LANGS WATERWEGEN Het gaat Jan en Ammy in de Kaagsociëteit voor de wind Buikdanseres 9 start cursus in Lisse WASSENAAR MAAKT ZICH OP VOOR ZOMERFEEST Beste meneer Hinault, uw petje ligt in Zoeterwoude ^TAP/REGIO LEIDSE COURANT VRUDAG 3 AUGUSTUS 1979 PAGINA 5 Een zomervakantie lang beweegt een deel van de re dactie van de Leidse Courant zich langs de watenwe gen in het Hollands Midden. Vrijwel dagelijks doet de bemanning van de Onedin kruiser verslag van haar be levenissen in het vakantievierende plassengebied. De boot is evenals vorig jaar ter beschikking gesteld door het Zoeterwoudse Bootcentrum. De varende redactiele den zijn te bereiken via de L.C.-redactie, tel. 071- 122244, maar uiteraard is eenieder welkom aan boord van het schip. Heeft u een aardige bijdrage voor deze zomerse rubriek, bel dan even of stap aan boord als u de kruiser ziet passeren. De koffie staat klaar ^ieuwe 'ahibtenaren burgerlijke :Jand SIDEN De gemeente rad van Leiden beslist tij- ns de raadsvergadering n maandag 13 augustus ter de aanstelling van twee euwe ambtenaren van de irgerlijke stand. Het zijn ,t ambtenaren R.A.M. van ijk (30) en H.J.A. Neijen- i- lis (23). il iide ambtenaren zijn mede- g irkers van de afdeling be- a lking van de gemeente. De p noeming dient ter vervul- i ig van de 'vacature die is r .tstaan door het overlijden a n de heer M. Paats. ;frouw door ïteen gewond eOORDWIJK Een huis- 'ouw (27) uit Noordwijk, die l stermiddag over het voet- - ld van de nieuwe Wetering- t ide wandelde, werd het - achtoffer van stenen gooien- 1jongens. Zij werd daarbij >or een grote kei aan het - kofd getroffen en viel hevig r loedend neer. p jeugdige daders, waarvan fc leeftijd wordt geschat op 6n k twaalf jaar, namen de uchti Een inmiddels gealar- leerde politiepatrouille bracht l vrouw naar een dokter. De fcherche is bezig de identiteit jn de stenengooiers vast te (ellen." LISSE Buikdanseres „Senitza" van Dansstudio Oriëntal begint in septem ber met een heuse buikdanscursus voor geïnteresseerde dames uit de omgeving van Lisse. En wie durft te lachen krijgt het met Senitza aan de stok. Buikdansen is voor haar een bloedse rieuze zaak. Ze heeft haar buik vol van alle grappenmakers die de bevallige bewegingen van een buikdanseres proestend imiteren. „Buikdansen is een geweldig middel bij het afslanken en een spieroefening van de bovenste plank. Niet alleen de buikspie ren zijn in beweging, maar vrijwel alle li chaamsdelen. De nadruk in het eigentijdse buikdansen ligt op de lichaamsbeweging. Dit terwijl de eeuwenoude danscultus doorspekt is met romantische en geheim zinnige bijverschijnselen. Senitza zelf heeft de edele kunst onder de knie gekregen met behulp van de beken de Yonina die onder meer bekend is ge worden in het televisiequiz van Willem Ruis. Dat buikdansen een bezigheid voor jong en oud is, blijkt wel uit het feit dat Senitza ook les heeft gegeven aan een 70- jarige dame. Op 11 september kunnen cursisten de eer ste wankele schreden op de dansvloer zet ten. Nog niet in vol ornaat, maar het liefst in een turnpak. Wie wil dansen in een echt duikdansereskostuum zal dit zelf moeten maken. De kleding is erg moeilijk te krijgen en bovendien peperduur. Dins dag 4 september is er een speciale infor matieavond (ook voor mannen) in „De Taveerne" aan de Lissese Wagendwars straat. WASSENAAR Oranjevereniging „Konin gin Wilhelmina" heeft voor de traditionele zomerfeesten in Wassenaar, die dit jaar wor den gehouden van donderdag 16 tot en met zaterdag 18 augustus weer een uitgebreid programma opgesteld. Donderdagmorgen 16 augustus wordt begonnen met kinderspelen op het terrein aan de Hof- campweg. 's Middags is er voor de jeugd een straattekenwedstrijd in de Starrenburglaan. Donderdagavond is het de beurt aan de „oude ren": op het terrein aan de Hofcampweg kan dan worden kuipjegestoken, mastgeklommen en doelgetrapt. Vrijdagmorgen 17 augustus staan er roeiwed- strijden in het Sportfondsenbaed op het pro- §ramma. 's Middags is er boegsprietlopen over Zijl watering voorbij de flats uan de Van Duivenvoordelaan en 's avonds komen paar den en ruiters in de weer in de Berkheisti'aat voor het „ringsteken onder de man". Zaterdagmorgen 18 augustus wordt het feest programma voortgezet om acht uur met een hengelwedstrijd bij het politiebureau. Aan het eind van de Van Duivenvoordelaan begint om tien uur een pony-race. Vanaf twaalf uur is er op de Van Groeneveltlaan „ringsteken met paard en rijtuigen". De Wassenaarse brandweer geeft vanaf zeven uur 's avonds demonstraties op de Berkheistraat. Daarna is er een muzikale stertocht van Excelsior, drumband Irene met het majorettenkorps „De Pauwen" en het showkorps Adest Musica. Gedurende het gehele zomerfeest is er een kermis op de Dr. Mansvelt- kade. Deze is donderdag, vrijdag en zaterdag open van tien uur 's morgens töt een^uur 's nachts. Hengeloërs in elkaar geslagen NOORDWIJK Drie jon- gens (17) uit Hengelo, die met nog een stel vrienden op de camping „Dijk en Burg" va kantie hielden, zijn gister nacht op het strand voor de Koningin Wilhelmina Boule vard in elkaar geslagen. Zonder dat zij daartoe zelf ook maar enige aanleiding gaven, werden zij plotseling aangeval len door een bende van zeven a tien man, die hen trapten en schopten, waar zij hen maar raken konden. Een van de Hengeloërs kon ontkomen en een ander wist de aanvaller te bewegen van verder geweld af te zien door hem een tientje te geven. De ander werd in de maagstreek eft'het hoofd getroffen. Djimat kondigt nieuw? generatie apen aan De 24-jarige orang oetan Nonja, heeft enige weken ge leden het leven geschonken aan een zoon, Dji mat. in het die renpark Wasse naar. De ge boorte van Dji mat is daarom zo bijzonder omdat orang oetans tot de met uitsterven bedreigde dier soorten worden gerekend. Met de geboorten van Nederlands jongste gorilla VIP. de adoptie aap van onze krant. diverse capucijners, enige dwerg- en reuzen galago's een formosa makaak en tal van laponder- aapjes, heeft zich inmiddels in dierenpark Wassenaar een geheel nieuwe apen-generatie aangekondigd. g*flan en Ammy van der 1 'fcwart beheren sinds april de Q Kaag Sociëteit, het Waarschijnlijk wel f jneestbezochte clubhuis aan de Kagerplassen, dat ook buiten de regio Leiden grote bekendheid geniet. De in '1910 opgerichte Koninklijke - Watersport Vereniging „De 'Kaag" heeft deze sociëteit J»ls thuishaven. Afgelopen „xileizoen was de heer C. Paddeburg de beheerder van het clubhuis, maar na dat ?ne seizoen hield hij het j|i<|/oor gezien en moest naar 'een vervanger uitgekeken ■^Ivorden. Jan en Ammy van jier Zwart zagen er wel "brood in, temeer omdat hun (vorige café door brand was Verwoest. Na de brand in net dorpscafé „Sportlust" in Sassenheim vonden zij niet direct een nieuwe werkplaats en het echtpaar ham de uitdaging aan. d r- Dat het een moeilijke opgave is om de sociëteit te e lfrunnen, is bij de leden, maar ik. geer zeker ook bij Jan en [eh^nny bekend. „We doen in alles samen, we zitten al dranger dan vandaag in het itirvak en zijn tot nu toe alle Pupioeilijkheden te boven gekomen, dus ik zie niet in waarom dit zou mislukken", verklaart Jan van der Zwart. Bovendien heeft het echtpaar de nodige horecapapieren, dit in tegenstelling tot de vorige barkeepers en dat is toch wel een zorg minder, vindt Jan. In het prilste begin ^hebben Jan en Ammy het de !St< J water minnende varensgasten zonder hulp naar de zin weten te maken, Paddeburg was namelijk met vakantie in Australië. Maar na zijn terugkeer heeft Paddeburg op een geweldige manier geholpen en hij heeft er mede voor gezorgd, dat de nieuwbakken beheerders zich nu zo in hun nopjes voelen. „Het is uniek, waar woon je nou mooier dan hier? vraagt Ammy zich af. Inderdaad is het gebouw gezellig ingericht ert bovenèl bijzonder fraai gelegen. Een soort baken. Aan de ene kant is de grote plas te zien, terwijl zich aan de andere kant een landelijk panorama manifesteert. „Als ik door de telefoon de bestelling opneem, dartelen de hazen door het weiland", aldus een vrolijke Jan van der Zwart. Gedurende de wintermaanden had Paddeburg het verreweg het moeilijkst. Er komen zeer weinig mensen, de plas geeft een kale indruk door het gemis aan de veelkleurige zeil- en motorboten, de bomen zijn kaal, het weer is vaak guur; hagel, sneeuw, regen, ijs enz. Op de vraag hoe het gezin Van der Zwart de winter denkt door te komen antwoordt de baas des huizes:„Ik heb hier nog nooit een winter doorgebracht, dus kan ik er eigenlijk niets van zeggen. Maar eerst werd gezegd, dat het tot Pasen de moeilijkste periode zou zijn, daarna werd het tot Pinksteren, toen tot de Kaagweek en nu „Een prachtig zicht over de plas en aan de andere kant een landelijk panorama, want kan je nog meer wensen" zegt Jan van der Zwart. zegt men, dat als we de wintermaanden eenmaal voorbij zijn ons niets meer kan gebeuren". Voor enige uitgehongerde zeilers werd een hapje eten gemaakt. „Maar", zo zegt Jan, „als het buitengewoon druk is, worden we achter de bar wel door familie, vrienden en kenissen geholpen". hete vuren heeft de familie Van der Zwart wel gestaan. Tijdens de Kaagweek waren ze van half tien 's morgens tot half zes de volgende ochtend in touw. Bovendien moest tijdens een zeilweekend als kok opgetreden worden, wat eigenlijk niet de bedoeling is. Voor niet minder dan 184 van het uitgebrande café Sportlust in Sassenheim naar de I 3 sporters van de Kaagso- Toch zal de barman de komende winter niet geheel onbeslagen ten ijs komen. Er is wel degelijk over de donkere maanden nagedacht; „Als het net zo lekker gaat vriezen als afgelopen winter zie ik het wel ziten. Ik plant gewoon een bord in het ijs met een duidelijke peil en het opschrift: heden warme erwtensoep. Volgens mij draai ik dan als een vorst." 's Winters zijn de Kagerplassen overigens toch al niet geheel uitgestorven: af en toe worden op de sociëteit borrelavonden georganiseerd, zijn er winterwedstrijden voor fanatiekere zeilers, en worden lezing- en filmavonden gehouden. Het viel Jan wel reuze mee, dat hij bij de zeilers zo snel was ingeburgerd. In het verleden heeft hij namelijk op niet al te sympathieke wijze met een aantal zeilers kennis gemaakt. Tijdens het vissen (hetgeen hij nu naar hartelust kan beoefenen) ondervond hij diverse malen last van zeilers. Toen hij eens voor dag en dauw een stekje had opgezocht, bleek later op de ochtend, dat hij zich binnen de wedstrijdbaan bevond. Toen enkele zeilers hem botweg afsnauwden en gelastten weg te gaan, was de eer aangetast en Jan van der Zwart weigerde dan ook het veld te ruimen. Bestuursleden moesten eraan te pas komen om hem inschikkelijker te doen zijn. Het contact met de bezoekers verloopt nu wel vlotjes en het echtpaar van der Zwart kan goed met de varensgasten overweg. Tot slot zegt Jan: „Ik zit hier prima, het bevalt me uitstekend. Op mijn vijfenzestgigste ga ik hier misschien weer weg, maar liever niet eerder." Als landelijk bekend mag worden verondersteld zijn spreekwoordelijke kinderhanden razendsnel gevuld. En eigenlijk is dat maar goed ook want met zure en ontevreden gezichten is een rubriek als Langs Waterwegen natuurlijk moeilijk vol te schrijven. Vandaag dus aandacht voor weer zo'n vrolijke Frans, de Zoeterwoudenaar Aadje Bakker. Aadje is wielerfanaat en wacht u voor overhaaste kreten als „Nou endat is premier Van Agt ook". Want heel toevallig heeft Aadje op wielersportgebied iets waar onze sympathieke minister president knap jaloers op zou zijn. Van Agt mag dan met kopstukken als Levitan en Goddet de Tour de France 1979 vanuit de volgauto „plus important" hebben gevolgd, dat alles haalt het niet bij de dierbare herinneringen die Aadje Bakker uit Parijs meebracht: het onvervalste petje van Tourwinnaar Bernard Hinault. Nu geeft het geen pas om Tour-kopstukken domweg het petje van het hoofd te sjorren, dus moet Aadje Bakker de redaktie van Langs Waterwegen maar eens een verklaring voor zijn unieke bezit geven. „Nee joh, natuurlijk zoiets doe je niet. Het ging ook heel anders", start Aadje zijn verhaal onvervaard alsof het een premiesprint betreft. „Ik had op de laatste dag een plaatsje weten te bemachtigen op de Champs Elysées, ongeveer honderd meter voorbij de finish. En na afloop had ik het meest begeerde petje...." Ho.ho Aadje Bakker uit Zoeterwoude wat deed je nu eigenlijk precies in Parijs? „Naar de finish van de Tour kijken natuurlijk. Ik was vrijdag al met een vriend vertrokken. Met veel pijn en moeite konden we een plaatsje op een camping vinden. Zondags zijn we toen met de metro naar het parcours gegai want met Aadje Bakker veilig terug in Zoeterwoude met z'n petje van Bernard Hinault. de auto was er geen doorkomen aan. Alles was afgezet. We waren eigenlijk al wat aan de late kant, want op de plaats van aankomst was geen plekje meer vrij. We belandden toen een flink stuk voorbij de finish, maar omdat ze rondjes reden, stonden we toch nog wel goed. Tussen allemaal Fransen. Kleine mannetjes gelukkig, dus we hadden een prima zicht op de wedstrijd. En die gasten maar gillen „Bernard, Bernard, Bernard". En wij er overheen „Jopie, Jopie". Maar daar begrepen ze er geen snars van want zelf noemen ze Zoetemelk „Zjoop Zoetemek". Toen Hinault en Zoetemelk uiteindelijk over de meet kwamen werden die Franse mannetjes volslagen hysterisch. Hinault was weliswaar bekaf en bezweet, maar jaaanmoedigingen zijn natuurlijk nooit weg, zeker niet als je net de Tour gewonnen hebt. Dus die gooit vrolijk zijn petje in onze richting. Dat wilde ik eigenlijk best wel hebben. Dus zette ik een paar van die kleine driftkikkertjes opzij en ging er snel met het petje van Hinault vandoor." De relatief rijzige gestalte van Aadje boezemde de hebberige Hinault-fans zoveel ontzag in, dat druk gepoogd werd het petje niet langer met geweld, maar met geld te bemachtigen. Maar Aadje Bakker uit Zoeterwoude liet zich niet vermurwen. Zijn petje was hem meer waard dan alle geld van de wereld, en daarmee is Barend Barendse mooi voorgoed van zijn troon gestoten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5