Van Vliet geen oplossing voor spitsprobleem Wim van Hanegem heeft ziin revanche Ajax surplus aan klasse Excelsior punt te weinig TILBURG - „Wie niet durft wint niet", sprak Piet de Visser gistermiddag na afloop van het duel Willem II - FC Den Haag met een kleine variatie op het be kende gezegde. Aan de opmerking van de trainer van FC Den Haag kon on middellijk worden toegevoegd: wie wel wat waagt wint ook niet. Althans als het FC Den Haag betreft. Voor de ont moeting tegen het in eigen huis door gaans behoorlijk sterk voor de dag ko mende Willem II had De Visser een nieuwigheidje in petto, dat echter na een eenmalig gebruik wel weer in de voddenzak kan worden gestopt. Simon van Vliet heette zijn geheime wapen, maar helaas voor De Visser was bij het doornemen van de gebruiksaanwijzing het onderwerp vuurmechanisme niet voldoende bestudeerd. Twee keer mocht de in de punt van de frontlinie geposteerde Van Vliet in ideale positie richten, maar beide malen produceer de hij een losse flodder. En doordat zijn ploegmaats al evenmin met de overigens schaarse kansen uit de voe ten konden en Willem II na de eerste helft zijn kruit al had verschoten bleef het in Tilburg bij een kleurloze 0-0. Week na week kun je Piet de Visser horen ver klaren dat „hij er nog lang niet is" en dat „er nog een stevig woordje gesproken moet wor den", maar elke keer weer blijkt er in de prak tijk weinig tot niets te zijn veranderd. Toegege ven, FC Den Haag neemt op de ranglijst inmid dels een zeer plezierige klassering in, die nog alle mogelijke uitzichten biedt op het bereiken van de tot doel gestelde UEFA Cupplaats. Maar die positie betekent geenszins dat het bij FC Den Haag nu allemaal naar den vleze gaat. On danks het door De Visser aangehaalde punte- naantal van dertien uit twaalf („Vorig jaar had den we pas bij de winterstop dit totaal, dus uit zeventien wedstrijden; vanaf nu gaan we winst boeken", aldus de Haagse trainer) heeft zijn ploeg onnodig zeker drie punten(PEC Zwolle uit. MVV thuis en gisteren Willem II uit)laten liggen. Hetgeen voor het grootste deel wordt veroor zaakt door de te geringe produktiviteit. FC Den Hqag heeft in twaalf duels slechts dertien keer gescoord, waarmee de Zuiderpark-equipe van alle eredivisieploegen het op twee na minst schotvaardige team is. Slechts Willem II en NAC sloegen minder bressen in vijandelijke afweerin- stalaties, resp. elf en zeven. Niet zo vreemd Het was daarom niet zo vreemd dat Piet de Visser eindelijk met maatregelen kwam. Maar zijn zet om Van Vliet als belangrijkste pion naar voren te schuiven moet als mislukt wor den beschouwd. De lange verdediger-van-origine was weliswaar vorig seizoen één van de meest succesvolle schutters van zijn ploeg, maar die treffers kwa men vrijwel alle voort uit een geheel andere rol dan die welke De Visser hem gisteren opdroeg. Van Vliet is het gevaarlijkste als hij vanuit het middenveld uitbreekt en incidenteel voorin op duikt. Dan wil hij nog wel eens doelpunten. Maar zet je hem permanent in de spits, dan is het rendement erg klein. Van Vliet is daarvoor te statisch, kan te weinig over de grond en heeft hij - zoals gisteren - de omstandigheden in de vorm van 'een zeer zwaar, glad terrein tegen dan in ieder geval vormt hij geen oplossing voor de scoringsproblemen. Het was daarom zacht ge zegd verwonderlijk dat De Visser zijn gelegen- heidsspits in de loopgraven liet, nadat in de eer ste helft tegen Willem II was gebleken dat dit niet de manier was. Toen had De Visser de dit maal op het middenveld geposterde Henk van Leeuwen (De Visser: „Ik hoop dat hij daar zijn scherpte terug krijgt") of de nog verder terug getrokken Lex Schoenmaker beter met Van Vliet kunnen laten wisselen. De Visser deed het niet, omdat hij -zoals hij zei- Van Vliet een hele wedstrijd wilde testen. „Als je iemand een kans, geeft moet je dat niet na één helft weer stop pen", verklaarde De Visser, diè er ter vergoelij-, king aan toevoegde dat hij Van Leeuwen na de pauze opdracht had gegeven meer naast Van' Vliet in de punt van de aanval te verschijnen. Dat gebeurde inderdaad, maar te weinig, zodat er van enige verhoging van de stootkracht niets terecht kwam. Ietwat armoedig Het gevolg was dat het in Tilburg een ietwat armoedige wedstrijd werd, want Willem II kon zijn redelijk goede eerste helft niet laten vol gen door een dito tweede. Mocht zelfs van ge luk spreken dat het toen betere FC Den Haag, dat al mogelijkheden van Van Leeuwen (kop bal naast), Van Vliet (vrij voor Samardzic naast) onbenut had gelaten, opnieuw niet tref zeker en effectief genoeg was. Mede doordat de vleugelaanvallers Wetzel (in de ploeg gekomen voor de op die plaats falende Van Bergenhenegouwen) en Goodlass nauwe lijks iets bruikbaars lanceerden. De als enige nog wel eens schietende Mansveld zag overi gens nog een lukraak in het strafschopgebied getrapte bal voor Van Vliet langs en tegen de paal stuiten. Het was èèn van de weinige opwin dende momenten van de wedstrijd. FRANK WERKMAN Scheidsrechter: Ram; toeschouwers: 6500. Willem II: Samardzic; Cosic. Roem- gens, Huybregts. Havermans; Van der Ven, Bastiaansen, Hoyer; Broeken, Van Mierlo(Van Geetel), Ne!emans(Bijs- terveld). FC Den Hsag: Galjé; Tempeiaar. Mansveld. Wickel. Korevaar; Van Leeuwen, Schoenmaker, Jonker; Van Bergenhenegouwen(Wetzel), Van Vliet. Good- NIJMEGEN Zeven minuten voor het rustsignaal capituleer de NEC voor het surplus aan klasse van Ajax. Een door de Nij meegse defensie getoucheerd schot van Dick Schoenaker ver schalkte doelman Schellekens. Na de rust ondernam NEC heldhaftige pogingen om Ajax onder druk te zetten, maar de goede bedoelingen werden al in de eer ste minut gedwarsboomd door Arnesen, die uit een voorzet van Jensen de bal simpel achter Schellekens deponeerde. Daarmee was NEC definitief op de knieën. Toen kort daarop Ling met een kopbal nummer drie liet aantekenen, geloofde NEC niet meer in een beter resultaat. Scheidsrechter Corver gaf de gele kaart aan Marijnissen van NEC voor het niet in acht nemen van de vereiste afstand bij een vrije trap en aan Jan Everse van Ajax voor het neerleggen van een tegenstander. Scorevsrloop: 38. Schoenaker 0—1, 46. Arnesen 0—2, 51. Una 0—3. Scheidsrechter: Corver. Toeschouwers: 14.000. NEC: Schellekens; Willemse, Strik, Dries Visser. Si)e Visser. Joop Hendriks. Marijnissen, Koenen; Ophot. Janssen. Peter Hendriks (Meijers). Ajax: Schrl|vers; Meutstege. Schoenaker, Krol. Everse; Arnesen. Jenssen. Van Geel (Pen); Ling, Bonsink. Tahamata 9 UTRECHT Langer dan een uur speelde Wim van Hanegem poppen kast, verschool hij zich achter niets zeggende grappen en grollen, alleen maar geuit om zijn ware gevoelens voor de buitenwacht verborgen te hou den. Eenmaal oog in oog met zijn glun derende Truus schudde de Kromme dat masker echter resoluut af. „Natuurlijk doet dit me wat", bekende Van Ha negem met glinsterende oogjes. „Hier ben ik de hele week mee bezig geweest. Winnen van AZ, voor mij zo'n beetje het toppunt van geluk. Ze ker na alles wat me in Alkmaar overkomen is. Steeds heb ik me voorgehouden dat ik alleen maar op het veld terug zou kunnen slaan. Dat is dan nu gebeurd en daar ben ik verschrikkelijk blij mee. Hoe jammer ik dit verlies van AZ ook voor de jongens vind". Wim van Hanegem drukte hoogstpersoonlijk zijn stempel op het duel tussen Utrecht en AZ. Weliswaar speelde de hereboer uit Leerbroek allerminst de sterren van de hemel, maar alleen zijn aanwezigheid was van beslissende in vloed, naar twee kanten zelfs. Van Hanegems karaktervolle optreden vormde niet alleen een stimulans voor zijn medespelers, maar werkte tevens verlammend op de prestatie van de spe lers van AZ, van wie nu eenmaal nog altijd een aantal sterk onder zijn invloed staat. „Toch moet dit succes niet overschat worden", oordeelde Van Hanegem. „We hebben minder i goed gevoetbald dan in de laatste weken. Ver geet ook niet dat deze ploeg niet gewend is om onder druk te spelen. Het wordt voor ons echt j nog een lange weg. ledereen roept nu wel dat we volgend seizoen Europees voetbal kunnen spelen, maar dan zal er toch beter gevoetbald moeten worden dan tegen AZ". Belasting Ook over zichzelf was Van Hanegem traditie getrouw allerminst tevreden. „Ik ben er nog steeds niet", verkondigde hij op een manier alsof hij het zelf geloofde. „Mijn ritme heb ik nog niet te pakken, hoewel het inderdaad steeds beter gaat. Ik had echter erg veel moeite met dat zware veld. Op mijn leeftijd wordt zoiets toch een belasting". Han Berger, de oefenmeester van Utrecht, hoorde het van een afstand allemaal lachend aan. „Ongelooflijk toch, wat die man nog pres teert. We zijn werkelijk ontzettend blij met hem. Er straalt zoveel klasse van hem uit, dat hij de hele ploeg mee kan sleuren. Vooral nu het eer ste gewenningsproces achter de rug is, kunnen we nog erg veel plezier beleven aan Van Hane gem. Hij is de motor. Alleen zijn aanwezigheid al geeft de meeste spelers bij ons een kick"*. Voor AZ waren de druiven zuur. Het onderwerp Van Hanegem werd angstvallig vermeden in het Alkmaarse kamp. Alleen Klaas Molenaar toonde zich een vent door na afloop in de bestuurska mer op De Kromme af te stappen en hem uitge breid te complimenteren. De rest van AZ liep echter met een^grote boog om Van Hanegem heen. Veel minder waardering in De Galgenwaard oogstte Joop Wildbret. Al tijdens de wedstrijd was Wildbret nauwelijks zichzelf, wat zich mani festeerde door een wat tè nonchalante houding. Het eerste doelpunt van AZ was er het recht streekse gevolg van omdat Wildbret de bal nog al onbenullig verspeelde aan Kees Kist. Het vormde de inleiding voor een groot aantal zwak ke acties van de oud-Az-er, die er uiteindelijk toe leidde dat hij (op eigen verzoek) na de rust uit het veld werd gehaald. Wildbret berustend: „Het ging niet met me. Daar zijn wel wat oorzaken voor aan te geven, maar die houd ik liever voor me. Nu excuses verzinnen is zo flauw. Ik heb gewoon slecht ge speeld, daarmee uit". ROB HARTOG Scoreverloop: 5. Gozems 1—0. 25. Kist 1 1, 52. Kist 1 2, 57. Van Veen 2—2. 92. Van Veen 3—2. FC Utrecht: Van Breukelen; Van Ta- melen. Wildbret (Rietveld). De Kruyk. Du Chatenier; Ter voort. Van Hanegem. Flight; Gozems. Van Veen, Ooster- MAANDAG 5 NOVEMBER 1979 Geen doelpunt Grote consterna tie ontstond bi] het eerste doel punt van FC Utrecht. Volgens scheidsrechter Van Ettekoven, die hierover overleg pleegde met de grens rechter Klint, was de bal de doellijn gepasseerd. Deze foto toont het tegendeel. Doelman Treytel heeft de bal in zijn armen, vóór de doellijn. Op de onderste foto heeft Reijnders even tevoren zijn voet voor de bal gezet, alvorens deze de lijn kan passeren. EINDHOVEN PSV mag zich in de handen knijpen, dat het kort voor tijd toch nog gelijk werd. Excelsior, dat op weg was naar een opzienbarende stunt, raakte een punt kwijt twee minuten voor tijd door een schot van Paul Postuma, die een week eerder de red der van PSV was geworden in het duel met Sparta. Toen hadden de volgelingen van Kees Rijvers recht op de overwinning, zaterdag was de puntendeling niet verdiend. Ook tegen Excelsior ontbraken de gebroeders Van de Kerk hof, Smits, Koster en Janssen in de basisopstelling. Boven dien zat Brandts zijn laatste wedstrijd van de schorsing uit. Het zou echter' niet eerlijk zijn ten opzichte van Excelsior om het zwakke spel van PSV al leen aan het gemis van een aantal vedetten te wijten. De Rotterdammers speelden op de aanval en PSV mocht blij zijn bij de rust met slechts 1 0 achter te staan. Excelsior counterde zo bekwaam dat Van Beveren zich onder de ogen van bondscoach Jan Zwartkruis weer eens als de beste Nederlandse doelman kon manifesteren. Hij stopte kogels van Waslander, Pot en Piasmans, maar hij was sprin tend net te laat om Nijssen van een fraai doelpunt af te hou den: 0—1. Toen was er al een nieuwe ge blesseerde bij PSV bijgeko men. Doordat hij een elleboog in zijn gezicht had gekregen was Stevens uitgevallen en vervangen door Renè van de Kerkhof, ondanks een inge pakte hand. Geel PSV kon ook weinig goed doen in de ogen van scheids rechter Beck, die gele kaar ten voorhanden had voor Kraay, Postuma, Valke en Van Tour (Excelsior). In de tweede helft was bij PSV de falende Lansbergen vervan gen door Scheepers, wat een reorganisatie tot gevolg had en Lubse in de spits kwam. Excel sior leek stand te houden. Het had counterend zelfs uitmun tende mogelijkheden de voor sprong te vergroten als Van Beveren daar geen bezwaar te gen had gemaakt. Twee minu ten voor tijd harkte PSV toch een punt naar zich toe. toen Postuma even vrij werd gela ten en van dichtbij de uitblin kende doelman Vermunt kon passeren: 1 1. Scoreverloop: 40. Nijssen 0—1; 88. Postuma 1 1. Scheidsrechter: Beek. Toeschouwers: 21.000. PSV: Van Beveren; Poortvliet. Van Kraay. Stevens (Renè van de Kerk hof), Wildschut; Koeman, Van der Kuylen. Valke: Postuma. Lansbergen (Scheepers). Lubse. Excelsior: Vermunt: Ouwehand. Van de Munnik, Van Tour, Ridderhof; Pot, Waslander. Kraay; Ernst (Tijl). Nijs- Tscheu-la Ling nam Ajax' derde treffer voor zijn reke ning.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 13