r
Bij de Mayflowerzijn
de eerste slapers welkom
Telefonische Hulpdienst
il full-time begeleider
kasten mi Ken du
Meubelfabriek Oisterwijk
Fijn massief eiken
kasten kijken bii
Meubelfabriek Oisterwijk
Linus" van Aken stak Krefeldse
SPD een verkiezingshart onder de riem
Polderpeilverlaging;
Rijnstreek-zuid geeft
schade aan veehouderijen
STAD REGlÖ
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 5 OKTOBER 1979
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen/ Elke morgen tussen
tien en elf. uur kunt u.'mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toesteM 8 vragen.
Martinus van Aken,
voormalig wethouder van
onder meer economische
aangelegenheden binnen
het Leidse gemeentebestuur
en bij de laatste
gemeenteraadsverkiezingen
als wethouder voor de
P.v.d.A. gewipt, is politiek
gezien verre van
ingeslapen. Het afgelopen
weekeinde vertoefde hij in
de Westduitse deelstaat
Noord Rijnland-Westfalen,
in het bijzonder in Krefeld,
om daar op zijn manier mee
te doen aan de aldaar
gehouden verkiezingen
voor gemeente- en
districtsraden. Als het in
Leiden niet direct lukt, dan
maar in Krefeld, moet
Tinus van Aken gedacht
hebben, want hij kan in
Krefeld-Uerdingen een
potje breken.
Zoals bekend mag zijn, is
Krefeld al een flink aantal
jaren, evenals Oxford,
partnergemeente van
Leiden. Hetgeen ondermeer
wil zeggen, dat er nu en dan
uitgewisseld wordt. Van
Aken is ditmaal voor eigen
verantwoordelijkheid naar
Krefeld gegaan om z'n
geestverwanten binnen de
SPD mentaal te steunen.
Hierover ontving ik van
hem enige inside
information", aan de hand
van wat knipsels. Gebleken
is, dat de inzet van Tinus
van Aken (die in
Westduitse persorganen
steevast Linus wordt
genoemd en gezien wordt
als „voormalige
burgemeester van de
Hollandse partnerstad
Leiden") niet heeft
vermogen bij te dragen tot
een SPD-zege. De
socialistische broeders
gingen in Krefeld zeer licht
achteruit, wat de pret niet
heeft mogen drukken. In
ieder geval laat ik
geïnteresseerden in het
politieke doen en laten van
„Linus" weten, dat hij
„graag zijn SPD-
partijvrienden in Krefeld
ook bij de
raadsverkiezingen had
willen steunen". Daarvoor
stelde hij zich bereid tijdens
het weekeinde. Zaterdag
was hij te vinden op de
„Neumarkt" in een SPD-
informatiestand en
zondagmorgen vroeg hielp
hij al bij het ronddelen van
het blad „Zeitung am
Sonntag" Trouwens, de
vrijdag daarvóór nam Linus
deel aan de expositie
„Profitopolis" van de
Krefeldse Kunstvereniging.
Alsof dat allemaal nog niet
voldoende steun betekende,
deelde Linus („Leids
voorzitter van de
Arbeiderspartij")
zondagmorgen ook nog
vlaggetjes en boeketten
rode rozen uit onder het
volk dat op de Nieuwmarkt
verzameld was: „10.000
rozen moesten eraan helpen
herinneren, dat het
verkiezingsdag was". Tot
zover Linus' bijdrage aan de
sociaaldemocratische
warming up.
En: oefening baart kunst.
LUXE BINNENSTADSMOTEL HEEFT WAT TE BIEDEN
Leiden heeft in de herfst
een Meibloem gekregen.
Een Meibloem die tot slapen
uitnodigt. Bijna een jaar
nadat zij de eerste paal
ervoor in de grond had
gejaagd, heeft de wethouder
van economische
aangelegenheden, mevrouw
Jo Fase, ter plaatse
vanmiddag het city-motel
„Mayflower" aan de Sint
Aagtenstraat achter de
Beestenmarkt officieel
geopend. Motel
„Mayflower", zo genoemd
naar het de volgende
maand, op Thanksgiving
Day, 24 november, weer
actueel wordende schip,
waarmee in 1623
godvrezende Engelse
pelgrimvaders vanuit
Delfshaven naar de Nieuwe
Wereld zeilden, is een
onderdakbiedende
gelegenheid in de Leidse
city en tegelijk een rib uit
het lijf van Jan Thomas de
Groot, taxibedrijfhouder en
inpakker van trouwstoeten.
Want financieel gezien is de
zeer comfortabele
voorziening achter het
garagebedrijf enigermate
uit de hand gelopen. Met
andere woorden: dit uit
beton en baksteen
opgetrokken stukje Leiden -
promotie is duurder
geworden dan was
voorzien. „We hebben
moeten schipperen, zelf
veel moeten opknappen,
inkopen en aanbrengen
veel moeten smeken ook.
Maar het is voor elkaar
gekomen, zo u ziet. We gaan
hier iets doen van klasse.
Mijn vrouw en ik hebben er
veel vertrouwen in", belijdt
Jan Thomas de Groot
vandaag.
De slaapstede „Mayflower"
herbergt tien luxe
„studio's", geschikt voor in
totaal twintig welkome
gasten. Als ze op hun
galerijtje de deur uitkomen
zullen de logees op het
aanlendende dakterras
dat we volgend voorjaar
gaan-aankleden met
plantenbakken en een
waterpartijtje, waardoor we
een echte daktuin krijgen")
de befaamde stenen en door
alle voorgaande
ontvreemdingen (wat
helegaar niet wil zeggen.
dat De Groot het stomme
dier door ontvreemding in
handen zou hebben
gekregen) beschadigde
kameel aantreffen. De
kameel: een graag geziene
figuur in deze rubriek, die
van de Rijnsburgerweg, een
tijd terug verhuisde naar
het terrein van een
vleesbereider. Hij staat nu
bij De Groot achter er weer
uitdagend bij, „maar we
gaan hem wel vastlegen",
verzekert mevrouw De
Groot me; „anders hebben
ze 'm weer zó te pakken".
De tien moderne
motelkamers strelen het
inspecterend oog. Ze zijn
voorzien van balkon, met
uitzicht op de Aagten
passage, bezitten verder
(binnen een royale ruimte
van tien bij drieëneenhalve
meter) een keukentje met
koelkast, koffiezetapparaat,
een badkamer met toilet,
ligbad, douche en annex
sanitair, en een halletje. De
outillage wordt afgerond
met een schrijfbureau plus
typemachine en een
kleuren - teeveetoestel.
Kameel op het dak, touw
tegen de wanden beneden
in een soort lounge met bar,
waar gezelschappen tot 40
man zich aangenaam en
nuttig kunnen ophouden.
Deze ruimte is groter
geworden dan gepland was.
Hiertoe werd van de garage
een stuk afgehaald. „Ja, het
is hier leuk gelukt", vindt
mevrouw De Groot. „We
gaan deze gelegenheid
samen runnen, m'n man
Jan en ik. Dat we
nieuwelingen in de horeca
zijn maakt niets uit, want
dit is geen hotel. De
„Mayflower" is meer
gebaseerd op kamers met
ontbijt. Beneden hebben we
geen echte bar, maar de
ruimte wordt verhuurd
voor partijen en
vergaderingen. Rustig er
een borreltje drinken voor
Jan en alleman is er niet
bij; de zaak blijft besloten".
Als alles eenmaal loopt, zijn
meneer en mevrouw De
Groot van plan een meisje
„aan te trekken" die de boel
kan verzorgen, zoals het
ontbijt. Jan de Groot denkt
aan een studente, die dan
meteen de mobilofoon van
het taxibedrijf zou kunnen
bedienen. Mevrouw De
Groot: „de mensen kunnen
op de kamer, als ze daar 's
avonds zin in hebben, zelf
een kopje koffie zetten. De
spullen staan ervoor. De
koelkastjes willen we
vullen met kleine flesjes
drank en glazen, zodat men
zelf wat kan nemen. We
hebben al, vóór de opening,
een paar reserveringen
binnengekregen, voor de 6e
en de 9e. Dat vind ik nou
toch aardig, hè
Jan Thomas de Groot is
ervan overtuigd, dat hij met
z'n motel een schot in de
roos heeft gelost. „Kijk, een
hotelaccommodatie kan
vandaag de dag niet meer
draaien op het toerisme. Dat
is maar twee maanden in
het jaar. Een steeds groter
aanbod wordt gedaan
vanuit de sector van
vergaderingen, van
congressen (zoals
bijvoorbeeld de Boerhaave-
cursus voor artsen). Ik denk
ook aan activiteiten van,
zeg maar. Eurotransplant.
Buitenlandse gasten zijn er
bij de vleet. Nou, dit is een
De heer en mevrouw De Groot voor hun Mayflower"
motelbedrijf op niveau, mag
ik wel zeggen. Ja, klasse
heet dat. Per persoon, per
nacht, 75 gulden, inclusief
ontbijt; 100 gulden voor
twee personen. Jan de
Groot: „dat is een beginprijs
voor iemand die gauw effe
een paar nachtjes wil
slapen. Voor een langere
termijn zijn natuurlijk
aparte prijsjes te maken".
Voor diners, soupers,
partijen en zo kunnen de
gasten van de „Mayflower"
terugvallen op de catering
van Holiday Inn en voor de
rest zijn er hier, bijna direct
onder handbereik, allerlei
eetgelegenheden (van
voortreffelijke restaurants
tot etablissementen waar de
eredienst aan de hamburger
volgens een succesvolle
formule op een hoog pitje
staat), bioscopen en bars in
de buurt. Naar het station
loop je in nog geen vijf
minuten. „Men zit hier net
even „beter", vindt Jan
Thomas de Groot, met het
oog op de toeloop; „dit
motel voldoet aan alle eisen
van de tijd en je zit gezellig
midden in de stad. Dat is
ook wat waard. Morgen,
zaterdag, houden we hier
van twee tot acht uur „open
huis". Dan mag iedereen
komen kijken". En
misschien nog blijven ook.
Want daar is de
„Mayflower" voor.
;allDEN De Stichting Te-
geonische Hulpdienst Lei-
Dia wil zo spoedig mogelijk
eij beschikking hebben over
begeleid(st)er in volledi-
voor haar 75 wrij-
§riljante
amermuziek
oor
Iubinsky-
wartet
Voor de eerste
plr was gisteravond in de
£fdse Stadsgehoorzaal het
lIijbinsky-kwartet te beluiste-
0J. Het gezelschap bestaat
ej Luba Etlina (piano), Ros-
Dubinsky (viool), Jacqu-
(altviool) en Ma-
van Staalen (violoncello)
pas sinds kort samen,
kwartet vormde voor deze
:genheid, samen met
j^eede) violiste Mifune
pji. een kwintet. Er stonden
fe piano-kwintetten op het
jgramma, werken van
lumann en Brahms. Men
aji slechts de grootste bewon
hebben voor de bereik-
en samenklank.
wat kleine oneffenheden
0Jwerd er briljant gespeeld.
ehet (als eerste gespeelde) pi
j-kwintet in Es opus 44 van
jumann speelt de piano een
jiinerende rol. Luba Etlina
Ak haar partij op uitnemen-
Jwijze waar te* kunnen ma-
Nergens dreigde „bits-
1"; de staccato-fragmenten
ren warm en klankvol. De
irgang naar lyriek werd
ïiteloos gemaakt. Het sa-
ïspel met de andere kwin-
sden was af. De ritmiek, de
(ipowisselingen waren onge-
>ngen. In Brahms' kwintet
f klein, opus 34 werd ook
ier muzikaal en nauwgezet
Nergens werd
spanningslijn verbroken,
de muzikale eenheid
De grotere gelijk
die het stuk de
biedt werd ten
ejle uitgebuit.
aIar kamermuziek bleek de
e,dsgehoorzaal de meest ge
bikte ruimte. Wellicht was
a, foyer een betere lokatie ge-
est.
VERENA KOPERDRAAT
willigers. In de begroting
van de stichting voor 1980
wordt zelfs al uitgegaan van
de aanwezigheid van een al
gemeen begeleid(st)er, dat
blijkt uit het jaarverslag
van de Telefonische Hulp
dienst over 1978.
Bij de stichting zijn momenteel
twee part-time beroepskrach
ten werkzaam, te weten een
bureau-assistente voor de ad
ministratieve taken en een
maatschappelijk werkster voor
de begeleiding van de vrijwil
ligers. „De uitbreiding van de
part-time functie van de bege-
leid(st)er tot een full-time be
trekking is noodzakelijk in
verband met de wensen van
de vrijwilligers en de eisen die
telefonische hulpverlening
stelt. De tijd die de algemeen
begeleid(st)er nodig heeft opi
haar taak naar behoren 'te
kunnen vervullen bedraagt
een veelvoud van de tijd die
de halve formatieplaats geeft",
aldus de Hulpdienst. Het ver
werken van een volledige be
geleidingskracht in de begro
ting voor 1980 gevoegd bij het
exploitatietekort dat overbleef
in 1978 maakt'dat de Stichting
Telefonische Hulpdienst in
1980 aanzienlijk meer subsidie
nodig zal hebben van het mi
nisterie van CRM, de gemeen
te Leiden en de regionale ge
meenten. De bijdragen van
CRM en Leiden zijn voor 1980
begroot op ongeveer 40.000
gulden elk. Dit jaar gaat het
om subsidies van ruim 28.000
gulden van CRM en ruim
22.000 van de gemeente. Ook
van de regionale gemeenten
wordt meer subsidie verwacht.
De Stichting zal om een bij
drage van acht cent per inwo
ner vragen en dat betekent
een bedrag van ruim 18.000
gulden tegen ruim 11.000 gu-
den in 1979.
Activiteiten
De Telefonische Hulpdienst
zal blijven onderzoeken in
hoeverre haar bereikbaarheid
bij scholieren, en werkende
jongeren kan worden ver
groot. Het percentage bellers
in de leeftijdsgroep tot 19 jaar
is namelijk erg klein. Hetzelf
de geldt voor de leeftijdsgroep
van 65 jaar en ouder. Ook
hieraan zal aandacht worden
besteed. Met name zal worden
getracht om de Hulpdienst
meer bekendheid te geven bij
genoemde groepen.
Het totale aantal oproepen
jaarlijks stijgt niet meer. De
Stichting vermoedt met onge
veer 8000 oproepen in een jaar
een verzadigingspunt te heb
ben bereikt. Die ontwikkeling
verontrust de Telefonische
Hulpdienst niet. „Voor ons is
niet het aantal gesprekken
van belang doch de kwaliteit
ervan", aldus de Dienst in het
jaarverslag. Voor wat betreft
de aard van de problemen
waarmee de Telefonische
Hulpdienst te maken krijgt
valt op dat er weinig verschui
vingen in plaatsvinden. Een
zaamheid blijft het grootste
probleem, gevolgd door psy-
schische problemen en relatie-
problematiek. Groot blijft de
groep van de zogenaamde stil
le bellers, mensen die opbellen
en neerleggen of niet zeggen.
Bij bijna een kwart van het to
tale aantal oproepen ging het
om deze „silent calls", hetgeen
wel een daling vergeleken met
1977 betekende. Met betrek
king tot de precieze beweegre
denen van deze bellers tast de
Hulpdienst nog steeds in het
duister.
De Stichting Telefonische
Hulpdienst Leiden is bereik
baar onder nummer 071-
125202.
WERKGROEP MILIEUBEHEER
TEGEN VERLAGING WATERSTAND
LEIDEN De Werkgroep Milieubeheer
Leiden heeft bezwaren ingediend tegen de
verlaging van de waterstand, die de Water
schappen „Noordwoude" en „De Orame-
dijck" willen doorvoeren in de polders tus
sen Leiden en Alphen ten zuiden van de
Rijn.
De werkgroep heeft al eerder bezwaar gemaakt
tegen de peperdure voorzieningen, die in ruil-
verkavelingsverband zouden worden getroffen
om polderpeilverlagingen in dit gebied moge
lijk te maken. De werkgroep is toen niet inge
gaan op de mogelijke schade daarvan voor na
tuur en landschap, maar heeft vooral gewezen
op de risico's voor de veehouderij. De argumen
ten die ze toen tegen polderpeilverlaging aan
voerden zoals geen draagkrachtvergroting,
geen productieverhoging, wel droogteschade.
wel schade aan de gebouwen en bruggen enz,
zijn volgens de werkgroep in het geheel niet
weerlegd.
Ook nu wordt volgens de werkgroep door de
Waterschappen de noodzaak van peilverlagin-
gen weer niet aangetoond. De veehouders in dit
gebied hebben er volgens de werkgroep recht
op te weten wat ze, behalve aanzienlijke lasten
verhogingen. nu eigenlijk voor voordelen van
de Waterschappen hebben te verwachten.
ADVERTENTIE
Wat mooi is'ttoch... massief
eikehout in huis! Warm, eerlijk,
onopgesmukt.
Zeker als 't massief eiken van
Meubelfabriek Oisterwijk is. Zelf
geselecteerd, zelf gedroogd en geloogd.
Door eigen vakmensen en naar eigen
ontwerpen tot meubelen gemaakt.
Kom kijken!
Kasten voor dierbare
dingetjes, voor boeken,TVen hi-fi
Kasten met dichte en glazen deuren.
Tussenkasten op halve breedte. Kasten
om naar eigen smaak te combineren tot
gezellige woonwanden.
ONZE meubelen dragen het
eigen brandmerk. En worden door
eigen vakmensen bij u thuis geplaatst.
U krijgt er 12 jaar garantie zwart-op-wit'
bijop hout en constructie.
Als er wat iswe komen.
Kost u niks. Dat kan, omdat we
bij Meubelfabriek Oisterwijk alles zelf
in eigen hand houden.
toonaangevend in eiken
Berkel (ZH), Noordeindseweg 116, tel 01891-4670.
