EESZa Björn Borg toch mens van vlees en bloed Ontspannen sfeertje op Wimbledongala Betty Stöve werkt aan eigen record „IK STOND TE TRILLEN OPMIJN BENEN EN KON RACKET BIJNA NIET VAST- HOUDEN" Ook Assen voor MaxHüriimann Lohre met J polsstok vijfde van de wereld; LEIOSE COURANT MAANDAG 9 JUL11979 LONDEN Björn Borg is toch een mens van vlees en bloed. Lang werd er aan ge twijfeld, maar eergisteren le verde de Zweed het bewijs. Nadat hij jarenlang werd om schreven als iemand met ijs in de aderen blijkt hij wel de gelijk in zijn taaie gedrongen lichaam iets te hebben dat bij andere stervelingen wordt omschreven als zenuwen. Za terdagmiddag in de herdische eindstrijd van Wimbledon te gen Roscoe Tanner was Borg wel in staat die uiting van -spanning en onzekerheid van zijn gezicht te houden, maar niet te verbannen uit zijn houding en ledematen. Gerui me tijd nadat de dus ook emotiegevoelige Zweed de ti tel voor de vierde keer in de wacht had gesleept deed hij een opzienbarende ontboeze ming. „Ik ben nog nooit zo nerveus geweest als aan het einde van deze partij", luidde het uit zijn mond ietwat on wezenlijk klinkende, maar door de inhoud oprechte commentaar. „Ik stond te tril len op mijn benen en kon mijn racket bijna niet meer vast houden". Verantwoordelijk daarvoor was Ros coe Tanner, de man uit het naar de bijna sprookjesachtige naam van Loo kout Mountain luisterende Amerikaan se plaatsje, die zich graag de Derde laat noemen. Zaterdagmiddag had Roscoe Tanner de Eerste kunnen zijn. Als hij iets meer zelfcontrole had ge had op belangrijke momenten had hij uit handen van de Hertog van Kent de ferme beker in ontvangst kunnen nemen en niet de gedoodverfde favo riet en reeds drievoudig winnaar van de meest begeerde trofee in de inter nationale tenniswereld, Björn Borg. Figurant Maar Roscoe Tanner, die vantevoren tot niet meer in staat werd geacht dan het spelen van de ondankbare rol van figurant in het Borg-festival, beschikte juist over die mate van koelbloedigheid nieL De als vijfde Björn Borg zeeg na de allerlaatste, bevrijdende klap als in gebed op de knieën. geplaatste reus bracht zijn tegenstre ver wel van zijn stuk, maar stootte hem niet van zijn voetstuk. En Borg is daar dichter bij geweest dan in al zijn drie voorgaande" Wim- bledonfinales bij elkaar, waarin hij toch opponenten van niet gering kali ber als Nastase en tweemaal Connors tegenover zich had. Maar de als on aantastbaar en mentaal onwankelbaar geachte Zweed hield zich staande om pas na de allerlaatste en voor hem bevrijdende klap als in gebed op de knieën te zijgen „Nee", lichtte Borg later toe, „ik bad niet tot God. Eigen lijk meer tot mijn coach Bergelin en mijn ouders, die voor de tweede keer hier aanwezig waren". Poel van ellende De opluchting van Björn Borg sprak boekdelen. Nadat hij gedurende de hele partij al door een poel van el lende was gegaan voelde hij zich de laatste paar games van het duel als in een hel. En Roscoe Tanner had het vagevuur kunnen ontsteken, maar met /le lont in zijn handen slaagde de Amerikaan er niet In de vlam aan het branden te krijgen. Zo dat het tenslotte bleef bij een ro kend en smeulend geheel, waarbij Borg als een Phoenix uit de as her rees. „Ik kan niet geloven dat ik voor de vierde keer deze titel heb gewonnen", deelde hij zelfs bijna een uur na af loop van het zeldzaam boeiende en soms tot grote hoogten stijgende duel mee. „Ik ga dit nu goed vieren. Eg dat kan wel eens vier dagen duren. Deze titel geeft me het beste gevoel van mijn leven". En gevraagd naar het volgende doel in zijn al zo rijk geschakeerde carriere antwoordde de Zweed: „Ik wil nu de grootste speler aller tijden worden". Geen stuiver Daarnaar had het vóór de finale in ruime mate uitgezien. Zo overtuigend had Björn Borg zich door tie laatste twee voorgaande ronden geslagen dat nauwelijks iemand bereid was geweest een stuiver te geven voor Roscoe Tanners kansen op de hoofdprijs van meer dan tachtigdui zend gulden. Maar bijna was degene die desondanks bij de bookmakers een flink bedrag op het gepermanen te hoofd van ,de Amerikaan had ge zet als lachende derde uit de bus gekomen. Daar leek het in de eerste set vooral veel op. Op een winderige baan met een af en toe tevoorschijn komende zon voelde Tanner zich in zijn ele ment met zijn snoeiharde opslag, die Borg nog talloze problemen zou be zorgen. „Mijn grootste probleem was door zijn service heen te breken", vertelde de Zweed later. „Maar boven dien om mijn eigen games te behou den". Welnu, dat lukte in die eerste reeks, waarin Tanner ondanks latere weerlegging een ietwat verkrampte in druk maakte en Borg ver verwijderd bleef van zijn absolute topniveau. Het werd zodoende 6-6 en de tiebreak moest de eerste beslissing brengen. In een gaandeweg naar een zinderend hoogtepunt groeiende atmosfeer, waarin het publiek een sensatie rook, toonde de Amerikaan zich daarin de sterkste. Beetje opgewonden „Ik raakte door die setzege een beetje opgewonden", vertelde Ros coe Tanner na afloop. „Daardoor ver slapte mijn concentratie een beetje". Björn Borg maakte daarvan gerouti neerd gebruik door de eerste door braak van de partij te forceren en daarmee naar 4-1 uit te lopen. Maar De man uit Lookout Mountain bleef sterk serveren en doordat zijn net- werk bijna even solide als spectacu- lair bleef kon hij na setverlies met 6-1 de derde reeks weer naar zijn hand zetten. Een droog shirt en een grote portie zelfvertrouwen hielpen hem op weg en de verkramping bij Borg deed de rest. „Ik zei tegen mezelf dat ik moest blijven werken en risicos ne men", vertelde Tanner later. „Als'je dat tegen een speler als Borg niet doet heb je geen schijn kans". Tan ner bracht die les, op papier gezet door zijn coach Dennis Ralston en meegebracht op de baan, goed in de praktijk en de derde set was zijn be loning: 6-3. Orkaanachtig Roscoe Tanner weigerde de rol van figurant te spelen en stootte Björn Borg bijna van zijn voetstuk. deze plezierige gang van zaken kon de zichtbare onzekerheid in Borgs spel niet wegnemen, temeer ook daar Tanner zich niet liet ontmoedi gen. Inmiddels hing een levensgrote sur prise in de lucht en Borgs fans op de tributes beseften dat Terwijl de vrijwel steeds als eerste na het wis selen weer de baan opstappende Tanner luid werd toegejuicht zwol deze bijval bij Borgs entree aan tot een orkaanachtige zee van aanmoe diging. „Ik heb dat niet zo beseft", vertelde Tanner. „Ik was kennelijk erg goed geconcentreerd, meer dan gewoonlijk. Ik beschouwde de reac ties van de toeschouwers meer als een bewijs van waardering voor een erg goede wedstrijd". En dat werd het zonder enige twijfel. Hoewel de ontmoeting slechts weinig echte oogstrelende slagenwisselingen te zien gaf door het speltype van Tanner en de soms hele en opvallend vaak voorkomende halve missers van Borg bleef hij boeiend tot de laatste klap. De titelhouder trok de Score ,weer recht door de vierde set op zijn naam te brengen, waarbij zijn oppo nent soms opluchting en zelfs onge loof had gedemonstreerd bij niet-ver- wachte parades van Borg. Fatale betekenis In de vijfde en alles beslissende set leek de uitgangspositie van Roscoe Tanner ideaal. De Amerikaan mocht beginnen met zijn nauwelijks ver zwakking vertonende en tijdens het duel vijftien aces afleverende servi ce, maar zegge en schrijve één zelf scorende gecamoufleerde backhand passing van Borg alsmede een paar fouten van Tanner veroorzaakten een doorbraak. Die van fatale betekenis zou blijken te zijn voor de Ameri kaan. Want dit voordeeltje gaf Borg niet meer uit handen. Hij hield zijn eigen beurten intact en Tanner de zijne, zo dat de score opliep tot 5-4 voor de Zweed, die zelf voor de partij en de titel mocht serveren. Juffershondje En dat was de fase, waarvan de als zo ijskoud beschouwde Zweed later onthulde dat hij stond te trillen als een juffershondje. „Als hij (Tanner; red.) nadat hij vanaf 40-0 voor mij ook dat vierde matchpoint ongedaan had gemaakt had ik de partij niet meer gewonnen", deelde een voor zijn doen uitbundige Borg later mee. Maar Roscoe Tanner, de man die on danks alle pessimistische prognoses tot onmogelijk geachte heldendaden in staat was geweest, faalde. Hij de poneerde de bal net naast de lijn en Borg was gered. Pas bij de prijsuitrei king was het grootste gejuich voor Tanner. Hij had de finale gemaakt tot wat die werd: een ongemeen boeiend, spannend en emotierijk gebeuren. „Dit was een grootse wedstrijd tegen een grootse speler", meende hij. En daar was geen woord te veel mee ge zegd. FRANK WERKMAN Billy Jean King was doodstil na het behalen ■van haar twintigste titel op Wimbledon, maar tij dens de prijsuitreiking schreeuwde ze het uit van plezier. ASSEN Na Tilburg heeft Max Hürlimann ook het satelliettoer- .nooi van Assen op zijn naam gebracht. De 27-jarig Zwitser won in de finale van Glickstein (Israël) met 6—2,7—6. Uitslagen: Kwartfinales: Glickstein(lsr)—Han- sen(VSt) 75. 62; Hürlimann(Zwi) Schapers(Ned) 4—6, 60, 6—3; Johnstone(Aus)Paish(GBr) 61, 6 3; Hampson(Aus)Braun(Aüs) 46, 6—3.10—8 Halve finales: HürlimannHampson 6—2, 6—2; Glickstein—Johnstone 6— 2,6—2. Finale: HürlimannGlickstein 62, 7-6. Heren dubbelspel: halve finales: Paish/GorterGillmore/Kelly 63, 75; Guan/WhyteFischer/Clarke 6-7.6-2,6—4. Finale: Paish/Gorter—Guan/Whyte 6—3.6—0. (Van onze speciale verslaggever) LONDEN Terwijl Billy Jean King eindelijk het zo begeerde re cord van twintig Wlmbledontitels realiseerde door zaterdagavond met Martina Navratilova in de finale damesdubbelspel tegen Betty Stöve en Wendy Turnbull zegevierend te beeindigen bouwde de Nederlandse verder aan haar eigen record: dat van het grootste aantal finalenederlagen op Wimbledon. Doordat zij later ook met Frew McMillan het onderspit dolf tegen Bob Hewitt en Greer Ste vens In de gemengde eindstrijd kan Betty Stöve nu bogen op ne gen verliespartijen uit elf finales. Het zag er geruime tijd naar uit dat Betty Stöve haar vroegere partner King van verbetering van de prestatie van de vrijdagavond op 88-jarige leeftijd overleden Elisabeth Ryan zou afhouden. Maar na winst van de eerste set sloeg de Alblasserdamse aan het knoeien en sleepte haar partner daar even later in mee. Billy Jean King accepteerde deze geste met graagte en incasseerde met haar twintigste Wimbledontitel tevens haar 203e totaalzege op het Lon- dense gras. Tussen 1961 en nu verzamelde de Amerikaanse strijd ster voor gelijke vrouwenrechten in de tenniswereld in 27 finales zes enkel-, tien damesdubbel- en vier gemengd dubbelspeltitels. Uitslagen finales; herenenkelspel: Borg-Tanner: 6-7,6-1.3-6,£3,6-4; damesdub belspel: King/Navratilova-Stöve/Turnbull 5-7,6-3,6-2; witt/Stevens-Stöve/McMillan 7-5,7-6. DEN HAAG - Wimbledongala 1979. De massa (2300), bege leid door het colbertcorps van het organiserende Leimo- ■nias, verdringt zich bij de tal loze Engelse stalletjes, sta pelt schijnvruchten met sla groom boven op het net ge nuttigde ontbijt en spoelt het geheel weg met gala-pimms. Voor een handjevol mensen - op de tribunes vullen Mare Albert en Jan Lind het voor programma, terwijl een mu ziekkapel, zeër luidruchtig maar vergeefs, pogingen doet de spelers af te leiden. Lang zaam vullen dQ/tribunes zich met de door de pimms-stand gelaafde kenners, die alleen voor de hoofdschotel bereid zijn eindelijk plaats te nemen. - Om twee uur klinkt trompet geschal op het centre-court en waarempel, daar verschij nen Betty Stöve (34) en Tracy Austin (16) voor een zeer ont spannen demonstratiepartij. De dames doen echt hun best, maar er wordt natuurlijk niet gejaagd. Interessant zijn wel de dropshots van Betty Stöve. die als lobs over mej. Austin heenvliegen. Betty laat in de derde set lachend een voorsprong van 41 schieten en feliciteert na 63, 0—6, 7—5 haar Amerikaanse colle gaatje. Eten en drinken. De toeschou wers storten zich weer op de bijbanen en keren pas terug wanneer de Spanjaard Manuel Orantes (30) en de Amerikaan Gene Mayer (23) al ver in de eerste set zijn gevorderd. Het geschuifel van het publiek en het verwijderen tijdens de par tij van de t.v.-camera's storen de spelers niet, hetgeen hun ongeconcentreerd bezig zijn extra bevestigt. Na die eerste set met 7—6 voor Gene Mayer na een achterstand van 52 stromen de kenners weer naar de stands. Zonde, want in de tweede set laat Orantes het weliswaar afwe ten, maar de manier waarop de sympathieke Mayer lobs Betty Stöve feliciteert de Amerikaanse Tracy Austin op het park Klein Zwit serland, nadat zij tijdens het Wimbledongala in drie sets ten onder ging. retourneert achterover smashend en tussen zijn be nen door is zeker het aan schouwen waard. Enfin, de Amerikaan wint (7—6, 7—5) en dan komt er tot besluit nog een gemengd dubbelspel. Nu volgt een eerlijke uitslag. Stöve en Orantes verslaan met 6—1, 64 Gene Mayer, die is gekoppeld aan de te zwak serverende Tracy Austin. Wimbledongala 1979, weer prima georganiseerd en erg gezellig, maar voor niet-leken is het ontbreken van een écht tennisgevecht enigszins sto rend. HERMAN JANSEN DEN HAAG Tijdens M kampioenschappen van den-Würtemberg in Schri, heim heeft de WestduL- atleet Günter Lohre gltj ren met de polsstok hoogte van 5,52 me overbrugd. Hij, verbetens daarmee zijn van vorig J{et daterende nationale recen met een centimeter. De 26-jarige Lohre. die z e door deze prestatie als de op de wereldrangl n van dit seizoen heeft jia plaatst haalde de hoogte ]t zijn derde poging. Het V[ de achtste keer dat Lollc het Westduitse recaa scherper stelde. De werea| ranglijst wordt aangevo^ door de Fransen Houv en Abada, die beiden 5 meter sprongen. Mike Tif" en Larry Jessee, beiden de Verenigde Staten, del de derde plaats met ie< 5,53 meter. In Leipzig prolongeerde achim Truppel zijn Oostdt se titel op de marathc Onder goede omstandigh den' liep hij de 42.195 mei in 2 uur 20 minuten en seconden. Truppel, voi jaar tijdens de Europe kampioenschappen zevenr behaalde hiermee zijn vii de marathontitel. Winna van de 10.000 meter we Waldemar Cierpinski, gouden marathonloper v Montreal (28.54.0) Hartw Gauder zegevierde in strijd om het Oostduil kampioenschap snelwand len over 50 kilometer (4 u 1 minuut en 20 seconden). Wolfgang Schmidt, werél recordhouder discuswerp komt langzamerhand vorm. In Oost-Berlijn berei te de Oostduitser 69,08 m ter. De Europese kampior schoof daardoor naar i vierde plaats van de werel seizoenranglijst. De Ame kaan Mac Wilkins gaat a< kop met 71,16 meter. I wordt gevolgd door Noor Knut Hjeltnes (69,5 en zijn landgenoot Ken St del (69,26). Ilona Sluipiam zorgde voor een goe< prestatie met de dameski gel: 21,25 meter. In het Engelse Gateshei zegevierde Grete Waitz i Noorwegen op de mijl 4.27.0, de als tweede einc gende Christine Boxer ve beterde met 4.30.2 het Bri se record. De Tanzaniaa Soeleiman Nyambui won d 3000 meterrace in 7.50,! John Walker uit Nieuw-Ze< land werd op de 1000 mt ter net verslagen door d Amerikaan Evans White. D tijden: 2.19.3 en 2.19.4. D Nieuwzeelander Rod Dixo bleef Bredan Foster en N< Muir de baas in 13.26.1. D viervoudige Olympisch kampioen Al Oerter slinge de de discus 59,54 mete van zich af. Het was d beste seizoenprestatie va de Amerikaan. De beste prestatie in Gate head kwam op naam va de Amerikaans Olympisch kampioen Edwin Moses, di da 400 meter horden i 48,43 seconden aflegde Twee dagen te voren al ha Moses aangetoond in top vorm te verkeren. In parij liet hij toen een tijd va/ 48,58 afdrukken. In Algiers, waar de officieu ze wereldkampioenschap^ voor militairen werden ge houden, zegevierde de Ame rikaan Tommy Haines C| het onderdeel ninkstapsprin gen met 17,12 meter. Jeugd derde De Nederlandse jeugdatle** tlekploeg is zaterdag h een drielandenwedstrijd li Bern als derde geëindigd Eerste werd Zwitseriani met 146,5 punten, tweedfk België met 130 punten ei Nederland verzamelde 122,! punten. Er werden in Bern vijf nati onale jeugdrecords verba terd. De tijd van Marjan Olieslager (Scheldesport) op de 100 meter horden (14,0( seconden) betekende een verbetering van haar record met 0.29 seconden. Voorts was de 62,75 seconden vai 'i Esther Schouten (ADA) op de 400 meter horden een verbetering van het nation» Ie jeugdrecord, dat mei 66,18 seconden op naam stond van Yvonne Smit (ADA). Verder werden nog drie Nederlandse jeugdre cords op estafettenummers scherper gesteld. Dat gok voor de 4x400 meter jon gens, waarop het kwartel Seinen, De Geest, West-Z broek en Klarenbeek 3.12.12» liet afdrukken (het record e was 3.16.3), de 4x400 meter meisjes, door Gerda Be nders, Asti Oskam, Esther Schouten en Ingrid Stool I afgelegd in 3.47.11 (record 3.52.5), en de 4x100 meter jongens, met 41,89 secon-l den voor v.d. Krogt, Bey,- Leeuwenburgh en Van San ten (oud: 41,9).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 14