Rinus Sanders
een
puzzel voor
de NDR
In
Nederland
geen
plaats
voor
zwem
topsport
Rara, hoe zit dat?
SLIMME
ZAKENMAN
ONTDUIKT
REGLEMENTEN
Zijn shirt is gelijk een puzzelboek. Rinus Sanders met zijn troef Majoor Rara.
RIDDERKERK Shirtreclame en sponsor
namen zijn In de draf en rensport verbo
den. Ondanks het feit dat naamsverande
ring van paarden in namen van firma's en
produkten een aardig stuivertje in de kas
van de Stichting Nederlandse Draf- en Ren
sport zou brengen en dan ook meer ln-
komsten zou betekenen voor de mensen
(pikeurs, jockey's en trainers) die werk
zaam zijn in de paardesport. Maar toch is
er één uitzondering. Rinus Sanders uit Rid
derkerk is anderhalf jaar eigenaar van paar
den. Zijn pikeurs Guus Knijnenburg en Jan
van Dooyeweerd plegen wel degelijk shirt
reclame als ze met één van zijn acht paar
den in de baan komen. Zijn paarden heb
ben allemaal de achternaam Rara, genoemd
naar de Rara-puzzelboeken van de uitge
verij van Rinus Sanders. De paarden lopen-
bovendien onder de stalnaam Rara. Rinus
Sanders (46 jaar) was de NDR te slim af.
Nadat Rinus Sanders zijn buitenhuisje had
verkocht wilde hij wel eens wat anders in.
zijn vrije tijd. Paarden waren hem niet on
bekend en een bezoek aan de één of ande
re draversbaan was ook niet nieuw. Links
en rechts kocht hij enkele dravers. Daarvoor
vroeg hij bij de Stichting Nederlandse Draf-
en Rensport naamsverandering aan. Zoiets
was toegestaan. Rinus Sanders paarden kre
gen allemaal de naam Rara. Zo'n naamjver-
gadering kost per viervoeter maar liefst dui
zend gulden. Maar de zakenman uit Ridder
kerk had dat er best voor over.
Sterreclame
Toen Rinus Sanders met sterreclame op de
televisie kwam, gingen de ogen van de he
ren van de Stichting Nederlandse Draf- en
Rensport plotseling open. Rara was een
sponsornaam. Begin januari 1979 kreeg San
ders te horen dat naamsverandering van
twee van zijn laatste nieuwe paarden niet
meer was toegestaan. Sanders doet zijn ver
haal: „De NDR stelde dat naamsveranderin
gen in het algemeen voor wie dan ook niet
meer mogelijk was. Het één en ander hield
verband met de computer. Daar moest ik
natuurlijk om lachen. Maar het verbod
kwam echter na mijn aanvraag. De NDR wil
de toen toch niet zwichten. Ik wilde, niet
om de reclame, maar gewoon om het prin
cipe een kort geding tegen de NDR begin
nen. Mijn advocaat is met de heren om de
tafel gaan zitten en hij kreeg het er toch
nog door dat de laatste twee paarden ook
de achternaam van de stal en dus de han
delsnaam konden krijgen. Maar nu is het af
gelopen. Voor niemand is in de paarder-
spori naamsverandering van paarden meer
mogelijk. Daar ben ik de oorzaak van ge
weest. Dat scheeld de NDR natuurlijk wel
een hoop geld. Een naam veranderen van
een paardje voor duizend gulden is toch
goed betaald".
Maar Rinus Sanders doet meer. En op de
laatste plaats voor het gewin. Onder het
motto een mens moet toch een hobby
hebben is hij zelf ook artiest op de sulky.
Achter zijn Norman Rara is hij al enkele
keren in draverijen voor amateurrijders In
actie geweest Met enige trots weet hij te
vertellen dat hij onlangs met het paard In
Hilversum derde Is geworden, hetgeen een
prijs opleverde van duizend gulden. Sinds
kort Is Rinus Sanders ook auteur. Hij
schreef een boekwerkje van 32 pagina's
onder de titel: Majoor Rara de draver.
Daarin laat hij het beste paard van zijn stal
vertellen over de paardesport, de regels
van het spel. Een leuk boekje voor een ie
der voor wie de drafsport onbekend is.
„Het boekje kost twee gulden. Het is op de
Nederlandse banen te koop. Daar is echt
geen winst op te maken. Dat is ook de be
doeling niet. Op het kantoor van de NDR
heb ik honderd boekjes gebracht. Ik weet
niet hoe ze het vinden. Een bedankbriefje
heb ik nog niet ontvangen. Ik denk dat ik
een groot raadsel voor die mensen ben". In
het boekje van Rinus Sanders staat een
voorwoord van Piet Borsboom, iemand van
de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport
die werkzaam is op de afdeling Drafwezen
van de NDR. Geen voorwoord dus van één
van de topmensen van de machtige paar-
desportorganisatie. De vraag is zelfs of de
algemeen voorzitter van de Stichting Neder
landse Draf- en Rensport, Piet van Binsber-
gen, het schrijven van het voorwoord door
zijn medewerker Borsboom in dank heeft af
genomen.
Prijzengeld
Rinus Sanders: „Die Borsboom is een erg
sympatieke man. Ik weet geen betere. Van
daar dat ik erg blij ben met zijn voorwoord.
De rest heb ik niet zo hoog zitten. De men
sen bedrijven op een ouderwetse manier za
ken. Waarom worden er niet meer koersen
gesponsord. Het prijzengeld moet voor eige
naar, pikeur en trainer toch omhoog. Ik
denk dat als ik met een voorstel zou komen
om een koers flink te sponsoren ze er mis
schien niet eens op ingaan".
Naast een boekwerkje is er van de hand
van Rinus Sanders ook nog een paarden
lied verschenen. Verder komt er in het
najaar een grammofoonplaat op de markt
Rinus Sanders, die helemaal „gek" 1$ van
zijn sport,: „Die plaat wordt helemaal te
dol. Versteeg, van de oude beatband de
Shoes, 13 druk In de weer met het schrl)-
ven van de muziek. Voor mijn stem behoef
je echt niet bang te zijn. Vroeger b«n Ik
zanger geweest In een bandje. Op de A-
kant staat het „Lied van de Draver" en op
de B-kant „Op de sulky". Dat worden twee
echte meezingers".
Rinus Sanders op de koersbanen alleen
maar bekend als meneer Rara gaat rustig
door met zijn hobby. De reclame voor zijn
bedrijf pakt hij mee. Zijn pikeurs zijn ge
kleed in een prachtig mooi shirt van zwart
en witte blokjes, net een puzzelboek. Rinus
Sanders blijft voor de Stichting Nederlandse
Draf- en Rensport net een puzzel, waar men
nog steeds geen oplossing voor kan vinden
Sterker nog over enkele jaren is Sanders
fokker van paarden. Hij heeft dan het recht
om de veulens als achternaam de naam van
zijn stal mee te geven. Misschien denkt de
NDR tegen die tijd wel anders over sponso
ring.
ARTHUR VAN RIJSWIJK
KEES VERVOORN WIJKT UIT NAAR AMERIKA VOOR OPTIMALE VOORBEREIDING OLYMPISCHE SPELEN
weer op het oude peil zijn. Van daar uit
kan ik door naar een sterkere conditie om
die tegen de tijd van de Olympische Spelen
te gebruiken als basis voor snelheid. Met
Bob Steele heb ik afgesproken om de twee
maanden die mij in Nederland nog resten te
gebruiken om een groot deel van de achter
stand op. conditioneel vlak goed te maken.
Ik zwem nu al een jaar of tien en verlies in
zo'n jaar slechts een relatief klein deel van
de basis. Doordat ik toch nog vier keer in
de week de training heb kunnen volgen is
de schade beperkt gebleven. De Europa-Cup
half augustus in Den Hommel in Utrecht
is misschien een graadmeter, maar het
zal beslist geen mijlpaal zijn. De Olympische
Spelen in 1980, dat is het einddoel en daar
moet het gebeuren"
Kritiek
Vervoorn, die langzamerhand geïdentifi
ceerd mag worden met de nationale top,
analyseert de zwemsport op kritische wijze.
„Nederland wil zo graag professioneel
doen, maar blijft in de topsport te veel af
hankelijk van de recreatie. Voor echte
zwemtopsport schijnt geen plaats te zijn In
dit land als dezelfde uitgangspunten die In
Amerika gebruikt worden, hier zouden wor
den toegepast".
In Amerika is dit wel mogelijk. De maat
schappelijke aanpassing is optimaal gere
geld, terwijl ook de hele mentaliteit anders
is. Doordat topsport hoog gewaardeerd
wordt, zijn de faciliteiten stukken beter.
Overigens doet de Nederlandse Zwembond
alles wat binnen haar bereik ligt. maar het
blijft behelpen. De centrale trainingen heb
ben veel goed gedaan. Men ziet het aan het
huidige niveau van de herenploeg. Het nati
onale herenzwemmen zit momenteel in de
lift en de aanvoer van onderop is goed. Ne
derland heeft altijd veel jeugdzwemmers ge
had, maar op een bepaalde leeftijd gaven
zij het harde zwemmersbestaan eraan.
Talent genoeg binnen onze grenzen, maar
waar het aan schort is de maatschappelijke
aanpassing van faciliteiten aan topsport. De
maatschapppelijke ondersteuning valt ge
woon weg, terwijl deze in Amerika wel de
gelijk onderdeel uitmaakt van de algehele
begeleiding van topsporters."
Het blijft behelpen in Nederland en het blijft
ook een open vraag met hoeveel deelne
mers de nationale zwemequipe volgend jaar
in Moskou zal aantreden tijdens het groot
ste spektakel op sportgebied: de Olym
pische Spelen.
FRANK VAN BAALEN
DEN HAAG Kees Vervoorn, één van de
grootste steunpilaren van het Nederlandse
herenzwemmen, heeft deze week definitief
gehoor gegeven aan de uitnodiging van de
University of Southern Illinois om een jaar
onder Amerikaanse vlag te zwemmen. De
negentienjarige zwemmer van Zian is tot
zijn besluit gekomen om een optimale
voorbereiding op de Olympische Spelen in
Moskou 1980 te kunnen realiseren.
Vervoorn, die zijn toezegging pas kon geven'
nadat hij eerder deze week >het eindexamen
Atheneum B met positief gevolg had beëin
digd, vertrekt half augustus naar Carbondale
in Illinois. De Nederlandse zwemmer zal
daar onder de hoede staan van één van de
beroemdste coaches van de Verenigde Sta
ten: Bob Steele. Samen met George Delga-
do (Pan-American kampioen), Greg Porter
(kortebaankampioen Vlinderslag) en Conrado
Porta (één van de prominentste rugslagz-
wemmers van het continent) zal Kees
Vervoorn een jaar lang uur na uur aan de
voorbereiding op Moskou bezig zijn. Zijn te
rugkeer is gepland op half juni, enkele we
ken voor de selectiewedstrijden in Rotter
dam-West.
De talentvolle' Hagenaar heeft zorgvuldig de
voor- en nadelen van zijn Amerikaanse
avonturen afgewogen, alvorens de naar Ne
derlandse begrippen grote stap te zetten.
„Tijdens de wereldkampioenschappen vorig
jaar augustus in Berlijn ben ik benaderd
door Bob Steele. Men had interesse voor
mij. De University of Southern Illinois bood
een optimale voorbereiding op Moskou. Dat
betekent een jaar lang vier uur per dag.
zwemtraining dat is de minimale tijds
duur voor Steele en drie keer in de
week krachttraining."
Tegenprestatie
Als tegenprestatie voor alle faciliteiten die
Vervoorn in Amerika aangeboden krijgt,
stelt de universiteit waar hij lichamelijke
opvoeding gaat studeren dat Kees
Vervoorn ook in wedstrijden voor Illinois
moet uitkomen.
Kees Vervoorn: „Sport staat hoog in het
vaandel bij de Amerikaanse universiteiten. In
feite investeert men daar in mij. Ik maak re
clame voor de studie aan die betreffende
universiteit. De punten die ik bijeen zwem
op de Amerikaanse kortebaankampioen-
schappen dragen bij tot het algeheel presti
ge van de universiteit. De studie wordt daar
gemeten naar het niveau van de sportieve
prestaties."
De voordelen van Amerika boven die van
Nederland om het voorbereidend jaar van
de Olympische Spelen door te brengen zijn
legio. „Op de campus van de universiteit
ligt het overdekte 50-meter bad. Het trai
ningscentrum voor de kracht- en droogtrai-
ningen ligt ernaast. Er kan op normale tij
den worden gewerkt aan topsport en niet
zoals hier om half zes 's morgens. Zoiets
gaat opbreken op den duur, zeker als het
zwembad op een afstand van tien kilometer
ligt. In Nederland bood mijn huidige trainer
maximaal drie uur zwemwater aan per dag.
Bob Steele stelt daar minimaal vier uur te
genover. met daarnaast de constante be
schikbaarheid van het bad én de krachttrai
ningen. Ik heb gekozen voor de Olympische
Spelen, dus moet ik uitwijken. Ook bonds
coach Bert Sitters en Zian-trainer Jan
Schouten waren het met mij eens. Wil ik
optimaal presteren, dan is dit het beste wat
ik kan doen, zo zei men mij".
Overrompeld
Moskou 1980: het worden de tweede Olym
pische Spelen voor Kees Vervoorn. „Mon
treal overrompelde me, in Moskou weet ik
wat me te wachten staat. De ervaring van
de Europese- en wereldkampioenschappen
is nog fris. Als zestienjarige kwam ik In
Montreal op een vierentwintigste plaats".
„Voor een finaleplaats in Moskou moet ik
onder de 55,5 zwemmen op de 100 m. vlin
derslag. De limiet staat op 55,90. Mijn per
soonlijke recordtijd is 55,93". Het lijkt een
eenvoudig rekensommetje, maar de realiteit
van tienden van seconden ligt op dit niveau
wel even anders. De limieten zijn erg
scherp en de enkele kanshebber voor Mos
kou moet dan ook worden gezocht onder
zwemmers als Kees Vervoorn, Henk Elzer-
man en Fred Eefting. Een eventuele vierde
man kan de 4 maal 200 meter vrije estafette
compleet maken.
Halen we de tijd op de 100 meter vlinder
slag van de interland NederlandEngeland
erbij, dan ontstaat een gat van twee secon
den. Vervoorn weet het en kan het ook ver
klaren. „Door mijn eindexamen ben ik pas
twee weken weer in volle training. De trai
ningsachterstand betreft vooral mijn basis
conditie. Deze moet binnen afzienbare tijd
Zwemmer Kees Vervoorn gaat stu
deren aan de universiteit van Zuid
Illinois en als tegenprestatie voor
de geboden trainingsfaciliteiten
komt hij voor Illinois uit in wed
strijden.
