Fedor den Hertog: „Ik
ben mislukt als prof"
riomfanteliik weekeinde voor Joop Zoetemelk
RUSSEL EEN „NEDERLANDSE STAD"
PORTTRIBUNE
It-
6n kilometer
Milometer
TALENT VAN J0 MAAS LANGZAAM GERIJPT
LEIDSE COURANT
MAANDAG 9 JULM979 PAGINA 9
(Van onze verslaggever)
RUSSEL Hij gaat in de
onde van Frankrijk stilletjes
jn gang, Fedor den Hertog.
Morgens bij de start vult hij
f istig z'in drinkbussen en
- tenszakje. Vervolgens stelt hij
Ich onopvallend op bij de
tartlijn. Vroeger, in zijn glorie-
ren als amateur dromden aF
d journalisten om hem heen.
ie tijd ligt ver achter hem.
Ik ben realist", zegt Den Her-
j0, „Ik weet dat ik als prof
ilslukt ben. Ik kan nu een-
aal niet harder rijden dan ik
u doe. Maar ik ga door, zo-
mg ik nog een goed contract
eb".
lij is onvoldoende voorbereid
ign de Tour begonnen. „Ik
eb het hele jaar door alleen
iaar kermlskoersen kunnen
- Ijden en daardoor kom ik ech-
competitie tekort, hardheid
de koers", vindt Den Her-
eg. Toen ik de proloog had
gereden dacht ik: ga maar lie-
ter naar huis, want je komt
liet eens over de Pyreneeën,
'0 slecht ging het met me.
Geleidelijk ben ik toch iets be
er gaan rijden, maar het is
iog lang niet wat het zijn
noet".
Wat moet hij doen in de ploeg
tan IJsboerke? „Je kent het
wel, hè", antwoordt hij, „onze
beste renners uit de wind rij
den, drinken ophalen en als ze
het vragen, het tempo maken
op kop van het peloton. On
dankbaar werk als je ooit zo
veel gewonnen hebt als ik,
maar ik word er wel goed voor
betaald en daarom klaag ik
nooit. Ik weet dat dit mijn le
ven is, want ik heb mijn loop
baan zelf verprutst. Was ik
maar eerder in een zó volwas
sen ploeg als die van IJsboer
ke terecht gekomen, dan had
ik het veel verder gebracht.
Zeker was Ik dan ook als be
roepsrenner een subtopper ge
worden. Maar wat gebeurde bij
Frlsol, waarvoor ik in 1974 mijn
eerste prof contract tekende?
Meneer De Vries zei tegen
mij: Fedor, vlieg er maar vroeg
in, bij de start wegwezen,
maak maar publiciteit voor
ons". En ik als een gek er
vandoor. Het gevolg was dat al
die andere renners, die rustig
hadden willen vertrekken, op
den duur een geweldige hekel
aan mij begonnen te krijgen,
want zo gedraag je je immers
niet als beroepsrenner. Nu ben
ik dan op 33-jarige leeftijd
knecht. Als handlanger zal ik
eindigen, weinig eervol, maar
het is wel een beroep. Ik heb
tenminste werk In deze maat
schappij, waarin toch zo weinig
werk Is".
Zijn er dan geen mogelijkhe
den meer voor hem om nog
eens op een dag uit te blin
ken? „Jawel", zegt hij, „als
zich de gelegenheid voordoet
mag ik wel eens met een
vluchtgroep mee. Maar daar rif
Ik nog niet goed genoeg voor.
fk wil wel harder, maar Ik kan
gewoon niet. Ik moet nog een
paar dagen wachten. Op weg
naar Roubalx heb ik de eerste
tekenen gevoeld dat het iets
beter met me gaat Ik heb
daar een uur lang achter de
groep van Hinault gereden. Ik
zag zijn gele trui door de dich
te stofwolken honderd meter
voor mij".
„Maar ik kon er maar niet bij
komen, omdat ik juist op het
moment dat het leek te lukken
twee lekke banden kreeg. Te
gelijk liepen mijn voor- en ach
terband leeg. Ik had geen ban
den meer over en mijn ploeg
leider was nergens te beken
nen. Toen heeft iemand van
de ploeg Splendor mij gehol
pen, anders was ik nooit in
Roubaix aangekomen. Er waren
daar in „de hel" nog barmhar
tige Samaritanen, en dat waar
deer ik toch wel, om een
knecht zo uit de ellende te ha
len".
In de eerste week had hij ook
weer last van gasvormlng in
de darmen. Maar die kwaal is
Inmiddels ook vergeten. „Wij
worden fantastisch verzorgd In
onze ploeg", zegt hij, „elke
ochtend controleert onze dok
ter ons allemaal. Of het ritme
van het hart regelmatig Is, of
de bloeddruk in orde is. Dat
geeft mij veel vertrouwen en
het geeft mij de bevestiging
dat ik aanstonds weer harder
kan gaan rijden. En wat het
belangrijkste is: het zit geeste
lijk in deze ploeg goed in el
kaar. Als iemand iets op zijn
lever heeft, pats, dan zegt hij
het recht voor zijn raap. Geen
omwegen, zoals ik altijd heb
meegemaakt".
In 1977 won Den Hertog een
etappe in de Tour. Hij was dat
jaar in zijn beste vorm als be
roepsrenner, werd kampioen
van Nederland in Beek en had
voor de Tour ook de Ronde
van Spanje gereden, waarin hij
eveneens een etappe won. Dit
seizoen heeft hij nog slechts
één overwinning geboekt, de
kermiskoers te Wilshele. Kun
nen we van hem dezer dagen
nog wel wat verwachten? „Ik
zal het zeker op een dag pro
beren", zegt Fedor, „want ik
wil mijn vrouw zo graag een
plezier doen".
1USSEL In Roubaix star-
120 renners voor de tiende
ippe van de 66e Ronde van
inkrijk over 122,2 kilometer
iar de Belgische hoofdstad
jussel. De Italiaanse ploeg
|n Pezzi besluit niet meer
fel te nemen.
{km: demarrage van Verbrug-
Verbrugge ingelopen,
rschuere valt aan, Maas
Igt. 3 km: Peeters, Van Over
ride en Bourreau rijden
ir vluchters toe.
km: Alfonsel kan aansluiting
t kopgroep niet overbruggen,
orsprong 23 seconden.
,5 km: tussensprint in Door-
1. Maas, 2. Peeters, 3.
lurreau. Peloton op 3 min. 14
De Muynck moet lossen
peloton.
km: peloton breekt in vier
ikken. Vooraan alle favorieten
elkaar. Knetemann in twee-
groep.
km: kopgroep 6 min. voor.
rste peloton omvat 31 ren-
km: De Muynck staakt de
ijd. Hergroepering in verbrok-
d peloton.
bij beklimming van
uineput (4e cat) peloton 10
n. 10 sec. achter. Doorkomst:
Maas, 2. Peeters, 3. Bourre-
km: beklimming te Beersel
I cat): 1. Maas, 2. Verschue-
Bourreau. Maas plaatst
narrage.
km: beklimming van Cóte
Mystere (3e cat): 1. Maas, 2.
rschuere op 18 sec., 3. Pee-
s, 4. Van Overschelde op 1
n. 25 sec. 5. Bourreau op 1
n. 50 sec.
km: tussensprint voor Be
sgebouw Brussel: 1. Maas, 2.
rschuere op 32 sec., 3. Pee
rs.
2,2 km: Jo Maas wint tiende
voor Verschuere en
seters. Peloton arriveert op 9
32 sec. Het is de vierde
dividuele Nederlandse etappe-
ge. Joop Zoetemelk blijft lei-
in het algemeen klassement
2 min. 8 sec. voorsprong
'Hinault.
EUWE BERGEN.
ETAPPE-204 km-10 JULI
Joop Zoetemelk in actie tijdens de tijdrit, waarin hij
weliswaar verloor op Hinault, „maar dat was ingecal
culeerd", zei hij na zijn triomftocht door dikke rijen
Nedërlandse supporters.
BRUSSEL Oog in oog
met koning Boudewijn
van België onderging
Joop Zoetemelk in zijn
gele trui de huldiging
van de tienduizenden
Nederlandse fans die
Brussel hadden veroverd.
Met bussen, auto's en
per trein waren ze mas
saal naar de Belgische
hoofdstad gekomen om
Zoetemelk en de andere
Nederlanders te onder
steunen en de gele trui
drager in zijn nieuwe
duel tegen de Franse
tempobeul Bernard Hi
nault moed in te spre
ken. De supporters zon
gen op de melodie van
een bekend voetballied
„Jopie wint de Tour de
France", zoals ze ook
destijds tijdens het we
reldkampioenschap voet
bal in West-Dultsland Ne
derland naar de finale
hadden geschreeuwd.
Ze heten een nuchter volk te
zijn. München in 1974 en giste
ren Brussel hebben echter be
wezen dat er dagen zijn tijdens
welke het tegendeel bewaard-
heid wordt. Als maar eenmaal
de vlam in de pan is geslagen.
Dat bleek in Brussel het geval.
Nooit eerder in zijn lange loop
baan is Joop Zoetemelk zo hart
stochtelijk aangemoedigd als op
het 34 km lange parcours van
de tijdrit dat zich dwars door
de binnenstad kronkelde. Hier
en daar werd Zoetemelk nog
slechts een smal pad gelaten.
Er was een politiemacht op de
been om de supporters op af
stand te houden, maar er was
voor een heel leger zelfs geen
houden meer aan geweest.
Zoetemelk beleefde dan ook een
triomfantelijk weekeinde. Hij ver
loor weliswaar met zijn vijfde
plaats in de tijdrit 36 seconden
op Hinault, „maar die waren in-
De rit van Roubaix naar Brussel: Hinault en Zoetemelk, als vanouds dicht bijeen.
gecalculeerd", zei hij. Het para
doxale was juist dat Zoetemelk
in de hoofdstad van het land,
waarin hij enkele jaren geleden
werd verguisd, zoveel sympathie
ontmoette. Bij gebrek aan eigen
favorieten voor de eindzege
hadden ook veel Belgen partij
gekozen voor Zoetemelk in zijn
duel met Hinault. Op het winde
rige parcours haalde de Frans
man echter nog eens uit in zijn
specialiteit. Ondanks een lekke
band raasde hij de 34,4 km af
met een gemiddelde snelheid
van 48.57 km per uur. Hij had
zijn „wonderfiets" op stal gezet
en overklaste ook op conventio
neel materiaal al zijn concurren
ten, van wie Knudsen en Knete
mann de overige ereplaatsen
bezetten.
Kwetsbaar
tijd, bijna twee minuten. Zijn
achterstand op Zoetemelk is nu
al opgelopen tot acht minuten.
Hij had zich zo veel voorge
steld van de tijdrit Maar het
ging niet zijn ritme stokte, zijn
vorm blijkt broos. Kuiper is
kwetsbaar, terwijl dit ook voor
hem bijna een thuiswedstrijd
was.
Ook de ploeg-Post kreeg op
nieuw klappen: Lubberding op
2.37 minuut. Wellens op 3.10,
Sutter op 3.23 en Van de Velde
op 3.57 min. Verloren terrein op
deze dag van de waarheid. Door
het verlies van Leo van Vliet,
die gisteren niet aan de start
kwam wegens een ernstige dar
minfectie, werd de ploeg boven
dien als geheel weer verder ver
zwakt. „Je doet er niets aan",
zei Post. „Daar moet je mee le
ren leven. Dat is een koers. Die
kent zijn drama's en de ge
schiedenis van de Tour is er
mee vergeven".
Scherprechter
De Ronde van Frankrijk lijkt al
dus opnieuw uit te draaien op
een regelrecht duel tussen Hi
nault en Zoetemelk, zoals ook
in 1978 het geval was. Er
wachten nog een 110 km lange
individuele tijdrit, verdeeld over
twee etappes. Daarin kan Hi
nault zijn achterstand volledig
wegwerken. Dus zullen de Al
pen als scherprechter moeten
fungeren.
„Er is vandaag weer zo'n verve
lende etappe met bonificaties in
de tussensprints". zei Zoete
melk. „Vergeet niet dat we nog
vijf van zulke etappes krijgen,
waarin Hinault ook tijd kan te
rugpakken".
De Fransman werd op zijn route
door Brussel door het Neder
landse legioen uitgejouwd en
uitgefloten. „Ik heb wel begre
pen dat er veel Nederlanders
hier waren", zei hij na afloop.
Hinault droeg voor het eerst in
de Tour even zijn donkere bril
niet. „Om de bochten beter te
kunnen zien", legde hij uit. Hij
toonde zich tevreden over zijn
tweede ritzege en de 36 secon
den die hij op Zoetemelk had
gewonnen. „Ik sta nu op 1.32
van Joop. en er zijn nog drie
tijdritten, dus het moet nog al
tijd kunnen lukken", vond hij.
De Nederlandse supporters ble
ven luidruchtig de straten van
Brussel bezetten en zongen als
maar „Jopie wint de Tour de
France". Zoetemelk kon er nau
welijks om lachen. „Zover is het
nog lang niet",*vond hij.
JEAN NELISSEN
T* *£8®**
BRUSSEL Kamer 205 van hotel Atlanta
aan de Boulevard Adolphe Max, hartje
Brussel. Loom ontwaakt Jo Maas uit de
verkwikkende slaap. Zijn ploegmakker Jac
ques Verbrugge, met wie hij de kamer
deelt, is al wakker. Er liggen bloemen en
telegrammen op tafel. „De supporters heb
ben al gereageerd", zegt hij, „kijk maar
eens naar die bloemen en telegrammen uit
Eysden (waar hij op 6 oktober, 24 jaar ge
leden, geboren werd) en waar hij is opge
groeid pal tegen de Belgische grens. Het
is zondagochtend. Jo Maas heeft zich door
zijn geslaagde vlucht naar Brussel bij de
groten in deze Tour geschaard. Hij staat
zevende in het algemeen klassement, pal
achter Hennie Kuiper na een sprong van
negen plaatsen in het algemeen klasse
ment.
„Ongelooflijk, wat ik de laatste uren heb
meegemaakt", zegt hij, „er is heel wat
over mij heen gegaan. Maar ik moet probe
ren mijn hoofd koel te houden, ik mag
mijn concentratie niet verliezen. Gistera
vond heb ik een gesprek gehad met Fred
de Bruyne. Toen hebben we goed gegeten,
daarna kwam een massa volk ons hotel
binnen. Allemaal vreemde mensen, maar
ook supporters die ik te woord heb ge
staan, want je moet toch beleefd blijven.
Per slot van rekening zijn veel mensen
naar Brussel gekomen om mij te zien en
aan te moedigen en daar ben ik dankbaar
voor. Maar het werd later op de avond te
gek. Het liep al tegen elf uur en ik kon
nog niet gaan slapen. Toen heeft Fred de
Bruyne de mensen weggestuurd".
Jo Maas wist toen nog niet dat er in Maas
tricht en omgeving een run was ontstaan
op de T-shirts met zijn naam erop, een ac
tie van zijn snelgroeiende supportersclub.
In de café's werd feest gevierd. Eindelijk,
na zoveel jaren van teleurstelling, had Lim
burg, eens 's lands wielerprovincie nummer
1, weer een favoriet.
Het talent van Jo Maas is langzaam gerijpt,
geremd als hij werd door zijn studie die hij
eerst vorig jaar heeft afgesloten. Hij door
liep de MAVO, daarna de HAVO en tenslot
te de MTS, want hij wilde maatschappelijk
geborgen zijn, voordat hij zich in het grote
wieleravontuur stortte. Hoewel hij niet altijd
voluit heeft kunnen trainen, bevestigde hij
zijn klasse al als amateur, vooral in zware
wedstrijden. In 1977 won Maas een drie
daagse wedstrijd in Berlijn. Hij eindigde als
12e in de Tour de l'Avenir, de Tour de
France voor amateurs, met een achterstand
van bijna een kwartier op Eddy Schepers,
diezelfde met wie hij nu het jeugdige
ploegje renners van Fred de Bruyne aan
voert. In 1978 was hij de beste Nederlan
der (tiende) in de Tour de l'Avenir, die be
heerst werd door de oppermachtige Rus
sen.
Hij beëindigde zijn studie en werd be
roepsrenner. Fred de Bruyne gaf hem een
kans. De Bruyne: „Ik ben er maar wat trots
op dat ik hem in Nederland van de straat
heb opgepakt. Ik zag hem rijden in het we
reldkampioenschap op de Nürburgring, en
toen zei ik tot mijzelf, die moet ik hebben
voor mijn ploeg".
Het eerste optreden van Maas bij de be
roepsrenners was al meteen een succes.
In Parijs-NIce finishte hij als elfde na een
fraaie zevende plaats in de bergtijdrit op
de Col Turbie in Nice. De klassiekers wa
ren wat minder succesvol, maar zijn beste
prestatie leverde Maas eind mei in de
Franse etappewedstrijd Dauphiné Libére,
waarin hij als vijfde eindigde. Toen stond
vast dat hij een goede Tour de France zou
rijden. Jammer, dat hij in de twee ploegen
tijdritten 10 minuten en 12 seconden ver
loor. De Bruyne: „De jongens hebben ge
reden voor wat ze waard waren, maar ze
konden niet beter".
Jo Maas maakte zaterdag zijn verlies op
een dag goed. „Maar ik laat toch niet mijn
hoofd op hol brengen", zei hij, „ik hand
haaf mijn normale levensritme. Op tijd
eten, goed verzorgen en veel rusten".
De Bruyne: „Het is een plezier om met
deze ploeg te werken. Ze zijn nog onbe
dorven, ze luisteren goed, vooral Jo Maas.
Hij is erg verstandig. Ik heb het nog nooit
meegemaakt in mijn lange carrière dat een
renner, als hij een fout maakte, zich 's
avonds aan tafel tegenover ploegmakkers
excuseerde. Weet u wie dat gedaan heeft?
Jo Maas. In het begon van de ronde zei
hij op een avond: „Jongens, sorry dat ik
dat verkeerd heb gedaan". Ik vond het een
geweldige geste. Op dat moment heeft die
jongen mijn sympathie verworven".
In de tijdrit van gisteren verloor Jo Maas
bijna drie minuten op Bernard Hinault. „Ik
voelde de inspanning van zaterdag nog in
de benen", zei hij. „Dat merkte ik al 's
ochtends toen ik op het parcours ging trai
nen. Maar ach, dat is helemaal niet erg. Ik
pak in de bergen wel wat tijd terug".
Jean Nelissen.
Jo Maas zet aan voor zijn definitieve ontsnapping, die hem zaterdag zo'n royale
winst in de totaalklassering opleverde. Naast hem Peeters, achter Jo Maas, probe
ren Bourreau, Verschuere en Vanoverschelde.
5S3Hft'
