Hoogvliegers uit Engeland
OOR DE TWEEDE MAAL
COUNTRY FES
ROTTERDAMSE AHOY
PLATEN
Concert-agenda
Portiek Moraz De derde
solo-langspeler van Patrick
Moraz hij speelde in Re
fugee en Yes is een con
cept-elpee geworden. Op
kant een vertelt dit toetsen-
wonder het verhaal van
„The jungle of the world"
en maken we een feest en
een veldslag met de uitein
delijke overwinning mee.
Het muzikale sprookje
speelt zich af in-Zuid-Ame
rika en Partick heeft dan
ook bongos, congas, ketel
trommels en andere instru
menten gebruikt om een
ritmische basis te vormen
waarop hij met piano, or
gel en synthesizer kan im
proviseren. Zijn fantasieën
zijn op die eerste plaatkant
erg experimen teel.
Op kant twee komt de
Westerse muziek aan bod.
Er is geen ruimte meer
voor experimenten want de
muziek wordt in vaste om
lijnde schema's gespeeld en
is dus eigenlijk het tegen
overgestelde van de eerste
plaatkant. Partick Moraz
talent komt goed tot uiting
in het bijna klassieke „In
tentions", waarbij hij al
leen de vleugel bespeelt In
het laatste nummer van de
elpee ..Patrick Moraz"
brengt hij Zuid-Amerikaan
se en Westerse muziek sa
men voor een grote finale.
Patrick Moraz produceerde
de elpee zelf en speelde
het grootste deel van de in
strumenten. Hij kreeg al
leen hulp van the percussi
onists of Rio de Janeiro en
vocaal krijgt hij steun van
Joy Yates die „Keep your
children alive" zingt. (Pho-
n ogram/Charisma).
Status Quo Voor de be
spreking van de laatste
Status Quo elpee ,.If you
can't stand the heat" zou
je de recensies van oude
Quo-platen tevoorschijn
kunnen halen en die hier
onder opnieuw overnemen.
De heren van Status Quo
zijn op de laatste albums
niet veel van stijl veran
derd. Er is dan ook de nei
ging om te zeggen: ,Heb je
er één gehoord, dan ken je
ze allemaal", maar dat
gaat niet helemaal op. Ook
op ..If you can't stand the
heat" voert de simpele har
drock, die een bijna disco
achtig ritme meekrijgt, de
boventoon. Met de har
drock is Status Quo ten
slotte, na jaren lang hard
werken doorgebroken en
hebben er nu succes mee,
wat ze overigens niet mis
gund wordt. Naast de be
kende singles „Again and
again" en „Acident prone"
komen op deze langspeler
wat rustige nummers voor
als Someone show me
home", waarop niet de gi
taren van Rossi en Parfitt,
de hoofdrollen spelen maar
een orgeltje. Leuk is het
misschien om te weten dat
de elpee niet in Engeland
maar in de Wisseloord Stu
dios in Hilversum werd op
genomen. Status Quo kan
nog jaren lang platen vul
len met Quo-hardrock, de
kans is alleen groot dat
dan ook de trouwe fans er
genoeg van krijgen. (Verti
go/Phonogram).
Cat Stevens Cat Stevens
is een oude rot in het pop
vak, die de ene elpee na
de andere doet verschijnen.
Helaas is er in die grote
hoeveelheid platen nauwe
lijks enig verschil te onder
kennen. Of je nu Cat's eer
ste (Mona Bone Jakon) of
zijn tiende (Back to Earth)
draait, het enige echt op
vallende is dat er geen en
kele wezenlijke ontwikke
ling inzit. Misschien is de
keuze van zijn mede
werkers wat zorgvuldiger
dan vroeger en de produc-
van zijn platen in wat
betere handen, maar echt
^nders is het niet. Nog al
tijd neemt Cat zichzelf
bloedserieus. Zijn vaak ran
overgevoeligheid druipende
teksten ademen een over
dosis pathos uit, die erg
onecht klinkt. Er mag
overigens niet uit het oog
verloren worden dat Cat
Stevens een begenadigd
zanger is met een fraaie,
dramatische stem. Echter,
soms verliest Cat zichzelf
in zijn gevoelens, verkon
digt de mensen met een
dreigende vinger en stem
verheffing dat zij niet uit
hun ogen kijken. Mooie
nummers op deze plaat
zijn „Daytime", een voor
UNICEF geschreven lied
over het Jaar van het
Kind, „Randy" en .fa
ther", dat merkwaardig ge
noeg juist treffend echt en
eerlijk is. Voor de in de
liefde teleurgestelde jonge
ling zal de stem van Cat
Stevens vaak reden zijn
om spontaan m huilen uit
te barsten. Voor een wat
sceptischer luisteraar wekt
het slechts de lachlust op,
of leidt het tot irritatie.
(Island/Ariola)
Japan De Engelse New
Wave groep Japan heeft
met de plaat Obscure Al-
terna ti vesduidelijk ge
maakt, dat er een fraaie
synthese is te vinden tus
sen de Jamaica arise Reg
gae en de westerse pop-tra
ditie. De ritmes, het herha
len van een eenvoudig,
maar indringend ritme, ge
combineerd met het drei
gende en boeiende stemge
luid van David Sylvian,
maakt de elpee bijzonder
de moeite waard. Eén van
de beste nummers van de
plaat is „Rodesia", waarbij
wel erg nadrukkelijk wordt
teruggegrepen op de reg
gae, vooral door de bass.
Verder zijn de nummers
„Love is Infectious" en de
titelsong „Obscure Alterna
tives" van uitstekende kwa
liteit. Kant twee van de
plaat ademt een iets ande
re sfeer uit. Het strakke
ritme dat zo kenmerkend
voor de eerste kant is
wordt verlaten en moet
plaats maken voor een
Sience Fiction sfeer, waar
bij de synthesizer en de sa
xofonist meer aan bod ko
men. Ook in deze nummers
blijkt dat Japan hoogst
waarschijnlijk een blijver
tje zal zijn. (Hansa Interna
tional/Ariola)
Ka yak De Nederlandse
popgroepen schijnen zich
langzaam maar zeker toch
wat aan te trekken over de
kritiek die over hen wordt
uitgestort. Terechte opmer
kingen in het verleden dat
de Hollandse bands nooit
een eigen gezicht lieten
zien, zich teveel spiegelden
in de successen van buiten
landse formaties, behoeven
momenteel steeds minder
gemaakt te worden. De Ne
derlandse popgroepen to
nen hun eigen gezicht Een
uitstekend voorbeeld daar
van is Kayak, de groep die
zoveel symfonische trekjes
vertoont. Op het nieuwe al
bum „Phantom of the
Night" passeren nu eens
niet alle denkbare symfoni
sche rockcüchés de revue,
maar wordt er gedegen,
soms zelfs sober, muziek
gemaakt Of dat komt
doordat de groep ditmaal
Dennis MacKay als produ
cer heeft genomen, of dat
men die versobering heeft
doorgezet met het oog op
de Amerikaanse markt
(zoals bekend vertrekt de
groep binnenkort naar
Amerika voor een korte
toemee). De compacte mu
ziek is dus aangepast
maar wat bleef zijn de wel
erg aangedikte teksten. Als
Kayak ook die eens onder
de loupe zou nemen, dan
staat niets een wereldwijde
erkenning in de weg. (Ver
tigo/Phonogram).
—lijken de publiekstrekkers
te moeten gaan worden.
Favorieten als Don Williams,
Carl Perkins, Joe Ely, Kenny
Rogers en Merle Haggard zi jn
er dit jaar niet bij. Wel staan
Ronnie Prophet, Freddie
Fender, Charlie McCoy,
Buddy Emmons, Conway
Twitty, Don Gibson, Virginia
Boys, Floyd Cramer Jim en
Jesse en Bobby Dare op het
programma. Waren vorig jaar
nog Saskia en Serge van de
partij, dit jaar lijkt het een
volledige Amerikaanse
aangelegenheid te worden.
Dankzij het grote succes
vorig jaar denkt Mervyn er
aan om volgend jaar het
festival uit te breiden tot
twee dagen. In Engeland,
waar het festijn dit jaar voor
de elfde keer wordt
gehouden, duurt het drie
dagen. „Ik kan meer artiesten
naar Nederland halen alsook
hier het festival langer duurt"
vertelt hij. „Er trekt jaarlijks
een grote caravaan zangers
en zangeressen naar Europa
voor optredens op mijn
festivals in Engeland en
Scandinavië. Een klein
gedeelte treedt ook op in
Nederland, maar het zou een
kleine moei te zijn om de rest,
die n u teruggaa t nog een
aantal dagen in Europa te
laten blijven".
Mervyn Conn vindt dat het
Country Festival een ech te
familie-aangelegenheid moet
zijn omdat de muziek
geschikt is voor oud en jong.
Daarom zijn ook dit jaar de
oom van Engelse new wave-
i, die naar bet vaste land van
ta komt om zich daar waar te
a en zo te werken aan de
inodige internationale
hing, houdt niet op. Voor veel
Ie groepen blijft bet echter
a eerste mislukte poging. De
1 tot succes betekent
tijk niet uitsluitend datje goed
fmoet kunnen spelen of
p. Er komt veel meer bij
I. Slechte hotels, lauw
Tend publiek, onderbetaalde
iens, veel reizen en té weinig
zijn enkele hindernissen op de
olijste weg naar succes, die
overwonnen moeten worden,
gelse viermans-formatie The
rotseert momen teel al deze
aten.
>ep was vorige week in ons
oor een drietal concerten,
itekende voor hen slapen in
erde- rangs Amsterdams
en spelen voor een afwachtend
ik in de hoofdstedelijke
Iweg".
he Flys, die nu nog in de
|-schoenen staat, een
svolle band zal worden staat
1st. Het optreden, dat
aal op een nog hoger niveau
dan de al uitstekende eerste
.WaikikiBeach Refugees"
Ie maanden geleden door EMI
vracht) levert daarvoor het
„Er zit een heel verhaal aan
fee vast" zegt David Freeman
j? vriendelijke solo-gitarist en
tbuis van The Flys, voor het
ien in een Amsterdams café,
waar ook bassist Joe Hughes (20) en
drummer Pete King (20) aanwezig
zijn. Zanger, gitarist Neil O'Connor
(26) is in het hotel achtergebleven
om zich te con een treren op het
optreden en om zijn kara te-
oefeningen te doen. „Die elpee heef t
achtmaanden in de kast gelegen
voordat hij uitgebracht kon worden
en je begrijpt dat we in die tijd
heel wat beter zijn gaan spelen. We
staan niet meer voor honderd
procent achter die plaat. Het liefst
hadden we het album opnieuw
opgenomen, maar daar gaf EMI geen
toestemming voor".
The Flys werd twee jaar geleden
opgericht. Joe Hughes, de stille
bassist, die goedkeurend knikt als hij
het eens is met water verteld
wordt, zat samen met David
Freeman op school. Na hun
schooltijd speelden ze met O'Connor
ongeveer (hie jaar lang in pubs in
hun geboorteplaats Coventry. Maar
er was vaak maar één optreden per
week, dus hadden ze daarnaast een
baan. Toen drummer Pete King
zich als laatste bij de groep voegde,
werd er pas echt aan een
carrière in de popmuziek gedacht.
In januari 1978 wanneer The Flys
wat bekendheid krijgen gaan ze mee
op tournee door Groot Britannié
als support-act van Otway en Barrett
(die inmiddels uit elkaar zijn). „De
laatste maanden hebben we vooral in
Londen waar we nu wonen,
gespeeld al zijn we ook in Duitsland
geweest en nu dus in Nederland"
zegt Pete King.
Concerten geven betekent veel voor
The Flys, maar van de rest van de
muziek-industrie willen ze niet veel
weten.
The Flys hebben geen gemakkelijk
start gehad. „Er waren nada t we een
demo-tape naar alle maatschappijen
hadden gestuurd en EMI kozen
omdat die het meeste geld bood
direct al contractuele problemen met
onze eerste manager. Vandaar dat
het acht maanden duurde voordat de
elpee uitkwam. We hadden eigenlijk
net het platen-contract getekend en
de eerste elpee opgenomen, toen de
moeilijkheden vorig jaar maart
begonnen vertelt David Freeman.
„Het betekende voor ons bijna een
jaar niet optreden. De advocaten
moesten een harde strijd leveren.
Gelukkig zijn die moeilijkheden
achter de rug en hebben we nu een
nieuwe manager Mark Rye. Het
enige wat we nog niet hebben is een
uitgever, want ook daar hebben we
mee gebroken".
„Het was frustrerend om niet te
mogen optreden en we hebben in die
tijd veel geoefend en nieuwe
n ummers geschreven
„Neil is de belangrijkste persoon in
de groep" vertelt Pete King „omdat
hij 75 procent van de nummers
schrijft. Op de elpee komt hij als
zanger en gitarist het meest naar
voren. Je zou het een van de
gebreken van de langspeler kunnen
noemen, want hvekomen we veel
meer als eenheid naar voren omdat
iedereen zijn steentje bijdraagt, met
instrument en stem".
De muziek-in teresse van de leden
verschilt nogal. Zo luistert Neil
graag naar Reggae en new wa ve
bands als Devo, is Pete King
geïnteresseerd in Chick Corea, vindt
David Freeman disco, John Lennon
en Joe Walsh helemaal te gek en
heeft bassist Joe Hughes helemaal
geen voorkeur als het maar goede
rock roll is".
„Wij luisteren natuurlijk anders naar
muziek dan een gewone luisteraar
omdat het bij ons er vooral om gaat
hoe iets gespeeld wordt en een
bepaald effect verkregen wordt. The
Flys hebben van hun verschillende
muzikale ideeën geen nadeel want de
samenwerking in de studio is
uitstekend. Met genoeg vrije tijd
werd bij David Freeman het idee
geboren om naast de band ook als
solo-artiest aan het werk te gaan.
Hij vertelt: „Ik schrijf zoveel
nummers, die niet geschikt zijn
voor de groep dat ik een solo-elpee
zou kunnen opnemen of de
nummers verkopen aan andere
artiesten. Ik schrijf graag ballads
waarbij inplaats van de gitaar, de
piano een belangrijke rol speelt,
misschien is het mogelijk om de
komende maanden eerst een aantal
singles onder verschillende namen
uit te brengen".
Op de elpee en tijdens het cóncert
wordt rock roll gespeeld, al zijn
er ook wa t rustige n ummers. Neil 's
stem komt tijdens het optreden ruw
ui t de door EMI betaalde installa tie,
terwijl hij wordt bijgestaan door
agressieve achtergrond-vocalen van
de rest van de band. Instrumentaal
gaan The Flys er keihard tegen aan.
David Freeman levert prachtige
solo's. „We willen niet direct in het
hokje van de new wave bands
geplaatst worden. Muzikaal willen we
een zo groot mogelijke vrijheid.
Rock roll is niet het enige wat we
kunnen spelen. We houden ons ook
met andere muzieksoorten bezig als
reggae bijvoorbeeld.". Omdat de
band niet zo tevreden was over de
elpee Waikiki Beach "hebben ze
hun volgende single „Name
dropping" zelf geproduceerd. „EMI
weetniet dat we dat gedaan hebben,
maar dat vertellen we ze nog wel.
Het beteken t niet dat we de volgende
elpee ook zelf willen produceren.
Het geeft namelijk n ogal wa t
problemen als je het zelf doet. Het
is moeilijk om te beslissen welke
versie uiteindelijk de beste is.
Je vraagt je altijd af „kan het niet
beter". Normaal laatje die keus
aan de producer over. Wie de
volgende plaat moet produceren
weten we nog niet al staat Roy
Thomas Baker boven aan de lijst.
De nieuwste single van The Flys
heet „Beverley" en is afkomstig
van de elpee. „In Engeland wordt
een korte versie uitgebracht terwijl
in Nederland gewoon de elpee versie
te krijgen is" vertelt Pete King.
Doordat de aanwezige Flys steeds
zenuwachtiger worden komt het
gesprek op de zaal waar ze moeten
optreden. We zijn niet zo gelukkig
met het geluid van de zaal" zegt
Fete. „Hoe zal het publiek
reageren Is de tent uitverkocht? zijn
een aantal brandende vragen. Als
ze later op het podium staan blijkt
de gok van EMI een juiste te zijn.
Na een aantal nummers, waarin het
publiek de kat uit de boom kijkt,
kan het en thousiasme niet lang
uitblijven.
HANS PIÉT
LONDEN— Organisator
Mervyn Conn riep vorig jaar
na het eerste „Internationale
Country Festival" uit, dat hij
dik tevreden was over het
Nederlandse publiek en dat
hij zeker volgend jaar zou
terugkomen. Hij had daar
alle reden voor want het
bezoekers-aantal was boven
verwachting. Er kwamen
ruim 6000 country-liefhebbers
uit België, Duitsland en
natuurlijk het eigen land
naar het Ahoy' Sportpaleis
om hun favoriete muziek te
horen. Mervyn leed geen
verlies en had een schare
country-artiesten achter zich,
die zichtbaar genoten hadden
van het enthousiaste publiek
en daarom graag nog eens
wilden terugkeren.
Dank zij dit succes organiseert
de Amerikaan Mervyn Conn
dit jaar op 20 april een
tweede Country Festival dat
's middags om vier uur
begint in het Ahoy'
Sportpaleis en dat tot in de
kleine uurtjes zal voortduren.
De immer vriendelijke George
Hamilton IVkomt voorde
tweede keer naar ons land
om als presen tator op te
treden.
Of een net zo groot aan tal
bezoekers gehaald zal worden
als vorig jaar is niet zeker.
Er staan dit jaar namelijk
minder grote namen op de
lijst van optredende artiesten.
Tammy Wynette. Chrystal
Gayle, Marty Robinson en
Ronnie Milsap hij was
vorig jaar ziek en kwamniet
The Flys met v.l.n.r. Joe Hughes, Neil O'Connor, David Freeman en David King.
tiy Wynette is een van de top-attracties van het
I.
George Hamilton IV prt
keer hetCountry Festival.
prijzen zo laag mogelijk
gehouden.
.Als je niet zulk goed zitvlees
hebt om het hele festival op
je stoel te blijven zitten, moet
je ook even van je plaats
kunnen lopen. Vandaar dat er
een country-markt is waar je
je kunt vermaken. Vorig jaar
is die hier niet zo goed van
de grond gekomen". Vandaar
dat de organisatie dit jaar
met Holland Country Agency
in zee is gegaan. „De
organisatie was vorig jaar in
handen van Mojo Concerts,
die het festival goed
georganisseerd heeft, maar de
voor de tweede
markt heeft verwaarloosd".
De TROS heeft voor de
tweede maal de rech ten
gekocht en zal van het
festival opnamen maken, die
op een la tere da turn in twee
delen zullen worden
uitgezonden via de televisie
en tegehjkertijd via de radio
in stereo. Hoe belangrijk het
festival voorde
platenmaatschappijen is, valt
moeilijk te zeggen. De
artiesten komen wel volop in
de belangstelling, maar vorig
jaar was het effect van dit
festijn niet te merken in de
singles-hi tlijsten.
in■■■■nuf
De Amerikaan Eddie Money, die eerder in ons land was
voor Toppoptreedt op in Paradiso te Amsterdam.
De Nederlandse formatie Plant treedt op in Het Wereldje
in Rotterdam.
Maandag 5 februari De Engelse Joan Armatrading
komt voor drie concerten naar ons land. Het eerste op
treden is in Carré te Amsterdam.
Dinsdag 6 februari Optreden van de Engelse Siouxsie
the Banshees in Paradiso te Amsterdam.
Woensdag 7 februari Joan Armatrading geeft een con
cert in het Congresgebouw in Den Haag. Aanvang 20.15
uur.
Zondag 11 februari De Engelse popzanger Elton John
komt begeleid door Ray Cooper naar ons land voor drie
optredens. Het eerste is in het Nederlands Congresge
bouw in Den Haag.
Maandag 12 februari De Amerikaanse zanger/pianist
Billy Joel komt voor twee concerten naar ons land. Het
eerste concert is in Carré in Amsterdam.
Dinsdag 13 februari Tweede optreden van Billy Joel
in het Congresgebouw in Den Haag.
Maandag 26 februari De Amerikaanse Jacksons ko
men naar Nederland voor een optreden in Carré in Am
sterdam.
Dinsdag 27 februari Frank Zappa komt voor een con
cert naar ons land. Hij treedt op in de Ahoyhal in Rot
terdam.
Maandag 5 maart Roxy Music komt voor twee concer
ten naar Nederland. Het eerste optreden is in Carré te
Amsterdam.
Dinsdag 6 maart Het tweede concert van Roxy Music
in het Congresgebouw te Den Haag. Voorverkoop van de
kaarten begint vandaag bij het bespreekbureau van onze
krant bij Vroom Dreesmann in het Haagse stadscen
trum.
Woensdag 14 maart De Amerikaanse formatie Earth
Wind Fire komt na ar Nederland voor een optreden in
de Ahoyhal in Rotterdam. Voorverkoop van kaarten be
gint vandaag bij het bespreekbureau van onze krant bij
Vroom Dreesmann in het Haagse stadscentrum.
