Jan van der Kamp
nam afscheid van
Menken-Landbouw
als „natuurtale
N
Alphen
handhaaft
beroep
Woubrugge
Katwijk geeft 17 miljoen gulden
uit voor betere woonomgeving
Siamees Boris is er slecht aan toe
HAD/REGIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 27 JANUAR11979 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf "uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te
gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek
beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel
gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar
soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre
ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres:
Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670.
Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van
10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten.
ALPHEN AAN DEN RIJN
Ondanks het feit dat de zaak
zelf een achterhaalde is, zal
Alphen het beroep dat werd
ingediend bij de Raad van
State tegen een verkeersmaa
tregel van de buurgemeente
Woubrugge handhaven. Wou
brugge besloot in februari
van 1977 om op de Vieram-
bachtsweg op gezette tijden
een eenrichtingsverkeer in te
stellen waardoor deze weg
zijn charme verloor als slui
proute voor de vele Alphena-
ren die daar dagelijks driftig
gebruik van maakten. De Al-
phense gemeenteraad heeft in
meerderheid besloten om
toch gehoor te geven aan de
oproep van de Raad van Sta
te en om wethouder Van
Leeuwen af te vaardigen
naar de zitting die wordt ge
houden op vrijdag 23 februa
ri voor de „afdeling geschil
len van bestuur".
Het beroep van Alphen is een
achterhaalde zaak omdat de
verkeersmaatregel van Wou
brugge, door het in zicht ko
men van de noordelijke rand
weg de Zegerbaan Al
phen niet langer stoort. Vol
gens Waagmeester van de
PCA die de discussie in de
raad aanzwengelde en die ook
destijds de ingenieus bedachte
verkeersmaatregel van Wou
brugge acceptabel vond,
meende dan ook dat er nu ze
ker alle aanleiding was om
het beroep in te trekken en
de reis naar Den Haag maar
te vergeten. Van Leeuwen
stelde echter niet meer van
plan te zijn om de verkeers
maatregel aan te vechten,
maar zei dat elke gelegenheid
moest worden aangegrepen
om de verkeerspijn waar Al
phen al jaren aan lijdt luid
keels te verkondigen. Want
het waren juist de ..diverse
Overheden" geweest die Al
phen in de kou hadden laten»
staan. En een van die schuldi
gen, Rijkswaterstaat, zou ook
op de zitting vertegenwoord
igd zijn.
Zoeterwoude
bouwt Hoge
Rijndijk vol
ZOUTERWOUDE Het re
sultaat van een uitgebreide
discussie en een stemming in
de raadsvergadering, donder
dag was dat „Hoge Rijndijk
West" eerder dan Westeinde
111 gerealiseerd zal worden.
Aanvankelijk leek ook het
CDA bij monde van J. v.d.
Geest hiertegen bezwaar te
maken. De argumentatie van
b en w die moest leiden tot
een prioriteit voor het bouw
plan „Hoge Rijndijk West"
boven Westeinde 111 werd
door Van der Geest een „vrij
mager stuk" genoemd. „De fi- I
nanciële overwegingen over
heersen blijkbaar", conclu
deerde Van der Geest. Argu
menten om voorrang te geven
aan Westeinde 111 waren de
spoedige komst van een win
kelcentrum in de dorpskern
in de nabije toekomst, de
bouw van de vierde basis
school nog dit jaar en het feit
dat in het gedeelte Hoge Rijn
dijk na realisering van „Hoge
Rijndijk West" voorlopig geen
nieuwe bouwlocaties voorhan-'-
den zijn.
^aai Op de één of andere ma
nier kwam ik erachter zeg
maar gewoon, dat de melk
producent-ex machina of
wel de melkfabriek ver
antwoordelijk was voor
deze voorlichting), dat de
antieke Egyptenaren al
koeien kenden en ze ge
bruikten voor wat heet de
melkwinning. Ook in de tijd
dat de goede en principiële
Jozef (één der stamvaders
Jsraëls) de vrouw van Poti-
far ontvluchtte met achter
lating van zijn mantel, ko
men we de koe tegen. Ver
der hoorde ik, dat pas de
laatste vijftig jaar de melk
winning in ons land een
grote vlucht heeft genomen.'
Tussen Jozef op de vlucht
en de kolossen van melk-
trailers liggen duizenden ja
ren, maar dat neemt niet
weg dat we het nu over
good old Jan van der
Kamp hebben, die deze
week afscheid nam van de
zuivelbezorging in de zin
zoals die gehanteerd wordt
i door Menken-Landbouw
B.V.
Jan van der Kamp, wonen
de in Oegstgeest, 65 jaai
oud geworden, maar nog
even levendig ogend als 32
jaar geleden, toen hij begon
10.30 I te bezorgen voor Leen Men-
J ken senior, is een fenomeen
tioognl gebieken die bij veel melk-
10 00' boeren een leemte achter
laat. Je kunt nou wel zeg-
gen, dat de melk niet van
j de fabriek komt, maar van
hoogrf de koe, hoe je het evenwel
j keert en draait komt het er
ha op neer, dat de koe een
„melkfabriek" is. Waar-
schijnlijk heeft Jan van der
10.30. Kamp aldus filosoferend
00 lauweren geoogst bij de af-
nemers van zijn bazen.
Kortom; Jan was bijkans
on vervangbaar.
In de bosrijke omgeving
van het Wassenaarse basti
on der Menkens (waar som
mige omwonenden een
aversie tegen hebben als
gold het een oorlogse lan-
ceerplaats van de V-I) is
Van der Kamp woensdag
middag uitgeluid. Hoofd
baas Ad Menken, directeur
ter plaatse in algemene zin,
zat voor een deel met z'n
gedachten al bij de intro
ductie van zijn allernieuw
ste toetje, Cessibon geheten,
een „nieuwe kaas die veel
goeds belooft" en komend
weekeinde op een perso-
neelsavond in Holiday Inn
te Leiden met veel omhaal
aan den volke getoond gaat
worden. Anderzijds werd
hij helemaal in beslag geno
men door het feit dat zo'n
ouwe rot als Jan hem ont
glipte.
Het was ook niet mis, wa
rempel niet. Bijna 32 jaar
lang was Van der Kamp in
touw voor het bedrijf, dat
in 1925 begon met Leen
Menken sr. Het ging om de
produktie en bezorging van
melk en melkprodukten in
Leiden (Rijn en Schiekade)
en later in Oegstgeest. Het
was een nog zichzelf ont
wikkelend bedrijf toen Van
der Kamp als 33-jarige (na
als chauffeur en paardenop-
passer bij de firma Sloos
werkzaam te zijn geweest)
de heer Menken te hulp
snelde. Uit Wassenaarse
kringen verneem ik nu, dat
Jan „door de jaren heen
één van die illustere figuren
was die dagelijks in de
weer was voor de Leidse
melkdetailhandel, een leger
tje melkboeren zogezeid.
Werker van het eerste uur
en expeditiemedewerker die
jaren achtereen werkte met
flessen en ijzeren kratten
en daarna kennis maakte
met „eenmalige verpakkin
gen" en rolcontainers. Zo
verhuisde Van der Kamp
ook met Menken mee van
ir Wassenaar,
waar het zuivelimperium
verder werd uitgebouwd.
Dat waren ook jaren dat
Jan alleen 's nachts werkte,
van 's avonds tien tot de
volgende ochtend een uur
ofnegen.
Zoals algemeen directeur
Ad Menken me toevoegde:
„Men maakte toen weken
van ruim 80 uur, zoals Jan
dat deed tijdens de opbouw
van het bedrijf." Gedurende
de laatste zes jaar werkte
Jan samen met bijrijder
Gerrit Olthof; ook zo'n jovi
aal type waaraan Jan een
goeie opvolger schijnt te
hebben, 's Morgens vroeg
begint dat al om 7 uur, met
allerlei bevoorradingen in
Leidse wijken. Urenlang
ging Van der Kamp elke
dag zo door en het huilen
staat hem nader dan het la
chen als hij bedenkt, dat
dit nu allemaal voorbij is.
Hij heeft een zwaar reuma
tische vrouw, die hij eerst
's morgens verzorgde om
vervolgens opgewekt aan
zijn werk te gaan. Dan is
het niet te verwonderen als
je hoort wat ik uit Jans
omgeving van de week
hoorde: „Je moet wel een
rare liefde voor je vak heb
ben en ontzettend veel lol
in je leven, als je doet wat
Jan heeft gepresteerd
Jan werd woensdag gehul
digd. In directieverband na
tuurlijk, en later in de
kring van zijn expeditionai
re collega's in de royale en
glorieuze kantine (bedrijfs
restaurant onder de grond)
van Menken Landbouw in
Wassenaar. De toplaag be
stond uit Ad Menken, broer
Kees (directie produktie) en
broer Leen jr. (technische
dienst en expeditie). Jan
kreeg er het gevoel, dat hij
alleen maar een droom be
leefde en de volgende dag
gewoon weer door kon
gaan. Maar dat zat er niet
Jan van der Kamp bij zijn melkkar
meer bij voor hem. Hier
werd een einde gevierd en
dan is de lach vaak niet
meer van de traan te on
derscheiden.
AlgemeenAd Menken
had het gevoel, dat het om
een familielid ging: „Een af
scheid bij ons is eigenlijk
vrij summier. Op de afde
ling, ja, dat wel, maar nooit
in de kantine. Maar Jan
maakt een uitzondering."
Ad Menken vertelde me
dingen die hij ook zo'n bee
tje „en plein public" had
verteld: „Jan heeft alles op
gevangen; eerst bij hem
thuis en later in zijn eigen
wijk. De inzet van deze
vent was onvoorstelbaar.
Dat heeft de bewondering
en het respect van ons alle
maal gehad. Het is gewoon
zonde om zulke mensen te
moeten missen Dat
zijn fijne directiegeluiden in
deze tijd, vind ik.
„Als er meer mensen waren
zoals deze Van der Kamp,
waren er ook minder pro
blemen", zei de heer Men
ken ook tegen me. En meer
in het algemeen: „Jan, je
hebt je beste krachten gege
ven met zoveel plezier in je
werk. Van der Kamp had
een bijzondere wijze van
benaderei) van de mensen,
ondanks welke moeilijkhe
den ook, zoals in deze win
terse dagen. Daar zou je
een boek over kunnen
schrijven, over dit blijmoe
dige mens. Ik hoop, dat je
nog eens bij ons komt
buurten".
Directeur Menken, die ook
veel lof had voor zijn overi
ge expeditiemensen die in
de barre winter hun inzet
markeerden („allemaal gin
gen ze het „ijs" op, zonder
dat we ze behoefden op te
jagen") vertelde ook van
andere „specifieke" aspec
ten van Jans loopbaan. Zo
had hij eens, bij een spoor
wegovergang een „aardig
vrouwtje" aangesproken om
haar een lift te geven.
„Liefje" en zo, zei hij. Toen
de betreffende dame haar
zonnebril afzette, bleek het
Jans eigen schoonzus te
zijn. En dan de keer, dat
Jan, op de plaats van zijn
bijrijder een grote poster
had gehangen van een erg
knap cola-meisje... Dat werd
ook gesignaleerd door een
buurvrouw die Jans echtge
note ervan in kennis stelde:
„Jan had een heel mooi
meisje naast zich in de wa
gen..." De vrouw van Jan
moest er natuurlijk het fij
ne van weten en werd later
met de plaat geconfron
teerd... Zo ging dat door,
neem ik aan. Er zijn zoveel
Jannen en jaloerse vrou
wen.
Maar Van der Kamp heeft
de rit volbracht: ijzersterk.
altijd broodmager en geen
dag ziek, vol humor en z'n
eigen gezicht bepalend bij
al die afnemers. Een na
tuurtalent in „marketing"
en proevend waar een nieu
we klant kon worden ge
maakt. Naar zo'n Jan kan
Menken voorlopig wel flui
ten...
GSTGEEST De gemeen-
lad van Oegstgeest wil
1 zetten achter de aanleg
sportvelden voor voet-
•fvereniging ASC in het be-
jnmingsplan Haaswijk II.
je velden zouden pas wor-
ft aangelegd wanneer de
3ro jee teerde 1200 woningen
de Morsebelpolder gereed
J-Volgens "het college hoeft
aanleg van de sportvelden
zo lang te worden uitge-
dd. De realisatie is met
De afhankelijk van de but-
5a ire mogelijkheden van
Raad Oegstgeest voor
spoedige aanleg ASC-velden
ningbouw voorrang moet krij
gen. In dit verband wijst hij
op het belang van de regiona
lisatie van woningbouw en
opvang van de woonbehoefte.
Het CDA-raadslid P. van
Veen stelt dat er niets op te
gen is om bijvoorbeeld Lei
den te helpen met zijn wo
ningnood. maar hij wijst er
wel op dat in het verleden
Oegstgeest al behulpzaam is
geweest bij het beschikbaar
stellen van gronden voor het
uitvoeren van onder meer
plannen van de Universiteit.
Nu de aanleg van de secun
daire weg 6 hoogstwaarschijn
lijk niec doorgaat, bestaat de
mogelijkheid in Haaswijk nog
eens 350 woningen te bouwen.
De bouwkosten voor deze wo
ningen komen te drukken op
het plan Haaswijk II.
KATWIJK - De raad van de
gemeente Katwijk heeft een
nogal ambitieus plan aange
nomen om in grote delen van
de badplaats de woonomge
ving te gaan verbeteren. Het
betreft hier praktisch het ge
hele woongebied binnen de
gemeente, uitgezonderd de
wijken Overduin, Cleyn
Duyn, Molenblok-zuid, het
zuidwestelijk gedeelte van de
Hoornes en Rijnsoever. De
verbetering, zoals al uitge
voerd in „Rooie Buurt", om
dat het herinrichten van stra
ten of gedeelten daarvan, de
aanleg van parkeerplaatsen,
de aanwijzing van wooner
ven, aanbrenging van groen-
voorzieningen en het plaatsen
van speelwerktuigen.
Om voor rijkssubsidie in aan
merking te komen was het
noodzakelijk om de te verbe
teren gebieden aan te wijzen
als stadsvernieuwingsgebied.
Binnen dit gebied heeft men
een planning opgezet door de
prioriteiten voor verbetering
vast te stellen voor twaalf
deelgebieden. Hierbij werd
vooral gekeken naar stede-
bouwkundige en verkeerskun
dige aspekten. De hieruit
voorgekomen prioriteitenlijst
geeft voorrang aan de oudere
woongebieden binnen het zee
dorp, terwijl de wijk Koestal
en Katwijk aan de Rijn pas
over een jaar of tien onder
het mes gaan. De lijst is over
igens nogal flexibel opgezet,
zodat afwijking hiervan moge
lijk blijft. De totale kosten
van het projekt, waarvan de
uitvoering naar schatting zo'n
dertien jaar in beslag zal ne
men, zijn begroot op 17 mil
joen gulden. Door de subsidie
van het rijk blijft hiervan
zo'n 10 miljoen voor rekening
van de gemeentekas, wat voor
Katwijk overigens geen enkel
probleem oplevert. Het gehele
bedrag wordt namelijk be
taald uit de reserves die de
gemeente in de loop der jaren
heeft opgebouwd.
ris' bazin alleen het asiel nog, maar ook
dat gaf moeilijkheden. En wel voor
asielbeheerder Will Tiele. Deze is hele
maal niet zo happig op een siamees in
zijn asiel, omdat de ervaring hem beeft
geleerd dat deze beesten vrijwel niet te
bandhaven zijn in een asielhok. Heim
wee is dan de grootste vijand van deze
dieren, en ten gevolge daarvan kwijnen
zij meestal weg. Ze eten niet meer, mi
auwen aan eén stuk door en zijn bijzon
der onrustig in het hok. Alles bij elkaar
genomen is dat ook niet bevorderlijk
voor de algehele rust in de poezenafde-
ling. Met deze wetenschap als achter
grond adviseerde Will Tiele de bazin
van Boris om eerst te proberen nog een
andere oplossing te vinden, of bet ge
woon nog een poosje met Boris te pro
beren.
Deze regels zijn het bewijs dat geen van
beide lukte. Op 13 januari was het zo
ver. En wat Will Tiele had voorspeld,
gebeurde ook. Boris begon langzaam
weg te kwijnen. Het is nu zover dat de
situatie precair wordt, en het zit er niet
in dat Boris zonder deze extra aandacht
enel bet asiel zal kunnen verlaten. Ook
hl omdat bet aantal bezoekers van het
asiel per week op één hand te tellen
zijn.
Via deze rubriek maakt Boris echter
een zeer grote kans snel door een nieu
we baas opgehaald te worden, want af
gezien van zijn jaloersheid ten opzichte
van andere dieren heeft Boris alles
voor. Zo is hij bijvoorbeeld ongetwijfeld
rasecht.
Hij voldoet ruimschoots aan alle eisen
die voor een seal-point Siamees van toe
passing rijn. Het lichaam van gemiddel
de grootte, lange lenige bouw, slanke
poten, een lange dunne staart en de kop
ovaal van vorm met naar verhouding,
grote zwarte oren. Ook het ongetwijfeld
meest bekende kenmerk van de Siamees
ontbreekt natuurlijk niet, de grote blau
we ogen. De vacht bestaat uit korte fij
ne haren, die glanzend glad over het
hele lichaam liggen. Wat betreft het ka
rakter van Boris kan gezegd worden dat
hij zeer huiselijk en gezellig is zolang er
maar geen andere dieren in de buurt
rijn. Lang alleen blijven is ook niets
voor hem. Een zeer geschikte baas voor
Boris zou ongetwijfeld een iets ouder ie
mand rijn die veel thuis is. Dan komt
de waarde van Boris goed tot zijn recht.
De hond van vorige keer, Juno, is direct
na het verschijnen van de krant op za
terdag verdwenen naar Leiderdorp. Dit
maal niet alleen, maar in gezelschap
van rijn nieuwe baas.
Begt Spijker
Boris kan niet tegen alleen zijn.
de afgelopen week is het
stil geweest in het asiel. Na-
is dat in de eerste plaats te
aan de weersgesteldheid, die nu
tpaald stimulerend is voor een be
an het Nieuw Leids Dierenasiel.
het dan ook dat, net als twee
geleden met de kater Frederik,
een kat in deze rubriek ver-
In tegenstelling tot de omstan-
waarin Frederik verkeerde,
de situatie van Boris, een Sia-
teeds nijpender.
een seal-point van nauwelijks an-
jaar oud, werd op 13 januari
bazin aan bet asiel afgestaan,
hiervoor was de chronische ja-
- van Boris ten opzichte van de
lere kat in buis. Van buis uit hebben
Siamezen erg veel aandacht nodig,
Boris maakt het in dit geval wel
font. Zodra de aandacht van zijn
niet op hem was gericht, nam bij
door alles direct maar te laten
in plaats van eerst op de kat ten-
gaan ritten. Dit is natuurlijk een
situatie die eigenlijk niet op-
worden. Een dergelijke ka-
van een kat valt vrijwel niet
veranderen, beter gezegd, helemaal
I te veranderen.
oplossing van het probleem zag Bo-