Eenbeetje frivool magbest EEN WEEK KELDERKOOPJES Een éigen huis: tekorten en uitschieters MODEHUIS DE GROOT GERARD REVE BUNDELT ONGEPUBLICEERD WERK In grote dankbaarheid terugdenkend aan het blijde geloof, waarin zij ons heeft leren leven, delen wij u mede, dat God zondagmorgen tot Zich heeft geroe pen onze lieve moeder, oma, zus, schoonzus en tante MARIA BOERS-CLARIJS Weduwe van Barnardus Petrus Boers Dicht bij de plaats waar zij 73 jaar geleden werd ge boren, gaf zij het levenslicht terug in het Bethesda- St. Joseph Ziekenhuis te Vlissingen. Hazerswoude: Jan Boers Ank Boers-de Hertogh Berthold, Yvette, Jasper Zoeterwoude: Hans Boers Lenie Boers-de Wolf Roland, Annette, Leonie Hazerswoude: Hélène v d. Voort-Boers Theo v. d. Voort Mariëtta, Angelique Groenlo: Ben Boers Henny Boers-Knijff Wouter, Jeroen Koudekerk a. d. Rijn: Greet Meskers-Boers Bert Meskers Edwin, Paul Didam: Toos Straver-Boers Henk Straver Petra, Elvira Hazerswoude: Coen Boers Gemma Boers-Geuke Bernard, Marjorie, Pascal Hazerswoude: Aad Boers Riet Boers-Vriesekoop Karin, Heddy Hazerswoude: Marianne Schram-Boers Frank Schram Isolde, Ivo Familie Boers Familie Clarijs Moeder is opgebaard in het mortuarium van het Multifunctioneel-centrum 't Anker, Chopinlaan 2, Hazerswoude Rijndijk. Dinsdag 29 mei om 19.00 uur is er een avondwake in 't Anker, waarna er gelegenheid is tot condoleren. De H. Eucharistieviering zal worden gehouden op woensdag 30 mei om 11.00 uur in 't Anker, waarna de ter aarde bestelling op de Gemeentelijke be graafplaats te Hazerswoude-dorp zal plaatsvinden. ADRIANUS BERKHOUT op de leeftijd van 79 jaar. Sassenheim, 26 mei 1979 'Correspondentie adres: C. P. Roelandse, Wilgenlaan 16. De plechtige gezongen H. Requiemmis zal worden opgedragen op woensdag 30 mei a.s. om 10.00 uur in de parochiekerk van St. Pancratius te Sassen heim, waarna de begrafenis op het R.K. kerkhof al daar. De overledene ligt opgebaard in het mortuarium de St. Barbaraverenigmg. Kontaktadres voor het mortuarium H. van Steijn, Hoofdstraat 171, Sassen heim, telefoon 11246. Avondwake voor de overledene maandagavond a.s. om 19.30 uur in bovengenoemde kerk. Geen bjoemen LEIDSE COURANT MAANDAG 28 ME11979 PAGINA .gen Huls" is de nieuwste publicatie ard Reve: een boek van zo'n 200 s, dat een nogal fragmentarisch en enhangend karakter heeft. Het bestaat rlei teksten die Reve schreef in het en, soms kennelijk als voorstudie of aal voor een van zijn eerder even boeken, soms ook gaat het om iblikatie die reeds eerder in beperkte jit herdrukte vorm verscheen. Verder het boek een aantal gedichten, die nog nooit publiceerde en tenslotte t hij in deze verzamelbundel een aantal raken op, zoals die voor de rechter bij roces over godslastering, of de >raak in het Muiderslot bij de aarding van de P.C. Hooftprijs 1968. nderdaad vrij onsamenhangend geheel. *'s „eigen huis", zou je zeggen: Allerlei •enten uit zijn oeuvre vind je in heel veel -ten terug Noem maar wat- het thema van eeuwige tekort van het menselijk bestaan: lemonstratie van het homo-erotische; de olgen van drank en drankmisbruik. De te verering voor de moeder-maagdelijke uw; soms geprojecteerd in de koningin, ïls in eerdere boeken, soms in de richting i de roomse opvattingen over de Maagd oder Maria. En het thema van onversneden onvermijdelijke eemzaamheid. staan knappe stukken in „Een Eigen Huis", ukken die opnieuw autobiografische ementen lijken te vertonen. Zoals in het jrhaal „De laatste jaren van mijn rootvader", de opening van deze bundel. Het een ontroerende beschrijving van de laatste avensfase van zijn grootvader. Jaren geleden, ■et moet nog rond 1961 geweest zijn, zat 3eve in een tv-forum over literatuur, te praten Dver „Voer voor psychologen" van Mulisch. Hij negeerde toen de kwaliteit van de passage die Mulisch wijdde aan de dood van zijn ✓ader op literaire gronden: „Iemand die daar niet goed over kan schrijven, moet op zijn sodemieter hebben" of woorden van gelijke strekking. Reve bewijst dat hij het kan, al gaat het over zijn grootvader in dit verhaal. Het is een van de boeiendste en persoonlijkste verhalen uit zijn boek. Want vaak suggereert Reve dat hij heel persoonlijk is. dat zijn werk valt onder de categorie „bekentenisliteratuur", maar doorgaans heb je het gevoel als je zijn werk leest, dat er een imaginaire figuur, een fictie persoon gecreëerd is door Reve. die als identiek met Reve zelf ten tonele wordt gevoerd, maar die in veel opzichten eigenlijk niet zo gelijk is aan Reve. Zijn zogenaamde ik vertoont zich in deze verhalen, schetsen of hoe je het wilt noemen, in een aantal, elk voor zich eenzijdige verschijningsvorm. In het puur Nesciaanse gesprek tussen „ik" en „Bul", overgoten door veel drank, (in de schets „Veertien etsen van Frans Lodewijk Pannekoek voor arbeiders verklaard") is de ik een geheel andere, zo lijkt het althans, dan de ik van de vele opgenomen gedichten en de ik van de toespraken. Reve amuseert, Reve ergert. Beide manieren zijn briljant. Opnieuw is in dit boek het verschijnsel rassenhaat, dan wel discriminatie op ongeneerde wijze aan de orde. In een stuk onder de titel „Rietsuiker" komt de volgende passage voor: „Want inderdaad is aan de uit de zogenaamde ontwikkelingslanden afkomstige suiker het een en ander toegevoegd" „Waf streven die bruintjes namelijk na. wat willen die rumbonen eigenlijk van ons? Ze willen van ons alles, wat wij door ijver, vlijt en plichtsbetrachting hebben vergaard, opgebouwd en tot stand gebracht. Ze willen zich in onze prachtige flats nestelen enz. enz.". Even verder schrijft Reve zelfs neer: „Ze willen waarom nog langer doekjes erom winden onze roomblanke dochters voor onze ogen de kleren van het lijf scheurendat willen ze". Dit alles in het kader van de paranöide stelling dat aan rietsuiker een chemisch preparaat is toegevoegd, dat „bij alle gebruikers, ongeacht leeftijd en sekse, een blijvende levenslange onvruchtbaarheid teweegbrengt". Vandaar de kreet aan het slot van dit betreurenswaardige verhaaltje, verzinseltje: „Koop Nederlandse waar, dan helpen wij elkaar". In dit boekje ook die kleine semi- kinderverhaaltjes, waarin de verwijzing naar ontlasting en sexueel gebeuren niet van de lucht zijn. Een merkwaardig beeld van een heel eigen huis, dat wel. Je krijgt weliswaar opnieuw niet de indruk dat het hier gaat om teksten of wat, die alles laten zien van Gerard Reve, die het achterste van zijn tong immers nergens laat zien, maar zich liever verbergt in dubbel uit te leggen uitspraken, zoals in het hierboven vermelde „Rietsuiker". Daarin kun je immers met gemak verdedigen dat de ironie op racisme eraf druipt, maar het tegendeel is evengoed waar te maken. Een boek met een behoorlijk aantal tekorten. Er zijn nogal wat passages, die beter nooit gepubliceerd hadden hoeven te worden. Maar opeens zijn er uitschieters, zoals in de collectie gedichten. Het gedicht, waarin citatei van Nescio over Reve's boek „De Avonden" is van een groot verdriet en groot besef van het onvermogen der dingen. Ook de uitspraak in het „gedicht": „In het land der blinden" getuigt weer van een grote ironisering van de eigen situatie: „Eigenlijk ben ik een soort Nero. want. zingend als een pauw, win ik veel prijzen in concoursen". Een man met een wanhopige visie op het leven, zoals hij uitspreekt in een feestrede, gehouden in 1973 in Pulchri Studio in Den Haag:',,Het menselijk bestaan is, met de rede beschouwd, zinloos en uitzichtloos. Er is voor de mens geen enkele hoop buiten die op Gods genade, die ons bestaan, uit overwegingen die ons verstand te boven gaa zin en uitzicht zou kunnen geven". Die zin spreekt in alle fragmenten en verhale uit deze verzameling. Veel ervan had niet gezegd hoeven te worden, ook al staan ze in het teken van dit thema („het menselijk bestaan is zinloos en uitzichtloos"), maar bli te veel anecdote. De toespraken in het slot van het boek, de reeks gedichten zijn daarentegen zo authentiek, dat je Reve best een heleboel onnodige flauwekul wilt vergeven en laten voor wat het is. JAN VERSTAPPEN Gerard Reve: „Een Eigen Huis", uitgeverij Elzevier-Mantena. prijs 17.90 Een moderne vrouw mag best een beetje frivool zijn tegenwoordig. Oók in de keuze van haar "onder-mode". Wat denkt u van zo'n leuke set: beha, slipje en jarratel- gordeltje, allemaal uitgevoerd in dezelfde garnering. Het materiaal is heerlijk zacht: prettig om te dragen en om te zien. Alle artikelen zijn bij ons natuurlijk ook los verkrijgbaar. Komt u gerust eens kijken en kiezen uit onze kollektie "frivolité's". Breestraat 113 - Leiden heeft vanaf dinsdag 29 mei 't Zal je hond maar wezen. Terwijl iedereen nog verbaasd is over zijn laatste stunt komt die trouwe doorbijter alwéér met zo'n Snuffels voordelige aanbieding. En natuurlijk prima spullen, uit de zomer- mode van dit jaar. En op het ogenblik is die trouwe doorbijter alweer onderweg naar z'n volgende stuntphhh wat een hondje. Links: Polo-shirt van 100% zomers acryl. Twee op gestikte zakken en modern rond kraagje. SMLXL C&oi U tbcA Links: Nooit waren 100% echte katoenen canvas jeans zó voordelig. Fijne speurneus die Snuffel. (Zonder riem.) Midden: Prima, blouson- achtig shirt met rits en op gestikte zakken. Puur katoen in meer dan één kleuren kombinatie. S M L XL Slechts Rechts: Het echte polo shirt voor 'n luchtig sportieve zomer. Opge stikte zakken en twee- kleuren-band over de borst. SMLXL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 6