bedrei
ging vormen voor de vrijheid van interpretatie
en onderzoek, welke een onmisbaar onderdeel
vormt van het menselijke zoeken naar beteke
nis en waarheid", den Romeinse maatregelen
brengen het gezag, dat die maatregelen neemt,
in discrediet en brengen het breekbare klimaat
van wederzijds vertrouwen in gevaar, dat de
laatste jaren tussen de kerken is gegroeid, al
dus de 83 theologen.
Zij verklaren tenslotte: „Prof. Schillebeeckx'
reputatie als man wiens geleerdheid en intel
lectuele integriteit internationaal worden ge
respecteerd, zal op de lange duur geen schade
ondervinden van de procedures, waaraan hij
onderworpen wordt. Wij geloven echter, dat de
schade, die toegebracht wordt aan de waarheid
en de geloofwaardigheid van de christelijke
gemeenschap niet te meten zal zijn".
Het Provinciaal Beraad
van Kerken in Zuid-Hol
land heeft in een brief aan
bisschop Simonis van Rot
terdam de hoop uitgespro-
ken dat de bisschop zich bij
de komende synode van de
Nederlands bisschoppen in
Rome, op 14 januari zich
zal willen inzetten voor
datgene wat tot nu toe be
reikt is op het gebied van
de oecumene in de provin
cie Zuid-Holland.
Het Provinciaal Beraad van
Kerken in Zuid-Holland,
waaraan deelnemen de e\an-
gelisch-lutherse kerk, de ge
reformeerde kerken, de her
vormde kerk, de oud-katho
lieke kerk, de remonstrantse,
broederschap en het bisdom
'Rotterdam, wijst erop, dat tij
dens het pontificaat van paus
Johannes XXIII een groeien
de toenadering en meer be
grip voor elkaar is ontstaan
tussen de kerken onderling.
Juist in deze tijd, „waarin wij
- ook als kerken - gesteld
worden voor grote ethische
beslissingen", acht het pro
vinciaal beraad overleg tus
sen de kerken van groot be
lang.
Het is nodig „dat wij niet al
te zeer in beslag genomen
worden door en vastzitten
aan de structuren van onze
eigen tradities. De problema
tiek van de secularisering,
van het aanspreken en het
aanspreekbaar zijn van de
jóngere generaties in een
grootstedelijk en randstede
lijk gebied vragen veel inzet
en inventiviteit van ons al
len", aldus de brief.
Het provinciaal beraad is van
mening „dat wij het evange
lie slechts dan geloofwaardig
kunnen doorgeven, wanneer
wij gezamenlijk trachten het
te vertalen naar de wereld en
onze tijd".
De onlangs vastgestelde be
groting van de gerefor
meerde kerken wijst uit,
dat komend jaar in het lan
delijk en internationaal
werk van die kerken een
bedrag van 64 miljoen gul
den zal omgaan. De beste
ding is globaal: 5,7 miljoen
voor de opleidingen aan de
theologische hogeschool in
Kampen, 18 miljoen voor
missionair werk in binnen-
en buitenland, 19 miljoen
voor het diaconaal werk,
inclusief werelddiaconaat,
13,8 miljoen voor pensioen
voorzieningen van predi
kanten en 7,5 miljoen voor
het landelijk kerkewerk.
De uitgaven vertonen in to
taal een stijging van ge
middeld zes procent verge
leken met 1979.
In vierkleurendruk en een
oplage van 160.000 exempla
ren is verschenen het kerst
nummer van „De Strijd
kreet", het blad van het Le
ger des Heils. Het is op de be
kende verzorgde wijze uitge
geven en bevat, behalve de
gebruikelijke populaire arti
kelen rond Kerstmis, ook een
groot artikel naar aanleiding
van het honderdvijftigste ge
boortejaar van Catherine en
William Booth, de stichters
van het Leger des Heils. Het
blad is voor de prijs van 1,25
gulden verkrijgbaar bij alle
afdelingen van het Leger des
Heils in Nederland.
„Mens worden met Kerst
mis" is het thema van het
decembernummer van „De
Heraut", maandblad voor
geloofsbezinning (Postbus
418 te Nijmegen). Twee ci
taten: „In die mengeling
van vage religiositeit, ge
makkelijke vertedering,
folklore en consumptie die
nu onze kerstvieringen te
kent, is misschien toch iets
authentieks te achterhalen.
Wellicht spreken we daar
in iets uit van oeroude dro
men die in ons leven, ver
geten of verdrongen werke
lijkheid die „in die dagen"
even aan de oppervlakte
komt". En over de preek:
„Maak duidelijk, dat het
godsdienstige verhaal geen
historische anecdote is,
maar dat het alles te ma
ken heeft met het leven
waarmee wij allen worste
len. Wij willen er niet van
getuigen dat Gods licht in
de duisternis geschénen
hééft; wij willen zeggen
dat het nog altijd schijnt.
Dat moet overkomen bij ie
dereen en niet slechts bij
een „intellectuele midden
groep".
De kerk als organisatie ver
dwijnt steeds meer uit het o-
penbare leven en is langza
merhand meer naar binnen
gericht dan op de samenle
ving. Dit proces is in alle ge
ledingen van het bisdom
Haarlem te herkennen en
geldt zowel voor professione
le als voor vrijwillige mede
werkers. De werkgroepen en
organisaties die zich wel
richten op samenlevings
vraagstukken hebben veelal
een marginale positie in de
kerk. Dit zijn de voornaam
ste resultaten van het rapport
„Kerk en samenleving
Kerk in de samenleving", dat
werd opgesteld door drs. Ph.
A. M. Stolwijk in opdracht
van het Diocesaan Pastoraal
Centrum van het bisdom
Haarlem.
