Rijnsburgs
corso wordt weer
i/2 elkaar getimmerd
2 Blacky wilna vier asielmaanden
wel weer eens wat anders
EEN STEEVASTE STRIJD TUSSEN ONTWERPER
re EN ARRANGEUR, MAAR MET 'N 'EINDEND'DOEL
W
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te
gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek
beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel
gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar
soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre
ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres:
Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670.
Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van
10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten.
hond. Blacky is erg lief en
trouw en wil als de baas dat
leuk vindt best wat kunstjes
vertonen. Zo kan hij mooi
zitten én een poot geven.
Deze goedmoedige levenslus
tige prachthond kan ook
goed doodliggén, maar hon-,
I denvriènd Tiele houdt niet
zo van dit kunstje. Blacky is
een rustige, gehoorzame en
aanhankelijke hond die het
liefst naar een rustig echt
paar of gezin wil. Kleine
drukke kinderen zijn waar
schijnlijk niets voor hem.
Hij is wel met iedere behui
zing tevreden en houdt van
autorijden.
PEPPER
De bastaard-collie van vori
ge week is direct na in onze
krant te zijn verschenen
naar een gezin in Leiden
verhuisd. In het gezin krijgt
deze kindervriend alle aan
dacht die hij nodig heeft.
PAGIfAD/lREGIO LEIDSE COURANT ZATERDAG 30 JUN11979 PAGINA 5
ta!
ik een origineel Italiaans paviljoen moet
ontwerpen. Daar ben ik speciaal voor
naar Italië geweet. Dat-wordt weer iets
groots", aldus Joop, die spreekt van een
groot aantal „schotten" dat hij onder
handen krijgt.
Flora hanteert wederom de romantiek
in haar corso, „zonder het moderne wel
iswaar uit het oog te verliezen", weet
Herman van de Berg, „maar het publiek
blijft onverminderd om romantiek vra
gen en daar hebben wij aan te vol
doen". En daar is Joop Visser het hele
maal mee eens. Het gaat erom, samen
„het Hollandse produkt" aan de man te
brengen, want half Europa zo'n beetje
komt op die vierde dag van augustus op
dat corso af en dan gaat de kost voor
de baat uit Al die ontwerpers en bin
ders en arrangeurs vinden bloemen en
wagens met smeedwerk en bindhout
prachtig en inspirerend, maar je moet
er wel wat wijzer van zien te worden.
Voor Visser en de zijnen betekent dat
vooraf een maand intensief corso-bou
wen door zeven man. En dan is het hen
om het even welke wagen door de jury
- dit jaar bestaande uit bloembinders -
wordt uitverkoren als de voortreffelijk
ste'
Omdat het dit jaar de 25ste keer is dat
het corso langs een uitgebakend traject
trekt, wordt van 27 juli to en met 5 au
gustus een uitzonderlijke zomerbloemen-
tentoonstelling gehouden in de Ton Men
ken IJshal aan de Vondellaan ih Leiden,
onder de naam „Zomer Flora '79", een
naam waarop je je geen buil kunt val
len. Volgens de informatie van de zijde
der organisatoren zal deze expositie een
bijzonder karakter dragen „omdat de
nostalgische sfeerf niet zal ontbreken,
terwijl andere attracties er inderdaad
toe zullen bijdragen dat van een bijzon
dere tentoonstelling mag worden gespro
ken". Dat, belooft weer heel wat, zo te
horen, met al dat bijzondere.Nu is het
wel zo, dat de zomerbloemen, omlijst in
terrassen en waterpartijen (onder andere
dansende fonteinen uit Brittannië, op
hun weg naar Duitsland om ook daar te
kunnen springen) aangevoerd door de
beste kwekers van ons land, dat die zo
merbloemen dus op hun voordeligst ge
houden worden doordat in de hal voor
waarden worden geschept van tien gra
den beneden de buitentemperatuur. Het
wordt derhalve een ondergekoelde show,
in deze soort de eerste in ons land en
wellicht ook in Europa; maar dat hoor
je algauw, als ze het niet helemaal zeker
weten. In elk geval is het een beste me
thode om de houdbaarheid van de bloe
men te regelen.
Als uitsmijter: niet voor niets wordt Ne
derland „Bloeeeemenl^nd" genoemd,
niet voor niets is ons land leverancier
van bloemen in de hele wereld. Zomer
Flora '79 zal er een kleurrijk levendig
beeld van geven. En dan nog onder
koeld.
V
JkMb
LEIDEN Niet dat het nu
is zo ongezellig is bij de fami
lie Tiele, maar na vier
eo maanden in een hok gezeten
te hebben wil Blacky wel
weer eens wat anders,
fse Blacky is de langst in het
asiel aanwezige hond. Langs
ar deze voor hem toch wel on-
tg: sympathieke weg probeert
hij èen aardige familie aan
de haak te slaan die hem
onder de hoede wil nemen.
oten Met een vreemde smoes
werd de vijfjarige, zwart be
haarde bastaard keeshond
maart' naar het asiel
aan het Besjslaantje ge
bracht. De eigenaar klaagde
dat Blacky steeds maar
overgaf en de vaste vloerbe
dekking besmeurde. Deze
„dierenvriend" vond dat de
hond maar moest inslapen,
j De dierenarts leek het ech-
vCy ter beter de hond eerst
iA\ maar naar het asiel te bren-
J 1 gen waar deskundige Tiele
y het zogenaamde ziektebeeld
kon bestuderen. Er bleek in
het asiel helemaal niets met
Blacky aan de hand te zijn.
Hij moest niet overgeven.
ai
De ontlasting was goed en
van enig ander ziektebeeld
was helemaal geen sprake.
De dierenarts heeft Blacky
nog eens bekeken en kon
niet anders dan hem de ge
zondheidsverklaring over
handigen.
Will Tiele noemt het eerlij
ker als de eigenaren van
Blacky gewoon gezegd had
den dat ze van hem af wil
den. Hij heeft hen nog in
een brief geschreven dat
Blacky kerngezond is en dat
van braken al tijden niets
gebleken is. Ook nu na de
vier maanden in het asiel is
daar nog nooit iets van ge
merkt
Blacky is een reu met een
schofthoogte van 50 centime
ter. Hij heeft een mooie zij
dezachte, pikzwarte vacht
met een krulstaart. Een lieve
kop met puntsnuit en staan
de oren. Hij heeft veel weg
van een echte grote kees-
Blacky de keeshond, die gretig pootjes wil geven.
aogelij
blijvjj
f. Rahj
m leve
dhet
én
s een
est ki
If
En;
on he!
an de Altijd hetzelfde en steeds weer anders.
leratie!Met deze zienswijze zou je het jaarlijkse
l door Rijnsburgse corso op de eerste zaterdag
lemeriin augustus kunnen vangen. Je kunt dat
ropesejtrouwens van elk bloemencorso zeggen,
maajmaar telkenmale blijkt er een publiek
vele tienduizenden koppen door ge-
uropelpakt en geamuseerd te worden. Over
totaaleen goede maand is het weer zover,
er 23Dan trekt het door veiling Flora in
jRijnsburg georganiseerde corso langs
^^ieen traject op Noordwijk aan. Voor de
keer alweer. Joop Visser, de Leid-
jse ontwerper en opzetter, wordt het z'n
,2ste Flora-corso. Hij. is nu 64 en vol
lend jaar wil hij z'n handen van deze
usiness terugtrekken. Als je nu bij
lem op bezoek komt voor een praatje
'over optochtaangelegenheden krijg je
loi^H Plastic bekertje met druivensap ge
serveerd. Dat is ooit anders geweest,
u. hoojjoop schijnt aan het bezinnen te zijn ge-
u 1Q,raakt. Hij glimlacht enigszins be-
'tschaamd als je hem daarop wijst. Joop
OQmis, Visser wil met vliegend vaandel en
Islaande trom het corso-wezen verlaten,
u. hoo|Dat zit er wel dik in. „Dat.mag je ge-
,rn,-k;Jrust wel weten", zegt hij dan ook ouder-
OOu. f>ewoonte.
t volks
Als het Rijnsburgs Corso aan en af is
:o. Ingereden, is Joop allang weer bezig met
met'het voorbereiden van de Leidse 3 okto-
beroptocht. Tien wagens krijgt hij daar-
van op te zetten. Hij wil er graag meer
jHftover kwijt, maar vandaag bepalen we
I^Hons bij het Rijnsburgs rijdend en stil-
BSB'sfaand festival, dat Visser op het conci-
U^pieren van dertien praalwagens is ko-
^^rnen te staan. Een constant aantal. Dit-
piaal trekt de fleurige stoet uit onder
erhof.het motto „Schilderen met Bloemen",
een beetje plakkaatverfachtige benaming
'die top-arrangeur Herman van de Berg
AuJa ïüt Rijnsburg uitnodigt tot de ontboeze-
ing: „als ik de naam had mogen be-%.
lenken, zou ik het corso „Romantiek in
Bloemen" hebben genoemd, want het
'\vordt een zeer romantisch corso, dunkt
Maar deze gouden Herman - gou-
rtessiaiden, omdat zijn aandeel in de aankle-
ir^^'Jding bijna onvervangbaar, is - heeft al-
v. djeen maa^ een compromis te sluiten met
\vagen-Joop, en dat is al een hele opga
ve, zo te horen.
jman.Van de Berg geeft het al zo'n beetje
J dhrran: •■^eem nu eens ^et Bollencorso in
'april, daarbij overheerst de ondergrond.
De wagenstructuur bedoel ik, het mate-
Aj .riële, wat ook bij Joop voorop staat,
Kr*aar bij de manifestatie van Rijnsburg
Iveen.hioeten de uitbundige bloemwerken het
vooral doen. En dan krijg je het gewen-
g°ede samenspel tussen ontwerper
6J3en srrangeur. Dan vindt Visser, dat de
bloemen niet z'n hele zaak moeten be
delven. Het blijft altijd een strijd tussen
Hggons, want Joop zal nooit een bloem-ar-
HBBrangeur worden". Joop en Herman trof
ik gisteren in elkanders gezelschap; een
.combinatie die gelouterd, een prima
resultaat kan opleveren. Daarbij droomt
De wagen van 'Anton Pieck'
De bouwers van het corso: Joop Visser en Herman van de Berg (beiden links) en consorten.
Joop Visser alweer van een grotere hal
voor de praalwagens dan waarover hij
nu beschikt aan de Evertsenstraat ach
ter de Zijlsingel, „want ik moet al, die
wagens kunnen onderbrengen". Tegen
die tijd zullen anderen het ontwerpen
van hem hebben overgenomen, zoals
zijn dochter Marion (gehuwd met tim-
meraar Herman Roedoe) en de veelbelo
vende Fransman Bertrand, onlangs bij
Visser in dienst getreden, die in de
Leidse wandeling Bertus wordt ge
noemd. Joop Visser: „Bertrand, Bertus
zal ik maar zeggen, kan leuk tekenen.
Hij kan me best opvolgen als ontwerper,
en ook Marion heeft een aardig inzicht
in deze zaken. Ik zat daar steeds maar
mee. Daarom durfde ik tot nogtoe niet
uit te stappen, maar ik zie het nu wel
zitten. En m'n schoonzoon Herman Roe-
doe timmert de wagens als weinig ande
ren, samen met twee collega-timmerlie
den".
Van nature en om den brode is Joop
Visser ook deze keer weer helemaal en
thousiast over het naderende corso: „ik
kan alles aan Herman (Roedoe) overla
ten. Wat die praalwagens betreft -die
zijn van mij en Marion- begonnen we
drie weken geleden te bouwen. Negen
zijn er nu klaar en vóór de vakantie
moet ook de rest de deur uit zijn. Nou
kan ik je wel vertellen, dat „Schilderen
met Bloemen" slaat op Nederlandse
schilders. Fragmenten van hun schilde
rijen of tekeningen zijn in de wagens
uitgebeeld". Daar zijn met name ge
noemd Anton Pieck, Rembrandt (in één
adem), Karei Appel, Jeroen Bosch, Ruy-
sdaal, (de Stier van) Potter, Van Gogh
en nog zo'n paar hoogstaande picturale
kunstenaars. Joop moet er zowat alles
vanaf weten, want zijn wagens ademen
„de hele sfeer, zoals die wagen van Too-
rop uit Katwijk,,. Op elke wagen staat
achteraan een schildersezel met daarop
een tegelpaneel van „De Leidsche Fles"
dat in Delfts Blauw en met een de pen
seel hanterende figurant de betreffende
meester-schilder typeert. Elk plateau ter
waarde van tweeduizend gulden.
Bloem-arrangeur Herman van de Berg
schat, dat er ongeveer 80.000 zomerbloe
men op de wagens worden ingestoken
en gebonden. „Die zijn collectief inge
kocht door Wim Zwaan uit Rijnsburg,
een 'meester in het improviseren als je
bepaalde bloemen moet vervangen door
andere, zonder dat dit storend werkt op
de argeloze toeschouwer. In hoofdzaak
worden het natuurlijk veel rozen, gladio
len, anjers, maar ook anthuriums, hele-
conia's familie van de banaan, uit In
dia geïmporteerd). Verder beschikt iede
re praalwagen over een gerenommeerde
binder die met rustige kleuren werkt.
De natuurlijke kleuren van de bloem
moeten domineren over de kleuren van
de ondergrond. En dan krijg je natuur
lijk het goede samenspel met de ontwer
per, waarover we het al eerder hadden.
Maar ook huismoeders doen mee aan
het binden. Heel erg goeie, zoals Ank
van Egmond en Jetty Veldhuis, die^
voortkomen uit de bindcursus Rijns
burg. Zo won Jetty vorig jaar in Kat
wijk het predicaat „Mooiste praalwa
gen". Ik bedoel maar even. En wat zou
je zeggen van Koos Zuidgeest, die in '77
wereldkampioen Bloemsierkunst was
Die jongen doet ook weer mee".
Herman van de Berg, die leraar bloem
sierkunst is aan de Rijnsburgse Tuin
bouwschool, wil ook een plaats vinden
voor die scholieren in het corso. „Daar
kunnen ze waarmaken wat ze bij mij le
ren. Mijn plan is dit jaar door de jon
gens - een stuk of twaalf althans - een
hele praalwagen te laten versieren". „Ik
mag wel zeggen, dat dit helemaal niet
gek is", vült Joop Visser aan, „ik zit nu
alweer te peinzen op die grote klantg
van me, Femina in Rotterdam, waarvoor