Rijnsburgs corso wordt weer i/2 elkaar getimmerd 2 Blacky wilna vier asielmaanden wel weer eens wat anders EEN STEEVASTE STRIJD TUSSEN ONTWERPER re EN ARRANGEUR, MAAR MET 'N 'EINDEND'DOEL W Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten. hond. Blacky is erg lief en trouw en wil als de baas dat leuk vindt best wat kunstjes vertonen. Zo kan hij mooi zitten én een poot geven. Deze goedmoedige levenslus tige prachthond kan ook goed doodliggén, maar hon-, I denvriènd Tiele houdt niet zo van dit kunstje. Blacky is een rustige, gehoorzame en aanhankelijke hond die het liefst naar een rustig echt paar of gezin wil. Kleine drukke kinderen zijn waar schijnlijk niets voor hem. Hij is wel met iedere behui zing tevreden en houdt van autorijden. PEPPER De bastaard-collie van vori ge week is direct na in onze krant te zijn verschenen naar een gezin in Leiden verhuisd. In het gezin krijgt deze kindervriend alle aan dacht die hij nodig heeft. PAGIfAD/lREGIO LEIDSE COURANT ZATERDAG 30 JUN11979 PAGINA 5 ta! ik een origineel Italiaans paviljoen moet ontwerpen. Daar ben ik speciaal voor naar Italië geweet. Dat-wordt weer iets groots", aldus Joop, die spreekt van een groot aantal „schotten" dat hij onder handen krijgt. Flora hanteert wederom de romantiek in haar corso, „zonder het moderne wel iswaar uit het oog te verliezen", weet Herman van de Berg, „maar het publiek blijft onverminderd om romantiek vra gen en daar hebben wij aan te vol doen". En daar is Joop Visser het hele maal mee eens. Het gaat erom, samen „het Hollandse produkt" aan de man te brengen, want half Europa zo'n beetje komt op die vierde dag van augustus op dat corso af en dan gaat de kost voor de baat uit Al die ontwerpers en bin ders en arrangeurs vinden bloemen en wagens met smeedwerk en bindhout prachtig en inspirerend, maar je moet er wel wat wijzer van zien te worden. Voor Visser en de zijnen betekent dat vooraf een maand intensief corso-bou wen door zeven man. En dan is het hen om het even welke wagen door de jury - dit jaar bestaande uit bloembinders - wordt uitverkoren als de voortreffelijk ste' Omdat het dit jaar de 25ste keer is dat het corso langs een uitgebakend traject trekt, wordt van 27 juli to en met 5 au gustus een uitzonderlijke zomerbloemen- tentoonstelling gehouden in de Ton Men ken IJshal aan de Vondellaan ih Leiden, onder de naam „Zomer Flora '79", een naam waarop je je geen buil kunt val len. Volgens de informatie van de zijde der organisatoren zal deze expositie een bijzonder karakter dragen „omdat de nostalgische sfeerf niet zal ontbreken, terwijl andere attracties er inderdaad toe zullen bijdragen dat van een bijzon dere tentoonstelling mag worden gespro ken". Dat, belooft weer heel wat, zo te horen, met al dat bijzondere.Nu is het wel zo, dat de zomerbloemen, omlijst in terrassen en waterpartijen (onder andere dansende fonteinen uit Brittannië, op hun weg naar Duitsland om ook daar te kunnen springen) aangevoerd door de beste kwekers van ons land, dat die zo merbloemen dus op hun voordeligst ge houden worden doordat in de hal voor waarden worden geschept van tien gra den beneden de buitentemperatuur. Het wordt derhalve een ondergekoelde show, in deze soort de eerste in ons land en wellicht ook in Europa; maar dat hoor je algauw, als ze het niet helemaal zeker weten. In elk geval is het een beste me thode om de houdbaarheid van de bloe men te regelen. Als uitsmijter: niet voor niets wordt Ne derland „Bloeeeemenl^nd" genoemd, niet voor niets is ons land leverancier van bloemen in de hele wereld. Zomer Flora '79 zal er een kleurrijk levendig beeld van geven. En dan nog onder koeld. V JkMb LEIDEN Niet dat het nu is zo ongezellig is bij de fami lie Tiele, maar na vier eo maanden in een hok gezeten te hebben wil Blacky wel weer eens wat anders, fse Blacky is de langst in het asiel aanwezige hond. Langs ar deze voor hem toch wel on- tg: sympathieke weg probeert hij èen aardige familie aan de haak te slaan die hem onder de hoede wil nemen. oten Met een vreemde smoes werd de vijfjarige, zwart be haarde bastaard keeshond maart' naar het asiel aan het Besjslaantje ge bracht. De eigenaar klaagde dat Blacky steeds maar overgaf en de vaste vloerbe dekking besmeurde. Deze „dierenvriend" vond dat de hond maar moest inslapen, j De dierenarts leek het ech- vCy ter beter de hond eerst iA\ maar naar het asiel te bren- J 1 gen waar deskundige Tiele y het zogenaamde ziektebeeld kon bestuderen. Er bleek in het asiel helemaal niets met Blacky aan de hand te zijn. Hij moest niet overgeven. ai De ontlasting was goed en van enig ander ziektebeeld was helemaal geen sprake. De dierenarts heeft Blacky nog eens bekeken en kon niet anders dan hem de ge zondheidsverklaring over handigen. Will Tiele noemt het eerlij ker als de eigenaren van Blacky gewoon gezegd had den dat ze van hem af wil den. Hij heeft hen nog in een brief geschreven dat Blacky kerngezond is en dat van braken al tijden niets gebleken is. Ook nu na de vier maanden in het asiel is daar nog nooit iets van ge merkt Blacky is een reu met een schofthoogte van 50 centime ter. Hij heeft een mooie zij dezachte, pikzwarte vacht met een krulstaart. Een lieve kop met puntsnuit en staan de oren. Hij heeft veel weg van een echte grote kees- Blacky de keeshond, die gretig pootjes wil geven. aogelij blijvjj f. Rahj m leve dhet én s een est ki If En; on he! an de Altijd hetzelfde en steeds weer anders. leratie!Met deze zienswijze zou je het jaarlijkse l door Rijnsburgse corso op de eerste zaterdag lemeriin augustus kunnen vangen. Je kunt dat ropesejtrouwens van elk bloemencorso zeggen, maajmaar telkenmale blijkt er een publiek vele tienduizenden koppen door ge- uropelpakt en geamuseerd te worden. Over totaaleen goede maand is het weer zover, er 23Dan trekt het door veiling Flora in jRijnsburg georganiseerde corso langs ^^ieen traject op Noordwijk aan. Voor de keer alweer. Joop Visser, de Leid- jse ontwerper en opzetter, wordt het z'n ,2ste Flora-corso. Hij. is nu 64 en vol lend jaar wil hij z'n handen van deze usiness terugtrekken. Als je nu bij lem op bezoek komt voor een praatje 'over optochtaangelegenheden krijg je loi^H Plastic bekertje met druivensap ge serveerd. Dat is ooit anders geweest, u. hoojjoop schijnt aan het bezinnen te zijn ge- u 1Q,raakt. Hij glimlacht enigszins be- 'tschaamd als je hem daarop wijst. Joop OQmis, Visser wil met vliegend vaandel en Islaande trom het corso-wezen verlaten, u. hoo|Dat zit er wel dik in. „Dat.mag je ge- ,rn,-k;Jrust wel weten", zegt hij dan ook ouder- OOu. f>ewoonte. t volks Als het Rijnsburgs Corso aan en af is :o. Ingereden, is Joop allang weer bezig met met'het voorbereiden van de Leidse 3 okto- beroptocht. Tien wagens krijgt hij daar- van op te zetten. Hij wil er graag meer jHftover kwijt, maar vandaag bepalen we I^Hons bij het Rijnsburgs rijdend en stil- BSB'sfaand festival, dat Visser op het conci- U^pieren van dertien praalwagens is ko- ^^rnen te staan. Een constant aantal. Dit- piaal trekt de fleurige stoet uit onder erhof.het motto „Schilderen met Bloemen", een beetje plakkaatverfachtige benaming 'die top-arrangeur Herman van de Berg AuJa ïüt Rijnsburg uitnodigt tot de ontboeze- ing: „als ik de naam had mogen be-%. lenken, zou ik het corso „Romantiek in Bloemen" hebben genoemd, want het '\vordt een zeer romantisch corso, dunkt Maar deze gouden Herman - gou- rtessiaiden, omdat zijn aandeel in de aankle- ir^^'Jding bijna onvervangbaar, is - heeft al- v. djeen maa^ een compromis te sluiten met \vagen-Joop, en dat is al een hele opga ve, zo te horen. jman.Van de Berg geeft het al zo'n beetje J dhrran: •■^eem nu eens ^et Bollencorso in 'april, daarbij overheerst de ondergrond. De wagenstructuur bedoel ik, het mate- Aj .riële, wat ook bij Joop voorop staat, Kr*aar bij de manifestatie van Rijnsburg Iveen.hioeten de uitbundige bloemwerken het vooral doen. En dan krijg je het gewen- g°ede samenspel tussen ontwerper 6J3en srrangeur. Dan vindt Visser, dat de bloemen niet z'n hele zaak moeten be delven. Het blijft altijd een strijd tussen Hggons, want Joop zal nooit een bloem-ar- HBBrangeur worden". Joop en Herman trof ik gisteren in elkanders gezelschap; een .combinatie die gelouterd, een prima resultaat kan opleveren. Daarbij droomt De wagen van 'Anton Pieck' De bouwers van het corso: Joop Visser en Herman van de Berg (beiden links) en consorten. Joop Visser alweer van een grotere hal voor de praalwagens dan waarover hij nu beschikt aan de Evertsenstraat ach ter de Zijlsingel, „want ik moet al, die wagens kunnen onderbrengen". Tegen die tijd zullen anderen het ontwerpen van hem hebben overgenomen, zoals zijn dochter Marion (gehuwd met tim- meraar Herman Roedoe) en de veelbelo vende Fransman Bertrand, onlangs bij Visser in dienst getreden, die in de Leidse wandeling Bertus wordt ge noemd. Joop Visser: „Bertrand, Bertus zal ik maar zeggen, kan leuk tekenen. Hij kan me best opvolgen als ontwerper, en ook Marion heeft een aardig inzicht in deze zaken. Ik zat daar steeds maar mee. Daarom durfde ik tot nogtoe niet uit te stappen, maar ik zie het nu wel zitten. En m'n schoonzoon Herman Roe- doe timmert de wagens als weinig ande ren, samen met twee collega-timmerlie den". Van nature en om den brode is Joop Visser ook deze keer weer helemaal en thousiast over het naderende corso: „ik kan alles aan Herman (Roedoe) overla ten. Wat die praalwagens betreft -die zijn van mij en Marion- begonnen we drie weken geleden te bouwen. Negen zijn er nu klaar en vóór de vakantie moet ook de rest de deur uit zijn. Nou kan ik je wel vertellen, dat „Schilderen met Bloemen" slaat op Nederlandse schilders. Fragmenten van hun schilde rijen of tekeningen zijn in de wagens uitgebeeld". Daar zijn met name ge noemd Anton Pieck, Rembrandt (in één adem), Karei Appel, Jeroen Bosch, Ruy- sdaal, (de Stier van) Potter, Van Gogh en nog zo'n paar hoogstaande picturale kunstenaars. Joop moet er zowat alles vanaf weten, want zijn wagens ademen „de hele sfeer, zoals die wagen van Too- rop uit Katwijk,,. Op elke wagen staat achteraan een schildersezel met daarop een tegelpaneel van „De Leidsche Fles" dat in Delfts Blauw en met een de pen seel hanterende figurant de betreffende meester-schilder typeert. Elk plateau ter waarde van tweeduizend gulden. Bloem-arrangeur Herman van de Berg schat, dat er ongeveer 80.000 zomerbloe men op de wagens worden ingestoken en gebonden. „Die zijn collectief inge kocht door Wim Zwaan uit Rijnsburg, een 'meester in het improviseren als je bepaalde bloemen moet vervangen door andere, zonder dat dit storend werkt op de argeloze toeschouwer. In hoofdzaak worden het natuurlijk veel rozen, gladio len, anjers, maar ook anthuriums, hele- conia's familie van de banaan, uit In dia geïmporteerd). Verder beschikt iede re praalwagen over een gerenommeerde binder die met rustige kleuren werkt. De natuurlijke kleuren van de bloem moeten domineren over de kleuren van de ondergrond. En dan krijg je natuur lijk het goede samenspel met de ontwer per, waarover we het al eerder hadden. Maar ook huismoeders doen mee aan het binden. Heel erg goeie, zoals Ank van Egmond en Jetty Veldhuis, die^ voortkomen uit de bindcursus Rijns burg. Zo won Jetty vorig jaar in Kat wijk het predicaat „Mooiste praalwa gen". Ik bedoel maar even. En wat zou je zeggen van Koos Zuidgeest, die in '77 wereldkampioen Bloemsierkunst was Die jongen doet ook weer mee". Herman van de Berg, die leraar bloem sierkunst is aan de Rijnsburgse Tuin bouwschool, wil ook een plaats vinden voor die scholieren in het corso. „Daar kunnen ze waarmaken wat ze bij mij le ren. Mijn plan is dit jaar door de jon gens - een stuk of twaalf althans - een hele praalwagen te laten versieren". „Ik mag wel zeggen, dat dit helemaal niet gek is", vült Joop Visser aan, „ik zit nu alweer te peinzen op die grote klantg van me, Femina in Rotterdam, waarvoor

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5