Garderegimenten vieren 150-jarig bestaan voor oud-gedienden, burgerij en eigen mensen „Sportschieten, een constant gevecht met jezelf" )OGTE- INTEN IN (N HAAG, )ESTDIJK I ARNHEM M Als op de verjaardag van n Juliana op maandag, 30 april deregimenten In ceremonieel te- an elk regiment een compagnie rkte van circa honderd man, het amde „bloemendefilé" voor palels jk voorafgaan, dan is tevens een gemaakt met de officiële viering t 150-jarig bestaan van de beide tgimenten Grenadiers en Jagers, anvankelijk eenvoudig opgezette king die in de rond twee jaar tijd orbereiding is uitgegroeid tot een Af rekkende manifestatie die duide- ajj twee pijlers steunt, de militaire urgerlijke. jgram voor de viering van het 150- I jstaan van de beide garderegimen- iarvan het ene, de Grenadiers, in sen-Weimar-kazerne aan de noord- jn Arnhem is gelegerd en het an te Jagers, in de Oranjekazerne te sbergen onder de rook van Arn- I in grote trekken klaar en hoewel 'St 6)rzitter van de commissie Public irs- ,u'tenant-kolonel A- M Botte- y i nu nog niet al zijn kruit wil ver- kan er toch al wat over de ko feest- en herdenkingsperiode ge- prden. mar deieke aanzet loop van het défilé voor paleis Ijk, als de jarige vorstin zich met amilie op het middenveld begeeft, n deputatie van beide garderegi- i de koningin een zilveren kruiwa- als eerste van een 9rote -lie verkocht wordt ten bate van het Dat gebeurt inhet kader i actie „Geef begrensden de ruim- jaarbij de gehandicapte mens in imenleving centraal zal staan, 'ste grote manifestatie in het kader fet 150-jarig bestaan zal een cere- e dodenherdenking zijn bij' het mo lt van de Grenadiers en Jagers aan han de Wittlaan in Den Haag op 6 mei. Dat is een stijlvolle militai- chtigheid onder leiding van gene- Bjoor b.d. P. van Elzen waarbij de dijke Militaire Kapel zal spelen en iannenkoor vocale medewerking zal Bn. jositie e rijke historie van beide regimen- il vervolgens in juni in Den Haag rote tentoonstelling worden gewijd, edelijk in te richten in de Rolzaal jiet Binnenhof. Met vaandels en erstukken (o.a. van de bekende er van militaire onderwerpen Hoying jjgffltependrecht), oude wapens en uni- krijgsplannen, marsbevelen en üriosa, De expositieperiode zal lang zijn om geïnteresseerden de kans ^\en daar een kijkje te komen ne- 0 ^gdkamp Den Haag verplaatst de feestviering dan in juli weer naar Arnhem waar »xtra aandacht aan de jeugd wordt Majoor der Jagers N. Gerharz, die alle activiteiten van ruim twintig hoofdofficie ren, onderofficieren en soldaten, alsmede van een aantal burgers, coördineert tot een grote actie, welke het 150-jarig bestaan der twee garderegimenten tot een zinvolle manifestatie moet maken. Een tam boer der Grena diers in ceremo nieel te nue. Dat wijkt slechts in geringe mate af van de uniformen van het Gardere- 9'- ment, welke op het ogen blik bij officiële gelegen heden worden gedragen. besteed. Op de zogenaamde „Arnhemse heide" in Schaarsbergen gaan dienst plichtige sergeants, korporaals en solda ten in het begin van c'ie maand een jeugdkamp inrichten voor jongens en meisjes in de leeftijd van twaalf tot veer tien jaar. Zo'n honderd in totaal. De bei de regimenten, die eigenlijk uit pantserin- fanteriebataljons bestaan en dus over de nodige spullen beschikken, zullen daar voor tenten en een mobiele veldkeuken beschikbaar stellen. De kinderen, speciaal gekozen uit die groeperingen die vrijwel nooit of zelden aan iets toe komen, zul len kennis maken met het kompas, een eigen potje leren koken en meer van die nuttige en aangename zaken leren ken- Sporten en fuiven Honderden Grenadiers en Jagers houden op de 3e juli dan intussen hun traditio nele sportdag op velden in en rond Arn hem en in de sportaccommodaties die in het „kazerne-dorp" Schaarsbergen te vin den zijn. Op die dag wordt overigens de burgerij weer bij het feest betrokken, want dan gaan enige honderden langdu rig zieken, mensen die nooit weg komen, naar de Rijnhal waar ze de gasten zullen zijn van de jubilerende regimenten. Met daarbij vrijwel alle actief dienenden en hun„aanhang". Sport ook nog op 4 juli als een selectie uit Grenadiers en Jagers het in een voet balwedstrijd opneemt tegen een elftal van het Arnhemse Vitesse. In de pauze bla zen het jachthoornkorps van de Jagers en het tamboerkorps van de Grenadiers een fraaie taptoe. Een en ander vindt plaats in het Vitessestadion, vlak bij de Saksen-Weimar-kazerne. Hoogtijdag En dan stevenen we af op de hoogtijdag, de 7e juli, waarop in Arnhem een groot défilé van reünisten plaats zal vinden, voorafgegaan door compagnieën van de beide garderegimenten in ceremonieel te nue en af te nemen door een lid van het Koninklijk Huis. Vanzelfsprekend verzorgt de Koninklijke Militaire Kapel, behorende bij de garderegimenten en voortgekomen uit de Grenadiers, dus zelf ook jubile rend, de marsmuziek. Met o.a. een speci aal voor dit feest gecomponeerde mars. Hoewel niet alle dertigduizend man die ooit bij een van de beide regimenten ge diend hebben, in Arnhem zullen verschij nen, verwacht de reünie-commissie, die al vele honderden inschrijvingen heeft mogen boeken, duizenden feestgangers in Arnhem. Die zullen na het défilé regi- mentsgewijze over beide kazernes worden verdeeld. Men rekent intussen wel op zo'n tienduizend bezöekers en daar is ruimte genoeg voor. Financiering „Het gaat natuurlijk allemaal wel wat geld kosten", wil de majoor der Jagers, N. Gerharz wel weten. Dat komt voor een deel van goede gevers, burgers en bedrij- Een officier van het Garderegi ment Jagers in ceremonieel te nue. Dit wordt alleen bij belang rijke gebeurtenissen gedragen, zoals op Prinsjesdag en bijvoor beeld bij een défilé op een ge denkdag. ven, die de militaire instellingen in hun stad een goed hard toedragen. Voorts uit de winsten van de verkoop van stickers en souvenirs (heel goede overigens) en de verkoop van een gedenkboek dat er zeer verzorgd uit zal zien, alsmede uit de opbrengsten van speciale grammofoon platen. Dat is echter een hoofdstuk apart. Er worden namelijk door jhr. mr. J. G. Reuchlin, een industrieel uit Dreumel die „gek" is van militaire muziek en zijn spo ren op dit terrein al ruimschoots ver diend heeft, tegen de zomer twee gram mofoonplaten uitgebracht van deels oude. deels ook nieuwe militaire muziek en marsen, waaronder een die speciaal voor het feest door K. Mark. een der musici van de K.M.K., is gecomponeerd. En daarbij blijft het niet. De NOS komt bij de jubilerende garderegimenten opna men maken en in de „Militaire Specta tor". het vakblad van de krijgsmacht, wordt ook veel aandacht aan deze her denking besteed. Majoor Gerharz, de coördinator van het comité Voorbereiding Viering 150-jarig bestaan garderegimenten Grenadiers en Jagers, een 45-jarige stafofficier, denkt er ook zo over. Hij is al vanaf 1953 militair en kwam, op eigen verzoek, in 1962 bij de Jagers terecht. Hij heeft in verschillen de functies bij het regiment gediend en, werkt nu op de staf van het Legerkorps in Apeldoorn. „Dit werk, waarvoor ik mij vrijwillig heb aangeboden, doe ik naast mijn normale dagtaak. Maar ik doe het graag". -LOU N. M. STEYGER HAAG „De charme van het Hltchieten? Dat is het constante ge- dat je met jezelf moet leveren, elk schot dat je afgeeft is uiterste [st dntratie nodig. Je mag je door ab- r be1 niets laten a,,eiden- Het is b'ina u*Yorm van yoga. Er zijn trouwens portschutters die ook yoga beoefe- ZlDm zich bii het schieten beter te tn concentreren. Als je bij een Irijd pakweg veertig schoten moet n, dan is al die veertig keren op- el i je uiterste concentratie vereist. Je (werkelijk kapot als je na zo'n dagje ten thuis komt. Dan wil je vaak het maar naar bed". or teré Pagemaker, hoofdredacteur van lad Schietsport" van de Koninklijke ingiandse Schutters Associatie, vertelt (winkelende ogen over de sport die *usjet 20 veel overgave beoefent. Een sport is het volgens hem. En die nde heeft volstrekt niets te maken met indl vorm van agressie. Wie wil schie- vfQfim agressie af te reageren zal nooit In een schietvereniging moeten wor- Sportschieten is hoogst inspannend iVerecreatief Precis'ewerk. dat de deel- r enorm veel genoegen kan ver- fen. irlijk, omdat deze sport, wordt beoe- |met vuurwapens waarmee hele oor- I worden uitgevochten? Wagemaker: imaal niet! Niet de wapens zijn ge- ,:0Jk. Ze zijn pas gevaarlijk in handen '■"flensen met een verkeerde mentali- |Dat is net als met auto's. Wie de iersregels aan zijn laars lapt heeft pijn auto een levensgevaarlijk voor- i in handen. Maar bestuurd door ie- J met de juiste instelling en ervaring leen auto geen enkel gevaar op". Dileum ^jaar bestaat nu de Koninklijke Ne- Schutters Associatie, algemeen «halve KNSA genoemd. In feite ze al in 1890 opgericht, onder de Vereniging van Nederlandse >schutters. Later kwam daar het „Koninklijke" bij. En tien jaar werd het door een fusie de De schietsport zelf is in ons land jens ouder dan de KNSA en haar jjangster. Er zijn schietverenigingen Jun honderdjarig jubileum al geruime -hterde rug hebben. INSA is zelf géén schietvereniging, ^ice-voorzitter mr. E. R. de Vries uit. een overkoepelende organisatie schietverenigingen, net zoals bij- èeeld de KNVB een overkoepelende inisatie voor voetbalverenigingen is. I^and kan individueel lid 'zijn van de K De leden zijn 385 schietverenigin- ,in Nederland, en dat zijn ze wel na- allemaal. Bijna achttienduizend landers zijn lid van zo'n schietvere- schieten en hun club afsluiten voor ande re liefhebbers. „Integendeel, er zijn in ons land maar weinig takken van sport die worden beoefend door een zo tref fende doorsnee van de Nederlandse be volking als juist de schietsport", zegt De Vries. „Leeftijd, inkomen, politieke over tuiging, godsdienst, huidkleur... al die za ken spelen volstrekt geen rol. Bij een schietvereniging wordt niet gediscrimi neerd". Selectie ■Vries helpt meteen een sprookje uit pereld: het idee dat leden van schiet- higingen politiek rechtse heren met inkomens zijn, die, bij voorkeur ge il in schrotenbroek-en-zwaluwstaartjas hoge hoed, veel pimpelen, af en toe En toch kan niet iedere man of vrouw die zich aanmeldt zomaar lid worden van een schietvereniging. Want er mag dan niet worden gediscrimineerd, geselecteerd wordt er wel degelijk. „Wij spreken van een kennismakingsperiode", zegt De „In die periode van een jaar, word je be oordeeld op je serieusheid als sport- schutter. Je schietresultaten spelen daar bij geen rol. Maar je hebt te maken met een enorme hoeveelheid wettelijke voor schriften; meer dan enige andere sport beoefenaar in ons land. Wij willen als le- <Jèn mensen hebben die met die wetten kunnen leven, die zich eraan kunnen on derwerpen. De eerste vraag is: ben je echt geïnteresseerd in de schietsport, of gaat het je erom dat je dan lekker met een wapen op zak kunt lopen? .Wie dat laatste wil, is bij een schietvereniging zonder meer op het verkeerde adres". „En verder willen we weten hoe de men taliteit is van de man of vrouw die lid wil worden. Hoe zit het met het gevoel voor veiligheid, de voorschriften en de zelfdis cipline? We hebben een aspirant gehad die goed kon schieten. Maar als hij vroeg of er een kopje koffie kon komen, draaide hij zich met het geladen wapen om naar de menseh die achter hem ston den. De man is niet als lid geaccepteerd. Op een schietbaan zijn door onvoorzich tigheid nog nooit ongelukken gebeurd en dat willen we graag zo houden". Afgezien van wapens die met luchtdruk werken, vallen wapens en munitie die sportschutters gebruiken onder de bepa lingen van de wapenwet, de vuurwapen- wet en de hinderwet. Zonder een vergun ning (een Bijzondere Machtiging) van de overheid mag niemand een wapen of mu nitie (of zelfs maar een lege patroonhuls) in eigendom of bezit hebben of vervoe ren. Bijzondere Machtigingen worcien af gegeven door het hoofd van de politie in de gemeente waar men woont. Uniformiteit „En aangezien ons land ruim achthon derd gemeenten telt, werden tot voor kort de betreffende wetten op evenveel verschillende manieren geïnterpreteerd", zegt De Vries. „Wat in de ene gemeente heel gemakkelijk kon, was in de andere volstrekt verboden. Dat kwam de unifor miteit voor de leden van de schietvereni gingen natuurlijk niet ten goede. Wij zijn daarom als KNSA met het ministerie van justitie gaan praten en dat heeft geresul teerd in een flinke verbetering .van de richtlijnen". „Als minister van justitie heeft mr. Van Agt in februari 1977 een heel aantal alge mene richtlijnen doen uitgaan aan de stuur en dus ook geen verlenging van de machtiging. Knallen Alleen voor de luchtdrukgeweren en -pis tolen is (nog) geen vergunning nodig. „Maar dat is nog geen reden om dit wa pen als minderwaardig te beschouwen", zegt De Vries. „Integendeel, het schieten met luchtwapens is een sport op hoog niveau, die net zoveel oefening en con centratie vereist als het schieten met an dere wapens. Pakweg de helft van alle leden schiet ook en graag met lucht. Het gaat ons niet om het lekker knallen. Als dat zo was, dan kochten we wel vuurwerk! Da's goedkoper en veel makkelijker". Niet duur Nu het over kosten gaat, dringt zich de vraag op of schieten een dure sport is. De Vries en Wagenmaker antwoorden ontkennend, al is dat via een omweg. „Een goed wapen, waarmee je loepzuiver kunt schieten en topresultaten kunt berei ken, is duur", zegt Wagemaker. „Voor een redelijk geweer ben je gauw meer dan duizend gulden kwijt. Maar dan koop je ook een precisie-instrument, dat ont zettend lang meegaat. Veel langer dan een auto bijvoorbeeld. Bij goed ouder- houd zelfs tientallen jaren. Natuurlijk j<un je met een veel goedkoper wapen ook schieten. Maar dan is het het als met de rally van Monte Carlo: daar doe je toch nooit aan mee in een Lelijke Eend? Je kunt schietsport zo duur maken als je wilt. Wie zich op één wapen speciali seert, is goedkoper uit dan iemand die met vijf verschillende soorten wil schie ten. En wie een eigen wapen te duur vindt kan met clubwapens schieten". Subsidie nodig De heren zitten daarmee weer op de wervende toer. En dat past precies in de huidige politiek van de KNSA. Gekoppeld aan het tienjarig bestaan houdt de asso ciatie op het ogenblik een ledenwerfactie. De filosofie daarachter is behalve dat de sportschutters hun genoegens graag de len met anderen, dat er. om de sport goed te kunnen beoefenen, méér schiet banen moeten komen. „Een goede nieu we baan, die aan alle terechte veiligheid seisen voldoet, kost ongeveer twee mil joen gulden", zegt De Vries. „En dat zijn bedragen die de leden van een schietve reniging nauwelijks op kunnen brengen. Met meer leden hebben we meer midde len beschikbaar, maar komen we vooral ook eerder in aanmerking voor subsidie van de rijksoverheid. De overheid wil het liefst vooral daar in de sport subsidiëren, waar een groot aantal mensen wordt be reikt. Dat vinden we een juiste filosofie, want op die manier werpt het overheids geld het gróótste nut af. Voor subsidië ring trekken de schietbanen op dit mo ment te weinig publiek. En zo zitten we in de kip^ei-situatie. Bij meer belangstel ling voor deze prachtige vorm van recre atie kunnen we met meer recht naar de overheid stappen en om financiële steun vragen RINK DROST Bijna achttienduizend mannen en vrouwen zijn lid van een schietve reniging. SCHUTTERSASSOCIATIE WIL MEER LEDEN hoofden van de plaatselijke politiekorpsen voor wat betreft het afgeven van Bijzon dere Machtigingen. Wij zijn daar erg bjij mee, want met die richtlijnen weten nu zowel de sportschutters als de politie waar ze aan toe zijn. De politie houdt het laatste woord bij het afgeven van een wapenvergunning. Een aanvraag van ie mand die al eens met de justitie in aan raking is geweest wegens verboden wa penbezit zar niet gemakkelijk een vergun ning krijgen. Maar andere feiten op ie mands strafblad zullen, voorzover ze niet duidelijk in de geweldssfeer liggen, geen belangrijke rol spelen in de overwegingen van de politie1'. De schietverenigingen hebbed overigens ook een duidelijke stem in het kapittel als het gaat om het afgeven van een wa penvergunning. Voordat de politie ook maar overweegt om een vergunning af te geven moet de schietvereniging een ver klaring afgeven waarin staat op welk type wapen de aanvrager voldoende geoefend heid heeft bereikt. De geoefendheid blijft een rol spelen, want de vergunning is telkens maar één jaar geldig. Wie niet geregeld zijn of haar schietkunst onder houdt krijgt geen verklaring van het be-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 17