deTijd
fouten
Ernstige
regeling
in
eigen-woningbezit
Kinderkoor „Meestertje pesten" weer op oude sterkte
HP
NIEUWSNET
Binnenland
BASISSCHOLEN SLUITEN MORGEN DE POORTEN:
BOUWFONDS NEDERLANDSE GEMEENTEN:
Vrouw handwerkt,
man knutselt
LEIDSE COURANT,
DONDERDAG 5 JUL11979 PAGINA 7
(Van onze verslaggevers)
DEN HAAG/LEIDEN
De meesters op de basis-
1 scholen in de Haags/Leid-
se regio zullen morgen
krachtiger worden gepest
dan zij de afgelopen ja-
i ren gewend waren op de
I laatste schooldag. Al-
thans zal de traditionele
jubelkreet „het is van-
i daag de laatste dag dat
i ik de meester pesten
mag" uit meer kinderke
len schallen dan de laat-
I ste jaren het geval was.
Morgen gaan op vrijwel
alle lagere en kleuter
scholen in het Haag-
s/Leidse gebied de poor
ten dicht. En in tegen
stelling tot andere jaren
hebben de schoolhoofden
slechts bij hoge uitzonde
ring toestemming gegeven
aan de ouders om al vódr
het officiële einde van
het schooljaar met hun
spruiten op vakantie te
gaan. ,,'t Mag niet meer
van Pais", zo kregen de
vaders en moeders te ho
ren die poogden de
schoolhoofden met de
hand over het hart te
doen strijken.
Net als zijn voorganger mi
nister Van Kemenade heeft
onderwij s-minister Pais er bij
herhaling op gehamerd dat
de leerplichtwet ook wat be
treft de vakantie-regelingen
strikt moest worden nage
leefd. Hij doelde daarmee op
het artikel waarin staat dat
schoolhoofden alleen „om
dringende redenen" vrijaf
mogen geven buiten de offi
ciële vakanties om. Die bepa
ling werd de afgelopen jaren
steeds ruimer geïnterpre
teerd. Op nogal wat scholen-
werd louter de omstandig
heid dat de ouders hun va
kantie nu eenmaal op een
ander tijdstip hadden ge
pland al als „een dringende
reden" geaccepteerd. „Met
die soepelheid moet het afge
lopen' zijn", zo heeft de on
derwijswereld herhaaldelijk
van zowel Van Kemenade als
Pais te horen gekrègen.
Een door deze krant gehou
den steekproef onder een
dertigtal scholen in Den
Haag, Leiden en het omlig
gende gebied heeft de afgelo
pen dagen duidelijk gemaakt
dat het met die gewraakte
ruimhartigheid nu inderdaad
uit is. „Vorige jaren keken
we er wat gemakkelijker te
genaan, maar sinds het begin
van het afgelopen schooljaar
zijn we echt strikt gewor
den", zo luidde bijna steeds
het commentaar. En niet al
leen op basisscholen, maar
ook op scholen voor voortge
zet onderwijs als mavo's
havo's, VWO-scholen, scholen
voor technisch onderwijs als
mede natuurlijk de scholen
gemeenschappen. Een peiling
in het onderwij sinspectie-we-
Nog één nachtje slapen en de basisschoolkinderen zullen,
schooldeuren achter zich dichtslaan.
ongetwijfeld weer met veel gejuich, de
zen en op de afdelingen on
derwijs van de verschillende
gemeenten bevestigde dit
beeld. „Er is een duidelijke
verbetering opgetreden", zo
constateert bijvoorbeeld de
heer B.J.H. Boers, inspecteur
voor het algemeen voortgezet
onderwijs in Den Haag. „De
scholen voeren momenteel
een stringent beleid wat be
treft het vrijaf geven buiten
de vastgestelde vakanties om.
En ik heb de indruk dat de
ouders daarvoor wel degelijk
begrip opbrengen". Ook zijn
collega Schijfs, de ge
meentelijk inspecteur voor
het onderwijs in Den Haag,
is van oordeel dat „de vereis
te zorgvuldigheid" inderdaad
in acht wordt genomen. Al
tekent hij er bij aan dat het
ongeoorloofd schoolverzuim
in verband met de vakantie
van de ouders in zijn inspec-
tiegebied ook in het verleden
nooitgrote problemen heeft
gegeven. „Kijk, als de vader
van zijn werkgever geen vrij
krijgt binnen de vastgestelde
schoolvakanties geldt dat na
tuurlijk als een dringende re
den. maar voor het overige
worden de puntjes echt dui
delijk op i gezet", aldus de
heer Schijfs. Woordvoerder
Dick van As van de afdeling
onderwijs in Leiden is al
even positief :„Zeker op de
basisscholen in onze gemeen
te is het uit met de soepel
heid". Van As, die zich in
zijn functie alleen over de„o
penbare sector" mag uitlaten,
snijdt een andere moeilijk
heid aan als hij zegt dat het
voortgezet onderwijs in Lei
den nog wel op „mogelijk al
te ruime schaal" vrij geeft
aan het eind van het school
jaar om redenen die van
technisch-organisatorische
aard zijn. Vooral de grotere
scholen en scholengemeen
schappen zijn aan het eind
van het schooljaar veel tijd
kwijt aan vergaderingen, rap
portbesprekingen, nieuwe
roosterschema's enzovoort.
Volgens Van As hebben de
leerlingen van de scholenge
meenschappen in Leiden de
laatste twee weken van het
schooljaar in de praktijk
geen les meer. Op het Leidse
stadhuis acht men dat wat
aan de lange kant. „Daar
gaat ook wat aan gebeuren",
zo voorspelt Van As, die
graag zou toewillen naar de
situatie op de Haagse scholen
voor voortgezet onderwijs.
„Op de grote scholengemeen
schappen in onze gemeente
hebben we die periode waar
in wegens stafvergaderingen
enzovoort vrijaf moet worden
gegeven tot één week weten
te beperken", aldus het
hoofd van de afdeling onder
wijl in Den Haag drs. W.Spa.
„Die week dóór nog sterker
bekorten is volgens mij niet
mogelijk. Op de kleinere
scholen in Den Haag wordt
letterlijk tot en met de laat
ste dag lesgegeven".
)EN HAAG Het
bouwfonds Nederlandse
Gemeenten (BNG) heeft
rnstige fouten ontdekt
a de nieuwe subsidie-
egeling voor eigen-wo-
kingbezit, die dit jaar
is ingevoerd door
itaatssecretaris Brokx
(Volkshuisvesting).
Deze fouten zijn dat er
in de regeling voor pre
mie A-woningen wordt
uitgegaan van een jaar
lijkse loonstijging met
tenminste vier procent
en van een rentestand
die niet hoger is dan
5,5 procent, wat vol
gens het BNG irreële
veronderstellingen zijn.
.Zoals de zaken er nu voor
taan, zouden wij de mensen
net de lage inkomens met
>pen ogen in een levensgroot
isico moeten laten tuinen.
)at kan toch nooit de bedoe-
ing van wie dan ook zijn.
pzet lijkt Jan de
•beider voor de zoveelste
de klos te worden", al
dus voorzitter J.Wiersema van
de bestuursraad van het
Bouwfonds. Als de regeling
niet wordt verbeterd, ziet hij
find van dit jaar nog geen
pnkele woning gerealiseerd,
die in aanmerking komt voor
de zgn. A-premie.
(Iet BNG heeft het ministerie
[ewezen op de zwakke plek-
in de regeling en de be
rokken ambtenaren zouden
ïu druk in de weer zijn om
e bekijken of en zo ja hoe er
vijzigingen moeten worden
langebracht. Maar omdat
ambtelijke molens langzaam
•legen te malen, heeft het
louwfonds zelf al maatrege-
en genomen om te voorko
nen dat mensen, die in de re
eling „tuinen", straks niet
neer aan hun verplichtingen
cunnen voldoen, aldus voor
zitter Wiersema.
hun huis weer terugverkopen
aan het Bouwfonds tegen de
zelfde, uiteraard wel voor de
inflatie gecorrigeerde prijs.
De regeling voor premie-A-
woningen is in de plaats ge-
.komen van de „regeling be
schut eigen woning, bezit". De
gedachte achter de beide re
gelingen is dezelfde, namelijk
de laag betóalden (circa
20.000 gulden per jaar bruto)
in staat te stellen een eigen
woning te kopen, maar de
uitwerking daarvan is ver
schillend. Het merkwaardige
is, dat het Bouwfonds kort na
het bekend worden van de
nieuwe opzet zeer lovende
woorden- sprak. „Met genoe
gen hebben wij kennis geno
men—enz.".
Pluspunten
k'Arbi
jmaa
Vijf miljoen
Uit de reserves'van het BNG
een bufferfonds gevormd
met een beginkapitaal van
vijf miljoen gulden. Zodra de
loonontwikkeling één punt
achtter blijft bij die, waarvan
de regering uitgaat, kunnen
de mensen, die menen in de
tnoei te geraken, een beroep
ioen op het fonds. Zowel de
Raad van Commissarissen als
de Ondernemingsraad van het
BNG hebben ermee inge
stemd dat voorlopig elk jaar
een gedeelte van de reserves
voor het fonds wordt be
stemd.
Daarnaast gaat het Bouw
fonds een zogenaamde terug
koopgarantie invoeren, die
mede bedoeld is om de drem
pelvrees voor het kopen van
een eigen huis weg te nemen.
Mensen, die een A-woning ko
pen, kunnen vijf jaar lang
Met name de overschakeling
van object- naar subjectsubsi
die, de koppeling van de
hoogte van de subsidie aan
de laagte van het inkomen,
de omvang van de subsidiebe
dragen in de A-sector en de
aanzienlijk langere periode
(nu zeventien jaar), waarover
de subsidie is gespreid, wer
den door het BNG als heel
gunstige pluspunten onder
kend. Nu, twee maanden la
ter. vindt voorzitter Wiersema
deze lof nog steeds terecht.
„Want afgezien van de zwak
ke plekken is het een prachti
ge regeling. Onze handen jeu
ken om er echt wat mee te
doen".
Dat laatste is volgens Wierse
ma in feite niet mogelijk, om
dat de nieuwe regeling on
werkbaar zou zijn. „Vanuit al
onze kantoren in het land
krijgen we wanhoopskreten".
Dit zou veroorzaakt worden
door de hoge rentestand van
het moment (9,75 procent
voor een gewone hypotheek).
„Het ministerie is uitgegaan
van een rentestand van 8,5
procent. Daardoor worden de
woonlasten nu een stuk hoger
(dan geraamd), want zo'n pro
centje scheelt een slok op de
borrel. Voor die hogere woon
lasten moet iemand volgens
de normen ook een hoger in
komen hebben. Maar iemand
met het dan vereiste jaarloon
komt weer niet in aanmer
king voor het hoge subsidie
bedrag, dat hij nodig heeft en
dat hem aanvankelijk ook is
toegedacht. Daarmee is de re
geling voor hem in feite ont
oegankelijk geworden", aldus
Wiersema.
Risico
De mensen, die profiterend
van een lagere renté wel in
aanmerking kwamen voor de
A-regeling, lopen volgens het
BNG een onverantwoord
groot risico. Dit omdat staats
secretaris Brokx er vanuit
gaat dat hun lonen jaarlijks
met tenminste vier procent
zullen groeien. Zo'n inko-
mensgroei is dus minimaal
nodig om de verlaging van de
Bufferfonds
voor mensen
die
„erin tuinen"
subsidie (met, 500 gulden per
jaar) op te "kunnen vangen.
„Er is niet veel rekenwerk
voor nodig om te zien dat een
belastbaar inkomen van
20.000 gulden in 1978 na ze
ventien jaar meer dan ver
dubbeld moet zijn", zo zegt
Wiersema.
Hij vindt dat niet te rijmen
met de bestrijding van de in
flatie, die de regering zo hoog
in haar vaandel heeft ge
schreven. „Dan wringt er toch
iets". Wiersema meent dat de
overheid zich aldus onverant
woordelijk gedraagt tegenover
mensen, „die toch al geen en
kele financiële tegenvaller
kunnen opvangen". „Dat is
onredelijk en eigenlijk ook
onzedelijk".
„De arbeider kan de conse
quenties op langere termijn
van de koop van een eigen
huis op deze basis niet over
zien. Dan moet je hem of er
laten intuinen of hem waar
schuwen voor de risico's, die
hij loopt. Kies je voor het
eerst - en in feite doet de re
gering dat - dan handel je on
veranderd. Kies je voor het
laatste - en wij beschouwen
het als onze plicht dat te
doen - dan is er geen arbei
der, die van de regeling ge
bruik zal maken. Is het dan
vreemd dat wij aan een loos
politiek gebaar gaan denken".
Het Bouwfonds heeft de rege
ring gevraagd deze manke
menten op te heffen door een
sluitstuk op te nemen in de
regeling. Daarin kan worden
bepaald, dat bij een rentestij
ging van „zoveel" de subsidie-
uitkering wordt verhoogd met
„zoveel", zodat de werkelijke
woonlasten gelijk blijven.
Daalt de rente, dan dient ook
de uitkering lager te worden.
Het probleem van een gerin
gere loonstijging dan ver
wacht, zou volgens het BNG
ook op die manier kunnen
worden opgelost, namelijk
door de uitkering te verhogen
als de loonontwikkeling tegen
valt (en andersom).
„Als je de overheid mag
geloven is het risico (van
stijgende woonlasten) niet
zo groot. Dat is dan een
reden temeer om te zeg
gen: overheid, neem dat
volgens u kleine risico zelf
voor uw rekening, net
zoals minister In 't Veld
dat vlak na de oorlog ook
deed", aldus Wiersema.
RIK IN 'tHOUT
DEN HAAG Hand
werken, breien en
naaien zijn nog steeds
typische vrouwen
werkjes; doe-het-zelven
in de woning, knutse
len en sleutelen zijn
karweitjes die de
mannen van Neder
land nog maar node
uit handen geven. Uit
cijfers van het Cen
traal Bureau voor de
Statistiek (CBS) blijkt
dat slechts 1,4 procent
van de mannen hand
werken, breien en
naaien tegen 67,4 pro
cent vrouwen. Het
doe-het-zelven wordt
door 17,1 procent van
de vrouwen gedaan te
gen 41,4 procent man
nen. Uit de laatste
vergelijking zou ge
concludeerd kunnen
worden dat vrouwen
gemakkelijker dingen
ter hand nemen die ze
door hun rolbevesti-
gendeopvoeding
nooit geleerd hebben
dan mannen.
VOLGENS ONDERZOEK CBS:
tijdsbesteding. Dat is één in een soortgelijk onderzoek
van de conclusies die uit het naar voren gekomen dat
onderzoek van het CBS over mensen die naar de kerk
de vrijetijdsbesteding van de gingen practisch niet naar
Nederlander naar voren een voetbalwedstrijd keken,
komt. Ook andere maat- De hedendaagse jongeren
schappelijke verschijnselentrekken zich hiervan niets
als beroepskeuze en de soci- aan, zij kunnen kerkgang en
ale isolatie van gepensio- voetbalveld uitstekend met
neerden en mensen die een elkaar combineren. Voor de
WAO-uitkering ontvangen, ouderen geldt overigens de
vallen duidelijk in het on
derzoek op.
Voor deze laatste twee groe
pen is tuinieren één van de
meest geliefde vrijetijdsbes
tedingen. En wat het beroep
betreft: „hoofdarbeiders" als
artsen, leerkrachten, en we
tenschapsbeoefenaars gebrui
ken ook in hun vrije tijd de
handen liever niet Het be
zoeken van musea en biblio
theken, concerten en ballet
voorstellingen prefereren zij
boven vissen, voetballen,
knutselen. Kortom, zij schu
wen de activiteiten die bij
„handarbeiders" als bouw
vakkers, chauffeurs, en
agrariërs hoog op de rang
lijst staan.
Het CBS geeft nog meer op-
spiegelt zich ook in de vrije- vaalende cijfers. In 1955
oude conclusie nog s
De onkerkelijken gedragen
zich op het gebied van de
vrijetijdsbesteding weer heel
anders dan de rooms-katho-
lieken, die zich daarin weer
onderscheiden van de pro
testanten. De laatsten zingen
en muciseren graag als ze
niet werken, maar de rooms-
katholieken zijn wel te vin
den voor een partijtje kaar
ten, schaken, of dammen.
Ook brengen zij graag een
bezoekje aan de revue,
shows en optochten. Hier
mee wordt dan direkt duide
lijk dat het niet vreemd is
dat carnaval een katholieke
oorsprong heeft. Onkerkelij
ken doen veel aan sport,
gaan vaak naar de bioscoop,
en naar het café.
Van de omslag van de
HAAGSE POST staart een
Arabische oliesjeik de lezer
aan. De Arabische roulette
heet dan ook de omslag van
deze week. Een reportage
over de laatste OPEC-confe-
•rentie in Genève. De secreta
ris-generaal van de internatio
nale van chemie- en fabriek
sarbeidersbonden ziet de
energiecrisis anders dan me
nigeen: „Jullie kunnen wel
denken dat die olielanden de
troeven in handen hebben,
maar wie regelen de zaken
voor de Arabieren? De olie
maatschappijen zorgen dat de
olie uit de grond komt. Hun
tankers vervoeren het en
daarna brengen ze het op de
markt". „Wij zijn net melk
koeien", vinden de fotomodel
len. Zij hebben een slechte
rechtspositie. Er zou een soort
beroepsvereniging moeten ko
men. Een ambtenaar van het
arbeidsbureau: „Dat zou ook
een zekere bescherming van
de beroepsmodellen opleve
ren, want de beunhazerij en
het amateurisme vormen een
grote bedreiging voor de
werkgelegenheid in deze sec
tor. Sommige meisjes zijn al
blij als ze in een bekend blad
staan of met sterren mogen
optreden al moet er geld bij".
Een artikel over de boot
vluchtelingen besluit de Haag
se Post met de opmerking:
„Iets meer evenwicht tussen
vrijblijvende uitspraken en
politieke daden zou de werk
groep bootvluchtelingen er
voor kunnen behoeden de
werkgroep bootafhouden te
worden". Het fenomeen van
de travestieten wordt nader
bekeken en Joop den Uyl
praat over socialisme en
kunst.
Het kind van de rekening is
op de omslag van ELSEVIER
een mollige baby. Die onbe
kommerde zuigeling zal, als ie
zo oud is, harder moeten stu
deren, harder moeten werken,
meer betalem voor wie niet
werkt en moeten knokken
voor een baan en een huis.
Het geboortecijfer daalt en de
bevolking vergrijst. Elsevier
concludeert: „Het kind van de
rekening is vooral het kind
van de berekening". Is kam
peren eigenlijk wel zo leuk?
vraagt het blad zich af. Nou,
nee, campinghouders hebben
de macht, kampeerders zijn
meestal vogelvrij en voeg
daar nog bij de koppelver
koop caravan-staanplaats. Er
zou een schriftelijk contract
moeten komen tussen ver
huurder en kampeerder. De
organisatie van campingbazen
RECRON, ziet dat niet zo:
„Inderdaad valt er nog veel
te verbeteren, maar om nu
mensen die een paar nachtjes
op een camping staan een el
lenlang stuk te laten lezen en
ondertekenen gaat ons te
ver". De oliecrisis is natuur
lijk ook een onderwerp in El-
seviers Magazine. Oliesjeik
Ahmed Zaki Yamani komt
aan het woord, die het Wes
ten meteen dreigt met een
Palestijnse actie: „Er moet
eerst en vooral een oplossing
komen voor de toenemende
wanhoop van het Palestijnse
DE TLJD wijdt zeer veel aan
dacht aan de schrijver Edgar
Cairo. Edgar Cairo is een Su
rinaamse schrijver die is te
ruggekeerd naar de bronnen
van zijn eigen cultuur. Waar
om hij dan toch niet zelf
naar Suriname is terugge
keerd beantwoordt hij als
volgt: „Het is mijn artisticiteit
die me hier houdt, ik ben
bang dat wanneer ik in Suri
name ga zitten ik dit niet
meer kan, dan ga ik artistiek
kapot, niet omdat Suriname
me kapot zou maken, maar
omdat de omstandigheden
daar zo beroerd zijn. Schrij
ven is mijn beroep, mijn le
ven. Ik ga nog liever dood
dan dat ik mijn pen neerleg.
Dus Nederland kan nog wat
verwachten".
De huisarts Boris Bouricius
uit Scheveningen - de gekke
dokter wordt ie genoemd - is
een strijdbare arts, die
schrijft over zijn vak en die
strijdbaarheid. De Tijd laat
hem zeggen waarom hij is
gaan schrijven: „Ik kom mijn
gram halen door mijn bezwa
ren tegen de huidige huisart
senpraktijk op ruime schaal
verbreid te zien. Ik krijg er
toch een soort macht door en
dat heeft weer het voordeel
dat het mij minder kwetsbaar
maakt tegen mijn vakgenoten
die het mij anders misschien
nog moeilijker hadden ge
maakt dan zij nu al doen".
Verder een grote boekenipeci-
In NIEUWSNET zegt Martin
Schroder: Vakantievluchten.
worden een drama. Enkele
tientallen mensen, de ver
keersleiders, zijn in staat om
het vakantieplezier van mil
joenen flink te bederven.
Toch dreigt dit opnieuw als
er geen wonder gebeurt zul
len de Franse luchtverkeer
sleiders deze maand de stipt
heidsacties herhalen die het
vliegverkeer in de zomer van
1978 gedurende een aantal
weekeinden volledig in het
honderd deden lopen. Martin
Schroder legt de schuld daar
van veeleer bij de politici: na
tionale belangen hebben n^ar
zijn mening in het bijzonder
bij de aanschaf van appara
tuur een grote rol gespeeld.
Over de salariseisen uit hij
zich nogal lakoniek met enig
begrip voor de politieke pro
blemen: „Als verkeersleiders
meer krijgen, willen de bu
schauffeurs ook". Er moet
een Europese aanpak van het
probleem komen.
De KVP is bijna weg, de
KRO is niet zo rooms meer
en de katholieke geitenfokve-
reniging is gefuseerd met de
algemene. NKV, het Neder
lands Katholiek Vakverbond,
is aan zij laatste loodjes be
zig. Zo analyseert Nieuwsnet
de schijnbare ondergang van
de roomse vakbeweging.
VRIJ NEDERLAND wijdt
veel ruimte aan de oliecrisis.
Er rijn enkele veelzeggende
passages uit het SER-rapport
verdwenen. V.N.'s conclusie:
„Wellicht kan alleen een nieu
we oliecrisis ook de Neder
landse regering dwingen tot
een ander beleid, of aftreden.
Zo gezien vertolkte de oliemi
nister van Koeweit een wran
ge waarheid toen hij zei: -het
is noch in uw, noch in ons
voordeel om de prijs van olie
te zien dalen". Zelfs een
ponypark heeft een diepe psy
chologische achtergrond. „De
pony brengt arbeider en ban
kier dichter bij elkaar". Di
recteur Bemboom: „Voor psy
chologie kun je tegenwoordig
studeren, maar ik heb liever
de psychologie van de prak
tijk. Dat is mijns inziens de
beste methode. Mijn kinderen
zeggen altijd: „Dat is mijn va
der, een kwestie van eenvou
dig denkwerk".
Omar Kadaffi, Libies leider,
wordt door het blad af ge-'
beeld als een olieprofeet van
de ondergang. Hij zegt: „Wat
heeft het voor zin om grond
stoffen te verkopen aan lan
den die ze onmiddellijk ver
spillen". Verder een apart
kleurkatern gewijd aan Am
sterdam open stad. Met dat
open wordt dan bedoeld de
vele opbrekingen in de bin
nenstad.
HERVORMD NEDERLAND
besteedt behalve aan het ver
zet in nazi-Duitsland en de
vraag „Wat moeten we na
Auschwitz?" onder meer aan
dacht aan de olieschaarste en
de energiebesparing. Gecon
stateerd wordt, dat de adver
tentiecampagne, die momen
teel wordt gevoerd, „een bele
diging is van de intelligentie".
Er wordt een schuldgevoel
aangepraat en een gevoel van
machteloosheid. „Er wordt
nauwelijks gewezen op de
vele voordelen van het tegen
gaan van energieverspilling.
Nu wordt energiebespraing
getrokken in de sfeer van
buikriemen, matigen, inleve
ren zonder dat daar iets te
genover staat. Terwijl er ont
zettend veel energie bespaard
zou kunnen worden zonder
dat dit minder comfort hoeft
te betekenen. Er moet name
lijk worden bespaard op de
energie die nu wordt wegge
gooid, niet op de energie die
nuttig wordt gebruikt"
