t Europese schaatshegemonie wankelt ..ichaiter wiet de meest intensieve begeleiding zonder systeem" (bert van 't Oever: 'Ik blijf erbi] dat we op de goede weg zijn' in HekSen iet in omngen .den Eerste RUSUMB mm DE ZESTIEN VAN OSLO gyjumufl! A OSLO Eric Heiden is na de wedstrijden om de wereldtitel in Oslo de Rus Belov, die eerste was op de wereldranglijst aller tijden, gepasseerd. Heiden heeft na het verbeteren van drie persoonlijke records nu een puntentotaal van 162.653. Belov staat op 162-885. Derde is de Noor Jan Egil Storholt met een totaal van 163.043. De top van de wereldranglijst aller tijden is: 1. Eric Heiden (VS) 37.90—1.56.056.59.1514.43.11—162.653; 2. Vladimir Belov (Rus) 37.901.56.706.59.814.42.1162.885; 3. Jan Egil Storholt (Noo) 38.07—1.55.18—7.01.16—14.49.26—163.043. MAANDAG 12 FEBRUAR11979 0 De suprematie van Erie Helden heeft ekende vormen aangenomen. De 21-jarige irikaanse schaatser werd niet alleen voor de Ie keer In successie wereldkampioen, maar bovendien alle vier afstanden. Daarbij zorg- je medische student uit Madison voor tijden, op de Ijsplste van het Blsletstadion van 1 voor onmogelijk waren gehouden. De su- eeks van Eric Helden was zelfs op het won- s van Alma Ata nog nooit op de klokken acht Het maakte de Amerikaan tevens aan- der van de „Adelaarskalender", de ranglijst de beste rijders aller tijden. En terecht, I een betere schaatser heeft de wereld nog i gekend. pgenstand hoefde Eric Heiden in Oslo niet te ien. Het stelde de Amerikaan zelf teleur want de strijd betekent voor "hem een extra stimu- Voorlopig zullen de chronometers wel zijn tegenstanders blijven. In Oslo opende Eric »n de jacht op de wereldrecords. Met uitzon- g van het puntenklassement Heiden kwam |62.973 waarmee de 163.221 van Storholt in t 1977 in Alma Ata werd verbeterd bleven nog overeind, maar dat zal ongetwijfeld ts een kwestie van tijd zijn. ille afstanden was het een sensatie om de jkaan in actie te zien. Dat begon zaterdag- ag op de 500 m, toen Hilbert van der Duim lereldkampioen naast zich als een raket zag chieten. In volmaakte balans daverde Eric »n ovnr het ijs, zodat amper 38 seconden la- 38.22; al duidelijk was, dat niemand dit ge- zou kunnen weerstaan. Op de 5 km moest in wederom als eerste over het ijs. Storholt pich.op de tijd van de wereldkampioen kun- gaan richten, maar bij Heiden blijkt dat eer- len nadeel dan een voordeel. Met rondentij- die voortdurend rond de 33 seconden bie reed Heiden als eerste in de geschiedenis op laaglandbaan, onder de 7 minuten: 6.59.15. voor Storholt was de tijd van Heiden vol- onbereikbaar. r ivorieten van de Noren verspeelden zelfs Eric Heiden: een fenomeen zoals de schaatswereld nog nimmer heeft gekend. bijna het zilver en brons achter de ongenaakba re Heiden, want de Rus Viktor Ljoskin en een andere Amerikaan, Mike Woods, begonnen plot seling aan een sensationele opmars. Bovendien zou zich daar op de tweede dag nog volkomen verrassend de Japanner Yamamoto bijvoegen, waardoor tenslotte de snellere sprint de redding van de Noren bleek. Mike Woods (26), evenals Eric Heiden medicijnen studerend, legde op de 5 km zelfs beslag op de tweede plaats, zodat de Amerikanen voor de Winterspelen In Lake Placid nog een ijzer in het vuur hebben. Zondagmiddag om een uur of half twee was de beslissing in dit 73ste wereldkampioenschap defi nitief gevallen, toen Eric Heiden ook zijn derde afstand won. Interessant bleef toen alleen nog de vraag of de Amerikaan er voor de eerste keer in zou slagen om alle vier afstanden te winnen. Maar ook dat was voor het schaatsfenomeen uit Madisop geen enkel probleem. In de schaduw van de wereldkampioen was Mike Woods lekker meegegleden. Dankzij zijn 14.59.03 eindigde de Amerikaan op de vierde plaats in het eindklassement, waardoor de schaatssport in het andere contingent nog niet helemaal een familie aangelegenheid is. De 10 km had trouwens nog een enorme verrassing in petto, want nadat Ljos kin met 14.58.74 had bewezen, dat hij niet toeval lig houder van het wereldrecord is, reed de Ja panner Yamamoto naar de sensationele tijd van 14.58.93. Ruim tien seconden later gleed zijn landgenoot Kawahara over de eindstreep, zodat de hegemonie van Europa in het schaatsen nu wel volledig aan het wankelen is. Geen idee „Dit hadden wij niet verwacht", riep de Japanse trainer Hishino opgetogen uit. „Wij hadden maar drie wedstrijden gereden, waaronder een tegen de Chinezen. Maar die stellen niets voor. zodat wij er geen idee van hadden wat ons hier in Oslo te wachten stond." Het wereldkampioenschap van 1979 heeft bewe zen, dat de overmacht van Eric Heiden enorme proporties .heeft aangenomen, maar ook dat de schaatssport zich mondiaal aan het ontwikkelen is. De Japanners en Mike Woods toonden dit niet alleen aan. Op de 500 m reed de Zuidkoreaan Yong Ha Lee, die een paar jaar geleden wereld kampioen bij de junioren werd, naar de derde plaats en werd de Engelsman Simon Greenshaw in 39.76 zowaar twaalfde. De Zweden gaan weer een beetje meetellen, omdat Tomas' Gustafson met grote sprongen naar voren komt. En dan was er ook nog de onverwoestbare Aus traliër Colin Coates, die zich niet alleen in het eindklassement reed, maar op de 10 km met 15.10.63 zelfs alle vier Nederlanders voor aap liet staan. Van die ontwikkeling dreigt Rusland het slachtoffer te worden. Alleen Lobanov en Ljoskin reden zich bij de laatste zestien, waarbij de laat ste ervoor zorgde dat er tepminste nog wat hoop kan bestaan. Hoop resteert er ook slechts voor de Nederlanders, die dan wel met alle vier rijders het eindklassement haalden, maar met uitzonde ring van Yep Kramer nauwelijks progressie toon den. Steven ten Veen I) Zesentwintig Russische atstrainers stonden In het tstadlon van Oslo langs de toon het eerste startschot het wereldkampioenschap Officieel heette het dat zij het buitenland waren ge- d om ervaringen op te maar het werkelijke doel hun missie In de Noorse Istad was Eric Helden, het rige supertalent Iedere be ng van de Amerikaan werd de zesentwintig nauwkeu- gevolgd, geen enkel detail ng hun spiedende ogen het geheim van Heidens, assen moest worden ont- lerd, opdat de Russen het ltsevenwicht op het Ijs zou- kunnen herstellen. Maar be- H er een geheim voor de fa- j, :hüge prestaties van Hel ls er wel sprake van een uitgeerie? •r me, zegt heel beslist dr. Han Lenobol, ts van de Nederlandse kernploeg, I landschappelijke banden met de fa- Jfeiden heeft. „Eric Heiden is geen Pl^rkind en zijn zus Beth evenmin. ijn wel uitzonderlijk getalenteerde t sers, die toevallig alle omstandig- f - meehebben om dat talent optimaal Pg%nen ontplooien. Een situatie die uniek is. En als er dan toch van een wonder moet worden gesproken, dan kan het alleen maar daarop betrekking heb ben". Erie Heiden bezat talent, zat boordevol ambitie, werd dagelijks gestimuleerd door de andere leden van het sportieve artsen- gezin en kreeg van zijn rijke vader de fi nanciële mogelijkheden en de noodzake lijke medische adviezen om een intensief trainingsprogramma op te bouwen, dat niet plichtmatig maar elke dag opnieuw vol geestdrift en elan werd afgewerkt. „Waarmee je kunt stellen, dat Erie Hei den de schaatser is met de meest inten sieve begeleiding die je maar bedenken kunt", aldus dr. Lenobel. „Russen wor den ook verschrikkelijk intensief begeleid, maar zij moeten wel in een bepaald sys teem passen. Bij Erie Heiden is geen sprake van een systeem of het moet dan op die bijzondere sociale omstandighe den slaan. Dat is het unieke bij Erie Hei den". Pionieren Toch blijft het hoogst verwonderlijk, dat een destijds 18-Jarlgo schaatser die als een der naamlozen op het Ijs stapte da wereldtitel voor de nou3 van alle opti maal begeleide vedetten weg kon ka pen. Ook bedenkelijk, want was er een treffender bewijs te vinden, dat de trai ners eigenlijk maar een beetje aan het pionleren zijn en dat voor de weten schappers da schaatssport nog een vol slagen onontgonnen terrein Is? Maar zelfkritiek is een eigenschap, die hoogst zelden bij trainers voorkomt. Neem de Noor Josh Tenman. „Eric Hei den is een natuurtalent, zoals er elke eeuw wel een paar geboren worden", zegt hij. Egbert van 't Oever spreekt over de ontwikkeling van een paar verschrik kelijk sterke kinderen in een huisgezin. Maar terwijl iedereen pogingen doet om het fenomeen Heiden te verklaren, gaat de Amerikaan wel steeds sneller over het ijs. De familie Heiden veroorzaakte conster natie in de Europese schaatswereld. Op alle mogelijke manieren wordt getracht de enorme kloof weer te dichten, waarbij bijvoorbeeld in Nederland, zij het nog voorzichtig, voor een wetenschappelijke benadering is gekozen. Maar aan de Amerikanen is deze ontwikkeling nage noeg voorbijgegaan. Het schaatsen inte resseert hen niet en van Eric Heiden hebben ze nog nooit gehoord. „In mijn eigen woonplaats, Madison, gaat het aan de meeste mensen voorbij. Soms word ik wel eens gevraagd of het waar is dat ik schaatser ben. En dan antwoord ik gewoon maar ja", aldus de 20-jarige toekomstige arts, zij het in de latere toe komst, over een jaar of zeven. Voorfèe! Dat Eric Holden In zijn eigen land een wereldkampioen zonder erkenning Is, maakt bepaald geen gefrustreerd mens van hem. „Eigenlijk Is het nog een voordeel ook", meent Dlane Holum, die Eric Heiden als tralnstor terzijde staaL „De schaatsers In Europa worden door de publiciteit onder zware druk gezet En toch heb Ik gemerkt, dat Eric dit keer meer gespannen was dan ooit HIJ kan alleen maar tevreden zijn als hij wint en dat legt toch ook wel een be paalde druk op hem". Eric Heiden voor het eerst in het „heili ge" Bislet, waar schaatsgrootheden als Carl Thunberg, Ivar Ballangrud, Hjalmar Andersen en Ard Schenk hun ererondjes reden. Natuurlijk hoort de Amerikaan, die voor de derde maal in successie wereld kampioen is geworden, ook in dat rijtje thuis. -Het schaatsfenomeen uit Madison heeft zich echter niet trots op de borst geklopt. Bij al zijn successen is hij een vriendelijke en bescheiden jongeman ge bleven, die zelfs verlegen bloosde toen tijdens een ontvangst op de Amerikaanse ambassade in Oslo een Noorse schone hem om een handtekening vroeg. Toch zal ook Eric Heiden niet kunnen ontkomen aan de maalstroom van de Amerikaanse publiciteitsmachine. Zijn we reldkampioenschap in Oslo zal de kran ten in de States misschien nog net met een paar regels halen, maar gouden plakken in Lake Placid zullen volgend jaar alle televisiestations voor hem ope nen. Het zal de erkenning zijn waar de familie Heiden onbewust toch wel naar hunkert. Oma Heiden, een van de trouw ste supporters van Beth en Eric, bracht het een paar dagen geleden treffend on der woorden: „Wat zij er nu in investe ren. komt er straks met gouden plakken uit". STEVEN TEN VEEN Zesentwintig Russische schaatscoaches waren in Oslo om te weten te komen hoe Heiden en zijn trainster Diane Holum naast hem tot die tot nu toe absoluut ongekende prestaties konden komen. Het staat nog liet vast dat Hans lelden zal kunnen star- de wedstrijden om de n Schaats in Inzeil, de amde recordwedstrij- js Egbert van 't Oever in Helden, die momen- n trainingstrip met zijn Jappie van Dijk door egen maakt, zich het de weekeinde wel moe heiden in Groningen, rijden we een wed- die telt als selectie voor Er is indertijd een af- I gemaakt dat de kern- Ëlle andere individu die in aanmerking ien voor een plaats ploeg voor Inzeil, zich ielden niet komt, zal ik )d verzoeken hem geen wijs te geven. Je kunt jem toch niet altijd een ■lering maken" Hilbert van der Duim (links) op de 5000 m. tegen de Rus Losjkin. Toen had hij nog uitzichten op een riante klassering. De dag daarop maakte hij zijn bijna traditionele val, op de 1500 m. en werd hij naar de achterhoede verwezen. (Van onze verslaggever) OSLO Weer viel Hilbert van der Duim. En dat nog wel, ter wijl de Nederlandse kampioen in het Blsletstadion op weg leek om bij de strijd om het wereldkampioenschap mis schien wel een ereplaats te bereiken. Na de eerste dag prijkte de naam van de Fries op de vierde plaats in het klas sement, en bedroeg zijn achter stand op de Noren Stensjem- met en Storholt slechts luttele seconden. Op de 1500 meter viel de hoop van Van der Duim letterlijk in stukken. In de der de bocht gleed hij onderuit, precies op dezellde plaats als op de 1500 meter van de Nieuwjaarswedstrijden in het zelfde stadion. Hilbert van der Duim lijkt een patent op vallen te hebben. Vo rig seizoen overkwam het hem tweemaal op de 500 meter: bij de strijd om de IJsselcup en bij het wereldkampioenschap voor junioren. De sprint dreigde voor hem een obsessie te worden. Maar dit seizoen is het op de 1500 meter steeds raak. Eerst in' Larvik bij de landenwedstrijd te gen Noorwegen, vervolgens bij de Nieuwjaarswedstrijden en nu weer bij het wereldkampioen schap. "Ik ben verschrikkelijk teleurges teld. Bij het inrijden voelde ik mij al niet prettig. Het ijs zag er op sommige plaatsen smerig uit. De eerste bocht kwam ik niet lekker door, misschien was ik wel te gespannen. In de tweede bocht ging het al niet beter en in de derde was het mis. In de kleedkamer zag ik dat er op de buitenkant van het glijvlak van mijn linker schaats iets zat. Daar kan het door gekomen zijn. Maar ik wil het beslist niet als excuus gebruiken, want het is natuurlijk stom als je valt. Je moet gewoon op je benen blij ven staan". Na de mislukking op de 1500 meter mocht een stevige, revan che van Van der Duim op de 10 km worden verwacht. Maar waar de concurrenten aan de lopende band persoonlijke records verbe terden, bleef de Nederlandse kampioen op 15.19.55 steken. Zelfs de veteraan Colin Coats was nog negen seconden snel ler. Die 10 km was eigenlijk het absolute dieptepunt van het Ne derlandse optreden in Bislet, dat door debutant Yep Kramer met een elfde plaats werd afgeslo ten. Maar Piet Kleine, Klaas Vriend en Hilbert van der Duim kwamen niet verder dan respec tievelijk de dertiende, vijftiende en zestiende plaats. De enige die gisteravond in Oslo opge wekt kon praten, was Yep Kra mer. "Het gaat steeds sneller. Ik vraag mij af waar mijn grens ligt. Ik reed drie persoonlijke re cords, maar er had misschien nog wel meer ingezeten. Vooral op de 1500 meter, maar door de val van Hilbert was ik toch wel geschrokken en ik moest direct na hem over de baan". Voor Egbert van 't Oever was er dit keer nauwelijks gelegenheid om zijn bekende optimistische klanken te laten horen. Maar toch slaagde de trainer/coach erin het kampioenschap nog enigermate positief te analyse ren. "Yep Kramer heeft het na tuurlijk met drie persoonlijke re cords erg goed gedaan. Piet Kleine moeten wij door zijn ziekte buiten beschouwing laten. Klaas Vriend en Hilbert van der Duim hebben mij op de 10 km teleurgesteld. Daardoor voel ik mij wel aangeslagen. Maar ik wil niet zeggen, dat ik het niet meer zie zitten. Ik blijf erbij dat wij op de goede weg zijn". 500 m 1500m 5000 m 10.000 m pnt 1. Eric Heiden (VSt) 38.22 1) 1.56.05 1) 6.59.15 D 14.43.11 1) 162.973 2. Jan Egil Storholt (Noo) 39.03 2) 2.00.68 5) 7.13.18 7) 15.04.62 5) 167.805 3. Kay Arne Stenshjemmet (Noo) 39.24 4) 1.59.60 2) 7.12.73 6) 15.10.58 8) 167.903 4. Mike Woods (VSt) 39.83 (13) 2.01.87 (11) 7.10.93 2) 14.59.03 4) 168.497 5. Viktor Ljoskin (Sov.) 40.12 (15) 2.01.18 7) 7.12.10 4) 14.58.74 2) 168.660 6. Masahito Yamamoto (Jap.) 39.64 8) 2.01.78 (10) 7.16.91 (12) 14.58.93 3) 168.870 7. Masayoki Kawahara (Jap) 39.70 (11) 2.00.67 4) 7.16.10 (11) 15.10.06 7) 169.036 8. Amund SJoebrend (Noo) 40.07 (14) 2.00.92 6) 7.11.22 3) 15.14.51 (11) 169.223 9. Tomas Gustafsson (Zwe) 39.60 6) 2.01.61 9) 7.14.10 8) 15.19.14 (13) 169.533 10. Vladimir Lobanov (Sov.) 39.64 8) 2.00.12 3) 7.18.61 (15) 15.35.98 (16) 170.340 11. Yep Kramer (Ned.) 40.24 (16) 2.02.05 (14) 7.15.28 (10) 15.18.19 (12) 170.360 12. Henning Kaarud (Noo) 40.47 (18) 2.02.94 (16) 7.17.79 (13) 15.09.33 6) 170.695 13. Piet Kleine (Ned.) 40.93 (21) 2.01.94 (13) 7.15.23 9) 15.13.46 (10) 170.772 14. Colin Coates (Aus.) 41.03 (23) 2.03.00 (17) 7.18.95 (16) 15.10.63 9) 171.456 15. Klaas Vriend (Ned.) 40.63 (20) 2.03.04 (18) 7.18.05 (14) 15.32.68 (15) 172.082 16. Hilbert van der Duim (Ned.) 39.69 (10) 2.15.69 (32) 7.12.25 5) 15.19.55 (14) 174.122

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 13