Play-offs apotheose van Amerikaanse competitie
Wim van Hanegem
wil nog jaartje
in Nederland
voetballen
Filiaal van
Inter Football
krijgt vaste
grond onder
de voeten
SPORT
LEIDSE COURANT/
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1979
U2 ifT
DEEL 3
Vandaag publiceert
onze krant de derde
aflevering van een
reeks verhalen over
het Amerikaanse
voetbal. De eerste
aflevering werd
gepubliceerd in onze
editie van afgelopen
zaterdag, de tweede
afgelopen maandag.
(Van onze verslaggever)
CHICAGO- Inter Soccer, het Amerikaanse
broertje van Inter Football, draait redelijk
goed. Hoewel de opdrachten nog niet dage
lijks in groten getale op de New Yorkse
Fifth Avenue, de stek van Inter Soccer, bin
nen komen heeft het er alle schijn van dat
directeur George Taylor grond onder de
voeten begint te krijgen.
Een belangrijke opsteker voor Inter Soccer (eigena
ren: Cor Coster, Johan Cruyff en Maarten de Vos)
was uiteraard de overgang van Cruyff naar de Los
Angeles Aztecs. De leiding van Inter Soccer rekent er
vast op dat de faam van Cruyff deuren zal openen in
de zakenwereld.
Eèn van de opdrachten die George Taylor heeft is om
te onderzoeken in hoeverre de naam van Cruyff in
Amerika te exploiteren valt. Zelfs in het contract dat
Cruyff bij de Aztecs tekende is opgenomen dat Cruyff
voor zijn eigen reclame mag zorgen. De financiën die
daaruit voortvloeien komen uiteraard ook in Cruyff's
zak terecht.
Jeugdbegeleiding
Een andere taak van Inter Soccer is te pogen een
stuk jeugdbegeleiding in Amerika voor zich op te
eisen. Met het oog daarop is Jan Brouwer, oud-
oefenmeester van Willem II en daarna deel
uitmakend van de technische staf van de KNVB, in
Long Island, even buiten New York, een
voetbalschool begonnen. Het ligt in de bedoeling
dat in de toekomst gebruik gemaakt gaat worden
van oefenmateriaal, dat in nauwe samenwerking
met Johan Cruijff opgesteld wordt.
Een poging van George Taylor om bij de NASL-clubs
binnen te sluipen is mislukt. Taylor zond twee
maanden geleden alle clubs een schrijven waarin
tegen betaling van 10.000 dollar werd aangeboden
om regelmatig een inventarisatie te maken van de
Europese spelers die mogelijk in dienst zouden
kunnen treden van Amerikaanse profclubs. De
reactie daarop was erg lauwtjes omdat het aanbod
toch al ruim is. Het wemelt immers van de
voetbalmakelaars die regelmatig de meest
vreemdsoortige voetballers aan de Amerikaanse
clubs proberen te slijten.
(Van onze verslaggever)
CHICAGO Zaterdag 8 september
vormt het hoogtepunt van de Ameri
kaanse voetbalcompetitie. In het impo
sante Giants Stadion, even buiten New
York, wordt dan de finale van de strijd
om het Amerikaans voetbalkampioen
schap gehouden. Dan ook zal bekend
worden of regerend landskampioen New
York Cosmos opnieuw de sterkste ploeg
van de Amerikaanse competitie zal zijn.
Eind maart begonnen vierentwintig clubs
aan de competitie van de North American
Soccer League. Die clubs werden onder
verdeeld in zes groepen van vier clubs.
Dat alles volgens twee hoofdlijnen: de Na
tional Conference en de American Confe
rence. Twee hoofdgroepen van twaalf
clubs, die dan onderling weer verdeeld
werden in drie verschillende poules: de'
Eastern Division, de Central Division en de
Western Division.
Via een ingewikkeld speelschema, waarbij
de clubs die met elkaar in één en dezelfde
poule zitten tenminste tweemaal tegen el
kaar spelen, wordt uiteindelijk na het com-
petitieweekeinde van 12 augustus bepaald
welke van de vierentwintig clubs deel mo
gen nemen aan de play-offs, de Ameri
kaanse kampioenscompetitie. Die play-offs
bieden plaats aan zestien clubs, slechts
acht clubs vallen derhalve na het afwikke
len van de normale competitie af.
Er zijn dus vierentwintig clubs, verdeeld
over zes divisies. Van tevoren is bepaald
dat de eerste twee clubs van elke divisie
automatisch uit mogen komen in de play
offs. Daarnaast heeft zowel de National
Conference als de American Conference
nog twee wat de NASL noemt „wild
cards". Dat wil zeggen dat beide hoofd
groepen nog twee clubs mogen leveren
voor de play-offs. Dat zijn dan de clubs die
van de nummers drie en vier de meeste
wedstrijdpunten hebben behaald.
Niet ingewikkeld
Na 12 augustus, de slotdag van de nor
male competitie, is het allemaal niet
meer zo ingewikkeld. Twee dagen later
al wordt een begin gemaakt met de play
offs, te vergelijken met Europa cup-voet-
bal in ons werelddeel.
Een uit- en een thuiswedstrijd derhalve,
waarbij de verliezer uiteindelijk afvalt. Dat
alles overigens via een andere procedure
dan bij ons Europa cup-voetbal. Bij ons
tellen immers de doelpunten, waarbij in
uitwedstrijden gescoorde goals ook nog
eens extra gewaardeerd worden. In het
Amerikaanse voetbal telt slechts het resul
taat. Geen verschil derhalve tussen thuis
winnen met 5—0 en uit verliezen met
maar 1—0. In alle gevallen van zowel een
winst- als een verliespartij volgt in de
tweede wedstrijd een verlengingom de
winnaar aan te wijzen.
Via dat afvalsysteem blijven uiteindelijk
twee clubs over die de finale om het Ame
rikaans voetbalkampioenschap spelen.
Dat gebeurt, net zoals bij ons in het Euro
pa cup-toernooi voor landskampioenen en
bekerwinnaars, in één finalewedstrijd. Vo
rig seizoen was dat het duel tussen de
New York Cosmos en de Tampa Bay Row
dies, een gevecht dat door Cosmos ge
wonnen werd.
Cosmos favoriet
Ook dit seizoen is de New York Cosmos,
ondanks alle interne strubbelingen, weer
favoriet. Tampa Bay Rowdies en de Van
couver White Caps zijn de meest serieu
ze concurrenten van de Cosmos. Ook de
Fort Lauderdale Strikers en mogelijk de
Los Angeles Aztecs kunnen zich moge
lijk in de kampioensstrijd gaan mengen.
De in Amerika voetballende Nederlanders
zijn voornamelijk te vinden in Los Angeles
(bij de Aztecs), in New York (bij de Cos-
mos), in het Canadese Edmonton (bij de
Drillers) en in Chicago (bij de Stings). Al
leen Jan van der Veen (Go Ahead) speelt
elders. Hij komt uit voor Tampa Bay Row
dies.
Het is alleszins waarschijnlijk dat een
groot aantal Nederlanders aan de play
offs zal deelnemen. Cosmos, met Rijsber-
gen en Neeskens, is net als Tampa, met
Van der Veen, niet meer in te halen door
de concurrentie. Ook Chicago Stings (Van
Hanegem, Ressel en Advocaat) en Los An
geles Aztecs (met behalve oefenmeester
Rinus Michels ook Cruijff, Suurbier,
Smeets, Van Veen en Rongen) maken een
uitstekende kans. De Nederlandse clubs
moeten dan ook nog even geduld hebben
voor hun spelers vanuit Amerika terug ko
men.
Anders ligt dat met de ploeg van Hans
Kraay, de Edmonton Drillers. Ondanks de
ruime Nederlandse inbreng (Schoenmaker,
Ouwehand, Kraay jr, Endeman, Lodewe-
ges, Klinkenberg, Goossen en de „halve"
landgenoten Hilkes en Jensen) is Edmon
ton in het Amerikaanse voetbal nergens.
Met San Jose behoort Edmonton tot de
zwakste ploegen. Een plek tussen de zes
tien clubs die mee mogen doen aan de
play-offs is er dus niet bij.
De Amerikaanse competitie is op dit mo
ment in een beslissend stadium. De bij
na dertig normale competitiewedstrijden
zitten er vrijwel op. Versterkingen mo
gen inmiddels niet meer aangerukt wor
den door de clubs. De Amerikaanse
transfermarkt sloot op 15 juli.
Vanaf nu wordt het een keihard gevecht
om de Amerikaanse titel. Een min of meer
papieren kampioenschap overigens, want
anders dan in Europa kan de Amerikaanse
kampioen zich niet via een internationaal
toernooi meten met andere kampioens-
ploegen.
Geen extra activiteiten derhalve voor de
Amerikaanse kampioen. Net zo min als er
een „straf" bestaat voor de clubs die on
deraan in hun poule eindigen. Het Ameri
kaanse voetbal kent immers nog geen
promotie- en degradatieregeling. Een on
derstreping van het vrijblijvende karakter
van het door vierentwintig clubeigenaren
strikt afgeschermde Amerikaanse prof
voetbal.
tal. We voetballen soms erg
goed. De ellende is alleen dat
we eigenlijk te veel goede spe
lers hebben. De ploeg kent te
weinig knokkers. De onderlin
ge band is ook niet zo gewel
dig. Er hoeft maar een kleinig
heidje mis te gaan en de pest
breekt uit binnen de groep. Er
wordt wat afgescholden in dit
elftal. Niet te geloven gewoon.
Zo nu en dan lijkt het wel een
dameskransje. Zijn we net ka
kelende kippen".
Met name de Duitser Carl
Heinz Granitza moet er nogal
eens aan geloven. Granitza.
topscorer van de Stings en
daardoor populair bij de aan
hang, wordt gehaat in het Ne
derlandse kamp. Van Hane
gem: „Het is een vreselijke
vent. Loopt doorlopend met
zijn borst vooruit. Voelt zich te
goed om met de anderen te
praten. En dat terwijl de man
nog geen deuk in een pakje
boter schopt. Dat laten we
hem op de training ook vaak
genoeg merken. Bewust wordt
hij tijdens de wedstrijd zo min
mogelijk aangespeeld. Geen
wonder ook, want hij geeft ook
nooit een bal af. Waar hij ook
staat, zodra hij de bal heeft
schiet hij op doel. Om dood
ziek van te worden. Er is geen
land te bezeilen met die Gra
nitza. We ergeren ons allemaal
kapot aan hem. De ellende is
alleen dat de sportjournalisten
met hem weglopen omdat hij
doelpunten maakt. Dat is het
enige dat telt hier: goals ma
ken. Hoe zo'n doelpunt voor
bereid wordt ziet geen hond.
Ook de voetbaljournalisten
niet. Die hebben evenveel kijk
op voetbal als een koe op
touwtje springen".
Peil onderschat
Het spelpeil in Amerika is
Van Hanegem niet tegenge
vallen. Sterker nog, hij wil
best toegeven dat hij het ni
veau in eerste instantie on
derschat heeft. „Toen ik met
Ressel hier in Amerika was
om een club te zoeken heb ik
veel wedstrijden gezien.
Daarvan was ik nauwelijks
onder de indruk. Tot mijn
50ste kan ik dit volhouden,
heb ik wel eens gezegd. De
werkelijkheid is anders. Het
valt allemaal best mee. Zo
maar vrijblijvend tegen een
bal schoppen is er niet bij. Ik
CHICAGO Het Hofman
Estates heeft veel weg
van een vakantiecom
plex. Ruime appartemen
ten, tennisbanen, een
zwembad en een sauna.
De Hollandse kolonie
mag niet mopperen. Dat
doen Wim van Hanegem,
Peter Ressel en Dick Ad
vocaat dan ook niet. Het
leven in de Hofman Esta
te» is daar te mooi voor.
Een stuk beter in elk ge
val dan in het 60 km. ver
derop gelegen Chicago,
één van de smerigste
steden van de Verenigde
Staten.
Truus van Hanegem eerlijk:
„Het is net alsof we op vakan
tie zijn. Dat wil ik best toege
ven. Het was even vervelend
dat de kinderen er aanvanke
lijk niet bij waren omdat die
nog in Nederland naar school
moesten. Maar nu ook ons
kroost erbij is voelen we ons
hier in alle opzichten zalig".
Echtgenoot Willem aanvullend:
„Een belangrijk gedeelte van
dit complex is eigendom van
de Chicago Stings. Vrijwel het
gehele elftal woont hier. Ressel
en Advocaat natuurlijk, maar
ook Kristensen, een paar Duit
sers en een aantal andere se
lectiespelers. Best gezellig. Je
hebt tenminste een beetje aan
spraak".
Over dat laatste hebben de
Van Hanegems niets te klagen.
Er is weinig veranderd. Net
zoals op hun boerderij in Leer
broek is het daar even buiten
Chicago zo nu en dan ook net
de zoete inval. Er gaat bijna
geen week voorbij of de Van
Hanegems hebben gasten over
uit Nederland. Bezoekers die
vooral door Truus vertroeteld
worden. „Ik vind het gezellig
om volk over de vloer te heb
ben. Hoe meer zielen hoe meer
vreugd. Kan je tenminste eens
even lekker bijpraten".
En in de richting van Willem
schamperend: „Aan hem heb
ik toch niks. Als die maar kan
voetballen. De rest interesseert
hem niet. Voetballen en televi
siekijken, daar is ie mesjokke
van. De rest kan hem gestolen
worden".
Willem opgetogen: „Geweldig
hier. Tien kanalen hebben we
geloof ik op die kleurenkast.
Elke dag een hele berg sport.
Honkbal, atletiek, tennis en
zelfs voetbal. Is tenminste be
ter dan maar lui rondlummelen
bij het zwembad. Dat doet
Truus de hele dag. Geef mij
m'n plekje op de bank maar.
Kan ik tenminste rustig kij
ken".
Nog geen werkgever
Voorlopig heeft Van Ha
negem echter voor de
periode na het Ameri
kaanse seizoen nog geen
nieuwe werkgever. Voor
een belangrijk gedeelte
zijn eigen schuld, want
meteen na zijn verwijde
ring uit de Alkmaarse
Hout klopte het inmid
dels naar de eredivisie
gepromoveerde Excelsior
aan de deur.
Truus vinnig: „Praat daar liever
niet over. Dan word ik nog
boos. Voorzitter Bontenbal en
een sponsor die anderhalve
ton op tafel zou leggen voor
Willem hebben twee uur op
meneer zitten wachten. De
stommerd vergat de afspraak.
Weg contract. Weg mogelijk
heid om lekker dicht bij huis te
kunnen voetballen".
Willem eerlijk: „Ik was stuk
door dat hele gedoe rond mijn
verwijdering uit Alkmaar. Wer
kelijk, ik had het erg moeilijk.
Excelsior kwam op een ver
keerd moment. Ik zag het alle
maal niet meer zitten. Had het
nog te druk met het verwerken
Wim en Truus van Hanegem, hier samen met de familie Ressel, leren in Amerika wat reizen ia.
van die optater. Al had Excelsi
or me een miljoen geboden
dan zou ik die middag nog niet
gegaan zijn. Achteraf stom na
tuurlijk. Nu zou ik zo'n kans
met beide handen aangrijpen.
Toen was ik er niet toe in
staat. Ik hoop dat ze dat bij
Excelsior een beetje kunnen
begrijpen. Want nu vind ik het
natuurlijk ook knap lullig dat
Bontenbal daar voor nop heeft
zitten wachten. Die heeft door
mij een flater van jewelste ge
slagen tegenover die sponsor.
En dat vind ik vervelend".
vrienden heeft. „Dat is de
les geweest", geeft De
Kromme toe. „En dat
doet me wel een beetje
pijn. Ik heb de naam een
lastige jongen te zijn,
maar ik weet voor mezelf
dat ik nooit lastig was
met het doel mezelf te
verbeteren. Altijd sprong
ik in de bres voor ande
ren. Je krijgt daar alleen
maar stank voor dank
voor".
Truus ter aanvulling: „Samen
hebben we er wel eens ruzie
over gehad als hij weer eens
een afspraak maakte voor een
interview. Zo nu en dan had hij
er wel vijf op een dag. En altijd
was hij goed voor een lekker
verhaal. Een blad voor zijn
mond neemt hij nou eenmaal
niet. Hij zegt altijd waar het op
staat. Willem zei dan altijd als
ik vond dat hij teveel ja zei te
gen verslaggevers: „Truus, die
mensen moeten ook hun werk
doen, net als ik".
Achter de rug
Die periode is inmiddels ach
ter de rug. Het gaat Van Ha
negem niet slecht af in Ame
rika. Mede dankzij zijn in
breng maakt de Chicago
Stings een vlotte kans om
door te dringen tot de play
offs. Geen wonder overigens,
want op papier lijkt de Stings
een goeie ploeg, met naast
Van Hanegem ook Ressel,
Advocaat, Blankenburg, Gra
nitza, Steffenhagen en niet te
vergeten Jörgen Kristensen,
een van de meest populair
voetballers in Amerika.
Van Hanegem: „Een lekker elf-
Geen vrienden
Wim van Hanegem heelt
veel geleerd van die AZ-
periode. Het belangrijk
ste is wel dat een speler
in de voetbalwereld geen
„Alleen de sportpers heeft
achter me gestaan", vervolgt
Van Hanegem. „Dat vond ik fi
deel. Ik heb altijd een goede
band gehad met sportjourna
listen. Altijd heb ik me op het
standpunt gesteld dat ik jullie
nodig had en jullie mij. Nie
mand heeft ooit tevergeefs
aangeklopt om een interview
met me te maken. Tenzij het
iemand was die bij een eerdere
gelegenheid me allerlei dingen
liet zeggen die ik nooit in mijn
mond had gehad. Dan kon die
mooi barsten. De rest was al
tijd welkom".
Tijdens zijn debuutwedstrijd voor de Chicago Stings ontsnap- I
te Van Hanegem ternauwernood aan een aanslag op zijn ge
zichtsvermogen.
moet er echt voor werken".
Amerika bevalt Van Hanegem,
De Kromme bevalt Chicago-ei-
genaar Lee Stern. Die heeft
hem zelfs al geprobeerd voor
drie jaar vast te leggen. De
Kromme: „Ik hoop dat ik ko
mend seizoen in Nederland
nog een jaartje kan spelen.
Lukt dat niet, dan blijf ik'ge
woon hier. In de wintermaan
den valt er genoeg brood te
verdienen met zaalvoetballen.
De Stings willen me trouwens
hier houden. Hebben het zelfs
al gehad over een baantje als
trainer. Misschien doe ik dat
wel. Alleen dat Engels is een
probleem. In het verleden heb
ik me al tenminste tien keer
opgegeven voor Engelse les.
Begon er ook vaak aan, zodra
het voetbalseizoen echter op
gang was legde ik alle boeken
in de kast. Voetbal is nou een
maal mijn leven. Hebben wij
als gezin ook alles aan te dan
ken. Zonder voetbal had ik
nooit zoveel van de wereld
kunnen zien en nooit zo goed
kunnen leven als nu. Daarom
wil ik dit nog even volhouden.
Is het niet in Nederland, dan
maar in Amerika
ROB HARTOG
