Voorhoutse bridgeclub
geeft Leidse jeugd kans
geen eindstation voor MMO"
Dickvan
der Meer:
"Niveau
thans erg
laag
SPORT
VOORHOUT —„Het
bridgeniveau in het
district Leiden is in
vergelijking met de
rest van het land nogal
laag", vertelt Dick van
der Meer,
wedstrijdleider van
BC' 77. Bridge club'77is
van plan in dat lage
Leidse bridgepeil
verandering te brengen.
De Voorhoutse
vereniging wil dat
doen door het geven
van bridgecursussen
aan de jeugd uit
Leiden en omstreken.
Van der Meer: Voor
de jongeren zijn erin
de omgeving helemaal
geen mogelijkheden op
bridgegebied. Daarom
gaan we niet alleen
lessen geven aan de
I Voorhoutse jeugd maar
willen we ook
belangstellenden uit de
Leidse regio een kans
geven". BC'77gaat
zelfs zover in zijn
streven dat het een
gedeelte van de
financiële
consequenties op zich
neemt. Het
inschrijfgeld hoeft dan
geen belemmering te
vormen voor jongeren,
in de leeftijd van 12
tot 16 jaar, die zich
willen bekwamen in
dit kaartspel.
BC'77, een jonge en
thousiaste vereniging,
werd twee jaar geleden
opgericht door een
groepje jongeren dat
zich afscheidde van een
Voorhoutse bridgeclub.
Van der Meer: „Die
vereniging was meer
een gezellige kaartclub
die niet eens was aan
gesloten bij de landelij
ke bond. Daar kwam
nog bij dat ze niet wil
den groeien. Toen heb
ben wij besloten een ei
gen bridgeclub op po
ten te zetten". Een ini
tiatief dat met succes
werd gehonoreerd.
BC'77 telt momenteel 72
leden en doet dit jaar
voor het eerst met de
districtscompetitie mee.
Van de drie teams wer
den er twee kampioen
in de tweede klasse en
promoveerden. Voor
zo'n jonge vereniging
een opvallend resultaat.
Toch staan prestaties
niet centraal bij de
Voorhoutse bridgers.
Van der Meer daarover:
„Bij de oprichting heb
ben we drie dingen af
gesproken. We moeten
als club zo hoog moge
lijk zien te komen.
Dick van der Meer, wedstrijdlei
der van BC'77: "Bridgen is een
combinatie van techniek, tactiek
en geluk."
BC'77 moet een gezelli
ge vereniging worden
en we moeten de jeugd
zoveel mogelijk kansen
geven".
Aan die twee eerste ei
sen is volgens Van der
Meer al aardig voldaan.
Aan het derde punt
wordt nu alle aandacht
geschonken. Is natuur
lijk de vraag, bestaat er
voldoende belangstelling
voor brige, oftewel is
de jeugd wel genegen
plaats te nemen aan de
kaarttafel. Van der
Meer: „Bridge wordt
steeds populairder, ook
bij de jeugd. Er zijn
zelfs middelbare scho
len waar het als facul
tatief vak op het roos
ter staat. We hebben al
een aantal aanmeldin
gen binnen".
BC'77 vangt met dit ini
tiatief twee vliegen in
een klap. De Voorhout
se vereniging stimuleert
het bridge in het Leidse
district en tevens hoopt
men door het geven
van deze cursus een
aantal nieuwe leden te
winnen. Van der Meer:
„We willen de cursisten
na hun opleiding ook
daadwerkelijk de gele
genheid geven het ge
leerde in de praktijk te
brengen. In overleg met
de heer Van 't Hof, dis
trictsjeugdcommissie.
zullen we dan ook een
jeugdafdeling aan onze
vereniging koppelen. Op
het ogenblik bestaat er
geen jeugdcompetitie in
het district Leiden
maar misschien kunnen
we in overleg met Al
phen en Bodegraven
iets dergelijks opzetten.
Dick van der Meer, ge
diplomeerd wedstrijdlei
der en bridgedocent,
speelt hoofdklasse in
het district Rotterdam.
Vorig jaar werd hij zes
de bij het Nederlands
jeugdkampioenschap.
Dit jaar hoopt hij, sa
men met zijn partner
Hans Jumelet, hoger te
eindigen. Een optimisti
sche Van der Meer:
„Dit jaar worden Hans
en ik eerste bij de
jeugd". Het kaartspel
bridge is wel degelijk
een denksport, Van der
Meer: „Je kunt stellen
dat bridgen een combi
natie is van techniek,
tactiek en geluk. Daar
bij heb je volgens mij
het geluk helemaal zelf
in de hand. Het gaat er
bij bridge om zeveel
mogelijk slagen te ma
ken. Van te voren moet
je aangeven hoeveel sla
gen je gaat halen. Hoe
dichter je dan bij het
van te voren bepaalde
aantal uitkomt, des te
meer punten je krijgt.
In dit spel is partner
schap enorm belangrijk,
alles gaat in nauwe sa
menwerking met jf
partner, daarom is he'
erg belangrijk een goe
de collega te hebben
Opvallend is dat ei
vrijwel geen echtparer
zijn die samen bridgen
Man en vrouw hebber
tijdens dit spel nogal
vaak ruzie".
Kan iedereen bridger
leren? Van der Meer:
„Ja, hoewel ik meestal
in de eerste les al zir
of iemand een goed<
bridger wordt of dat dt
leerling zijn hele lever
maar wat aan zal mod
deren. Je hebt voor di,
spel toch wel kaartge-
voel nodig".
Het wachten is dus op
de jeugd uit de Leidse
regio om te reagerer
op dit opvallende ini
tiatief van BC'77. In ie
der geval is nu de kan.'
aanwezig om het brid
gespel onder de knie tc
krijgen. Dick van dei
Meer, te bereiken op
tel. 02522-12656, gelooft
wel in voldoende aan
meldingen: „Ik hel
zelfs al telefoontjes var
volwassenen gekreget
of ze ook niet mei
mochten doen aan de
cursus".
Kees van Herpen
Vloeken
Vloeken hoort niet. Daar zal
iedereen het wel mee eens
zijn. Een krachtterm bezigen
op het sportveld is ook niet
netjes maar soms wel begrij
pelijk. Wie heeft er niet eens
enkele lelijke woorden gezegd
na het missen van een kans
voor open doel of na een har
de charge van een tegenstan
der. Zoiets gebeurde ook met
Frans van der Veen in de
wedstrijd De Zwaluwen
Noordwijk afgelopen zater
dag. Van der Veen miste dan
wel niet voor open doel. Van
der Veen werd ook niet hard
bejegend door zijn direkte te
genstander. De Noordwijkspe-
ler maakte zich alleen vrese
lijk kwaad over een beslissing
van scheidsrechter Frikken en
luchtte zijn gemoed door het
slaken van een paar hard-'
grondige vloeken. En dat
schoot Frikken in het ver
keerde keelgat. Gevolg, een
boeking voor een stomver
baasde Van der Veen. De
Groningse arbiter sprak de
Noordwijkspeler ook verma
nend toe. Frans mocht niet
vloeken op het voetbalveld en
zeker niet in de directe nabij
heid van de tribune. Van der
Veen werd wel toegestaan
om. wanneer hij daaraan be
hoefte mocht Hebben, thuis
onwelvoeglijke taal uit te
slaan. Die boeking zal trou
wens wel met een sisser aflo-
Groter groeien
Waar een klein district al niet
groot in kan zijn. Want klein
is het district Leiden van de
Nederlandse Tennisbond. Met
19.000 leden op een totaal van
370.000 tennissers neemt het
een bescheiden plaats in on
der de vijftien districten. Wel
scoort de regio hoog, wanneer
het gaat om grote verenigin
gen, zeg maar giganten. De
grootste van Nederland bij
voorbeeld, de T.C. Hillegom
met 1550 leden er. negentien
banen. Bij de Top-50 van de
Bond vinden we nog meer be
kende namen. Zoals TEAN
uit Alphen met 1150 leden.
Ook de Oegstgeestse L.T.C.,
i het Voorschotense Forescate
en De Munnik uit Leiderdorp
horen bij de „clubs van
1000". En met duizend leden
kom je nog maar net op een
twintigste plaats
Groter groeien (2)
Dat tennis een snel groeiende
sport is, wisten we. Maar dat
het zó hard zou gaan. Sinds
1975 is het ledenaantal van
Leiden verdubbeld, werden er
de laatste drie jaar zeventig
nieuwe banen aangelegd en
negen verenigingen opgericht.
Vooral „in de polder" neemt
de populariteit van deze sport
zeer snel toe. Zo is naast de
e'ub aan de Rijndijk (de Ha-
k zerswoudse T.C. met 350 le
den) twee jaar geleden een
Dames-
handbal
MMO:
driemaal
scheepsrecht
Frans van der Veen
om wordt het gewichtheffen
in ons land extra gesteund
door de overkoepelende orga
nisatie. Om deze tak van
sport met zijn ruim 400 actie
ve beoefenaren te helpen zich
verder te ontwikkelen....
Ontwikkelen (2)
Één van de weinige bolwer
ken van het gewichtheffen in
Nederland vinden we hier in
Leiden. In het sportcentrum
aan de Groenesteeg werken
de gewichtheffers van de
Leidse Krachtsportvereniging
De Spartaan zich viermaal
per week in het zweet. En
met resultaat, zoals u in onze
krant hebt kunnen lezen.
Voor de achtste keer werd
vorige week de nationale titel
voor teams behaald. Het ging
daar in Breda in het duel te
gen Simpelveld om een echt
Nederlands kampioenschap.
Maar heeft u daar nu iets
van gehoord of gezien via ra
dio en tv? Dus toch een ont
wikkelingsland...?
Weer
Trainer Karet Caron na Horrlo Hi\/icio
behalen kampioenschap: UC LflI V1 oa w
(Van onze handbalmedewerker)
HOOGMADE Driemaal is scheeps
recht! Dat geldt zeer zeker voor het
damesteam van de handbalvereniging
MMO, dat na twee vergeefse pogingen
in voorgaande seizoenen (beide malen
moest met een tweede plaats in de
eindrangschikking genoegen worden
genomen) er afgelopen zondag in
slaagde het kampioenschap van de af-
delingseersteklasse in de wacht te sle
pen. Door dit resultaat zijn de Hoog-
madese dames automatisch gepromo
veerd naar de landelijke derde divi
sie, waar zij onder meer te maken
krijgen met streekgenote OASE. Voor
een betrekkelijk kleine vereniging als
MMO, die tot nu toe duidelijk in de
schaduw heeft gestaan van haar gro
tere „streekzusters" (Foreholte, HVS,
OASE en Northa), een geweldige pres
tatie.
Het beslissende duel tegen de reserves
van Hercules zal de roodwitte aan
hang overigens nog heel lang heugen.
MMO leek in de eerste helft met
schijnbaar gemak op de titel af te ste
venen. Met een ruime 63 voorsprong
kon worden gerust Na de veldwisse-
ling speelde de nervositeit de Hoogma-
dese dames echtermerkbaar parten.
Aanvoerster José Elstgeest daarover:
„Door de zenuwen lukte gewoon niets
meer, het leek wel of we groene zeep
aan onze handen hadden, er werd bij
zonder veel balverlies geleden. Hercu
les kon daardoor gevaarlijk terugko
men".
Bij de .stand 6—5 in het voordel van
MMO en met nog slechts vijf minuten
te spelen leek het er evenwel op dat
MMO stand zou houden, immers ook
een gelijkspel was al voldoende. Voor
zitter Gerard den Dubbelden spoedde
zich daarom opgetogen naar z'n auto
om de kampioensboeketten op te ha
len. Toen hij echter drie minuten later
terugkwam had de Rijswijkse ploeg
inmiddels de achterstand omgebogen
in een 6—7 voorsprong. Van pure
schrik liet Gerard den Dubbelden ten
overstaan van het publiek de boeket
ten uit z'n handen vallen. Zou MMO
nu op het nippertje wederom de boot
nissen? Het pleit voor de mentaliteit
van José Elstgeest c.s. dat men toch
niet de moed het zakken, maar gecon
centreerd terugknokte. Het duurde
evenwel tot dertig seconden(!) voor het
einde voor Coby Wolvers een einde
aan de slopende onzekerheid maakte
door met een fraaie treffer MMO op
geüjke hoogte te brengen met Hercu
les, daarmede de Hoogmadese forma
tie het verdiende kampioenschap (en
de ietwat gekneusde boeketten) bezor
gend.
Mede verantwoordelijk voor dit succes
is ontegenzeglijk trainer Karei Caron,
die bij de Hoogmadese dames nu ze
ker een potje kan breken. Jose Éls-
tgeest: „Je kunt wel stellen dat we het
kampioenschap hoofdzakelijk aan Ka-
rel Caron hebben te danken. Hij is
niet alleen technisch en tactisch een
goede trainer, maar bovendien voelt
hij bij ons de sfeer precies goed aan
en dat is dacht ik een gper belangrijk
aspect We gaan met hem als trainer
en zo mogelijk ais coach met vertrou
wen het avontuur in de derde divisie
tegemoet". De coaching vormt echter
nog een moeilijk punt. Karei Caron is
namelijk niet alleen „gebonden" aan
MMO, maar ook als trainer/coach aan
het Noordwijkerhoutse Northa, dat he
laas dit seizoen van de landelijke der
de divisie naar de afdelingseersteklas-
se is gedegradeerd. De rollen zijn nu
dus omgedraaid. Of Karei Caron nu
ook „wisselt" is nog een open vraag.
Karei Caron houdt zich in ieder geval
op de vlakte: „Over de coaching vin
den binnenkort met de respectievelijke
besturen nadere besprekingen plaats.
Ik wacht maar rustig af wat daar uit
rolt. Ik heb op dit moment nog geen
duidelijke voorkeur. Wel vind ik dat
MMO in de landelijke divisie door een
vaste coach moet worden begeleid".
Waaraan heeft MMO dit kampioen
schap te danken? Speelster Corrie
Borst (vooral in defensief opzicht een
klasse apart) meent: „We hebben een
goede teamgeest en vormen daardoor
als ploeg één geheel. We weten elkaar
zowel tijdens de training als in een
wedstrijd goed te inspireren en dat
werkt uiteraard positief op het eindre
sultaat". Karei Caron beaamt dit: „Ja,
de instelling van deze jonge ploeg (ge
middelde leeftijd 22) is optimaal. Het
is duidelijk te merken dat de speel
sters nog echt plezier hebben in het
handballen en dat is heden ten dage
met de belangen,die in de topklassen
Gelet op de smalle basis (naast de
jeugdteams en het herenteam „bezit"
MMO slechts één damesteam) is hei
de vraag of MMO zich in de moeilijke
derde divisie zal kunnen handhaven
Karei Caron denkt van wel: MMO
moet in staat worden geacht zich Of
z'n minst in de derde divisie te hand
haven. Zelf geloof ik echter eerder
aan een klassering bij de bovenste
vier. Vergeet niet dat ik door mijn co
aching bij Northa de derde divisie var.
haver tot gort ken. Volgens mij is
zelfs OASE te „pakken". Het is de be
doeling dat onze selectie wordt aange
vuld met een tweetal getalenteerde ju
nioren. Voorts ziet het er naar uit dal
ook topschutster Margré Volwater (di:
zaalseizoen vanwege een blijde gebeur
tenis uitgeschakeld) weer van de parti;
zal zijn. Kwantitatief mogen we dar
niet sterk zijn, kwalitatief gooien wt
echter hoge ogen. Zonder de andere
tekort te doen, kan gesteld wordér
dat Riekie Brunt, Elly van Leeuwen
en José Elstgeest ook in de tweede di
visie geen gek figuur zouden slaaft.
Als nu ook nog de trainingsfaciliteitdti
zouden verbeteren (de bouw van
sporthal in Hoogmade of Woubruggc
zou door MMO zeer op prijs worder
gesteld) zie ik ons in de komende ja
ren nog wel hogerop komen. In ieder
geval is de derde divisie niet one eind-
stationü.
nieuw tenniscomplex in Ha-
zerswoude-Dorp aangelegd,
met vijf banen. Tocht wordt
nü al gewerkt aan uitbreiding
met drie banen, waarvan één
overdekt en zal het aantal
tennisenthousiasten van Teha-
do tot ongeveer 600 toenemen.
Dit betekent wel, dat dan één
op de tien Hazerswoudenaren
het racket hanteert....
Groter groeien (3)
Ook in de gemeente Ter Aar
is al plus minus tien procent
van de bevolking actief op
het rode gravel. Ter Aar zelf
beschikt over drie banen voor
bijna driehonderd leden. In
Langeraar worden de vijf pas
aangelegde banen al weer
door 400 tennissers bevolkt en
is er een wachtlijst aangelegd.
Zo is tennissen niet alleen de
snel groeiende sport in Neder
land, maar ook de sport met
de snelst groeiende wachtlijs
ten....
Ontwikkelen
Bij het horen van het woord
ontwikkelingsland denkt de
gemiddelde Nederlander niet
direkt aan zijn eigen veel te
natte kikkerlandje, maar aan
ver weg gelegen staten in tro
pische streken. Toch is het
waar. Ook Nederland is een
ontwikkelingsland. Tenminste,
zo oordeelde de International
Weightlifting Federation.
Maar wel veelbelovend. Daar-
„We gaan weer voetballen",
schreven we vorige week nog
optimistisch. Maar weer gooi
de het weer roet in het eten.
Nu niet met zware vorst of
dikke lagen sneeuw, maar ge
woon met talrijke maartse
buien. Met als gevolg, dat een
groot deel van het program
ma niet afgewerkt kon wor
den. Afgelopen woensdag
werd ook de eerste wedstrijd
in het kader van het Zilveren
Molen-toernooi het slachtoffer.
Het LFC-terrein was onbe
speelbaar. Maar dit weekein
de gaan we het gewoon wéér
proberen. IJs en weder die
nende natuurlijk....
Een goede teamgeest en plezier in handbal vormden de basis voor het kampioenschap van het dameshandbalteam van MMO
