3-0ctoberfeesin Leiden
uitbundig gevierd
Derny-wedstrijden succesvol snelheidsspektakel
oTAD REGIO
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 4 OKTOBER 1979
PAGINA 5
LEIDEN Joop Biethoven kan
weer glunderen. Twee van de drie
onderdelen van de derny-
wedstrijden rond de Jan van
Houtkade zijn gewonnen door
"zijn" Cerben Karstens. Een
goede reclame voor Leidens enige
ren- en toervereniging Swift,
mede-organisator van deze
wedstrijd, waarvan Joop nog
altijd voorzitter is.
Het sterke deelnemersveld zorgde
al in het eerste onderdeel, een
afvalwedstrijd, voor veel
vuurwerk. Martin Venix,
wereldkampioen der stayers bij
de professionals, en Gerben
Karstens leken hier om de
overwinning te gaan strijden,
maar Bené Pijnen liet zien over
welke kwaliteiten hij achter de
derny's beschikt. Met nog twee
ronden te gaan steeg de spanning
tot ongekende hoogten, maar
helaas, Karstens' achterwiel
passeerde als laatste van de drie
de streep, zodat Venix en Pijnen
om de twee eerste plaatsen zouden
vechten. Pijnen versloeg hem met
een half wiel. Jan Breur werd
vierde, gevolgd door Martin
Bietveld, Johan van der Meer,
Gerrie van Gerwen en Nidi den
Hertog.
Deze laatste zou ook hekkesluiter
zijn van het tweede onderdeel, een
klassementswedstrijd over
vijftien ronden, waarbij om de
drie ronden gesprint moest
worden voor één, twee of drie
punten. Het was meteen duidelijk
dat Venix hier zijn
regenboogkleuren graag voor het
vele Leidse publiek waar wilde
maken. Karstens echter liet dit
niet op zich zitten en gesteund
door dit enthousiaste publiek nam
hij de kop over. Deze tweestrijd
zorgde snel voor een schifting.
Bené Pijnen, belust op een tweede
overwinnig, ging in de
achtervolging en zag inderdaad
Langzaam maar zeker kon men
door al deze scheurende arbeid
over bijna bet hele parcours het
geknetter van de derny's horen en
het waren vooral Bietveld en den
Hertog die achterop raakten. Dit
onderdeel naderde zijn climax
toen Venix aan een achtervolging
begon, en de eerste drie leek in- te
halen. Opgelucht haalde iedereen
adem toen bleek dat hij hier toch
niet toe in staat was. Opgelucht
inderdaad, want Karstens slaagde
erin dit onderdeel wél op zijn
naam te schrijven. In een
magnifieke sprint vloog hij met
gangmaker Bouvère over de
streep, met de hete adem van
Pijnen in zijn nek. Zo had hij
uiteindelijk de meeste punten bij
elkaar, voor Pijnen, Breur en
Venix.
Het klapstuk van de vroege
ochtend was zonder meer het
afsluitende onderdeel, de tijdrit.
Verwachtten insiders Pijnen als
winnaar, niets was minder waar.
Het steeds doller geworden
publiek zag "de Karst",
gemotiveerd door de eerdere
overwinning, de aanwezigheid
van vele bekenden én de duizend
gulden premie, als een bolide over
de Leidse kades naar de snelste
tijd razen. Liefst negen seconden
sneller dan den Hertog en met een
kleine seconde voorsprong op
Pijnen, die Venix, toch geen
specialist op dit gebied, zelfs nog
voor moest laten gaan. Breur
werd vierde voor van Gerwen,
van der Meer, Bietveld en eerder
genoemde den Hertog.
Een gezellig uurtje wielrennen
was afgesloten. De Karst, duizend
gulden rijker, kon gaan zich gaan
douchen, het publiek maakte zich
op voor de stunts van "de sterkste
man ter wereld", John Massis.
Assepoester in de gouden koets rond het uur van twaalf.
Het non-stop muziekprogramma voor het Stadhuis trok veel bekijks.
mensen. De stemming ondanks het wat
grijsgrauwe hemeldak zat er zonder
meer bij de honderderdduizend
Leidenaars in. Pierementen, op iedere
hoek stond er wel een, kregen het hier
en daar voor elkaar om de Leidenaars
aan het dansen te krijgen. De tientallen
snoep- en eetkraampjes brachten hun
waar zonder moeite aan de man. Op het
Stadhuisplein vermaakten ouders en
kinderen zich met het kijken en
luisteren naar een non-stop programma,
dat hen van 's morgens tien uur tot
's avonds zes uur door een keur van
artiesten werd voorgeschoteld. Het
Lunapark rond molen De Valk draaide
de hele dag op volle toeren. Tot in de
late avond werd de gezellige kermis
bezocht. De afsluiting van het 3-
Octoberfeest vond traditiegetrouw plaats
in de nabijheid van het kermisterrein op
het Schuttersveld, waar om klokslag
twaalf uur het Groot Vuurwerk
losbarstte. Een slotsalvo dat hoog in de
lucht te bewonderen viel en over de
daken van de stad echode vormde de
apotheose van het 405-de 3-Octoberfeest
in Leiden.
Ringsteken, een oud spel, maar nog altijd boeiend om naar te kijken.
Druiven 2,50 per kilo, uitgezonderd (brom)fietsers. Touwtrekken op de Doezastraat. Theo Koomen levert onverbeterlijk com
mentaar.
LEIDEN De stoffelijke resten van 3
oktober liggen op straat. Een labyrint
van papiersnippers, verpakte visgraten,
een collectie loden
rookworstversierselen, goed om half
Leiden mee te ridderen, een plat
getrapte feestneus, paardevijgen, een
spoor van in mayonaise en pindasaus
gedompelde frituur-produkten. Zo ziet
Leiden er 's morgens uit na een etmaal
feestvieren. De Spanjolen konden er
destijds al wat van, vooral na hun nogal
paniekerig en overhaast vertrek uit de
Sleutelstad oktober 1574..., maar dat is
nog niets vergeleken met wat de stad
vier eeuwen later in haar immer
overeindgebleven overwinningsroes
presteert.
Met een bijna spreekwoordelijke
gastvrijheid heeft Leiden gisteren haar
stadspoorten voor een ieder die in de
feestvreugde mee wilde delen
opengesteld. Zowel de ambulante handel
als het mobiele feestverkeer reageerden
spontaan op deze hartelijke geste en
gaven volop blijk van hun uiteenlopende
bedoelingen. Orgeldraaiers uit alle delen
van het land, palingverkopers uit de
IJsselmeersteden, kermisexploitanten uit
het zuiden des lands, onder wie een
familie uit Duitsland,
stroopwafelverkopers uit Gouda en ga zo
nog maar en tijdje door. Allen deden zij
hier uitstekende zaken.
Als traditioneel voorproefje van het
duizelingwekkende eetfestijn dat op
bijna alle hoeken van de straat werd
aangericht, hadden 's morgens vroeg al
15000 mensen bij het Waaggebouw in de
rij gestaan om zich tegoed te doen aan
maar liefst 4100 wittebroden en ruim
30.000 haringen. „Een absoluut record",
aldus het feestcomité na afloop van het
massale ontbijt. Burgemeester A.J.Vis
van Leiden, die ook dit maal weer zijn
achternaam eer aandeed, moest dit wel
beamen. Maar zelden (uitgezonderd het
dramatische incident rond zijn
vermaarde voorganger Van der Werf)
had hij zijn stadsgenoten zó hongerig
naar hem zien kijken als gisteren, toen
hij nog slaperig, maar met milde hand
om zeven uur in de ochtend brood en vis
aan de hongerige bevolking stond uit te
delen. De burgervader kon na afloop
van het visbanket dan ook geen pap
meer zeggen.
Optocht
Een van de hoogtepunten van de
feestvreugde rond 3-October was ook dit
maal weer de grote optocht door de stad.
Dit maal luidde het stoetthema: „Met de
klok mee." Voor het publiek, dat een
paar uur voor de optocht had
uitgetrokken en zich in rijen had
opgesteld, leek dit motto op het lijf te
zijn geschreven. „Geduld is een schone
zaak", zei iemand in de
Haarlemmerstraat knorrig nadat hij zijn
wachten niet direct beloond zag en
veronderstelde dat de stoet inmiddels
met de muziek mee was. Meer variaties
op het klokkenthema waren zeker nog
wel te bedenken, maar daar was geen
tijd meer voor, want de optocht was
reeds van verre te zien. In totaal 13
groepen, ieder met een eigen
interpretatie op de klok, passeerden
gisteren de route Hoge Rijndijk,
binnenstad, Stadsgehoorzaal waar de
stoet werd ontbonden. Een prachtig
kijkspel alles bij el kaar. Originele
grappen met vadertje tijd werden er
uitgehaald. „Rock around the clock"
(volgnummer 13) beleefde een come
back. Bill Hailey en Elvis Presley
werden hierbij niet vergeten. De
klokkenluider van de Notre Dame
(groep 10) maakte veel indruk.
Quasimodo eventjes op een
bliksembezoek in Leiden, zo weggestapt
uit de ontroerende roman van Victor
Hugo. Kortom, een optocht die bij
nagenoeg iedereen in de smaak viel.
Slechts een handvol toeschouwers had
het vervelende incident bij
studentensociëteit Minerva gadegeslagen
(zie ook voorpagina)
Ringsteken
Op verschillende plaatsen in de stad
werd de ganse dag uitbundig
feestgevierd. De Breestraat vormde in
alle vroegte al een langgerekt
toernooiveld met honderden
toeschouwers aan de flanken. Vanaf een
uur of tien galoppeerden bespannen
paarden met ouderwetse boerensjeesen
door 'stads druktste winkelstraat.
Ringsteken. Voor dat doel was men
hierheen gekomen. De verkeerspolitie
had speciaal voor dit evenement het
stoplicht op groen gezet: ruimbaan voor
de ridders en hun jonkvrouwen.
Ringsteken, een spel zo oud als de weg
naar Kralingen, maar nog altijd erg leuk
om naar te kijken. Proberen een stokje,
terwijl het span paarden op zijn hoogste
versnelling aan komt stormen, door een
ring te lanceren. Iets waar met name de
dames goed in waren. „Oefenen hè", zei
een hunner achteraf als verklaring van
haar prestaties. Oefenen en waarmee
dan wel? Met naald en draad zeker...?
Touwtrekken
Gelijktijdig met het ringsteken in de
Breestraat werd in de Doezastraat een
wedstrijd touwtrekken gehouden, onder
aanmoediging van commentator Theo
Koomen. Twintig Leidse verenigingen
raakten hierbij „slaags" met elkaar en
het touw. Hoewel, in de goede zin van
het woord natuurlijk. Er werd getrokken
alsof ieders leven ervan afhing.
Uiteindelijk trokken toch een aantal
ploegen aan het kortste eind en dat werd
met grote feestvreugde door het publiek
toegejuicht. Vooral toen een nogal
geniepig uitziend clubje het touw dat bij
de tegenpartij in goede handen leek, liet
vieren zodat de hele meute met een
smak achteroverklapte en met pijnlijke
gezichten over de straat werd verspreid.
Sportief was dat beslist niet, zelfs
Koomen schrok er een beetje van en hij
praatte er dan ook snel overheen.
Hetgeen hem toevertrouwd is. Een
vakman en een schitterend conferencier,
die zelfs van een slakkenrace een rally
van Monte Carlo weet te maken.
Slotsalvo
In de hele stad werd gisteren uiteraard
het 3-Octoberfeest gevierd. De café's, de
kofiehuizen en snackbars zaten stampvol
Wethouder C. Waal fotograteert de deelnemers aan de groep „De klok
ken van Arnemuiden" vlak voor de start van de optocht aan de Burggra-
venlaan.
Duizelingwekkende capriolen op de kermis.