WATERWEGEN LANGS Een schoolklas van weleer op de Kagerplassen Natuurlijk Nieuwkoop heeft nauwelijks nog geheimen voor ,Onedin'-bemanning Gerookte paling; een Nieuwkoopse delicatesse IL „JL1 i De blauwe reiger en de Hollandse zomer ^'TAP/REGIO LEIDSE COURANT DONDERDAG 16 AUGUSTUS 1979 PAGINA 5 DE SNELLE HAP Van de zoetwatervissen die in ons land worden gegeten zijn de palingen waarschijnlijk wel het meest bekend. Het is een feit dat er in Nederland ook wel andere zoetwatervissen worden gegeten maar die zijn nimmer in die grote mate bekend geworden. Bekend zijn en veel gegeten worden staan nauw met elkaar in verband. Toch moet de vaarredactie constateren dat de paling- eterij van karakter is veranderd. Was het vroeger zo dat je tussendoor, op een doordeweekse dag, even een pdling naar binnen werkte, tegenwoordig ligt het accent op een toastje met een miniem stukje paling op Nieuwjaarsdag. De prijs voor het gerecht is de schuldige voor het verleggen van de grenzen. Een pondje paling kost toch al gauw het loon van een kwart werkdag van Jan Modaal. De vaarredactie heeft besloten om als snelle hap toch maar eens de paling in de mond te nemen want behalve een beetje De blauwe reiger is één van de sierlijkste vogels in Hollands Waterland. Tot aan de slootjes naast de autosnelwegen kan men deze statige dieren aanschouwen. Eenzaam, met een rotsvaste blik in het oneindige, vertoeven deze prachtige vogels langs de waterkant. Wat is de betekenis van dat statige wachten, dat balanceren op één poot? Hoe vaak zijn schrijvers en dichters gecharmeerd van dit wonderlijke wezen. Trekvogels zijn het, slechts weinigen wagen het om de winter in Holland door te brengen, niet voor niets bestaat het spreekwoord 'gelijk een reiger op het ijs' .maar toch, ieder jaar staan ze weer langs het water en staren onverstoorbaar. Een zomervakantie lang beweegt een deel van de re dactie van de Leidse Courant zich langs de waterwe gen in het Hollands Midden. Vrijwel dagelijks doet de bemanning van de Onedin kruiser verslag van haar be levenissen In het vakantievierende plassengebled. De boot is evenals vorig jaar ter beschikking gesteld door het Zoeterwoudse Bootcentrum. De varende redactiele den zijn te bereiken via de L.C.-redactie, tel. 071- 122244, maar uiteraard is eenieder welkom aan boord van het schip. Heeft u een aardige bijdrage voor deze zomerse rubriek, bel dan even of stap aan boord als u de kruiser ziet passeren. De koffie staat klaar flauw gevoel, heerste er geen honger in de maagstreek. De paling werd verorberd op de daartoe best geeigende plek: het 'Praathuis' van Aart Leliveld in Nieuwkoop. Nieuwkoop is een palingstreek bij uitstek door zijn prachtige schone plassen Met het bereiken van een wat bezadigde leeftijd, zo eet rond de vijfenzestig, krijgen dit de meeste mensen een hang rojj naar het verleden. „Hoe zou r het gaan met Klaas van de toef vijfde klas die altijd met dj gaten in z'n korte broek feel rondliep?" en meer van dat roff soort gedachten waar je uren 'de mee in stilte kunt oon doorbrengen. Bij de meeste Hk mensen blijft het bij 30* herinneringen maar prff sommige trekken de 'stoute' I schoenen aan en gaan op ooi. zoek naar de adressen van id3[ de vroegere klasgenoten. wi Eén van die mensen is Adrianus van der Voort uit Hazerswoude, hoi „Groenendijk" zoals hij zelf vet de gemeente nog trouw eel noemt. Gisteren was de eel heugelijke dag dat het J vroegere vriendenclubje van Wi de St. Jozefschool uit Hazerswoude zich verenigde op het jacht de 'Rijnrots' van een broer van Adrianus. Een tocht naar de Kagerplassen was het programma dat de heer Van der Voort in elkaar had gedraaid. Gezellig was het met de verenigde 'oudjes' die zich vermaakte met oude prenten en het bijpraten met de vrienden. Adrianus: „Eigenlijk is dit de derde maal. Iedere keer organiseerd iemand anders een bijeenkomst. De eerste keer dat we bijelkaar waren voor een reünie was twee jaar geleden. De tweede maal was in het voorjaar. Ja, je komt op een leeftijd dat je niet teveel tijd meer voor de boeg hebt en nu kunnen we elkaar nog vermaken. We kunnen het goed eens worden met elkaar. Dat heb je met oude vrienden." Het clubje van vroeger werd van allerhande zaken voorzien op de boot door Wilma, een oom-zegger van Adrianus. Adrianus, zelf 64 jaar, is nooit getrouwd. „Het is allemaal wat anders gelopen. Je verkering raakt uit en dan ja... Je komt niks tekort hoor, maar hoe mooi het vrijgezellenleven ook is, alleen is maar alleen. Nee, als je de kans krijgt om gelukkig te trouwen moet je het zeker niet laten." De vrienden, die elkaar in de jaren twintig ontmoetten, maakte er een vrolijke boel van en gingen na afloop van het dagje varen lekker wat nakaarten aan een feestelijke dis in hotel 'Groenendijk'. Vooral de verhalen over de afwezige klasgenoten, gingen veelvuldig van mond tot mond. Ook de zin „Nee joh, dat is zo gegaan" vulde veelvuldig het luchtruim. en iedere watersporter heeft weieens de fuiken van de vissers in het water zien liggen. Vele honderden fuiken zijn over de plassen verspreid. De gekozen paling was een gerookte paling. De meest gewilde wijze van klaarmaken van een paling. hoewel andere mensen weer zweren bij het bakken, stoven, etcetera. De paling is goed als het velletje een beetje vettig aanvoelt, anders bestaat de kans dat het paling onder het velletje is uitgedroogd. Een paling uit de koeling moet eerst een tijdje op temperatuur komen (bijvoorbeeld op een krantje bij de verwarming). De truck is dan dat het velletje heel gemakkelijk moet loslaten; is dit niet het geval dan is de paling te droog en niet lekker meer. De paling die de vaarredactie nuttigde was zonder twijfel van eerste kwaliteit. Het was zogezegd om je vingers bij af te likken. Een negen voor dit natuurprodukt van zuiverste kwaliteit. Maar nog steeds geldt 'de vis wordt duur betaald'. Nu niet in mensenlevens (vroeger bleven veel mensen 'op zee') maar in keiharde guldens. toe heeft nog geen otter zich binnen het gezichtsveld vertoond. De zeldzame purperreigers hebben een zeer verstandige keuze gedaan door het Nieuwkoopse Plasssengebied als territorium te kiezen. Met de verrekijker is deze langsnavelige kolonie zeker te bewonderen. „Langs Waterwegen" kreeg de vogels vanaf de Slikkendammersluis in het vizier. Naast de brood visser, kan ook de sportvisser ruimschoots aan zijn trekken komen. De LC-vaarredactie heeft zelf geen hengel uitgeworpen, maar de plassen zijn bekend om de visrijkdom. Uiteraard zwemmen de bekende witsoorten hier veelvuldig rond, maar daarnaast kan een beetje visser zijn hengel ook door snoek, snoekbaars, karper, zeelt of paling gebogen krijgen. Mocht een gezonde Nieuwkoopse vis onverwacht veel bezwaar tegen een kijkje bovenwater maken en dit duidelijk maken door de hengelaar pardoes van de wallekant weg te trekken, dan niet getreurd want de kwaliteit van het zwemwater is in Nieuwkoop aanvaardbaar. Deze wijsheid heeft de vaarredactie niet alleen „van horen zeggen", want toen zij in de middag voor anker ging om een snelle hap uit eigen kombuis te vervaardigen (overigens werd aan die „de snelle hap" unaniem een negen toegekend), kon de verleiding niet worden weerstaan, twee redacteuren onderworpen de waterkwaliteit middels een frisse duik aan een nadere expertise; koud, maar wel lekker en vrij zuiver bovendien. Aan het eind van de eerste dag vol vaarwederwaardigheden op de Nieuwkoopse Plassen werd bij de jachthaven afgemeerd. Gedurende de tijd, dat „de stille plas" werd bevaren, besefte de LC- redactie terdege, dat zij de haastige opgewondenheid van het drukke stadsleven was ontvlucht en dat dat een verademing was. moet in het bezit zijn van een vaarvergunning. Hoewel er in het kleine sluisje twee plezierjachten liggen te wachten, wordt in alle rust een vergunning uitgeschreven en gemoedelijk een praatje gemaakt. De zware deuren worden gesloten en na ongeveer een meter verval gaan de binnendeuren open, de in de sluis aanwezige jachten varen, door een minimaal aantal PK's voortbewogen het natuurreservaat binnen. Het gébied van de Nieuwkoopse Plassen biedt nog steeds veel ongerept natuurschoon; iets dat jammer genoeg van weinig Hollandse plassen gezegd kan worden. Er is een veelheid aan riet te vinden. Niet alleen de rietbinder doet hier zijn voordeel mee door de „kragen" in het najaar weg te maaien en het als dakbedekking ter verkoop aan te bieden, ook is het riet een toevluchtsoord voor vogels. Rond de plassen broeden diverse vogelsoorten, die elders niet de kans krijgen in alle rust hun kroost ter wereld te brengen. Op de veenbonken, die overigens als ijsbergen voor maar een klein deel boven water uitsteken, zien we nogal wat aalscholvers, die hier fourageren. Zelfs de visotter, een in Nederland bijna uitgestorven diersoort heeft, zij het op zeer beperkte schaal, in dit gebied een goed heenkomen gezocht. Kennelijk hebben de dieren geen behoefte aan publiciteit, of zijn zij hevig in het mensenras teleurgesteld, want tot nu Nieuwkoopse Plassen ligt voor de boeg en bijna automatisch wordt gas teruggenomen. Nieuwkoop is landelijk en -straalt rust uit, alleen varensgasten met oogkleppen voor en met angst voor stilte varen dit gebied met onnodig veel motorkracht binnen. Voordat de LC-boot geschut wordt, nodigt de sluiswachter de vaarredactie uit even mee naar binnen te gaan; iedereen, die met een motorboot het eigenlijke plassengebied wil bevaren, „Langs Waterwegen" heeft de Braassem en t Kagerplassen verlaten j en een nieuwe koers uitgezet; de varende redactie is in Nieuwkoop I verzeild geraakt en vanuit dit wonderschone i plassengebied worden de laatste afleveringen ;van „Langs Waterwegen" verzorgd. ij De Ziendesluis, de allj toegangsdeur tot de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5