liep zich vast
Aarebeijeplukkers'
%uit de Veen
blazen vijf jaar
echte Eg el an der
Waagse 'gedichtenavond' mikt op veel gelegenheidspoëten
TAGAD/REGIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1979
PAGINA 5
metl Een opmerkelijk blazend
gezelschap gaat zijn eerste
lustrum vieren. Het is de
tien man tellende oer -
B Veense kapel „De
Aarebeijeplukkers". Vijf
wat „Rijnlands"
aandoende jolige klanken
die in Roelofarendsveen op
J straat werden geboren.
Gen
Voorwaar een feit waar we
wel even bij stil mogen
staan, want de feesteling is
er één van een
opmerkelijke aard. Tot in i
wijde omgeving is er geen
evenknie van deze
aardbeienplukkers te
vinden, want onderhavige
Veenders geven zich niet
over aan zo maar
blaaspoeperij. „Van
dergelijke orkestjes zijn er
genoeg, zoals
boerenkapellen. Maar die
maken heel andere muziek
dan wij", vertelt me Ed van
Berkel, 31 jaar en voorzitter
van „De
Aarebeijeplukkers", „wat
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond be
schreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood
tegemoet te gaan tenzij het dier een goed tehuis vindt.
De in de rubriek beschreven honden zijn alle door honden
bezitters naar het asiel gebracht Om uiteenlopende rede
nen, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig.
De in „hond zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed
gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig
ingeënt. Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van
zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Diere
nasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m
vr. 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag ge-
WIE WIL LEIDEN KOMEN 'BEZINGEN'
Katwijk
repareert wegen
KATWIJK In Katwijk
wordt morgen een begin ge
maakt met het asfalteren
van drie wegen. Op de Nieu
we Duinweg, parallel aan de
Provinciale weg, wordt een
nieuwe asfaltlaag aange
bracht. Op de Cantineweg
wordt het wegdek gerepa
reerd en van een nieuwe
sluitlaag voorzien. Op de
Rijnstraat wordt een volle
dige asfaltconstructie aange
bracht tussen het Veereinde
en de Katwijkse Achterweg.
De werkzaamheden zullen een
week in beslag nemen. Fiet
sers, auto's en bussen zullen in
die periode langs een omlei
ding hun weg in Katwijk moe
ten vinden.
VOORSCHOTEN - In het
Cultureel Centrum van Voor
schoten wordt vanaf donder
dag 13 september een tentoon
stelling gehouden van het
werk van beeldend kunste
naar Marinus Kutterink. De
expositie wordt om kwart over
acht geopend in hel centrum
aan de Voorschotense Prinses
Marijkelaan.
Je hoort het meteen: dat is
geen hoempapa, maar zacht
vloeiende Egelander -
muziek".
Bij die prille
straatmuzikanten was ook
Ton van der Stam, die „het
idee" bij zich voelde
opkomen en de drijfveer
achter de latere „kapel"
werd. Van Berkel: „we zijn
er serieus op doorgegaan en
een echte blaaskapel
worden. We zijn bewust een
andere richting uitgegaan
dan een boerenkapel. Er
werd algauw naarstig naar
adressen voor originele
Egelander muziek gezocht
en we kwamen terecht in
Limburg bij een meneer
met het grootste assortiment
op dit gebied, een importeur
van Tsjechische en Duitse
Egelander, want uit die
landen komt het neusje van
de blaaszalm. Het werd een
steeds ernstiger affaire en
na een half jaartje zaten we
al wekelijks te repeteren in
het keldertje onder mijn
huis. Het jaar daarop
verhuisden we naar het
restaurant De Woelige
Baren, waar we van
Martien Schouten gratis en
voor niks de lokaliteit ter
beschikking kregen omdat
de zaak toch op de
maandagavonden gesloten
is. Dat is nu ons vaste
repetitielokaal".
Er zat goed leven in de
kapel, die zich allengs
uitbreidde. „We zitten nu
met een knappe volle
bezetting van tien man. Dat
willen we zo houden voor
onze Egelander muziek. We
zijn onvervalst Egelander:
gekleed in knickerbockers
en hesjes en met onze
originele Duitse
instrumenten die uit
Limburg komen. Overigens
- en dat vind ik het
belangrijkste van ons
bestaan - zijn we in onze
opzet geslaagd: die prachtig
mooie Egelander muziek bij
de mensen hier populairder
maken. Er is een flinke
groep van supporters die
ons op onze blaaswegen
volgt. Eens per jaar, op de
zaterdagse kermis, zitten we
in De Woelige Baren met
een tot de nok toe volle
tent. Dan is het de hele
middag spelen, van twee tot
half zes. Ons repertoire
bestaat nu uit ongeveer
zestig nummers en daar
komen nog steeds nieuwe
bij. Daarnaast blazen we
ook op partijen en
feestavonden, maar dan
maken we wel dansmuziek
omdat Egelander niet
overal geschikt voor is",
aldus Ed van Berkel.
Rond de carnaval trekken
De Aarebeijeplukkers
steevast naar hun
„stamcafé" in het
Noordbrabantse Uden. „Al
jaren komen we daar, bij
Henk van Zutfen, in een
heel leuk sfeertje. Daar
vieren we ons carnaval en
als we zin hebben pakken
we de toeter en blazen een
eind weg. In juni geven we
al een jaar of drie een echt
concert voor ons publiek in
De Woelige Baren. Dat zijn
steeds grandioze
feestavonden. Nou, dan is
de kas weer leeg en gaan
we weer sparen. We zijn
bepaald geen commerciële
vereniging en we moeten
op de kleintjes letten. De
ontwikkeling gaat voort,
steeds meer perfectioneren.
Zo willen we nu een „keizer
- bas" kopen, maar dat is
dan wel een apparaat van
zo'n zesduizend gulden. Je
ziet wel, zo kunnen we nog
even verder. Zö heb je voor
ongeveer twintig mille aan
spulletjes bij elkaar".
Als je maar plezier hebt, en
dat hebben De
Aarebeijeplukkers uit
Roelofarendsveen. die op
hun manier de Alkemadese
glorie hoog houden. Ed van
Berkel: „we vormen een
hecht geheel; stuk voor stuk
blazen we onze solopartijen,
niemand kunnen we missen
want we zijn van elkaar
afhankelijk. Het is de
moeite waard. Enfin, wie
ons wil horen die komt
maar zaterdag de 22ste naar
De Woelige Baren. Dan
laten we weer duidelijk
merken wat Egelander
precies is".
bezig is met het verzamelen
van poezie - albums en
plaatjes. „Zo heeft ze op
verzamelbeurzen onder
andere albums gevonden uit
het begin van de vorige
eeuw en van rond 1900. Ze
wil op die poezie - dag in de
Waag haar collectie
tentoonstellen", zegt Maria
Vos. „Het is de bedoeling,
dat we dan ook gelegenheid
bieden aan de jeugd om
albums en plaatjes
onderling te komen ruilen.
Een beursje dus".
Karim is een echte rashond, een reu van
ongeveer een jaar oud. Hij bezit een fraaie
tekening van bruin en wit met een zwart
streperig patroon en is uiteraard zeer kor-
tharig. Zijn slanke model is afgezet met
luikoortjes en een lange, levendige staart.
Karim heeft een schofthoogte van onge-,
veer 45 centimeter. Ondanks zijn gewoon
te om de dingen met grote snelheid achter
zich te laten houdt hij erg van mensen,
ook al zal hij niet met iedereen meesprin
ten. Karim kan goed met kinderen over
weg en ook de auto is voor hem een aan
vaardbaar vervoermiddel, ook al ver
trouwt hij liever op zijn eigen poten. In
het asiel wordt Karim nu na een verblijf
van een maand geplaagd door hevige aan
vallen van heimwee en het verblijf is ook
niet bevorderlijk voor zijn snelheid. Het is
van groot belang dat Karim weer een
flinke hoeveelheid ruimte krijgt en dat
kan bij mensen die bereid zijn deze kilo
metervreter royaal uit te laten. Karim zal
zich, dat is zeker, zich dan tevens als een
aanhankelijke en beminnelijke huishond
ontpoppen.
Bobby
Het record „Hond uit het asiel" lijkt ge
broken te zijn door Bobby, de dwergteckel
van vorige week. Amper was de sympa
thieke snuit van Bobby in de zaterdagse
kolommen verschenen of een familie uit.
Alphen snelde naar Leiden om Bobby uit
zijn hok te verlossen. Het klikte gelijk tus
sen Bobby en het Alphense gezin met kin
deren.
jd TOFFE BLAASKAPEL DIE DE
HOEMPAPA HEEFT UITGEBANNEN
gedeelte, stelt de
deelnemers op hun gemak
of jaagt ze op de kast. Daar
staat Büch ook vrij in. Een
jury, wie enige bekendheid
met poëzie niet ontzegd mag
worden, zal drie gedichten
bekronen met
boekenbonnetjes. Dat zijn
prijsjes voor het meest
oorspronkelijke, het meest
positieve en het meest
humoristische gedicht. De
bekroonde gedichten van
wie als durfal het best uit
de dichtbus komt, zullen in
de Leidse pers worden
gepubliceerd. Dat is alweer
makkelijk, als je zo'n
„uitgever" direct bij de
hand hebt.
„Een precedent van zo'n
avond hebben we gevonden
in Dordrecht, waar vorig
jaar verhalen over Dordt
voor erg veel succes hebben
gezorgd. Het ging om
Dordtse zondagschrijvers,
van wie het gezamenlijke
werk zelfs gebundeld is.
Uiteindelijk is Dordrecht
enigszins vergelijkbaar met
Leiden, of andersom liever.
Daarom hopen wij dat deze
presentatie van gedichten
net zo zal aanslaan. Het is
gewoon een leuk idee.
Natuurlijk kan het ook een
flop worden. We zullen
moeten afwachten. Maar
eerlijk gezegd, verwacht ik
er wel wat van. Ik denk
bijvoorbeeld aan oudere
mensen, gepensioneerden,
die dit een uitdagend
onderwerp, vinden", zegt
Maria Vos.
Van het Leidato - bestuur,
vrijgevig als het is, heeft het
buro Culturele Raad een
standje op de thans
heersende huishoudbeurs
ter beschikking gekregen.
Daarin wil het buro, in een
ruimte van twee bij twee
meter, een beetje naar
voren brengen wat men
zoal met de „nieuwe" Waag
voor heeft. Daar staat ook
als attractie een „bewegend
object", dat onder andere
fietskogeltjes huilt öp
commando. Het is van de
hand van Leidse
kunstenaar Henk Gosses,
die straks deelneemt aan de
Triënnale in de Waag. Op
de stand kan men zich ook
laten inschrijven voor de
gedichten - avond en voor
„poezie - album", een
andere manifestatie tijdens
de Waag - weken. De eerste
deelneemster aan de
gedichten - avond is
inmiddels al binnen met
een inzending. Het is
juffrouw Toos Kop,
telefooncentraliste ten
stadhuize (bereids vanaf
1947), die al herhaaldelijk
binnen en buiten het
gemeentelijk bastion heeft
doen blijken, dat ze kan
dichten als de beste. Dan
vliegen de stukken ervan
af. Een proeve van haar
geletterde kunnen hangt ter
kennisneming in de Waag -
stand, op de Leidato.
„Poezie - album" op 27
oktober kan ook best
grappig worden. Dat wordt
de dag voor de poezie -
albums en de poezie -
plaatjes. Daar mag iedereen
uit zijn of haar poezie -
album komen voorlezen.
Maria Vos heeft al een
trekpleistertje, een meisje
van twaalf jaar, Michèle
Schneider, die al vier jaar
op zich al een typische
Veense historische naam is
uit de tijd dat veel mensen
hier in de Veen van die
aardbeienteelt moesten
leven". Die gedachte leeft
ook nog voort in het
blazoen dat de blaaskapel
zich heeft aangemeten: een
tenorhoorn tegen de
achtergrond van een
aanvallige felblozende
aardbei.
Het is vijf jaar geleden
begonnen na de jaarlijks
terugkerende Veense
kermis, die ook deze maand
weer te genieten valt op 20,
21 en 22 september. „Op die
dagen hebben we altijd de
grootste pret, zoals ook toen
in '74. Na een hele dag
feesten pakten vier mannen
en twee vrouwen in een
dolle bui wat instrumenten
en gingen ermee de hort op.
Zo naar Brabantse trant,
weet je wel, de café's langs,
er één of twee nummertjes
blazen en een pilsje erbij
pakken. Straatmuzikanten
van het zuiverste water, ja
dat waren we wel, en het
sloeg meteen aardig aan bij
de mensen hier", aldus Ed
van Berkel, die en passant
even een elpee opzet van
zijn grote voorbeeld, de
Duitser Ernst Mooch: „een
man met wereldfaam; zijn
orkest maakt het helemaal.
Een windhond in een kooi,
is net zoiets als een raket waarvan
is mislukt. Vandaar dat
de gestroomlijnde
van deze week het niet zo naar
zin heeft in het asiel. De aerodyna-
Karim is een rasechte sprinter
zo best uit de hondenpotcn kan
hok.
werd op volle snelheid aangetrof-
de Katwijkse duinen waar hij zeer
door zijn eigenaar is ach-
Karim een specialist is
inhalen kon hij vermoedelijk tegen
demarrage van zijn vroegere ei-
niet op. Een toevallige wandelaar
zich over de eenzame Karim
hem zonder omwegen naar het
Leids Dierenasiel.
,Ik kan rijmen en dichten,
tonder een stukkie van m'n
hemd op te lichten". Zo
ïeespéioeft het vanzelfsprekend
)t leepiet, maar het buro
raag Culturele Raad Leiden zou
best op prijs stellen, als
ddeleèr flink wat
veigelegenheidsdichters en
vrouwelijke amateurpoëten
^^^ieh zouden aandienen om
"9e heropening van de
vernieuwde Waag eind
volgende maand enige
I luister bij te zetten. Het
weer in gebruik nemen van
het Waaggebouw als
cultureel huis voor de
Leienaars gaat gepaard,
d/oals u a' wist' met een
choD.reeks activiteiten die het
'ueblï<arakter van °®e verb°uwde
i voor^aa£ zuHen onderstrepen
1 pn bekrachtigen. Eén van
Nicajjfë gebeurtenissen zal een
aaitf*e en avon(l" z'jn.
valt °P donderdag 25
Buro-directrice
je.mevrouw Maria Vos zit er
e j. jJiiet onmiddellijk mee in
n ^aar niaag, maar ze heeft
rhenr00^ we' een flinke kluif
zelf]03" voorl3ereiclingen
omervan. Vooral is er het
-onzekere element, „omdat
nneii^ no°'1 van tevoren kunt
ker^veten hoeveel mensen de
dichtkriebels zullen
krijgen".
De bedoeling van de
manifestatie is, dat iedereen^
die.zin heeft, een gedicht op
de stad Leiden maakt en
dat werk of werkje in de
Waag' komt voorlezen. Of
desnoods laat voorlezen
door een substituut, een
plaatsvervangende persoon.
Want het is best mogelijk,
dat je een aardig gedicht
kunt schrijven, maar als de
dood bent om het
publiekelijk voor te dragen.
„Alle Leidenaars en niet -
Leidenaars die de dichtpen
willen pakken om iets
aardigs of onaardigs over
Leiden te schrijven zijn van
harte welkom. We willen
de mensen vrijlaten in de
lengte van het gedicht; die
dichterlijke vrijheid
huldigen wij. Er zijn wel
voorwaarden aan de
deelname verbonden. Zo zal
het gedicht, dus, moeten
gaan over Leiden; het
woord Leiden moet
minstens eenmaal in het
gedicht voorkomen en het
produkt dient uiterlijk 12
oktober in een
gefrankeerde envelop te
zijn ingezonden", aldus
Maria Vos.
Het geheel van
voordrachten wordt omlijst
met „Nederlandstalige
muziek". Niet zozeer
werkjes van Peter Schat,
De Leeuw of Ketting, maar
iets populairders en
aangepast aan het eigen -
aardige van de avond. De
Leidse disc - jockey Nico
Bill zal de zangplaten,
althans liedjesplaten, aan de
orde brengen. De even
Leidse schrijver Boudewijn
Büch presenteert het dicht -
