Voorscliotense jongeren kraken Schoolstraat 71 Leiden-Noord wil spreiding buitenlandse werknemers PROTEST TEGEN ONBEWOONBAARVERKLARING Yan Dameenheden in Voorschoten uitvoerder woningbouw ,GEEN KRITIEK OP MENSEN MAAR OP BELEID Vertrekkende politiecommissaris Gerrit Cornelisse Hidder Oranje - Nassau Renovatie Arsenaal met kanonschot van start 'Helft werkeloze bouwvakkers in Leiden onvoldoende geschoold' STAD/REGIOLEIDSE COURANT ZATERDAG 1 DECEMBER 1979 PAGINA 3. De krakers in het pand, nadat de voordeur behoedzaam uit zijn scharnieren is gehaald. VOORSCHOTEN Een groep van 30 Voorschotense jongeren bezette gisteravond het pand aan de School straat 71. De Voorschotense gemeen teraad behandelde dezelfde avond een voorstel van het college van bur gemeester en wethouders om het huis onbewoonbaar te verklaren. Met de actie willen de jongeren pro testeren tegen het voorstel van het college. Om half acht drongen de jongeren on der gejuich het pand binnen, hingen af fiches op en deelden stencils uit aan de voorbijgangers om duidelijk te maken wat het doel van hun actie was. Tegelij kertijd met de bezetting maakte een van de jongeren van het spreekrecht in de gemeenteraad gebruik om de ge meenteraadsleden duidelijk te maken dat de jongeren het niet eens zijn met het beleid van de gemeente. De jonge ren vinden dat het in deze tijd van wo ningnood onverantwoord is speciaal dit huis onbewoonbaar te verklaren en af te breken. Tevens zijn zij het niet eens met de plannen om op de plaats van de woning, en de twee aangrenzende wo ningen, een klein kantoorpand neer te zetten. De bezetters betwijfelen of de woningen die boven het kantoor ge bouwd worden ook voor jongeren be taalbaar zullen zijn. Bovendien vinden zij dat een nieuw kantoorpand op die plaats het dorpsaangezicht schaadt. De actie had een zeer ordelijk verloop. De Voorschotense gemeenteraad liet zich door de actie van de jongeren evenwel niet vermurwen. Hij stemde in het met het voorstel de woning on bewoonbaar te verklaren. Wethouder Eveleens stelde dat het pand dermate slecht is dat het niet meer kan worden opgeknapt. „Dat is door diverse des kundige instanties vastgesteld", aldus de wethouder die het betreurde dat de jongeren zo slecht bleken te zijn geïn formeerd. Het pand staat al een half jaar leeg. Volgens het huidige bestem mingsplan mag er in drie lagen worden gebouwd op het terrein dat vrijkomt als het pand wordt gesloopt. De begane grond krijgt een winkelbestemming en de twee lagen een woonbestemming. VOORSCHOTEN De Voorschotense gemeente raad besloot gisteravond tot het beschikbaar stellen van een krediet voor de bouw van 22 zogenaamde Van Da meenheden speciaal voor in complete gezinnen en alleen staanden. De woningen zul len door de woningadvies commissie worden toegewe zen. De raad wilde niet in gaan op de suggestie om de verdeling van de woningen over te laten aan de stich ting Jongerenhuisvesting. De gemeente Voorschoten gaat door middel van geluidsmetin gen de overlast van het luiden van kerkklokken in de ge meente meten. De laatste tijd zijn er nogal wat klachten bin nengekomen over hinder van kiokgeïui. De heer De Keu- ning (VVD) betoogde dat kor ter luiden al veel klachten weg zou kunnen nemen. Een anonieme brief aan de ge meenteraad over de onhoud bare toestand voor honden en katten op een boerderij aan de Leidseweg werd niet behan deld. Dit omdat de brief niet ondertekend was. LEIDEN De bewoners van Leiden- Noord vinden het een overteerbare zaak, dat de gemeente geen overleg met de wijk heeft gepleegd over de „toe komstige" huisvesting van 26 Marok kanen in vijf te vernieuwen panden aan de Molenstraat, Prins Hendrik-, straat en Prins Frederikstraat, zoals' eind vorige week bekend werd. De pan den zouden eind volgend jaar in het zo genaamde D-gebied gereed moeten ko men voor de herhuisvesting van een groep Marokkanen, die enige maanden geleden vanwege de ontruiming van een aantal brandgevaarlijke pensions op straat kwam te staan. De bewoners vinden zeker, dat deze mensen aan on derdak moeten worden geholpen, maar beslist niet in hun buurt, waar toch al een grote concentratie van buitenland se werknemers is. „Waarom moet dit nu persé in onze wijk gebeuren en niet ergens anders in Leiden? In plaats dat wij* nu eindelijk eens met de opbouw van onze wijk kunnen beginnen, moe ten we weer voor de zoveelste keer ac tie gaan voeren tegen het beleid van de gemeente. Dat is enorm frustrerend." „Om alle misverstand te voorkomen", zo stelde een delegatie bewoners van Leiden- Noord gistermiddag, „wij hebben absoluut niets tegen welke groep buitenlanders dan ook. Ook al had de gemeente besloten in de panden van het D-gebied werkende jongeren te plaatsen, dan zouden wij daar eveneens bezwaar tegen hebben gehad- Overconcentratie van bepaalde groepen bewoners in zo'n klein buurtje is nooit goed en pensionvorming zeker niet. Onze reactie richt zich niet tegen de Moskee- Marokkanen (uit de bezette Morspoortka- zerne - red.), maar tegen het college van b en w. Beschuldigingen als zouden wij aan discriminatie doen wijzen wij van de hand als grote onzin. Wij zijn kwaad omdat wij via de pers moesten vernemen dat het col lege, zonder vooroverleg met het wijk- en buurtcomité, een principe-besluit over de huisvesting had genomen. De gemeente keert hiermee de situatie gewoon om: men wil pas praten als de beslissing al gevallen De bewoners van Plan Noord hebben het gevoel dat de gemeente een loopje met hen wil nemen. „Je zult altijd zien dat een eenvoudige volksbuurt als de onze (het zelfde geldt voor Trarlsvaal) het eerst de pineut is. Over huisvesting van buiten landse werknemers in de Professoren- buurt hoor je nooit iets. We zijn voor spreiding van buitenlandse werknemers in de stad en tegen ghetto-vorming." Spreidingsplan Spreekbuis van Leiden-Noord, de heer J. Vervoorn, benadrukte gistermiddag in het Dienstencentrum aan de Van Hogendorp- straat, dat er snel met de gemeente over leg moet worden gepleegd. De heer Vervoorn vindt het noodzakelijk, dat de gemeente met een spreidingsplan op tafel komt. Dat is in het belang van alle be trokkenen. Inmiddels heeft Vervoorn een concept-brief namens het wijk- en buurt comité aan de burgemeester en wethou ders van Leiden verstuurd. Hierin vraagt hij nadrukkelijk om zekerheid dat zo'n spreidingsplan er komt. Voorts staat er in de brief, dat de buurt iedere medewerking aan de gemeente weigert als er niet op korte termijn een andere oplossing voor het huisvestingsprobleem wordt gevon den." Joop Vervoorn: „Zo zoetjes aan zijn er in het Noorderkwartier, Plan Noord en Groenoord erg veel buitenlandse gezinnen komen wonen. Het is begrijpelijk, dat de oorspronkelijke bewoners nu het idee krijgen, dat hun eigen huisvestingsproble men niet serieus worden genomen. Er zijn hier ontzettend veel mensen die om een woning zitten te gillen. Die moeten toch ook worden geholpen. Men heeft mij deze week gewaarschuwd, dat ik mij op glad ijs begeef, omdat er Marokkanen bij betrok ken zijn. De term racisme is al gevallen. Dat heeft er helemaal niets mee te maken. Ik denk niet raciaal. Onze kritiek richt zich niet tegen die mensen, maar tegen het beleid van de gemeente Leiden. Als we nu niets zeggen en de gemeente haar gang laten gaan, dan denkt men: hé, die lui uit Leiden-Noord, die zijn makkelijk, daar zetten we volgend jaar weer pensions neer. Maar dat kan toch niet de bedoeling zijn." .Penta mooi en humoresk "Pcnta danst" was de titel van de voorstelling die de groep Penta gisteravond in het LAK toonde, maar „Penta beweegt" zou even toepasselijk geweest zijn. Penta onderzoekt in haar nieuwste programma alle mo gelijke soorten van bewegin gen. De term „dansen" neemt ze zeer ruim; de groep wil er mee aanduiden dat elke bewe ging. hoe alledaags ook. een eigen schoonheid bezit. Daar entegen neemt ze de geijkte dansvormen als de ballroom- dans en de klassieke dans op de spitzen, op luchtige wijze op de hak. In een sober, zilverkleurig de cor reeg Penta een aantal han delingen aaneen. Na een inge nieus lichtspel vertoonden zich beurtelings de vijf dansers, al leen of in paren. Boeiende contrasten werden daarbij zichtbaar, zoals die tussen het schooierachtige meisje op gy mpjes en het gepolijste dan spaar met de verplichte „smi le", zeg maar grimas. Tegen over dat danspaar stonden weer de twee mannen in re genjas, die een eigen variatie van de tafngo dansten. De voorstelling was gekruid met een flinke dosis humor, echter nooit grof, en gelijkelijk ver deeld. Hoogtepunten waren de toeren van de regenjasmannen die eikaars bewegingen ko pieerden en aanvulden. Zo doende werden ze eikaars te genstelling en complement, het positief en negatief van de beweging. En ook was zeer ko misch de balletdanseres wier benen op hol sloegen en ten slotte een éigen leven gingen leiden, los van haar lichaam. Sommige gedeelten in de voorstelling hadden wat mij betreft wat korter gekund, zoals het spelen met het decor, de helm en de stoel. In zijn ge heel was „Penta danst" echter een mooie en vooral leuke voorstelling. Jacqueline Mahieu MET EEN GLIMLACH DOOR DE TRANEN HEEN LEIDEN Inderdaad, zoals Gerrit Cornelisse het in een interview (toen hij in juni tot com missaris bij de Leidse gemeentepolitie werd be noemd) uitdrukte: „Een glorievolle situatie: twee commissarissen voor het Leidse korps, maar voor mij zit het „venijn" in de staart, zo tegen het func tioneel leeftijdsontslag (flo) aan". Gisteren was het zover: 60 jaar en dan moet je eruit. Bij mari neofficieren is het zelfs 50 jaar, in de bloei van je leven. Ook commissaris Cornelisse bloeit onver minderd door, maar hij moest afscheid nemen. In een overvolle Burger zaal van het Leidse stad huis. Temidden van hon derden die hem kennen en gekend hebben. En dat terwijl hij ooit Ne derlands heeft willen studeren. De loopplank naar de wal van de amb tenaar in ruste liep Gerrit Cornelisse, kort tevoren nog hoofdinspec teur of Hip, over als commissaris. Net zoals eens zijn vader. „En daar ben ik erg trots op", zei hij een half jaar geleden tegen mij. Trots is, nu oud-i ris, Cornelisse nog steeds. Alle reden daarvoor, want hij was een man die het volste respect afdwong. Dat bleek wel in die Bur gerzaal: tallozen uit politi onele kringen waren aan wezig, veel oudgedienden ook, collegae van bevrien de korpsen, twee oud-bur gemeesters, Van Kinschot en Van der Willige, twee oud-korpschefs, Dreeuws en Barends, raadsleden, mensen van de 3 October Vereeniging. Nou ja, ze waren er allemaal. Burge meester Vis (alle sprekers spraken de verdiende lof van Gerrit Adriaan Nico- laas Cornelisse) had het over „de verkeersspecialist die veel deskundigheid ontwikkelde in die sector; een carrière van de boven ste plank". Vanwege de aan de Leidse gemeen schap bewezen dienst werd Gerrit Cornelisse ko ninklijk gewaardeerd: hij Omdat de scheidende com- heidsdienst was kreeg hij verder de gouden gedenk- speld der gemeente. Ook had de heer Vis nog een stropdas met het Leidse wapen erop voor hem. De heer Cornelisse ging in geen geval met een leeg uniformjasje naar huis. Zijn directe chef, commis saris Van Voorden, vond het jammer dat „iemand met zo'n grote Leidse er varing gaat vertrekken; er valt een plaats open. Je was een ouderwetse poli tieofficier in hart en nie ren en dat in de beste be tekenis van het woord. Trots op het uniform, loyaal vooral ook. Dat heb je vanaf je eerste politieja ren bewezen". Bloemen voor mevrouw Cornelisse en voor haar man een en velop, uiteraard met in houd, en een dito namens het korpsfonds, plus het boek Hofjes van Leiden. Ook de Leidse Politie Sport Vereniging, waar- heeft ontwikkeld, roemde de vertrekkende commis-* saris en maakte hem (met bijbehorende speld) ere - lid van de LPSV. Chef kabinet van de bur gemeester mr. Chris de Jong had een persoonlijk woord (met ontzag voor commissaris Gerrit's vaak imponerend en geen te genspraak duldend optre den in bilaterale gesprek ken) en een fles in cadeau verpakking. Dergelijke flessen vulden nadien tij dens de receptie zowat de hele geschenkentafel, zo dat je over enige tijd wel weer een publikatie mag Burgemeester Vis speldt scheidende commissaris Corne lisse de koninklijke onderscheiding op. verwachten de pers het toenemend ge bruik van... St. Nicolaas luisterde de receptie ook nog op met een doos vol aardigheden. Vandaag is Gerrit zelf weer goedhei ligman, door de brand weer met de ladderwagen opgehaald, want Sint is hij al jaren. Cornelisse zelf, in zijn dankwoord tot allen: „zoals een bekend cabare tier eens zei: „60 jaar; ik heb 't aan zien komen". Humor in zijn speech, hoe kan het anders bij Corne lisse; anecdotes, die hij, vanwege de tijd, beperkt moest houden. En dan het afscheid: „Soms glimlacht men door de tranen heen. Ik vertrek nu met een glimlach...!" TON PIETERS. LEIDEN De heer J.W.F. Hoffman, hoofd directeur instellingen en opleidingszieken huizen van het ministerie van onderwijs en wetenschappen en tevens oud-generaal van Administratie vuurde gistermiddag in het Arsenaal van de voormalige Doelenkazerne een kanon af, het teken dat de renovatie er van kan beginnen. Het Arsenaal is het enige gebouw dat nog over eind staat na de sloop van de Doelenkazerne aan de Groenhazengracht ten behoeve van de nieuwbouw voor de Leidse Universiteit. De heer Hoffman beschouwde dat in zijn rede als een uitzondering. „De meeste arsenalen zijn in de loop der jaren in de lucht gevlogen. De ge schiedenis van dit arsenaal is niet zo bewogen geweest, waarschijnlijk staat het er daarom nog, aldus de heer Hoffman. Omdat de universiteit zal gebruiken voor de Aziatische faculteiten (Chinees, Japans, Sans krit etc.) werd de aarde op de binnenplaats vol-, gens een Indisch ritueel ingewijd om de zegen' over de renovatiewerkzaamheden af te roepen. Wethouder C.J.D. Waal van ruimtelijke orde ning wees er in zijn rede op dat het Arsenaal niet het eerste oude Leidse gebouw is dat voor de universiteit wordt gerenoveerd. Het Non nenklooster en het Gravensteen gingen eerder die weg. De renovatie van het Arsenaal zal eind 1981 gereed zijn. HOOFDBESTUURDER LEEN HEYDRA BIJ OPENING AFDELINGSKANTOOR: LEIDEN „Het verontrust ons ten zeer ste dat de helft van de Leidse werkeloze bouwvakkers qua opleiding minder ge schikt is voor het werk waar in de bouw vraag naar is. Dat percentage ligt in geen enkele andere plaats in de provin cie zo hoog. In Den Haag ligt dat percen tage op 14 procent, in Rotterdam op 20 procent en in de gehele provincie Zuid- Holland is een kwart van het aantal werkelozen in de bouw minder geschikt", aldus Leen Heydra, hoofdbestuurder van de Federatie Bouw- en Houtbonden van morgen bij de opening van het Leidse af delingskantoor van de Federatie aan de Doezastraat 3. „Hoewel wij hiervoor geen bewijzen kun nen aandragen vragen wij ons af of door het Gemeentelijk Arbeidsbureau aan dit pro bleem wel voldoende aandacht wordt be steed. Worden op eigen initiatief de bedrij ven wel benaderd r.net de vraag of er voor deze werknemers geen plaatsingsmogelijk heden zijn?", vroeg de heer Heydra zich af. „Is het niet zo dat juist in de bouwnijverheid een aantal van onze werkgevers de weg naar het arbeidsbureau maar moeizaam kan vinden, zelfs al hebben zij personeel nodig? De vraag rijst of aan de mogelijkheden tot om- of bijscholing wel voldoende aandacht wordt besteed. Het moet als onverteerbaar worden aangemerkt dat de vraag naar ar beidskrachten, weliswaar hoofdzakelijk vaklieden 84 bedraagt terwijl daar een aan bod van 403 tegenover staat, helft minder geschikt. Wij weten dat vraag en aanbod niet op elkaar aansluiten, maar juist daarom moet de om- en bijscholing worden geactiveerd en gestimuleerd. Ook zouden de werkgevers wat minder selectief moeten zijn met hun vacatures. Er zijn na tuurlijk vaklieden nodig, maar door de wij zigingen in de productiemethoden in de bouw, de toepassing van geprefabriceerde elementen en de fabrieksmatige bouw zijn niet altijd hoog geschoolde vaklieden ver eist", aldus de hoofdbestuurder. „Wij weten dat het Leidse gemeentelijke ar beidsbureau geen eenvoudige taak heeft. Om de situatie te verbeteren zal de financië le hulp van ,de landelijke en de provinciale overheid niet gemist kunnen worden. Voor ons staat echter vast dat als er in Leiden voor wat betreft deze zaak geen initiatieven worden ontwikkeld de problemen alleen maar omvangrijker zullen worden, en daar is niemand bij gebaat", aldus de heer Hey dra.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 3