Gino Ammerlaan
timmert aan de weg
GROTE WENS:
PLAATSJE IN OLYMPISCHE WIELERPLOEG
Steeds meer
Nederlanders
geboeid door
sportvliegen
SPORT
MAASDIJK „Ik zie echt wel een
beetje op tegen de kermiskoersen in het
WestlancL De mensen verwachten na
tuurlijk heel wat van je. Maar die rond
jes is feitelijk helemaal mijn werk niet.
Steeds maar aanzetten en weer stoppen.
Dat kan ik niet. Daar ben ik geen kei
in. Vergeet niet dat ik bij de junioren
ook alleen maar in Maasland wist te
winnen", aldus de negentienjarige Gino
Ammerlaan uit Maasdijk, de jongste
ontdekking bij de amateurs die door
7ijn uitstekende rijden niet lang meer
hoeft te wachten op een uitnodiging van
coach Rini Wagtmans om in de nationa
le selectie te worden opgenomen.
Gino Ammerlaan:,, Ik zal wel in veel
ronden in het Westland aan de start ver
schijnen. Maar de afstanden zijn voor
mij veel te kort. Daarom ben ik blij dat
ik de klassieker'in het Westland, de Om
loop van de Glazen Stad, heb gewonnen.
Nu weten ze in ieder geval wie Gino
Ammerlaan is. Ik hoop dat ik van ploeg
leider Van Erp van Gazelle mee mag rij
den in Olympia's Tour door Nederland.
Als de vorm van het ogenblik blijft zal
dat ook gebeuren. Ik had nooit gedacht
dat het dit seizoen voor het eerst bij de
amateurs al gelijk zo goed zou gaan. Het
is echter wel jaarlijks zo dat de nieuwe
lichting bij de amateurs meestal in het
voor seizoen erg sterk rijdt".
Tot zijn grote verrassing mocht Gino
Ammerlaan op 17 maart al meteen aan
de start komen in de Ronde van Zuid
Holland. Twee weken daarvoor had hij
in Belgie het seizoen ingezet met een
prachtige vierde plaats in de Omloop
van het Volk. In de Ronde van Zuid
Holland moest hij genoegen nemen met
een zeventiende plaats. De dag daarna
werd hij verslagen in het districtskampi
oenschap van Zuid Holland 2 in de Rijs-
wijkse Plaspoelpolder door Bram Jouve-
naar. Maar de grote doorbraak kwam,
nadat hij in Belgie al een keer eerste en
tweede was geworden, in de Omloop van
de Glazen Stad. Op de dijk vlak bij zijn
woonplaats Maasdijk sloeg Gino Ammer
laan toe. In Naaldwijk zegevierde hij
met een voorsprong van bijna anderhal
ve minuut over nationaal kampioen Jos-
Lammertink.
Gino Ammerlaan:,, Dat was gewoon een
superdag. Ik sprong op de dijk weg en
niemand kon mee. Dat is echter mogelijk
geweest door steun van onze ploeg. Wij
hebben bij Gazelle geen kopman. Er
wordt gereden voor de renner die voorin
zit Dat was in de Glazen Stad voor mij
en verleden week zaterdag, in de Om
loop van de Braakman, voor Peer Maas,
die toen won. Ik moest genoegen nemen
met een zevende plaats. Zaterdag rijden
we met Gazelle in het merkenkampioen-
schap in Bladel. Daar hebben we in de
ploegentijdrit een eerste kans. Ik hoop
mij met die tijdrit waar te maken in de
ogen van Rini Wagtmans. Ergens kijk ik
wel een beetje naar de Olympische Spe
len van 1980. Een plaatsje in de ploeg
voor de tijdrit is natuurlijk een grote
wens. Maar eerst dit seizoen goed door
komen. Want er is zo een terugval".
DOKTERS
Twee jaar achtereen stond Gino Ammer
laan midden in het seizoen een tijd stil.
De Westlander kon niet meer. De dok
ters dachten aan de ziekte van Pfeiffer,
maar achteraf bleek het oververmoeid
heid te zijn. Neemt Gino Ammerlaan zo
vroeg in het seizoen weer niet te veel
hooi op zijn vork, klapt hij straks weer
niet in elkaar, maakt hij niet te veel trai
ningsuren?
„Ik hoop niet dat ik voor de derde keer
afknap. Ik ben in het ziekenhuis van on
deren tot boven helemaal onderzocht Ze
konden niets vinden. De dokters hebben
gelukkig geen enkel bezwaar tegen fiet
sen. Ik train per dag zo'n honderd kilo
meter. Dat is zo'n drie uur per dag. Dat
is echt wel nodig. Maar ik werk geen
hele dagen meer. Dat was gewoon niet
op te brengen. Topsport en de hele dag
werken gaan niet samen. Ik ben timmer
man, werk 's morgens en ga dan in de
middag trainen. Als ik straks merk dat
het minder gaat neem ik rustig wat gas
terug. Als je dat niet doet, gaat het mis
schien weer dezelfde kant uit als de eer
ste twee keer".
Activiteiten van Martinair in Lelystad
In feite Is Martinair Holland NV een nazaat van
het In 1952 gestichte Nederlandse Lucht Recla
me Bedrijf. In 195S volgde de geboorte van
Martlnalr. De start was In Hilversum, maar om
dat Lelystad de ruimte bood en zoveel gunstiger
lag voor reclamevluchten, werd verkast. De ac
commodatie waa toen niet veel meer dan een
houten keetje, waar overigens voortreffelijke
broodjes croquet werden geserveerd. Op 2 janu
ari 1975 werd het huidige gebouwencomplex ge
opend. Klein maar fijn en met voldoende ruimte
voor de eerste groei.
Reclamalr werd In. 1974 opgericht. Directeur-
voorzitter en oprichter Martin SchrÖder zag de
expansie zitten. Hij zag het goed. Er bestond
behoefte aan nog een goede vllegschool. Bin
nen drie jaar werden vanuit Lelystad 7000 vlie
guren gemaakt. De vllegschool Lelystad ontwik
kelde zich en werd onder leiding van manager
Herman Hlnt/es de grootste In Nederland.
De school moest het tot vorig jaar stellen met
vier vliegtuigen van het type Fuji 200-160. Nu Is
OVERSTAP
Gino Ammerlaan, 78 kilo en 1.89 meter
lang, is een renner van de naaste toe
komst. Nadat Leo van Vliet ruim een
jaar geleden naar de profrenners ver
trok, heeft het Westland weer een nieu
we topamateur op de weg. Ammerlaan is
niet ongenegen om later ook beroepsren
ner te worden. Maar eerst wil de Maas
dijker enkele jaren schitteren bij de
amateurs. Gino Ammerlaan:,, Ploegleider
Van Erp gaat een voorzichtig program
ma voor de komende tijd voor mij uit
zetten. Hij wil zuinig op me zijn. Ik ben
daar in uitstekende handen. Al een jaar
voordat ik de overstap mocht maken
naar de amateurs had ik een contract
bij hem getekend. Dat was natuul
een fijn gevoel Het bewees echter
de kwaliteiten van de ploegleider die__,
evenals leden van zijn vereniging W
land Wil Vooruit, goed had gezien dat
fietsende timmerman Gino Arnmerl
bij de amateurs gelijk aan de weg
gaan timmeren.
ARTHUR VAN RIJSWIJK
LELYSTAD De Fuji tolt als een dronkeman
over de startbaan. We rukken uit alle macht aan
de stuurknuppel. Het helpt niets. Manager Her
man Hintjes van de Martlnalr Vllegschool lacht
zijn tanden bloot. „Loslaten die knuppel. Met de
voeten werken. Sneller reageren. Je moet het
toestel voor zijn". Na onze eerste vlucht en
wat voor een taxiën we al wat minder ner
veus naar het vertrekpunt. Maar de baan die de
Fuji beschrijft Is nog bepaald niet kaarsrecht.
„Dat komt wel. Moet je eens kijken na tien les
sen. Dan maak je je eerste solovlucht". We
moeten erg verbaasd gekeken hebben, want an
dermaal plooit Hintjes zijn gebruinde gezicht in
een brede lach.
Vliegen Is In. Er staan honderden (jonge) men
sen voor vlieglessen ingeschreven. En veruit het
grootste deel van hen vliegt na tien lessen solo.
Er zijn momenteel in ons land 2007 gebrevet
teerde sportvliegers. Dat legertje zwelt gestadig
aan. Om volledig te zijn nog het volgende: 664
Nederlanders mogen zich beroepsvlieger noe
men en er zijn In on3 land 784 verkeersvliegers.
En om een helemaal afgerond beeld te geven:
491 vllegers-in-de-dop beschikken over een zo
genaamd oefenbewl|s (na circa 10 lesuren ver
strekt) en er zijn 1444 mensen die een zweef-
vliegbewijs hebben.
Wat bibberig...
Met het linker handje wat bibberig aan de knup
pel, met een gelaat waarvan elke vezel strak
gespannen Is, volgen we de neus van de Fuji.
We doen ons uiterste best om die neus In de
ideale lijn naar de horizon te leggen. Met een
schichtige blik volgen we de hoogtemeter. Dui
zend voet, tweeduizend voet... Elke keer als de
roodwitte vogel een lichte schommeling maakt,
grijpen we krampachtig naar de handel voor
ons... met het gevolg dat de schommeling alleen
maar toeneemt. Je wilt zoveel doen en... je
moet zo weinig doen. Nou ja. Tijdens zo'n eer
ste les dan. Want de baas van het spul zit
naast je en hij houdt de zaak na-jwlettend in de
gaten. Met de blik van de routinier en zoontspan-
nen dat het bij het nonchalante af Is.
Dat denk je althans. Niets is minder waar.
Feit Is wel dat Je er verschlkkelljk veel moeite
mee hebt om erin te geloven dat het toestel
zichzelf corrigeert, dat het bijzonder gevoelig Is
voor de minste of geringste beweging aan de
stuurknuppel en dat je helemaal niet aan die
knuppel moet rukken alsof je een trekker door
een roggeveld stuurt.
Zelf doen
Wat wil je ook. Je hebt een keer of vijftien ge
vlogen. In een Boeing en in diverse DC-uitvoe-
ringen. In een grote en in een kleine helikopter.
In een Beach Craft en een Pipertje. Wat helpt
dat allemaal als je het voor de eerste keer zelf
moet doen. Je voelt de vlinders in je bulk. Je
schrikt je een hoedje als hij zegt: „Zo, taxi nu
maar langzaam weg". Goed hij heeft er bij ver
teld dat je het toestel met de voeten moet be
sturen. Maar wat helpt je dat als |e,s verslaafd
door een dikke vijftigduizend kilometer autorij
den per jaar, toch de onweerstaanbare neiging
voelt opkomen om die metalen stang voor je te
grijpen.
En laat, té laat, komt de reactie met de voeten.
Bovendien, Hintjes heeft het al voorspeld, trap
je het linkerpedaal veel dieper in dan het rech
ter (gewoon een fysieke kwestie), waardoor de
vogel herhaaldelijk naar „de andere linkerkant"
schiet. We zijn blij, als we aan het eind van de
baan zijn en hij het ding in de lucht prikt.
„Liefst voor de sloot...'-', grinnikt Hintjes en we
lachen wat bleekjes om de neus mee.
Een van de aanwinsten van de vllegschool, een
Beachcraft Sundowner (180 pk)
„Zo, nu mag Je het weer overnemen". De reac
tie is een mengeling van schrik en verbazing.
Als het dan toch moet... We pakken de zaken
fors aan. Met belde handen grijpen we de knup
pel voor ons en onmiddellijk bokt de Fuji alle
kanten uit. „Rechterhand loslaten. De linker kan
het alleen wel af", 't Is waar natuurlijk, maar
dat weiger Je te geloven als het je de eerste
keer gezegd wordt. Minuten later wagen we een
eerste blik naar het landschap beneden ons.
Het polderlandschap met de kaarsrechte perce
len heeft plaats gemaakt voor water. We koer
sen richting Markerwaard. „Daar links ligt Pam
pus". 't Zal wel waar wezen. We zitten meer
voor Pampus. We durven nauwelijks te kijken.
De hoogtemeter loopt snel op. „Iets dalen. An
ders komen we in de baan van de grote jon
gens". Veel te geforceerd trekken we de kist
naarbeneden.
Boeiend
Een minuut of tien later zijn we zowaar al een
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 6 APRIL 1979 PAGIHu.
BI
beetje gewend. We laten de Fuji de eer en kij
ken Hint|es aan met een blik van: zo gaat Ie
goed, of niet soms? Bochtjes naar rechts en
nog eens naar links. En dan ligt daar de strip
Lelystad al weer. Hintjes neemt het over. Op
vakkundige wijze draalt hij de kist In de goede
richting, zorgt ervoor dat we op de gepaste
hoogte afdalen en zet in een feilloze landing het
toestel aan de grond op de grasbaan. En dan
mogen wij weer naar het uitgangspunt terug.
Nog slingert de Fu|l. Maar de angst van zoëven
Is van de schouders gegleden. Heel even krij
gen we de kriebel als we voor 't eerst echt
aandacht hebben voor al die knopjes, rondjes,
metertjes en toestandjes In de cockpit. We vra
gen niet waar ze allemaal voor dienen. Dat
komt vanzelf bij een tweede en volgende les.
Iets verderop moet een jongemaan twee keer
slikken. „Zo, nu mag je het zelf proberen", heeft
zijn Instructeur gezegd. „Ikke?", moet hij ver
baasd geroepen hebben. H!| doet het en dat na
zijn tiende les. Het lijkt onwaarschijnlijk, maar 't
is waar. Even later cirkelt hij boven de strip.
Solo met 16 jaar
Bij Martinairspreken ze uit ervaring. Er zijn
nog enkele tientallen wachtenden voor u. Maar,
't Is de moeite waard en wachttijden zijn er
nauwelijks. Een jaartje volhouden en het a-2
brevet Is binnen.
Pas met achttien jaar kun je een rijbewijs voor
je auto halen en al op je zestiende mag je van
de wetgever solo-vliegen. Toegegeven dat je
pas een jaar later het brevet kunt bemachtigen,
maar dat is altijd nog een jaar verschil met het
besturen van een auto.
„In feite Is er ook niets bijzonders aan. Een
kind kan de was doen". Manager Herman Hint
jes zegt het en hij meent het. Toch mag daaruit
niet worden geconcludeerd dat iedereen die het
Even een telefoontje...
Wie zich telefonisch wil aanmelden voor de
vllegschool kan dat doen vla nummer 03202-344.
Tevens worden alle relevante Inlichtingen ver
strekt, ook over rondvluchten. Proeflessen duren
1 uur en veertig minuten. Men mag dan zelf al
een stukje vliegen onder leiding van een In
structeur.
in zijn hoofd zet om sportvlieger te worden dat
voornemen ten uitvoer kan brengen. In de eer
ste plaats Is daar de strenge keuring, een volle
dag lang, waarbij niets aan het toeval wordt
overgelaten. En daarnaast moet |e natuurlijk wel
feeling hebben. Maar aanleg... Je mag zelfs
jdeurenbllnd zijn. Je mag brildragend zijn (als je
maar een reservebril op zak hebt). Van de kleu
renblinde wordt slechts verlangd dat hij een op
leiding radlotelegrafie volgt. Dat Is trouwens
toch goed, ook voor degene die wel kan consta
teren wanneer het sein op groen staat.
Voor zaken
Steeds meer zakenmensen komen tot de slot
som dat het rijden op overvolle wegen zo pret
tig niet is en dat de vooruitzichten alle reden
tot somberheid geven. En als ze dan ook nog
een beet|e dat sportvliegen als een hobby zien
is de combinatie snel gemaakt.
Maar er zijn ook voorbeelden te over van vooral
jonge mensen die het- sportvliegen puur als
hobby beoefenen, die er desnoods een bijbaan
tje voor nemen om hun vlieglessen te kunnen
betalen. Want de eerlijkheid gebiedt te zeggen:
vliegen is niet goedkoop. Je moet tussen de
7.000,- en 8.000,- uittrekken voor het beha
len van een brevet, afhankelijk van aanleg. De
gemiddelde leeftijd van de sportvlieger ligt er
gens tussen de dertig en veertig jaar. (Overi
gens kun je een zweefvliegbrevet al op je zes
tiende behalen).
De meeste cursisten krijgen hun brevet. Aange
nomen mag worden, dat negentig procent
slaagt. Je draait zo'n dertig vlieguren gemiddeld
voordat je op mag. Daarnaast Is er de theoreti
sche opleiding. IJs en weder dienende komt het
erop neer dat Je een jaar moet uittrekken voor
het verwerven van het a-2 brevet. Hintjes zit zelf
in de examencommissie maar hl] mag van de
Rijks Luchtvaart Dienst niet z'n eigen cursisten
examineren.
Tot 2000 kg.
Het a-2 brevet, wat Is dat? Om de officiële ter
minologie te volgen: privé vlieger der tweede
klasse. Bevoegdheid om boven Nederland te
vliegen of 75 kilometer Duitsland en België in
met passagiers in toestellen die niet zwaarder
dan 2000 kg wegen. Voor het vliegen In toestel
len met meer dan één motor worden aparte
examens afgelegd. Het gaat daarbij om type-
Steeds meer zakenmensen verkiezen het luch
truim boven het rijden op overvolle wegen.
aantekening. "We nemen geen risico. Mensen
die van andere clubs komen, worden weliswaar
geaccepteerd maar niet dan na gebleken ge
schiktheid. We gaan eerst mee. We willen het
zien", aldus Hintjes. Behalve die controle en
strenge keuring zijn er meer bepalingen die er
niet om liegen. Om de twee jaar moet men zijn
vliegvaardlgheld In de praktijk opnieuw waar
maken. En ben je veertig jaar of ouder dan
moet je dat jaarlijks presteren.
A-1 brevet
Als je eenmaal de smaak te pakken hebt, dan F
wil je meer. Ook in de sportvliegerlj. Je kunt
dan opgaan voor het a-1 brevet. Je maakt een
aantal extra navlgatlevluchten naar het buiten-1?
land met de Instructeur en moet tien uur „blind- KI
vliegen" (onder de kap om een Idee te krijgen
hoe je je voelt als je niets meer ziet en toch h
graag veilig de kist aan de grond wilt zetten).
Dat bllndvllegen is erg belangrijk. Als |e niets
ziet slaan de zintuigen op hol. Het best merk je
dat aan postduiven, die in de mist hun gevoel
voor richting kwijtraken. Bovendien behoort er y—
weer een theoretische scholing bij dit examen. I
Je wordt door twee examinatoren „onder schot"
genomen, zowel voor het praktische als het the-
oretlsche gedeelte. De a-1-vlieger mag onbe- I
perkt In de gehele wereld „opereren" met een lY
toestel tot 2000 kilogram, zoals de Nederlandse i
overheid dat heeft bepaald.
DICK VAN DER VEEN |Q
daar een Beachcraft Sundowner (180 pk) bijge
komen. alsmede een vllfde Full en een Rockwell I
Commander (200 pk) met intrekbaar landingsgestel, j
welke laatste sneller vliegt en afgestemd Is
op de gevorderde leerlingen. Honderdvljttlg cur
sisten zijn Inmiddels voor de sporlvllegerlj afge
leverd. Daarnaast Is er een mogelijkheid om een
b-cursus beroepsopleiding te volgen. De school
Is volbezet en draalt Indien de weersomstandig
heden dat toelaten zeven dagen continu. Er zijn
vijf Instructeurs In vaste djenst.
