Buitenland houdt Amin m het zadel Politieke discussie in CDA belangrijker dan fusiedatum Voorjaarsbeurs Relatie'79 binnenlandLEIDSE COURANT/ ZATERDAG 10 MAART 1979 PAGINA9 1 3INA GEZANG 1 Er is al veel geschre ven over de verschillen tussen rooms katholie ken en protestanten. Wat in ieder geval als een paal boven water staat, is dat protestan ten een aanzienlijk ge- de gene r bijbelkennis en een beduidend grotere religieuze liederenschat hebben. Door de sa menwerking van KVP, ARP en CHU in het CDA komen dergelijke verschillen in achter grond soms schrijnend tot uiting. Toen Win Aantjes nog leider vin de CDA- fractie h de Tweede Kamer wis, begon hij de fractievergaderingen altijd mei bijbellezing en gebed. Nu de van huis uit noms katho lieke Ruud Lubbers de scepter heet overgeno men, is het gebed ver vallen. Hij eest alleen een stukje ut de bijbel en zelfs daai heeft hij af en toe m>eite mee, want hij weeidoor zijn geringe kenns van de bijbelinhoud üet altijd een toepasselijke passa ge te vinden Protes tantse fractiegenoten zijn dan vaak behulp zaam en zoeken voor hun vertwijfeld in de bijbel bladerende leider een stichtend hoofdstuk op. GEZANG 2 Zoals gezegd is ook de kennis van psalmen en gezangen bij rooms ka tholieken zeer gering. Dit euvel kun je ze echter moeilijk kwalijk nemen, omdat de mees te van hen nog zijn op gegroeid met vrijwel uitsluitend latijnse lie deren. Maar het is wel een grappig gezicht om op CDA-bijeenkomsten de protestanten uit vol le borst te zien zingen, terwijl de zusters en broeders uit KVP-kring hortend en stotend en met benepen stemmen moeite doen om zich in het koor te mengen. Afgelopen zaterdag, tij dens de partijraad van de ARP in de Flevohof maakten wij ook weer zoiets mee. Lubbers kwam 's middags even kijken hoe de antirevo lutionairen het maak ten en nam, bij gebrek aan plaatsruimte, tus sen de journalisten plaats. De vergadering spoedde zich ten einde en Lubbers boog zich over het stencil, waar op de tekst van het slotlied van de verga dering, gezang 442, stond afgedrukt. Hij boog zich naar een der journalisten toe en fluisterde: „Weet jij hoe die wijs is? Het staat zo dom als ik he lemaal niet meezing". De aangesprokene wist het niet en wendde zich tot een collega, waarvan hij de gerefor meerde achtergrond kende. „Ja hoor, die vijs ken ik wel", zei deze. En zachtjes neu riënd trachtte hij Lub bers de vijs aan te le ren. De fractieleider haalde na enige regels de schouders op en zei- „Nou ja, we zien wel". BROER '"t Is niet m'n broer- ,maar wel de zoon van m'n vader". Menigeen heeft op de tribunes van de Tweede Kamer donderdag aan deze zin uit de sketch van Willy Walden en Piet Muyse- laar gedacht toen pre mier Van Agt het ver weer van de secretaris generaal van de NAVO bij het parlement be zorgde. "Een van m'n broers heeft mij laten weten dat hij in 1933 of 1934 lid is geworden van de NSB en mij te zelfder tijd voor die partij heeft opgegeven, alsmede dat hij, toen hem duidelijk was ge worden dat ik voor die partij niet voelde, mijn lidmaatschap heeft op- Ongetwijfeld behoorde het debat over de af- faireLuns deze week tot de krenten die de politieke koek eetbaar maken. Het zijn de de batten waarin de poli tieke leiders,groot en klein, zich weer es lek ker kunnen uitleven. Zoals doorgaans bij dergelijke debatten het geval is, blonken twee sprekers weer uit in vermakelijkheid: boe renleider Hendrik Koe koek en Marcus Bak- ker( zoals een ieder weet fractieleider van de CPNj.Over de eerste willen we nu niet al te veel zeggen: hij krijgt al genoeg publiciteit in deze kolommen. Mar cus Bakker daarente gen minder en vandaar hieronder een van de fragmenten die donder dag voor de nodige lachsalvo 's zorgde. "Niemand verwacht iets anders dan dat de secretaris-generaal van de NAVO een groot strateeg is en dat blijkt nu. Niet zo gauw werd bekend dat de heer Luns eens NSB-er was of hij opent meteen een front of vier waar van dan het belangrijk ste is dat z'n broer hem stiekem als lid heeft opgegeven en dat het drie jaar geduurd heeft voor deze ontdek te dat de heer Luns de secretaris-generaal dus) er niet voor voel de. De heer Luns is al tijd ietwat lichtvoetig met de waarheid omge sprongen. Dat kwalifi ceert hem voor het Na tionaal Ballet", vond Marcus Bakker. DICK VAN RIET SCHOTEN RIK IN 'THOUT NAIROBI President Idi Amin, die gisteren het direc te bevel over de Oegandese strijdkrachten heeft overge nomen, is net iets langer dan acht jaar aan de macht In die tijd heeft hij, volgens de meest voorzichtige schattin gen, 300.000 landgenoten la ten vermoorden, de economie zo goed als de grond in ge boord, en de van nature nchtaardige bevolking in een staat van barbaarsheid ge stort, die zijn prachtige land sedert de dagen van de sla venhandel niet meer heeft ge kend. Massamoorden, folteringen en terreur zijn de dagelijkse in strumenten geworden van de regering in Kampala. Presi- j dent Nyerere van Tanzania heeft meermalen opgemerkt dat de onderdrukking in Oe ganda zo ernstig is, dat in Vergelijking met Amins ter reurbewind de blanke minder heidsregimes in Afrika rond uit progressief lijken. En Vor- ster en Smith staan nu ook niet bekend om hun zachtaar dige methoden. Nyerere heeft nooit veel bij val gevonden in zijn verzet te gen Amin. Dat is des te dui delijker geworden nu Tanza- niaanse troepen Oeganda zijn binnengevallen, zonder dat zij een algehele legeropstand konden oproepen, die nodig is voor de omverwerping van de ZW/v dictator. In het Westen heeft men Amin veel te lang gezien als een soort clown, met wie meer dan één winstgevend zaakje gedaan kon worden. Pe onafhankelijke Afrikaanse staten tolereerden Amin niet alleen, maar zij heetten hem zelfs steeds warm welkom op de verschillende conferenties die gehouden werden door de Organisatie van Afrikaanse Eenheid (OAE). Alleen de Zambiaanse president Kaoen- da heeft zijn stem gevoegd bij die van Nyerere, en het regime in Kampala scherp veroordeeld. Geduld verloren De Tanzaniaanse leider heeft nu echter duidelijk zijn ge duld met Amin en de OAE verloren. Hij is vast van plan economisch belangrijke plaat- J 1972 zo'n 32.000 Aziaten het land uitgestuurd had. In 1978 alleen al kwamen er ongeveer Pakistaanse experts in Oegan da aan. Zelfs de hoogste rechter van Oeganda, die zich op het ogenblik in een nau welijks benijdenswaardige po- siie bevindt, is een Pakistaan. Ook uit de Arabische wereld kwam hulp, inclusief een le ning van ongeveer 12 miljoen gulden, afkomstig uit het 15 maanden geleden opgerichte Arabisch Economisch Fonds. Volkerenmoord Amerika heeft de handel met Oeganda stopgezet, en Enge land heeft de „whiskeyroute" afgesloten, maar de Arabieren blijven de Oegandese dictator steunen, terwijl het handjevol achtergebleven Russische ad viseurs blijkbaar nog steeds een taak vervult binnen het leger. De voornaamste steunverlener aan Oeganda is Libië, dat op het ogenblik veel Oegandese landbouwproducten opkoopt, en die vervolgens weer af schuift op de open markt Goedkope Libische olieleve ranties werden gegarandeerd in mil voor Oegandese ka toen. Bovendien wijst alles erop dat Libië legermaterieel naar Oeganda heeft gebracht om Amin te helpen in zijn strijd tegen Nyerere. Aangezien de militairen in Amins onmiddellijke nabij heid voor het grootste deel uit het buitenland komen (Soedanezen, Nubiërs, Pales- tijnen), is het waarschijnlijk dat hij alleen ten val kan worden gebracht door middel van een volledige en bloedige militaire coup. Ironisch ge noeg is het leger, als gevolg van interne ruzies en vele zui veringen, zo verzwakt dat het niet eens een machtsgreep zou kunnen plegen, zelfs als het dat zou willen. Bovendien is het twijfelachtig of de Tanzanianen de politie ke en militaire wil hebben door te dringen tot Kampala. Daarom is het waarschijnlijk dat zich een patstelling zal ontwikkelen, die Amin wel zal overleven. Tragisch genoeg zal Amin deze tweede Tanza niaanse invasie, als zij mis lukt, wel willen wreken. In het zuidwesten van Oeganda mag dan een complete volke renmoord worden gevreesd. Copyright The Guardian Oegandese troepen trokkken zich terug, en niet lang daar na veroverde het gezamenlij ke invasieleger de stad Masa- ka, in het zuiden van Oegan da, vlakbij het Victoriameer. Nyerere moet gedacht hebben dat weinig Amin nog kon redden. Er zou een tweestrijd zijn ontstaan binnen het Oe gandese leger: een deel zou trouw gezworen hebben aan opperbevelhebber Amin, een ander deel aan de voormalige vice-president, generaal Moes- tafa Adrisi, die net was terug gekeerd uit Cairo,.waar hij was behandeld na een ge heimzinnig auto-ongeluk in Kampala vorig jaar. Net als Amin zelf is Adrisi afkomstig van de mohammedaanse min- derheidsstam de Kakwa's, in het noorden van Oeganda. Bij zijn terugkeer in Kampala hoorde de generaal dat hij met meer minister van defen sie en binnenlandse zaken was. Ondanks alle problemen bleef Amin aan de macht De Tan zaniaanse troepen trekken veel te langzaam op. Hoewel ze veel propaganda en sabota gedaden verrichten in Oegan da, hebben de gewapende bannelingen nog met veel be reikt. Volgens de jongste, nog niet bevestigde, geruchten, zou de invasiemacht echter de Oegandese hoofdstad tot op 50 kilometer genaderd zijn. Hulp van buiten De doorslaggevende factor is tot nu toe geweest de opmer kelijke hulp die Amin van buitenaf kreeg. Tot midden vorig jaar kocht Amerika eenderde van de Oegandese koffieproductie op, en stelde piloten beschikbaar voor vluchten naar Londen, waar drank en luxe artikelen wer den gekocht voor de Oegan dese militairen. Pakistan en Bangladesj heb ben artsen, tandartsen, onder wijzers en accountants naar Oeganda gestuurd. Deze be roepen waren daar vrijwel uitgestorven, nadat Amin in sen te bzetten, dankzij welke Oegandce dictator zo lang in het zadekon blijven. Amin gif Nyerere zelf een excuus im zuidelijk Oeganda met duzenden Tanzaniaanse troepen, gesteund door tanks en artilirie, binnen te vallen. Vorig jtar voerde Amin na melijk en invasie uit op Tan zania, ia de valse bewering van ziji kant dat Nyerere's manschippen de grens ge schonden hadden. Nyerere be sloot ever te gaan tot een soort irafexpeditie, met als doel Amin uit het zadel te wippen. In januari stak het Tanzani aanse leger, als gevolg van de provocaties, de grens met Oe ganda over. De Tanzanianen werden begeleid door gewa pende Oegandese bannelin gen, die trouw waren geble ven aan de gewezen president Milton Obote. Radio Oeganda vroeg verschiilende malen om onderhandelingen, en Amin zelf stuurde een aantal tele grammen naar VN-secretaris- generaal Kurt Waldheim. De KVP, ARP EN CHU KUNNEN NIET MEER TERÜG DEN HAAG Het kan we! amerhalf jaar tob ben en ploeteren worden, maa de fusie van KVP, ARP en CHU wordt in 190 een feit. Dat is veler verwachting na de bijenkomsten van de partijraden van de KVP en de ARP en de Unieraad van de CHU van voige week zater dag, en de vergadering van hc dagelijks be stuur van het CDA van afgelpen maandag. 'Eind volgende week moet da bestuur een nieuw tijdschema voor de totstndkoming van de fusie vaststellen; de mees uitgesproken voorspelling luidt dat de fusie in het najaar van 1980 zal plaats hebben. Het is niet zo verwonderlijk dat le vergadering die de ARP-raad van vorige weekzaterdag hield verreweg de grootste aandacht 'reeg. Juist in die kring hikt men tegen de fusitaan, niet om dat de „anti's" hun nu bijna hondedjarige partij zo graag in stand zouden willen houden, maar vooral omdat zij het CDA „herknbaar" willen maken, zoals de AR in^haar lang geschiedenis overduidelijk van haar identiteit blijlgaf. lDe vraag is echter of dit doel pdiend wordt door de fusie uit te stellen. Men kan bepaald niet stellen dat de drie partijen hals over kop tot integratie zijn overgegaan. Al vele jaren is er behoedzaam aan de voorbe reiding gewerkt, eerst door de top, daarna, in de zeventiger jaren, vooral overgenomen door de Globaal genomen kan men wel stellen dat de fu sie plaatselijk en provinciaal niet formeel maar wel feitelijk reeds heeft plaatsgevonden. FRACTIE Ook op nationaal niveau is het „point of nu re turn" allang voorbijgestreefd. Het CDA is een federatie geworden en in de Eerste en Tweede Kamer zijn CDA-fracties aan het werk. De fusie van de drie partijen is eigenlijk een heel logi sche zaak. Waarom dan toch die aarzeling bij een deel van de ARP? Sommigen geven als „reden" aan dat de KVP en de CHU „grijze middenpartijen" zijn en de ARP een „vooruitstrevende volkspartij". Dat onderscheid zou ook in de Tweede-Kamer fractie merkbaar zijn, aldus deze mensen. \aar is dat nou zo? Wie een tijdje het Kamer werk meemaakt komt toch wel tot andere con clusies. Er zijn inderdaad nogal wat vooruitstre vende ARP-ers in de fractie (o.a. Van Houwelin- gen, De Boer, Faber en Borgman), maar tot die progressieve vleugel kan men toch ook wel CHU-ers als mevrouw Evenhuis, Gerritse en Van Weezei en KVP-ers als Weijers, Van der Gun, Dijkman en Lubbers rekenen. Fractieleider Lubbers heeft, in alle objectiviteit, gelijk als hij zegt dat juist de laatste tijd een stuk profilering van de CDA-fractie plaats heeft (bijvoorbeeld met betrekking tot de kernwapens en de sociale woningbouw). Het is duidelijk dat het CDA-program van 1977 „Niet bij brood al leen" een steeds belangrijker factor in het frac- tiebeleid gaat spelen. En van dét program zegt ook de PvdA dat het vooruitstrevend is. KABINET Het punt waar het in feite allemaal om draait is niet de fusie zelf, maar het beleid van het kabi net-Van Agt. Het is klip en klaar dat de groep-Goudzwaard juist daartegen tal van bezwaren aanvoert. In derdaad blijkt uit dit beleid niet altijd even sterk dat twintig van de tweeëndertig bewindslie den tot het CDA behoren. Bovendien is de pre sentatie van het beleid niet zelden slecht, waar door het niet overkomt. Daarop leveren velen in het CDA kritiek, niet al leen de ARP-ers. De NKV-bestuurder Van Bij- sterveld zei vorige week zaterdag op de KVP- raadsvergadering in Rotterdam dat er veel be zwaren zijn aan te voeren tegen het kabinetsbe leid, maar dat dit niet tot de conclusie hoeft te leiden dat de fusie uitgesteld moet worden, want dét is het punt niet. Op de vergadering in Rot terdam werd door heel wat sprekers gesigna leerd dat de vaststelling van de fusiedatum be hoort los te staan van de beoordeling van het kabinetsbeleid. De „uitstellers" houden ook on voldoende rekening met de wensen van de niet minder dan 28.000 rechtstreekse CDA-leden die pas na de fusie een gelijkwaardige behandeling zullen ondergaan. Om al deze redenen kan het werk van de groep die zich gaat bezighouden met de politieke koers van het CDA bijzonder interessant worden, niet het minst omdat deze groep naar alle waar schijnlijkheid een belangrijke bijdrage gaat leve ren aan de voorbereiding van de volgende Ka merverkiezingen. In haar rapportage zal zij mede het CDA-beleid voor de komende jaren moeten uitstippelen. Het rapport zal ook door PvdA. WD en D'66 met argusogen bekeken worden, want aan de hand van de inhoud ervan zal ge wikt en gewogen kunnen worden met betrekking tot de mogelijke coalities na de verkiezingen van 1981. Dét is de belangrijkste opgave voor het CDA. De fusiedatum is aanzienlijk minder relevant en daarom is de verhitte discussie over die datum in feite niet terecht Fusies zijn belangrijke operaties, maar ze kun nen pijn doen. Dat is in de afgelopen weken in de discussies in en rond het CDA opnieuw ge bleken. KVP, ARP en CHU hebben een heel lan ge aanloop genomen, ze zullen nu de sprong moeten wagen. Dat zal ook wat meer duidelijk heid in de Nederlandse politiek teweeg kunnen brengen. EVERT MATHIES ADVERTENTIE Ef) zo n t/m anb maart/beatnxgebouw gebruiksgoederen openingstij en: zo 11 maart 10-18 uur overige dagen 9-18 uur ma 12t/m do 15 maart/beatrixgebouw-parterre beurs voor relatiegeschenken, reklame-en toegiftartikelen.premiums openingstijden: dagelijks van 9-18 uur

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 9