BS deTijd m m HP NIEUWSNET lal Loek Dikker verloochent Europese komaf niet Elektronische muziek in ontwikkeling Schönbergs Kammersymphonie maakt voor groot orkest veel indruk Stijgende lijn in beursomzet KORTWEG KUNST/BINNENLAND LEIDSE COURANT DONDERDAG 7 JUN11979 PAGINA 7 Echte big bands zijn in Nederland een bijna onbestaanbare zaak, van daar dat een optreden van „The Wa terland Big Band" binnen het Hol land Festival (al heeft het optreden daar nauwelijks iets mee te maken) in elk geval de moeite waard is. Zo'n big band is een unicum, een initiatief om in in ere te houden. Loek Dikker, in Den Haag eigenlijk een onbekende ondanks z'n eigen platen-label en optredens door den lande, claimt voor zijn activiteiten eenzelfde positie als die van Willem Breuker. Dat gaat niet helemaal op: Loek Dikker zelf zegt: „Breuker en ik staan aan twee zeer verschillende zaken. Onze wortels zitten meer in de jazzmuziek-pur sang, al kan je natuurlijk je Europese komaf nooit verloochenen". iteenlopende musici als Leo van Oostrom en Keshavan Maslak op alt sax, Fred Leeflang op tenorsax, Gijs Henfriks op bariton sax, Frank Grassop en Charles Green op trom pet (Boy Raaymakers was even met Willem Breuker uit), Nils Lundgren, Geerhard Zwiersen Frans van Luin op trombone, Jeroen Goldsteen vi brafoon, Mark Miller bas. Loek Dik ker zat aan de piano. Wat die combinatie bracht was een voor de jazz erg belangrijke benade ring. Alle stromingen waren verte genwoordigd, van „free" tot en met veel meer gebonden uitingen. Loek Dikker was met zijn twee lange ei gen nummers duidelijk aanwezig, soms met een te veel aan solisten, soms met een te studieuze opzet, maar voortdurend bewust bezig aan de wortels van zijn muziek. Interes sant werk. BERTJANSMA „La voix des voices": de stem van de wegen. Deze Franse woordspeling is de titel van een overzicht van de ontwikkeling van de elektroni sche muziek die nog nauwelijks dertig jaar oud is maar al een bewogen geschiedenis met veel ups and downs achter de rug heeft. De woord speling wordt duidelijker als men „wegen" ver vangt door „geluidsbanden". Zonder geluidsban den immers had de Franse ingenieur Pierre Schaeffer in 1948 niet zijn concrete muziek kun nen demonstreren en had zich daaruit niet de elektronische muziek kunnen ontwikkelen. Ook de computermuziek die er nu vaak aan wordt gekoppeld, had dan niet kunnen ontstaan. Het overzicht waarvan hier sprake is en dat in het Holland Festivalzicht- en hoorbaar wordt gemaakt, is samengesteld door de Italiaanse componist Luciano Berio, die zich in 1953 in Mi laan en later bij de radio aldaar met dit soort muziek ging bezighouden en nu betrokken is bij de jongste ontwikkeling zoals die zich afspelen in het nieuwe Centre Pompidou in Parijs, waar deze collage van beelden en klanken ook is ver vaardigd. Aan de hand van uitspraken van pioniers als de Belg Pousseur, de Duitser Stockhausen, de Fransman Boulez, de Italiaan Maderna en vele anderen, en natuurlijk ook met voorbeelden uit hun composities, probeert Berio uit te leggen hoe deze muziek, die karakteristiek is voor de tweede helft van onze eeuw, ontstond en verder groeide, ten dele zelfstandig, ten dele in samen hang met „gewone" muziek. Men moet behoorlijk Engels en Frans kennen om het voornaamste te kunnen opvangen. De ge sproken teksten worden vaak wel in vertaling geprojecteerd, maar die zijn niet zo vlot te lezen want er kunnen tot twintig dia's tegelijk op het geweldige doek verschijnen. Luisteren naar een tekst en tegelijk luisteren naar een fragment mu ziek is al moeilijk maar het wordt onmogelijk als het gepaard moet gaan met kijken naar fraaie collages van beelden. Of het geheel veel informatieve waarde heeft, lijkt daarom nogal twijfelachtig. Wie het echter wil proberen, kan 9 juni 's avonds en 10 juli nog vier keer overdag terecht in de Kleine Zaal van de Rotterdamse Doelen. Festival-voorttelling 'Wildente' afgelast DEN HAAG De voorstelling van Die Wildente, die het Württember- gisches Staatstheater morgen in het kader van het Holland Festival in de Koninklijke Schouwburg zou geven, kan geen doorgang vinden, wegens ziekte van de hoofdrolspe- Na het zwakke en rommelige openingsconcert, waarmee het Residentie-Orkest Schönberg geen dienst bewees, is de tweede avond van de aan hem gewijde cyclus gelukkig veel beter en overtui- beheerste zowel de materie als het ensemble zodat de uitvoering van de eerste „Kammersymphonie" een belevenis werd. Het stuk werd niet gegeven in de oorspronkelijke instrumentatie voor kleine bezettifng (uit 1906) en ook niet in de eerste versie voor groot orkest (uit 1922), die beide zijn gepubliceerd" maar de compo nist kennelijk niet helemaal bevredigden. In 1935 maakte hij een derde lezing, de tweede dus voor groot orkest, waarin nevenstemmen, soms met een begeleidende functie, werden toegevoegd. Het werk is er gemakkelijker speelbaar, overzichtelijker en toegankelijker door geworden maar het belangrijk ste is, dat de laat-romantische passie een adequater verschijningsvorm kreeg. In de kleinere bezetting, en ook in de eerste symfonische versie, wordt bij het opvoeren van de innerlijke spanning zowel de klank als de dynamiek gauw te hard, soms zelfs te agressief en krijgt de dirigent de neiging de tempi te zeer op te voeren. Daarvan was nu nergens in overdreven zin sprake. Het was en bleef „bezeten lyriek" met passages die aan Mahler of Richard Strauss deden denken maar ook veel wat onver vreemdbaar Schönberg was. Ook in het monodrama „Erwartung" zorgde Al- brecht voor een goede expressieve weergave van de orkestpartij maar hier had hij de handicap dat een concertuitvoering moet achterblijven bij een sceni sche vertolking. Bovendien was de soliste Colette Lorand ziek, zodat de Amerikaanse Janis Martin moest inspringen. Zij deed dat alleszins respectabel en zette haar grote stem en haar dramatische kracht volledig in, maar men miste uiteraard de actie en mimiek van de operatragédienne die hier onmisbaar zijn. Het tweede bestanddeel van de avond was kamer muziek. De uit Oostenrijkse ouders geboren maar in Parijs geschoolde pianist Jean-Rodolphe Kars speelde de „Klavierstücke" opus 11 en opus 23. Hij deed dit alsof er tussen deze series geen stijlver schil zou bestaan: heel lyrisch, heel romantisch en met een verfijnd Frans koloriet. Bepaald wel mooi maar stilistisch leek het mij een oneigenlijke Schönberg. Merkwaardig genoeg kwam de pianist heel anders voor de dag in de vrijwel zelfstandige pianopartij van de „Phantasie" uit 1949, waarin concertmeester Jaring Walta de vioolpartij vertolk te. Men hoort het compacte, complexe stuk zelden en dat is wel begrijpelijk: het is hels lastig en geeft zich ook nog moeilijk. Alle respect voor deze inter pretatie! Het Nederlands Kamerkoor droeg onder leiding van Kerry Woodward, al dan niet met medewer king van enkele instrumentalisten, als derde be standdeel wat vokale curiosa bij. De drie volkslied bewerkingen zou men kunnen opvatten als conces sies van een compromisloos kunstenaar die toch ook aan de kost moet komen. Ze zijn niet sterk en hadden beter achterwege kunnen blijven. Veel eige ner zijn de vier koorwerkjes van opus 27 met name het heel karakteristieke „Du solist nicht, du musst". In de „Satiren" op eigen, niet bepaald in drukwekkende teksten keert Schönberg zich tegen collega's die uit angst „de gulden middenweg" be wandelen, tegen de folkloristen en de maniëristen en tegen de naapers van oude stijlen. Strawinski trok de schoen aan die hem paste maar hij (en ook anderen) hadden geen reden boos te zijn want Schönbergs spot was wel heel erg goedmoedig. Zo bleven de „Kammersymphonie" en de „Phanta sie" de winstpunten van het drie uur durende con cert. J. KASANDER AMSTERDAM Op de Am sterdamse effectenbeurs is de belangstelling voor aandelen in mei belangrijk toegeno men. In de afgelopen maan den van 1979 en ook in 1978 overtroffen de obligatieom- zetten de aandelenomzetten in niet geringe mate. In mei bleek echter het beleggend publiek vooral geïnteresseerd in de aandelensector, zo blijkt uit cijfers van de Vere niging voor de Effectenhan del. In totaal werd in mei effec tief 3,73 miljard omgezet, waarvan 2,3 miljard aande len en 1,70 miljard obliga ties. Aandelen namen aldus ruim 54 pet. van de omzet voor hun rekening en obliga ties bijna 46 pet. Over 1978 waren deze percentages resp. 49 en. 51 en voor januari-april van dit jaar 47 en 53. De to tale omzet van 3,73 miljard in mei was aanmerkelijk ho ger dan in april 2,77 mil jard) en ook hoger dan in mei 1978 3,34 miljard). Over de eerste vijf maanden van 1979 daalde de totale ef fectieve omzet van 18,1 mil jard tot ƒ16,0 miljard. De aandelenomzet liep in die periode iets terug van 7,88 min. tot 7,85 min. Hoewel de obligatieomzet in mei met 1,70 miljard aanmerkelijk hoger was dan in april 1.33 miljard), daalde deze in de eerste vijf maanden met 2,2 miljard tot 8,2 miljard. Ro- rento was in mei met een ef fectieve omzet van 460,9 min. het meest verhandelde aandeel gevolgd door Konink lijke Olie 363,6 min.), Phi lips 104,8 min.), Rodamco 95,3 min.) en Unilever 64,0 min). De koerswaarde van de op de Amsterdamse beurs genoteerde gewone aan delen daalde volgens bereke ningen van het CBS met 1,600 min. tot 54.602 min. waartoe vooral de sectoren handel, indrustrie en diversen, bank- en verzekeringswezen en de internationale - concerns bijdroegen. De gemiddelde koers ging met 12 punten achteruit naar 377. De beurswaarde-index (1970 is 100) voor de lokale aandelen daalde van 127,7 naar 120,7, de beurswaarde-in dex voor de internationale concerns van 88,7 naar 87,0 en de algemene beurswaarde index van 99,2 naar 95,9. De Maastrichtsche Zinkwit- Maatschappij is vorig jaar in de rode cijfers terecht geko men. De omzet aan derden nam wel toe met met 12 pet. van 204,8 min. tot 229,2 min. Ondanks de voortduren de moeilijkheden bij de che mische basisprodukten heb ben de diversificaties en de herstructureringen tot een be ter exploitatieresultaat geleid. De exploitatiewinst voor fi nanciële lasten steeg van 2,9 min. tot 3,7 min. De geconsolideerde balans ver toont echter een verlies van 1,6 min. tegenover een winst in 1977 van 962.000. Dit is te wijten aan de bui tengewone reorganisatiekosten en aan de hoge lasten door de forse verhoging van de omzet, zo blijkt uit het jaar verslag. De balans van de houdstermaatschappij ver toont een positief saldo van 693.000. Gezien het concern- verlies wordt voorgesteld, het dividend op negen pet. te houden. FGH De hypothecaire pro- duktie van de Friesch-Gro- mngsche Hypotheekbank is in het eerste kwartaal van 1979 achtergebleven bij de progno se, aldus het prospectus be treffende de nieuwe 9,5 pet pandbrieven 1979. Eind maart bedroeg de hypothecaire por tefeuille 5.247 min tegen 5.139,5 min eind 1978. Gezien de huidige marktont wikkeling meent het bestuur de in het jaarverslag over 1978 uitgesproken verwachtin gen wat betreft de resultaten over 1979 te kunnen handha- kunst en kunstenaars Stichting VOBENO geeft op zaterdag 9 juni in het Con gresgebouw te Den Haag een voorstelling van Twee argelo ze engelen, blijspel van Erich Ebermayer in de regie van Huib Versluys. In de Petrakerk, Albardas- traat/hoek Thorbeckelaan Den Haag, wordt op 9 juni een concert gegeven door Haga Vocalis en het Wijks Vocaal Ensemble uit Wijk bij Duur stede. Rocus van Yperen diri geert, Ton van Eek bespeelt het orgel. Uitgevoerd worden één en tweekorige werken van o.a. Gibbons, PaChelbel, J.Chr. Bach, Kodaly, Poulenc en Straesser. Het Jeugd Sc Muziek Blazers ensemble geeft op 9 juni in het Cultureel Centrum SCHAK, Raamstraat Den Haag, een uitvoering van wer ken van o.a. Bach, Andries- sen, Bartok, Geraedts en Mil- haud. Dirk Jansm. Zwart, de be kende Rotterdamse organist, concerteert op 9 juni op het orgel van de Antonius Abt- kerk, Scheveningseweg te Scheveningen. Het program ma bestaat uit verzoeknum mers. Het Gewestelijk Orkest en het Haags Toonkunstkoor concerteren op zondagmiddag 10 juni in de Nieuwe Kerk aan het Spui te Den Haag ter compensatie van het concert dat op 24 januari wegens de slechte weersomstandigheden niet kon doorgaan. O.l.v. Da vid Porcelijn wordt Schuberts 7 de Symfonie uitgevoerd en Jan de Hoog leidt vervolgens een uitvoering van de Messe nr. 6 van Schubert. Solisten zijn: Lucienne Bouwman so praan, Jard van Nes alt, Mi- chiel ten Houte de Lange en Rob Storkenboom tenor en Wout Oosterkamp bas. Galerie Aan de Haven, Dr. Lelykade 25 Scheveningen, exposeert van 9 juni t/m 1 juli schilderijen en krijttekeningen van Claire van de Graaff-Du- tilh, wandkleden van Heide- marie Behnsen, etsen van Paula van Hoesen en kera miek van Else Bink-Van Beek. Rabbijn A. Soetendorp opent op zondagmiddag 10 juni in de Liberaal Joodse Gemeente, Prinsessegracht 26 Den Haag een tentoonstelling van schil derijen en tekeningen van Frank Erkelens geïnspireerd door diens laatste bezoek aan Israel. WASSENAAR - De Wasse- naarse Volleybal Vereniging (WW) houdt 9 juni haar tien de nationale volleybaltoernooi. Dit jaar zullen ruim 2000 vol leyballers, variërend in de leeftijd van 8 tot en met 50 jaar op het sportveld aan de Prinsenweg hun kunnen to nen. Voor teams, die van ver moeten komen is er gelegen heid een tentje op te slaan op het sportveld. De entree is gratis. VOORSCHOTEN - De „Boy- cot-Outspan-Actie-Karavaan" komt vrijdag 9 juni op uitno diging van de werkgroep Zuid-Afrika en de Wereldwin kel naar Voorschoten. Een manifestatie op het Kerkplein duurt inclusief de muzikale intermezzo's van 11.00 tot 12.00 uur. ELSEVIER portretteert „Een heer in zwaar weer" ofwel premier Van Agt. „Voor het kabinet dringt de tijd de krachtige taal uit de eerste dagen in daden om te zetten. Een kabinet, dat onder een minderwaardigheidscomplex gebukt gaat, werpt donkere schaduwen vooruit." Vice-pre mier Wiegel zegt in een vraaggesprek: „De loonkoste nontwikkeling in 1980, en ik wil daar duidelijk over zijn, moet lager uitkomen dan in 1979. Gebeurt dit niet, dan behoort een ingreep in de lo nen tot de reële mogelijkhe den." Elders komt de belas tingdeskundige prof. L. Mou wen aan het woord. „Als de groei van de collectieve sector (belastingen en sociale pre mies) zo doorgaat, is het netto inkomen van de particuliere sector vóór het jaar 2000 vrij wel uit onze economie ver dwenen." Tenslotte een inter view met de Rhodesische gue- rillaleider Nkomo. „Wat de blanken gedaan hebben, is zich verbergen achter een zwart masker. Wij zeggen dat dat zwarte masker het niet tot het einde van dit jaar zal uithouden." In de HAAGSE POST een ar tikel over „het machtsmis bruik" tegen de trendvolgers. CDA-Kamerlid Van Houwelin- gen: „Ik denk dat het bij de CDA-fractie nog lang niet ge bakken is. Wij zijn er niet van overtuigd, dat het op deze manier zou moeten." Voorts aandacht voor de Ne derlandse Vereniging tegen Discriminatie, die morgen wordt opgericht. „Ik heb de indruk dat minister Albeda noch zijn ambtenaren vol- doende doordrongen zijn van de ernst van de situatie en weinig alert zijn op wat er in het dagelijks leven buiten hun departemenent eigenlijk ge beurt. Sociale Zaken is het grote struikelblok, terwijl zij nu juist iets zouden kunnen doen aan die discriminatie met ernstige maatschappelijke gevolgen voor de betrokke nen, namelijk bij sollicitaties op arbeidsbureaus." Ook een artikel over energiebesparing. „Het is irreëel om mensen in een situatie te plaatsen waar in ze verleid worden om veel energie te gebruiken, en dan te zeggen dat ze dat niet mo gen doen. Politici onderschat ten wat mensen willen." Het omslagverhaal is gewijd aan de onrust op het ministerie van Buitenlandse Zaken. „Di plomaten vrezen dat de ge brevetteerde ambtenaren straks de leuke posten inpik ken. Ik zeker dertig jaar zandkorrels tellen en kans op een tropische virusziekte, die je echt niet krijgt in het Sta tenkwartier, en zij via een NIEUWSNET praat met CD A-fractieleider Lubbers. „De verhouding tussen kabi net en vakbeweging schiet wat te kort. In eerste aanleg is het een zorg voor de minis ter van Sociale Zaken, maar het moet als het ware worden gedragen door het hele kabi net. Een kwestie van atmos feer en bredere kontakten. Dat loopt stroef. Voor een deel de schuld van het kabi net. Ik aarzel niet om dat uit te spreken." D'66-Kamerlid Nypels pleit voor vervanging van het huurrecht door woon- recht. „Als een verhuurder een woning verhuurt, moet dat volgens mij meteen bete kenen, dat hij afziet van de macht over die woning, want hij heeft die beschikking smacht aan de huurder over gedragen. De belangen van de verhuurder blijven beperkt tot de inning van de huur en het zo goed mogelijk in stand houden van de woning." Aan dacht ook voor ons energiebe leid. „De algemene energie- raad is een beest zonder tan den. Hij is als de dood om in een conflictsituatie met de overheid te komen. Het ge harrewar en gekluns vind ik benauwend. We zijn nu al vijf jaar aan het praten. Het duurt te -lang." Een interview tenslotte met de filosoof Erick Fromm. „Vrije tijd betekent niets omdat men niet weet wat ermee te doen. Volgens mij hebben de vakbonden daarin enorm gefaald. Ze ei sen gewoon meer vrije tijd zonder de mensen te laten zien wat*ze daarmee kunnen VRIJ NEDERLAND licht de angst van de Amsterdamse burgerij voor junkies door. „Het zou van de gemeentebes tuurders bijzonder onverstan dig zijn om geen aandacht te besteden aan die angst. En het zou zelfs heel verstandig zijn niet als een buldozer over die angsten te rijden, laat staan ieder symptoom, ie dere uiting van die angst als facisme aan de kaak te stel len." Over het alternatieve be stek van Den Uyl de opmer king: „De plannen hoeven niet als onmogelijk te worden verworpen. Naarmate het ka binetsbeleid stunteliger wordt, mogen de kansen van dit al ternatief, het enige serieuze waarover we beschikken, ho ger worden aangeslagen. Als het tot uitvoering komt, zal het alleen van groot belang zijn dat de rol van de vakbe weging en de overheid nog veel verder wordt uitgewerkt dan in de tien punten die Den Uyl heeft geformuleerd." Voorts een kritisch verhaal over Buitenlandse Zaken. „Geen enkel land buiten Eu ropa zit er nog op te wachten van de Nederlandse ambassa deur het standpunt van Ne derland in een politieke kwes tie te vernemen, DE TIJD met onthullingen over een geleidelijke afschaf- .fing van de dienstplicht. „De vrees van velen wordt dan bewaarheid: het leger als ver gaarbak voor ongeschoolden; de anderen worden kortver- banders of buitengewoon dienstplichtig door tussen komst van een computer. De volgende stap is niet zo ver meer: de invoering van een leger, dat geheel bestaat uit vrijwilligers, mensen die er gens anders niet aan de slag kunnen komen." Voorts een commentaar over de door de paus uitgeschreven bijzondere bisschoppensynode. „Deze taak is té belangrijk dan dat men die alleen aan de huidige bisschoppen zou kunnen over laten. De bijzondere synode mag geen clerikaal onderons je worden. Daarom is er voor alle katholieken die op hun mondigheid prijs stellen, werk aan de winkel." Ook een in terview met gouverneur Kre- mers van Limburg. „Het be leid van nu is op resultaat ge richt, en ik vind niet dat Lim burg altijd maar ja moet knikken. Dat is in het verle den teveel gedaan. Maar uit Den Haag komt eigener bewe ging niks." Met directeur Ver- stijnen van de platenmaat schappij Harlekijn wordt ge praat over de vlucht van Ne derlandse arrangeurs en diri genten naar Londense studi o's. „Die ongelooflijke perfec tie en concentratie - dat vind je hier toch allang niet meer?" HERVORMD NEDERLAND over het bestek van Den Uyl: „Met dit plan is de steen der wijzen niet gevonden, maar het verraadt visie. Het sluit aan bij de gedachten die van uit de kerken zijn ontwikkeld in de kringen rond een nieu we levensstijl. Het is voorts in de geest van het CDA-pro- gramma niet bij brood al leen." Voorzitter L. van der Linden van de politiebond zegt in een interview: „Wij prediken niet de anarchie. Ook wij vinden dat een poli- tie-ambtenaar niet zelf mag uitmaken wanneer en waar hij optreedt. Dat zou levens gevaarlijk zijn. Zo'n politie mag er nooit komen. Een zelfstandige politie is onbe staanbaar." Ook een gesprek met de Westduitse defensiemi nister Apel. „We Zullen al in de komende tien jaar meema ken dat de denkpatronen in zowel Oost-Europa als West- Europa door de derde en de vierde wereld ter discussie worden gesteld. Deze landen zullen in de nabije toekomst onze veiligheidspolitiek niet langer toestaan, omdat het geld dat we aan de bewape ning uitgeven, wordt onttrok ken aan de ontwikkelingssa menwerking." Tenslotte wordt gepraat met Koos Zwart van Popdonder Plus, die vindt, dat Hilversum III argeloze jongeren voor een karretje spant. „Ik geloof niet dat een machinebankwerker of een lasser een muzikale smaak heeft die we wekelijks afge drukt zien in de diverse hit lijsten. Daar geloof ik geen bal van." PIET SNOEREN Sleutelstad- Orgelstad Het is ongebruikelijk dat een auteur reageert op een recen sie over zijn boek. De niet ondertekende recensie in de Leidse Courant van 20 april j.l. over „Sleutelstad-Orgel- stad" vraagt echter om een reactie. De recensent geeft een volkomen verkeerd beeld van de inhoud van het boek. Hij verdraait zinnen en legt geschreven feiten foutief uit waardoor de lezers valse in formatie onder ogen kregen. Een rectificatie is derhalve noodzakelijk. Uit de recensie blijkt dat recensent hevig ver ontwaardigd was toen hij hoorde dat er een boek over Leidse orgels verscheen, want hij schreef: „ik wist van het verschijnen van dat boek niets af". Hij durft in zijn re censie zelfs te beweren dat het „gewoonlijk" gebeurt, dat mensen bij hem aankomen wanneer ze met een muziek historisch onderwerp gaan be ginnen. Heeft recensent een soort alleenrecht op onder* werpen die over muziek gaan? Wie is recensent dan wel om zich dit privilege toe te eigenen? Uit bepaalde op merkingen in de recensie kunnen we vaststellen dat zijn kennis van zaken over een onderwerp als „Sleutel- stad-Orgelstad" nihil is. Ook zijn schrijfstijl zal bij nie mand als normaal overkomen. Enige punten uit de recensie zullen bij deze „recht gezet" worden. Recensent verwijt de auteur dat er dingen „verkeerd in staan of er helemaal niet in staan". Op bl. 8 in het boek staat met redenen omschre ven dat naar volledigheid niet gestreefd is. Hij mist woorden over het 14de eeuwse Cathari- nagasthuis als voorloper van de huidige Waalse kerk aan de Breestraat. Op bl. 139, 141 en 185 worden wel degelijk woorden gewijd aan dit on derwerp. Op bl. 13 staat on der het jaar 1529 dat de Pie terskerk voorzien werd van een nieuw orgel: „Jan van Covelen bouwde in de jaren 1529 en 1530 een nieuw orgel tegen de westwand ter ver vanging van het in 1512 ver woeste orgel uit 1450". Een duidelijke zin die een kind kan bevatten. Voor recensent blijkt dit citaat echter onbe grijpelijk. Hij citeert name lijk: „in de jaren tussen 1529 en 1530 een nieuw orgel". Het woordje TUSSEN staat niet in het boek. Wellicht heeft re censent deze zin bewust ver keerd geciteerd om commen taar te kunnen leveren en om zodoende het boek af te kra ken. Jan Pietersoon van Rey- nsburch (niet Rhynsburch) was leerling van Sweelinck (zie bl. 21, 65 en 66). Organist Hermannus Pijeszoon of Pijs- zoon van de Hooglandse kerk heette niet Piso zoals recen sent schrijft (zie bl. 113). Or ganist F. E. Day van de Hooglandse kerk heette niet Day de Rivet de Mondevie (zie handtekeningenlijst bl. 113). Isaac Coster was tot 1783 organist van de Waalse Vrouwenkerk, van 1783-1794 Marekerk en van 1794-1842 in de Pieterskerk (zie bl. 52, 53, 55 en 67). Ondanks deze gege vens wil recensent Isaac Cos- ter als organist van de Doopsgezinde kerk genoemd zien. Namen als organist Pool of Pohl (1755-1759 plaatsver vangend organist van de Waalse kerk) en Verryth (1649 hersteller orgel Hooglandse kerk) hadden vermeld kunnen worden, maar naar volledig heid is niet gestreefd (zie bl. 8). Jan Ph. van Velsen had inderdaad in de organisten- lijst van de Hooglandse kerk niet gemist mogen worden. Hij is echter wel genoemd in deze funktie (zie bl. 21). Volgens recensent heeft de auteur het orgelarchief van 1957-'58 van de Lodewijks- kerk nooit ingezien. Inder daad is dit het geval (bl. 161). Hoe weet recensent dit eigen lijk? In het gemeente- en ker kelijk archief zijn bijzonder heden over deze periode niet aanwezig. Zijn deze archivalia dan in particuliere handen0 Zo dit waar mocht zijn, is het gemakkelijk om kritiek te spuien. Het in privé-bezithou- den van archiefstukken is een ontoelaatbare gang van zaken. Geprobeerd is de lezer een duidelijker beeld te geven van „Sleutelstad-Orgelstad". Juist citeren en vooral goed lezen blijkt voor recensent van het genoemde boek een moeilijke opgave. Kritiek spuien op en het in twijfel treW<en van uit archivalia ontleende gegevens en eerder gepubliceerde bron nen is onterecht. Het bewijst de onbetrouwbaarheid van ge noemde recensie en vooral de capaciteiten van de recensent T. Brouwer auteur „Sleutelstad-Orgelstad" Rooseboomstraat 53 2593 PB 's-Gravenhage (N aschrift redactie: Het is wat ongewoon, dat een auteur de gelegenheid krijgt zich op bo venstaande wijze te weren ter gen een recensie in deze ko lommen. Wij hebben toch ge meend de heer Brouwer ruimte te moeten geven, op dat de lezer van zijn boek Sleutelstad-Orgelstad" met de recensie in de hand zelf kan oordelen. Een pikant de tail mag in dit naschrift over igens niet ontbreken: Zowel de heer Brouwer als recen sent J. A. F. Doove voeren ter adstructie van hun betoog het citaat van pagina 13 uit het boek op. De heer Brou wer heeft het in bovenstaande brief over „in de jaren 1529 en 1530", de heer Doove spreekt in zijn recensie over „de jaren tussen 1529 en 1530". Beiden hebben het aan het verkeerde eind. In het boek staat op bladzijde 13: in de jaren 1529 tot 1530.) Tanzania trekt troepen in Oeganda deels terug DAR ES SALAAM (AFP) - President Nyerere van Tanza nia heelt fisteren verklaard, dat de Tanzaniaanse troepen in Oeganda hun taak vervuld hebben en dat het gros van deze strijdmacht binnenkort naar Tanzania zal terugkeren. Krachtens een met president Yusuf Kule van Oeganda ge sloten overeenkomst zal een deel van de Tanzaniaanse troepen in Oeganda blijven voor het handhaven van de vrede en veiligheid in Oegan da. Met dank voor het aanbrengen van een nieuw - kwartaalabonnement, voor u het Engelse Dart-spel. Een leuk kadootje, nietwaar! ...als nieuw kwartaalabonnee van de NOTEER m.i.v Leidse Courant naam: adres: woonplaats Stuur als dank voor de moeite het Dart-spel naar woonplaats: Deze bon in open envelop zonder postzegel sturen naar antwoordnr. 349, Leiden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 7