Giovanni Battista Piranesi, een reus van een graficus NIEUW BOEK MET PRACHTIGE REPRODUKTIES Piazza di Spagna (uit Vedute di Roma) lp 9 november vorig jaar het tweehonderd jaar Heden dat Piranesi over- ied. Ter gelegenheid daar- werd in Londen een tentoonstelling van zijn werk gehouden en de mede-inrichter van die ten toonstelling. John Wilton-Ely Stelde een boek over de lunstenaar samen, waarin de twee beroemdste etsen- series. ..Vedute di Roma" (137 bladen) en „Carceri d'lnvenzione" (16 bladen) groot formaat voortreffe lijk werden gereproduceerd. In een uitgebreid essay gaat de auteur bovendien in op dit en het andere werk van kunstenaar en dat ge deelte is nog eens uitvoerig geïllustreerd. Van dat rijke boek is thans een Neder landse vertaling verschenen. Piranesi is geboortig uit Ve netië, waar hij zijn leertijd doormaakte en de eerste twintig jaar van zijn leven bleef wonen. In 1740 was hij voor het eerst in Rome. de stad waar hij met korte onderbrekingen zou blijven en die hij in zijn werk ver heerlijkte als geen andere beeldende kunstenaar ge daan heeft In die tijd was de ..veduta" erg geliefd, het stadsgezicht. Er werden, vooral in Rome. grote series van gedrukt die onder meer erg in trek waren bij de En gelsen. In de betere kringen in Engeland was het de ge woonte dat jongelui ter af sluiting van hun studie de Grand Tour" gingen ma- :en. Die bracht hen in Frankrijk, maar vooral in 'talie, waar steden als Vene- Florence en uiteraard Rome weraen bezocht. Men g;ng er de grote monumen ten bezichtigen, zowel uit oudheid als die van de renaissance of een nog re center verleden En men wilde er wat van overhou den. Foto's waren er nog met. dus kocht men graag zon vedute-serie. Prima Parte 'n 1740 kwam in Rome de Overbodige boekjes serie "Prima Parte' uit en een van de kunstenaars die er aan meewerkte was Pira nesi. De afbeeldingen tonen dat hij nog niet op het peil stond van zijn latere werk. maar in aanleg is er al heel wat van te bespeuren. De originele visie bijvoorbeeld die hem direct al duidelijk apart zette van het werk van zijn collega's. Een der aantrekkelijkheden van het boek van John Wilton-Ely is juist dat het telkens vergelij kingen mogelijk maakt van werk van Piranesi en die tijdgenoten. Piranesi was een autoriteit op het gebied van het an tieke Italië. Zijn kennis daar van legde hij rond 1755 vast in een vierdelig werk „Antichita Romane", gewijd aan de opgravingen uit de Romeinse tijd, uiteraard met etsen die de ruines afbeel den. maar ook een duidelijk beeld geven van de con structie van de oude gebou wen. Hij toonde er zich een voortreffelijk kenner van de architectuur in. een gebied overigens waarin hij te Rome ook practisch werk zaam is geweest. De Antichita verscheen in samenwerking (ook finan cieel) met de Engelsman Robert Adam. Toen later toegezegde steun uitbleef gaf dat aanleiding tot een incident. Aanvankelijk was Adams naam vermeld op de eerste ets en wel als inge- grift in een marmeren plaat. Na veertig drukken werd die naam uitgewist, en weer la ter door een geheel nieuwe tekst vervangen. Carceri Al in 1745 had Piranesi zijn eerste Carceri geëtst, grote kerkerachtige ruimten met wondere perspectieven en :e: Een van de bladen van de Carceri d'lnvenzione Stichting Water in het Dorp stuurt een boekje: „Meur- sault". Foto's van ama teurkwaliteit en teksten van nog minder. Beide zijn van schrijver en dichter Jaco bus Bos. „U kent hem toch" roept Stichting Water in het Dorp uit in een be geleidende brief. Een brief die door Jacobus Bos zelf is getekend: „Mag ik U dusdoende, dames en he ren critici van Nederland, vriendelijk doch met beleef de klem verzoeken van dit mooie boekje zo uitvoerig mogelijk kond te doen, op dat het niet onopgemerict aan de mensheid voorbij zal gaan?" Welnu, een uitnodiging in dergelijke miserabele ironi sche toon gesteld, gaat de criticus natuurlijk graag voorbij. Het boekje: een reeks van foto's en citaten uit het werk van Albert Ca mus, waaruit zou moeten blijken dat de hoofdpersoon uit „De Vreemdeling" de naam Mersault dan wel Meursault kreeg omdat dat iets te maken heeft met de naam van een Frans plaats je of de wijn of de flessen waarin die wijn verkocht wordt, want dat kan ik alle maal niet zo goed volgen in dit onwijze geschriftje. Dan wel fotoboekje of iets daar tussen. ingewikkelde licht- en don kerconstructies. In 1751 volgde een nieuwe uitgave en dat gebeurde opnieuw in 1760, toen de serie met twee bladen werd uitgebreid en andere platen opnieuw werden bewerkt. Die Carceri zijn van een grimmige on heilspellendheid en het is welicht daardoor dat ze juist in onze tijd zovelen aanspreken en ze doen be horen tot de hoogtepunten der grafiek. Het boek beeldt, als gezegd, alle 16 bladen af. maar geeft ook voorstudies te zien. Diverse Maniere Andere series volgen. Intus sen was Piranesi ook nog als architect werkzaam bij de ingrijpende restauratie van de kerk S. Maria del Priorato en in 1769 kwam zijn werk „Diverse Maniere" uit, een boek vol optwerpen van meubelstukken, klokken, vazen e.d. met de meest in gewikkelde constructies die kennelijk driftig gebruikt zijn om de paleizen der rij ken te sieren. In Italië zelf, maar vooral ook in Enge land. Aardig daarbij is dat het boek foto's bevat van een wandtafel en een schoorsteenmantel, vervaar digd naar een ontwerp uit Diverse Maniere. die zich bevinden in ons eigen Rijksmuseum te Amsterdam. In zijn laatste jaren zou Pi ranesi zich nog in de an tiekhandel storten en een atelier stichten waar antiki- serende voorwerpen vervaar digd werden. In zijn sterf jaar kwam. als een soort catalogus voor dat atelier, „Vasi, Candelabri. Cippi, Sarcofagi..." uit, dat evenals Diverse Maniere een grote internationale invloed zou krijgen. Vedute di Roma Heeft Piranesi met zijn Car ceri wellicht het hoogst ge grepen. het liefst is hij ons toch om zijn „Vedute di Roma". die aan het eind van de vijftiger jaren begon nen te verschijnen en waar van alle 137 bladen in het boek zijn opgenomen. Ze tonen alle beroemde punten van Rome, sommige zelfs meerdere malen, op een wijze die onnavolgbaar lijkt. Hier speelt wellicht de Ve- netiaanse afkomst van de kunstenaar mee. Let op zijn luchten, waarin zich eerder de atmosfeer van Venetië dan die van Rome manifes teert. Een wolkenlucht vaak waartegen zich koepels, zui len en obelisken wonderlijk scherp aftekenen. De etsen hebben vaak een schilde rachtig karakter zonder dat dit aan de fijne detaillering afbreuk doet. Tot die detail lering hoort ook de „stoffa- ge" met geleerden die mo numenten bestuderen, koet sen die bij kerken en palei zen voorrijden en groepen toeristen waarin de kopers van de prenten zichzelf konden herkennen Een prachtige kunst maar. ook in onze tijd nog. een schitterend herinnerings- Een puur akademische vraag en misschien of waar schijnlijk zelfs dat niet. Tien gulden vragen ze bij Stichting Water in het Dorp (in Capelle aan de IJssel) voor dit kleine boekje, met foto's in alle onscherpte en foute kadrering (laat staan de onooglijke belichting) en een tekst gereproduceerd uit een typoscript, dat er niet uitziet de persoon ach ter de schrijfmachine heeft Colonne van Trajanus (uit Vedute di Roma) beeld voor Romegangers die in deze bladen de Eeu wige Stad in sommige as pecten beter zullen, herken nen dan aan de hand van moderne foto's, waar alles er weliswaar gekleurd en wel op staat, maar die ten opzichte van het origineel toch altijd iets povers hou den. Piranesi moet erg van Rome hebben gehouden Hij moet er heel vaak liefdevol rond zijn gegaan, speurend naar het punt vanwaar hij zijn waarneming het best kon doen en dan in snelle lijnen schetsend een opzet de w niet schoongemaakt, zodat daar steeds een vlek komt in plaats van een let ter, bovendien heeft de ma chine veel betere tijden ge kend. Laat Gods Water maar ver der door Gods Dorp lo pen. Ook een merkwaardig mis verstand is de uitgave van een novelle van Jaap Har ten: een kermisgebeuren, waarbii een jongeman ver voor de ets te maken en details vast te leggen die hem in staat zouden stellen in zijn atelier het beeld op de plaat vast te leggen Zijn techniek was gaandeweg zo groot geworden dat er wat dit betreft voor hem geen problemen meer waren Zijn fantasie, gescherpt door tal van vrije werken waarin hij zich helemaal kon laten gaan. zorgde ervoor dat hij bij een pijnlijk nauwkeurige weergave van zijn onder werp toch een eigen toon kon aanbrengen in stoffage en spel met licht en don- liefd wordt op de dikke dame, die danwel door hart- vervetting danwel door pas sie te sterven komt. De waarzegster, die dat alle maal niet voorzien had, vindt op stel en sprong uit' een intieme plek van de Mae West-pop in haar woonkamer een vorstelijk geldbedrag, aldaar verstopt door haar inmiddels gear resteerde zoon. Wat een drama, onder deze fraaie ti- ker. Daarmee stelt hij voor gangers en tijdgenoten in de schaduw en daardoor kan zijn kunst ook nu nog vreugde geven aan ieder die er kennis van neemt Na tuurlijk verliest een ets in reproduktie altijd, maar de reprodukties in dit boek zijn zo goed als men zich maar wensen kan. Het werk kan daardoor de kunst van Pira nesi heel dichtbij brengen. Het boek mist biografische gegevens en ook een duide lijk chronologisch overzicht, waardoor de mens Piranesi tel: „De Pruim van Mae West en de Kop van Jut". Allemaal prietpraat zonder inhoud, leuke woordspelin gen die je de haren ten be rge doen rijzen, leuk, leuk, leuk. Voor dit boekje van Jaap Harten vraagt uitgeverij Re flex in Utrecht drie knaken. Het gaat hier om een nieuw door Reflex gestarte serie: ..Novellenreeks". Gelukkig zijn beide boek|es achter zijn werk niet te voorschijn kan komen Dat had in betrekkelijk weinig woorden opgevangen kun nen worden en het zou het boek helderder hebben ge maakt Het materiaal is ten slotte voorhanden Maar dit is ook de enige aanmerking die op dit overigens schitte rende werk gemaakt kan worden VOLKERING John Wilton-Ely: Giovanni Piranesi: zijn visie en zijn werk. Uitg. Meulenhoff Ne derland bv. Prijs 125.- (die voornamelijk overbodig zijn) uitgegeven in een zeer beperkte oplage. Samen zo'n veertig bedrukte pagi na's teveel. JAN VERSTAPPEN Jaap Harten: „De Pruim van Mae West en de Kop van Jut". Uitgeverij Reflex, Utrecht, Prijs 7,50. Jacobus Bos: „Meursault", uitgave Stichting Water In het Dorp, Capelle aan de IJssel, Prijs 10.-.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 19